ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Δημοψήφισμα: «Εκτοξεύεται» η επιβάρυνση των ασθενών για φάρμακα


Δημοψήφισμα: «Εκτοξεύεται» η επιβάρυνση των ασθενών για φάρμακα

Παρόλο που ένας στους τρεις Έλληνες μειώνει από μόνος του και χωρίς τη συμβουλή γιατρού τη δοσολογία της φαρμακευτικής αγωγής -λόγω οικονομικών δυσχερειών- για να διαρκέσει περισσότερο, καταργήθηκε η συμμετοχή του ΕΟΠΥΥ σε σειρά φαρμάκων από τη Δευτέρα 21 Οκτωβρίου.

Η διαφορά λιανικής και ασφαλιστικής τιμής των φαρμάκων, που πριν μοιράζονταν εξίσου ο ΕΟΠΥΥ και ασφαλισμένος, πλέον θα επιβαρύνει τον ασθενή. Υπάρχουν, μάλιστα, περιπτώσεις που ο ασφαλισμένος θα πληρώνει αυξημένα τα φάρμακά του σχεδόν μέχρι 100%.
Αυτά στην περίπτωση που ο ασθενής θέλει να συνεχίσει τη φαρμακευτική αγωγή που έχει συστήσει ο θεράπων ιατρός και δεν επιθυμεί να την αντικαταστήσει με φθηνά γενόσημα σκευάσματα, τα οποία θα συνεχίσουν να αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ.
Αναγκαστική λύση για πολλούς πολίτες, που έχουν φτάσει στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης, είναι η χορήγηση του φθηνότερου γενόσημου. Οι ιατρικές ενώσεις της χώρας όμως προειδοποιούν ότι «η αλλαγή της αγωγής μπροστά στον πάγκο του φαρμακείου εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους καθώς υπάρχει πιθανότητα να οδηγήσει σε απορρύθμιση της πάθησης».
Πώς πιστεύετε ότι θα αντιδράσουν οι πολίτες απέναντι στο νέο αυτό δίλημμα; Πάρτε μέρος στο μεγάλο δημοψήφισμα του newsbomb.gr


ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ

Από τις 21/10/2013 καταργήθηκε η συμμετοχή του ΕΟΠΥΥ σε σειρά φαρμάκων, στο πλαίσιο της περιστολής της φαρμακευτικής δαπάνης. Συνέπεια είναι ο σχεδόν διπλασιασμός της επιβάρυνσης των ασθενών, που δεν επιλέγουν το φθηνότερο γενόσημο. Ποια η γνώμη σας;



Read more: http://www.newsbomb.gr/media-agb/story/361960/dimopsifisma-ektoxeyetai-i-epivarynsi-ton-asthenon-gia-farmaka#ixzz2izX8UR9I

Η λάβα της Αίτνας «φώτισε» τη Σικελία

Έκρηξη σημειώθηκε χθες στο υψηλότερο και πιο ενεργό ηφαίστειο στην Ευρώπη, την Αίτνα, εκτοξεύοντας καυτή λάβα και ένα σύννεφο ηφαιστειακής τέφρας στον ουρανό της Σικελίας.
Ωστόσο, δεν κρίθηκε αναγκαίο λόγω της έκρηξης να εκκενωθούν ορεινά χωριά ούτε προκλήθηκαν σοβαρά προβλήματα αν και ο εναέριος χώρος πάνω από τη Σικελία έκλεισε για λίγες ώρες το πρωί, σύμφωνα με τις αρχές του αεροδρομίου στην Κατάνια.

Τις εικόνες που έκαναν πολλούς κατοίκους κοντινών περιοχών να πανικοβληθούν είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν χιλιάδες τουρίστες από τις πόλεις της Κατάνια και της Ταορμίνα στη Σικελία.
hfaistio2
Της ηφαιστειακής έκρηξης είχαν προηγηθεί περίπου δεκαπέντε σεισμικές δονήσεις με τη μεγαλύτερη να είναι εντάσεως 2,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, όπως ανακοινώθηκε από το Ιταλικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας με έδρα στην Κατάνια.
hfaisteio3

Το ηφαίστειο της Αίτνας βρίσκεται σε σχεδόν συνεχή δραστηριότητα, αν και η τελευταία μεγάλη έκρηξη σ' αυτό είχε καταγραφεί το 1992.
Παρόλα αυτά, στη διάρκεια του 2013 σημειώθηκαν 14 εκρήξεις, συμπεριλαμβανομένης και της χθεσινής, η οποία σημειώθηκε στον νοτιοανατολικό κρατήρα του ηφαιστείου.
hfaisteio1



Κοριτσάκι αυτοκτόνησε για να βρεθεί κοντά στον πατέρα του!

Κοριτσάκι αυτοκτόνησε για να βρεθεί κοντά στον πατέρα του!
Δεν το χωρά ανθρώπου νους αυτό που έκανε ένα κοριτσάκι στην Πολωνία.

Η μικρή την απόφαση να αυτοκτονήσει για να μπορέσει «να συναντήσει το νεκρό πατέρα της», όπως έγραψε η ίδια σε σημείωμα.
Σύμφωνα με τη Daily Mail, η 12χρονη Μαρία Κίσλο...
Διαβάστε περισσότερα στο mothersblog.gr


Αργολίδα: Αυτοκτόνησε 26χρονος στο Τολό!

Αργολίδα: Αυτοκτόνησε 26χρονος στο Τολό!
Τραγικό τέλος στη ζωή του αποφάσισε να βάλει ένας 26χρονος στο Τολό Αργολίδας το απόγευμα του Σαββάτου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο 26χρονος εντοπίστηκε από συγγενικά πρόσωπα κρεμασμένος με αυτοσχέδια θηλιά μέσα στο σπίτι του.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν γίνει γνωστοί οι λόγοι της αυτοκτονίας.
Ένας νέος άνθρωπος αποφάσισε να βάλει τέρμα στη ζωή του, βυθίζοντας στο πένθος συγγενείς και φίλους στο Τολό. Ό αυτόχειρας ήταν 26χρονών και χθες το απόγευμα τον εντόπισαν κρεμασμένο μέσα στο σπίτι του. Δεν έχουν γίνει γνωστοί οι λόγοι που τον οδήγησαν τον 26χρονο στην αυτοκτονία.

Πηγή: patrisnews.com


Προβληματισμοί στο Μαξίμου από κυλιόμενες δημοσκοπήσεις…

Προβληματισμοί στο Μαξίμου από κυλιόμενες δημοσκοπήσεις…
Δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικά τα μηνύματα που φτάνουν στο επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά απ' την ανάλυση κυλιόμενων δημοσκοπήσεων της τελευταίας περιόδου.
Και αυτή η διαπίστωση έχει εμβάλει σε προβληματισμό και ανησυχία τον πρωθυπουργό και τους στενούς συνεργάτες του. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του Newsbomb.gr, πριν λίγες μέρες στελέχη του πρωθυπουργικού επιτελείου είχαν σύσκεψη με δημοσκόπους και αναλυτές ερευνών με τους οποίους συνεργάζονται, για να μελετήσουν τα στοιχεία από έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί αυτή την περίοδο και ειδικότερα μετά τις συλλήψεις του ηγετικού πυρήνα της Χρυσής Αυγής.
Αναφερόμαστε σε δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει και πανελλαδικά και σε ορισμένες μεγάλες περιοχές ή «καίριους» δήμους, δεδομένου ότι τέτοιες έρευνες έχουν ήδη ξεκινήσει και ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του επόμενου Μάη.
Τα στοιχεία που κατατέθηκαν και αναλύθηκαν, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, δεν ενθουσίασαν τους συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά. Δεν εκπέμπουν ενθαρρυντικά μηνύματα για την κυβέρνηση.
Κατ' αρχήν, όπως και άλλες φορές έχουμε αναφέρει, η εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής δεν την έχει περιθωριοποιήσει και σε επίπεδο ψήφων, αφού διατηρεί ένα σκληρό πυρήνα ψηφοφόρων στα επίπεδα των εκλογών του 2012.
Επίσης, όσοι ψηφοφόροι εγκαταλείπουν την Χρυσή Αυγή πάνε κατά πλειοψηφία στην «αδιευκρίνιστη» ψήφο και όχι στη Ν.Δ., όπως ήλπιζε το Μαξίμου.
Ακόμα, η κυβέρνηση φαίνεται να εισπράττει φθορά από χειρισμούς της οι οποίοι το λιγότερο θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ατυχείς, όπως αυτοί που αφορούν στο πετρέλαιο θέρμανσης, το νέο φόρο για τα ακίνητα ή τις διαρροές για νέα μέτρα για το ασφαλιστικό.
Διαρροές, να επισημάνουμε, που τρέχει τώρα η κυβέρνηση να τις διαψεύσει με τους πλέον αρμόδιους υπουργούς, αλλά ήδη έχει εισπράξει φθορά με αποτέλεσμα να ασκείται έντονη κριτική για συγκεκριμένους επικοινωνιακούς χειρισμούς ενώ ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς φέρεται οργισμένος.
Το σημαντικό, απ' τις έρευνες προκύπτει ότι έχει εξαντληθεί κάθε απόθεμα ανοχής προς την κυβέρνηση σε ζητήματα που έχουν σχέση μα τα οικονομικά των νοικοκυριών, τους φόρους, τα θέματα που σχετίζονται με συντάξεις ή την καθημερινότητα του πολίτη.
Κάτι επίσης ιδιαίτερα σημαντικό, είναι ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως δεν περνά στο λαό η γραμμή και η θεωρία των «δύο άκρων», που ωστόσο συνεχίζει να αποτελεί επικοινωνιακή προτεραιότητα για το επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά. Μάλλον για ορισμένους εκ του επιτελείου του...
Επίσης, πολύ άσχημη είναι η εικόνα και για το ΠΑΣΟΚ όπως προκύπτει απ' τις έρευνες και αυτό είναι που προξενεί επιπλέον προβληματισμούς, αφού πρόκειται για τον μοναδικό κυβερνητικό εταίρο της Ν.Δ.
Ακόμα μάλιστα χειρότερα, η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτώμενων πιστεύει ότι η Ν.Δ. λειτουργεί σαν «πλυντήριο» του ΠΑΣΟΚ. Και αυτό επιδεινώνει την συνολικότερη δημοσκοπική εικόνα...
Κατά τις πληροφορίες μας, όλα αυτά τα στοιχεία τέθηκαν υπόψη του πρωθυπουργού, ο οποίος εμφανίζεται έντονα προβληματισμένος και απ' την συνολικότερη λειτουργία της κυβερνητικής μηχανής, ενώ οι σχέσεις με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, οι διαρκείς απαιτήσεις για την κάλυψή του και το εξαιρετικά κακό κλίμα στις Κ.Ο. της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ αποτελούν ένα ακόμα πονοκέφαλο γι' αυτόν, αν και ο ίδιος εκτιμά ότι υπό προϋποθέσεις μπορεί να αναστραφεί το αρνητικό για την κυβέρνησή του κλίμα..


