ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

Αθλητικές εφημερίδες - πρωτοσελιδα



Εφημερίδα Sport Day
Εφημερίδα Goal News
Εφημερίδα Derby News
Εφημερίδα Πρωταθλητής
Εφημερίδα Η Πράσινη
Εφημερίδα Φως
Εφημερίδα Η Ώρα των Σπορ
Εφημερίδα Η Γάτα
Εφημερίδα Αθλητική Μακεδονίας Θράκης
Εφημερίδα MetroSport
Εφημερίδα Γαύρος
Εφημερίδα Πατρίς

Πολιτικές εφημερίδες - πρωτοσελιδα



Εφημερίδα Η Καθημερινή
Εφημερίδα Ριζοσπάστης
Εφημερίδα Πρώτο Θέμα
Εφημερίδα Το Παρόν
Εφημερίδα Real News
Εφημερίδα Η Νίκη
Εφημερίδα Ο Λόγος
Εφημερίδα Αυριανή Μακεδονίας Θράκης
Εφημερίδα Το Παρασκήνιο
Εφημερίδα Άρθρο
Εφημερίδα Άποψη

Ε. Μενεγάκη: Δεν μπορούσε να συγκρατήσει το φόρεμά της! Δείτε τις αποκαλύψεις... (video)


Το λιλά φόρεμα της παρουσιάστριας ήταν πολύ σέξι αλλά ήταν δεν "της καθόταν καλά", με αποτέλεσμα η Ελένη όλη την ώρα να το μαζεύει, χαρίζοντάς μας μερικά αποκαλυπτικά πλάνα - δώρο για τις γιορτές που έρχονται...
«Θα πάω να αλλάξω μετά γιατί μου ανοίγει τον ντεκολτέ», είπε χαρακτηριστικά.

Πήγε να μαζέψει το κοπάδι του και έπεσε σε γκρεμό


Τυχερός στάθηκε ηλικιωμένος άνδρας από τα Πιτσινέικα του δήμου Ναυπακτίας όταν αργά Πέμπτη απόγευμα στην προσπάθειά του να...
συγκεντρώσει το κοπάδι του παραπάτησε,έπεσε σε γκρέμο,αλλά η πτώση του διεκόπη για καλή του τύχη στα πρώτα 10 μέτρα.Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί στο σημείο.Λόγω του περασμένου της ώρας οι συγγενείς του ηλικιωμένου βοσκού και μετά από ώρα,βλέποντας ότι δεν εμφανίζεται ο άνθρωπός τους ξεκίνησαν τις έρευνες δίχως αποτέλεσμα.

Το πρωί εντοπίστηκε στο σημείο από άλλον κάτοικο που στη συνέχεια ειδοποίησε την Πυροσβεστική υπηρεσία που έσπευσε στο σημείο με δύο οχήματα και πέντε άνδρες που με κατάλληλο εξοπλισμό απεγκλώβησαν τον ηλικωμένο από το δύσβατο σημείο και με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ μεταφέρθηκε προληπτικά στο νοσοκομείο.

Να σημειωθεί ότι η επιχείρηση διάσωσης που στήθηκε από την Πυροσβεστική υπηρεσία Ναυπάκτου ήταν ιδιαίτερα δύσκολη,επίπονη και επικίνδυνη λόγω του ανάγλυφου της περιοχής αφού το σημείο ήταν πολύ απότομο και απαιτούσε λεπτούς χειρισμούς.

 Πήγε να μαζέψει το κοπάδι του και έπεσε σε γκρεμό. Φωτό.

Καλημέρα ... Πιερία

Ευχές από την αντιπεριφερειαρχη Σοφία Μαυρίδου


Ευχές και χρονιά πολλά από την μπουγάτσα Σάκης

Χρονιά Πολλά 

Η αβάσταχτη ελαφρότητα της ελληνικής κρίσης και η αιτία της …


Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου* 

Τώρα που επανεισάγεται η αφήγηση «λεφτά υπάρχουν» από τους αντιπάλους αυτών που την εισήγαγαν αρχικώς για να κερδίσουν γενικές εκλογές στην Ελλάδα στο πλαίσιο του εσωτερικού ανταγωνισμού του δικομματισμού (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), ήρθε η ώρα να πω δυο κουβέντες για την ανάγκη που δομεί αυτή την αφήγηση με την μορφή της παραμυθίας. Να διευκρινίσω, δηλαδή, πώς αποκλειστικά με την αφήγηση αυτή μπορούν να κερδηθούν, παρά φύση, εκλογές στην σημερινή Ελλάδα και να δείξω με πολιτικοοικονομικούς όρους πώς προκαλείται τεχνητά (επικοινωνιακά) ανακούφιση σε μια προλεταριοποιούμενη κοινωνία ή πώς αναπτύσσεται ο απατηλά παρηγορητικός λόγος της πολιτικής ελίτ και της διαπλοκής που την στηρίζει. 

