Εγώ, το τέρας.

 seisaxthiablog

Ο καπιταλισμός είναι οι κρίσεις του. Η τρέχουσα κρίση (από το 2006 – 2008) δεν τον απορρύθμισε, αντιθέτως τον σταθεροποίησε. Και στη συνέχεια τον αποθηρίωσε.

Σε προηγούμενες κρίσεις, όπως του 1929 και έως το 1973, ο καπιταλισμός αντιδρούσε με ρυθμίσεις (New deal στις ΗΠΑ), παραχωρήσεις (κοινωνικό κράτος -πάντα σε καπιταλιστικό πλαίσιο- στην Ευρώπη) ακόμα καισυμβιβασμούς (Λαϊκό Μέτωπο στη Γαλλία, αντιναζιστική [εν τέλει] συμμαχία με την ΕΣΣΔ). Αντιμέτωπος με μια ζωντανή και κατά περιόδους ισχυρή Αριστερά στο εσωτερικό των αστικών κρατών, ο καπιταλισμός, αλλά και με αντίπαλο δέος την ΕΣΣΔ, ήταν υποχρεωμένος να ελίσσεται, να εφαρμόζει κεϋνσιανές συνταγές, να αυτοσυγκρατείται και να παραμένει λελογισμένα επιθετικός.

Πάντα όμως πολεμικός. Και κατά τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις(όπως ο προπολεμικός αμερικανοϊαπωνικός ανταγωνισμός) και κατά τις επιλογές(φασιστικό και ναζιστικό πείραμα).

Ο καπιταλισμός διαχειρίστηκε τα αποτελέσματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με τον ψυχρό πόλεμο και κατίσχυσε. Με την αντεπανάσταση του Ρηγκανοθατσερισμού να θριαμβεύει και την ΕΣΣΔ να καταρρέει, ο καπιταλισμός έμεινε μόνος, κυρίαρχος στ’ αλώνι να αλωνίζει – αυτό που ο Φουκοτέτοιοςονόμασε, πριν να το μετανιώσει, «τέλος της ιστορίας».

Επρόκειτο, στην πραγματικότητα, για το τέλος της εργασίας, κατά την έννοια της πολιτικής και του πολιτισμού που οι εργαζόμενοι άνθρωποι είχανδιεκδικήσει κι επιβάλει κατά τη διάρκεια του «Αιώνα των Ακρων», του φλογερού 20ού αιώνα.

Με την παγκοσμιοποίηση ως στρατηγική, τον νεοφιλελευθερισμόως ιδεολογία και προπαγάνδα, ο καπιταλισμός μπορούσε τώρα να επιβάλει τηνέα τάξη (εκ νέου) παντού.

Στο εξής οι κρίσεις του θα είχαν μία ειδοποιό διαφορά ως προς όλες τις προηγούμενες: δεν υπήρχε πλέον η ΕΣΣΔ. Συνεπώς οι κρίσεις αντί νααπορρυθμίζουν το σύστημα, θα μπορούσαν να το ενδυναμώνουν. Προς μια κατεύθυνση ακόμα πιο απάνθρωπη, αποτρόπαιη.

Προς τούτο, η εξουδετέρωση ή η ενσωμάτωση της Αριστεράς που απέμεινε (ή και επέμενε) να σέρνεται στα αναπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη ήταν απαραίτητη (συχνά και αναπόδραστη). Με τη σοσιαλδημοκρατία να ρέπει (σχεδόν εγγενώς) προς αυτήν την κατεύθυνση και τα ριζοσπαστικά – ακτιβιστικά αριστερά σχήματα ή κινήματα να μη συνιστούν σοβαρό κίνδυνο για το σύστημα, η διάλυση και η αυτοδιάλυση των κομμουνιστικών κομμάτων ήταν η τελευταία πράξη του δράματος.

Τώρα ο καπιταλισμός σε ήσσονα προβλήματα μπορούσε να δείχνει ένα πρόσωπο φιλελεύθερο ακόμα και «αριστερό», στα μείζονα όμως το νεοφιλελεύθερο τέρας δεν άφησε τίποτα όρθιο. Απ’ τη δεκαετία του ’90 κι ύστεραπερίσσεψαν ο πόλεμος, η διαρπαγή των πόρων και η αποβλάκωση τωνκοινωνιών.

Με την κρίση του 2008 (και ως σήμερα) έγινε φανερό ότι ο καπιταλισμός δεν μπορούσε να μας τα παίρνει με την πίστωση (τόκους από δάνεια, κάρτες κ.τ.λ.) κι έτσι επέστρεψε στις πηγές: να μας τα παίρνει απ’ τηνυπεραξία που παράγουμε. Προς τούτο έπρεπε να φθηνύνει η αμοιβή της εργασίας, ώστε τα περιθώρια κέρδους απ’ την υπεραξία να φθάσουν στο μάξιμουμ. Κι έτσι η χρηματοπιστωτική κρίση έγινε εργαλείο

για τη διαμόρφωση νέων εργασιακών σχέσεων: αυτών που ζούμε.Ταυτοχρόνως, όμως, ο καπιταλισμός διατήρησε προς «όφελος» της διεθνικής αστικής τάξης όλα εκείνα τα χρηματοπιστωτικά χαρακτηριστικά που τον οδήγησαν στην κρίση του. Εξακολουθεί να παράγει τοξικές δοσοληψίες του αέρα, φούσκες, ψευδή πλούτο, ενώ οι αστοί βρίσκονται πλέον σε ανειρήνευτοπόλεμο μεταξύ τους για τη νομή του πραγματικού πλούτου. Με εξασθενημένη την ταξική πάλη ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, ο πόλεμος ανάμεσα στους ίδιους τους αστούς έχει αποθηριωθεί, με αποτέλεσμα ο πραγματικός πόλεμος μεταξύ των εθνών να έρχεται όλο και πιο κοντά.

