ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

Ποιες στάσεις προτιμούν άνδρες & γυναίκες (γραφήματα) - Έρευνα του Θ. Ασκητή

Ποιες στάσεις προτιμούν άνδρες & γυναίκες (γραφήματα) - Έρευνα του Θ. Ασκητή
Έχουν σημασία οι στάσεις στο σεξ; Ίσως πρόκειται για ένα θέμα που έχει απασχολήσει και εσάς κάποια στιγμή, ωστόσο αποφεύγετε να το συζητήσετε, καθώς σας φέρνει σε αμηχανία!
Απάντηση έρχεται να δώσει μία έρευνα του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του δρ. Θάνου Ασκητή.
Στόχος της έρευνας ήταν να αποτυπωθούν οι προτιμήσεις των Ελλήνων στις σεξουαλικές στάσεις και να διαπιστωθεί αν οι άνδρες προτιμούν και νιώθουν άνετα στις ίδιες στάσεις με τις γυναίκες.
Στην έρευνα συμμετείχαν συνολικά 1.036 άτομα, με αναλογία 33% άνδρες και 67% γυναίκες.
Δείτε αναλυτικά στα γραφήματα πώς αποτυπώνονται οι σεξουαλικές τους προτιμήσεις
pl1
pl2
pl3
pl4
pl5
pl6
pl7
pl8
pl9
pl10
pl11
pl12

Αυτός ο Προβόπουλος που έβαλε ο Τσίπρας στη Eurobank είναι ο ίδιος με εκείνον που φώναζε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα τον στείλει Ειδικό Δικαστήριο ή απλή συνωνυμία;

Mήπως είναι φασίστας και το παίζει "αριστερός"... ο υπουργός χωρίς πτυχίο, μια ζωή επαγγελματικό κομματικό στέλεχος και υβριστής του Γιάννη Μπανιά;