 http://www.newsbomb.gr/

Η Ουρανία Μιχαλολιάκου δήλωσε αρχηγός της Χρυσής Αυγής

Η Ουρανία Μιχαλολιάκου δήλωσε αρχηγός της Χρυσής Αυγής
«Θα ξεκινήσω λέγοντάς σας ότι είμαι πολύ συγκινημένη που πρέπει να διαβάσω αυτό το μήνυμα, γιατί εκτός από αρχηγός της Χρυσής Αυγής, αυτή τη στιγμή, δεν μπορώ να αρνηθώ ότι είμαι και μία κόρη που στερείται παράνομα τον πατέρα της».
Στην μεγάλη «αποκάλυψη» άθελά της προχώρησε η Ουρανία Μιχαλολιάκου
Με το στόμα ανοιχτό άφησε τους οπαδούς της Χρυσής Αυγής που προσήλθαν στη συγκέντρωση – αντιπερισπασμό της οργάνωσης έξω από τα γραφεία του κόμματος στο Σταθμό Λαρίσης, η Ουρανία Μιχαλολιάκου.
Λίγο πριν ξεκινήσει να διαβάσει μήνυμα του προφυλακισμένου στον Κορυδαλλό, Ν. Μιχαλολιάκου, η Ουρανία είπε:
«Θα ξεκινήσω λέγοντάς σας ότι είμαι πολύ συγκινημένη που πρέπει να διαβάσω αυτό το μήνυμα γιατί εκτός από αρχηγός της Χρυσής Αυγής, αυτή τη στιγμή, δεν μπορώ να αρνηθώ ότι είμαι και μία κόρη που στερείται παράνομα τον πατέρα της».
Το εκ παραδρομής... λάθος της Ουρανίας Μιχαλολιάκου, ήρθε λίγα λεπτά μετά από τα συνθήματα των οπαδών της Χρυσής Αυγής που υποδέχθηκαν τον Ηλία Κασιδιάρη φωνάζοντας «Νάτος – Νάτος ο Δήμαρχος


ΤΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ: ΝΑΙ, ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΤΟΝ ΦΠΑ ΚΑΙ ΕΦΥΓΑΝ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΙ!...



hoechtief 1










































ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ από τις αρμόδιες υπηρεσίες, που επιβεβαιώνει ότι η Hoechtief δεν κατέβαλλε τον ΦΠΑ επειδή “έτσι θεώρησε”, δεν κατέβαλε τους σχετικούς φόρους, δεν τήρησε τους κανονισμούς περί παγίων και …έφυγε ανενόχλητη! Την ίδια στιγμή που πολύτεκνες οικογένειες βλέπουν τα σπίτια τους να κατάσχονται για χίλια ευρώ, ενώ η κυβέρνηση λεονταρίζει απέναντι στους αδύναμους καγχάζοντας για το “αναγκαίο” της φορολογικής της πολιτικής! Είναι εθνική ντροπή και εξαπάτηση. Από την Siemens μέχρι τα υποβρύχια, την ΜΑΝ και την Hoechtief, το πλιάτσικο των δισεκατομμυρίων μένει ατιμώρητο λες και βρισκόμαστε υπό Γερμανική κατοχή. Όπου ο ούνος εισβολέας κλέβει ανενόχλητος και φεύγει χωρίς να δώσει λογαριασμό.

 Το χειρότερο; Ενώ βάσει του άρθρου 14 (ν. 2523/1997) η εταιρεία δεν έπρεπε να παίρνει φορολογική ενημερότητα λόγω αυτής της της ενέργειας, συνέχιζε κανονικά να διαχειρίζεται το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας!
hoechtief 2
Δείτε τα ντοκουμέντα που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για παρερμηνείες και συγχρόνως απονομιμοποιεί όλη την φορολογική λαίλαπα κατά των ανυπεράσπιστων πολιτών.


Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2izTQJ8Ho

Το ΟΧΙ με άλλη ματιά -Το μεταξικό καθεστώς με το βλέμμα του Γ.Σεφέρη


Αν μας ζητούσε κανείς να πούμε "πως και γιατί" ο Ι.Μεταξάς είπε το περίφημο "ΟΧΙ" στον πρέσβη της Ιταλίας Γκράτσι εκείνο το ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου του 1940, θα λέγαμε πολύ απλά: 
Το είπε γιατί με βάση τη σκληρή λογική της  εποχής την οποία εξέτασε προσεκτικά από όλες τις πλευρές (είχε αρχίσει ο 2ος Παγκόσμιος πόλεμος και  μαζί το ξανασχεδίασμα του χάρτη της Ευρώπης), παρότι μέσα του ήθελε να πει ΝΑΙ, κάτι τέτοιο ήταν εντελώς αδύνατο και παράλογο. Και βέβαια ο Ι.Μεταξάς μπορεί να ήταν φασίστας, αλλά παράλογος δεν ήταν. Κάθε άλλο μάλιστα.
Οι παρακάτω δηλώσεις του εκείνων των χρόνων λένε τόσα όσα χρειάζονται για να καταλάβουμε.

Στις 3 Μαρτίου του 1934  ο Ι.Μεταξάς  στο Συμβούλιο των Πολιτικών αρχηγών: «Αν και είναι βεβαίως παράτολμον εις την πολιτική να δημιουργή κανείς δόγματα, η Ελλάς δύναται να θέση ως δόγμα πολιτικόν ότι εν ουδεμία περιπτώσει δύναται να ευρεθή εις στρατόπεδον αντίθετον εκείνου εις το οποίον θα ευρίσκετο η Αγγλία. Δυνάμεθα τούτο να το θεωρήσωμεν ως δόγμα. Εγώ τουλάχιστον το ασπάζομαι»

Ι.Μεταξάς στον Αρθουρ Μάρτον - ανταποκριτή της «Ντέιλι Τέλεγκραφ» στην Αίγυπτο - τον οποίο συνάντησε στην Αθήνα το 1940: "Είμεθα ουδέτεροι εφ' όσον χρόνον η Αγγλία θέλει να είμεθα ουδέτεροι. Τίποτα δεν κάνομε χωρίς συνεννόησιν με την Αγγλία και, τις περισσότερες φορές ό,τι κάνομε γίνεται κατά σύστασιν ή παράκλησιν της Αγγλίας. Η Ελλάς είναι ζωτικό τμήμα της αγγλικής αυτοκρατορικής αμύνης"
"...μου εδόθη να εννοήσω ότι η ένταξις εις τη Νέαν Τάξιν προϋποθέτει προκαταρκτικήν άρσιν όλων των παλαιών διαφορών με τους γείτονάς μας, και ναι μεν αυτό θα συνεπήγετο φυσικά θυσίας τινάς διά την Ελλάδα, αλλά αι θυσίαι θα έπρεπε να θεωρηθούν απολύτως "ασήμαντοι" εμπρός εις τα "οικονομικά και άλλα πλεονεκτήματα" τα οποία θα είχεν διά την Ελλάδα ή Νέα Τάξις εις την Ευρώπην και εις την Βαλκανικήν. Φυσικά με πάσαν περίσκεψιν και ανεπισήμως επεδίωξα δι' όλων των μέσων να κατατοπισθώ συγκεκριμένως ποίαι θα ήσαν αι θυσίαι αυταί, με τας οποίας η Ελλάς θα έπρεπε να πληρώση την ατίμωσιν της εξ ιδίας θελήσεως προσφοράς της να υπαχθή υπό τη Νέαν Τάξιν.
Με καταφανή προσπάθειαν αποφυγής σαφούς καθορισμού μου εδόθη να καταλάβω ότι η προς τους Ελληνας στοργή του Χίτλερ ήτο οι εγγυήσεις ότι αι θυσίαι αυταί θα περιορίζοντο "εις το ελάχιστον δυνατόν". Οταν επέμεινα να κατατοπισθώ, πόσον επί τέλους θα μπορούσε να είναι ούτο το ελάχιστον τελικώς, μάς εδόθη να καταλάβωμεν ότι τούτο συνίστατο εις μερικάς ικανοποιήσεις προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης, ίσως και προς τη Βουλγαρίαν ανατολικώς μέχρι Δεδεαγάτς.

