ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

Τετάρτη 27 Απριλίου 2016

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ «Success story»….με νέες έμμεσες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις

«Success story»….με νέες έμμεσες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις
«Ευτυχώς» για την Ελλάδα που όπως υπογράμμισε ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος το χθεσινό Eurogroup στο Άμστερνταμ, ήταν ένα «καλό Eurogroup» αφού φορτώνει στις πλάτες των πολιτών επιπλέον μέτρα μόνο 2% του ΑΕΠ ή 3,6 δισ. ευρώ, πέραν των 5,4 δισ. ευρώ που έχουν ήδη «κλειδώσει».
Το ερώτημα φυσικά είναι τί θα γινόταν εάν δεν ήταν «καλό», όμως αυτό λίγη αξία έχει πια.
Η ουσία είναι ότι η ελληνική κοινωνία, για μια ακόμη φορά, όχι πρώτη όμως, θα πληρώσει πολύ ακριβά τους ερασιτεχνικούς χειρισμούς της κυβέρνησης, η οποία ξέρει να μένει σταθερή μόνο σε μια «κόκκινη γραμμή»… Να παίζει με τη «φωτιά» χωρίς να υπολογίζει για τις επιπτώσεις στην οικονομία, στην κοινωνία και εν τέλει στη χώρα.
Άγνοια, ιδεοληψίες, μικροπολιτικές σκοπιμότητες ή συμφέροντα, έλλειψη σχεδίου ή στρατηγικής, ……………
ανικανότητα, ή όλα αυτά μαζί εξακολουθούν να φέρνουν τη μια ήττα μετά την άλλη.
Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι οι κυβερνώντες, παρότι έχουν πάθει, δεν έχουν μάθει από τα λάθη τους στο πρόσφατο παρελθόν, με αποτέλεσμα να τα επαναλαμβάνουν χωρίς να μετανιώνουν.
Ακόμη και το success story με τα πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, για πρωτογενές πλεόνασμα 0,7% του ΑΕΠ το 2015, δεν στάθηκε ικανό να κάμψει τις απαιτήσεις όχι μόνο του ΔΝΤ, αλλά και της Κομισιόν.
Λάθος στο λάθος όμως μόνο βάρη στην κοινωνία φορτώνει, όσο κι αν επιχειρείται για να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις να «βαφτίζεται το κρέας ψάρι», αφού όπως επεσήμανε ο κ. Τσακαλώτος η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι «γεμάτη ιδέες».
Ουδείς βέβαια γνωρίζει πώς οι νέες «ιδέες» – μέτρα θα περάσουν χωρίς αναταράξεις από την κυβερνητική πλειοψηφία, διότι τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ κατέστησαν χθες σαφές ότι θέλουν συγκεκριμένο και ποσοτικοποιημένο πακέτο και όχι μια αόριστη «ρήτρα απόκλισης».
Επομένως οι «ιδέες» – μέτρα, μεταφράζονται είτε σε νέους φόρους, είτε σε αυστηρές περικοπές δαπανών.
Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, συμβαίνει άλλωστε από τη «Βαρουφάκειο» εποχή μέχρι σήμερα, τις «ιδέες» της κυβέρνησης οι πολίτες τις πληρώνουν πολύ ακριβά.
Διότι, το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να «φουσκώνουν» μήνα με το μήνα το «λογαριασμό», που αισίως έχει ανέβει στα 9 δισ. ευρώ, την ώρα που αδυνατούν να δώσουν πραγματικές «μάχες» με τη φοροδιαφυγή, τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά.
Το μόνο που καταφέρνουν είναι να κρατούν, με κάθε τρόπο, την ελληνική οικονομία κολλημένη στο θανατηφόρο σπιράλ της ύφεσης, ενώ το σχέδιο τους για την ανάταξή της περιλαμβάνει «ταπείνωση» όσων καταφέρνουν και στέκονται ακόμη όρθιοι, μετά από έξι χρόνια κρίσης, μέσω σκληρής οικονομικής πολιτικής.
Άγρια πολιτική λιτότητας την οποία, όπως ανέφερε χθες και ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο οικονομικό του δελτίο, η ελληνική οικονομία δεν πρόκειται να αντέξει.
Άλλωστε, όπως αναφέρεται, από τις μέχρι σήμερα εξελίξεις τεκμαίρεται ότι η υπόσχεση για την ελάφρυνση του χρέους δεν πρόκειται να υλοποιηθεί πριν την επίτευξη του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%. του ΑΕΠ το 2018 και την εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων του Μνημονίου ΙΙΙ.
Νέο «light» μνημόνιο 10 νέων μέτρων με αμερικάνικο … άρωμα
Μοιρασμένο, μεταξύ νέων φόρων και περικοπής δαπανών, ύψους 3,6 δισ. ευρώ, αναμένεται να κινηθεί το νέο «light» Μνημόνιο που δεσμεύτηκε να υλοποιήσει άμεσα η κυβέρνηση προκειμένου τη Μ. Εβδομάδα να κλείσει η πρώτη αξιολόγηση.
Γνωρίζοντας τους εσωκομματικούς «σκοπέλους» που πρέπει και πάλι να ξεπεράσει το Μέγαρο Μαξίμου θα επιχειρήσει να «ισορροπήσει» μεταξύ φόρων και δαπανών, προκειμένου να αμβλύνει τις αντιδράσεις.
Βασικό επιχείρημα φυσικά του Μεγάρου Μαξίμου θα είναι ότι τα συγκεκριμένα νέα μέτρα που θα ληφθούν δεν θα είναι υποχρεωτικό να εφαρμοστούν, εφόσον επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% το 2018.
«Δικαιολογία» φυσικά που χρησιμοποιείται και για την ψήφιση του Ασφαλιστικού και Φορολογικού, αφού για να «περάσουν» από τη Βουλή έχει ήδη γίνει η κατάλληλη «προπαγάνδα» ότι εφόσον η δημοσιονομική προσαρμογή είναι ταχύτερη τότε τα μέτρα που θα ψηφιστούν δεν θα υλοποιηθούν….
Επί του πρακτέου πάντως η κυβέρνηση, μετά το χθεσινό Eurogroup, εμφανίζεται πολύ θορυβημένη και αισθάνεται και πάλι με την πλάτη στον τοίχο, όχι μόνο γιατί αισθάνεται την ανάσα των «53», αλλά κυρίως γιατί ανησυχεί για τη διαρκώς διογκούμενη δυσφορία των πολιτών.
Δεν είναι τυχαίο ότι πρόσφατα ακόμη και ο Πρωθυπουργός αναφερόμενος στο Κίνημα των Αγανακτισμένων, μίλησε για λάθη…. που δεν πρέπει μάλιστα να επαναληφθούν.
