“ Tο ζήτημα του ευρωπαϊκού χρέους, όχι δηλαδή μονάχα του ελληνικού, αναμένεται να συζητηθεί το καλοκαίρι και οι αποφάσεις να ληφθούν προς τα τέλη Αυγούστου. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση Σαμαρά δεν μπορεί να αντέξει πολιτικά μέχρι τότε, ειδικά αν έχει υποστεί συντριβή στις περιφερειακές και ευρωπαϊκές κάλπες. ”
Του Κώστα Καπνίση
Είναι πλέον ξεκάθαρο, με βάση πάντα τα υπάρχοντα δεδομένα ότι η θλιβερή συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, βρίσκεται σε ετοιμασία προεκλογικού σκηνικού. Οι υπουργοί, οι οποίοι τόσο καιρό κρύβονταν, αφήνοντας τους γνωστούς γραφικούς «τηλεπαραθυράτους» να υπερασπίζονται μόνοι τους την κυβερνητική «πολιτική», σιγά – σιγά ξεμυτίζουν και κάνουν μια καρμπόν δήλωση, η οποία θυμίζει αυστηρό non paper, αλλά και μια ασφαλή επιλογή, καθώς αν πουν οτιδήποτε άλλο, σχετικά με την κοινωνία κινδυνεύουν να εκτεθούν ανεπανόρθωτα. ...
Άλλωστε η κυβέρνηση Σαμαρά καταρρέει διότι η κοινωνική πολιτική είναι άγνωστη έννοια για τα κυβερνητικά στελέχη. Τι λένε λοιπόν σαν τα καλικαντζαράκια λίγο πριν τα Φώτα; «Χρονιά ανάκαμψης και ανάπτυξης το 2014». Στην ερώτηση βέβαια για την πηγή άντλησης αυτής της αισιοδοξίας, δεν μπαίνουν καν στον κόπο να απαντήσουν ή ακριβέστερα θα πουν αυτό που τους έχουν τονίσει να πουν. Δύο μόλις λέξεις. Πρωτογενές πλεόνασμα.
Τα πράγματα είναι απλά για την συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και για τα απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Οι κοινοβουλευτικές τους ομάδες άλλωστε έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα στις εκλογικές τους περιφέρειες και το μόνο πια τους απασχολεί σε αυτή την ανθρωπιστική καταστροφή είναι η πιθανότητα επανεκλογής τους όταν προκηρυχθούν οι εθνικές εκλογές. Αυτό βέβαια είναι ένα σημαντικό δεδομένο για τους ευρισκόμενους σε απόλυτο πολιτικό αδιέξοδο, Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο. Άλλωστε η πίεση από αρκετούς βουλευτές των δύο κομμάτων είναι πια αρκετά μεγάλη και δεν μπορούν να την αγνοήσουν για έναν πολύ απλό λόγο. Κινδυνεύουν πια και οι δύο πολιτικοί αρχηγοί από την δημόσια αμφισβήτηση και αυτό δεν θα ήθελαν να το δουν να εκδηλώνεται επισήμως σε καμιά περίπτωση.
Το δεύτερο σημαντικό δεδομένο είναι ότι την αναμέτρηση με την ελληνική κοινωνία δεν θα μπορέσουν τα κόμματα της συγκυβέρνησης να την αποφύγουν, καθώς στο τέλος της Άνοιξης οι διπλές κάλπες θα είναι γεγονός, όσο και να θα ήθελαν να το αποφύγουν. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και τρέμουν και μόνο στην ιδέα των αποτελεσμάτων για τις ελληνικές περιφερειακές, αλλά και για τις ευρωπαϊκές εκλογές. Στο μεσοδιάστημα, η κυβέρνηση Σαμαρά θα προσπαθήσει να πείσει τους εταίρους – δανειστές ότι η κατάρρευσή της είναι δεδομένη αν δεν πάρει και κάτι άλλο, πέρα από την «πιστοποίηση» του πρωτογενούς πλεονάσματος. Δύσκολα όμως μπορεί να πάρει κάτι παραπάνω η συγκυβέρνηση, πέρα από μια γενικόλογη υπόσχεση για διευθέτηση του ελληνικού χρέους, αν και η Άνγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκακνγκ Σόιμπλε, έχουν ξεκαθαρίσει την θέση τους ως προς αυτό το ζήτημα, ότι δηλαδή δεν πρόκειται να γίνει «κούρεμα» χρέους, δήλωση που επαναλαμβάνει διαρκώς και επίμονα και ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκυβέρνηση είχε «ποντάρει» όλες τις ελπίδες της στις γερμανικές εκλογές του φθινοπώρου. Τα πράγματα όμως στην πολιτική είναι ρευστά και η Γερμανία είδε να σχηματίζεται κυβέρνηση τρεις (!) μήνες σχεδόν μετά τις εκλογές, καθώς τα ακραία νεοφιλελεύθερα σταγονίδια του Φίλιπ Ρέσλερ δεν κατάφεραν να εισέλθουν στην Μπούντεσταγκ και οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ αναγκάστηκαν να κάνουν την κυβέρνηση του Μεγάλου Συνασπισμού με τους Σοσιαλδημοκράτες του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Με λίγα λόγια, η Γερμανία, έχοντας ήδη αποκομίσει τεράστια κέρδη από την ευρωπαϊκή «κρίση», δεν θα τα «έβαφε μαύρα» αν η τεχνητή αυτή «κρίση» χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο λάμβανε τέλος. Συνεπώς, «ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του» ή αλλιώς «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω», ενόψει μάλιστα Ευρωεκλογών. Άλλωστε το ζήτημα του ευρωπαϊκού χρέους, όχι δηλαδή μονάχα του ελληνικού, αναμένεται να συζητηθεί το καλοκαίρι και οι αποφάσεις να ληφθούν προς τα τέλη Αυγούστου. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση Σαμαρά δεν μπορεί να αντέξει πολιτικά μέχρι τότε, ειδικά αν έχει υποστεί συντριβή στις περιφερειακές και ευρωπαϊκές κάλπες.
