ΟΙ ΝΕΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

Ο Μάκης Παπαδημητρίου παραμένει πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού (ΟΠΠΑΠ)

Ο Αστέριος Μπουσνάκης παραμένει πρόεδρος της ΔΕΥΑΚ

Ο Δημήτρης Βαϊνάς από αντιδήμαρχος γίνεται πρόεδρος της ΔΗΚΕΔΗΚ (στη θέση του Λεμονόπουλου)

Ο Ζήνωνας Σατραζέμης πρόεδρος της "ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ"

Ο Μπάμπης Καρατζόγλου πρόεδρος του ΩΔΕΙΟΥ

Ο Γιώργος Χαζτηκώστας παραμένει πρόεδρος στα Γκαράζ του δήμου

Ο Γιώργος Ίτσιος από αντιδήμαρχος γίνεται πρόεδρος της πρωτοβάθμιας Σχολικής Επιτροπής

Ο Χρυσόστομος Κυραϊλίδης παραμένει αντιπρόεδρος της δευτεροβάθμιας Σχολικής Επιτροπής

Η Πόπη Μπατάλα - Τζουμέρκα από αντιδήμαρχος που ήταν αναλαμβάνει πρόεδρος επικοινωνίας (δημοτικό ραδιόφωνο κ.λ.π)

ΟΙ ΕΠΤΑ ΝΕΟΙ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΙ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

 Σύμφωνα με πληροφορίες οι νέοι αντιδήμαρχοι του δήμου Κατερίνης θα είναι οι εξής : 

Παναγιώτης Μπερεδήμας, (αντιδήμαρχος Διοικητικού )

Νίκος Μπουρονίκος (Παραμένει στο "περιφερειακό" Τεχνικών Έργων)

Νίκος Παπαζιώγας (από το Πολεοδομίας πάει στο Τεχνικών Έργων  Πόλης)

Θανάσης Λιακόπουλος (από Πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου γίνεται αντιδήμαρχος Πολεοδομίας)

Λάζαρος Ντότης (ορίζεται αντιδήμαρχος Καθαριότητας)

Χρήστος Γκουγκουρέλας (αντιδήμαρχος Πρασίνου)

Αναστάσιος Παπαζήσης (αντιδήμαρχος δημοτικής αστυνομίας)

Μετά την εξαφάνιση των εισοδημάτων έρχονται οι καταθέσεις και τελικά τα ακίνητά μας

Ο κόσμος έχει στεγνώσει από ρευστό. Εκτός από τις αναγκαίες και πιεστικές αγορές συγκεκριμένων προϊόντων και υπηρεσιών, τίποτε άλλο δεν κινείται για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Για να πληρωθούν οι όλο και πιο πολύ αυξανόμενοι (όσο δεν αντιδρά ο λαός) φόροι και τέλη, ο κόσμος οδηγείται στο να κάνει ήδη αναλήψεις από τα όποια χρήματα έχει ακόμα στις τράπεζες.

Μετά την σκληρή εσωτερική υποτίμηση και την έλλειψη ρευστότητας, που οδήγησαν στο φαύλο κύκλο της ύφεσης, τώρα περάσαμε στη μείωση των καταθέσεων στους τραπεζικούς λογαριασμούς για την πληρωμή φόρων και για επιβίωση. Όσο ακόμα οι Έλληνες έχουν κατατεθειμένα χρήματα, τόσο τρόϊκα και ελληνικό Δημόσιο δεν πρόκειται να ησυχάσουν. Μάλιστα η τρόϊκα πρότεινε τώρα να κατάσχονται απευθείας, εντελώς φασιστικά, οι τραπεζικές καταθέσεις των Ελλήνων που θα τύχει να μην μπορούν να ανταποκριθούν στους υπέρογκους φόρους, χωρίς καν το δικαίωμα να ακουστούν πρώτα. Αναρωτιόμαστε αν οι υπεύθυνοι έχουν υπολογίσει ότι με τέτοιες ολοκληρωτικές τακτικές, ενδέχεται να οδηγήσουν σε νέα φυγάδευση από τη χώρα χρημάτων που είναι νόμιμα σε καταθέσεις. Εκείνοι όμως που έχουν μικροποσά και δεν μπορούν ή δεν θέλουν να φυγαδεύσουν τα χρήματά τους τι θα απογίνουν; Προφανώς, είτε θα κατασχεθούν, είτε  θα τα καταβάλουν όλα στους υπέρογκους και αντισυνταγματικούς φόρους, αλλά και για την αναγκαία επιβίωσή τους, μέχρι την εξάντληση των καταθέσεων και την πλήρη εξαθλίωση.