Το εγχείρημα αυτό μέσα σε λίγες αράδες θα ήταν ίσως μικρής σημασίας, μπορεί και περιττό καθώς το ζήτημα έχει προσεγγισθεί μερικώς από εμένα τον ίδιο προσφάτως, εάν δεν έθιγε την ουσία (την αιτία) που δομεί αυτήν την αβάσταχτη ελαφρότητα στην προσέγγιση της ελληνικής κρίσης με όρους ευρωζώνης: με όρους δηλαδή που ορίζουν την κρίση στην Ελλάδα ως αποτέλεσμα της πόλωσης της συσσώρευσης του κεφαλαίου στην Ευρωπεριοχή.

Κοιτάξτε, στη Ελλάδα το καθεστώς ηγεμονίας και οι συντηρητικοί πολιτικοί (κεντροδεξιοί και κεντροαριστεροί) με ιδιαίτερη επιμέλεια απέφυγαν να υιοθετήσουν αφηγήσεις που θα εστίαζαν στο πώς παράγεται και αναδιανέμεται το χρήμα στην χώρα, και αυτό είναι κατανοητό καθώς έτσι θα αποκαλυπτόταν ο παρασιτικός και βαθειά αντικοινωνικός χαρακτήρας της ελληνικής οικονομίας διαχρονικά στο δυτικό σύστημα και σήμερα στο πλαίσιο της ευρωζώνης και της παγκοσμιοποίησης. Στη Ελλάδα λεφτά παράγονται με έναν ιδεολογικο-οικονομικό τρόπο που αποκρύπτει ή διασκεδάζει την διαδικασία της κυκλικής κίνησης και κυκλοφορίας του κεφαλαίου, συσκοτίζοντας μονίμως την σχέση: διάρθρωση και μοντέλο παραγωγής, αγορά μέσων παραγωγής, αγορά εργασίας και ποιοτική και ποσοτική διάσταση των επενδύσεων πρόσθετου κεφαλαίου. Με άλλα λόγια, οι συντηρητικοί αποφεύγουν σαν τον διάβολο το λιβάνι να προσεγγίσουν την μετατροπή του χρήματος σε κεφάλαιο στον τόπο μας, διότι έτσι θα έδειχναν την πραγματική τους πολιτική φύση ως εκτελεστικά όργανα εκείνων που ρυθμίζουν την διαδικασία συσσώρευσης και κυκλοφορίας του κεφαλαίου στην Ευρωζώνη - που δεν είναι αποκλειστικά η γερμανική ελίτ, αλλά η σχέση αυτής με το χρηματοπιστωτικό λόμπυ – ενώ η οργανωμένη αριστερά εγκλωβίζεται δυστυχώς στη γενική μορφή της μετουσίωσης του χρήματος σε κεφάλαιο, στον ιμπεριαλισμό που αυξάνει τα κέρδη με πολωτική τάση, αδυνατώντας να σκύψει στις μικροπολιτικές και στους θεσμούς που νομιμοποιούν και συσκοτίζουν αυτή την διαδικασία, παράγοντας κρίσεις και κοινωνική καταστροφή σαν την Ελληνική. Μάλιστα θα ισχυριζόμουν πως ένα τουλάχιστον μέρος της αριστεράς μοιάζει να αδιαφορεί για τον ιδιαίτερο ιδεολογικό μηχανισμό που υπηρετεί την πόλωση στην ανάπτυξη στην Ευρωζώνη εις βάρος της Ελλάδας (και όχι ασφαλώς μόνον αυτής), καθώς επιμένει να μιλά γενικά για ιμπεριαλισμό ή να επικεντρώνει την κριτική του στη σχέση καπιταλιστικής μητρόπολης-κεφαλαιοκρατικής περιφέρειας.