Εχουμε πλέον να κάνουμε με ένα τέρας! Τα χαρακτηριστικά του τα βλέπουμε πια παντού, από το Βερολίνο έως την Αθήνα και από τη Μόσχα έως το Πεκίνο και την Ουάσιγκτον. Η ομογενοποίηση των πολιτικών δυνάμεων. Ηαπονεύρωση (και η απονέκρωση) της δημοκρατίας. Ο κρατικός αυταρχισμόςμε την αποθέωση της καταστολής (συχνά στα όρια του εκφασισμού, ώσπου να τα υπερβούν κι αυτά). Η επιβολή της α-νόητης γλώσσας (των ευφημισμών) και της ενιαίας σκέψης (διά της προπαγάνδας). Η καθήλωση της τέχνης σε ακίνδυνο κι επιχορηγούμενο πετ. Η εξαγορά και η ενσωμάτωση των διανοουμένων. Αυτά είναι τα γνωρίσματα και τα έργα του τέρατος. Που πρόκειται να γιγαντωθεί κι άλλο, διότι πλέον το τέρας πιστεύει ότι είναι θεός.

Για αυτό το τέρας η καλβινιστική ύβρις που ακούει στο όνομα Μέρκελκαι το αριστεροδεξιό υβρίδιο που ακούει στο όνομα Ενρίκο Λέττα είναιμπιχλιμπίδια

για να τα πασάρει στους ιθαγενείς και να τρώει τις χώρες τους. Και, συνεπώς, τους ίδιους.

Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα, εμείς, τα θύματα του τέρατος, τι κάνουμε; Δύσκολον το ερώτημα. Κατ’ αρχήν (για να περιοριστούμε στα καθ’ ημάς ελληνικά) ας μην απορεί η Αριστερά με την αδράνεια του λαού, όσον δεν του προτείνει στόχους, στρατηγική και τακτική, που όχι μόνον να πείθουν τον λαό, αλλά προσέτι να τον ενθουσιάζουν (όπως έγινε σε ορισμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής). Προς τούτο, ούτε η διστακτικότητα που φαίνεται να κυριαρχεί τον ΣΥΡΙΖΑ έστω προσωρινώς, ούτε πολύ περισσότερο οαναχωρητισμός (ιδιότυπα αριστοκρατικός) του ΚΚΕ βοηθάνε τον λαό. Στον μεν ΣΥΡΙΖΑ οι γόνιμες ωσμώσεις φαίνεται να ’χουν ανακοπεί και πάντως να μένουν ακόμα εκκρεμείς, το δε ΚΚΕ με έναν αλαζονικό διδακτισμό πλένει τα χέρια του για όσους αμαρτωλούς εκ του λαού δεν λένε να δουν το φως το αληθινό.

Ολα αυτά, αν είναι έτσι, επιβαρύνουν τις προοπτικές του λαού να σπάσει, κατ’ αρχήν σε αυτήν εδώ τη χώρα, την αλυσίδα των δεδομένων πουπαράγει εναντίον του το τέρας.

Διότι το τέρας κάθε μέρα που περνάει δυναμώνει, η διαδικασία προς ένανφασιστικό πλέον καπιταλισμό, με έναν τεχνολογικό «μεσαίωνα» να τον καθιστά όλο και πιο άπληκτον, ανοίγεται μπροστά μας απρόσκοπτη. Το πιοισχυρό όπλο των Δυνατών σ’ αυτό το προτσές είναι η απογοήτευση των μαζών.

Μπορεί ένα 10% ή και 20% του λαού να μην «παραδέχεται την ήττα». Κι όντως, όσο δεν παραδέχεσαι την ήττα, η ελπίδα δεν χάνεται, ο πόλεμος συνεχίζεται. Κάποτε-κάποτε όμως

αυτό το 10% ή και 20% που δεν παραδέχεται την ήττα, πρέπει ναβρίσκει και τον τρόπο της νίκης.

(Προσωπικώς είμαι «ιστορικά αισιόδοξος». Μάλιστα πιστεύω ότι αυτή μου η αίσθηση δεν είναι απλώς «ευσεβής πόθος», αλλά απότοκος λογικής. Ομως, το τι πιστεύει η ταπεινότης μου δεν έχει καμμία σημασία, σημασία έχει τι πιστεύει και τι μπορεί κάθε φορά να πιστεύει η πλειοψηφία του λαού. Αν δηλαδή η πολιτική βούληση όσων παράγουν τον πλούτο θα μπορέσει κάποια στιγμή να υπερισχύσει της βούλησης εκείνων που τον τρώνε. Των παράσιτων)…

ΑΓΓΛΙΚΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΚΟΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΛΙΡΑΣ

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Πρέπει να έχουν φοβηθεί πολύ οι Αγγλοι εν όψει του δημοψηφίσματος που θα γίνει στη Σκοτία τον Σεπτέμβριο του 2014 με θέμα την απόσχιση της χώρας αυτής από το Ηνωμένο Βασίλειο και την αποτίναξη έτσι της επικυριαρχίας του Λονδίνου. Οι αγγλικές αντιδράσεις δείχνουν ότι στους ηγετικούς κύκλους της βρετανικής πρωτεύουσας εδραιώνεται σταδιακά η πεποίθηση πως το «Ναι» στην ανεξαρτησία της Σκοτίας θα επικρατήσει πανηγυρικά του χρόνου. Πυκνώνουν έτσι τις προσπάθειές τους να εκβιάσουν και να τρομοκρατήσουν τους Σκοτσέζους ψηφοφόρους με πραγματικές ή φανταστικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάθε ανεξάρτητο κράτος στη γέννησή του, ελπίζοντας ότι θα τους φοβίσουν τόσο ώστε τελικά αποκαρδιωμένοι να προτιμήσουν τη… «σιγουριά της δουλείας» από τις προκλήσεις της ανεξαρτησίας!

