ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ
Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013
Διαγωνισμός Έκθεσης από την Φιλομορφωτική Ένωση Εκπαιδευτικών και Γονέων Πιερίας
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Εκπαιδευτήρια Πλάτων (Κατερίνη)
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Η κραυγή των παιδιών
Με αφορμή τις ληστείες στην Κοζάνη και τη σύλληψη των τεσσάρων νεαρών, κατηγορούμενων και για τρομοκρατία, χύθηκε πολύ μελάνι, χρησιμοποιήθηκε πολύς τηλεοπτικός χρόνος αλλά κανένας προβληματισμός δεν τέθηκε για το πώς έφθασαν τα παιδιά εδώ. Να θεωρούν την τρομοκρατία λύση, να θεωρούν τον τσαμπουκά λύση, να θεωρούν τη συμμορία λύση;
Αυτό θα έπρεπε να είναι το ερώτημα που κράτος, εκπαιδευτικοί, γονείς και κοινωνία, θα έπρεπε να απαντήσουν και να λύσουν άμεσα, καθώς εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα γίνει ανεξέλεγκτη.
Η σημερινή γενιά, οι σημερινοί μαθητές και φοιτητές, οι σημερινοί 20αρηδες, είναι ότι καλύτερο έχει βγάλει τούτη η χώρα από τη μεταπολίτευση έως σήμερα. Παιδιά μορφωμένα, παιδιά με άποψη, παιδιά με σεβασμό. Ποιο είναι όμως το οξύμωρο; Με όλα αυτά τα στοιχεία, που για πρώτη φορά έχει ελληνική νεολαία, ένα σημαντικό τμήμα της στράφηκε στη βία. Από αυτό το τμήμα της νεολαίας, όσοι έχουν υψηλότερο μορφωτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο στρέφονται στην επονομαζόμενη και ένοπλη πάλη ενάντια στη «βία της εξουσίας και το σύστημα» και όσοι έχουν χαμηλότερο μορφωτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο στρέφονται στη βία του τσαμπουκά της Χρυσής Αυγής ενώ ένα τρίτο μέρος επιλέγει την αυτόνομη πορεία του όχλου, του χουλιγκανισμού και της συμμορίας.
Γιατί φθάσαμε όμως εδώ; Γιατί πολύ απλά καμία πολιτική ηγεσία αλλά και καμία κρατική εξουσία δεν έδωσε όραμα και ελπίδα σε τούτη τη γενιά. Άντρο διαπλοκής, διαφθοράς και αναξιοκρατίας η εκτελεστική εξουσία. Κανένα εκπαιδευτικό σύστημα δε στάθηκε δίπλα στο νέο, δεν του δημιούργησε κριτική σκέψη, δεν ενδιαφέρθηκε για την κοινωνική ένταξη και πολύ περισσότερο δεν ασχολήθηκε με την ψυχή των νέων. Άντρο γραφειοκρατίας, ωχαδερφισμού και ανικανότητας το εκπαιδευτικό σύστημα, ιδιαίτερα και προγράμματα ο στόχος των εκπαιδευτικών. Ενώ τέλος στο σπίτι καθημερινή θέμα πως θα αυξηθεί το εισόδημα με κάθε τρόπο και μέσο. Όνειρο έγινε το τζιπ και το εξοχικό στη Μύκονο, όραμα η είσοδος στα σαλόνια της «καλής» κοινωνίας με κάθε κόστος. Ουσιαστικά το σπίτι έγινε το πάρκινγκ ψυχών των νέων με απούσα την αγάπη, τη θαλπωρή, τις αξίες και τους στόχους.
Είναι το πλέον φλέγον ζήτημα κατά τη γνώμη μου, που αφορά το μέλλον της χώρας. Η νέα γενιά είναι η ελπίδα της πατρίδας. Δεν μπορεί να στρέφεται, στη βία, την τρομοκρατία, την εγκληματικότητα και να κάνουμε πως δε βλέπουμε. Το 2008 με αφορμή τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου, οι νέοι το βροντοφώναξαν: «ακούστε μας». Φωνή βοώντος εν τη ερήμω όμως. Και τώρα απλά ασκούμε σκληρή κριτική και θα στέλνουμε στο πυρ το εξώτερον όσους νέους έχουν κάνει τέτοιου είδους επιλογές.
