H sexy εκδοχή των extreme sports! (video)

Ακόμη κι αν δεν σας φτιάχνουν ταextreme sports, οι κοπέλες που θα δείτε να δοκιμάζουν τις αντοχές τους, θα σας φτιάξουν σίγουρα! Σέξι κορμιά σε υγρά σπορ και όχι μόνο που κλέβουν την παράσταση! Παρακολουθήστε το παρακάτω ολιγόλεπτο βίντεο και αποθεώστε…

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΕΥΡΩ, ΠΛΗΝ ΛΕΤΟΝΙΑΣ

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Εντάξει, το να επιλέγουν να μην υιοθετήσουν ως νόμισμά τους το ευρώ η Βρετανία ή η Σουηδία και η Δανία, το καταλαβαίνει και το χωνεύει κάποιος. Το να μη θέλουν όμως να μπουν στην Ευρωζώνη «μπατίρηδες» του αλήστου μνήμης «υπαρκτού σοσιαλισμού», χώρες δηλαδή όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Τσεχία ή ακόμη και η Ρουμανία και η Βουλγαρία, αυτό συνιστά σίγουρα διασυρμό του ευρώ!

Αποδεικνύει επίσης εμπράκτως πόσο αντιπαθής έχει γίνει στα μάτια όχι μόνο των λαών της Ευρώπης, αλλά και των κυβερνήσεών τους ο πυρήνας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και κυρίως μετά τα δεινά και τον όλεθρο που σκόρπισε στις χώρες της Ευρωζώνης η «διάσωσή» τους, με τους βαρύτατους όρους υποτέλειας που τους επέβαλε η Γερμανία μέσω της ΕΕ και της ΕΚΤ. Αν δεν ήταν και τμήματα χωρών με ναζιστικό παρελθόν και συνεργασία με τους χιτλερικούς κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως η Κροατία που από την 1η Ιουλίου θα είναι το 28ο μέλος της ΕΕ και η Λετονία που πιθανότατα από την 1 Ιανουαρίου του 2014 θα είναι το 18ο κράτος-μέλος της Ευρωζώνης, η διαδικασία ένταξης είτε στην ΕΕ, είτε στο ευρώ θα είχε ουσιαστικά σταματήσει ελλείψει υποψηφίων ενδιαφερόμενων χωρών. Το διασκεδαστικό μάλιστα είναι ότι ακόμη και οι πιο εξαθλιωμένες από τις πρώην χώρες-μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας, του στρατιωτικού συνασπισμού κρατών υπό την ηγεσία της Σοβιετικής Ενωσης, πληρούν τα κριτήρια του Μάαστριχτ για ένταξη στο ευρώ πολύ καλύτερα από τη… Γερμανία ή τη Γαλλία!!!

Για παράδειγμα, η τελευταία των τελευταίων της ΕΕ από πλευράς φτώχειας και κακομοιριάς, η Βουλγαρία, έχει δημόσιο χρέος 17,1% και έλλειμμα 1,3% του ΑΕΠ της, ενώ η προτελευταία, η Ρουμανία, έχει δημόσιο χρέος 38,1% και έλλειμμα 2,4% του ΑΕΠ. Αντιθέτως, το δημόσιο χρέος της Γερμανίας ξεπερνάει το 80% και της Γαλλίας το 90% των αντιστοίχων ΑΕΠ, με αποτέλεσμα τόσο το Παρίσι όσο και το Βερολίνο να… απορρίπτονταν (!) από την Ευρωζώνη, αν η επιλογή των χωρών που θα εντάσσονταν στο ευρώ γινόταν σήμερα. Και η Τσεχία έχει δημόσιο χρέος μόλις 48% του ΑΕΠ της, η Πολωνία 57%, η Λιθουανία 40,5%, η Λετονία 44,4%. Ακόμη και η χειρότερη όλων στις επιδόσεις από αυτήν την κατηγορία χωρών, η Ουγγαρία, έχει δημόσιο χρέος 78,7% του ΑΕΠ - καλύτερα δηλαδή από τους Γαλλογερμανούς! Ενώ, λοιπόν, πληρούν τα τυπικά κριτήρια, η Βουλγαρία και η Ρουμανία ούτε καν συζητούν να καθορίσουν κάποια χρονιά ως στόχο ένταξής τους στην Ευρωζώνη.