Την εβδομάδα αυτή, η δεξιά βρετανική κυβέρνηση δια στόματος του υπουργού Οικονομικών Τζορτζ Οσμπορν, σε συνέντευξή του στο BBC, απείλησε τους Σκοτσέζους ότι, αν ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας τους, τότε το Λονδίνο δεν θα τους επιτρέψει να χρησιμοποιούν ως εθνικό νόμισμα της ανεξάρτητης Σκοτίας την αγγλική λίρα. Μεγάλος καημός! Κατάθλιψη θα πάθουν οι Σκοτσέζοι αν δεν έχουν ως νόμισμά τους τη στερλίνα για να τους κάνουν ό,τι θέλουν οι Αγγλοι, στραγγαλίζοντας τους Σκοτσέζους οικονομικά όποια στιγμή θελήσουν! «Ας είμαστε καθαροί. Η εγκατάλειψη των τρεχουσών διευθετήσεων θα συνιστούσε πραγματικά μια βαθιά βουτιά σε αχαρταγράφητα νερά» δήλωσε περισπούδαστα ο Οσμπορν και πρόσθεσε υποκριτικά: «Γιατί θα έπρεπε 58 εκατομμύρια πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου να εκχωρήσουν μέρος της κυριαρχίας τους επί της νομισματικής και πιθανόν της οικονομικής πολιτικής για 5 εκατομμύρια ανθρώπους σε ένα άλλο κράτος» – πράγμα που κατά τον Αγλλο υπουργό Οικονομικών θα συνέβαινε, αν μετά την ανεξαρτησία της η Σκοτία προχωρούσε σε νομισματική ένωση με την Αγγλία προκειμένου να συνεχίσει να χρησιμοποιεί τη στερλίνα. Πρόκειται φυσικά για αστείο επιχείρημα.

Κανένα ανεξάρτητο κράτος δεν έχει πραγματική οικονομική κυριαρχία αν δεν έχει δικό του νόμισμα. Καθόλου άδικο δεν έχουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» όταν γράφουν, αναφερόμενοι ακριβώς στο θέμα αυτό: «Η αξία ενός νέου νομίσματος για τη Σκοτία θα ήταν ότι θα μπορούσε να αντανακλά τα θεμελιώδη στοιχεία της οικονομίας της χώρας. Η νομισματική πολιτική θα μπορούσε να κατευθύνεται προς τις ανάγκες της Σκοτίας μάλλον παρά προς εκείνες του Λονδίνου ή της Φρανκφούρτης. Ακόμη και η αδυναμία του νομίσματος θα μπορούσε να βοηθήσει τη Σκοτία να οικοδομήσει μια πιο ανταγωνιστική και διαφοροποιημένη οικονομία».

Οντως, έτσι έχουν τα πράγματα. Απλώς, ο κατ’ ουσίαν «πρωθυπουργός» μειωμένων αρμοδιοτήτων της Σκοτίας Αλεξ Σάλμοντ ακολουθεί μια τακτική εθισμού των συμπατριωτών του στην ιδέα του εθνικού νομίσματος μέσω της σταδιακής προβολής των κινδύνων που συνεπιφέρει η χρήση του ενός ή του άλλου νομίσματος. Αρχικά ο Σάλμοντ πρόβαλλε τη θέση της προσχώρησης της Σκοτίας στην Ευρωζώνη και της χρήσης ως εθνικού νομίσματος του ευρώ. Αμέσως το Λονδίνο έβγαλε ένα δήθεν «νομικό πόρισμα» βάσει του οποίου, αν στο δημοψήφισμα οι Σκοτσέζοι ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας, τότε η ανεξάρτητη Σκοτία θα έπρεπε να μη θεωρηθεί αυτομάτως μέλος της ΕΕ. Η Σκοτία θα έπρεπε να αρχίσει… ενταξιακές διαπραγματεύσεις για να ενταχθεί εκ νέου στην ΕΕ, αποφάνθηκαν οι Αγγλοι! Ενταξη μιας χώρας στην ΕΕ όμως γίνεται μόνο ομόφωνα – άρα η Αγγλία θα μπορούσε να προβάλει βέτο στην ένταξη της Σκοτίας στην ΕΕ! Διαφορετικά, οι Σκοτσέζοι θα έπρεπε να υποκύψουν στους όρους των Αγγλων για να μπουν στην ΕΕ – και βεβαίως οι Αγγλοι θα απαιτούσαν να λεηλατήσουν τον ενεργειακό πλούτο της Σκοτίας στη Βόρεια Θάλασσα, τον οποίο το Λονδίνο θα χάσει σε μεγάλο βαθμό αν η Σκοτία ανεξαρτητοποιηθεί! Τον Φεβρουάριο, λοιπόν, οι Αγγλοι αποφάνθηκαν ότι η Σκοτία πρέπει να επανενταχθεί στην ΕΕ.

Τον Μάρτιο, ο Αγγλος υπουργός Αμυνας Φίλιπ Χάμοντ προειδοποίησε τη Σκοτία ότι, αν γίνει ανεξάρτητη, από το κραταιό ναυτικό της Βρετανίας οι Σκοτσέζοι θα πάρουν… μία (!) φρεγάτα, με την οποία θα πρέπει να προστατεύουν τη χώρα τους! Μιλάμε για απερίγραπτα καραγκιοζιλίκια! Τον Απρίλιο, μόλις ο Σάλμοντ βεβαιώθηκε ότι η πλειοψηφία των Σκοτσέζων έχει σιχαθεί το ευρώ βλέποντας πώς η Γερμανία συμπεριφέρεται στις χώρες της Ευρωζώνης και άρχιζε να προβάλλει τη θέση της χρήσης της βρετανικής στερλίνας, οι Αγγλοι αποφάνθηκαν ακαριαία ότι… δεν συμφέρει το Λονδίνο η νομισματική ένωση με μια ανεξάρτητη Σκοτία! Το πολιτικό συμπέρασμα από όλες αυτές τις αγγλικές αστειότητες είναι ότι το Λονδίνο φοβάται πολύ πως υπάρχει πλέον πλειοψηφία στη Σκοτία υπέρ της ανεξαρτησίας.