Δηλαδή θα έπρεπε, διά να αποφύγωμεν τov πόλεμον, να γίνωμεν εθελονταί δούλοι και να πληρώσωμεν αυτήν την τιμήν... με το άπλωμα του δεξιού χεριού της Ελλάδος προς ακρωτηριασμόν από την Ιταλίαν και του αριστερού προς ακρωτηριασμόν από τη Βουλγαρίαν. Φυσικά δεν ήτο δύσκολον να προβλέψη κανείς ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν οι Αγγλοι θα έκοβαν και αυτοί τα πόδια της Ελλάδος. Και με το δίκαιόν των...

Θα εδημιουργούντο έτσι όχι δύο, όπως το 1916, αλλά τρεις αυτήν τη φοράν Ελλάδες."

Όπως λέει ο ίδιος λίγο πιο κάτω "κάτι τέτοιο η ιστορία δεν θα το επέτρεπε ποτέ"

Αυτά όμως είναι πράγματα που πολλές φορές έχουν ειπωθεί και είναι σε πολλούς γνωστά. Κάτι που είναι ίσως λιγότερο γνωστό είναι το τι έχει πει και γράψει γι αυτά ο Γ.Σεφέρης* που κάθε άλλο παρά αριστερός ή κομμουνιστής ήταν. Ο Γ.Σεφέρης δουλεύοντας σαν διπλωματικός υπάλληλος στο Υπ.Εξωτερικών άκουσε και είδε πολλά στους διαδρόμους των κυβερνητικών γραφείων εκείνης της εποχής.
"Η περίοδος της ουδετερότητας ήτανε δύσκολη και, για μένα, πολύ βαριά. Οι οδηγίες ήταν:άψογη στάση απέναντι όλων των εμπολέμων. Ήμουνα σύμφωνος μ' αυτή την πολιτική. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτε άλλο. Κάθε τόσο παράπονα των Άγγλων και των Γάλλων στο Γραφείο μου, πως είμαστε αγιάτρευτα Γερμανόφιλοι, και κάθε τόσο βίαιες επισκέψεις της Γερμανικής πρεσβείας, με όλες τις εφημερίδες υπογραμμισμένες με μπλε και κόκκινο μολύβι. Το ένα χρώμα ήταν οι αξονικές ειδήσεις το άλλο οι συμμαχικές. Αν το αξονικό χρώμα είχε μικρότερη έκταση...χαλνούσε ο κόσμος. Είχαμε παραβιάσει την ουδετερότητα.
...Θυμούμαι μια φορά έναν γραμματέα της πρεσβείας......ήθελε να διαμαρτυρηθεί γιατί είχαμε δημοσιέψει το λόγο του Τσάμπερλαιν, που έλεγε πως η υπογραφή του Χίτλερ δεν αξίζει μια κόλλα χαρτί....Ήρθε και κάθισε κι άρχισε να ωρύεται γερμανικά....

.... Αλλά ο μεγαλύτερος μπελάς για μένα, ήταν που δεν υπήρχε καμιά συνοχή στην υπηρεσία.Οι περισσότεροι υπάλληλοι ήταν παλιοί αποτυχημένοι αντι βενιζελικοί δημοσιογράφοι, που ζούσαν με τις αντιδράσεις του Πρώτου Μεγάλου Πολέμου. Συναισθηματικά, ανήκαν στους Γερμανούς. Τους θαύμαζαν και τους έτρεμαν....
Θα πρέπει να προσθέσω ότι την εποχή εκείνη κανείς, μήτε κι οι πιο τρελοί, δεν περίμενε το θαυματουργό ξέσπασμα της ψυχής του λαού και τις νίκες στην Αλβανία. Ο πιο αισιόδοξος υπολογισμός των τεχνικών ήταν μια γραμμή αμύνης στο Βέρμιο, για λίγες βδομάδες, κι 'επειτα μεταφορά της πρωτεύουσας στην Κρήτη....

Κι όταν δοκίμαζες να αντιμιλήσεις, σου έλεγαν με ύφος περιφρονητικό:"Και η Ιταλική αεροπορία;" και σε αποστόμωναν."

Ο Γ.Σεφέρης μιλώντας για τις μέρες εκείνες δείχνει μάλλον να συμπαθεί τον Μεταξά σε επίπεδο προσωπικό. Παρ' όλα αυτά λέει:
"Όταν ήρθε η 28η δεν μπόρεσε να δει ότι τότε μόνο, κι όχι στις εορτές του Σταδίου, ολόκληρος ο λαός ήταν μαζί του, μαζί με την απάντηση που έδωσε στον Γκράτσι την αυγήΔεν μπόρεσε να καταλάβει  ότι η μέρα εκείνη δεν επικύρωνε αλλά καταργούσε την 4η Αυγούστου."

Για τον περίγυρο του Μεταξά  ο Σεφέρης έχει να πει τα χειρότερα ενώ κατηγορεί και τον Μεταξά που δεν "τους έστειλε στα σπίτια τους". Τους χαρακτηρίζει "ανάξιους", "μέτριους μικροκατεργάρηδες που δεν είχαν άλλο μέσα τους παρά το δέος της Γερμανίας"
"Ο Μεταξάς" λέει ο Γ.Σεφέρης "ήξερε τι λογής άνθρωποι ήταν αυτοί που είχε κοντά του. ήξερε πως αν σ'εκείνο το υπουργικό συμβούλιο της αυγής της 28ης έλεγε  στους συνεργάτες του που είχαν ξυπνήσει(τους είδα) με φάτσες βρικολάκων:
-Κύριοι, στις 3 το πρωί, ο πρεσβευτής της Ιταλίας μου επέδωσε τούτο το τελεσίγραφο. Προ των συντριπτικών μέσων της Ιταλίας και της Γερμανίας, κτλ. κτλ.-απεφάσισα να αποφύγω τας άνευ προηγουμένου καταστροφάς που ηπείλουν τον τόπον, αποφάσισα να παραμερίσω κάθε εγωισμόν και ενέδωσα,
Αν τους έλεγε αυτά, ήξερε ο Μεταξάς ότι όλοι αυτοί οι κύριοι θα πήγαιναν να του φιλήσουν το χέρι και να τον συγχαρούν για το πατριωτικό  του σθένος με πολύ μεγαλύτερη ειλικρίνεια παρά όταν άκουσαν το περιλάλητο όχι. Ωστόσο τους κράτησε μολονότι το ήξερε."

Αυτό ήταν λοιπόν κατά τον συντηρητικό Σεφέρη το πολιτικό προσωπικό του φασιστικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου. Αυτόν τον "πατριωτισμό" αντίκρισε στα κυβερνητικά γραφεία.
Και συμπληρώνει για τον κρατικό μηχανισμό:
"Κάποτε ...οι ασφάλειες παρατήρησαν πως ορισμένοι διανοούμενοι το παραξήλωναν. Οτι στα αρθρα τους, μεταχειρίζονταν με τρόπο ύποπτα επίμονο εκφράσεις που καυτηρίαζαν την ιδεολογία του Μουσολίνι....
Έτσι ένα βραδάκι τους σάρωσαν και τους πήγαν στο Τμήμα. Στον καιρό της ειρήνης, θα τους φόρτωναν σε κανένα καραβάκι και θα τους έστελναν να πλέξουν ειδύλλια στα ωραία νησιά του Αιγαίου. Αλλά τώρα είχαμε και συμμάχους... Ο αστυνόμος λοιπόν περιορίστηκε να τους νουθετήσει. Τους είπε:
-Κύριοι έχετε όλη την ελευθερία να τονώνετε το φρόνημα του λαού.Αλλά δεν είναι σωστό να βρίζετε το φασισμό."Κι εμείς είμαστε φασιστικό κράτος."
(Παρεμπιπτόντως να πούμε πως αυτό το φασιστικό κράτος αποθεώνει συχνά πυκνά ο νυν νεοδημοκράτης Άδωνις)
" Θυμούμαι πολλές περιπτώσεις", συνεχίζει ο Γ.Σεφέρης, "που η λογοκρισία είχε αντικαταστήσει, σε τηλεγραφήματα, με τις λέξεις Ιταλός, ιταλικός, τις λέξεις φασιστής, φασιστικός που τύχαινε να χρησιμοποιήσω στις δηλώσεις μου..."
Κι αφού λέει για το πόσο υπέροχα πολέμησε ο λαός μας συνεχίζει:
"Έτσι φτάσαμε στα γεγονότα της τελευταίας άνοιξης(πριν τη Γερμανική επίθεση): υπουργοί πανικόβλητοι και σπασμωδικοί, διπλωματία χωρίς ειρμό και χωρίς υπόσταση, , στρατηγοί που πρόδωσαν, πρωθυπουργοί που αυτοκτονούσαν, και μαζί με όλα αυτά, η ασυγχώρητη, η εγκληματική,  η τραγική απώλεια της Κρήτης."
"...Το πάρσιμο της Κρήτης δεν 'ηταν μοιραίο.....
Τις μέρες που οι Ιταλοί ήτανε στον Αχέροντα, υπήρχαν έμπιστοι του Μεταξά που έλεγαν:"Πόσο μπορούμε να κρατήσουμε; δεκαπέντε μέρες; ένα μήνα; σε λίγο εκεί θα πάμε" Ωστόσο δεν έγινε καμιά προετοιμασία, τίποτε. Κάναμε το αντίθετο. Τέλος Απρίλη, ούτε ο δρόμος από τη Σούδα στα Χανιά δεν ήταν έτοιμος...αδιαφορήσαμε-η Κρήτη ήταν το άπιστο νησί, το κλίμα του δεν πήγαινε στο καθεστώς"
"Κι ο Μεταξάς συμπεριφέρθηκε σαν να είχε πέσει στο παιχνίδι των Γερμανών."Να μην προκαλέσουμε. Να μην προκαλέσουμε τους Γερμανούς" ήτανε το σύνθημά τους. Και πότε αυτό; Όταν τα παιδιά μας εξευτελίζανε κάθε ώρα και στιγμή στην Αλβανία το άλλο κομμάτι του Άξονα. Έτσι ο Γερμανός στρατιωτικός ακόλουθος μπαινόβγαινε ασύδοτα στο Επιτελείο και επηρέαζε τους αξιωματικούς μας..."
...
Κι όταν είχε φύγει πια ο Πρεσβευτής της Αγγλίας από τη Σόφια κι έγινε η έκρηξη του καταχθόνιου μηχανισμού μες στις βαλίτσες του...εμείς καλοπιάναμε ακόμη τους Βουλγάρους.