Η Τσεχία και η Ουγγαρία έχουν παγώσει τα ανάλογα σχέδιά τους μέχρι τουλάχιστον το 2018. Με την Πολωνία τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Ο γερμανόδουλος πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ σκέπτεται να διοργανώσει δημοψήφισμα για την ένταξη ή όχι στο ευρώ το 2015, χρονιά που θα γίνουν βουλευτικές εκλογές στην Πολωνία και τις οποίες καθόλου δεν είναι βέβαιο ότι θα τις κερδίσει η πειθήνια στο Βερολίνο Κεντροαριστερά του νυν πρωθυπουργού. Μέχρι στιγμής οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το 64% των Πολωνών τάσσεται πλέον εναντίον της ένταξης στην Ευρωζώνη και τίποτα δεν δείχνει ότι θα είναι εύκολη υπόθεση η πλήρης ανατροπή των λαϊκών διαθέσεων σε μόλις δύο χρόνια. Ακόμη, όμως, και αν οι Πολωνοί πουν τελικά «Ναι» στο ευρώ, πρέπει να αλλάξει και το Σύνταγμα της χώρας για να υιοθετήσει ως εθνικό νόμισμα το ευρώ. Αυτή η αναθεώρηση του Συντάγματος απαιτεί τα δύο τρίτα των βουλευτών - ποσοστό που είναι παντελώς αδύνατον να κερδηθεί από την Κεντροαριστερά. Η πολωνική δεξιά, όμως, είναι μέχρι στιγμής κατηγορηματικά αντίθετη στην ένταξη στην Ευρωζώνη.

Αν δεν αλλάξει στάση η δεξιά, η ένταξη στο ευρώ της Πολωνίας θα αποδειχθεί πρακτικά αδύνατη. Σίγουρα ο δρόμος θα αποδειχθεί μακρύς.

Απομένουν έτσι ως υποψήφιες για ένταξη στο ευρώ η Λετονία και η επίσης φιλοναζιστική κατά το παρελθόν Λιθουανία, η οποία εξετάζει το ενδεχόμενο να ενταχθεί στο ευρώ το 2015. Ακόμη και στηνπαραδοσιακά φιλογερμανική Λετονία, πάντως, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση υπέρ του ευρώ τάσσεται μόλις το 33% των Λετονών και εναντίον του το 63%! Αυτό βέβαια δεν έχει σημασία, γιατί η κυβέρνηση της χώρας αυτής δεν πρόκειται να ρωτήσει τον λαό της – θα βάλει με το ζόρι τη Λετονία στο ευρώ, αφού έτσι έχει αποφασίσει! Αλλωστε οι Λετονοί είναι ένας λαός μαθημένος να σκύβει το κεφάλι. Το 2008 η χώρα περιδινήθηκε σε μια εξοντωτική κρίση, με το ΑΕΠ της να πέφτει μέσα σε έναν και μόνο χρόνο, το 2009, κατά το απίστευτο ποσοστό του… 18%!!! Οι Λετονοί το αποδέχθηκαν και εξαθλιώθηκαν χωρίς να ανοίξει μύτη. Ετσι, μπορεί τώρα να λένε ότι το 2012 η λετονική οικονομία αναπτύχθηκε με 5,6%, τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης σε όλη την ΕΕ, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η Λετονία είναι πλέον η τρίτη φτωχότερη χώρα της ΕΕ, μετά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία!

*Δημοσιεύθηκε στο “ΕΘΝΟΣ” την Πάρασκευή 10 Μαίου 2013

Εκπληκτικό: Δείτε μια ακτινογραφία σε γυναικείο πόδι με γόβα!

Σίγουρα όμως δεν φαντάστηκε ποτέ καμία πως είναι το πόδι όταν φοράει τακούνι!!!

 kaltsa.gr

Κι όμως! Το Facebook κάνει πιο δύσκολο τον χωρισμό

Ο χωρισμός την εποχή του Facebook έχει γίνει πιο δύσκολος, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια υποστηρίζουν ότι το 1/3 των ανθρώπων που χωρίζουν δεν διαγράφουν φωτογραφίες και παλιά μηνύματα με αποτέλεσμα ο χωρισμός να γίνεται ακόμα πιο δύσκολος.

Ψυχολόγοι τονίζουν ότι διατηρούμε πολλές ψηφιακές αναμνήσεις και παρόλο που θέλουμε να σβήσουμε τις φωτογραφίες και τα μηνύματα των πρώην μας, γρήγορα το μετανιώνουμε!

Οι περισσότεροι μάλιστα λένε ότι τους είναι εξαιρετικά δύσκολο να αλλάξουν το status τους, από ''σε σχέση'' σε ''ελεύθερος/η''!Ψυχολόγοι που έκαναν την έρευνα συμπληρώνουν ότι είναι ιδιαίτερα επίπονο για πολλούς να πρέπει να σβήσουν και τα tags από φωτογραφίες με τους πρώην τους.

Η… παράλληλη πόλη των 20.000 αστέγων

Αλεξάνδρα Τζαβέλλα

«Ορισμένα προβλήματα, όπως το κρύο, λύνονται. Τη νύχτα, βέβαια, τη βγάζεις πολύ πιο άνετα όταν δεν έχει παγωνιά. Το καλοκαίρι έχει τα δικά του προβλήματα. Οι ενορίες σταματάνε τα συσσίτια, γιατί οι εθελόντριες της Εκκλησίας πηγαίνουν να κάνουν τα μπάνια τους». Για το δικό τους «μπάνιο» φροντίζει -ακόμα και στην παγωνιά- το βυτιοφόρο όχημα καθαρισμού του δήμου.