*Δημοσιεύθηκε στο “ΕΘΝΟΣ” την Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Και οι Αστυνομικοί έχουν μάνες..... Αλλά και οι Πολίτες έχουν που δεν είναι σε καμιά περίπτωση ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΕΣ

Αύριο (πρώτα ο Θεός, να ξημερώσει...), θα γίνει μία ημερίδα (όπως μαρτυρά και η εικόνα) από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων με θέμα: "Και οι Αστυνομικοί έχουν μάνες".

Μιας και μέσα από το πρόγραμμα της ημερίδας θα προσπαθήσουν να προσεγγίσουν επιστημονικά την συνολική στάση του Αστυνομικού απέναντι στους πολίτες αλλά και τις οικογενειακές καταβολές του Αστυνομικού, τίθενται ορισμένα βασανιστικά ερωτήματα.

Α. Προς τον κο Πάσχο Μανδραβέλη: Αν θα έχει το θάρρος να σχολιάσει επιτέλους ως συντονιστής, τι είδους είναι ΑΥΤΟΙ οι "Αστυνομικοί" που περιγράφονται στο άρθρο "ΕΛληνική ΑΣτυνομία vs ΕΛεεινό ΆΣυλο"; (πατήστε ΕΔΩ για να δείτε σε ποιους αναφερόμαστε)http://nomika-analata.blogspot.gr/2013/01/vs.html

Β. Προς την κα Γιαννακοπούλου Μαρία: ΠΟΙΕΣ μάνες έβγαλαν αυτούς τους "Αστυνομικούς" του Ελεεινού  Άσυλου;

Γ. Προς τον κο Ευθύμιο Λαμπρίδη: Σε ποιους αναφέρεται ο κος Κλεάνθης Γρίβας (ψυχίατρος-νευρολόγος, Διδάκτωρ ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, με σπουδές στην Κοινωνιολογία) στο άρθρο του "ΕΝΣΤΟΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣΚΥΛΑ ΚΑΙ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΤΗΝΩΔΙΑ";

Δ. Προς την κα Αθηνά Καραμίντζιου: Τί ρόλο έπαιξε η οικογένεια στην διαμόρφωση του χαρακτήρα των παραπάνω "Αστυνομικών" του Ελεεινού Άσυλου;

Ε. Προς την κα Ελένη Φωτίου: Τί έχει να πει για την ανέλεγκτη Βία που ασκούν οι εν λόγω "Αστυνομικοί" του Ελεεινού Άσυλου; Ως πρόεδρος της ΜΚΟ "ΒΙΑ STOP" τι έχει να πει;

Κλείνοντας θέλω να πω, πως στην κοινωνίας μας η υποκρισία περισσεύει και λίγη αυτοκριτική δεν βλάπτει... ως εκ τούτου έχουν και οι Πολίτες μάνα.

 

Γράφει ο Κάντζος Αριστείδης

 http://nomika-analata.blogspot.com

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2RbBdKvEE

Vprc Προβάδισμα ΣΥΡΙΖΑ 2,5%

Με 2,5 ποσοστιαίες μονάδες προηγείται στην εκτίμηση εκλογικής επιρροής ο ΣΥΡΙΖΑ έναντι της ΝΔ, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Vprc για τον ρ/σ Κόκκινο. Στην τρίτη θέση παραμένει η Χρυσή Αυγή. Άνοδος για το ΚΚΕ με ΓΓ τον Δημήτρη Κουτσούμπα.

 Ειδικότερα, η κατάταξη των κομμάτων με βάση την έρευνα έχει ως εξής:
ΣΥΡΙΖΑ: 29,5%, ΝΔ: 27%, Χρυσή Αυγή: 13%, ΠΑΣΟΚ: 7%, ΚΚΕ: 7%, Ανεξάρτητοι Έλληνες: 6%, ΔΗΜΑΡ: 4,5%, Άλλο κόμμα: 6%.
Το 76% του δείγματος εκτιμά ότι η χώρα κινείται σε λάθος κατεύθυνση.
Ως καταλληλότερος πρωθυπουργός αναδεικνύεται  ο Αντώνης Σαμαράς, με ποσοστό μόλις στο 16,6% (με 9,1% ακολουθεί ο Αλέξης Τσίπρας). Στο 60,3% ανέρχεται η απάντηση «κανένας».

Τα λόγια εξαντλήθηκαν. Η κοινωνία προχωράει σε «επανάσταση».