Τι τους ανάγκασε άραγε να πάρουν τα όπλα; Ενδιαφέρει κανέναν στην πολιτική ηγεσία ή στο εκπαιδευτικό σύστημα; Ενδιαφέρει κανέναν ότι η συνεχιζόμενη και εντεινόμενη εξαθλίωση θα φέρει χειρότερα αποτελέσματα; Ενδιαφέρει κανέναν ότι άλλοι νέοι παίρνουν τα όπλα, άλλοι μπαίνουν σε συμμορίες, άλλοι κυνηγούν μετανάστες και άλλοι φεύγουν στο εξωτερικό,
Δεν δίνω σε καμία περίπτωση άφεση αμαρτιών σε όσους έχουν επιλέξει παραβατική συμπεριφορά, και σαφώς θα πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος, είτε επειδή η βία γίνεται δεύτερη φύση τους είτε επειδή με μια ιδεολογική επίφαση «κραδαίνουν τα κουμπούρια» εις το όνομα της εναντίωσης του συστήματος. Και στην περίπτωση των ληστειών στην Κοζάνη, υπήρξε ακόμη και ομηρία πολίτη. Όμως υπήρξε και βαρύς οπλισμός ο οποίος ενίοτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί, με ανεξέλεγκτες συνέπειες….
Όμως πρέπει να σκύψουμε άμεσα το κεφάλι πάνω από το τι συμβαίνει στη νέα γενιά όχι μόνο για να προλάβουμε χειρότερα γεγονότα αλλά για να τους δώσουμε τη δύναμη, το δικαίωμα, και πολύ περισσότερο τη δυνατότητα να πάρουν τη χώρα στις πλάτες τους και να τη βγάλουν από τη μιζέρια και την εξαθλίωση που την έφεραν οι επιλογές των τελευταίων δεκαετιών.
Και όμως η μόνη ελπίδα που έχει η χώρα είναι η νέα γενιά. Ας ακούσουμε τους νέους με σεβασμό, και ας τους δώσουμε το δικαίωμα της πρωτοβουλίας μέσα στα πλαίσια πάντα της Δημοκρατίας και της νομιμότητας.
Υ.Γ. Με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, το Δεκέμβρη του 2008, είχα γράψει ένα άρθρο με τίτλο: «Ακούστε τους νέους, ακούστε τα παιδιά». Και ανέφερα πιο συγκεκριμένα: «Δώστε τους βήμα να σας πουν ότι απέτυχαν οι πολιτικοί να τους δώσουν όραμα, απέτυχαν οι δάσκαλοί τους να τους δείξουν όνειρα, απέτυχαν οι γονείς τους να τους ανοίξουν τα φτερά και να πετάξουν, απέτυχαν σε όλα…» συμπεριλαμβάνοντας και τον εαυτό μου μέσα σε εκείνους που δεν ακούν.
Και τότε κανείς δεν άκουγε και φοβάμαι πολύ ότι και σήμερα κανείς δεν ακούει…
Υ.Γ. 2 Όπως και στην περίπτωση στις Σκουριές με τα μεταλλεία Χρυσού, κανένας δεν μπορεί να με πείσει ότι η επίθεση σε εργαζόμενους, ο εμπρησμός, οι καραμπίνες, οι πυροβολισμοί, η βία, το κάψιμο και κόψιμο δέντρων είναι επαναστατική κίνηση ενάντια στα συμφέροντα. Κανείς δεν μπορεί να με πείσει ότι όλα αυτά είναι αντίσταση στο ξεπούλημα, είναι ανδρεία, είναι περιβαλλοντική προστασία.
Για μένα απλά είναι βούτυρο στο ψωμί του αυταρχικού κράτους και των συμφερόντων. Τέτοια "αβάντα" στο κράτος και στη συγκεκριμένη εταιρεία δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος για να δοθεί...
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ ΑΙΓΙΝΙΟΥ ΔΗΜΟΣ ΠΥΔΝΑΣ – ΚΟΛΙΝΔΡΟΥ
Το
Δ.Σ. συνεδριάζει αλλά τα ατυχήματα συνεχίζονται…
Αναμένεται
η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου μας για να καθοριστεί η παραπέρα πορεία
του αγώνα μας, μετά την μη θετική έκβαση των συζητήσεων της αντιπροσωπείας μας
στην Αθήνα (επ’ αυτού θα εκδοθεί αναλυτική ενημέρωση).