Είχαν δημοσιέψει τότε οι εφημερίδες μας την Αγγλική εκδοχή. Ο Βούλγαρος ακόλουθος Τύπου ήρθε στο γραφείο μου να παραπονεθεί που δε δημοσιέψαμε τη Βουλγαρική άποψη.
-Είμαστε φιλικό κράτος είπε, η συμπεριφορά σας δεν είναι φιλική.
-Είσαστε κράτος, του είπα, που ανοίγει τις πόρτες του στους συμμάχους των εχθρών μας, για να περάσουν και να μας χτυπήσουν στη ράχη. Εγώ δεν μπορώ να σας βοηθήσω. Αν θέλει ο Πρεσβευτής σας ας πάει στο Υπουργείο Εξωτερικών .
Την άλλη μέρα, ο Υπουργός Εξωτερικών μου τηλεφωνούσε να δημοσιέψει το Αθηναϊκό Πρακτορείο μια περίληψη της Βουλγάρικης άποψης. 
Ο ίδιος  υπουργός με είχε αναγκάσει να δεχτώ ένα βράδυ στις συγκεντρώσεις των ξένων δημοσιογράφων Γερμανό ανταποκριτή και να τον βλέπω να κρατά σημειώσεις όταν μιλούσε Άγγλος αξιωματικός για τις επιχειρήσεις της αγγλικής αεροπορίας στην Αλβανία. Σε τέτοια χάλια είχαμε φτάσει"

Αυτά λέει λοιπόν ο Γ.Σεφέρης. "Σε τέτοια χάλια είχαμε φτάσει..."
Αυτός ήταν ο πατριωτισμός των τότε "Ελλήνων εθνικιστών", την ώρα που ο λαός έδινε την ψυχή και το αίμα του στο μέτωπο.

*Γ.Σεφέρης "Δοκιμές"-"Χειρόγραφο Σεπ. '41"(Αποσπάσματα)


Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2izT4MywO

Το σύστημα παραμένει αήττητο, όχι όμως ανίκητο, αυτή τη φορά με κομπάρσους την τρόικα του ΣΥΡΙΖΑ: Προμηνύματα του επικείμενου ιστορικού_συμβιβασμού για το χρέος

Των φρονίμων τα παιδιά

"Φρόνιμα και ταπεινά πάω με κείνον που νικά. Αν θέλεις να χαρείς τη λευτεριά νωρίς γίνε προδότης, γίνε. Θα ‘ναι μαζί σου οι νόμοι και η πλερωμένη γνώμη. Πέτα την ανθρωπιά σου. Κι απ’ τον αφέντη πιάσου. Κι άμα σε φτύσει αυτός, να κάθεσαι σκυφτός. Και θα ‘χεις τα πρωτεία στη σάπια πολιτεία"

[Διά χειρός ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ και επίκαιρο όσο ποτέ!]

Το σύστημα είναι και παραμένει αήττητο προς το παρόν, όχι και ανίκητο, αυτό το έχουμε πει και διαλαλήσει πολλές φορές από αυτό εδώ το ιστολόγιο. Αυτό που χρειάζεται είναι η αφύπνιση εκείνου του πλειοψηφικού ρεύματος του λαού που ναι μεν έχει απογοητευθεί από το σημερινό αντιπολιτευτικό κοινοβουλευτικό σύστημα, αλλά έχει όμως συνειδητοποιήσει ότι η συγκυβέρνηση των μνημονιακών κομμάτων έχει τελειώσει και θα πρέπει οι πατριωτικές δυνάμεις της χώρας που πιστεύουν στην επαναφορά της χώρας προ της εποχής των προδοτικών μνημονίων, της αποκατάστασης της εθνικής,της λαϊκής κυριαρχίας, της αξιοκρατίας και της δικαιοσύνης να διαβουλευθούν για μια νέα συνταγματική πορεία για την χώρα με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του όπως διακηρύσσει επανειλημμένα το "Λαϊκό Κίνημα". Δεν είναι ουτοπικό το να παλεύεις για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία, όπως δεν είναι επίσης παράλογο αλλά αναμφισβήτητα ηθικά επιβεβλημένο να δίνεις προτεραιότητα στους πολίτες σου που λιμοκτονούν και πολλοί απελπισμένοι να μην καταφεύγουν στον αυτοχειριασμό για να ικανοποιήσεις τους δανειστές σου.

Για όποιον έχει την υπομονή να συμμετέχει από μικρές αντιμνημονιακές ομάδες και συλλογικότητες έως και μεγαλύτερους σχηματισμούς και τα κοινοβουλευτικά αντιμνημονιακά κόμματα της αντιπολίτευσης θα διαπιστώσει ότι και εκεί βρίσκει συγκεκαλυμμένο το σύστημα. Ένα σύστημα που έχει φροντίσει να περάσει στο υποσυνείδητο των περισσότερων ότι οι λύσεις είναι τα πρόσωπα και η προσωπική ανέλιξη των συμμετεχόντων και όχι μία πιο αποδεκτή προσπάθεια χωρίς την συμμετοχή τους... η λογική είναι απλή: "Να φύγουν αυτοί να έρθουμε εμείς οι άλλοι"... αυτό ίσως είναι και η κακοδαιμονία των ελλήνων από τη αρχαιότητα. Πολλοί λίγοι είναι αυτοί που πιστεύουν και συμμετέχουν ανιδιοτελώς για τον "άγνωστο στρατιώτη". Το σύστημα το ξέρει αυτό και εξαγοράζει συνειδήσεις και διασπά μικρά κινήματα και ολιγομελή ομάδες, γιατί η "κινητικότητα" δεν είναι μόνο στα κόμματα αλλά και σε πολλές εξωκοινοβουλευτικές ομάδες πολιτών.

Αυτό θα μπορούσε να αναπτυχθεί με περισσότερα λόγια  τα οποία όμως έχουν ξαναγραφεί και ξαναειπωθεί και οι αναγνώστες μας έχουν βαρεθεί και σιχαθεί τις επαναλήψεις. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να εγκαταλειφθεί η προσπάθεια η οποία θα πρέπει να είναι διαρκής και υπομονετικά πρόσφατη και επίκαιρη.

Μετά τα παραπάνω ο κλήρος έπεσε σε ένα μικρό κόμμα που μεγάλωσε απότομα, αλλά το μυαλό του παρέμεινε σε νηπιακή ηλικία. Ο λόγος είναι προφανέστατα για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος φροντίζει να μεγαλώσει και να μοιάσει στα παραδοσιακά κόμματα που μας έφεραν έως εδώ.
Είναι αναμενόμενο για μεγάλους πολιτικούς σχηματισμούς με ετερόκλητα στοιχεία και μάλιστα από φθαρμένα και παλιά υλικά (άλλα είχαν χρησιμοποιηθεί και άλλα παρέμειναν στις πολιτικές αποθήκες σε αναμονή) να μην μπορείς να φτιάξεις νέες και αρραγείς βάσεις και οικοδομήματα.
Επιπλέον σήμερα έχουμε και την πρόσφατη εμπειρία με τις προηγούμενες μνημονιακές διακυβερνήσεις και κανένας δεν μπορεί να ξανα-απατήσει και να ξανά-κοροιδέψει κανέναν, για αυτό φροντίζουν να βάζουν λαγούς για να αντλούν αντιδράσεις και να ανακατασκευάζουν και ωραιοποιούν καταστάσεις και για να είναι τυπικά εντάξει.