Ειπώθηκαν τόσα πολλά που πλέον τα λόγια εξαντλήθηκαν. Όλοι πια ζούμε τον εφιάλτη και η συνεχής περιγραφή του, όπως και ο εξορκισμός του δεν έχουν πια νόημα. Και να φανταστεί κάποιος ότι αυτό που ζούμε είναι μόνο η αρχή του εφιάλτη. Η συνέχεια θα είναι κόλαση. Εξάλλου η βίαιη αποκάλυψη του απαίσιου και αντιδημοκρατικού προσωπείου τουσάπιου πολιτικού συστήματος, δεν μπορεί άλλο να αποκρυβεί ούτε καν από τα καθεστωτικά ΜΜΕ.
Αυτή τη στιγμή (πέρα από τα νεοδημιουργούμενα καθημερινά συστημικά πολιτικά κόμματα πρώην και νυν πολιτικών), αναπτύσσονται ταυτόχρονα πολυπληθή κοινωνικά κινήματα και κινήσεις (τα οποία προς το παρόν δεν φτάνουν στους τηλεοπτικούς δέκτες) με μοναδικό στόχο την ανατροπή του πολιτικού συστήματος. Αυτά τα κινήματα και οι κινήσεις, βλέποντας το αδιέξοδο που οδηγεί η αυτοπεριχαράκωσή τους, έχουν αρχίσει να έρχονται σε επαφή μεταξύ τους, συζητώντας για κοινό σχέδιο δράσης. Ένα πολιτικό σύστημα ανατρέπεται είτε με τα όπλα, είτε από τον ίδιο το λαό μέσα από ειρηνικές διαδικασίες έκφρασης της Λαϊκής Κυριαρχίας.
Η ιδέα που έχει πέσει στο τραπέζι και η οποία άρχισε ήδη να συζητιέται έντονα και να κερδίζει έδαφος είναι ότι, αφενός θα πρέπει να υπάρξει κοινή δράση κάτω από τη μορφή μιας συντονιστικής, αφετέρου ότι θα πρέπει να κτυπηθεί το πολιτικό σύστημα με τα ίδια τα όπλα του. Δηλαδή με ενιαία συμμετοχή των κινημάτων και των κινήσεων στις εκλογές όχι ως ένα κόμμα εξουσίας, αλλά κινηματικά ως κόμμα ειδικού σκοπού και περιορισμένου χρόνου με μοναδικό στόχο τη στήριξη του λαού με την ψήφο του ώστε να προκηρυχθεί ένα Συνταγματικό δημοψήφισμα που φυσικά αρνείται το ισχύον πολιτικό σύστημα.
Μέσα από αυτό το δημοψήφισμα, ως υπέρτατη εκδήλωση της Λαϊκής Κυριαρχίας, θα εκφραστεί η βούληση του λαού για την κατάργηση του πολιτικού συστήματος και την αντικατάστασή του από ένα δημοκρατικό σύστημα στο οποίο θα συμμετέχει διαρκώς ο ίδιος ο λαός στη λήψη των αποφάσεων. Στο ίδιο δημοψήφισμα θα αποφασιστεί και ο ακριβής τρόπος θέσπισης του νέου πολιτικού συστήματος από τον ίδιο το λαό και όχι από πολιτικούς, μέσα από δημόσια διαβούλευση.
Ήταν επόμενο ότι η κατάσταση δεν θα πήγαινε για πολύ μόνο με τα λόγια. Η κοινωνία δεν μπορούσε να παραμένει απαθής. Μπορεί τα καθεστωτικά ΜΜΕ να προσπαθούν να κρατήσουν τον κόσμο απαθή στον καναπέ του, αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Όποιος λοιπόν πιστεύει ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να διασωθούμε, για να διασωθεί η χώρα, για να εγκαθιδρυθεί πραγματική δημοκρατία, για να γίνει πραγματική οικονομική ανάπτυξη, είναι να αντικατασταθεί το ισχύον πολιτικό σύστημα, θα πρέπει να δραστηριοποιηθεί στην πλησιέστερη κοινωνική κίνηση που τον εκφράζει. Τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους. Φυσικά η πορεία αυτή δεν είναι μία γρήγορη πολιτική “κούρσα ταχύτητας” αλλά ένας πολιτικός “Μαραθώνιος”, αλλά αν δεν γίνει η αρχή δεν θα υπάρξει ποτέ και τερματισμός.



 filologos10

ΟΙ ΑΣΤΕΓΟΙ ΨΗΦΙΖΟΥΝ?...Οι άστεγοι θα πληρώνουν φόρο 116,25€ τον χρόνο, με το νέο φορολογικό!

Μοιάζει με κακόγουστο χιούμορ, κι όμως είναι μια θλιβερή πραγματικότητα.

Ακόμη κι οι άστεγοι με μηδενικά εισοδήματα θα πληρώσουν φόρο, εφόσον υποβάλλουν την φορολογική τους δήλωση. Ας υποθέσουμε ότι .... ένας άστεγος θέλει να υποβάλλει φορολογική δήλωση γιά το 2012, δηλώνοντας ως εισόδημα 0 ευρώ.

Το τεκμήριο διαβίωσης ανέρχεται στα 3.000 ευρώ. Επιπλέον, θα πρέπει να προσκομίσει αποδείξεις 750 ευρώ, τις οποίες κανείς δεν ξέρει πού θα βρει. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να πληρώσει ποινή για την έλλειψη των αποδείξεων, ίση με το 10%, δηλαδή 75 ευρώ.

Ως προκαταβολή φόρου, θα πρέπει να καταβάλλει το 55% των 75 ευρώ, δηλαδή 41,25 ευρώ.

Αν προσθέσουμε τα δύο ποσά, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο άστεγος θα πληρώσει συνολικά 116,25 ευρώ. Κι αυτό επειδή θα τολμήσει να υποβάλει μηδενική φορολογική δήλωση χωρίς να προσκομίσει τις απαραίτητες αποδείξεις.

www.zoomblog.org

Κι ομως!! Αυτος ο αλητακος ειναι γιος της Αννουλας.... ηταν και Υπ. Παιδειας τρομαρα της

 

 

Τα σχολια περιττευουν μπροστα στα οσα γραφει κατακαιρους στο Facebook απευθυνομενους στους "βαζελους" ο γιος της Αννουλας Διαμαντοπουλου, Χαρης Σαβαλανος, που σπουδαζει και στην Αγγλια τρομαρα του... Δειτε ανατροφη παιδιου υπουργου Παιδειας και Εκπαιδευτηριων Γειτονα ... μετα περιμενουμε να συμμαζευτει ο οχλος στα γηπεδα...

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2RbAj4Q2Z

ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΘΕΤΕΣ: ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΚΟΥΡΕΜΑ ! Μ. ΞΑΦΑ : "ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΚΟΥΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ"!

Η οικονομολόγος Μιράντα Ξαφά, πρώην μέλος του ΔΝΤ, με άρθρο της Athens Voice, θεωρεί ότι είναι σωστό το "κούρεμα" των καταθέσεων. Εξηγεί τι έγινε στην Κύπρο και οδηγήθηκε σε «κούρεμα» καταθέσεων και υποστηρίζει ότι είναι σωστό αυτό το μέτρο να επεκταθεί και σε άλλες ζημιογόνες τράπεζες αφού δεν πρέπει να πληρώνουν οι απλοί φορολογούμενοι τα τραπεζικά ναυάγια. Αυτό γίνεται και στην Αμερική, γράφει.

