Sex, χρήμα και μυστικά

Τώρα που τραβήξαμε την προσοχή σας μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι συχνά οι θεωρίες συνωμοσίας βγαίνουν αληθινές. Η πρόσφατη ιστορία της Goldman Sachs μάλιστα έχει δείξει ότι οι συνωμοσίες είναι ο αγαπημένος τρόπος για να κάνουν business. Goldman Sachs , Victoria’s Secret, Apple: iPhones, Google, IBM, Backpage: Ναι αυτοί κυβερνούν τον πλανήτη. Αυτοί και όχι μόνο αυτοί- αποφασίζουν για την ζωή σου, την επιβίωση, εσένα και των παιδιών σου. Η Γερμανική ABWHΕR, οι Ναΐτες, οι Βαυαροί Βασιλείς, ο Φον Κανάρης, η Νέα Τάξη, οι Ρότσιλντ, το Federal Reserve Banking System, οι 300 οικογένειες! Μήπως είμαστε τα πιόνια σε μια παγκόσμια σκακιέρα, στα χέρια άψυχων όντων και μυστικών εταιριών;  «Η Goldman Sachs κάνει θεάρεστο έργο», είχε πει το 2009 ο διευθύνων σύμβουλός της, Λόιντ Μπλάνκφειν. Κανείς δεν τον είχε πιστέψει, βέβαια, αφού το κάθε άλλο παρά… χριστιανικό προφίλ της τράπεζας ήταν γνωστό σε όλους, ακόμα και πριν αυτή βάλει το χέρι της στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους και στα όσα έφεραν την ελληνική οικονομία στη σημερινή της κατάσταση. Η Goldman έχει χαρακτηριστεί σαν ένα «μεγάλο καλαμάρι-βρικόλακας, που έχει τυλιχτεί γύρω από την ανθρωπότητα και χώνει διαρκώς τα πλοκάμια της, ρουφώντας το αίμα, όπου μυριστεί χρήμα». Και όμως. Ακόμα και για τους πιο κυνικούς της Wall Street, που πιστεύουν ότι έχουν πια ακούσει τα πάντα, η αποκάλυψη ότι η τράπεζα-κολοσσός είναι μέτοχος κυκλώματος εμπορίας λευκής σαρκός, ήταν μάλλον σοκαριστική. Το πώς η «τράπεζα του Θεού» κατέληξε να ελέγχει ποσοστό του site που δημοσιεύει 7 στις 10 διαφημίσεις πορνείας στις ΗΠΑ, είναι μια μεγάλη ιστορία. Αλλά είναι και ο νέος πονοκέφαλος για την ομάδα που διαχειρίζεται τη δημόσια εικόνα της Goldman Sachs, η οποία τους τελευταίους μήνες τρέχει και δεν φτάνει, αντιμετωπίζοντας το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο. Όλα ξεκίνησαν το 2000, όταν ένα από τα private equity funds της τράπεζας επένδυσε 30 εκατ. δολάρια στην Village Voice Media. Επρόκειτο για μια μικροσκοπική και μάλλον αθώα επένδυση από έναν κολοσσό, που διατηρεί επενδυτικά συμφέροντα σε όλο τον κόσμο. Όμως, όταν το 2005 η Village Voice αποφάσισε να διευρύνει την παρουσία της, αποκτώντας το site Backpage.com, η Goldman βρέθηκε μπλεγμένη σε αυτό που χαρακτηρίστηκε ως «το μεγαλύτερο φόρουμ σεξουαλικής διακίνησης ανήλικων κοριτσιών στις ΗΠΑ». Το Backpage αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη δύναμη στην αμερικανική αγορά των ροζ διαφημίσεων.Τα έσοδα από τις διαφημίσεις αυτές μόνο για τις πέντε μεγαλύτερες ιστοσελίδες του είδους, αγγίζουν τα 22 εκατ. δολάρια ετησίως. Αφότου το γνωστό site μικρών αγγελιών Craig’s List αποφάσισε να απαγορεύσει τις ροζ αγγελίες, το Backpage έσπευσε να εκμεταλλευτεί την κατάσταση. Σήμερα, ευθύνεται για το 70% των αγγελιών αυτού του τύπου που δημοσιεύονται στις ΗΠΑ. Μάλιστα, η εισαγγελία της Νέας Υόρκης διαπίστωσε ότι δέχεται ακόμα και αγγελίες για ανήλικα κορίτσια, τα οποία έχουν πέσει θύματα εκμετάλλευσης από κυκλώματα μαστροπείας. «Για περισσότερα από έξι χρόνια, η Goldman κατείχε σημαντικό ποσοστό σε μία εταιρεία γνωστή για τους δεσμούς της με τη διακίνηση λευκής σαρκός, ενώ κατείχε και θέση στο διοικητικό της συμβούλιο για τέσσερα από αυτά τα χρόνια», αποκάλυψαν πριν από λίγες ημέρες οι New York Times. Η ίδια η τράπεζα, πάντως, δηλώνει αθώα. Όπως έσπευσαν να ξεκαθαρίσουν οι εκπρόσωποί της, η Village Voice Media δεν είχε την παραμικρή σχέση με το Backpage το 2000, όταν έγινε η αρχική επένδυση. Αλλά και αργότερα, η διοίκηση της Goldman Sachs δεν είχε καμία επιρροή πάνω στη στρατηγική της εταιρείας, δηλώνουν, έστω και εάν στέλεχος της τράπεζας κατείχε για χρόνια μία θέση στο δ.