Συμπερασματικά, οι δύο πολιτικοί αρχηγοί, Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος, καταστρώνουν τα δικά τους σχέδια, με το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού να το διατηρεί ο πρωθυπουργός όπως άλλωστε είναι και φυσιολογικό. Άλλωστε το ΠΑΣΟΚ είναι ήδη διαλυμένο ως προς την δομή, την συνοχή, την ιδεολογικοπολιτική του κατεύθυνση, αλλά και την εκλογική του επιρροή. Τα ίδια κινδυνεύει να πάθει και η ΝΔ, κάτι που διαμηνύουν σε αυστηρούς τόνους οι λεγόμενοι «καραμανλικοί» στον Αντώνη Σαμαρά και όπως εύκολα μπορεί να γίνει αντιληπτό, αυτή η προειδοποίηση δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Τα σενάρια, τα οποία προσπαθεί απεγνωσμένα να κινήσει η πτωχευμένη μιντιοκρατία, μέσω τηλεόρασης και αρθρογραφίας, ότι δηλαδή η κυβέρνηση πηγαίνει καλά και σε λίγο θα «φανεί φως στο τούνελ» ή «οι θυσίες τελειώνουν και είναι κρίμα τώρα στο τέλος να χαλάσει η προσπάθεια» και άλλα τέτοια χαριτωμένα, είναι απλώς απόδειξη ότι το «σύστημα» βρίσκεται σε πανικό. Οι συναντήσεις άλλωστε και οι ιδιωτικές συζητήσεις τον τελευταίο καιρό έχουν πάρει «φωτιά» και αρκετοί είναι εκείνοι, όσοι τουλάχιστον γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις, οι οποίοι δεν πήγαν ως ανέμελοι σε πολυτελή χειμερινά θέρετρα για τις διακοπές τους. Κάτι παραπάνω γνωρίζουν και δεν πρόκειται να το αποκαλύψουν, δημοσίως τουλάχιστον, μέχρι την ημέρα προκήρυξης των εθνικών εκλογών. Από εκείνο το σημείο και μετά θα αρχίσουν να εξηγούν τους λόγους, για τους οποίους πρέπει να γίνουν οι εκλογές, βάζοντας εκ νέου τα γνωστά διλήμματα. Το αν θα τους πιστέψει και πάλι ο ελληνικός λαός, είναι στο χέρι του. Προσεχώς κάλπες λοιπόν. Οι επίσημες ανακοινώσεις μένουν…
periodista.gr
Άλλωστε η κυβέρνηση Σαμαρά καταρρέει διότι η κοινωνική πολιτική είναι άγνωστη έννοια για τα κυβερνητικά στελέχη. Τι λένε λοιπόν σαν τα καλικαντζαράκια λίγο πριν τα Φώτα; «Χρονιά ανάκαμψης και ανάπτυξης το 2014». Στην ερώτηση βέβαια για την πηγή άντλησης αυτής της αισιοδοξίας, δεν μπαίνουν καν στον κόπο να απαντήσουν ή ακριβέστερα θα πουν αυτό που τους έχουν τονίσει να πουν. Δύο μόλις λέξεις. Πρωτογενές πλεόνασμα.