Το λάθος πειραματόζωο



Σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας «Die Welt» ο κ. Κέλερ (πρόεδρος σήμερα της ομοσπονδίας των ιατρών των ασφαλιστικών ταμείων της Γερμανίας), ενώπιον 300 μελών της Ομοσπονδίας, δήλωσε τα εξής: 

“Ιούλιος Καίσαρας, Καρλομάγνος, Ναπολέων, Αδόλφος Χίτλερ, Αγγέλα Μέρκελ - ο κατάλογος με τους ηγέτες που θέλησαν να ενώσουν την Ευρώπη είναι πολύ μακρύς. Κάθε προσπάθεια όμως αποτύγχανε λόγω του ότι, κανένας δεν μπορεί να φανταστεί πως θα μένουν όλοι μαζί, στο ένα και μοναδικό σπίτι που λέγεται Ευρώπη»”.

Όπως φαίνεται από την «εξομοίωση» της καγκελαρίου με τον Χίτλερ, ακόμη και οι ίδιοι οι Γερμανοί φοβούνται τυχόν αναβίωση του ναζισμού στη χώρα τους – ενώ αρκετοί είναι αντίθετοι με τις εμφανείς προθέσεις της πρωσικής κυβέρνησης τους, η οποία σκοπεύει δυστυχώς να «αναρτήσει» την Ευρώπη στο γερμανικό άρμα (αποδυναμώνοντας μία προς μία όλες τις χώρες, με τη βοήθεια της υπερχρέωσης, της πολιτικής λιτότητας, της «αποκοπής» από τις διεθνείς αγορές χρηματοδότησης και του σκόπιμου εξευτελισμού τους). 

Παράλληλα φοβούνται πως η πρωσική κυβέρνηση της χώρας τους «εξυπηρετεί» κάποιους άλλους σκοπούς και όχι τα δικά τους συμφέροντα. 

Υποθέτουν λοιπόν ότι, πίσω από όλα αυτά κρύβονται τα «παιδιά του Σικάγου», καθώς επίσης η επιβολή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής τους διεθνώς – δηλαδή, η αποκρατικοποίηση της εξουσίας, η κατάργηση της Δημοκρατίας, το γκρέμισμα του κοινωνικού κράτους, η λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας, η καταστροφή της μεσαίας τάξης, η εξαθλίωση των μαζών κλπ..

Κατά την άποψη τους, πρόκειται για προσπάθειες εγκατάστασης μίας τρομακτικής δικτατορίας της ελίτ και του καρτέλ παγκοσμίως – ενός άκρατου απολυταρχικού καπιταλισμού καλύτερα, ο οποίος θα αποδειχθεί ίσως πολύ χειρότερος, από τον εθνικοσοσιαλισμό και το ναζισμό.

Φυσικά υποθέτουν ότι, η Ελλάδα είναι μόνο η αρχή – ενώ δεν θα ξεφύγουν από τα νύχια του ούτε οι πλούσιες χώρες της Ευρωζώνης, ούτε η υπόλοιπη Δύση. 

Προτείνουν δε ως μοναδική δυνατότητα αντίστασης την έγκαιρη, μαζική εξέγερση των Πολιτών, αφού η Πολιτική είτε εξαγοράζεται (χρηματίζεται), είτε εκβιάζεται, είτε τρομοκρατείται - με αποτέλεσμα να υποτάσσεται ολοκληρωτικά στους εισβολείς και με τέτοιον τρόπο, ώστε να μη γίνεται αντιληπτή ούτε από τον ίδιο τον κομματικό μηχανισμό της (για παράδειγμα, οι φάκελοι της Siemens αρκούν για να εκβιάσουν όλα τα χρεοκοπημένα κόμματα της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένων πολλών πολιτικών «ανδρών»). 

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, η Ευρωζώνη είχε δύο επιλογές για τη σωστή καταπολέμηση της κρίσης δανεισμού της Ελλάδας: την αλληλεγγύη και την τιμωρία. Εάν είχε επιλεχθεί αμέσως η αλληλεγγύη (Μάιος του 2010), αφενός μεν το κόστος θα ήταν πολύ χαμηλό, ενώ το ΔΝΤ δεν θα είχε εισβάλλει στην Ευρωζώνη, αφετέρου τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί πολύ θετικότερα - τόσο για το Ευρώ, όσο και για την Ελλάδα. 

Εν τούτοις, η Γερμανία προτίμησε την τιμωρία, με στόχο να χρησιμοποιήσει την Ελλάδα ως πειραματόζωο - πιθανότατα για την προώθηση των ηγεμονικών βλέψεων της στην Ευρώπη. Στόχος της ήταν ανέκαθεν η παράδοση της Ελλάδας στην πυρά, η «σταύρωση» της καλύτερα έτσι ώστε,

ΕΣΠΕΡΙΝΟ Ε.Π.Α.Λ. ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ (ΓΙΟΡΤΉ) 21-12-2012