Νίκος Φίλης: Η εθελοντική εργασία κριτήριο στο νέο σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών!
Από δω το πάνε… από κει το πάνε… στην εθελοντική εργασία όλοι καταλήγουν!
Ζήλεψε φαίνεται τη “δόξα” του πρώην και αξέχαστου υπουργού Παιδείας Λοβέρδου που ήθελε να εφαρμόσει την εθελοντική εργασία σε εκπαιδευτικούς έτσι ώστε να “εξασφαλίσουν” μόρια για το διορισμό τους και ο νέος υπουργός δήλωσε ότι: η εθελοντική εργασία στα...
κρατικά «φροντιστήρια», δηλαδή στα προγράμματα πρόσθετης διδακτικής στήριξης που επιστρέφουν στα σχολεία εφέτος με το πρώτο νομοσχέδιο που θα συντάξει το υπουργείο Παιδείας, θα είναι ένα από τα κριτήρια στο νέο σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών.
Δείτε όλη τη συνέντευξη στο ΒΗΜΑ:
Η εθελοντική εργασία στα κρατικά «φροντιστήρια», δηλαδή στα προγράμματα πρόσθετης διδακτικής στήριξης που επιστρέφουν στα σχολεία εφέτος με το πρώτο νομοσχέδιο που θα συντάξει το υπουργείο Παιδείας, θα είναι ένα από τα κριτήρια στο νέο σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Ο νέος υπουργός Παιδείας Ν. Φίλης τάσσεται σαφώς υπέρ της αξιολόγησης στα σχολεία, αλλά εφόσον αυτή δεν θα έχει χαρακτήρα «τιμωρίας» για τους εκπαιδευτικούς.
Όπως ήταν προφανές, το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ μένει «πίσω» και εντάσσεται σε νόμο-«σκούπα» για την Παιδεία, που όμως θα έχει επίκεντρο αυτή τη φορά τα σχολεία και τη διδακτική διαδικασία. Το περιεχόμενό του θα βασιστεί στα αποτελέσματα δημοσίου διαλόγου που ξεκινάει τις επόμενες ημέρες και ολοκληρώνεται την άνοιξη του 2016. Οι διατάξεις για την έρευνα ωστόσο, που είναι ώριμες και δεν έχουν προκαλέσει αρνητικές εντυπώσεις (το αντίθετο), διαχωρίζονται και θα αποτελέσουν το περιεχόμενο αυτόνομου νομοσχεδίου.
Μέσα στις επόμενες ημέρες, όπως λέει ο υπουργός Παιδείας μιλώντας στο «Βήμα», θα ξεκινήσει η σύνταξη των δύο νομοσχεδίων που θα ανοίξουν τη «αυλαία» για τη νέα ηγεσία του: το πρώτο για την πρόσθετη διδακτική στήριξη στα σχολεία και το δεύτερο για την ειδική αγωγή. Σε όλα αυτά θα αναζητήσει συνεργασίες και τη γνώμη των παλαιών υπουργών Παιδείας που θα τους «φιλοξενήσει» στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.
Όσο για το πρόβλημα του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, δεν έχει ακόμη βρει τη λύση του, ωστόσο προτεραιότητα για το υπουργείο Παιδείας είναι να εξαιρεθούν από το μέτρο τα φροντιστήρια που καλύπτουν ανεπάρκειες της δημόσιας εκπαίδευσης σε μεγάλη κλίμακα και δευτερευόντως τα ιδιωτικά σχολεία, ανεξαρτήτως του μεγέθους τους.
Εχουμε επί μήνες σε συζήτηση ένα «καυτό» νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια, για το οποίο ο Πρωθυπουργός είπε πρόσφατα ότι θα ψηφιστεί άμεσα, ενώ εσείς ότι θα τεθεί σε διάλογο. Τι θα γίνει τελικά;
«Το δημοσιοποιημένο νομοσχέδιο δεν κατατέθηκε στη Βουλή γιατί έγιναν οι εκλογές. Ως προς τα ΑΕΙ το νομοσχέδιο αυτό αντιμετωπίζει κάποια λειτουργικά ζητήματα και προχωρεί σε αλλαγές στη διοίκηση των πανεπιστημίων. Εκκρεμεί ωστόσο μια συνολική πρόταση για αλλαγές σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης με χρονικό ορίζοντα την άνοιξη. Ομως θα προηγηθεί ο εθνικός και κοινωνικός διάλογος για την εκπαίδευση. Προς το παρόν αντιμετωπίζουμε επείγοντα λειτουργικά ζητήματα στα πανεπιστήμια που προέκυψαν από την εφαρμογή υφιστάμενου νομικού πλαισίου και ειδικά των Συμβουλίων Διοίκησης των ιδρυμάτων, τα οποία έχουν αυτοακυρωθεί και η μόνη αρμοδιότητα που με ζήλο κράτησαν ήταν εκείνη της ακύρωσης της υποψηφιότητας πανεπιστημιακών στις πρυτανικές εκλογές. Πρόκειται για μια αρμοδιότητα που παραβιάζει τα δημοκρατικά δικαιώματα των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας και προκάλεσε αναστάτωση και την ακύρωση τριών εκλογών σε ΑΕΙ. Εν όψει νέων πρυτανικών εκλογών λοιπόν, με πράξη νομοθετικού περιεχομένου (ΠΝΠ) αφαιρούμε από τα Συμβούλια Διοίκησης την επίμαχη αρμοδιότητα».
Ωστόσο ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσε επίμονα τις κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών ότι κυβερνούν με ΠΝΠ και τυχαίνει να ξεκινάτε εσείς τη θητεία σας με μια τέτοια πράξη…
«Είναι αλήθεια ότι έχουμε μια ιδιομορφία το τελευταίο χρονικό διάστημα: εκείνη των πρόωρων εκλογών. Και μάλιστα δύο εκλογών μέσα σε επτά μήνες. Εχουμε όμως και νέα σχολική και ακαδημαϊκή χρονιά. Είμαστε αναγκασμένοι να πάρουμε αποφάσεις που αποκαθιστούν τις δυσλειτουργίες. Προφανώς και δεν θέλουμε να κυβερνάμε με ΠΝΠ, αλλά είμαστε αναγκασμένοι να παίρνουμε επείγουσες αποφάσεις, καθώς μάλιστα δεν είμαστε συνέχεια του προηγούμενου συστήματος διακυβέρνησης αλλά αντιπροσωπεύουμε μια νέα πολιτική δυναμική».
Οπότε καταλαβαίνω ότι το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ θα «μετασχηματιστεί».
«Θα εμπλουτιστεί με βάση τον διάλογο που θα προηγηθεί. Το πολυνομοσχέδιο θα αποτελέσει μέρος του διαλόγου που θα γίνει για την εκπαίδευση. Είναι άλλωστε μια πρόταση κωδικοποίησης αναγκαίων αλλαγών. Η συζήτηση για το πανεπιστήμιο πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις νέες πραγματικότητες που αφορούν την παραγωγή της γνώσης, καθώς και τις διεθνείς εμπειρίες. Και να μην ευτελίζεται σε επιθετικές εκστρατείες δυσφήμησης του δημόσιου πανεπιστημίου στις οποίες καταφεύγουν οι ακραίοι συντηρητικοί κύκλοι, που με το ένδυμα του “ευρωπαϊσμού” επιτέθηκαν στη μεταρρυθμιστική πρόθεση της κυβέρνησης».
Οι νυν πρυτάνεις ωστόσο με πρόβλεψη του νομοσχεδίου επρόκειτο να παυθούν στη μέση της θητείας τους. Ακριβώς η ίδια πρακτική για την οποία κατηγορήσατε τη διοίκηση του υπουργείου που είχε εισαγάγει την ψήφιση του προηγούμενου νόμου-πλαισίου. Αυτό σημαίνει ότι όταν αναλαμβάνει κάποιος κυβερνητική θέση απλώς παίρνει διαφορετικές αποφάσεις;
«Πιστεύω ότι η λειτουργία των πανεπιστημίων δεν διευκολύνεται από την κατάργηση εκλεγμένων οργάνων. Και δεν είναι θέμα ωριμότητας να παρακάμπτει κανείς τις διαδικασίες της σωστής νομοθέτησης. Οπως βλέπετε, δεν σπεύδουμε να πάρουμε αποφάσεις, δεν προτρέχουμε».
Καταλαβαίνω ότι είστε υπέρ των ευρύτερων συνεργασιών στον χώρο της εκπαίδευσης.
«Η επιδίωξη πολιτικών και κοινωνικών συγκλίσεων είναι αναγκαία στον χώρο της εκπαίδευσης. Δεν παραγνωρίζω τις διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις, καθώς μάλιστα ο νεοφιλελευθερισμός επιδείνωσε τη σχολική κρίση. Ωστόσο υπάρχει πάντοτε ένα πεδίο συναινέσεων που πρέπει να αναζητείται, καθώς η μόρφωση είναι ένα από αυτά τα αγαθά που ονομάζονται “κοινό καλό”. Ετσι θα επιδιώξουμε η Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής να μετατραπεί σε θεσμικό χώρο αναζήτησης συναινέσεων για την εκπαίδευση. Επίσης θα συναντηθώ με τους υπουργούς Παιδείας των προηγούμενων κυβερνήσεων για να αποκαταστήσουμε ένα κοινό κανάλι επικοινωνίας. Στην πρόθεσή μου δεν είναι να μηδενίσω ό,τι καλό έχει υπάρξει».
Θα μειώσετε τη διδακτέα και εξεταστέα ύλη στα σχολεία και τις εξεταστικές διαδικασίες;
«Είναι αυτονόητο ότι η όποια παρέμβασή μας πρέπει να ξεκινήσει από την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Δεν θα κάνω βιαστικές εξαγγελίες. Πρέπει να δείξουμε εμπιστοσύνη στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής που έχει τη θεσμική ευθύνη και θα αναλάβει το διαρκές έργο αναμόρφωσης των αναλυτικών προγραμμάτων, των βιβλίων και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Πρόκειται για μεγάλο πρόγραμμα αναμόρφωσης της εκπαίδευσης. Θα συνεχίζεται ολόκληρη την τετραετία, αφού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση τετραετίας».
Υπάρχει η δυνατότητα να προχωρήσετε σε προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών;
«Θα σχεδιάσουμε πρόγραμμα σταδιακών προσλήψεων σε συνάρτηση με την πορεία της οικονομίας και των δημοσιονομικών μεγεθών. Το σχολείο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην αποστολή του χωρίς μόνιμους δασκάλους, δηλαδή χωρίς σταθερή σχέση των παιδιών με τον δάσκαλο. Η αναδιάρθρωση του διοικητικού μηχανισμού του υπουργείου επίσης είναι αναγκαία, για να γίνεται έγκαιρα ο προγραμματισμός αποσπάσεων, μεταθέσεων εκπαιδευτικών κ.ά. Για να είμαστε δίκαιοι βέβαια, τα προβλήματα που συχνά οφείλονται σε διοικητικές δυσλειτουργίες έχουν, κυρίως, ως αιτίες τους περιορισμούς της δημοσιονομικής πολιτικής».
Οι αποσπάσεις εκπαιδευτικών είναι μια πλευρά του ίδιου προβλήματος όμως.
«Υπάρχει μια πολύχρονη κατάχρηση. Οι εκπαιδευτικοί είναι μορφωμένοι και γι’ αυτό είναι περιζήτητοι σε διάφορες θέσεις στη διοίκηση, στα κόμματα, στην Εκκλησία κ.τ.λ. Είναι εκτός λογικής όμως να παραμένουν 4.000 εκπαιδευτικοί εκτός τάξης όταν κάθε χρόνο, παρά τις προσλήψεις χιλιάδων αναπληρωτών, μετράμε 4.000 κενά. Τον Ιούνιο θα προχωρήσουμε σε δραστική μείωση των αποσπάσεων των εκπαιδευτικών. Επίσης τον Ιούνιο θα ολοκληρώνονται οι μεταθέσεις, θα διαπιστώνουμε τα κενά και θα αναρτούμε τους πίνακες των αναπληρωτών. Είναι η τελευταία χρονιά που γίνονται τόσο πολλές αποσπάσεις εκπαιδευτικών».
Εδώ μήπως μπαίνει και το θέμα της αύξησης των ωρών διδασκαλίας για τους εκπαιδευτικούς;
«Υπάρχουν πολλά ζητήματα που έχουν να κάνουν με την αξιοποίηση του εκπαιδευτικού δυναμικού. Το θέμα της αύξησης των ωρών διδασκαλίας καθώς και της μείωσης των ειδικοτήτων των εκπαιδευτικών, που είναι περίπου 120, θα τεθεί στον δημόσιο διάλογο, καθώς είναι θέμα διαλόγου και όχι επιβολής».
«Δεν υπήρξε αντιπαράθεση με την Εκκλησία – Εχουμε διακριτούς ρόλους»

12 Οκτώβρη 1944: Το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ ύψωσαν την ελληνική σημαία στην Ακρόπολη