Στο υπουργείο Οικονομικών πάντως, από χθες, πήραν «φωτιά» τα μολύβια, προκειμένου να βρεθούν τα μέτρα που θα αποφέρουν επιπλέον 3,6 δισ. ευρώ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ψηλά στην ατζέντα των σημειώσεων των στελεχών του βρίσκεται το Αμερικανικό «μοντέλο», το οποίο εάν υιοθετηθεί μπορεί να γλυτώσει την κυβέρνηση από τα πολύ δύσκολα, αφού δεν θα χρειαστεί να νομοθετήσει νέα εισπρακτικά μέτρα.
Το Αμερικανικό «μοντέλο», το οποίο επιθυμεί μάλιστα σφόδρα το ΔΝΤ, ενώ και η Ευρώπη δεν θα είχε καμία απολύτως αντίρρηση, προβλέπει ότι σε περίπτωση αποκλίσεων από το στόχο του πλεονάσματος τότε θα μπορεί να κλείσουν αυτόματα οργανισμοί και υπηρεσίες, εξοικονομώντας σημαντικά ποσά στο δημόσιο.
Μέτρο «σκληρό» και σίγουρα όχι Αριστερό, ως εκ τούτου δύσκολα θα γίνει αποδεκτό από τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, οι οποίοι φυσικά δεν θα έχουν πολλές επιλογές αφού ο κατάλογος που καταρτίζουν στο υπουργείο Οικονομικών περιλαμβάνει ακόμη:
–μετάταξη των λογαριασμών ρεύματος – νερού από ΦΠΑ 13% σε 24%
–κατάργηση του υπερμειωμένου ΦΠΑ 6% ή διατήρησή του μόνο για τα φάρμακα
–περικοπές των καταβαλλόμενων κύριων συντάξεων
–απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων
–περικοπές μισθών στο Δημόσιο, με έμφαση στα εισαγωγικά κλιμάκια, τους υπαλλήλους χαμηλών προσόντων αλλά και τα ειδικά μισθολόγια, όπου σύμφωνα με τους δανειστές παρατηρούνται στρεβλώσεις
–«πάγωμα» προσλήψεων μέχρι νεωτέρας
–«χαράτσι» 0,1% – 0,2% στις τραπεζικές συναλλαγές. Πρόκειται για ένα μέτρο το οποίο μπορεί να αποδώσει από 300 εκατ. έως 600 εκατ. ευρώ ετησίως
Ανοιχτό φυσικά μένει πάντα το αφορολόγητο όριο, για το οποίο οι δανειστές επιμένουν στη μείωσή του στα 8.182 ευρώ, από τα 9.090 ευρώ που προβλέπεται στο νομοσχέδιο που έχει καταθέσει η κυβέρνηση, ώστε να διευρυνθεί η φορολογική βάση προς τα κάτω.
Είναι αξιοσημείωτο επίσης ότι οι νέες φημολογούμενες παρεμβάσεις στο ΦΠΑ έχουν πυροδοτήσει νέες αντιδράσεις στην αγορά, με τον εμπορικό κόσμο να υποστηρίζει ότι θα αποτελέσουν την οριστική «ταφόπλακα», την ώρα μάλιστα που η «τρύπα» στα έσοδα του ΦΠΑ ανέρχονται τουλάχιστον σε 6,65 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση.
Το ταμείο είναι … μείον
Μόνο ως «κεραυνός εν αιθρία» δεν έπεσε πάντως η δήλωση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) Κλάους Ρέγκλινγκ ότι πρέπει να υπάρξει συμφωνία γιατί η «κατάσταση είναι στενή. Πέρασαν 4 μήνες από την τελευταία πληρωμή δόσης προς την Ελλάδα. Υπάρχουν πληρωμές τους επόμενους μήνες».
Όλα είναι αλήθεια, όπως άλλωστε ότι και τα διαθέσιμα του δημοσίου «στερεύουν» μήνα με το μήνα, γεγονός που πιστοποιεί και η μεταφορά των αποθεματικών των νοσοκομείων.
Βέβαια σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών «δεν υπάρχει κανένας άμεσος κίνδυνος στα ταμειακά διαθέσιμα», αλλά επισημαίνεται ότι η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ αόριστον.
Και πώς να συνεχιστεί την ώρα που τα έσοδα τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού τον Μάρτιο του 2016, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, παρουσίασαν υστέρηση άνω του 1 δισ. ευρώ, ενώ σε επίπεδο τριμήνου, η «τρύπα» των εσόδων περιορίστηκε στα 69 εκατ. ευρώ, αλλά γιατί το Δημόσιο εισέπραξε τον Φεβρουάριο το μέρισμα από την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), το οποίο ανήλθε στα 775 εκατ. ευρώ.
Από την άλλη πλευρά η χώρα δεν έχει λάβει ευρώ από τους «θεσμούς», αφού η πρώτη αξιολόγηση η οποία θα έπρεπε να κλείσει τον Νοέμβριο 2015 δεν έχει ακόμη κλείσει, με αποτέλεσμα οι δύο δόσεις, Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου 2015, ύψους 3,7 δισ. ευρώ και 2 δισ. ευρώ αντίστοιχα, να μην έχουν καταβληθεί.
Παρ’ όλα αυτά, με μειωμένα έσοδα και χωρίς χρηματοδότηση, το υπουργείο Οικονομικών κατάφερε να καλύψει χρηματοδοτικές ανάγκες περίπου 4 δισ. ευρώ στο πρώτο τρίμηνο.
Προς το παρόν βέβαια ένα από τα εργαλεία χρηματοδότησης που χρησιμοποιεί το υπουργείο Οικονομικών είναι συμβάσεις repos με φορείς της κυβέρνησης ύψους 10 δισ. ευρώ με τρέχον επιτόκιο 3,72%.
Όμως, όπως είναι φυσικό τα αποθεματικά τελειώνουν, τα repos δεν είναι μόνιμη λύση, και γι αυτό ο Ρέγκλινγκ έκρουσε τον «κώδωνα», όταν μάλιστα για πρώτη φορά φέτος οι πληρωμές για τόκους συνιστούν τον μεγαλύτερο βραχνά για την κυβέρνηση αφού φθάνουν συνολικά τα 5,9 δισ. ευρώ, την ώρα που οι οφειλές της χώρας προς το ΔΝΤ φθάνουν φέτος τα 3,78 δισ. ευρώ. Υπενθυμίζεται ότι ο  Ιανουάριος ξεκίνησε με υποχρεώσεις 457 εκατ. ευρώ της χώρας προς το Ταμείο, ενώ Φεβρουάριο και Μάρτιο καλύφθηκαν δόσεις 138 εκατ. ευρώ και 876 εκατ. ευρώ αντίστοιχα.
Ακολουθούν βέβαια η δόση του Απριλίου 457 εκατ. ευρώ, του Μαΐου  119 εκατ. ευρώ και του Ιουνίου 305 εκατ. ευρώ.
Ο Ιούλιος είναι ο μήνας με τις μεγαλύτερες υποχρεώσεις για τον προϋπολογισμό, αφού το ύψος του «λογαριασμού» φθάνει τα 3,66 δισ. ευρώ καθώς εκτός των τόκων των 900 εκατ. ευρώ και μίας ακόμη δόσης που εκκρεμεί προς το ΔΝΤ, θα πρέπει να καλυφθεί και το «ακούρευτο» ομόλογο των 2,3 δισ. ευρώ που βρίσκεται στο «χαρτοφυλάκιο» της ΕΚΤ και ωριμάζει τον συγκεκριμένο μήνα.