Ετοιμαστείτε, το "κούρεμα" έρχεται.

Γράφει η Μιράντα Ξαφά στην Athens Voice:

Mετά από ένα δραματικό γύρο διαπραγματεύσεων και την απόρριψη της πρώτης συμφωνίας από το κυπριακό κοινοβούλιο, η κυπριακή κυβέρνηση κατέληξε σε οριστική συμφωνία με την τρόικα στις 25 Μαρτίου. Σε αντάλλαγμα, η κυβέρνηση της Κύπρου θα λάβει δάνειο 10 δις ευρώ από την τρόικα για να καλύψει το δημοσιονομικό έλλειμμα την τριετία 2013-16, ενώ παράλληλα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεσμεύτηκε ότι θα προσφέρει απεριόριστη ρευστότητα στο κυπριακό τραπεζικό σύστημα.

Tο νέο στοιχείο της συμφωνίας ήταν η δέσμευση των καταθέσεων πάνω από 100.000 ευρώ στη Λαϊκή Τράπεζα και στην Τράπεζα Κύπρου μέχρι να προσδιοριστεί το ύψος των κεφαλαίων που θα χρειαστούν, αντίστοιχα, για την εκκαθάριση ή την ανακεφαλαιοποίησή τους. Η προσέγγιση αυτή στην εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος της Κύπρου διαφέρει από αυτή που ακολουθήθηκε στην Ιρλανδία, όπου το κράτος εγγυήθηκε το σύνολο των υποχρεώσεων των τραπεζών – όχι μόνο τις καταθέσεις, αλλά και τα ομολογιακά και διατραπεζικά δάνεια που είχαν συνάψει. Αυτή η εγγύηση οδήγησε στον τριπλασιασμό του δημοσίου χρέους της Ιρλανδίας μέσα σε μία τριετία.

Για να αποτραπεί μία τέτοια εξέλιξη στην Κύπρο, συμφωνήθηκε η κάλυψη των ζημιών των τραπεζών με το κούρεμα των μη εγγυημένων καταθέσεων άνω των 100.000. Εναλλακτικά, θα έπρεπε να αναλάβει το κράτος –δηλ. οι Κύπριοι φορολογούμενοι– το κόστος διάσωσης των τραπεζών, πράγμα που θα καθιστούσε το δημόσιο χρέος μη βιώσιμο. Το κούρεμα των ομολόγων του κυπριακού δημοσίου δεν αποτελούσε λύση διότι θα αύξανε τις ζημίες των κυπριακών τραπεζών, που διακατέχουν το μεγαλύτερο μέρος τους. Ούτε η απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ήταν εφικτή διότι δεν έχει ολοκληρωθεί το θεσμικό πλαίσιο της τραπεζικής ένωσης, αλλά και διότι οι πλεονασματικές χώρες δεν είχαν την πρόθεση να επιβαρύνουν τους δικούς τους φορολογούμενους για να διασώσουν Ρώσους ολιγάρχες.

Η δήλωση του υπουργού Οικονομικών της Ολλανδίας και επικεφαλής του Eurogroup κ. Dijsselbloem ότι το κούρεμα των καταθέσεων αποτελεί το νέο πρότυπο διάσωσης τραπεζών στην Ευρωζώνη πυροδότησε ανησυχία και έντονη κριτική από το διεθνή τύπο. Γιατί αυτή η αυτονόητη δήλωση προκάλεσε τέτοιο πανικό; Επισημάνθηκε ο κίνδυνος μετάδοσης της κρίσης στον ευρωπαϊκό νότο, χωρίς όμως κανείς να προτείνει βιώσιμη εναλλακτική λύση. Οι αντιδράσεις του «επίσημου τομέα» ήταν ανάμεικτες. Μέλη του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ έκαναν δηλώσεις που εκ πρώτης όψεως μοιάζουν εκ διαμέτρου αντίθετες, από τον Γάλλο Benoît Coeuré («η Κύπρος είναι μοναδική περίπτωση») μέχρι τον Ολλανδό Klaas Knot («συμφωνώ απόλυτα με τον Dijsselbloem»). Τι ισχύει επιτέλους;

Ισχύουν και τα δύο. Το «νέο πρότυπο» της Κύπρου είναι σε αντιδιαστολή με την προσέγγιση που ακολουθήθηκε στην Ιρλανδία, σε μία περίοδο που ο φόβος της διάχυσης της κρίσης σε όλη την Ευρωζώνη με τυχόν μαζική πώληση τραπεζικών ομολόγων οδήγησε στην ανάληψη του τραπεζικού ρίσκου από το κράτος. Η Κύπρος είναι όμως μοναδική περίπτωση διότι, πέρα από το γεγονός ότι οι καταθέσεις είναι τετραπλάσιες του ΑΕΠ, το «μαξιλάρι» μεταξύ μετόχων και καταθετών είναι σχεδόν ανύπαρκτο (Διάγραμμα 1).

Τα τραπεζικά ομόλογα που έχουν εκδώσει κυπριακές τράπεζες ανέρχονται μόλις σε 1.4 δις ευρώ, σε σχέση με καταθέσεις ύψους 68 δις ευρώ. Προφανώς ακόμα και 100% κούρεμα ομολόγων δεν θα αρκούσε για να καλύψει τις ζημίες από τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια! Η τράπεζες στη Μάλτα και την Ελλάδα έχουν επίσης μικρό «μαξιλάρι» ομολογιακών και διατραπεζικών δανείων. Όμως, η Μάλτα δεν έχει επενδύσει σε τοξικά ομόλογα και έχει επάρκεια κεφαλαίων. Η Ελλάδα ακολούθησε το ιρλανδικό μοντέλο και δανείστηκε 50 δις ευρώ για να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες, οι οποίες έχουν χάσει την πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές εδώ και τρία χρόνια και χρηματοδοτούνται σχεδόν αποκλειστικά από καταθέσεις και άντληση ρευστότητας από την ΕΚΤ. Στο άλλο άκρο είναι χώρες όπως η Αυστρία, η Ιταλία και η Ολλανδία, όπου τα τραπεζικά δάνεια ξεπερνούν το 20% του συνόλου των υποχρεώσεων των τραπεζών – υπάρχει, δηλαδή, ένα τεράστιο μαξιλάρι μεταξύ μετόχων και καταθετών για να απορροφήσει τυχόν ζημίες.