Είμαστε εμείς που νικήσαμε τη σκλαβιά! έγραφε ο Ριζοσπάστης στις 12 Οκτώβρη 1944
Το ημερολόγιο έδειχνε Πέμπτη 12 Οκτώβρη 1944, όταν στις 9.45 το πρωί, μαχητές του ΕΛΑΣ κατέβασαν από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία για να υψώσουν στη θέση της την ελληνική. Η Αθήνα ήταν λεύτερη μετά από 1.264 μέρες φασιστικής σκλαβιάς
Οι Γερμανοί δεν έχουν προλάβει ακόμα να εκκενώσουν την...
πόλη κι ο λαός της πρωτεύουσας, από τις συνοικίες, τα εργοστάσια, τα σχολεία, τα υπουργεία, τα καταστήματα, ξεχύνεται στους αθηναϊκούς δρόμους ζητωκραυγάζοντας για την απελευθέρωσή του. Κύματα κύματα η λαοθάλασσα πλημμυρίζει την πλατεία Συντάγματος, τις οδούς Πανεπιστημίου, Σταδίου, Ακαδημίας, το Ζάππειο, την πλατεία Ομονοίας. Σε λίγες ώρες τα πάντα σημαιοστολίστηκαν με γαλανόλευκες και κόκκινες σημαίες. Τεράστια πανό του ΕΑΜ και του ΚΚΕ υψώθηκαν και τα συνθήματα για μια νέα Ελλάδα, λαοκρατική, περνούν σε όλα τα χείλη. Οι 1.264 μέρες σκλαβιάς στο φασισμό είχαν πια τελειώσει και στις 9.45 π.μ. μαχητές του ΕΛΑΣ κατέβασαν από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία για να υψώσουν στη θέση της την ελληνική.  Εκείνη τη μέρα ο «Ριζοσπάστης» έκανε δύο εκδόσεις.
Η πρώτη, που κυκλοφόρησε τις πρώτες πρωινές ώρες, όπως ήταν φυσικό δεν είχε την είδηση της απελευθέρωσης. 
Είχε όμως τον αέρα της. 
«Ο "Ρίζος" στο Κέντρο», έγραφε ένα από τα θέματα της πρώτης του σελίδας και πληροφορούσε το αναγνωστικό κοινό πως η εφημερίδα του ΚΚΕ είχε διακινηθεί την προηγούμενη μέρα, για πρώτη φορά, στο κέντρο της πρωτεύουσας και είχε γίνει ανάρπαστη. 
«Ήταν το πρώτο μήνυμα της αληθινής λευτεριάς», κατέληγε το ρεπορτάζ, δίνοντας ακριβώς την ουσία του θέματος.
Ο προδότης Ράλλης δημοσίευσε νόμο με την παραίτησή του. 
Θα δώσει - λέει - λόγο για τις πράξεις του. 
Ανυπόμονος ο λαός περιμένει να δικάσει τον εγκληματία.
Η γερμανική σημαία κατέβηκε από την Ακρόπολη και τα τελευταία γερμανικά τμήματα έφυγαν το πρωί από την Αθήνα».
Στην ίδια σελίδα ο «Ριζοσπάστης» φιλοξενεί ένα σύντομο σχόλιο για την απελευθέρωση με τίτλο «ΧΑΙΡΕ Ω ΧΑΙΡΕ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!». 
Γράφει: «Χρόνια παλεύαμε νάρθης. 
Αιματοποτισμένοι οι δρόμοι μας, γεμάτα τα νεκροταφεία μας. 
Γκρεμισμένα τα σπίτια μας, χτικιό στα στήθη μας και κουρέλια σκεπάζουν το κορμί μας, μα κοίτταξέ μας φτερουγίζομε, λάμπομε! 
Η περηφάνια λάμπει σαν φωτοστέφανος στων αγωνιστών τα κούτελα. 
Είμαστε εμείς που νικήσαμε τη σκλαβιά! Εμείς που σπάσαμε τις αλυσίδες! 
Εμείς που χύσαμε το αίμα μας! Εμείς που θα σε ξαναχτίσομε Ελλάδα Λεύτερη! Ανεξάρτητη, λαοκρατούμενη. Χωρίς τυράννους και τυραννίες. Χωρίς φασίστες και διχτάτορες. Ένας λεβέντικος λαός γιορτάζει σήμερα τη νίκη του. Η μεγάλη ηρωική καρδιά της Ελλάδας, η Αθήνα μας Αναστήνεται»
Το ρεπορτάζ της απελευθέρωσης

Η λύση στο γρίφο του μυστηριώδους βίντεο-Βαρουφάκη «Οι 1101 έρχονται»