liberal.

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ! Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΟΜΟΛΟΓΕΙ… «ΣΦΑΖΩ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ»

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις “Ιστορίες” του ΣΚΑΪ – 02-02-2016
με τους Αλέξη Παπαχελά, Σία Κοσιώνη και Παύλο Τσίμα.
Παραδέχεται ως λύση την μείωση των συντάξεων. Και σαν να μην έφτανε αυτό, σε κάθε ταξίδι του, ο κ.Μητσοτάκης, από τις Βρυξέλλες μέχρι το ταξίδι στις ΗΠΑ ζητούσε από την Ελληνική Κυβέρνηση να δεχτεί το πρόγραμμα του ΔΝΤ και κόψει τις συντάξεις
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ……….

Οι Συριζαίοι πολιτικοί κάνουν ότι μπορούν για να εκφράσουν την χλεύη τους για τους Συριζαίους ψηφοφόρους…

Ο κυνισμός των 53+

null
 
Οι Συριζαίοι πολιτικοί κάνουν ότι μπορούν για να εκφράσουν την χλεύη τους για τους Συριζαίους ψηφοφόρους. Ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα αυτής της χλεύης και μάλιστα, με έναν εξαιρετικά κυνικό τρόπο είναι η κίνηση τω 53+. Το έχουν πάει δε τόσο μακρυά το δούλεμα, που έχουν φτιάξει και σάιτ όπου ανεβάζουν τα εμπαικτικά τους κείμενα.
Ένα από αυτά τα προσβλητικά για τους ψηφοφόρους τους κείμενα, είναι το Έντεκα σημεία για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κείμενο όπου πίσω από τείχη πηχτής και συνάμα κενής νοήματος φλυαρίας, κρύβεται η απεριόριστη περιφρόνηση που τρέφει όποιος το έγραψε, για τους αναγνώστες του.Παραθέτω αποσπάσματα και μεταφράζω από Συριζαϊκά σε απλά ελληνικά, για την δική σας (μας) τέρψη….

