Του Ταξιάρχου ε.α. Αντωνίου Τζαμπάζη tzampan@gmail.com
Όταν αποφασίζεις ν’ απευθυνθείς στον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού και μάλιστα ΔΗΜΟΣΙΑ, όλοι καταλαβαίνουν ότι επιθυμία σου είναι να επικοινωνήσεις με ένα ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΗΓΕΤΗ, αρκεί ο ίδιος να γνωρίζει τη σημασία και την έννοια του όρου, ν’ αποδέχεται τη σοβαρότητα του ρόλου, να γνωρίζει ΙΣΤΟΡΙΑ, να λειτουργεί σεβόμενος ΑΠΟΛΥΤΑ τον εαυτό και τους υφισταμένους του, και το κυριότερο, να τηρεί τον όρκο που έδωσε.
Ήταν 19 Iουνίου 2014, όταν ο νυν ΥΕΘΑ, με το πρόσχημα της επίσκεψης και ενημέρωσης για το έργο και την αποστολή μονάδων στη Λήμνο και στον Άγιο Ευστράτιο, επέβαλε σ’ όλη τη στρατιωτική ηγεσία το «προσκύνημα στο Μουσείο της Δημοκρατίας» του Αγίου Ευστρατίου, δηλώνοντας παράλληλα μεταξύ των άλλων «Σήμερα βρισκόμαστε εδώ, η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης περισσότερο ως προσκυνητές και λιγότερο ως επισκέπτες. Προσκυνητές σε ένα μαρτυρικό νησί που έγινε σύμβολο της Δημοκρατίας στην Πατρίδα μας…
Αυτός ο χώρος στέλνει συνάμα ένα μήνυμα εθνικής ενότητας και ομοψυχίας, θυμίζοντας την υποχρέωση να κρατάμε ισχυρούς δεσμούς αλληλεγγύης και να μην αφηνόμαστε στο έλεος των μικρών και των ασήμαντων που πάντοτε παραμονεύουν στη ζωή μας. Ένα μήνυμα ενότητας μπροστά στους δύσκολους καιρούς που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα...
Συμβολικές πράξεις και θυσίες θυμίζουν σε εμάς, τη δική μας υποχρέωση να μείνουμε πιστοί και συνεπείς στη δέσμευση και στον όρκο να προασπίσουμε αυτό τον τόπο, τις κατακτήσεις του λαού μας, τη Δημοκρατία και βέβαια την εθνική μας ανεξαρτησία και ακεραιότητα…
Γιατί μέσα από τη ζωντάνια του νησιού ζωντανεύουν και οι αναμνήσεις και οι συμβολισμοί που διασταυρώνονται εδώ. Τη Δημοκρατία και τους μάρτυρές της…που φέρνουν πλέον και τις δικές μας γενιές προ των δικών τους ευθυνών».
Σαφώς και η στρατιωτική ηγεσία οφείλει να υπακούει στην αντίστοιχη πολιτική. Σαφώς και η μνήμη των θυμάτων του Έθνους είναι ιερή παρακαταθήκη και υποχρέωση ΟΛΩΝ μας ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ. Είναι όμως παράλληλα ιερή παρακαταθήκη και υποχρέωση ΟΛΩΝ μας ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ και η μνήμη των θυμάτων του Έθνους Ελλήνων Αξιωματικών και Οπλιτών, που έπεσαν μαχόμενοι ΗΡΩΪΚΑ στα βουνά της Πίνδου, στο Γράμμο και στο Βίτσι, υπερασπιζόμενοι τα ιερά και τα όσια της Φυλής και τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Η Δημοκρατία λοιπόν σεβαστέ στρατηγέ Χρίστο Μανωλά, την οποία κλήθηκες από τη θέση του Α/ΓΕΣ να υπηρετήσεις, ΔΕΝ λειτουργεί αλά καρτ, ΔΕΝ λειτουργεί επιλεκτικά και με εντολή επιλογής, και το κυριότερο «ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ» την ΙΣΤΟΡΙΑ και ΔΕΝ απομονώνει περιόδους της.
Των νικηφόρων επιχειρήσεων του Ελληνικού Στρατού της περιόδου 1946-1949 ΗΓΟΥΝΤΟ λαμπροί και αείμνηστοι προκάτοχοί σου ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ, ΤΙΜΗΜΕΝΟΙ με μετάλλια και παράσημα στα Πεδία των Μαχών και στις 31 Αυγούστου 2014, ημέρα μνήμης και τιμής στο Γράμμο και στο Βίτσι, με την ΑΠΟΥΣΙΑ σου σεβαστέ αρχηγέ Χρίστο Μανωλά τους ξέχασες, τους λησμόνησες, ΔΕΝ τους μνημόνευσες. Πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραμάτισαν οι πρωτοδημιουργηθείσες τότε Μονάδες των ΛΟΚ, τον πράσινο μπερέ των οποίων με υπερηφάνεια φοράς αλλά πρέπει και να τιμάς.