«Το χειμώνα τσούζει περισσότερο». Ψεκάζοντας με νερό τους δρόμους, ολοκληρώνει με επιτυχία αυτό που μεθοδικά επιδιώκει η πολιτεία: να εξαφανίσει τους άστεγους από τη βιτρίνα της πρωτεύουσας. Είναι η ώρα που οι «σωροί από βρεγμένες κουβέρτες» αποκτούν πόδια και τρέχουν κάπου αλλού να κρυφτούν. Κάτω από τις γέφυρες, μέσα στο παλιό μηχανοστάσιο, στις διαβάσεις, σε κάποια φυλαγμένη γωνία, στις πλατείες. Καληνύχτα Αθήνα, οι άστεγοι σε χαιρετούν.

Υπολογίζονται γύρω στους 20.000 – μια παράλληλη πόλη. Ο Γιώργος, ο Λέων, ο Παύλος, η Μάτα, ο Νίκος και η Δέσποινα είναι νεοάστεγοι. Οι τρεις πρώτοι φιλοξενούνται τελευταία στον ξενώνα της «Κλίμακας». Οι υπόλοιποι παραμένουν στο δρόμο. Αναπολούν το σπίτι τους, αλλά κυρίως το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή. Είναι, όπως είπε ένας από αυτούς, «προσωρινοί ενοικιαστές πεζοδρομίων».

 

«Φτωχός δεν πρόλαβα να γίνω», λέει ο Λέων. «Από μεσοαστός έμεινα άστεγος». Στο πλάι του ο Γιώργος, νεοάστεγος κι αυτός. «Νεοάστεγοι είμαστε οι άστεγοι που βγήκαν στο δρόμο λόγω κρίσης». Είμαστε… χελώνες

«Εμείς οι άστεγοι έχουμε πολλά κοινά με τις χελώνες. Παίρνουμε μαζί το σπιτάκι μας. Κατά βάθος όμως είμαστε πουλιά. Μεταναστεύουμε ανάλογα με τον καιρό». Φέτος, είναι ο τρίτος Απρίλιος που η Μάτα βρίσκεται στο δρόμο. «Αν αρχίζω να συνηθίζω; Οταν έχεις κοιμηθεί σε πουπουλένιο στρώμα, δεν συνηθίζεται», λέει. Ξεχειμώνιασε κάτω από μια γέφυρα, δίπλα στον Προαστιακό, στάση ΣΚΑ. «Θέλω να είμαι κοντά σε ρολόι και σε φώτα. Δεν αντέχω άλλο το κέντρο». Μέχρι τα μέσα της επόμενης εβδομάδας θα μείνει έξω από μια τράπεζα, στο Χαλάνδρι. Σύμφωνα με την ίδια, έρχεται ο πιο ζεστός Μάης της 5ετίας. «Θα ‘χουμε κόλαση το καλοκαίρι» λέει, ανάβοντας ένα μισοτελειωμένο τσιγάρο. Στα νιάτα της ήθελε να γίνει δασκάλα. Εγινε καθαρίστρια, και μετά άνεργη. «Και μάνα», συμπληρώνει. «Τα παιδιά;». «Στις ζωές τους», απαντά κοφτά.

 

Ο κύριος Παύλος έφυγε από το σπίτι του «χωρίς δικαστικούς καταναγκασμούς». Κοιμόταν έξω από μια ταβέρνα στο Χαϊδάρι, έπειτα στην αυλή, σε ένα μοναστήρι, στο άσυλο. «Στην αρχή δεν φοβόμουν, άγνοια κινδύνου» Στα 56 της, έπειτα από 3 χρόνια στο δρόμο, «έχω πάρει όλα τα πτυχία. Μετεωρολόγος, γιατρός, αστυνομικίνα και ό,τι άλλο θες. Μέχρι και σύμβουλος μόδας. Ξέρω τι μοντελάκι φοριέται, τι χρώμα και πόσους πόντους πάει το μίνι». «Βγήκα στο δρόμο παραμονή Πρωτοχρονιάς του 2010. Ημουν τρομαγμένη και απελπισμένη. Επειτα έγινα άγριο ζώο στη ζούγκλα της Αθήνας», θυμάται η ίδια. «Πήρα το τρένο από τον Πειραιά. Κατέβηκα στην Ομόνοια, περπάτησα στην Πανεπιστημίου και κάθισα στα σκαλιά της Ακαδημίας. Είχα μαζί μου ένα χαλάκι, μια κουβέρτα και αυτό το τρανζιστοράκι. Πού και πού μου δίνουν μπαταρίες», λέει. «Δεν έκλεισα μάτι για 5 μέρες. Μια ολόκληρη μέρα μέτρησα 3.566 ζευγάρια παπούτσια. Μετά με πήρε ο ύπνος», συνεχίζει. «Σήμερα το βράδυ πού θα κοιμηθείτε;». «Εδώ· πού αλλού; Στα μαλακά», λέει γελώντας. «Ωσπου να μπει ο Μάης, θα ‘χω φτάσει στη Ραφήνα, και εκεί θα μείνω μέχρι να αρχίσουν τα κρύα. Μετά βλέπουμε». Σβήνει το τσιγάρο στο πεζούλι και το ξεπλένει με νερό. Για εκείνη το πεζοδρόμιο είναι ό,τι για εμάς το πάτωμα.