ekso
Προπομπό ενός μανιφέστου που θα κυκλοφορήσει μέσω του ίντερνετ σε όλη την Ευρώπη με στόχο να γίνει η αφετηρία ενός κινήματος για τη μεγάλη ανατροπή στο τραπεζικό και πολιτικό σύστημα, αποτελεί το βίντεο-μυστήριο, που διοχετεύτηκε χθες, υπό τον τίτλο «Οι 1101 έρχονται», προκαλώντας πλήθος ερωτημάτων για τη στόχευση του.  
Ο ίδιος ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, αποκάλυψε από το Βερολίνο τι υποκρύπτεται πίσω από το περιβόητο βίντεο.
Όπως γράφει στο vima.gr ο ανταποκριτής Νίκος Χειλάς:
«Στην αρχή ήταν ο Λόγος. Όχι ο βιβλικός, αλλά ο σύγχρονος. Και όχι προφορικός, ή γραπτός, αλλά  ηλεκτρονικός. To ………..
ψηφιακό «κείμενο» ενός μανιφέστου, που θα κυκλοφορήσει μέσω του ίντερνετ σε όλη την Ευρώπη με στόχο να γίνει η αφετηρία ενός κινήματος για τη μεγάλη ανατροπή στο τραπεζικό και πολιτικό σύστημα. Τα κόμματα, ως εθνικά όργανα, δεν θα έχουν καμιά θέση σε αυτό, δεδομένου ότι τα εθνικά κράτη έχουν χάσει τη σημασία τους. Οι πρωταγωνιστές θα είναι οι χρήστες του διαδικτύου, που θα προωθήσουν ένα «Plan B» όχι για την κατάργηση του ευρώ και την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα, αλλά για τον εκδημοκρατισμό του κοινού νομίσματος και των πολιτικών θεσμών.
Αυτά και άλλα ενδιαφέροντα έλεγε τη νύχτα της Δευτέρας στο Βερολίνο ο Γιάνης Βαρουφάκης. Η αίθουσα του θεάτρου Volksbühne ήταν κατάμεστη, το ίδιο και οι παράπλευροι χώροι – συνολικά ο αριθμός των θεατών ξεπερνούσε τους 800. Και αυτοί αποθέωσαν τον έλληνα επισκέπτη, που τους το ανταπόδωσε με τη φράση: «Αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου στο Βερολίνο».
Αναλυτικά το άρθρο του κ. Χειλά έχει ως εξής:
«Το δημοψήφισμα δεν έγινε για να κερδηθεί αλλά για να χαθεί, για να βρεθεί μία δικαιολογία για την επικείμενη υποταγή. Το πιστεύω πραγματικά» δήλωσε στο γαλλικό περιοδικό «L’Obs» ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης.
Αναφερόμενος στη νύχτα της 5ης Ιουλίου, ο πρώην υπουργός είπε ότι το αποτέλεσμα υπέρ του «όχι» στο δημοψήφισμα δεν ήταν αυτό που ήλπιζε ο Αλέξης Τσίπρας και ότι του είπε πως «είναι ώρα να παραδοθούμε».
«Τη νύχτα του δημοψηφίσματος, όταν το μεγαλειώδες 62% υπέρ του «όχι» έφτασε, ήμουν στον έβδομο ουρανό. Αλλά δεν ήταν το αποτέλεσμα που ευχόταν ο Τσίπρας. Ήταν ξεκάθαρα γραμμένο στο πρόσωπό του. Έτσι, εκείνο το βράδυ μου είπε: Είναι ώρα να παραδοθούμε. Και του απάντησα: Όχι εγώ. Ήταν πολύ φιλικό, πολύ λυπηρό, με μεγάλη τρυφερότητα, ακόμα και αγάπη. Πίστευε ότι η Ελλάδα θα καταστρεφόταν αν συνεχίζαμε. Δεν συμφώνησα μαζί του. Έφυγα» δήλωσε.
Παράλληλα, αναφερόμενος στους Podemos, o κ. Βαρουφάκης εκτίμησε ότι «τους κάναμε μεγάλη ζημιά»:
«Οι Podemos έχουν υποστεί μεγάλη ζημιά εξαιτίας μας. Αλλά τα πάντα είναι συνδεδεμένα: Ένας από τους λόγους για τους οποίους η επίσημη Ευρώπη ήταν απολύτως αποφασισμένη να μας συντρίψει, ήταν η άνοδος των Podemos. Οι Σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία, και αλλού, φοβόταν την επιτυχία μας. Αν είχαμε καταφέρει να επανεκκινήσουμε την ελληνική οικονομία, θα είχαν τελειώσει, όπως το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, στο 4%. Έτσι, έπρεπε να μας καταστρέψουν, και το έκαναν».
Γ. Βαρουφάκης: «Plan B για ένα δημοκρατικό ευρώ », δήλωσε στο Βερολίνο
Στην αρχή ήταν ο Λόγος. Όχι ο βιβλικός, αλλά ο σύγχρονος. Και όχι προφορικός, ή γραπτός, αλλά  ηλεκτρονικός. To ψηφιακό «κείμενο» ενός μανιφέστου, που θα κυκλοφορήσει μέσω του ίντερνετ σε όλη την Ευρώπη με στόχο να γίνει η αφετηρία ενός κινήματος για τη μεγάλη ανατροπή στο τραπεζικό και πολιτικό σύστημα. Τα κόμματα, ως εθνικά όργανα, δεν θα έχουν καμιά θέση σε αυτό, δεδομένου ότι τα εθνικά κράτη έχουν χάσει τη σημασία τους. Οι πρωταγωνιστές θα είναι οι χρήστες του διαδικτύου, που θα προωθήσουν ένα «Plan B» όχι για την κατάργηση του ευρώ και την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα, αλλά για τον εκδημοκρατισμό του κοινού νομίσματος και των πολιτικών θεσμών.
Αυτά και άλλα ενδιαφέροντα έλεγε τη νύχτα της Δευτέρας στο Βερολίνο ο Γιάνης Βαρουφάκης. Η αίθουσα του θεάτρου Volksbühne ήταν κατάμεστη, το ίδιο και οι παράπλευροι χώροι – συνολικά ο αριθμός των θεατών ξεπερνούσε τους 800. Και αυτοί αποθέωσαν τον έλληνα επισκέπτη, που τους το ανταπόδωσε με τη φράση: «Αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου στο Βερολίνο».
Στις συχνές πλέον εμφανίσεις του πρώην υπουργού οικονομικών τελευταία στην Ευρώπη συμβαίνει συνήθως το εξής: Ο παρουσιαστής ανοίγει το πρόγραμμα με ένα «εύρημα»: την πρόταξη ορισμένων στερεοτύπων για τον «Jianni», όπως «σταρ», «νέος Τσε Γκουεβάρα», «ο πιο μισητός, αλλά και ο πιο αγαπητός υπουργός οικονομικών της Ευρώπης», «ο άνθρωπος με το παρατεταμένο μεσαίο δάκτυλο» και πάει λέγοντας. Αυτό αποβλέπει προφανώς στο να δώσει στη διοργάνωση μια σκανδαλιστική νότα, αλλά και να δοκιμάσει τις αντοχές του θιγομένου. Έτσι το έκανε και ο γάλλος συγγραφέας Γκιγιόμ Παολί, που ήταν ο οικοδεσπότης στη Volksbühne.  Ο κ.Βαρουφάκης τον άκουγε χαμογελώντας. «Ευχαριστώ για τις ωραίες σας υπομνήσεις» του είπε στο τέλος ειρωνικά. «Δεν τα λέω εγώ, τα λένε άλλοι» δικαιολογήθηκε εκείνος. «Ναι αλλά εσείς τα επαναλαμβάνετε» ανταπάντησε ο «Γιάννης». Ο κ.Παολί δεν έδειχνε πλέον ευτυχής με το εύρημα του.