Είναι τελείως αδιάφορο αν σε ικανοποιεί η φτηνή δικαιολογία της διαχρονικής ΑΠΟΥΣΙΑΣ της εκάστοτε στρατιωτικής ηγεσίας από τη συγκεκριμένη τελετή μνήμης, γιατί πολύ απλά η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ στηρίζεται στους ΠΑΡΟΝΤΕΣ και στηλιτεύει τους ΑΠΟΝΤΕΣ… ΔΥΣΤΥΧΩΣ για σένα επέλεξες τον δεύτερο δρόμο.
Η Πατρίδα το ρόλο της ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ, τον επιφυλάσσει στους ΕΛΛΗΝΕΣ και ΟΧΙ στους «φιλέλληνες» των Βρυξελλών και του Εξωτερικού, στην ομάδα των οποίων ΕΥΚΟΛΑ κάποιος εντάσσεται, αποδεχόμενος παράλληλα τον κίνδυνο της μόνιμης ένταξης και του εσαεί χαρακτηρισμού.
Είναι αυτός ο κίνδυνος που απομακρύνει από τη σημερινή σκληρή πραγματικότητα, που βιώνουν ΟΛΟΙ οι Έλληνες και ιδιαίτερα το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, μεγάλο μέρος του οποίου προς το παρόν ηγείσαι και ΟΧΙ ΗΓΕΙΣΑΙ…από σένα εξαρτάται να αντιληφθείς τη…διαφορά.
Είναι άλλο πράγμα το βαρύ βιογραφικό με το οποίο σε…πλάσαραν ενορχηστρωμένα τα καθεστωτικά ΜΜΕ και άλλο πράγμα η ελαφρότητα αντιμετώπισης και διαχείρισης πρωτόγνωρων καταστάσεων φτώχιας, απαξίωσης και εμπαιγμού του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων με…όμορφα λόγια, χτυπήματα στην πλάτη, σερβίρισμα νερού και αναψυκτικών σε υφισταμένους σε απομακρυσμένα φυλάκια, στην ΑΠΕΛΠΙΔΑ προσπάθειά σου να πείσεις τους…κολίγους ότι είσαι το ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ που θέλει μεν αλλά ΔΕΝ μπορεί ακόμη κι όταν η Ανώτατη Βαθμίδα της Δικαιοσύνης συνάδει.
Αναρωτιέται κανείς αν υπάρχει κι άλλος κατήφορος κι αν είσαι αποφασισμένος να τον ακολουθήσεις σ’ αυτή την διαδρομή της παρακμής, που δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστο κάποιο «κομμάτι» του Δημοσίου και αγγίζει δυστυχώς με την ανοχή σου, μαζί και ΟΛΗΣ της στρατιωτικής ηγεσίας και τον ευαίσθητο χώρο των ΕΔ.
Αποφάσισε λοιπόν σεβαστέ αρχηγέ Χρίστο Μανωλά ή συνεχίζεις να ζεις αυτό το πρόσκαιρο ταξίδι, που σου άνοιξε τις πόρτες της προσωπικής προβολής και της ιδιοτέλειας, ισορροπώντας μεταξύ υποταγής και συμβιβασμών από τη μια και αδιαφορίας για τα προβλήματα του προσωπικού από την άλλη ή ορθώνεις ανάστημα στο σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα, απαιτώντας εδώ και τώρα και ΔΗΜΟΣΙΑ, την άμεση και πλήρη εφαρμογή της απόφασης του ΣΤΕ υποβάλλοντας ταυτόχρονα την παραίτησή σου…Άλλωστε αυτό δεν ορκίστηκες; Υπακοή στο Σύνταγμα, τους Νόμους και τα Ψηφίσματα του Κράτους…λειτουργεί το Σύνταγμα…εφαρμόζονται οι Νόμοι και τα Ψηφίσματα και ΔΕΝ το έχουμε αντιληφθεί εμείς οι υπόλοιποι παρά ΜΟΝΟ εσύ;
Γνωρίζω πολύ καλά ότι σε καλώ να κάνεις χαρακίρι…Ιδού η Ρόδος σεβαστέ αρχηγέ Χρίστο Μανωλά!!!