«Ο νεοάστεγος δεν έχει σχέση με το «βολεμένο» άστεγο, ή αυτόν που είναι άστεγος εκ πεποιθήσεως, ή είναι εξαρτημένος από ουσίες. Είσαι εσύ, ο καθ’ όλα φυσιολογικός, ένας μικροεπιχειρηματίας ή υπάλληλος που έχασε τη δουλειά του και δεν είχε οικονομικά αποθέματα στην άκρη. Δεν σε χρειαζόμαστε εσένα. Σε πετάμε στα σκουπίδια». Ο Γιώργος Μπαρκούρης πιστεύει ότι πολύ σύντομα δεν θα είναι άστεγος. Περιμένει τη σύνταξή του.

«Γράψε ότι ο άστεγος είναι υποχείριο ενός συστήματος, την ίδια στιγμή που θεωρεί ότι είναι ελεύθερος», λέει ο Γιώργος και εξηγεί την παράνοια του φορολογικού συστήματος. «Ακόμα και οι άστεγοι πρέπει να κάνουμε δήλωση στην Εφορία. Κάτσε, ρε φίλε· και να κάνω δήλωση στην Εφορία, μηδέν θα σου βγάλω. Αλλά μου λες ότι θα με φορολογήσεις με 3.000 ευρώ και πρέπει ως άστεγος να σου φέρω και αποδείξεις 1.000. Η πολιτεία πρέπει να σταματήσει να παρανομεί».

Ο Γιώργος ήταν ελεύθερος επαγγελματίας, γραμμένος στο ΙΚΑ. Φιλοδοξία του σήμερα είναι «οι άστεγοι να συμμετάσχουν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Θα θέλαμε να μας δώσει ο δήμος 10 άδειες μικροπωλητού». Ξεκίνησε την καριέρα του σε μια μεγάλη δισκογραφική εταιρεία, είναι μουσικός, μουσικός παραγωγός και τεχνικός υπολογιστών.

Δούλεψε στην ΕΡΤ ως συμβασιούχος, ως τεχνικός στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και στη συνέχεια σε ένα τμήμα που ανήκει στο υπουργείο Εξωτερικών, μέχρι που το 2007 βγήκε μόνος στην αγορά εργασίας, σαν τεχνικός και παραγωγός ραδιοφώνου. «Η κρίση είχε ξεκινήσει από τότε. Και έφτασα το 2011 να αποφασίσω ότι βγαίνω στο δρόμο. Δεν μπορούσα να ζω εις βάρος κανενός. Ούτε της οικογένειάς μου ούτε των φίλων μου. Βγήκα για μια εβδομάδα. Είδα ότι δεν θα τα καταφέρω. Δεν είμαι σαν τον Λέοντα».

Ο κ. Παύλος Παναγιωτάκης περιγράφει την περίοδο που έμεινε στο δρόμο, ο ίδιος το έλεγε «αστεγία», ως «λίγο δραματική ιστορία». «Στο Χαϊδάρι, υπήρχε μια ταβέρνα και κοιμόμουν στο δρόμο. Επειτα μπήκα στην αυλή και μετά μου έφτιαξαν ένα κατάλυμα. Δεν δούλευα τότε. Είχα κάποια εισοδήματα και, όταν τελείωσαν, έμεινα στο δρόμο».

Πέρασε από νοσοκομεία, από το άσυλο του δήμου, από ένα μοναστήρι. «Δυσκολεύτηκα πολύ. Δεν είχα να πληρώσω ενοίκια, ρεύματα. Εφυγα από το σπίτι, χωρίς δικαστικούς καταναγκασμούς. Στην αρχή δεν φοβόμουν. Αγνοια κινδύνου ίσως…».

«Δεν χρώσταγα πουθενά, δεν είχα κανένα δάνειο»

Ο Λέων Χάνεν έμεινε στο δρόμο λόγω της οικονομικής κρίσης. «Είχα πάντα μπροστά μου το σχέδιο ότι θα περάσει 1,5 χρόνος και θα κάνω αίτηση να πάρω σύνταξη. Είπα, όπως και αν γίνουν τα πράγματα, θα βγάλεις στο δρόμο ένα χειμώνα και δύο καλοκαίρια. Δεν θα φορτωθείς σε φίλους. Η φιλία είναι απόσταγμα ετών.