Ακολουθούν δύο ενδιαφέρουσες αναδημοσιεύσεις με σχετικό περιεχόμενο που δεν χρειάζονται περαιτέρω επεξηγήσεις:


Νάσος

1. Η δανειακή σύμβαση συνδέεται αδιάρρηκτα με το Μνημόνιο: Ή καταγγέλλεις και τα δύο ή …σκας και τα εφαρμόζεις!
του Λεωνίδα Βατικιώτη (prin.gr)
Δεν πρόκειται για άγνοια ούτε καν για υποτίμηση όσων με αυστηρότητα και ακρίβεια προβλέπονται στα συνοδευτικά κείμενα με τα οποία εγκρίθηκαν τα δάνεια που μας έχουν δέσει χειροπόδαρα για δεκαετίες. Η άποψη του ΣΥΡΙΖΑ ότι «άλλο πράγμα οι δανειακές συμβάσεις κι άλλο τα μνημόνια» που σημαίνει «ακύρωση του Μνημονίου και επαναδιαπραγμάτευση της Δανειακής Σύμβασης» την οποία διατύπωσε πρόσφατα ο πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Τσίπρας σε τηλεοπτική του συνέντευξη κι ανέλαβε να τεκμηριώσει η Αυγή στις 19 Οκτώβρη σε άρθρο με τίτλο «ακύρωση του Μνημονίου και επαναδιαπραγμάτευση της Δανειακής Σύμβασης» προλειαίνει το έδαφος και προετοιμάζει τον κόσμο της Αριστεράς για τον μεγάλο συμβιβασμό στον οποίο είναι διατεθειμένο να προβεί το κόμμα όσο φθείρεται η κυβέρνηση του Α. Σαμαρά κι η άνοδός του στην εξουσία είναι θέμα χρόνου.
Η πραγματικότητα είναι ότι μνημόνια και δανεικές συμβάσεις συνιστούν ένα πλέγμα αδιαχώριστο, με το ένα μέρος να συμπληρώνει και να εξαρτάται από το άλλο. Ή μια κυβέρνηση κι ένα κόμμα τα αποδέχεται πληρώνοντας στο ακέραιο τις δόσεις κι επιβάλλοντας εφιαλτική λιτότητα ή τα απορρίπτει, δηλαδή τα καταγγέλλει αξιοποιώντας ένα τεράστιο πλούτο νομικών κι οικονομικών επιχειρημάτων και, τότε, με τους πόρους που περισσεύουν από την παύση των πληρωμών ακολουθεί μια αναδιανεμητική πολιτική, δίνοντας αυξήσεις και δημιουργώντας ένα σύγχρονο και γενναιόδωρο κοινωνικό κράτος που έχει ανάγκη ο σύγχρονο εργαζόμενος. Ενδιάμεση λύση δεν υπάρχει, γιατί φρόντισαν να την αποκλείσουν οι ίδιοι οι πιστωτές κι οι κυβερνήσεις που υπέγραψαν τις σχετικές δανειακές συμβάσεις. Μάρτυρας είναι η σημερινή κυβέρνηση που κι αυτή υποσχόταν επαναδιαπραγμάτευση για να ξεπεράσει σε επιθετικότητα τις κυβερνήσεις του Παπανδρέου και του Παπαδήμου. Ας δούμε τα ίδια τα κείμενα.
Αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του νόμου που συνοδεύει την πρώτη δανειακή σύμβαση: «Τα κράτη μέλη της ευρωζώνης αποφάσισαν στις 2 Μαΐου 2010 να παρέχουν στήριξη σταθερότητας στην Ελλάδα σε κυβερνητικό πλαίσιο… Αντίστοιχα η Ελλάδα αναλαμβάνει τη δέσμευση να εφαρμόσει τα μέτρα για την επιτήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και τις κατευθυντήριες γραμμές της οικονομικής πολιτικής με βάση τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δυνάμει των άρθρων 126(9) και 136 της Συνθήκης για την λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα οποία προβλέπονται στο Μνημόνιο Συνεννόησης που συστατικά του μέρη είναι το Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής πολιτικής, το Μνημόνιο στις συγκεκριμένες προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής και το Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης, όπως μπορεί κατά διαστήματα να τροποποιείται ή/να συμπληρώνεται». Στην ίδια δανειακή σύμβαση αναφέρεται στο άρθρο 7 του ίδιου του προοιμίου: «Η διαθεσιμότητα του πρώτου δανείου εξαρτάται από την υπογραφή του Μνημονίου Συνεργασίας». Στην παράγραφο γ) του άρθρου 4 αναφέρεται επίσης:«Μετά το αίτημα χρηματοδότησης για το πρώτο δάνειο η υποχρέωση των δανειστών να καταβάλουν το ποσό της καθαρής συμμετοχής… υπόκειται… στο υπογεγραμμένο Μνημόνιο Συνεργασίας». Στις δε υποχρεώσεις πληροφόρησης (άρθρο 9) αναφέρεται κατά λέξη: «Ο δανειολήπτης παρέχει στην επιτροπή για να δοθούν στους δανειστές: (β) τακτική έκθεση για την πρόοδο που σημειώνεται στην εκπλήρωση των όρων του Μνημονίου συνεργασίας».
Στη δεύτερη δανειακή σύμβαση αναφέρεται στο άρθρο 7 του προοιμίου: «Η διαθεσιμότητα και η παροχή χρηματοδοτικής ενίσχυσης στο πλαίσιο της παρούσας σύμβασης… εξαρτώνται… από (i) τη συμμόρφωση του δικαιούχου κράτους μέλους με τα μέτρα που ορίζονται στο μνημόνιο». Στο άρθρο 4 (αιτήσεις, προϋποθέσεις εκταμιεύσεων, χρηματοδότηση και εκταμιεύσεις) αναφέρεται στην παράγραφο 3: «… η υποχρέωση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας να διαθέτει χρηματοδοτική ενίσχυση στο δικαιούχο κράτος μέλος στο πλαίσιο μιας διευκόλυνσης τελεί υπό τις εξής προϋποθέσεις: (δ) οι εγγυητές να έχουν ικανοποιηθεί (με ομόφωνο τρόπο) ως προς τη συμμόρφωση του δικαιούχου κράτους μέλους με τους όρους του μνημονίου, έχοντας λάβει υπ’ όψη τους την τελευταία περιοδική αξιολόγηση από την Επιτροπή».
Η ανάγκη ακύρωσης, μέσω της καταγγελίας, των δύο δανειακών συμβάσεων δεν είναι επιτακτική μόνο επειδή αποτελεί προϋπόθεση για την αμφισβήτηση και ακύρωση των Μνημονίων και μέσω αυτών της λιτότητας. Συνιστά υποχρέωση για ένα κυρίαρχο κράτος λόγω των αποικιοκρατικών, εξευτελιστικών όρων που περιλαμβάνει. Τόσο άνετα νοιώθει ο ΣΥΡΙΖΑ με μια δανεική σύμβαση που «διέπεται και ερμηνεύεται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο» και βάσει της οποίας «ο δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία»;
Τα περιθώρια είναι ακόμη πιο στενά, αποκλείοντας οποιοδήποτε περιθώριο μικροελιγμού (όταν για παράδειγμα λήξει το τρέχον πρόγραμμα χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας την άνοιξη του 2014) λόγω των όσων πρόσφατα ξεκαθάρισε ο Όλι Ρεν, περιγράφοντας ένα καθεστώς επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας μέχρι το 2050! Όταν δηλαδή θα έχει ξεπληρωθεί το 75% του χρέους προς τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό. Ο κανονισμός της ΕΕ υπ. αρ. 472/2013 δεν αφήνει κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης. Αναφέρεται στο άρθρο 14 με τίτλο «άσκηση εποπτείας μετά το πρόγραμμα», παράγραφος 1: Τα κράτη μέλη παραμένουν υπό εποπτεία μετά το πρόγραμμα εφόσον δεν έχει εξοφληθεί τουλάχιστον το 75% της χρηματοδοτι­κής συνδρομής που έχει ληφθεί από ένα ή περισσότερα άλλα κράτη μέλη, τον ΕΜΧΣ, τον ΕΜΣ ή το ΕΤΧΣ. Το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής, μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια της άσκη­σης εποπτείας μετά το πρόγραμμα σε περίπτωση που εξακολουθεί να υπάρχει κίνδυνος για τη δημοσιονομική βιωσιμότητα του οικείου κράτους μέλους. Η πρόταση της Επιτροπής θεωρείται ότι έχει εγκρι­θεί από το Συμβούλιο, εκτός αν το Συμβούλιο αποφασίσει με ειδική πλειοψηφία να την απορρίψει μέσα σε 10 ημέρες από την έγκρισή της από την Επιτροπή».
Όλα τα παραπάνω δεν περιγράφονται για να καταλήξουμε ότι η εξαθλίωση είναι αναπόδραστη για τον επόμενο μισό αιώνα. Προϋποθέσεις για να δοθούν αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις υπάρχουν από την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας. Πλούτος …υπάρχει στην ελληνική κοινωνία όπως φάνηκε κι από πρόσφατη έκθεση πολυεθνικού τραπεζικού κολοσσού που δείχνει να αυξάνονται και οι έλληνες εκατομμυριούχοι και η περιουσία τους. Τα σοβαρά εμπόδια που θέτει η άνευ προηγουμένου ύφεση (μείωση του ΑΕΠ κατά 21,5% από το 2008) μπορούν να ξεπεραστούν αύριο κιόλας από τις δυνατότητες που παρέχει η νομισματική επέκταση υπό τον όρο ότι υφίσταται νομισματική ανεξαρτησία. (Τη νομισματική πολιτική χρησιμοποιεί άλλωστε και το κεφάλαιο για να ξεπεράσει την κρίση στην παραγωγή και να επεκτείνει το περιθώριο δράσης του.) Η δυνατότητα επίσης για να ακυρωθούν μνημόνια και δανεικές είναι απεριόριστη. Το μόνο προαπαιτούμενο είναι η πλειοψηφία των παριστάμενων βουλευτών. Ούτε καν 151…
Περιγράφουμε το δρακόντειο θεσμικό πλαίσιο μόνο και μόνο για να τονίσουμε τα ισχυρά δεσμά με τα οποία έχει θωρακίσει η ΕΕ την αντιλαϊκή πολιτική στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες που έχουν δανειοδοτηθεί. Τούτων δοθέντων, όποιος εξαγγέλλει ακόμη και την χαλάρωση της σημερινής πολιτικής, όχι μόνο χωρίς να ακυρώσει τις δανειακές αλλά και χωρίς να έρθει σε σύγκρουση και να διαρρήξει τους δεσμούς με την ευρωζώνη και την ΕΕ, δηλαδή την διπλή έξοδο, δημιουργεί αυταπάτες που πολύ γρήγορα θα οδηγήσουν σε μια άνευ όρων αναδίπλωση. Και τότε ο αρθρογράφος της Αυγής και μέλος της οικονομικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ που τώρα εξηγούσε γιατί δεν θα ακυρωθεί η δανειακή σύμβαση θα μας αναλύει γιατί υπάρχουν και «καλά μνημόνια», προϊόντα «σκληρής διαπραγμάτευσης». Όπως έκανε και πέρυσι που δικαιολογούσε το μνημόνιο του ΑΚΕΛ, παραλείποντας μερικές …λεπτομέρειες: ότι το «καλό αριστερό μνημόνιο» αύξανε τους φόρους, μείωνε τους μισθούς, διέλυε το κράτος πρόνοιας κι έσωζε τις τράπεζες!