Το κείμενο ξεκινά με έναν ατελείωτο πρόλογο που μέσα σε 757 λέξεις μας λέει ότι: οι 53+ είναι Συριζαίοι και ότι μέσω αυτού του κειμένου καταθέτουν 11 σημεία που θεωρούν ότι θα χρειαστέι να τα συζητήσουν εν όψει του συνεδρίου. Σε άπταιστα Συριζαϊκά βέβαια γιαυτό και τεράστιος όγκος.
Ας περάσουμε στα 11 σημεία, πολύ “κουρεμένα” βέβαια, γιατί το ίντερνετ δεν έχει αρκετή μνήμη για να χωρέσει δυο φορές αυτό το κείμενο.
1)Εμείς επιμένουμε και το θέτουμε κάθε φορά, ότι η επισήμανση αυτή «το μνημόνιο δεν είναι δικό μας» σε συνδυασμό με το παράλληλο πρόγραμμα, είναι φράση-κλειδί για τη σχέση με τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα και την πορεία απεγκλωβισμού από επιτροπεία και μνημόνιο.
Η πρώτη τους ανησυχία λοιπόν είναι το να πείσουν τους χαχόλους που τους ψηφίζουν ότι δεν είναι μνημονιακοί. Ίσως είναι ολίγο προσβλητικό για τα λαϊκά στρώματα ότι τους αποδίδουν την νοημοσύνη Συριζαίου ψηφοφόρου.
2)Στην ουσία το «παράλληλο» συνιστά πρωταρχικό κομμάτι της στρατηγικής μας, που εκ των πραγμάτων έρχεται σε σύγκρουση με την υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων. Το παράλληλο πρόγραμμα «υπονομεύει» το μνημόνιο ή, για να το πούμε διαφορετικά, λειτουργεί ανταγωνιστικά και εντάσσεται σαφώς σε μια συγκρουσιακή διαδικασία στη βάση ενός συνολικού πολιτικού σχεδίου απεγκλωβισμού. Αν το αποχρωματίσουμε ή το ουδετεροποιήσουμε, του αφαιρούμε ζωτικό χώρο και ακυρώνουμε σε θεωρία και πράξη τη διαχωριστική γραμμή Αριστερά-Δεξιά. Η υστέρηση που υπάρχει ως προς τους βηματισμούς του παράλληλου προγράμματος συνιστά σοβαρό λάθος και μειώνει τη βάση επικοινωνίας μας με τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα ή με ριζοσπαστικά τμήματα, που την περασμένη περίοδο είχαν πολύ μεγαλύτερες προσδοκίες από το κόμμα μας.
Στο δεύτερό τους σημείο αποδίδουν την νοημοσύνη Συριζαίου ψηφοφόρου στα “ασθενέστερα λαϊκά στρώματα” και εξάρουν την σημασία του να πουλήσουν σε αυτά τα στρώματα, το υποτιμητικό ψέμα, ότι συγκρούονται με το μνημόνιο (που οι ίδιοι ψήφισαν) και ότι είναι τόσο σημαντικό να το καταλάβουν αυτό, γιατί διαφορετικά η “αριστερά” θα γίνει “δεξιά”.
3)Είμαστε στην κυβέρνηση όχι πάση θυσία, αλλά όσο θεωρούμε ότι μέσα σε αυτές τις ασφυκτικές συνθήκες και τους ποικίλους εκβιασμούς μπορούμε με αριστερή οπτική να ασκήσουμε πολιτική προς όφελος των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων. Το δικό μας χρέος, ως κόμμα, είναι ακριβώς αυτό. Να αμβλύνουμε και να αποδυναμώνουμε τις επιπτώσεις από την εφαρμογή του μνημονίου, να ανοίγουμε δρόμους μετασχηματισμού, να διαμορφώνουμε νέες συνειδήσεις και νέους συσχετισμούς. […] Είναι σαφές, λοιπόν, ότι αν συνεχιστούν οι εκβιασμοί και τα πραξικοπήματα από τους «δανειστές», προτιμάμε να πέσουμε αντιστεκόμενοι ηρωικά από εσωτερική ή εξωτερική τρόικα και όχι ταπεινωτικά από την ίδια την κοινωνία.
Εδώ με μπερδεύουν λίγο. Λένε από την μία ότι δέχονται εκβιασμούς (σας υπενθυμίζω ότι είναι η κυβέρνηση της χώρας), από την άλλη ότι το μνημόνιο αυτοί το κάνουν πιο καλά από τους άλλους (το “αμβλύνουν”) αλλά και ότι προτιμούν να τους κατεβάσουν από την κυβέρνηση οι εκβιαστές τους, αντί του λαού. (Αν υπάρχει κανείς Συριζαίος εκεί έξω που μπορεί να μου εξηγήσει τι σημαίνει το σημείο 3 σε 150 λέξεις, ή λιγότερο προτίθεμαι να το προσθέσω στο άρθρο σε αυτό το σημείο, μαζί με το όνομά του αν θέλει.)
4)Απορρίπτουμε κάθε σκέψη για οικουμενική κυβέρνηση. Και αυτό όχι απλώς λόγω ιδεολογικής εμμονής ή ιδεολογικής καθαρότητας, αλλά γιατί πιστεύουμε βαθιά ότι η διαχωριστική γραμμή Αριστερά-Δεξιά είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτή στο σύνολο σχεδόν των ζητημάτων που απασχολούν την ελληνική κοινωνία.