Τα έχασες όλα, ας σου μείνει ο φίλος. Αλλοι άστεγοι έχουν στόχο την επόμενη μέρα, εγώ είχα σχέδιο. Δεν θα ζητιάνευα ποτέ, δεν θα γινόμουν παράσιτο. Είχα θέληση να ξεφύγω από το ναδίρ. Δεν είναι δύσκολο. Πρέπει, βέβαια, να φας μια κλοτσιά στα οπίσθια», λέει ο ίδιος. «Οταν αποφασίσεις ότι είσαι προσωρινός, δεν είναι τόσο δύσκολο. Λες, αυτό είναι. Δεν έχει τίποτα άλλο. Και προχωράς. Να πιστεύεις πρέπει στον εαυτό σου».

Στον Αγιο Παντελεήμονα

Βγήκε στο δρόμο όταν ήταν 63 ετών, με μια σακούλα. «Εμενα σε μια δύσκολη περιοχή. Στον Αγιο Παντελεήμονα. Το πρωί Πεδίον του Αρεως, το βράδυ Αγιος Παντελεήμονας και ενδιάμεσα συσσίτιο. Δεν το έβαλα κάτω. Πλησίαζε χειμώνας, είχα ένα μπουφάν στο χέρι και η σακούλα είχε μέσα 2-3 πουλόβερ και βιβλία. Ο άστεγος έχει πάρα πολύ χρόνο στη διάθεσή του. Είτε θα τον περάσει κάνοντας φαντασιώσεις είτε κάνοντας πράξεις που είναι οριακά εντός νόμου, ή αρχίζοντας να κάνει κακό στον εαυτό του. Να νιώθει τύψεις. Ενιωσα ότι θα πρέπει να διαχειριστώ τον ελεύθερο χρόνο μου». Ο Λέων έφυγε από το σπίτι του πιστεύοντας ότι δεν έφταιγε. «Δεν είχα σπαταλήσει χρήματα. Δεν είχα πάρει ποτέ δάνεια. Δεν χρώσταγα. Δεν έπεσα ποτέ στην παγίδα των τραπεζιτών. Εχω μια φυσική αντιπάθεια στις τράπεζες».

Τα τελευταία 20 χρόνια ήταν αυτοαπασχολούμενος. Δούλευε ως αγιογράφος, έβγαζε, όπως λέει, αρκετά χρήματα. «Πλήρωνα νοίκι για σπίτι και για εργαστήριο. Ζούσα καλά, όχι σαν Ωνάσης, αλλά αν ήθελα κάτι, μπορούσα να το αποκτήσω. Αυτό από τη μία στιγμή στην άλλη άλλαξε. Η αγιογραφία είναι ένα προϊόν ακριβό, που δεν είναι χρήσιμο στην καθημερινότητα. Δεν θα πας να αγοράσεις εικόνα όταν δεν έχεις να φας». Ο ίδιος εντοπίζει την ανάγκη δημιουργίας ενός φορέα που θα πιστοποιεί «ποιος είναι άστεγος και ποιος δεν είναι. Δεν ζητάμε επιδόματα και συντάξεις, μόνο να βρεθεί κάποιο κατάλυμα. Να έχει κάποιος μια στέγη που επιδοτείται και να βρει μια δουλειά με στάνταρ, παρά να μην έχει τίποτα και να μην ασχολείται με τίποτα. Αυτό δεν είναι το πρώτο βήμα. Αυτό σημαίνει ότι, απλώς, φορέσαμε παπούτσια».

Πηγή: Εφημερίδα Ελευθεροτυπία

inprecor

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ: Ιδού οι Εργοστασιακές Αξίες των ΙΧ! – Πληρώνουμε «χρυσάφι» για 4 ρόδες!

Το Autobusiness «απασφαλίζει» την χειροβομβίδα των Εργοστασιακών Αξιών στα αυτοκίνητα που σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να καλύπτουν ακόμη και ισοδύναμα πολλών δισ. ευρώ!…

Οι Εργοστασιακές Αξίες των αυτοκινήτων αποτελούν επτασφράγιστο μυστικό για τις εισαγωγικές εταιρείες αλλά και για την Υπηρεσία Αξιών του Τελωνείου. Αλλωστε μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός πως ο Σύνδεσμος των Εμπόρων Εισαγωγέων Αυτοκινήτων Ελλάδος έχει επιχειρήσει πολλές φορές με εισαγγελική παραγγελία να πάρει τις εργοστασιακές αξίες αλλά ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Αξιών αρνήθηκε παραπέμποντας τους στο υπουργείο Οικονομικών! Ολα τα παραπάνω βέβαια σε ένα άλλο κράτος της ΕΕ σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να είχε εξελιχθεί με αυτό τον τρόπο. Αλλά τελικά στην Ελλάδα όλα γίνονται…