Το νέο πρότυπο διάσωσης τραπεζών είναι απόλυτα λογικό

Καμία χώρα δεν μπορεί να εγγυηθεί το σύνολο των καταθέσεων, ιδιαίτερα όταν αυτές ξεπερνούν το 100% του ΑΕΠ. Είναι λάθος να φορτώνουμε τις ζημίες των τραπεζών στους φορολογούμενους. Ο δίκαιος επιμερισμός των βαρών απαιτεί την επιβάρυνση πρώτα των μετόχων, εν συνεχεία των επενδυτών σε τραπεζικά ομόλογα ή διατραπεζικά δάνεια και τέλος των μεγαλο-καταθετών, ενώ οι καταθέσεις κάτω των 100.000 είναι εγγυημένες. Η πρόσφατη δήλωση του επιτρόπου Olli Rehn επιβεβαίωσε επίσημα ότι ετοιμάζεται Οδηγία ΕΕ για τη συμμετοχή των ομολογιούχων και μεγαλο-καταθετών στη διάσωση των τραπεζών, επισφραγίζοντας την πεποίθηση ότι αυτό είναι το νέο πρότυπο.

Αυτό γίνεται ήδη στην Αμερική

Αυτό εξ άλλου είναι το μοντέλο που χρησιμοποιείται στην Αμερική, όπου το Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) εγγυάται τις καταθέσεις μόνο μέχρι 100.000 δολάρια. Αντίθετα με ό,τι συνέβη στην Κύπρο, το γεγονός ότι πολλοί μεγαλο-καταθέτες στην Αμερική έχασαν μεγάλο ποσοστό των χρημάτων τους στην πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση πέρασε στα ψιλά γράμματα. Η πιο γνωστή περίπτωση είναι η Indy Mac, η μεγαλύτερη στεγαστική τράπεζα στο Los Angeles με καταθέσεις ύψους 19 δις δολαρίων, όταν κήρυξε πτώχευση το 2008.

Η διαφορά μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης στη διάσωση/εκκαθάριση τραπεζών είναι ότι το FDIC έχει πρόσβαση σε απεριόριστη ρευστότητα από το Υπουργείο Οικονομικών της Αμερικής, ενώ η Ευρωζώνη δεν διαθέτει κοινούς πόρους γι' αυτό το σκοπό. Κοινοί πόροι θα υπάρξουν όταν ολοκληρωθεί η τραπεζική ολοκλήρωση, που μόλις πέρσι άρχισε να δρομολογείται, με πρώτο βήμα την κοινή εποπτεία από την ΕΚΤ. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι φορολογούμενοι δεν πρέπει να επιβαρυνθούν πριν εξαντληθούν όλες οι άλλες δυνατότητες κάλυψης των τραπεζικών ζημιών. Αυτό είναι το καινούργιο πρότυπο που σωστά αποφάσισε να υιοθετήσει και η Ευρώπη. Όμως οι καταθέσεις δεν θα επιστρέψουν στις νότιες χώρες, ώστε να λήξει η πιστωτική ασφυξία, αν δεν ολοκληρωθεί η τραπεζική ένωση της Ευρωζώνης, καταλήγει το άρθρο της Μιράντας Ξαφά, μέλους του κόμματος Δράση.

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2RbATEQNn

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Π.Ε.ΠΙΕΡΙΑΣ-ΣΦΕΝΔΑΜΗ- φωτογραφίες

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΙΕΡΙΑΣ

28ης  Οκτωβρίου 40, Κατερίνη                         e-mail: press@pieria.pkm.gov.gr

Τηλ.: 2351 –351208

Fax: 2351 – 351207                                              Κατερίνη,  26     Απριλίου  2013

                                           ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

           

          Ολοκληρώθηκε επιτυχώς το 7^ο Sfendami Mountain Festival

            υπό  την αιγίδα και της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας

Έπεσε η αυλαία για το 7^ο Sfendami Mountain Festival, που διοργανώθηκε από την αστική μη κερδοσκοπική εταιρία, «Σφένδαμος» με την υποστήριξη  της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας και του Ελληνικού Οργανισμού   Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.) στις 20  και  21 Απριλίου στο λόφο του Προφήτη Ηλία στη Σφενδάμη Πιερίας.

Για ακόμη μια φορά η Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας και η Θεματική Αντιπεριφερειάρχης Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, κ. Σοφία Μαυρίδου, σε μια προσπάθεια ανάδειξης του αθλητισμού, της φυσικής ομορφιάς και της  πολιτιστικής ταυτότητας της Πιερίας, συνέβαλε για την άρτια διοργάνωση του 7^ου  Sfendami Mountain Festival.

Υπάλληλοι της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας με αγάπη για τον τόπο, μεράκι, θετική διάθεση και χαμόγελα  συμμετείχαν στην αθλητική αυτή γιορτή σε μια κοινή προσπάθεια με το «Σφένδαμο» να προσφέρουν ένα αξέχαστο γεγονός τόσο στους συμμετέχοντες όσο και στους θεατές. Την ίδια ώρα,  υπάλληλοι του Τμήματος Τουρισμού της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας είχαν  στελεχώσει τη Γραμματεία για τις παιδικές συμμετοχές, τη Γραμματεία Τύπου,  τη Γραμματεία για τη Φιλοξενία των Επισήμων καθώς και το περίπτερο της Παιδικής Δημιουργικής Απασχόλησης, προσφέροντας εθελοντικά τις υπηρεσίες τους  για την εξυπηρέτηση των αθλητών, των συνοδών και των επισκεπτών.