Η συζήτηση που  κατά μεγάλα διαστήματα ήταν μονόλογος – οι δυο άλλοι συνομιλητές, ο κροάτης φιλόσοφος Σρέσκο Χόρβατ και ο ιταλός σημειολόγος Φράνκο «Μπίφο» Μπεράρντι έπαιζαν μάλλον δευτερεύοντα ρόλο – συνοδεύθηκε από μερικές απροσδόκητες αποκαλύψεις. Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε εκείνη για το επισήμως (νομικά και θεσμικά) μη υπάρχον, αλλά στην πράξη παντοδύναμο Eurogroup.
«Μια και βρισκόμαστε σε θέατρο, ας αρχίσουμε με την χορογραφία του Eurogroup» είπε περιγράφοντας την εσωτερική λειτουργία του οργάνου. Οι παρευρισκόμενοι στις συνεδριάσεις, συνέχισε, κάθονται γύρω από ένα μακρόχρονο τραπέζι. Στο ένα στενό άκρο κάθεται ο πρόεδρος του Eurogroup Γιερόεν Ντάισελμπουργκ έχοντας δίπλα του τον αντιπρόεδρο και «σκοτεινό πρόσωπο» του οργάνου, τον αυστριακό Τόμας Βίζερ, στην απέναντι άκρη ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, και στην τρίτη πλευρά του τραπεζιού οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ (Κριστίνα Λαγκάρντ, ή Πωλ Τόμπσον), της Κομισιόν (Πιερ Μοσκοβισί), κλπ. Οι υποτιθέμενοι πρωταγωνιστές του Eurogroup, οι υπουργοί οικονομικών των χωρών-μελών, στριμώχνονται κυρίως στην τέταρτη πλευρά. Ανάλογη είναι και η σειρά των ομιλητών: Πρώτος είναι ο κ.Ντάισελμπλουμ, δεύτερος ο κ.Ντράγκι, τρίτη η κ.Λαγκάρντ, τέταρτος ο κ.Μοσκοβισί – και τελευταίοι και καταϊδρωμένοι οι υπουργοί οικονομικών. «Οι τελευταίοι δεν έχουν σχεδόν τίποτα να πουν, επειδή η τρόικα δεν τους παρέχει έγκαιρα επαρκείς πληροφορίες. Ο μόνος που δείχνει να έχει εσωτερική πληροφόρηση και μπορεί να παίρνει μέρος στο διάλογο, είναι ο Σόιμπλε. Οι αποφάσεις για την Ελλάδα και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες λαμβάνονται έτσι ουσιαστικά από τους μη δημοκρατικά νομιμοποιημένους ευρωπαϊκούς θεσμούς, από έναν μη ευρωπαϊκό: το ΔΝΤ, και από τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Το μόνο που κάνουν οι υπουργοί είναι να δημοσιοποιούν κατόπιν τις αποφάσεις με μια ανακοίνωση».
Ο Γιάνης Βαρουφάκης είπε πολλά άλλα.
Είπε: «Είμαι ασυνεπής μαρξιστής».
Είπε: «Στο „Plan B“ δεν θα έχει καμιά θέση η Κεντρική Επιτροπή».
Είπε: «Το ευρώ πρέπει να μείνει. Διαφορετικά θα επιστρέψουν οι εθνικισμοί στην Ευρώπη.
Είπε: «Η ελληνική ολιγαρχία είναι πολύ πιο δηλητηριώδης από την ευρωπαϊκή».
Είπε: «Αντί στις τράπεζες, η ΕΚΤ να στέλνει επιταγές στους φτωχούς».
Είπε: «Από το δάνειο του πρώτου μνημονίου πήγε μόνο το 9% στον ελληνικό προϋπολογισμό. Από το δάνειο του τρίτου μνημονίου 0%, επαναλαμβάνω μηδέν».
Είπε: «Ο μοναδικός λόγος που ζει ακόμη η ευρωζώνη είναι ο Μάριο Ντράγκι – λόγω των τεράστιων δανείων που έδωσε στις τράπεζες».
Είπε: «Ο Μπρούνο Κράισκυ και ο Βίλι Μπραντ διαπραγματεύονταν με τους επιχειρηματίες για την αναδιανομή του πραγματικού πλούτου. Οι σημερινοί Σοσιαλδημοκράτες έχουν υποταχθεί στο χρηματιστικό κεφάλαιο και χρηματοδοτούν το κοινωνικό κράτος όχι μέσω της αναδιανομής, αλλά με δάνεια».
Αυτό που δεν είπε ήταν γιατί παραβλέπει την αξία των κινημάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο και αντί να προσπαθεί να τα συνδέσει με εκείνα εντός του διαδικτύου, τα αφήνει εντελώς από έξω – κάτι που δίνει και στο δικό «Plan B» απολιτικό χαρακτήρα.
Όμως και εκείνα που έλεγε έφταναν για να διατηρήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού. Το πιο εντυπωσιακό ήταν εκείνο που σχετίζεται με την ανάπτυξη νέων επαναστατικών τεχνολογιών και την σύντομα αναμενόμενη κατασκευή μηχανών από τις ίδιες τις μηχανές.
«Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε σταυροδρόμι» είπε. «Ή θα πάρει το δρόμο της ουτοπίας, κατά το πρότυπο του Star Trek, θέτοντας στην υπηρεσία της τις αυτοπαραγόμενες μηχανές. Ή, τον δρόμο της δυστοπίας, κατά το παράδειγμα της Matrix, μπαίνοντας η ίδια στην υπηρεσία των μηχανών». Η ουτοπία, πρόσθεσε, μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο αν οι άνθρωποι συντρίψουν προηγουμένως τη δύναμη των πολυεθνικών.
Το τελευταίο, και πιο προσωπικό στοιχείο της ομιλίας του, το κράτησε βέβαια ο κ.Βαρουφάκης για το τέλος. Ο λόγος ήταν για την πρώτη επίσκεψή του, ως υπουργός, στον κ.Ντράγκι στη Φρανκφούρτη. «Με συνόδευαν παντού πέντε φρουροί, που ήταν πολύ ευγενικοί, αλλά εντελώς αμίλητοι» διηγήθηκε. Το ίδιο, συνέχισε, συνέβη και όταν έφυγε από εκεί για να πάρει το αεροπλάνο που θα τον έφερνε στο Βερολίνο για να συναντήσει τον κ.Σόιμπλε. Η ίδια στενή παρακολούθηση, ακόμα και όταν πήγαινε στην τουαλέτα, η ίδια μουγκαμάρα. Μέχρι τη στιγμή που ήταν να μπει στην είσοδο της αίθουσας αναχωρήσεων. «Τότε, η Σφίγγα, ο επικεφαλής της φρουράς, μίλησε. „Θέλω να σας ευχαριστήσω γι αυτό που κάνετε“ μου είπε. „Μας κάνει κι εμάς πιο ελεύθερους“».
Το χειροκρότημα στην αίθουσα έδειχνε, ότι έτσι περίπου το έβλεπαν και οι ακροατές του.
BY  ·
Πηγή: vima.gr

