Σύμφωνα με κύριο άρθρο στους Financial Times: “ύπουλος χειμώνας παραμονεύει στην ευρωζώνη”.
Μπορεί να ακούγεται αγενές το ερώτημα, με δεδομένη την ανέλπιστη ηρεμία που επικρατεί στις αγορές της ευρωζώνης τους δύο τελευταίους μήνες. Πράγματι, το κόστος δανεισμού της Ιταλίας για 10ετή ομόλογα διολίσθησε στο 4,6% χθες, στα χαμηλότερα επίπεδα δυο ετών, ενώ της Ισπανίας έπεσε στα επίπεδα του Απριλίου.
Όμως κάτω από την επιφανειακή ηρεμία, επικρατεί μεγάλη δυσαρέσκεια στις Βρυξέλλες και… στις εθνικές πρωτεύουσες. Αφορά την επιστροφή του επικίνδυνου εφησυχασμού, όπως πιστεύουν ορισμένοι κορυφαίοι ηγέτες, στους διαδρόμους εξουσίας της Ευρώπης. Η κατάσταση θυμίζει τις αρχές του έτους, όταν οι ανταλλαγές συγχαρητηρίων μετατράπηκαν γρήγορα σε πανικό, καθώς Ισπανία και Ιταλία ωθούνταν στο χείλος της διάσωσης.
Ολα σχεδόν τα κύρια ζητήματα που είχαν υποσχεθεί οι Ευρωπαίοι ηγέτες να λύσουν μέχρι τα τέλη του έτους –να τακτοποιήσουν την διάσωση της Ελλάδας, να βοηθήσουν την Ισπανία με ένα πρόγραμμα αγορών ομολόγων που υποστηρίζει η ΕΚΤ, να ολοκληρώσουν το πρώτο βήμα της «τραπεζικής ένωσης» της ευρωζώνης, να συμφωνήσουν στον νέο 7ετή προϋπολογισμό της ΕΕ- είτε τα ανέβαλαν είτε απέφυγαν τις δύσκολες αποφάσεις.
Στην πραγματικότητα, το μόνο πράγμα πάνω στο οποίο συμφώνησαν οι κορυφαίοι αξιωματούχοι, είναι το γιατί δεν επιτεύχθηκε συμφωνία πάνω σε κανένα ζήτημα: Χωρίς την πίεση των αγορών, οι πολιτικοί ηγέτες δεν έχουν κίνητρα να δράσουν.
«Το μόνο που κάνει την ΕΕ να κινείται, είναι οι αγορές», δήλωσε ένας ανώτατος Ευρωπαίος αξιωματούχος που ασχολείται με όλα τα παραπάνω ζητήματα. «Αυτές οι αποφάσεις είναι δύσκολες και οι πολιτικοί δεν θέλουν να λαμβάνουν δύσκολες αποφάσεις, αν δεν είναι απαραίτητο».