Χρονιά ήταν και σχεδόν πάει το 2012. Το πολυαναμενόμενο τέλος του κόσμου δεν ήρθε για την ώρα. Οι Μάγια έπεσαν έξω στις εκτιμήσεις τους και τα αστεία δίνουν και παίρνουν στο διαδίκτυο.
Του Στρατή Μαζίδη
Αλλά…για να το ξανασκεφτούμε. Έπεσαν τόσο έξω οι Μάγια; Με μια δεύτερη ματιά δεν είμαι και τόσο σίγουρος.
Για αυτόν που έχασε τη δουλειά του και δεν πρόκειται να βρει άλλη στην ηλικία που είναι,
Για αυτόν που βάζει λουκέτο στη δουλειά μιας ζωής,
Για αυτόν που εξατμίζονται οι κόποι μιας ζωής,
Για αυτόν που η τράπεζα του κατάσχει το σπίτι,
Για αυτόν που μπουκάρουν στο σπίτι του και του βιάζουν τη μάνα, τη σύζυγο, την κόρη και τον ίδιο για το τίποτε,
Για αυτόν που βλέπει τα παιδιά του να μαραζώνουν άνεργα στο σπίτι,
Για αυτόν που πληροφορήθηκε ότι το παιδί του έχασε τις αισθήσεις του στο σχολείο από την πείνα,
Για αυτόν που δεν μπορεί να αγοράσει τα φάρμακά του και αργοπεθαίνει,
Για αυτόν που τελικά δεν αντέχει άλλο και απελπισμένος πηδάει από το παράθυρο ή τινάζει τα μυαλά του στον αέρα,
Ήρθε ή δεν ήρθε η συντέλεια;
Στη χώρα μας δεν υπάρχει Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο που θα έκρινε αμετάκλητα περί της συνταγματικότητας ή μη ενός νόμου. Η ουσιαστική αντισυνταγματικότητα των νόμων κρίνεται κατά τους όρους του άρθρου 100 παρ. 1 εδ. ε του Συντάγματος από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο. Μέχρι να υπάρξει τέτοια απόφαση, το κάθε δικαστήριο μπορεί να κρίνει ελεύθερα την αντισυνταγματικότητα των νόμων. Άσχετα λοιπόν με το τι έχει κρίνει το ΣτΕ για το ΕΕΤΗΔΕ (το γνωστό χαράτσι μέσω ΔΕΗ), η συνταγματικότητα των νόμων κρίνεται… σε κάθε δικαστ