Δεν θέλουμε να συγκυβερνήσουμε με την ΝΔ, όχι για λόγους ιδεολογίας, αλλά γιατί η αριστερά είναι διαφορετική από την δεξιά. Αφού η διάκριση δεν είναι είναι ιδεολογική, υποθέτω ότι δεν θέλουν την ΝΔ σε συγκυβέρνηση για χωροταξικούς λόγους. (Φενγκ σούι;)
5)Και αν η επισήμανση αυτή στο σύνολο του κόμματός μας είναι κεκτημένο και δεν αμφισβητείται, η συζήτηση για τις περιβόητες «προσχωρήσεις», «διευρύνσεις», «συμπράξεις»επανέρχεται και μάλιστα σε λάθος κατεύθυνση. Στο πρόσφατο παρελθόν, μάλιστα, το κόμμα μας πλήρωσε ακριβά προσχωρήσεις «παραγόντων» που ελάχιστη σχέση είχαν με την Αριστερά, έπληξαν την αξιακή μας ταυτότητα, προσέβαλαν τον κόσμο της Αριστεράς με τις θεωρίες για την «αριστερά του τίποτα», αγνόησαν τη συλλογική έκφραση, υποτίμησαν την ανιδιοτελή προσφορά χιλιάδων αριστερών πατώντας πάνω τους και παριστάνοντας τους ηγέτες, που τους χρωστάμε κιόλας […] Είναι μια λογική παλαιάς κοπής άσκησης της πολιτικής, ξένη προς τις δικές μας αρχές, που όχι μόνο δεν προσθέτει, αλλά ενίοτε αφαιρεί ή δημιουργεί αμφιβολίες και ερωτηματικά στον κόσμο μας.
Δεν είμαστε ΠΑΣΟΚοι, πιστέψτε μας. Αλήθεια!!!
6)Από την πλευρά μας παρακολουθούμε, συμμετέχουμε και είμαστε ενεργοί στις ευρωπαϊκές εξελίξεις και διεργασίες. Αντιμετωπίζουμε με χαρά και αισιοδοξία τα δρώμενα σε Πορτογαλία και Ισπανία, που προσθέτουν δυνάμεις στο αριστερό μπλοκ. Εντούτοις, δεν μπορεί παρά να μας ανησυχεί ιδιαίτερα η σαφής άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, που βάζει τη σφραγίδα της στις πολιτικές εξελίξεις, η υιοθέτηση της ακροδεξιάς, ξενοφοβικής ρητορικής, δυστυχώς και πρακτικής, από δεξιά ή και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και κυβερνήσεις άλλων χωρών. Είναι μια αρνητική εξέλιξη και θα χρειαστεί να ανακαλύψουμε και να συμβάλουμε στη δημιουργία ρωγμών, έτσι ώστε να μην αφήσουμε να κυριαρχήσει στην Ευρώπη ο σκοταδισμός. […]Προφανώς βλέπουμε με ενδιαφέρον μετατοπίσεις, μικρότερες ή μεγαλύτερες ρήξεις στα κόμματα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, ρήξεις και μετατοπίσεις με το βλέμμα προς τα αριστερά. Τέτοιου είδους διεργασίες ασφαλώς μας αφορούν, καθώς διευρύνουν τις δυνατότητες και την πολιτική επιρροή της ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Τους ανησυχεί η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Εντωμεταξύ είναι η κυβέρνηση που αποφυλάκισε την Χρισύ Αβγεί, μέχρι τελευταίου. Ακόμα και τον κατά δική του ομολογία δολοφόνο Ρουπακιά.
Επίσης δεν είναι σοσιαλδημοκράτες, είναι “αριστεροί”. Στην έξοδο δίνουμε και σανό για αντίδωρο.
7)Όσο, λοιπόν, η κυβέρνηση αξιοποιεί την αντίληψη του κοινωνικού ελέγχου και των ανοιχτών θυρών, τόσο θα μειώνεται η υπονόμευσή της, από την «αόρατη», αλλά πραγματική προς ώρας εξουσία. Το ξήλωμα του «παλαιού», δηλαδή της αόρατης αυταρχικής εξουσίας είναι αναγκαίο. Όσο αυτή παραμένει στη θέση της, στη λογική «το κράτος έχει συνέχεια», τόσο θα ακυρώνονται νομοθετικές ή άλλες πρωτοβουλίες.
Η πραγματική εξουσία δεν είναι η κυβέρνηση. Η πραγματική εξουσία είναι όσο από το κράτος δεν είναι του Σύριζα (ίσως οι μη Συριζαίοι δημόσιοι υπάλληλοι). Θα το ξηλώσουμε.
8)Οι μικρές ή μεγαλύτερες ρήξεις με το παλαιό φθαρμένο και αυταρχικό σύστημα, η ανάδειξη νέων κοινωνικών ζητημάτων, η στήριξη κοινωνικών μειοψηφιών, που επιδιώκουν την ορατότητα και τη δικαιοσύνη, είναι απολύτως κρίσιμα ζητήματα. Θεωρούμε ότι ζητήματα όπως: Διαχωρισμός κράτους εκκλησίας με ό,τι αυτό σημαίνει, η κοινωνική πολιτική σε όλο της το εύρος, οι συλλογικές συμβάσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων, η κοινωνική οικονομία και οι συνεταιρισμοί, ο άμεσος εκδημοκρατισμός των σωμάτων ασφαλείας, η διάλυση των ακροδεξιών θυλάκων που δρουν ακόμα και σήμερα και συνεργάζονται ανοιχτά με τη ναζιστική συμμορία […]η αντιαυταρχική, αντικατασταλτική και αντιαπαγορευτική πολιτική, συγκροτούν πλαίσιο αριστερού κοινωνικού ριζοσπαστισμού, που απαντά και σε ιδεολογικό επίπεδο στο σκοταδισμό του νεοφιλελεύθερου αυταρχικού πόλου, του πόλου της Δεξιάς και των συμμάχων της.