Η οβιδιακή μεταμόρφωση του Αλέξη Τσίπρα: ως Δρ Τζέκυλ- κύριος Χάυντ: το πρωί καλός Σαμαρείτης στο κρεβάτι των χειμαζόμενων λαϊκών στρωμάτων, το βράδυ κοινωνικός καταστροφέας κατ’ εντολήν των Μέρκελ- Σόιμπλε. Έλεος!

Του ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ*
Δεν είχα τη διάθεση να παρακολουθήσω όλες τις
προγραμματικές δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα. Η μετάλλαξη των ανθρώπων, που έστω και με ερωτηματικά πίστεψες, και της πολιτικής, που έστω και κριτικά στήριξες, πονά. Θυμήθηκα με πόσο ενδιαφέρον τον περασμένο Ιανουάριο περίμενα να ακούσω τους βασικούς άξονες που επρόκειτο να υλοποιήσει η πρώτη αριστερή κυβέρνηση της χώρας. Οκτώ μήνες μετά ο ίδιος πρωθυπουργός ανέγνωσε στη Βουλή των Ελλήνων ένα εντελώς διαφορετικό πρόγραμμα, το οποίο είδα την επομένη στην εφημερίδα ΑΥΓΗ. Δεν ήταν δύσκολο να καταλάβει κάποιος ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα με αριστερό περιτύλιγμα.
Η ομιλία του στο κοινοβούλιο είχε απ όλα: ……………
ρητορική ρήξης με το ολιγαρχικό καθεστώς, προοδευτικές λύσεις προς όφελος των πολλών σε τομείς όπως η υγεία και η παιδεία, καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής, επιστροφή στην ανάπτυξη. Επιπλέον αναδιανομή των φορολογικών βαρών, μέτρα υπέρ των αγροτών και μάχες, πολλές και επικές μάχες, για την ελάφρυνση του χρέους, για τα κόκκινα δάνεια, τις συλλογικές συμβάσεις, τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ κα. Θυμήθηκε ακόμη ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και την ξεχασμένη από την εποχή του κραταιού ΠΑΣΟΚ ανάγκη συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων στην Ελλάδα(!) και κάλεσε σε μέτωπο εναντίον του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη. Έφτασε μέχρι και την αναθεώρηση του Συντάγματος. Τέλος παραδέχτηκε, βέβαια, ότι η συμφωνία περιλαμβάνει δύσκολα σημεία, αλλά για να μην ξεχνιόμαστε «ταυτόχρονα εγγράφει και την αντίσταση του ελληνικού λαού και της ελληνικής κυβέρνησης».
Ως πολίτης αυτής της χώρας αρχικά αναρωτήθηκα αν ο κ. Τσίπρας απευθύνεται στο λαό άλλου κράτους. Στη συνέχεια σκέφτηκα με πόση ευκολία μπορεί κανείς να αλλάζει μάσκες και να δημαγωγεί ανάλογα με τους συνομιλητές και το ακροατήριο του. Τέλος κατέληξα στην εκτίμηση ότι συνειδητά και κατ εξακολούθηση ο πρωθυπουργός εξαπατά τον ελληνικό λαό, όταν του υπόσχεται ότι θα υλοποιήσει ένα πρόγραμμα παράλληλο του μνημονίου. Γιατί αυτό που «ξέχασε» να αναφέρει ο Αλέξης Τσίπρας είναι η πολιτική του επιγαμία με τις συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης. Αυτό που απέκρυψε είναι ο δρόμος μέσα από τον οποίο θα εφαρμόσει, τάχα μου, τις υποσχέσεις του. Και αυτός δεν είναι άλλος από εκείνον της λιτότητας, του νεοφιλελευθερισμού και του τρίτου μνημονίου, το οποίο δεν επιτρέπει καμία παρατιμονιά. Αποσιώπησε, σκοπίμως, ότι το επόμενο διάστημα τα χαμηλά, κυρίως , στρώματα θα πληγούν για μια ακόμη φορά από τη φορολογική καταιγίδα( να μην ξεχάσουμε και το συριζαϊκό ΕΝΦΙΑ), ότι η νέα συμφωνία θα ισοπεδώσει ό, τι άφησαν όρθιο οι προηγούμενες, ότι θα ευνουχιστεί ακόμη περισσότερο η ανάπηρη δημοκρατία μας, αφού θεωρείται πιθανόν τα 48 προαπαιτούμενα για την εκταμίευση της επόμενης δόσης θα ψηφιστούν σε ένα άρθρο(!) (άραγε αυτό θυμίζει κάτι στον πρωθυπουργό;) από την ελληνική Βουλή, η οποία μετατρέπεται σε πειθήνιο σώμα ταχείας επικύρωσης εφαρμοστικών νόμων.
Ο Αλέξης Τσίπρας, όσο περνά ο καιρός, δυστυχώς, άλλοτε μου θυμίζει τον Ανδρέα Παπανδρέου και άλλοτε τον Αντώνη Σαμαρά. Η δημαγωγία, η συνθηματολογία, η μίμηση της φωνής και των κινήσεων παραπέμπουν στον πρώτο. Το μείγμα πολιτικής που ακολουθεί, η μνημονιακή κωλοτούμπα και οι φτηνές δικαιολογίες συνδέονται με τον δεύτερο. Όλα μαζί οριοθετούν το πλαίσιο της πολιτικής απάτης και της παραπλάνησης του λαού. Ο νυν πρωθυπουργός θα επιχειρήσει τον καπιταλιστικό εκσυγχρονισμό και θα προσπαθήσει να δημιουργήσει τα νέα τζάκια της αστικής εξουσίας και τους καινούργιους παίκτες στη νομή του πλούτου και των αξιωμάτων, αλλά γρήγορα θα καταλάβει ότι ο πολιτικός του χρόνος παρά τις πρόσφατες εκλογές δεν είναι ατελείωτος. Το ξήλωμα του πουλόβερ έχει ήδη αρχίσει και οι εξελίξεις στο επόμενο διάστημα, οι οποίες αναμένονται πυκνές, θα καθορίσουν την πολιτική του επιβίωση. Μέχρι τότε αλλάζοντας μάσκες μπορεί να μεταμορφώνεται και να καμαρώνει πάνω στο μεγάλο μνημονιακό ικρίωμα, που έχει ανεβεί, θεωρώντας ότι θα στεφθεί βασιλιάς. Αλλά σαν πιθανότερο φαίνεται να κυλήσει και αυτός στο καλάθι των αποκεφαλισμένων μνημονιακών προκατόχων του.
*Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 6ο λύκειο Καλαμάτας.
Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 29-8-2015
Έναν αγνώριστο Αλέξη Τσίπρα αντίκρισαν οι πολίτες στην τελευταία συνέντευξη του.Πέρα από τη σημειολογία της συνέντευξης- πληθώρα όρων και εκφράσεων στα αγγλικά, αμηχανία και πολλαπλές αντιφάσεις- ο απερχόμενος πρωθυπουργός εμφανίστηκε, ουσιαστικά, ως ηγέτης ενός νέου, ακραιφνώς «ευρωπαϊκού», Κεντροαριστερού κόμματος, που έχει κόψει τον ομφάλιο λώρο με τις προγραμματικές θέσεις και τις κινηματικές αναφορές του ΣΥΡΙΖΑ.
Εντυπωσιάζει η αποκάλυψη- ομολογία του πρωθυπουργού ότι αποφάσισε τις εκλογές στις12 Ιουλίου, δηλαδή την ίδια ημέρα που συνομολογούσε με τους «εταίρους» το τρίτο Μνημόνιο. Δεν γνωρίζουμε αν την απόφασή του αυτή την επέβαλαν οι ίδιοι οι δανειστές, ως προϋπόθεση για να εξοστρακίσει από το κόμμα του την αριστερή πτέρυγα και να το μεταμορφώσει σε μια «αξιόπιστη», απολύτως συστημική δύναμη. Γνωρίζουμε όμως ότι η κ. Μέρκελ ευλόγησε δημοσίως τις εκλογές- εξπρές ως «μέρος της λύσης και όχι της κρίσης», ενώ στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν οι κ.κ. Γιούνκερ, Ντάιζελμπλουμ και Μοσκοβισί.
Σε κάθε περίπτωση, η ομολογία του Αλέξη Τσίπρα σημαίνει, απλούστατα, ότι εξαπατούσε το ίδιο το κόμμα του- ακόμη και τους πιο στενούς του συνεργάτες- όταν προφασιζόταν ότι θα συζητούσε τα κρίσιμα ζητήματα σε έκτακτο συνέδριο. Την ίδια στιγμή που υπέγραφε την ταπεινωτική συνθηκολόγηση με τους δανειστές, προωθούσε ο ίδιος τη ρήξη με την αριστερή αντιπολίτευση του κόμματός του ώστε να έχει λυτά τα χέρια για την εφαρμογή των μνημονιακών του δεσμεύσεων.
Η δεύτερη αποκάλυψη του Αλέξη Τσίπρα ήταν ότι ο ίδιος μεν δεν θα ηγηθεί κυβέρνησης συνεργασίας με ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- Ποτάμι, αλλά και δεν θα προκαλέσει νέες εκλογές εάν δεν έχει αυτοδυναμία στη νέα Βουλή. Με αυτό τον τρόπο, αφήνει ανοιχτό το παράθυρο για μια συγκυβέρνηση συνεργασίας του κόμματός του με τα «παραδοσιακά» μνημονιακά κόμματα, έστω και με άλλον πρωθυπουργό.
Φυσικά, το μέγαρο Μαξίμου θα χρησιμοποιήσει αυτό το ενδεχόμενο για να εκβιάσει αριστερούς ψηφοφόρους να ψηφίσουν, έστω και σιχτιρίζοντας, το κόμμα του κ. Τσίπρα. Για ποιο σκοπό και με τι πρόγραμμα, άραγε; Ο ίδιος ο πρωθυπουργός ήταν αφοπλιστικά ειλικρινής στην πρόθεσή του να δώσει στις εκλογές χαρακτήρα λαϊκής νομιμοποίησης στο επαίσχυντο μνημόνιο. Προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, το γεγονός δηλαδή ότι μετέτρεψε το βροντερό ΟΧΙ του ελληνικού λαού σε ένα ταπεινωτικό ΝΑΙ της κυβέρνησής του, δήλωσε: «Το ΟΧΙ σε μια κακή συμφωνία το έκανα ΝΑΙ σε μια συμφωνία με προοπτική». Και σ’ αυτή του την Οβιδιακή μεταμόρφωση, θέλει να έχει συνένοχους τους αγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ και τη λαϊκή πλειοψηφία. Ελπίζουμε ότι δεν θα το πετύχει.
Όσο για το τελευταίο εύρημα του Μαξίμου, ότι δηλαδή, παράλληλα με το Μνημόνιο που επέβαλε στον ελληνικό λαό, θα έχει και ένα «παράλληλο πρόγραμμα», αντίβαρο στις ολέθριες κοινωνικές επιπτώσεις του Μνημονίου, αυτό πια αποτελεί επιτομή πολιτικής σχιζοφρένειας. Καλούν, δηλαδή, τον κόσμο να ψηφίσει ένα κόμμα που θα εμφανίζεται ως Δρ Τζέκυλ- κύριος Χάυντ: το πρωί καλός Σαμαρείτης στο κρεβάτι των χειμαζόμενων λαϊκών στρωμάτων, το βράδυ κοινωνικός καταστροφέας κατ’ εντολήν των Μέρκελ- Σόιμπλε. Έλεος!
Αν κάτι θα μείνει από αυτή την αποκαρδιωτική συνέντευξη ήταν η αποστροφή του κ. Τσίπρα ότι αισθάνεται «υπερήφανος» για το μνημόνιο που υπέγραψε, χαρακτηρίζοντάς το πράξη ευθύνης. Οι αριστεροί και προοδευτικοί άνθρωποι που πίστεψαν σ’ αυτόν δεν αισθάνθηκαν καμία περηφάνεια, μόνο οδύνη και ντροπή. Ζητούμενο είναι αυτή η ντροπή να μην απλωθεί σε ολόκληρη την Αριστερά. Να μείνει μόνο σ’ αυτούς που την αξίζουν.
Στοχασμός Πολιτική

Ο Ελληνικός λαός εξαπατήθηκε για άλλη μια φορά και θ’ αντισταθεί

aganaktismenos


«Οι πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού Εργασίας για μειώσεις των συντάξεων πάνω από 1000 ευρώ αποδεικνύουν την απάτη της Κυβέρνησης όταν προεκλογικά έδινε υποσχέσεις ότι δεν θα γίνουν περαιτέρω μειώσεις στις συντάξεις αλλά και την πρόθεση της να παραβιάσει (στα πλαίσια των μνημονιακών της επιλογών) ακόμη και αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.»Αναφέρει η Λαϊκή ενότητα σε ανακοίνωση της.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι συντάξεις πάνω από 1000 ευρώ (μεικτές αποδοχές μαζί με τα επικουρικά) έχουν περικοπεί πολλές φορές από την αρχή της κρίσης και οι περικοπές αυτές έχουν κριθεί αντισυνταγματικές όπως και κάθε άλλη ……….
περαιτέρω περικοπή, αναζητούντο δε ισοδύναμα για να υλοποιηθεί η απόφαση του Δικαστηρίου.
Σήμερα όμως όχι μόνο δεν υλοποιείται η σχετική απόφαση αλλά δρομολογούνται και άλλες μειώσεις.
Επί πλέον παρά τις δηλώσεις έχει προγραμματισθεί η μείωση και των κατώτερων συντάξεων (από 486 σε 390 ή και 338 για τους συνταξιούχους του ΙΚΑ) κατάργηση του ΕΚΑΣ κ.α.
Η υλοποίηση του μνημονίου και η ψήφιση των σχετικών εφαρμοστικών νόμων θα οδηγήσει σε εξαθλίωση τους συνταξιούχους και τις οικογένειές τους (άνεργα παιδιά κλπ) και σε πλήρη διάλυση του κοινωνικού ιστού.
Ο Ελληνικός λαός ο οποίος εξαπατήθηκε για άλλη μια φορά με υποσχέσεις για την εύρεση ισοδυνάμων θ’ αντισταθεί στην λεηλασία της ζωής του και θ’ ανατρέψει τις μνημονιακές πολιτικές.
BY 