Και που πηγαίνουν όλοι αυτοί οι φόροι; Πηγαίνουν στον «Ειδικό Λογαριασμό» που ελέγχουν οι δανειστές και από τον οποίο εξοφλούνται πρώτα οι ίδιοι. Οι δανειστές όμως, μαζί με το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι εκείνοι που χρέωσαν τον ελληνικό λαό, προκειμένου να ανακεφαλαιοποιήσουν τις τράπεζες. Επομένως εμμέσως πλην σαφώς, όταν γίνεται μια ανάληψη για να πληρωθεί ο φόρος, στην ουσία και με την μεσολάβηση του κρατικού καταναγκασμού, οι καταθέσεις μας, μέσω του κύκλου αυτού, πηγαίνουν κατά ένα μέρος στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών!!!

Μετά το τέλος των όποιων καταθέσεων (όπως είχαμε προβλέψει ήδη από το 2010), αναγκαστικά θα περάσουμε στις κατασχέσεις ή στο ξεπούλημα έναντι ευτελούς τιμήματος των ακινήτων μας που φτιάξαμε με τόσους κόπους και όνειρα, καθόσον η ιδιοκτησία στην Ελλάδα, ως ατομικό δικαίωμα, έχει στην ουσία καταργηθεί από το ίδιο το Σύνταγμα που μετέτρεψε τους Έλληνες σε κατόχους ακινήτων και όχι σε ιδιοκτήτες.

Τα χειρότερα λοιπόν δεν τα έχουμε δει ακόμα.

Είπαμε, η κρίση γεννά ευκαιρίες, αλλά για ποιους; Αυτό θα πρέπει να το απαντήσει ο ίδιος ο λαός, εφόσον καταφέρει να σηκωθεί από τον καναπέ που τον έχουν καθηλώσει, πριν εξαθλιωθεί εντελώς.

πηγή

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2GJpjZMR0

Όταν ψάχνουμε να βρούμε πως λέγεται ο απατεώνας που παραποίησε την«λίστα Λαγκάρντ»

Η πιο «μοναχική» ορθόδοξη εκκλησία στον κόσμο!

Είναι αφιερωμένη στην Αγία Τριάδα και βρίσκεται σε ένα από τα πλέον «αφιλόξενα» σημεία του πλανήτη, στην Ανταρκτική, και...
πιο συγκεκριμένα στο King George Island στο Νότιο Πόλο, υποδηλώνοντας τρόπον τινά ότι είναι η πιο «μοναχική» ορθόδοξη εκκλησία στον κόσμο!
Χτίστηκε το 1990 εξ ολοκλήρου από ξύλο πεύκου της Σιβηρίας και ο σχεδιασμός της παραπέμπει στο παραδοσιακό αρχιτεκτονικό στιλ των Ρώσων, ενώ μπορεί να φιλοξενήσει στο εσωτερικό της μέχρι 30 πιστούς.

Επειδή οι καιρικές συνθήκες στην Ανταρκτική είναι δύσκολες, περιλαμβάνοντας δυνατούς ανέμους και ισχυρές χιονοπτώσεις και βροχοπτώσεις, οι κορμοί των δέντρων στερεώθηκαν με ειδικές αλυσίδες, ενώ μια ειδική επένδυση στο εσωτερικό προφυλάσσει την εκκλησία από το νερό της βροχής.

Η Ανταρκτική «βράζει»

Έξω είχαν πέσει οι επιστήμονες αναφορικά με την άνοδο της θερμοκρασίας στους πάγους της Ανταρκτικής.
Όπως υπολόγισε νέα έρευνα η θερμοκρασία στη δυτική Ανταρκτική έχει σημειώσει αύξηση κατά 2,4 βαθμούς Κελσίου από το 1958, δύο φορές περισσότερο από όσο πιστεύονταν μέχρι σήμερα.

Για τους σχετικούς υπολογισμούς οι επιστήμονες που πραγματοποίησαν την τελευταία μελέτη, χρησιμοποίησαν δεδομένα από το 1958 μέχρι το 2011. Η αύξηση είναι μάλιστα τριπλάσια της μέσης ανόδου της θερμοκρασίας της επιφάνειας της Γης κατά την ίδια περίοδο.