Με γνώμονα την ανάδειξη των ποιοτικών προϊόντων -του τοπικού αγροτικού καλαθιού- που αποτελεί μέρος του στρατηγικού σχεδιασμού της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας και με πρωτοβουλία της Αντιπεριφερειάρχη Πιερίας, προσφέρθηκε  στους αθλητές που τερμάτιζαν και στους παριστάμενους ένα ποτήρι  τσάι Ολύμπου και ένα ματσάκι  από το εν λόγω  ευεργετικό και αρωματικό  αυτοφυές φυτό  «τσάι Ολύμπου» (Sideritis Scardica).

Αθλητές και επισκέπτες ενθουσιάστηκαν από τη γεύση και το άρωμα του « τσάι Ολύμπου» που αποτέλεσε ένα ισοτονικό και  δυναμωτικό  ρόφημα μετά από μια κοπιαστική μέρα. Παράλληλα, είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν το πασίγνωστο ενδημικό  φυτό, που διαθέτει ισχυρό όνομα και προωθείται οργανωμένα με τη στήριξη της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας προς όφελος της

τοπικής αγροτικής οικονομίας.

Για 7^η συνεχή χρονιά  αθλητές και επισκέπτες  απόλαυσαν ένα πλούσιο αθλητικό και πολιτιστικό πρόγραμμα. Η συμμετοχή   στο αγωνιστικό μέρος, τόσο στο ορεινό τρέξιμο όσο και στην ορεινή ποδηλασία  ξεπέρασε  κάθε προσδοκία. Οι μικροί μας φίλοι είχαν τη δυνατότητα  να επιδοθούν σε ζωγραφιές και χειροτεχνίες στον  ειδικό χώρο δημιουργικής απασχόλησης παιδιών ενώ οι ποικίλες δράσεις με μουσική, χορό,  πολιτιστικές εκδηλώσεις και νόστιμα τοπικά εδέσματα, αποτύπωναν την πολιτιστική και γαστρονομική κουλτούρα της Πιερίας.

Το 7^ο Sfendami Mountain Festival, που εύλογα χαρακτηρίσθηκε επιτυχημένο, κατάφερε και ένωσε τουλάχιστον 500 αθλητές και 3000 πολίτες και επισκέπτες της Πιερίας τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό με σκοπό να «δυναμώσει» τον αθλητισμό,  προσελκύοντας κυρίως νέο κόσμο και  προάγοντας τα ιδεώδη και τις αξίες του.

Με τη συλλογική προσπάθεια, υπαλλήλων της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας, εθελοντών, διασωστών, κατοίκων, πολιτιστικών συλλόγων και χορηγών, το 7^ο Sfendami Mountain Festival, κέρδισε το στοίχημα από την πρώτη ημέρα της διοργάνωσης για άλλη μια χρονιά, καθώς όλες οι διαδικασίες κύλησαν ομαλά χωρίς ίχνος προβλήματος και παραπόνου να καταγραφεί.

Άλλωστε, το ανοιξιάτικο σκηνικό του καιρού, συνέβαλε στην άρτια διεξαγωγή του 7^ου  Sfendami Mountain Festival και αναδείκνυε με τον καλύτερο τρόπο το πλούσιο φυσικό κάλλος της περιοχής.

Την ικανοποίησή της για την προσέλευση του κόσμου και τη συμμετοχή των αθλητών, εξέφρασε η Θεματική Αντιπεριφερειάρχης Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού της ΠΚΜ, κ. Σοφία Μαυρίδου.

Όπως   τόνισε  η  Θεματική Αντιπεριφερειάρχης Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού της ΠΚΜ, «στις δράσεις που προάγουν τον αθλητισμό,  η Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας είναι αρωγός και ευελπιστούμε το Sfendami Mountain Festival να καθιερωθεί ως κορυφαίο  αθλητικό και πολιτιστικό γεγονός της Πιερίας,   η φήμη του οποίου να απηχεί τόσο σε πανελλαδικό επίπεδο  όσο και σε διεθνές».

Η κ. Σοφία Μαυρίδου εξήρε τους διοργανωτές για την άριστη έκβαση του αθλητικού διημέρου, συνεχάρει τους αθλητές και ευχαρίστησε τους επισκέπτες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για ενίσχυση του Sfendami Mountain Festival.

Αναμφισβήτητα, η εν λόγω διοργάνωση αποτέλεσε το καλύτερο μέσο για την προβολή τόσο της Πιερίας όσο και των εναλλακτικών μορφών τουρισμού,  που μπορεί να αναπτύξει ο επισκέπτης  κάθε ηλικίας στην περιοχή όλες τις εποχές του χρόνου. Ειδικότερα, ο αθλητικός τουρισμός επεσήμανε η Θεματική Αντιπεριφερειάρχης Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού της ΠΚΜ, μπορεί να γίνει κινητήριος δύναμη για την αύξηση του τουρισμού και κατ΄επέκταση για την οικονομική ανάπτυξη της Πιερίας.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΛΕΥΚΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ "Διαβαίνοντας τα μονοπάτια της Λευτεριάς και της Παιδείας στην Πιερία"

Την πέμπτη 25-4-2013 και ώρα 19:00 η Διεύθνση ΠΕ Πιερίας παρουσίασε στην αίθουσα της Εκάβης στην Κατε΄ρινη το βιβλίο-λεύκωμα με τίτλο : "Διαβαίνοντας τα μονοπάτια της Λευτεριάς και της Παιδείας στην Πιερία".

Το φωτογραφικό υλικό είναι από την παραπάνω εκδήλωση.