Ο πρώτη φορά αριστερός απατεών…

Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο κ. Τσίπρας δεν ομιλεί οξφορδιανά αγγλικά, αλλά ότι ομιλεί πολλές άλλες ξένες γλώσσες και τις ομιλεί απταίστως και φαρσί. 
Εν πρώτοις ομιλεί την ακροδεξιά γλώσσα Σαμαρά και την εκσυγχρονιστική γλώσσα Σημίτη,με την ίδια άνεση που μιλούσε κάποτε τη γλώσσα εκείνων που τώρα σέρνει στην πιο βαθιά σκλαβιά. 
Κάποτε η άρχουσα τάξη κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ για πολυγλωσσία, διότι όσα έλεγε, η βαλτόκρεμα της Υποτέλειας και της Διαπλοκής τα έβρισκε «άστοχα και κινδυνώδη».
Τώρα, τα άστοχα και κινδυνώδη ομιλούν τη γλώσσα της σιωπής, ενώ ο κ. Τσίπρας ομιλεί λαλίστατος τη γλώσσα των μνημονίων,………..
το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» των δανειστών-δυναστών. Με έναν νόμο κι ένα άρθρο κατήργησε όλες τις λέξεις του Συντάγματος και τις έστειλε στη σκιασμένη επικράτεια των κραυγών και των ψιθύρων.
Δεν είναι δύσκολη η γλώσσα του κ. Πρωθυπουργού, δεν είναι σανσκριτικά, δεν είναι «κινέζικα», ούτε «ελληνικά» για την κυρία Μέρκελ, είναι μια γλώσσα απλή που συνοψίζεται σε μια μόνο λέξη: ναι.
Στη γλώσσα του συνταξιούχου υπάρχει ο γόος, στη γλώσσα του ανέργου ο αναστεναγμός, στη γλώσσα του νέου τα άι σιχτίρ στη γλώσσα του αυτόχειρα ο βρυχηθμός της οργής που μας περιμένει όλους, στη γλώσσα του Αλέξη υπάρχει η γλώσσα του κ. Τρύφωνα Αλεξιάδη που φιλοδοξεί να μπουκάρει νύχτα στα σπίτια, υπάρχει ο δεξιός άνεμος που οιστρηλατεί ένα κράτος-απατεώνα. 
Διότι απατεώνας είναι ο αντισυμβαλλόμενος που σπάει μονομερώς μια συμφωνία, εν προκειμένω με τους πολίτες για τις 100 δόσεις. 
Και μάλιστα o πρώτη φορά αριστερός απατεών,
όπως απατεώνες είναι κι όσοι παραμυθιάζουν τον κόσμο για την ύπαρξη ισοδύναμων σε ένα παράλληλο σύμπαν. 
Ποια γλώσσα μιλάει ο κ. Κατρούγκαλος; Του Προκρούστη; Και με ποιο σθένος πετάει κατάμουτρα στους συνταξιούχους λέξεις δόλιες, ενδεδυμένες τον δηλητηριασμένο φερετζέ που θα τους καταφάει τη ζωή όπως ο χιτώνας της Δηιάνειρας κατέφαγε το σώμα του κουρασμένου Ηρακλή;
Κάθε μέρα τα μεγάφωνα που είναι διασκορπισμένα σ’ όλη την έκταση της κατακτημένης μας χώρας ξερνάνε λέξεις-βόμβες: «νέα βόμβα του ΔΝΤ… κ.τ.λ.»,«με Προεδρικό Διάταγμα… κ.τ.λ.», λέξεις που σκούζουν όπως οι σειρήνες των Στούκας και σκάνε στα σπίτια, στις γειτονιές, στα μικρομάγαζα. 
Λέξεις που επαναλαμβάνουν τα παπαγαλάκια, άτινα ενδημούν στον Τύπο, ζητώντας απ’ όλους μας να μαραζώνουμε εθελοντικώς, διότι δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς – όρνια που σκάβουν τον λάκκο των άλλων ώσπου να πέσουν και τα ίδια μέσα· τρεις λέξεις είναι όλη κι όλη η ζωή τους, εκείνες που αφιερώνει ο ευαγγελιστής στον Ισκαριώτη: «και απελθών απήγξατο»…
Σε ποια γλώσσα γρυλίζουν οι κανίβαλοι όταν τρώνε των ανθρώπων τους μισθούς, τα δικαιώματα και τις ζωές; 
Σε ποια γλώσσα μιλάει η ελίτ των αλητών που μετατρέπουν την Ελλάδα σε Στρατόπεδο Συγκέντρωσης, που μετέτρεψαν την Πορτογαλία σε μια μουρλοκακομοίρα των 471 ευρώ του ενός, όπου μ’ αυτά τα λεφτά τρέφει άλλους τρεις; 
Τι γλώσσα μιλάει η Ευρωπαϊκή Ενωση; 
του Μέτερνιχ ή του Δράκουλα του Παλουκωτή; 
Διότι τη γλώσσα του Γκαίμπελς τη μιλάει και τη μιλάει πολύ καλά. 
Ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί την ακούει; γιατί έχει καταπιεί τη γλώσσα του; Τους ποιητές κοροϊδεύαμε, σύντροφοι, ή τους αγίους, όταν ανάβαμε κεράκι στα λόγια και τα έργα των ηρώων! και των πολλών! των αδύναμων! αλλά και των σοφών! 
Ποια ελληνικά μιλάει τώρα ο, περί τον πολιτισμό μάλιστα, κ. Μπαλτάς, όταν αποκλείει τους Ελληνες απ’ το προσκύνημα στα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους – τόσο δύσκολο είναι να σκεφθεί για δύο διαφορετικές τιμές των εισιτηρίων ή πλέον η κάθε σκέψη, αν δεν υπηρετεί την ομογενοποιημένη δικτατορία των Δυνατών, δεν βρίσκει λέξεις για να υπάρξει; 
Συχνά, τουλάχιστον ως το πρόσφατο παρελθόν, ο κ. Τσίπρας (ή οι λογογράφοι του) επικαλείτο φράσεις ποιητικές, ή ρητά (όχι πάντοτε επιτυχώς), ή γνωμικά στις ομιλίες και τους λόγους του προς τους Ελληνες και τους ξένους. Κι εξακολουθεί να το κάνει ακόμα, διότι τώρα πια προφανώς νομίζει ότι με τις ίδιες λέξεις μπορείς να λες διαφορετικά πράγματα, ότι μπορείς να τις βάζεις να κοροϊδεύουν ή να χλευάζουν η μία την άλλη, ότι τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μπορεί να ’ναι και αριστερά, ότι μπορείς να μιλάς χωρίς να λες τίποτα. Οτι μπορείς να εξευτελίζεις την αυτοκριτική κάνοντάς την κυνισμό. 
Ο άδικος λόγος με όλα του τα συμπαρομαρτούντα, ήγουν τους μεταμορφισμούς και τις σοφιστείες, ο άδικος λόγος! Ιδιος σε όλες τις γλώσσες, οι ίδιοι ευφημισμοί, οι ίδιες μαλαγανιές, οι ίδιες απειλές – ποια σειρήνα σού μάγεψε τ’ αυτιά κι άρχισες και εσύ να μιλάς τη γλώσσα του φόβου σκληρίζοντας ταυτοχρόνως πόσο παλικάρι είσαι;
Ισως έτσι να γίνεται. 
Ισως να είχε δίκιο ο ποιητής. 
Καλά φτιαγμένο να ’ναι το επίγραμμα, ζυγισμένη η ρίμα και διακριτική, με μέτρο, περισσότερο να τη νιώθεις παρά να τη διαβάζεις – και αν νικήσει ο Μάριος, για αυτόν ο έπαινος του ψηφίσματος, αν απ’ την άλλη νικήσει ο Σύλλας, αλλάζεις το όνομα και όλα είναι καλώς καμωμένα, καθωσπρέπει, είθισται πια, απ’ όταν έγιναν συντρίμμια οι πόθοι μας κι έσπασε μέσα μας η καλή ελπίδα. 
Βεβαίως, η καλή ελπίδα βρίσκει τρόπους να δοκιμάσει την τύχη της, αλλά εσύ δεν ήσουν έτοιμος. Απροετοίμαστος βάδισες. Και τώρα μιλάς τη γλώσσα που ουρλιάζει διαταγές μέσα στο κεφάλι σου και τις μεταφέρεις σε εμάς ωσάν να είναι φερέφωνο.
Καμιά γλώσσα δεν ομιλούν τα φερέφωνα…
 