Σήμερα
οι συγκεντρώσεις των απεργιακών κινητοποιήσεων της Κατερίνης θα μεταφερθούν
μετά την λήξη τους στον χώρο των Διοδίων.
Εν
τω μεταξύ δεύτερο ατύχημα συνέβη χθες με σωματικές βλάβες (όχι σοβαρές
ευτυχώς), εργαζομένων εκπαιδευτικών που επέλεξαν οδό αποφυγής των διοδίων. Ελπίζουμε να μην συνεχιστεί αυτό το φαινόμενο
Αιγίνιο 20 – 2 – 2013
Γραφείο
Τύπου
Επιτροπής Αγώνα Δήμου Πύδνας – Κολινδρού
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
ΒΟΜΒΕΣ ΑΠΟ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ ΣΕ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ 09.02.13 (ΒΙΝΤΕΟ)
LINK:
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
ΟΙ "ΑΝΤΑΡΤΕΣ" ΑΔΕΡΦΕΣ ΤΟΥ ΕΛΕΟΥΣ "ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΣΤΗΝ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Ψευτρόνια και διανοούμενες πόρνες οι μεγαλοδημοσιογράφοι;
Ο Τζόν Σουΐντον, πρώην αρχισυντάκτης των New York Times, στην αποχαιρετιστήρια δεξίωση που είχε γίνει προς τιμήν του πριν βγει στη σύνταξη, άφησε άφωνο το ακροατήριο λέγοντας τα ακόλουθα συγκλονιστικά σχόλια :«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος tύπος. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί. Πληρωνόμαστε αρκετά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας, έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφω. Εσείς επίσης παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες. Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τόσο τρελός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο….Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το Μαμωνά και να πουλάει τη Πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο….Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους. Ο χρόνος, η ζωής μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΕΣ ΠΟΡΝΕΣ.
(Πηγή « Η ανείπωτη ιστορία της εργασίας», του Richard O. Bayer, εκδόσεις United Electrical, Radio & Machine Workers of America, NY 1979.)
Πριν απο λίγες ημέρες, εδώ στα καθ’ ημάς, ο κορυφαίος σχολιαστής και άνκορμαν των Megalon Μέσων Μαζικής Αποχαύνωσης, αποκάλυψε ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι έλεγε καθ’ υπόδειξην ψέματα για την αποτελεσματικότητα της τρέχουσας οικονομικής πολιτικής του Μνημονίου και της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Σε αναμονή και του υπο έκδοση βιβλίου του, (Ο Ψυχρός Εμφύλιος/ Τα πρόσωπα & τα γεγονότα που διέλυσαν μια χώρα, Γιάννης Πρετεντέρης, εκδόσεις Πατάκη), ο Γιάννης μας, εξομολογήθηκε στην Κατερίνα Ανέστη για το iefimerida τα ακόλουθα:
“Η μάνα μου συνέχεια μού λέει βρε παιδί μου τόσα χρόνια σε σπούδαζα οικονομικά και τι κάνεις; Τίποτα. Ε, τώρα τα χρειάστηκα. Η αλήθεια είναι ότι είχα καλύτερη τεχνική επάρκεια από άλλους για να γνωρίζω το αντικείμενο, αλλά και πάλι, δεν το έπαιζα στα δάχτυλα.Υποδυόμασταν το θέατρο ότι το χρέος είναι βιώσιμο….Φωνάξαμε «Λύκος» περισσότερες φορές από όσες έπρεπε τα μέσα ενημέρωσης. Το δεύτερο είναι ότι δεν τα είπαμε όλα, μέσα από μια ηλίθια αίσθηση εθνικού, δημόσιου συμφέροντος….”