Οταν όμως η κυβέρνηση αναζητά ισοδύναμα ώστε να μην περικόψει και άλλο τους μισθούς και τις συντάξεις των Ελλήνων δεν είναι δυνατόν να εξακολουθούν κάποιες εισαγωγικές εταιρείες αυτοκινήτων να αγοράζουν από το εργοστάσιο ένα μοντέλο έναντι μόλις 19.500 ευρώ και με πληρωμένους τους Φόρους η τιμή του να κυμαίνεται στις 33.500 ευρώ ενώ η Λιανική Τιμή διάθεσης του συγκεκριμένου μοντέλου να ανέρχεται στις 115.000 ευρώ! Ελεος…

Το Autobusiness έχει στην διάθεσή του όλες τις εργοστασιακές Αξίες των αυτοκινήτων ωστόσο αρχικά δεν θα προβούμε στην δημοσιοποίησή τους μέχρι το υπουργείο Οικονομικών να λάβει τα μέτρα που πρέπει και επιτέλους να φορολογηθούν τα αυτοκίνητα με έναν δίκαιο τρόπο που θα λαμβάνονται υπόψιν τα κυβικά του κινητήρα αλλά οι αξίες λιανικής. Παράλληλα θα σταματήσει η άδικη μεταχείριση μεταξύ καινούριων και εισαγόμενων μεταχειρισμένων ΙΧ ώστε οι καταναλωτές να έχουν επιλογή καθώς αυτή τη στιγμή οι εισαγωγές μεταχειρισμένων ΙΧ από άλλο κράτος μέλος είναι απαγορευτικές…

Επίσης θα τονίσουμε πως δεν έχουν όλες οι εισαγωγικές εταιρείες αυτοκινήτων τόσο χαμηλές Εργοστασιακές Αξίες αλλά κάποιες πραγματικά προκαλούν τόσο τις υπόλοιπες εισαγωγικές δημιουργώντας αθέμιτο ανταγωνισμό ενώ παράλληλα δημιουργούν τεράστιο έλλειμμα στα δημοσιονομικά έσοδα.

Παραδείγματα

Οι Εργοστασιακές Αξίες των αυτοκινήτων αποτελούν βασικό παράγοντα για την καταβολή του Τέλους Ταξινόμησης, του ΦΠΑ αλλά και του Φόρου Πολυτελείας. Κάποιες εισαγωγικές εταιρείες καταφέρνουν με έναν μοναδικό τρόπο να παρουσιάζουν τιμολόγια αγοράς από το εργοστάσιο τόσο χαμηλά που πραγματικά αν τα δει κανείς αμέσως θα αντιληφθεί πως στην Ελλάδα οι τιμές απόκτησης των ΙΧ τινάζουν στον αέρα τις πολυετείς έρευνες των εργοστασίων για την παραγωγή αυτοκινήτων αξίας 5.000 ή ακόμη και 3.000 ευρώ που μέχρι σήμερα δεν έχουν καταφέρει να υλοποιήσουν!

Παράλληλα δεν είναι δυνατόν κάποιες εισαγωγικές να έχουν μικτό κέρδος 2.000 ή 4.000 ευρώ ανά αυτοκίνητο και καποιες άλλες τουλάχιστον 10.000 ευρώ ή 15.000 ευρώ ανά αυτοκίνητο! Από την άλλη μεριά οι εξουσιοδοτημένοι έμποροι των εισαγωγικών σύμφωνα μάλιστα και με το Σύνδεσμο Εμπόρων Εισαγωγέων Αυτοκινήτων Ελλάδος κερδίζουν από 80 έως 200 ευρώ σε ένα μικρό αυτοκίνητο ενώ στα μεγαλύτερα το κέρδος τους σε καμία περίπτωση δεν ξεπερνά τις 2.000 ευρώ και μιλάμε για μοντέλα με Λιανικές Τιμές άνω των 50.000 ευρώ. Αν πάλι υπολογίσει κανείς το κέρδος κάποιας εισαγωγικής σε ένα αυτοκίνητο μεσαίας κατηγορίας που αγγίζει τις 15.000 ευρώ καθώς η αξία του συγκεκριμένου ΙΧ κυμαίνεται στις 7.000 ευρώ και με τους φόρους πληρωμένους ανέρχεται στις 10.000 ευρώ και διατίθενται στην ελληνική αγορά έναντι 25.000 ευρώ (!) τότε η προμήθεια του ντίλερ της η οποία είναι μόλις 500 ευρώ φαντάζει… ψίχουλα!

Ειδικότερα στα αυτοκίνητα πόλης με κινητήρες έως 1.000 κ.εκ. οι Εργοστασιακές Αξίες ξεκινούν για κάποιες εισαγωγικές σε απίστευτα χαμηλά επίπεδα της τάξης των 4.000 ευρώ κάτι το οποίο σημαίνει πως με τους φόρους πληρωμένους το κόστος δεν ξεπερνά τις 6.000 ευρώ. Ομως τα μοντέλα των συγκεκριμένων εισαγωγικών εταιρειών πωλούνται έναντι 9.500-11.000 ευρώ!