tsipras-ekklhsia-8eofaneia
5-2-2-thumb-medium
ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ - ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΕΒ 2
newego_large_t_420_54649959
9)Μας ενδιαφέρει να συνεχίσουμε να έχουμε δίαυλο ουσιαστικής επικοινωνίας με τον κόσμο της Αριστεράς με τον οποίο μοιραζόμαστε κοινές ιστορικές πολιτικές διαδρομές, ιδιαίτερα με αυτές και αυτούς που πορευτήκαμε από κοινού και εντός του κόμματός μας. Παρά το πολωτικό κλίμα, σε ορισμένες περιπτώσεις τους αποκλεισμούς του χώρου μας, ενίοτε τους φανατισμούς που οδηγούν σε ανθρωποφαγία, συνεχίζουμε να πιστεύουμε στην ιδέα της ενότητας της Αριστεράς μέσα από τις διαφορές και στην ανάδειξη μιας κουλτούρας διαλόγου, που στο παρελθόν είχε φανεί ότι ως ένα βαθμό την είχαμε κατακτήσει.
Εδώ μας λένε, ότι θέλουν πίσω και τους χαχόλους που τους ψήφισαν τον Γενάρη, αλλά στις δεύτερες εκλογές του 15 πήγαν στον Λαφαζάνη, ή τωρα στην Ζωίτσα.
10)Το συνέδριο θα πρέπει να δώσει τις δικές του απαντήσεις σε σχέση με τις δομές του κόμματος, δομές τέτοιες που να ενισχύουν τη συλλογική λειτουργία, τον αποφασιστικό ρόλο του μέλους και θα αποδυναμώνουν φαινόμενα ατομικών στάσεων, παραγοντισμού και αρχηγισμού κάθε μορφής. Δομές που θα αποτρέπουν φαινόμενα ιδιοτελούς αξιοποίησης των κομματικών θέσεων και θα διαφυλάσσουν την αυτονομία του κόμματος από την κυβέρνηση, αλλά και από εξωθεσμικά κέντρα αποφάσεων, για τα οποία θα πρέπει να συμβάλλουν στην αποφασιστική συρρίκνωσή της επιρροής τους.
Εδώ, πάλι, έχουμε έχουμε μπει στα βαριά Συριζαϊκά. Ψυλλιάζομαι ότι προσπαθούν να πουν, ότι τα ρουσφέτια είναι κακό πράγμα και δεν πρέπει να γίνονται, αλλά δεν την κόβω κιόλας. Προς το τέλος φαίνεται να ομολογούν ότι το κόμμα τους επηρεάζεται από “εξωθεσμικά κέντρα αποφάσεων” και ότι αυτό πρέπει να περιοριστεί. Συμπέρασμα: όταν φλυαρείς πολύ σου ξεφεύγει και καμιά αλήθεια που δεν σε συμφέρει. (Λέμε τώρα, δεν είναι ότι χαμπαριάζουν από τέτοια οι Συριζαίοι ψηφοφόροι)
11)Για το προσφυγικό-μεταναστευτικό, η Πρωτοβουλία Μελών 53+ έχει καταθέσει δημόσια τις απόψεις της, τόσο για τη συνολικά θετική στάση του χώρου μας όλο το προηγούμενο διάστημα, στάση μη αποτροπής και αλληλεγγύης, όσο και για τη συμφωνία της ΕΕ με την τουρκική κυβέρνηση, για την οποία θεωρούμε ότι εγείρει σοβαρά νομικά, πολιτικά και ηθικά ζητήματα. Η συμφωνία αυτή μετατρέπει το προσφυγικό ζήτημα από ευρωπαϊκό σε ελληνοτουρκικό, κλείνει τα σύνορα των επιμέρους ευρωπαϊκών χωρών, αλλά και συνολικά της Ευρώπης, και αμφισβητεί στην πράξη τη συνθήκη της Γενεύης.
Κλείνοντας καταγγέλουν (κουβέντα να γίνεται) την ΕΕ για το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που συντελείται εις βάρος των προσφύγων στην χώρα μας, όταν αυτοί εφαρμόζουν τις αποφάσεις της ΕΕ. Της οποίας ΕΕ είμαστε σαν χώρα μέλος και αυτοί θέλουν να μας κρατήσουν.
Αν μου φέρνει κάτι στο μυαλό η ρητορική των 53+, είναι τα ποντίκια που καταλαβαίνουν ότι το πλοίο μπάζει νερό και τρέχουν προς το κατάστρωμα. Τα οπορτουνιστικά κόμματα σε καιρό καπιταλιστικής κρίσης φθείρονται ταχύτατα, γιαυτό παρατηρούμε στην χώρα μας να ξεπετάγονται νέα σαν μανιτάρια. Άντε να δούμε αν κάποια στιγμή, φθαρεί και ο ίδιος ο οπορτουνισμός στις συνειδήσεις μας.

Ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ «νίπτει τας χείρας του» και φέρνει το 4 Μνημόνιο με τους Νόμους του «ακροδεξιού» ΣΑΜΑΡΑ και του «νεοταξίτη» ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ..

13082675_1291035610910772_4641030251218292818_n (1).jpg

Νέο ψαλίδι σε μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου ζητούν οι δανειστές

οι που είχαν ψηφισθεί το 2011 και το 2013  επί κυβερνήσεων Παπαδήμου και Σαμαρά αντίστοιχα, είναι το κλειδί για την επίτευξη συμφωνίας με τους δανειστέςκαι την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Αφορούν την περικοπή κρατικών δαπανών σε περίπτωση δημοσιονομικών αποκλίσεων και η κυβέρνηση καλείται τώρα να τους δώσει ουσιαστικό περιεχόμενο, προσδιορίζοντας τι περικοπές θα γίνουν σε περίπτωση που καταστεί αναγκαία η ενεργοποίηση τους. Αυτό θα είναι το πακέτο πρόσθετων μέτρων «εν αναμονή» που οι δανειστές ζητούν να συμφωνηθεί………
για να κλείσουν η διαπραγμάτευση και η αξιολόγηση.
Οι δύο νόμοι είχαν ψηφισθεί κατ’ εφαρμογήν των Ευρωπαϊκών Κανονισμών οικονομικής διακυβέρνησης Six Pack (που αφορά τον δηµοσιονοµικό συντονισµό των χωρών της Ευρωζώνης) και Two Pack, ο οποίος  αφορά τα κράτη-μέλη που λαµβάνουν οικονοµική βοήθεια.
Οι δανειστές ζητούν από την ελληνική πλευρά να προσδιορίσει τώρα ποιες περικοπές θα γίνουν το 2018 – εάν δεν επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα – ώστε να εξοικονομηθούν μέχρι 3,6 δισ. ευρώ και να καλυφθεί η όποια απόκλιση.
Επιμένουν σε περικοπές κρατικών δαπανών, εκτιμώντας ότι το ποσό αυτό δεν μπορεί να προέλθει από νέα φορολογικά μέτρα, καθώς η φοροδοτική ικανότητα φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων έχει εξαντληθεί.
Χωρίς εναλλακτικές
Το μεγάλο πρόβλημα για την κυβέρνηση είναι ότι αν αποδεχθεί  τη φόρμουλα του μηχανισμού  διόρθωσης αποκλίσεων, πρέπει να συναινέσει σε (δυνητική μελλοντική) περικοπή μισθών και συντάξεων:  Άλλος τρόπος εξοικονόμησης  3,6 δισ. δεν υπάρχει, δεδομένου ότι οι λειτουργικές δαπάνες του Δημοσίου έχουν συρρικνωθεί στα όρια της ομαλής λειτουργίας του κράτους, ενώ οι δημόσιες επενδύσεις αφορούν το ΕΣΠΑ, όπου το «ψαλίδισμα» θα συνεπαγόταν απώλεια κοινοτικών κονδυλίων.
Κατά τις εκτιμήσεις υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου Οικονομικών, για να προκύψει το ζητούμενο όφελος των 3,6 δισ. ευρώ (εάν δεν επιτευχθεί ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος), οι μισθοί και οι συντάξεις δημοσίων υπαλλήλων πρέπει να μειωθούν μεσοσταθμικά κατά 12%. Ανάλογη περικοπή πρέπει να γίνει στα ποσά κρατικής χρηματοδότησης προς τα ασφαλιστικά Ταμεία, με φυσικό επακόλουθο τη μείωση των συντάξεων που καταβάλλουν.
Πολιτικό κόστος
Στο Μαξίμου εκτιμούν ότι μια τέτοια λύση για την επίτευξη συμφωνίας θα ήταν πολύ βαρύ φορίο για την κυβέρνηση – ακόμη κι αν  τα μέτρα αυτά δεν πρόκειται να εφαρμοσθούν, διότι δεν θα προκύψει το 2018 απόκλιση από το στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος.
Όπως επισημαίνουν συνεργάτες του πρωθυπουργού, η κυβέρνηση καλείται να επωμισθεί πολιτικό κόστος – και το βάρος πολλαπλών παρενεργειών στην οικονομία και την κοινωνία – για εξαιρετικά επώδυνα μέτρα τα οποία τελικά μπορεί να μην εφαρμοσθούν.
Αν όμως δεν βρεθεί τρόπος να υπερκερασθεί αυτό το ζήτημα και να κλείσει η συμφωνία, θα προκύψει σοβαρή εμπλοκή με αβέβαιες περαιτέρω εξελίξεις στις σχέσεις με τους δανειστές, αλλά και σε πολιτικό επίπεδο.