“Η αναδιάρθρωση του χρέους: όλοι ξέραμε από την πρώτη στιγμή ότι δεν είναι βιώσιμο, αλλά μας έλεγαν μην το πείτε τώρα, δεν είναι σωστό. Το αποτέλεσμα είναι ότι μέχρι το 2010 έλεγαν όλοι ότι το χρέος είναι βιώσιμο και εμείς δεν τους απαντούσαμε «όχι, δεν είναι!». Δεν τους λέγαμε ότι αυτά είναι βλακείες. Αυτό ήταν μια αυτοσυγκράτηση…. Δεν μας επιβάλλουν πράγματα. Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση…Εμένα λειτούργησε μια πίεση από συνανθρώπους προκειμένου να το πάμε μαλακά το θέμα και κυρίως μια αίσθηση ότι είναι μια κρίσιμη στιγμή. Έπρεπε να σκεφτώ το δημόσιο συμφέρον και όχι να βγω και να φωνάζω. Λάθος μου μπορεί να ήταν… Θεωρώ όμως ήταν σωστή η στάση μου στις εκλογές του 2009 που τους έλεγα: «λεφτά δεν υπάρχουν». Με κατηγόρησαν τότε ότι δεν θέλω να γίνει πρωθυπουργός ο Παπανδρέου. Τους έλεγα «κουταμάρες είναι αυτά που λέτε, λεφτά δεν υπάρχουν». Με κατηγόρησαν ότι με συμβουλεύει ο Καραμανλής και επέμενα: «κουταμάρες, πάντως λεφτά δεν υπάρχουν». Από το μνημόνιο ως τον Απρίλη του 2010 όταν ετέθη για πρώτη φορά ανοιχτά το θέμα της διαπραγμάτευσης από τον Σημίτη (και μας νομιμοποίησε να βγούμε και να πούμε «ναι, έχει δίκιο ο άνθρωπος»), δεν είχαμε πει κουβέντα. Για ένα δεκάμηνο υποδυόμασταν το θέατρο ότι το χρέος είναι βιώσιμο. Τρίχες: δεν ήταν. Εγώ δεν το έλεγα αυτό, απλώς δεν αντέκρουσα όσους το έλεγαν”.
Στην ερώτηση αν έχει μετανιώσει για τη στάση του στο θέμα του χρέους απαντά:
“Ίσως θα έπρεπε κάποια πράγματα να τα πω… Άλλα, τα είπα βέβαια. Το θέμα της ανάπτυξης ας πούμε: από την πρώτη στιγμή είπα ότι το μνημόνιο είναι υφεσιακό και ουδείς μπορεί να με διαψεύσει σε αυτό. Το θέμα του χρέους θα μπορούσα να το έχω πει, ναι… Μια άλλη κριτική είναι ότι οδηγηθήκαμε πολλές φορές σε σύγκρουση με κοινωνικές ομάδες, όπως τους οδηγούς ταξί. Είχε γίνει θέμα εκ του μη όντος. Μας έλεγαν ότι είναι απαίτηση της τρόικας και στη συνέχεια απεδείχθη ότι δεν είναι. Εκεί, υιοθετήσαμε πολύ εύκολα μια άποψη που δεν ήταν αλήθεια. Ακόμα μέσα μου δεν έχω κατορθώσει να ερμηνεύσω την περίπτωση Παπακωνσταντίνου. Είχε όλα τα προσόντα, την αμέριστη υποστήριξη του Παπανδρέου και κατάφερε να είναι ο χειρότερος υπουργός οικονομικών που έχει περάσει ποτέ, με καταστροφικές συνέπειες για τον τόπο. Μην προσθέσω και τα τελευταία με τη λίστα Λαγκάρντ… Έχω σηκώσει τα χέρια με τον Παπακωνσταντίνου, μου είναι αδύνατο να τον ερμηνεύσω”.
Και ένας δικός μας επίλογος. Ο Γιάννης μας δεν έφτασε στις ακρότητες του Σουίντον που αποκάλεσε τους μεγαλοδημοσιογράφους “ψευτρόνια, καραγκιόζηδες, υβριστές, κόλακες, διανοούμενες πόρνες”. Για χάρη και του βιβλίου του,ποιος ξέρει, ίσως και σε μια κρίση ειλικρίνειας και αυτοκριτικής, παραδέχτηκε ανοιχτά ότι έλεγε ψέματα και κορόϊδευε τον κόσμο. Αλλά το έκανε για να υπηρετήσει καλό σκοπό, όπως είπε. Τη στήριξη δηλ. του Μνημονίου, ενός πολύ καλού σκοπού, ως γνωστόν για τη εκπορνευόμενη Ελλαδίτσα. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, βλέπετε καλοί μου άνθρωποι. Και τι σκοπός, τρομάρα μας…..Άντε Γιάννη μας, και την επόμενη φορά, αναμένουμε δημόσιο αυτομαστίγωμα. Γιατί μη μας πεις ότι, τώρα το χρέος είναι βιώσιμο!
freepen.gr
Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2LMK3TSle
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)