Σε άλλο μοντέλο με εργοστασιακή αξία περίπου στις 10.000 ευρώ το Τέλος Ταξινόμησης ανέρχεται σε 1.229 ευρώ ενώ ο ΦΠΑ σε περίπου 2.300 ευρώ. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο με περίπου 13.500 ευρώ έχει εκτελωνιστεί. Ωστόσο η λιανική του τιμή κυμαίνεται στις 20.000 ευρώ!

Σε άλλο αυτοκίνητο Λιανικής Αξίας πάνω από 30.000 ευρώ η εισαγωγική παρουσιάζει ως Εργοστασιακή Αξία ποσό μικρότερο των 6.000 ευρώ! Πρακτικά σημαίνει πως το συγκεκριμένο μοντέλο με κατατεθημένα το Τέλος Ταξινόμησης και τον ΦΠΑ δεν ξεπερνά τις 9.000 ευρώ! Μέχρι τις 30.000 ευρώ λείπουν περίπου 21.000 ευρώ…

Ανεβαίνοντας ακόμη μια κατηγορία θα δει κανείς το πραγματικό «όργιο» που πραγματοποιείται από κάποιες εισαγωγικές καθώς υπερπολυτελές μοντέλο με αξία Λιανικής πάνω από 70.000 ευρώ εκτελωνίζεται με Εργοστασιακή Αξία κάτω των 12.000 ευρώ με αποτέλεσμα τόσο το Τέλος Ταξινόμησης όσο και ο ΦΠΑ να κυμαίνονται σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα ενώ παράλληλα να μην επιβάλλεται ούτε Φόρος Πολυτελείας! Σύμφωνα με τους πίνακες του Τελωνείου το συγκεκριμένο μοντέλο θα πρέπει να καταβάλλει για Τέλος Ταξινόμησης και ΦΠΑ συνολικά κάτω από τις 8.500 ευρώ με αποτέλεσμα η Εργοστασιακή Αξία μαζί με τους Φόρους να κυμαίνονται κάτω από τις 20.000 ευρώ! Η διαφορά από την Λιανική κυμαίνεται σε περίπου 50.000 ευρώ…

Στην κατηγορία των super cars και υπερπολυτελών μοντέλων θα λέγαμε πως έχει χαθεί κάθε μέτρο καθώς αυτοκίνητα με Λιανική Αξία πάνω από 100.000 ευρώ εμφανίζονται με Εργοστασιακή Αξία ακόμη και κάτω από τις 20.000 ευρώ ώστε να μην τους επιβάλλεται ούτε Φόρος Πολυτελείας!

Αρχικά έχουμε κάποιο μοντέλο με εργοστασιακή αξία κάτω από τις 20.000 ευρώ στο οποίο το Τέλος Ταξινόμησης κυμαίνεται σε περίπου 9.500 ευρώ και ο ΦΠΑ σε 4.500 ευρώ. Το αυτοκίνητο μαζί με τον εκτελωνισμό του ανέρχεται σε λιγότερα από 34.000 ευρώ. Η Αξία Λιανικής του συγκεκριμένου αυτοκινήτου ανέρχεται σε περισσότερα από 115.000 ευρώ!

Αλλο μοντέλο με πανίσχυρο κινητήρα εμφανίζεται με Εργοστασιακή Αξία κάτω από τις 40.000 με αποτέλεσμα αν καταβληθούν το Τέλος Ταξινόμησης και ο ΦΠΑ και το Φόρο Πολυτελείας να μην υπερβαίνει τις 83.000 ευρώ. Ωστόσο για να αποκτήσει κάποιος το συγκεκριμένο «ονειρικό» μοντέλο θα πρέπει να καταβάλλει περισσότερα από 230.000 ευρώ!

Μονόδρομος η φορολόγηση βάσει Λιανικής

Η φορολόγηση με βάσει την Αξία Λιανικής αποτελεί τη μοναδική λύση για την κυβέρνηση αν επιθυμεί πραγματικά να επιβάλλει Φόρους στους έχοντες και να σταματήσει να «αιμορραγεί» οικονομικά εξαιτίας των εκατοντάδων χιλιάδων καταθέσεων πινακίδων κυκλοφορίας.