Αποβράσματα

Αυτές τις μέρες έχουμε χορτάσει φήμες.
Απ΄το ότι κλείνει ένα απ’ τα μεγάλα και πιό επικίνδυνα για τον λαό κανάλια, μέχρι του ότι παραιτείται η κυβέρνηση, ή ότι πάμε σε εκλογές ή δημοψήφισμα.
Όλα αυτά βέβαια με την ευγενική χορηγία και εποπτεία του υπουργείου προπαγάνδας ΕΣΗΕΑ, και δύο χιλιάδων περίπου αλητών που παριστάνουν τους δημοσιογράφους, τάχα ταγμένους στην ενημέρωση του ελληνικού λαού, αλλά στην πραγματικότητα υπερασπιστές και απολογητές της χούντας των μνημονίων και των λογής δωσιλογικών κυβερνήσεων……………
Στο μεσοδιάστημα αυτό της έντεχνης και πλήρους συσκότισης της ενημέρωσης του λαού, η »ηθική» αριστερή κυβέρνηση θα έχει κάνει τα μύρια αίσχη: από την πλήρη μεταφορά όλων των χρηματικών διαθεσίμων όλων των υπηρεσιών, ομοσπονδιών κλπ, στα χέρια του κεντρικού τραπεζίτη, δηλαδή στα χέρια του μεγαλύτερου προδότη και πιό αισχρού φερέφωνου των τοκογλύφων, μέχρι την πλήρη αποδοχή του εκβιασμού των »εταίρων»-δανειστών-κατακτητών για πρόσθετα »προληπτικά» μέτρα, που θα ψηφιστούν τώρα στην τούρλα του χαμού με τα διάφορα ασφαλιστικά και φορολογικά νομοσχέδια, και θα ισχύσουν αυτόματα όποτε οι »θεσμοί» θεωρήσουν πως τους πέφτουν λίγα αυτά που κλέβουν από το ελληνικό κράτος και τον έλληνα πολίτη.
Και όλα αυτά χωρίς να σέβονται μιά από τις πιό ιερές περιόδους για τον ελληνικό λαό, τις μέρες που παραδοσιακά γιορτάζει την ανάσταση του Χριστού, ή, για όσους δεν είναι και τόσο θρήσκοι, την έλευση της άνοιξης και την ανάσταση της ελπίδας της ζωής.
Και ακριβώς γι αυτό, επειδή ο κοσμάκης τούτη την περίοδο είναι απασχολημένος με τα θρησκευτικά του καθήκοντα, και παραδοσιακά παραμερίζει κάθε σκοτούρα και άγχος της καθημερινότητας, επίτηδες, φρόντισαν αυτές τις μέρες να κάνουν τις χειρότερες βρωμιές τους, ξέροντας πως θα συναντήσουν την μικρότερη αντίδραση.
ΤΟΣΟ ΔΕΙΛΟΙ,
..ΤΟΣΟ ΒΡΩΜΙΚΟΙ,
..ΤΟΣΟ ΑΝΗΘΙΚΟΙ,
..ΤΟΣΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ.
Ζούμε μιά απ’ τις πιό σκοτεινές περιόδους ολόκληρης της ελληνικής ιστορίας, απ’ την βαθειά αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Η λάσπη και η βρωμιά των ανθελληνικών, αλλά και γενικά απάνθρωπων αυτών αποβρασμάτων, διεθνών και ντόπιων,έχει σκοτινιάσει όχι την χώρα, αλλά ένα Έθνος ολόκληρο.
Και η ιστορία λέει πως όποιος τα έβαλε με μιά χώρα, πιθανόν κάποτε να την διάλυσε, να την υποδούλωσε.
Όποιος όμως τα έβαλε με ένα Έθνος, θα έμαθε με τον χειρότερο τρόπο πως τα Έθνη δεν εξολοθρεύονται ό,τι και αν γίνει.
Ζουν κι επιβιώνουν έστω σε μικρούς σε ελάχιστους πυρήνες, μέσα στο κέρατο του βοδιού αν χρειαστεί, μέχρι να γυρίσουν και να πάρουν την τρομερή τους εκδίκηση.
Μέχρι τότε, αποβράσματα, να περνάτε καλά, και να απολαμβάνετε την εξουσία σας!..