2. Ο Τατσόπουλος βλέπει συγκυβέρνηση… ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ

Την… απαγορευμένη συζήτηση για το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας της Νέας Δημοκρατίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να αποφευχθεί η προοπτική της ακυβερνησίας για τον τόπο, ανοίγει και πάλι ο Πέτρος Τατσόπουλος, με δήλωση που έκανε στη “Real News”.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει με νόημα, μιλώντας στη ναυαρχίδα του Συγκροτήματος Κουρή-Χατζηνικολάου:
“Το τι θα πρέπει να γίνει στις επόμενες εκλογές, θα εξαρτηθεί ανάλογα με το αποτέλεσμα. Αν υπάρχει αποτέλεσμα αυτοδυναμίας, δεν υπάρχει ενδεχόμενο συνεργασίας ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Αν το εκλογικό σώμα στειλει για πολλοστή φορά μήνυμα μη αυτοδυναμίας, τότε να συζητήσουμε το θέμα της συνεργασίας. Χωρίς όμως να αισθάνεται κανείς ότι παραδίδεται στον άλλο. Η έντιμη συνεργασία χρειάζεται αμοιβαίες υποχωρήσεις”, επισημαίνει με δήλωσή του στη “Real News” ο Πέτρος Τατσόπουλος.
Ο γνωστός συγγραφέας και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έχει αναφερθεί και στο παρελθόν στο ενδεχόμενο “συγκατοίκησης” της Νέας Δημοκρατίας και της Κουμουνδούρου στην εξουσία, ώστε να αποτραπεί η ακυβερνησία, και να συγκροτηθεί κοινό μέτωπο κατά της Χρυσής Αυγής. (ysterografa)


Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2izSZcahS

28 Οκτωβρίου 1940





  


   H Ιταλία κηρύσσει πόλεμο και προσβάλλει τα από Αλβανίας σύνορα της Ελλάδας. Συνάντηση Χίτλερ - Μουσσολίνι στη Φλωρεντία, τοπική ώρα 11.00. "Φύρερ, προελαύνουμε.." ήταν τα πρώτα λόγια του Μουσσολίνι.
Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940 ήταν η πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, η οποία διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 23 Απριλίου 1941. Επίσημη έναρξη του Πολέμου θεωρείται η «επίδοση του τελεσιγράφου», ενώ μετά τις 6 Απριλίου 1941, με την επέμβαση των Γερμανών, συνεχίστηκε ως ελληνοιταλικογερμανικός πόλεμος.
Ο πόλεμος αυτός ήταν το αποτέλεσμα της επεκτατικής πολιτικής του φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι που είχε εγκαθιδρύσει στην Ιταλία. Στα μέσα του 1940, ο Μπενίτο Μουσολίνι, έχοντας ως πρότυπο τις κατακτήσεις του Αδόλφου Χίτλερ, θέλησε να αποδείξει στους Γερμανούς συμμάχους του Άξονα ότι μπορεί και ο ίδιος να οδηγήσει την Ιταλία σε ανάλογες στρατιωτικές επιτυχίες. Η Ιταλία είχε ήδη κατακτήσει την Αλβανία από την άνοιξη του 1939, καθώς και πολλές βρετανικές βάσεις στην Αφρική, όπως τη Σομαλιλάνδη, το καλοκαίρι του 1940, αλλά αυτές δεν ήταν επιτυχίες ανάλογες αυτών της ναζιστικής Γερμανίας. Ταυτόχρονα ο Μουσολίνι επιθυμούσε να ισχυροποιήσει τα συμφέροντα της Ιταλίας στα Βαλκάνια, που ένοιωθε ότι απειλούνταν από τη γερμανική πολιτική από την στιμή που η Ρουμανία είχε δεχθεί την γερμανική προστασία για τα πετρελαϊκά της κοιτάσματα.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός Πρέσβης στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, τελεσίγραφο, με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Ελληνικού Βασιλείου, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για τις ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του για τη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική. Μετά την άρνηση του Πρωθυπουργού (το περίφημο «όχι»), ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εισβολής στην Ελλάδα.
  • Αξίζει να σημειωθεί στο σημείο αυτό, ότι ανεξάρτητα των όσων έχουν γραφεί κατά καιρούς σε διάφορα έντυπα, ο πόλεμος αυτός δεν ήταν αιφνίδιος. Η επίδοση του τελεσιγράφου αναμενόταν ήδη από ημέρα σε ημέρα, η δε ημερομηνία αυτή της επίδοσης θεωρούνταν η πλέον πιθανή δεδομένου ότι αποτελούσε εθνική επέτειο του φασισμού στην Ιταλία από το 1925. Αλλά και από ένα τεράστιο δίκτυο πληροφοριών που είχε αναπτυχθεί τότε, σε συνδυασμό με διάφορα γεγονότα όπως αναφέρονται παρακάτω, οδηγούσαν με απόλυτη ακρίβεια την επερχόμενη πολεμική σύγκρουση κατά την οποία η Ελλάδα βρέθηκε τουλάχιστον έτοιμη να την αντιμετωπίσει.
Ο Ελληνικός Στρατός αντεπιτέθηκε και ανάγκασε τον ιταλικό σε υποχώρηση και μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, σχεδόν το ένα τέταρτο του εδάφους της Αλβανίας είχε καταληφθεί από τους Έλληνες. Η αντεπίθεση των Ιταλών, το Μάρτιο του 1941, απέτυχε, με κέρδος μόνο μικρές εδαφικές εκτάσεις στην περιοχή της Χειμάρρας. Τις πρώτες μέρες του Απριλίου, με την έναρξη της γερμανικής επίθεσης, οι Ιταλοί ξεκίνησαν και αυτοί νέα αντεπίθεση. Από τις 12 Απριλίου, ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να υποχωρεί από την Αλβανία, για να μην περικυκλωθεί από τους προελαύνοντες Γερμανούς. Ακολούθησε η συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, στις 20 Απριλίου και με τους Ιταλούς, τρεις μέρες αργότερα, οι οποίες περαίωσαν τυπικά τον ελληνοϊταλικόγερμανικό πόλεμο.
Η απόκρουση της ιταλικής εισβολής αποτέλεσε τη πρώτη νίκη των Συμμάχων κατά των δυνάμεων του Άξονα στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και ανύψωσε το ηθικό των λαών στη σκλαβωμένη Ευρώπη. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η νίκη των Ελλήνων επηρέασε την έκβαση ολόκληρου του πολέμου, καθώς υποχρέωσε τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς που έχαναν τον πόλεμο με την Ελλάδα. Η καθυστερημένη επίθεση τον Ιούνιο του 1941, ενέπλεξε τις γερμανικές δυνάμεις στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα, με αποτέλεσμα την ήττα τους στη διάρκεια της Μάχης της Μόσχας.

Παραρτήματα

Διάγγελμα Πρωθυπουργού προς τον Ελληνικόν Λαόν.

28η Οκτωβρίου 1940
Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν δια την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηρά ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Ελληνες, μου εξήτησε σήμερον την 3ης πρωινήν την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους, κατά την ίδιαν αυτής βούλησιν, και μου ανεκοίνωσεν ότι προς κατάληψιν αυτών, η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζεν την 6η πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο, ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας εναντίον της Ελλάδος.
Τώρα θα αποδείξωμεν εαν πράγματι έιμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Ολον το Εθνος ας εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας και τας ιεράς παραδόσεις μας. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.
Ιωάννης Μεταξάς

Διάγγελμα της Α.Μ. του Βασιλέως προς τον Ελληνικόν Λαόν.