Παράλληλα να το σύστημα της Αξίας Λιανικής υιοθετηθεί τόσο στα τεκμήρια όσο και στο Φόρο Πολυτελούς Διαβίωσης τα δημοσιονομικά έσοδα θα αυξηθούν καθώς οι άρσεις ακινησιών θα γίνονται κατά χιλιάδες…

Χαρά Νικοπούλου: Δεν παίρνω βραβείο από κάποιον που υπέγραψε την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας…

Κεραυνός εν αιθρία, το βράδυ της Πέμπτης 9 Μαΐου 2013, για τον βουλευτή Φλώρινας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Στάθη Κωνσταντινίδη, σε εκδήλωση του Δήμου Αμυνταίου όπου τιμήθηκαν, εκτός της Χαράς Νικοπούλου, οι Δασκάλες Καραλή Σβάρνα Αρσινόη, Σταγγόλη Ανδρονίκη και Αλεξανδρή Ρούλα, η Ένωση Επιστημόνων Γυναικών Αθηνών, οι μαθητές που πέτυχαν στις Ανώτερες και Ανώτατες Σχολές καθώς και ο τ. Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και υπουργός Εθνικής Άμυνας, Φράγκος Φραγκούλης, ο οποίος ήταν κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης.

Η Χαρά Νικοπούλου, ως γνήσια Ελληνίδα στάθηκε στο ύψος της περίστασης και «πάγωσε» τον κυβερνητικό βουλευτή, ο οποίος προσπάθησε κατά την αποχώρησή του να ψελλίσει πως δεν είναι προδότης, λέγοντας «Αν νομίζετε ότι εμείς είμαστε προδότες κάνετε μεγάλο λάθος»…, για να εισπράξει την ψυχρή απάντηση της Χαράς Νικοπούλου, η οποία του είπε λακωνικά, «η ιστορία θα δείξει».

«Αρνούμαι την βράβευση από έναν βουλευτή που παραχωρεί την Εθνική κυριαρχία της Ελλάδας» αναφώνησε με καμάρι η ηρωική δασκάλα του Έβρου, Χαρά Νικοπούλου, η οποία δέχεται πόλεμο τα τελευταία χρόνια από το φασιστικό σύστημα του τουρκικού προξενείου στη Θράκη, ήταν ένα από τα τιμώμενα πρόσωπα, στην καθιερωμένη ετήσια εκδήλωση προς τιμήν των προσώπων που προσέφεραν και προσφέρουν στην Ελλάδα αλλά και στην ορεινή Τ.Κ. Κέλλης του Δήμου Αμυνταίου.

Η Χαρά Νικοπούλου, με την ευθύτητα του λόγου και την σοβαρότητα των πράξεων που την διακρίνει, αρνήθηκε να λάβει την τιμητική πλακέτα από τα χέρια του βουλευτή Ν.Δ. Φλώρινας, Στάθη Κωνσταντινίδη, «από έναν βουλευτή που έχει υπογράψει το ΦΕΚ 240 που παραχωρεί την Εθνική κυριαρχία της Ελλάδας» όπως η ίδια τόνισε, σκορπώντας κατ’ αρχάς την αμηχανία και εισπράττοντας στην συνέχεια το θερμό χειροκρότημα των παρευρισκομένων στην κατάμεστη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων της Κοινότητας. 

Μάλιστα το επεισόδιο θα έπαιρνε έκταση αν η ίδια δεν έβαζε «νερό στο κρασί» όταν ο Σ. Κωνσταντινίδης ακολουθώντας την πεπατημένη του κόμματός του προσπάθησε να την προσβάλλει και την αποκάλεσε… Χρυσαυγήτισσα! 

Αργότερα, με δάκρυα στα μάτια, είπε το παράπονο της στον Στρατηγό, Φράγκο Φραγκούλη: «Ρίχτηκε πάνω μου όλη η Τουρκιά, ε, όχι και οι δικοί μας»…

Για όσους έχουν εμπλακεί στον εδώ και χρόνια υπαρκτό σιωπηλό πόλεμο μεταξύ της Ελλάδας και των «φίλων» και γειτόνων, τα τελευταία λόγια της θαρραλέας Χαράς ήταν η αποκάλυψη μιάς μεγάλης αλήθειας, αφού στον δύσκολο και όμορφο αγώνα υπέρ της πατρίδας δεν είναι λίγες οι φορές που αντί να στηριχθούν, δέχονται χτυπήματα από κυβερνητικούς υπαλλήλους, τοπικά κομματόσκυλα, βουλευτές και υπουργούς. 

Και, δυστυχώς, ενώ σημειώνονται δύσκολες αλλά μεγάλες νίκες κατά εκείνων που εποφθαλμιούν την πατρίδα μας, τα πισώπλατα «μαχαιρώματα» αποδεικνύουν πως κάποιοι τοποθετούν τα συμφέροντα των κομμάτων τους πάνω από τα συμφέροντα της πατρίδας… Κι ενώ τα χτυπήματα με τους εχθρούς γίνονται παράσημα, αυτά τα χτυπήματα εκ των έσω είναι που γίνονται πληγές αγιάτρευτες…

Γιατί, όπως μας τραγουδάει και η Χαρούλα Αλεξίου, «είναι άλλο να πεθαίνεις για την Ελλάδα κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει…»

Κωνσταντίνος

Πληροφορίες από Περισκόπιο

Διαβάστε επίσης: Χαρά Νικοπούλου - Επάγγελμα δασκάλα