Toυ ΣΤΑΘΗ*

Κουκουλοφόροι με ή χωρίς γραβάτες βυθίζουν την Ελλάδα


Κουκουλοφόροι με ή χωρίς γραβάτες βυθίζουν την Ελλάδα

Κάποτε ο Αλέξης Τσίπρας, δηλαδή την εποχή που ήταν λάβρος κατά των Μνημονίων είχε χαρακτηρίσει όσους ψήφιζαν Μνημόνια, ως «κουκουλοφόρους με γραβάτες»!!! Η αλήθεια είναι πως το δικό του μνημόνιο είναι το πρώτο που δεν περιέχει γραβάτες, παρόλο που οι Γιούνγκερ και Ρέντσι προσπάθησαν να του την φορέσουν…
Η συγκεκριμένη ατάκα περιγράφει με απόλυτη ακρίβεια, την καθεστωτική αντίληψη του οικονομικού και μιντιακού κατεστημένου, το οποίο μην μπορώντας να κρύψει τα κοφτερά του δόντια, συνεχίζει να «βρυχάται» με στόχο να εκφοβίσει τα θύματα του. Βέβαια είναι αλήθεια, πως το ……….
κατεστημένο φοβάται μην έρθει κάποια στιγμή και η δική του η σειρά να πληρώσει τον λογαριασμό.
Και φοβάται διπλά, βλέποντας το πολιτικό κατεστημένο να ξεμένει από εφεδρείες… Δεν θέλει και πολύ να γίνει κάποιοι «ατύχημα» και οι πολιτικοί για να ξεφύγουν από την μήνη του λαού, μετακυλήσουν τις ευθύνες σ’ αυτούς…
Βέβαια για να μην τρέφουμε και ψευδαισθήσεις θα πρέπει να σημειώσουμε πως μια χούφτα «βολεμένοι» Έλληνες, πολιτικοί, επιχειρηματίες και δημοσιογράφοι, χρόνια τώρα πλουτίζουν παρασιτικά σε βάρος ολόκληρης της Ελληνικής κοινωνίας… Άλλωστε ο θυμόσοφος λαός μας λέει, πως «κόρακας, κοράκου μάτι δεν βγάζει» και έχει απόλυτο δίκιο…
Ο πλούτος, φίλοι μου δεν είναι ενοχοποιητικό στοιχείο… Ενοχοποιητικός είναι ο τρόπος και τα μέσα με τα οποία αποκτήθηκε.
Όλ’ αυτά τα ενεργούμενα του «όλου κατεστημένου», δεν είναι ΜΟΝΟ κουκουλοφόροι με γραβάτες, αλλά και κουκουλοφόροι χωρίς, καρδιά, συνείδηση, πατριωτισμό και επίγνωση του ρόλου τους…
Κι επειδή το «όλο κατεστημένο» κάνει και δυστυχώς θα συνεχίσει να κάνει την δουλειά του, κάποια στιγμή θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τις ευθύνες μας, ποιοι ήμασταν, πως καταντήσαμε και που οδηγούμαστε, θα γράψω ορισμένες σκέψεις που κατά την γνώμη μου αποτυπώνουν την κατάσταση…
Λένε οι περισσότεροι – εντελώς λανθασμένα κατά την γνώμη μου – ότι ο κόσμος προχωράει, ότι γινόμαστε καλύτεροι , δηλαδή ανώτεροι σε μικροπρέπειες, σε «κατινιές»,  να φάμε ο ένας τον άλλον, είτε με πράξεις, είτε με λόγια.
Κι εδώ προκύπτει ένα υπαρξιακό κατά βάση ερώτημα. Ο νεοέλληνας είναι ανώτερος από τον Έλληνα της δεκαετίας του ’50, του ‘60’, του’80;
Αν βρεθεί κάποιος και πει ναι, δηλαδή ότι οι σημερινοί Έλληνες έχουν περισσότερη κοινωνική μόρφωση, είναι πιο άνθρωποι, πιο αλληλέγγυοι, μάλλον πλανάται…
Αν πάλι βρεθεί κάποιος και μας πει ότι η Ελλάδα έχει περισσότερη ανεξαρτησία από το παρελθόν, μάλλον «ροχαλίζει» όρθιος…
Άσε που δεν θα βρεθεί κανένας να μας ρωτήσει γιατί πολύ απλά σήμερα δεν υπάρχουν τέτοιοι προβληματισμοί για κανέναν.
Μέχρι σήμερα στην Ελλάδα τρία ήταν τα ζητούμενα. Το φαγητό, το χρήμα και το «γκομενιλίκι».
Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια. Όλοι έψαχναν για λεφτά, μάλωναν, έβριζαν, πλακώνονταν, έκαναν μηνύσεις, αγωγές, δολοπλοκίες, έδιναν σάρκα και μυαλό φτάνει να έπαιρναν στα χέρια τους το «μαρούλι».
Αυτός ο μέχρι σήμερα νεοέλληνας ήταν ο μεγαλύτερος «χρηματόδουλος», που πέρασε από αυτόν τον τόπο. Τέτοια «προϊόντα» εξέλεγε για πολιτικούς. Αυτή τη νοοτροπία πληρώνει σήμερα. Η οικονομική κρίση αποκάλυψε με τον χειρότερο αλλά πλέον αποτελεσματικό τρόπο, το συγκεκριμένο χρεοκοπημένο μοντέλο. Θέλουμε δεν θέλουμε, θ’ αλλάξουμε μυαλά. Όταν θα τα καταφέρουμε, είμαι σίγουρος πως θ’ αλλάξουμε και πολιτικό προσωπικό και παραγωγικό μοντέλο… Θέλουν δεν θέλουν οι κουκουλοφόροι με ή χωρίς γραβάτες…

Μέτρο-σοκ προαναγγέλλει το Βήμα: Μόνιμο «capital control» για συνταξιούχους και Δημόσιο

Σχέδιο που προβλέπει την υποχρεωτική χρήση καρτών στις συναλλαγές δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων και έλεγχο στις αναλήψεις μετρητών έχει στα σκαριά το υπουργείο Οικονομικών, όπως αποκαλύπτει το Βήμα της Κυριακής. Το μέτρο-σοκ αφορά περίπου 3,2 εκατομμύρια συνταξιούχους και εργαζόμενους στο Δημόσιο.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, βασικός άξονας του σχεδίου είναι να περικοπεί στις παραπάνω κατηγορίες η εβδομαδιαία λήψη μετρητών από τις τράπεζες στα ………..
150 ευρώ από τα 420 ευρώ που είναι σήμερα.
Τα υπόλοιπα χρήματα (μισθοδοσίας ή σύνταξης) θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο μέσω χρεωστικής ή πιστωτικής κάρτας.
Από τη συγκεκριμένη διαδικασία αναμένεται να εξαιρεθούν συνταξιούχοι άνω των 75 ετών και όσοι ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές, όπου η χρήση του πλαστικού χρήματος είναι περιορισμένη
in.gr