28η Οκτωβρίου 1940
Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως σας ανήγγειλε προ ολίγου υπό ποίους όρους ηναγκάσθημεν να κατέλθωμεν εις πόλεμον κατά της Ιταλίας, επιβουλευθείσης την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος.
Κατα την Μεγάλην αυτήν στιγμήν είμαι βέβαιος ότι κάθε Ελλην και κάθε Ελληνίς θα εκτελέσωσι το καθήκον των μέχρι τέλους και θα φανώσιν αντάξιοι της ενδόξου ημών ιστορίας.
Με πίστη εις τον Θεόν και εις τα πεπρωμένα της φυλής, το Εθνος σύσσωμον και πειθαρχούν ως εις άνθρωπος θα αγωνισθή υπέρ βωμών και εστιών μέχρι τελικής νίκης.
Γεώργιος Β'

“10 Απριλίου 1941"
Μετά τήν συνθηκολόγηση μέ τήν Γερμανία παραδίδονται τά οχυρά Παλιουριώνες* καί Ρούπελ*. Οί Γερμανοί εκφράζουν τόν θαυμασμό τους στούς Ελληνες στρατιώτες, δηλώνουν ότι αποτελεί τιμή καί υπερηφάνεια τό ότι είχαν σάν αντίπαλο έναν τέτοιο στρατό καί ζητούν από τόν Ελληνα διοικητή νά επιθεωρήσει τόν Γερμανικό στρατό ώςένδειξη τιμής καί αναγνωρίσεως! Η Γερμανική Σημαία υψώνεται μόνο μετά τήν πλήρη αποχώρηση τού Ελληνικού Στρατού.
Ένας Γερμανός αξιωματικός τής αεροπορίας εδήλωσε στόν διοικητή τής ομάδος μεραρχιών Ανατολικής Μακεδονίας αντιστράτηγον Δέδε ότι ό Ελληνικός Στρατός ήταν ό πρώτος στρατός στόν οποίον τά στούκας δέν προκάλεσαν πανικό.
“Οι στρατιώται σας” είπε, ”αντί νά φεύγουν αλλόφρονες, όπως έκαναν είς τήν Γαλλία καί τήν Πολωνία, μας επυροβόλουν από τας θέσεις των.”

Οχυρό Ρούπελ
Το οχυρό Ρούπελ είναι το μεγαλύτερο συγκρότημα της οχυρωμένης τοποθεσίας κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων που έφερε το όνομα Γραμμή Μεταξά, με συνολικό ανάπτυγμα καταφυγίων 1.849 μέτρα και μήκος στοών 4.251 μέτρα. Το Ρούπελ, κατασκευασμένο στις δυτικές αντηρίδες του όρους Τσιγγέλι στον ποταμό Στρυμόνα , μαζί με το οχυρό Παλιουριώνες εξασφάλιζαν τη στενωπό Ρούπελ.

Χρονικό οχυρού Ρούπελ (6 - 9 Απριλίου 1941)
6 Απριλίου
H γερμανική επίθεση εκδηλώθηκε στις 05.15 της 6ης Απριλίου. Για τον κανονισμό των βολών πυροβολικού είχε μεταφερθεί στα βόρεια του Στρυμόνα ένα δέσμιο στη γη αερόστατο, η παρουσία του ήταν προκλητική καθώς η ελληνικές δυνάμεις στερούσαν από αεροπορική κάλυψη. Ελάχιστα λεπτά αργότερα άρχισαν οι επιθέσεις από αεροσκάφη στούκας, στόχος τους εκτός από το οχυρό ήταν και το Κέντρο Αντίστασης Καπίνας.
Η γερμανική επίθεση στα ανατολικά του Ρούπελ
Στα ανατολικά του αριστερού υποτομέα του Συγκροτήματος Σιδηροκάστρου έδρασαν τα τάγματα ΙΙ/125 & ΙΙΙ/125, όπου σύμφωνα με το σχέδιο της επίθεσης έπρεπε πρώτα να καταλάβουν το ύψωμα 350 στο διάκενο των οχυρών Ρούπελ-Καρατάς. Για να μην καταληφθεί το ύψωμα πολέμησαν, η διμοιρία του φυλακίου Κούλας, και του 3ου λόχου προκάλυψης. Το ΙΙ/125 τάγμα πλησίασε, στις 06.40, το ύψωμα 350 και το κατέλαβε με αιφνιδιαστική επίθεση, ακολουθούμενο από το ΙΙΙ/125.
Επίθεση του ΙΙΙ/125 γερμανικού τάγματος
Εκμεταλλευόμενοι τις πτυχώσεις του εδάφους, οι Γερμανοί έφθασαν σε απόσταση 200 μ. από τα έργα του οχυρού Ρούπελ. Οι υπερασπιστές του οχυρού μαζί με την βοήθεια του Καρατάς και του πυροβολικού κατάφεραν να αποκρούσουν και της τρεις επιθέσεις του τάγματος.
Διείσδυση του ΙΙ/125 γερμανικού τάγματος στα νώτα του Ρούπελ
Οι Γερμανοί του ΙΙ/125 τάγματος υποβλήθηκαν σε παρόμοιες δοκιμασίες, αλλά ήταν ο μόνος πραγματικός κίνδυνος για τις ελληνικές δυνάμεις καθ’όλοι την διάρκεια του αγώνα. Από τους 100 άντρες πέρασαν οι 60 με μια ομάδα βαρέων πολυβόλων και μια ομάδα διαβιβαστών. Οι υπόλοιποι λόχοι του τάγματος γνώρισαν την καταστροφή. Ο 5ος λόχος σχεδόν διαλύθηκε. Ο 8ος κατάφερε να περάσει το βράδυ της 6-7/4 και ενώθηκε με τα υπόλοιπα τμήματα το μεσημέρι της 7/4 με πολύ μεγάλες απώλειες.
7 Απριλίου
Την αυγή του 7ης Απριλίου συγκροτήθηκαν τρεις περίπολοι του Ρούπελ με αποστολή την εκκαθάριση της περιοχής από τους εχθρούς και την αποκατάσταση της τηλεφωνικής επικοινωνίας. Αποτέλεσμα αυτής της περιπολίας ήταν η σύλληψη 14 αιχμαλώτων με 3 συσκευές ασυρμάτου και 2 όλμους. Επίσης δεν έλειψαν οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί, μάλιστα στις 7 και 8 Απριλίου, τα στούκας χρησιμοποίησαν βόμβες 500 κιλών. Η υποχώρηση των Γερμανών και οι μικρές απόλυες των Ελλήνων υπερασπιστών ανύψωσαν το ηθικό των Ελλήνων. Ο Παπακωνσταντίνου σημειώνει χαρακτηριστικά: "Το ηθικόν των στρατιωτών υπέροχον. Τους βομβαρδισμούς και την κόλασιν πυρός υποδέχοντο με ζητωκραυγάς".
Αγώνες εναντίον των Γερμανών στα νώτα του Ρούπελ.
Η παρουσία των Γερμανών στα νότια του οχυρού Ρούπελ απασχόλησε τις ελληνικές δυνάμεις. Η διμοιρία αρμάτων που θα ενεργούσε με το απόσπασμα του Παπαχατζή δεν χρησιμοποιήθηκε λόγω εδαφικών δυσχερειών. Εναντίων των Γερμανών που είχαν καταλάβει το παρατηρητήριο της 7ης πυροβολαρχίας στο ύψωμα Τεπελάρ κινήθηκαν δύο διμοιρίες του 3ου λόχου υπό των Νιάνου και Παπαχατζή υπό τον ανθυπολοχαγού Καρατζά. Μετά από ολοήμερη μάχη, οι ελληνικές δυνάμεις κατάφεραν να απωθήσουν τους Γερμανούς στο ύψωμα Γκολιαμά ανάμεσα στο χωριό Κλειδί και το λόφο Λουτρών.
8 Απριλίου
Στις 6:00 το πρωί της 8ης Απριλίου το οχυρό Ρούπελ δέχτηκε νέο σφοδρό βομβαρδισμό από την αεροπορία και το πυροβολικό, που συνεχίστηκε όλη την ημέρα. Οι Γερμανοί του ΙΙΙ/125 τάγματος ετοιμάστηκαν για νέα επίθεση με τρεις ομάδες εδάφους και μία διμοιρία σκαπανέων. Για το σκοπό αυτό ενισχύθηκε με δύο διμοιρίες του 13ου και 14ου λόχου.Οι απώλειες του οχυρού την ημέρα αυτή ήταν ένας νεκρός και τέσσερις τραυματίες οπλίτες ενώ οι υλικές ήταν ελάχιστες. Σημαντικές, αντίθετα, ήταν οι απώλειες του εχθρού. Ενέργειες για την εξουδετέρωση των Γερμανών στα νώτα του Ρούπελ. Πιο σοβαρή ήταν η κατάσταση στα νότια του οχυρού αφού το ΙΙ/125 τάγμα ενισχύθηκε από την κάθοδο των γερμανών δυνάμεων της 5ης Ορεινής Μεραρχίας στα δυτικά του Στρυμόνα.
Η κατάσταση χειροτέρεψε για την ελληνική πλευρά γιατί η Ομάδα Μεραρχιών διέταξε τα τάγματα του 41 Συντάγματος Πεζικού να επιστρέψουν στης αρχικές τους θέσεις μάχης. Η κατάσταση ήταν κρίσιμη καθώς η επόμενη προγραμματισμένη ενέργεια ήταν η διάβαση του Στρυμόνα από την 5η Ορεινή Μεραρχία.
9 Απριλίου
Το οχυρό Ρούπελ υπέστη βομβαρδισμούς πυροβολικού και αεροπορίας και την ημέρα αυτή. Μέχρι το μεσημέρι οι βομβαρδισμοί ήταν μικρής έντασης αλλά από τις 14:00 μετατράπηκαν σε σφοδρούς. Στις 12:30, όμως, όταν επρόκειτο να εφορμήσουν τα τμήματα κρούσης, το ελληνικό πυροβολικό εξαπέλυσε στους χώρους εξόρμησης το φονικό πυρ και προκλήθηκαν πολλές και βαριές απόλυες στους Γερμανούς. Μετά από αυτό τα γερμανικά τμήματα άρχισαν να οπισθοχωρούν. Οι απόλυες του οχυρού ήταν πέντε νεκροί και έντεκα τραυματίες. Στις 17:00 προσήλθαν Γερμανοί κήρυκες για να γνωστοποιήσουν την συνθηκολόγηση του ΤΣΑΜ ζητώντας την παράδοση του οχυρού.
Ο διοικητής του, Ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος απάντησε ότι τα οχυρά δεν παραδίδονται αλλά καταλαμβάνονται και ότι θα συνεχίσει τον αγώνα στερούμενος άλλων διαταγών. Ο κήρυκας διαβεβαίωσε στην στρατιωτική του τιμή ότι δεν επρόκειτο για απάτη και όρισε συνάντηση για την 6:00 της επόμενης 10/4. Το οχυρό επικοινώνησε με τη Μεραρχία όπου κοινοποίησε την συνθηκολόγηση. Η αντίδραση των ανδρών του οχυρού ήταν ότι ο αγώνας έπρεπε να συνεχιστή. Την επομένη 10 Απριλίου 1941 έλαβε χώρα η παράδοση του οχυρού. Τα γερμανικά τμήματα "μας εσεβάσθησαν και μας ετίμησαν", σύμφωνα με την έκθεση Πλευράκη. Έξω από το οχυρό ήταν παραταγμένο γερμανικό τμήμα και απέδωσαν τιμές. Ο εντεταλμένος για την παραλαβή του οχυρού Γερμανός αξιωματικός συγχάρηκε τον διοικητή του, Ταγματάρχη Γεώργιο Δουράτσο, διαβεβαιώνοντας τα συγχαρητήρια και το θαυμασμό των ανωτέρων του. Τόνισε μάλιστα ότι για τους Γερμανούς αποτελούσε τιμή και υπερηφάνεια ότι είχαν ως αντίπαλο έναν τόσον ηρωικό στρατό. Σχετικά με τις απόλυες των εμπολέμων στον αριστερό υποτομέα του Συγκροτήματος Σιδηροκάστρου, ο Πλευράκης σημειώνει στην έκθεση του: "Αι απώλειαι ασήμαντοι έναντι τοιούτου αγώνος ώστε περιορισθεί σε 4 νεκρούς αξιωματικούς και 40 άνδρες τραυματίες 2 αξιωματικοί και 150 άνδρες. Απεναντίας του αντιπάλου βαρύτατε ως μαρτυρούν τα υπάρχοντα νεκροταφεία και ας αποσιωπώ δια λόγους σκοπιμότητος".