Όταν αποφασίζεις ν’ απευθυνθείς στον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού και μάλιστα ΔΗΜΟΣΙΑ, όλοι καταλαβαίνουν ότι επιθυμία σου είναι να επικοινωνήσεις με ένα ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΗΓΕΤΗ, αρκεί ο ίδιος να γνωρίζει τη σημασία και την έννοια του όρου, ν’ αποδέχεται τη σοβαρότητα του ρόλου, να γνωρίζει ΙΣΤΟΡΙΑ, να λειτουργεί σεβόμενος ΑΠΟΛΥΤΑ τον εαυτό και τους υφισταμένους του, και το κυριότερο, να τηρεί τον όρκο που έδωσε.
Ήταν 19 Iουνίου 2014, όταν ο νυν ΥΕΘΑ, με το πρόσχημα της επίσκεψης και ενημέρωσης για το έργο και την αποστολή μονάδων στη Λήμνο και στον Άγιο Ευστράτιο, επέβαλε σ’ όλη τη στρατιωτική ηγεσία το «προσκύνημα στο Μουσείο της Δημοκρατίας» του Αγίου Ευστρατίου, δηλώνοντας παράλληλα μεταξύ των άλλων «Σήμερα βρισκόμαστε εδώ, η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης περισσότερο ως προσκυνητές και λιγότερο ως επισκέπτες. Προσκυνητές σε ένα μαρτυρικό νησί που έγινε σύμβολο της Δημοκρατίας στην Πατρίδα μας…
Αυτός ο χώρος στέλνει συνάμα ένα μήνυμα εθνικής ενότητας και ομοψυχίας, θυμίζοντας την υποχρέωση να κρατάμε ισχυρούς δεσμούς αλληλεγγύης και να μην αφηνόμαστε στο έλεος των μικρών και των ασήμαντων που πάντοτε παραμονεύουν στη ζωή μας. Ένα μήνυμα ενότητας μπροστά στους δύσκολους καιρούς που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα...
Συμβολικές πράξεις και θυσίες θυμίζουν σε εμάς, τη δική μας υποχρέωση να μείνουμε πιστοί και συνεπείς στη δέσμευση και στον όρκο να προασπίσουμε αυτό τον τόπο, τις κατακτήσεις του λαού μας, τη Δημοκρατία και βέβαια την εθνική μας ανεξαρτησία και ακεραιότητα…
Γιατί μέσα από τη ζωντάνια του νησιού ζωντανεύουν και οι αναμνήσεις και οι συμβολισμοί που διασταυρώνονται εδώ. Τη Δημοκρατία και τους μάρτυρές της…που φέρνουν πλέον και τις δικές μας γενιές προ των δικών τους ευθυνών».
Σαφώς και η στρατιωτική ηγεσία οφείλει να υπακούει στην αντίστοιχη πολιτική. Σαφώς και η μνήμη των θυμάτων του Έθνους είναι ιερή παρακαταθήκη και υποχρέωση ΟΛΩΝ μας ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ. Είναι όμως παράλληλα ιερή παρακαταθήκη και υποχρέωση ΟΛΩΝ μας ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ και η μνήμη των θυμάτων του Έθνους Ελλήνων Αξιωματικών και Οπλιτών, που έπεσαν μαχόμενοι ΗΡΩΪΚΑ στα βουνά της Πίνδου, στο Γράμμο και στο Βίτσι, υπερασπιζόμενοι τα ιερά και τα όσια της Φυλής και τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Η Δημοκρατία λοιπόν σεβαστέ στρατηγέ Χρίστο Μανωλά, την οποία κλήθηκες από τη θέση του Α/ΓΕΣ να υπηρετήσεις, ΔΕΝ λειτουργεί αλά καρτ, ΔΕΝ λειτουργεί επιλεκτικά και με εντολή επιλογής, και το κυριότερο «ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ» την ΙΣΤΟΡΙΑ και ΔΕΝ απομονώνει περιόδους της.
Των νικηφόρων επιχειρήσεων του Ελληνικού Στρατού της περιόδου 1946-1949 ΗΓΟΥΝΤΟ λαμπροί και αείμνηστοι προκάτοχοί σου ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ, ΤΙΜΗΜΕΝΟΙ με μετάλλια και παράσημα στα Πεδία των Μαχών και στις 31 Αυγούστου 2014, ημέρα μνήμης και τιμής στο Γράμμο και στο Βίτσι, με την ΑΠΟΥΣΙΑ σου σεβαστέ αρχηγέ Χρίστο Μανωλά τους ξέχασες, τους λησμόνησες, ΔΕΝ τους μνημόνευσες. Πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραμάτισαν οι πρωτοδημιουργηθείσες τότε Μονάδες των ΛΟΚ, τον πράσινο μπερέ των οποίων με υπερηφάνεια φοράς αλλά πρέπει και να τιμάς.