«Τα στοιχεία δείχνουν ότι η συνεχής αύξηση της θερμοκρασίας την περίοδο του θέρους στη δυτική Ανταρκτική είναι πιθανόν να διαταράξει την ισορροπία της επιφάνειας των πάγων, γεγονός που σημαίνει ότι η συμβολή της περιοχής στην άνοδο της στάθμης των ωκεανών παγκοσμίως θα είναι ακόμα μεγαλύτερη», αναφέρεται στην μελέτη.

Κακός σύμβουλος ο… εισπρακτικός πανικός!

Του Γιώργου Χαρβαλιά 

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης για να εκφράζει αμφιβολίες σχετικά με την τύχη της φορολογικής «μεταρρύθμισης» που επαγγέλλεται ο κύριος Στουρνάρας υπό την… ευγενή εποπτεία της Τρόικας. Γιατί οι προτεινόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις, είτε στη μίνι είτε στη μάξι εκδοχή τους, αποτελούν ανέμπνευστες επαναλήψεις προηγούμενων συνταγών με ένα πρόσθετο στοιχείο: τo δανειακό βρόχο και την έκδηλη ταμειακή απόγνωση!

Μια απλή ανάγνωση των φορολογικών στοιχείων του έτους 2011, όπως προκύπτουν από τα επίσημα στατιστικά της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων, καταδεικνύει την παθογένεια του συστήματος και επιβεβαιώνει ότι αυτή δεν πρόκειται να διορθωθεί με το νέο κυβερνητικό νομοσχέδιο. Ακριβώς επειδή δεν αντιμετωπίζονται δραστικά οι χρόνιες αδυναμίες που καθιστούν το ελληνικό φορολογικό σύστημα διάτρητο, αναξιόπιστο και εν τέλει κοινωνικά άδικο.

Τρία είναι τα στοιχεία που προκαλούν κατάπληξη και οδηγούν σε αβίαστα συμπεράσματα:

1. Η αυξανόμενη (με δραματικούς ρυθμούς) αναλογία των έμμεσων φόρων έναντι των άμεσων με τα κάθε λογής χαράτσια, τις αυξήσεις στο ΦΠΑ, τις αυξήσεις στους φορολογικούς συντελεστές «ειδών πολυτελείας» και άλλων αγαθών μαζικής κατανάλωσης.
2. Η συγκριτικά μικρή συμμετοχή των νομικών προσώπων (επιχειρήσεων) στο συνολικό ποσό του καταβαλλόμενου φόρου (29,5% σε σχέση με το δυσβάστακτο 55% μισθωτών και συνταξιούχων).
3. Τα εισοδήματα… πείνας που εξακολουθούν να δηλώνονται από κατηγορίες εργαζομένων που σε αντίθεση με τους μισθωτούς δεν φορολογούνται στηn πηγή (ελεύθεροι επαγγελματίες, έμποροι, βιοτέχνες, αγρότες και πάσης φύσεως «επιτηδευματίες»).

Ο πρώτος παράγοντας παθογένειας δεν είναι και τόσο… διαχρονικός. Γιατί αποτελεί συνέπεια των πρόσφατων φοροεπιδρομών που επιβλήθηκαν, χωρίς το παραμικρό εισοδηματικό κριτήριο, στο σύνολο του πληθυσμού, μέσω των διαδοχικών Μνημονίων.

Οι συνεχείς αυξήσεις των έμμεσων φόρων είχαν οριζόντια διάσταση και τυφλό εισπρακτικό χαρακτήρα με αποτέλεσμα το «γονάτισμα» της κατανάλωσης σε πολλούς κλάδους και βεβαίως την τελική υστέρηση στα έσοδα! Παρ’ όλα αυτά, η ίδια συνταγή συνεχίζεται μαζί με δραστικές αυξήσεις και στην άμεση φορολογία.

Η χαμηλή συνεισφορά των επιχειρήσεων στα φορολογικά βάρη, παρά τους υψηλότατους συντελεστές που επιβάλλονται, οφείλεται πρωτίστως στην απόκρυψη κερδών και θα μπορούσε ίσως να θεραπευτεί με την επιβολή φόρου κύκλου εργασιών (τζίρος) που δυσκολότερα επιδέχεται μεθόδων λογιστικής αλλοίωσης. Αλλά κι αυτό απερρίφθη ως σκέψη από τους αρμοδίους με το επιχείρημα ότι ως μέτρο διαπνέεται από… αντι-αναπτυξιακή λογική (σ.σ. εδώ γελάμε…).