Οχυρό Παλιουριώνες
Το οχυρό βρισκόταν βορειοανατολικά της κωμόπολης Νέο Πετρίτσι Σερρών.
Οι οχυρώσεις του αποτελούνταν από τρία συγκροτήματα και δύο μεμονωμένα πολυβολεία, με υπόγειες στοές που έφταναν τα 1762 μέτρα. Τα επιφανειακά του έργα ήταν, 4 απλά και 6 διπλά πολυβολεία, 2 σύνθετα πολυβολεία-παρατηρητήρια, 1 σύνθετο πολυβολείο-αντιαρματικό πυροβολείο, 1 σύνθετο πολυβολείο-βομβιδοβολείο, 1 αντιαεροπορικό πολυβολείο, 1 αντιαρματικό πυροβολείο, 1 μονό και 1 διπλό ολμοβολείο, 3 πολυβολεία πλαγιοφύλαξης, 7 παρατηρητήρια, 2 σταθμούς οπτικού, 4 απλές εξόδους, 1 έξοδος με πολυβόλο και 1 εξόδος με παρατηρητήριο και βομβιδοβολείο.
Ο οπλισμός του αποτελείτο από 2 πυροβόλα των 75mm, 1 αντιαεροπορικό των 20mm, 2 αντιαρματικά των 37mm, 3 όλμους των 81mm, 31 πολυβόλα, 16 οπλοπολυβόλα, 35 βομβιδοβόλα και επανδρώνονταν από 15 αξιωματικούς και 585 υπαξιωματικούς και οπλίτες.

Τα σύγχρονα "ΟΧΙ" -28 Οκτωβρίου 2013 - Βίντεο




Επέτειος του Όχι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 


Το έμβλημα της 8ης Μεραρχίας Πεζικού, η οποία ήταν η πρώτη που ήρθε αντιμέτωπη με τις εχθρικές δυνάμεις.
Η Επέτειος του ΟΧΙ μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον Έλληνα Δικτάτορα που έφερε τίτλο Πρωθυπουργού, Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της Χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία.
Πίνακας περιεχομένων  [Απόκρυψη]
1 Ιστορία
2 Εορτασμός
3 Πηγή
4 Εξωτερικοί σύνδεσμοι
5 Δείτε επίσης
Ιστορία

Τις πρώτες πρωινές ώρες στις 28 Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.
Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Μεταξάς έστρεψε το βλέμμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c'est la guerre», (προφέρεται από τα γαλλικά, αλόρ, σε λα γκερ, δηλαδή, Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταμών ιταλικών αιτημάτων.
O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος..., ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως».
Ο Μεταξάς εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό συναίσθημα, την άρνηση της υποταγής, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη «ΟΧΙ». Σημειώνεται πως αυτούσια η λέξη «ΟΧΙ» παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο κύριο άρθρο της εφημερίδας «Ελληνικό Μέλλον» του Ν. Π. Ευστρατίου στις 30 Οκτωβρίου του 1940.
Δύο ώρες μετά την παραπάνω επίδοση, ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος με εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη ενεπλάκη στον πόλεμο.
Εορτασμός

Το λεγόμενο «Έπος του Σαράντα», το οποίο ακολούθησε, και οι μεγάλες νίκες που ο ελληνικός στρατός κατήγαγε εις βάρος των Ιταλών, καθιερώθηκε να γιορτάζονται κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου, την ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και της άρνησης του Ιωάννη Μεταξά να συναινέσει.
Η Ελλάδα γιορτάζει με την 28η Οκτωβρίου την είσοδό της στον πόλεμο, ενώ οι περισσότερες άλλες χώρες γιορτάζουν την ημερομηνία λήξης του πολέμου.
Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα γίνεται στη Θεσσαλονίκη, η επίσημη εορτή με κάθε λαμπρότητα, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας και άλλων επισήμων, με μεγάλη στρατιωτική παρέλαση, η οποία συμπίπτει με τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο και τη μνήμη του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου. Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις γίνονται μαθητικές παρελάσεις, ενώ δημόσια και ιδιωτικά κτίρια υψώνουν την ελληνική σημαία.
Κατά στην επέτειο του «ΟΧΙ», τηλεόραση και ραδιόφωνο προβάλλουν επετειακές εκπομπές μνήμης και κάνουν ιδιαίτερη μνεία στην «τραγουδίστρια της νίκης» Σοφία Βέμπο, η οποία με τα πατριωτικά της τραγούδια εμψύχωνε τους στρατιώτες και μετέδιδε τον ενθουσιασμό της προέλασης των ελληνικών δυνάμεων στη Βόρεια Ήπειρο. Σχετικό επίσης επετειακό υλικό παρουσιάζει και όλος ο ελληνικός έντυπος τύπος (εφημερίδες και περιοδικά).
Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής. Στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασµός στις 28 Οκτωβρίου 1941. Γίνονταν ομιλίες από τους φοιτητές, ενώ μίλησε για την επέτειο την παραμονή και ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος αρνήθηκε να κάνει µάθηµα την ηµέρα της επετείου με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο. Στην δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγµατος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΠΕΑΝ και ΕΠΟΝ. Υπήρχε ανησυχία για το πώς θα αντιδράσουν οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής, οι οποίοι όμως δεν παρενέβησαν. Εκδηλώσεις και διαδηλώσεις εκείνη την ημέρα έγιναν και σε άλλες πόλεις. Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκαν ολιγοπληθείς συγκεντρώσεις, ανέβαινε κάποιος σε μια καρέκλα, έβγαζε ένα σύντομο λόγο, και κατόπιν διαλύονταν, για να αποφύγουν επέμβαση των καραμπινιέρων. Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1943. Σύμφωνα με τον Ηλία Βενέζη γιορτάστηκε η επέτειος στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας, στην πλατεία Κοτζιά (ο Βενέζης ήταν τότε υπάλληλος της τράπεζας). Κατέφθασαν όμως οι Γερμανοί, που είχαν την ευθύνη της αστυνόμευσης πλέον, υποχρέωσαν όσους συμμετείχαν να σταθούν με τα χέρια ψηλά μέχρι το βράδυ, ενώ έστειλαν και είκοσι περίπου από αυτά τα άτομα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάποια δεν επέστρεψαν.
Για πρώτη φορά η επέτειος γιορτάστηκε επίσημα στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.
Η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε, το 1952, η γιορτή της Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, με το αιτιολογικό ότι η Παναγία βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό στον πόλεμο της Αλβανίας.