Είναι τελείως αδιάφορο αν σε ικανοποιεί η φτηνή δικαιολογία της διαχρονικής ΑΠΟΥΣΙΑΣ της εκάστοτε στρατιωτικής ηγεσίας από τη συγκεκριμένη τελετή μνήμης, γιατί πολύ απλά η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ στηρίζεται στους ΠΑΡΟΝΤΕΣ και στηλιτεύει τους ΑΠΟΝΤΕΣ… ΔΥΣΤΥΧΩΣ για σένα επέλεξες τον δεύτερο δρόμο.
Η Πατρίδα το ρόλο της ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ, τον επιφυλάσσει στους ΕΛΛΗΝΕΣ και ΟΧΙ στους «φιλέλληνες» των Βρυξελλών και του Εξωτερικού, στην ομάδα των οποίων ΕΥΚΟΛΑ κάποιος εντάσσεται, αποδεχόμενος παράλληλα τον κίνδυνο της μόνιμης ένταξης και του εσαεί χαρακτηρισμού.
Είναι αυτός ο κίνδυνος που απομακρύνει από τη σημερινή σκληρή πραγματικότητα, που βιώνουν ΟΛΟΙ οι Έλληνες και ιδιαίτερα το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, μεγάλο μέρος του οποίου προς το παρόν ηγείσαι και ΟΧΙ ΗΓΕΙΣΑΙ…από σένα εξαρτάται να αντιληφθείς τη…διαφορά.
Είναι άλλο πράγμα το βαρύ βιογραφικό με το οποίο σε…πλάσαραν ενορχηστρωμένα τα καθεστωτικά ΜΜΕ και άλλο πράγμα η ελαφρότητα αντιμετώπισης και διαχείρισης πρωτόγνωρων καταστάσεων φτώχιας, απαξίωσης και εμπαιγμού του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων με…όμορφα λόγια, χτυπήματα στην πλάτη, σερβίρισμα νερού και αναψυκτικών σε υφισταμένους σε απομακρυσμένα φυλάκια, στην ΑΠΕΛΠΙΔΑ προσπάθειά σου να πείσεις τους…κολίγους ότι είσαι το ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ που θέλει μεν αλλά ΔΕΝ μπορεί ακόμη κι όταν η Ανώτατη Βαθμίδα της Δικαιοσύνης συνάδει.
Αναρωτιέται κανείς αν υπάρχει κι άλλος κατήφορος κι αν είσαι αποφασισμένος να τον ακολουθήσεις σ’ αυτή την διαδρομή της παρακμής, που δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστο κάποιο «κομμάτι» του Δημοσίου και αγγίζει δυστυχώς με την ανοχή σου, μαζί και ΟΛΗΣ της στρατιωτικής ηγεσίας και τον ευαίσθητο χώρο των ΕΔ.
Αποφάσισε λοιπόν σεβαστέ αρχηγέ Χρίστο Μανωλά ή συνεχίζεις να ζεις αυτό το πρόσκαιρο ταξίδι, που σου άνοιξε τις πόρτες της προσωπικής προβολής και της ιδιοτέλειας, ισορροπώντας μεταξύ υποταγής και συμβιβασμών από τη μια και αδιαφορίας για τα προβλήματα του προσωπικού από την άλλη ή ορθώνεις ανάστημα στο σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα, απαιτώντας εδώ και τώρα και ΔΗΜΟΣΙΑ, την άμεση και πλήρη εφαρμογή της απόφασης του ΣΤΕ υποβάλλοντας ταυτόχρονα την παραίτησή σου…Άλλωστε αυτό δεν ορκίστηκες; Υπακοή στο Σύνταγμα, τους Νόμους και τα Ψηφίσματα του Κράτους…λειτουργεί το Σύνταγμα…εφαρμόζονται οι Νόμοι και τα Ψηφίσματα και ΔΕΝ το έχουμε αντιληφθεί εμείς οι υπόλοιποι παρά ΜΟΝΟ εσύ;
Γνωρίζω πολύ καλά ότι σε καλώ να κάνεις χαρακίρι…Ιδού η Ρόδος σεβαστέ αρχηγέ Χρίστο Μανωλά!!!