σ. της. Για να αποφύγει τα χειρότερα, η Goldman έσπευσε να ξεφορτωθεί όπως-όπως το 16% της Village Voice Media που κατείχε. Η ανακοίνωση για την πώληση του ποσοστού, που εκδόθηκε στα τέλη του Μαρτίου, ανέφερε ότι οι σχετικές διαπραγματεύσεις είχαν ξεκινήσει από το 2010, όταν η τράπεζα άρχισε να νιώθει άβολα με την κατεύθυνση της εταιρείας. Ασφαλώς, η Goldman Sachs δεν αποτελεί την εξαίρεση σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένων επιχειρήσεων. Οι μεγαλύτερες εταιρείες του πλανήτη κρύβουν στα ντουλάπια τους σκελετούς, που συχνά-πυκνά βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας. Google: Ο Μεγάλος αδερφός σε βλέπει: Η διάσημη μηχανή αναζήτησης της Google αποτελεί πια αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας εκατοντάδων εκατομμυρίων ανά τον πλανήτη. Πρόκειται για μια συνήθεια τόσο αυτονόητη για όλους μας, που κατέληξε να γίνει ακόμα και ρήμα. «Γκούγκλαρέ το!», λέμε κάθε φορά που αναζητούμε οποιαδήποτε πληροφορία. Αυτό που δεν γνωρίζουμε, είναι ότι κάθε φορά που χρησιμοποιούμε τη μηχανή αναζήτησης της Google, η εταιρεία αυτή μας «φακελώνει» με τρόπο που θυμίζει επικίνδυνα το «Μεγάλο Αδελφό». Εν όψει των μεγάλων αλλαγών που έκανε από την 1η Μαρτίου, η Google είχε αρχίσει εδώ και καιρό να ζητά από όλους τους χρήστες των δημοφιλών υπηρεσιών της να δηλώσουν εάν αποδέχονται τη νέα πολιτική απορρήτου της. Σχεδόν όλοι πάτησαν μηχανικά το κουμπί της αποδοχής, αφού ελάχιστοι ήταν εκείνοι που μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν το νομικό κείμενο των 2.200 λέξεων. Εάν ο καθένας από εμάς διάβαζε όλες τις πολιτικές απορρήτου που συναντά στις ιστοσελίδες που χρησιμοποιεί μέσα σε ένα χρόνο, θα έπρεπε να αφιερώσει στο βαρετό αυτό έργο 25 ολόκληρες μέρες! Όμως αυτή η πολιτική απορρήτου της Google ήταν πολύ πιο σημαντική από ό,τι αντιλαμβάνεται ο μέσος «πελάτης» της εταιρείας, που είναι γνωστή για το ανεπίσημο σύνθημά της «Don’t be evil» («μην είσαι κακός»). Ουσιαστικά, αυτό που έκανε η εταιρεία ήταν να ενοποιήσει τις πολιτικές απορρήτου όλων των sites που λειτουργούν υπό την ομπρέλα της. Από την αλλαγή επηρεάζονται περισσότερες από 60 ιστοσελίδες, όπως η αναζήτηση της Google, το gmail, το Google Maps, το site κοινωνικής δικτύωσης Google+, το YouTube, το Picasa και το Android mobile. Πρακτικά, όποια πληροφορία δίνουμε σε καθένα από αυτά τα sites, κοινοποιείται σε όλα τα υπόλοιπα. Αυτό σημαίνει ότι η επιλογή των βίντεο που βλέπουμε στο YouTube μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα που θα πάρουμε όταν κάνουμε μια αναζήτηση μέσω του Google. Σύντομα, η Google, η εταιρεία που δεν κάνει κακό, θα αποκτήσει μια τεράστια βάση δεδομένων με τις πιο προσωπικές μας πληροφορίες, από τις πολιτικές μας προτιμήσεις έως τις αρρώστιες για τις οποίες μπορεί να συμβουλευτήκαμε το ίντερνετ. Και το χειρότερο; Η εταιρεία δεν δίνει καμία επιλογή στο χρήστη να αποφύγει το ηλεκτρονικό του φακέλωμα. Μοναδική άμυνα που μπορεί κάποιος να έχει είναι να… κόψει τη συνήθεια του «γκουγκλαρίσματος».