ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2024

Και ακόμα δεν τα έχουμε κάνει όλα

 


Πετάξανε ανθρώπους μαζί με τα βαγόνια; Δεν ντράπηκαν;

 


#τεμπη_εγκλημα ⬇️⬇️⬇️ σφυροκόπημα

 


Ηθελα να'ξερα ρε 'σεις .......ετσι με το χερι στην καρδια......πως σας παει το χερι και τους ψηφιζετε ;

 


Συγκλονιστικό!👇👇👇 Βάλτε ηχο!

 


Ανατριχιαστικό βίντεο βαριοπούλα για την επέτειο της δολοφονίας των Τεμπών και τις ευθύνες που δεν έχουν ακόμη αποδοθεί.

 


Καναδάς: Το ιατρικό προσωπικό προσφέρει υποβοηθούμενη ευθανασία σε νεαρή μητέρα που παρέλυσε από τα εμβόλια COVID-19!

 


Το ιατρικό προσωπικό προσφέρει υποβοηθούμενη αυτοκτονία σε Καναδή που παρέλυσε από τα εμβόλια COVID-19!

Σε μία νεαρή μητέρα από το Ontario που παρέλυσε μετά από αναμνηστικό εμβόλιο της Moderna COVID-19 προσφέρθηκε δύο φορές στο νοσοκομείο ευθανασία, αναφέρει η Canadian Independent.

Η Pollock ήταν ανοσοκατεσταλμένη και είχε διαβήτη Τύπου 1, επομένως έλαβε δύο εμβόλια Pfizer για τον COVID-19 στα μέσα του 2021. Ο πατέρας της βρισκόταν σε μονάδα μακροχρόνιας φροντίδας και ο εμβολιασμός επρόκειτο να είναι προϋπόθεση για την είσοδό της στο σπίτι φροντίδας του πατέρα της.

Βελόπουλος: «Καλές οι απεργίες, αλλά στις εκλογές αποφασίζουμε»

 «Εδώ και 50 χρόνια, όλες οι απεργίες, οι οποίες καπελώνονται από συνδικαλιστικές παρατάξεις, δεν έλυσαν τα χρόνια προβλήματα, τον γόρδιο δεσμό, αν θέλετε καλύτερα, των προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί», δήλωσε ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, Κυριάκος Βελόπουλος.

«Αφού λοιπόν δεν λύθηκε ο γόρδιος δεσμός, ήρθε η ώρα να τον κόψουμε μαζί. 9 Ιουνίου, στις εκλογές. Γιατί καλές οι απεργίες, αλλά στις εκλογές αποφασίζουμε», πρόσθεσε ο Κυριάκος Βελόπουλος.

Ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη

 










Τέμπη: Ήταν 28 Φεβρουαρίου 2023, στις 23:21 το βράδυ, όταν η καρδιά της Ελλάδας ξαφνικά έχασε 57 χτύπους. Όταν το διεφθαρμένο ελληνικό κράτος καταδίκασε 57 ανθρώπους σε ένα μαρτύριο με πύρινες λαμαρίνες και αδιευκρίνιστες ευθύνες.

Ήταν εκείνη η στιγμή που ράγισε ο χρόνος, στα αγωνιώδη δευτερόλεπτα πριν τη σύγκρουση, τον εκκωφαντικό κρότο από μέταλλα που συνθλίβονται, και το «μανιτάρι» φωτιάς που φώτισε τον ουρανό των Τεμπών σαν εικόνα Αποκάλυψης. Μια στιγμή ωμής φρίκης, μικρή σαν την τελευταία ανάσα και μεγάλη σαν αιωνιότητα.

Πάγωσε ο χρόνος στο σημείο μηδέν και έπειτα έγινε ακαριαία ένας ρευστός εφιάλτης από αλυσιδωτά σοκ, με τα βαγόνια που διαλύθηκαν σαν καρυδότσουφλα, τα σώματα που εκτινάχθηκαν, το φοβερό πύρινο κύμα που ξεχύθηκε ραγδαία στα πρώτα βαγόνια και κατάπινε ζωντανούς και νεκρούς, τον κόσμο που ούρλιαζε και προσπαθούσε να απεγκλωβιστεί, τους ηρωικούς επιβάτες που έτρεχαν από βαγόνι σε βαγόνι για να σώσουν όποιον μπορούσαν.

Τα όνειρα (τουλάχιστον) 57 ανθρώπων ενταφιάστηκαν στα παλιοσίδερα και οι νεκροί παρέδωσαν τη σκυτάλη του μαρτυρίου στους ζωντανούς. Στις οικογένειες που στοιχειώνονται από αυτή τη μαύρη μέρα, τη μαύρη ώρα, τη μαύρη στιγμή που το Intercity 62 έκλεψε τη ζωή των αγαπημένων τους.