Τα πράγματα είναι απλά για την συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και για τα απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Οι κοινοβουλευτικές τους ομάδες άλλωστε έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα στις εκλογικές τους περιφέρειες και το μόνο πια τους απασχολεί σε αυτή την ανθρωπιστική καταστροφή είναι η πιθανότητα επανεκλογής τους όταν προκηρυχθούν οι εθνικές εκλογές. Αυτό βέβαια είναι ένα σημαντικό δεδομένο για τους ευρισκόμενους σε απόλυτο πολιτικό αδιέξοδο, Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο. Άλλωστε η πίεση από αρκετούς βουλευτές των δύο κομμάτων είναι πια αρκετά μεγάλη και δεν μπορούν να την αγνοήσουν για έναν πολύ απλό λόγο. Κινδυνεύουν πια και οι δύο πολιτικοί αρχηγοί από την δημόσια αμφισβήτηση και αυτό δεν θα ήθελαν να το δουν να εκδηλώνεται επισήμως σε καμιά περίπτωση.
Το δεύτερο σημαντικό δεδομένο είναι ότι την αναμέτρηση με την ελληνική κοινωνία δεν θα μπορέσουν τα κόμματα της συγκυβέρνησης να την αποφύγουν, καθώς στο τέλος της Άνοιξης οι διπλές κάλπες θα είναι γεγονός, όσο και να θα ήθελαν να το αποφύγουν. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και τρέμουν και μόνο στην ιδέα των αποτελεσμάτων για τις ελληνικές περιφερειακές, αλλά και για τις ευρωπαϊκές εκλογές. Στο μεσοδιάστημα, η κυβέρνηση Σαμαρά θα προσπαθήσει να πείσει τους εταίρους – δανειστές ότι η κατάρρευσή της είναι δεδομένη αν δεν πάρει και κάτι άλλο, πέρα από την «πιστοποίηση» του πρωτογενούς πλεονάσματος. Δύσκολα όμως μπορεί να πάρει κάτι παραπάνω η συγκυβέρνηση, πέρα από μια γενικόλογη υπόσχεση για διευθέτηση του ελληνικού χρέους, αν και η Άνγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκακνγκ Σόιμπλε, έχουν ξεκαθαρίσει την θέση τους ως προς αυτό το ζήτημα, ότι δηλαδή δεν πρόκειται να γίνει «κούρεμα» χρέους, δήλωση που επαναλαμβάνει διαρκώς και επίμονα και ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκυβέρνηση είχε «ποντάρει» όλες τις ελπίδες της στις γερμανικές εκλογές του φθινοπώρου. Τα πράγματα όμως στην πολιτική είναι ρευστά και η Γερμανία είδε να σχηματίζεται κυβέρνηση τρεις (!) μήνες σχεδόν μετά τις εκλογές, καθώς τα ακραία νεοφιλελεύθερα σταγονίδια του Φίλιπ Ρέσλερ δεν κατάφεραν να εισέλθουν στην Μπούντεσταγκ και οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ αναγκάστηκαν να κάνουν την κυβέρνηση του Μεγάλου Συνασπισμού με τους Σοσιαλδημοκράτες του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Με λίγα λόγια, η Γερμανία, έχοντας ήδη αποκομίσει τεράστια κέρδη από την ευρωπαϊκή «κρίση», δεν θα τα «έβαφε μαύρα» αν η τεχνητή αυτή «κρίση» χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο λάμβανε τέλος. Συνεπώς, «ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του» ή αλλιώς «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω», ενόψει μάλιστα Ευρωεκλογών. Άλλωστε το ζήτημα του ευρωπαϊκού χρέους, όχι δηλαδή μονάχα του ελληνικού, αναμένεται να συζητηθεί το καλοκαίρι και οι αποφάσεις να ληφθούν προς τα τέλη Αυγούστου. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση Σαμαρά δεν μπορεί να αντέξει πολιτικά μέχρι τότε, ειδικά αν έχει υποστεί συντριβή στις περιφερειακές και ευρωπαϊκές κάλπες.
Συμπερασματικά, οι δύο πολιτικοί αρχηγοί, Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος, καταστρώνουν τα δικά τους σχέδια, με το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού να το διατηρεί ο πρωθυπουργός όπως άλλωστε είναι και φυσιολογικό. Άλλωστε το ΠΑΣΟΚ είναι ήδη διαλυμένο ως προς την δομή, την συνοχή, την ιδεολογικοπολιτική του κατεύθυνση, αλλά και την εκλογική του επιρροή. Τα ίδια κινδυνεύει να πάθει και η ΝΔ, κάτι που διαμηνύουν σε αυστηρούς τόνους οι λεγόμενοι «καραμανλικοί» στον Αντώνη Σαμαρά και όπως εύκολα μπορεί να γίνει αντιληπτό, αυτή η προειδοποίηση δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Τα σενάρια, τα οποία προσπαθεί απεγνωσμένα να κινήσει η πτωχευμένη μιντιοκρατία, μέσω τηλεόρασης και αρθρογραφίας, ότι δηλαδή η κυβέρνηση πηγαίνει καλά και σε λίγο θα «φανεί φως στο τούνελ» ή «οι θυσίες τελειώνουν και είναι κρίμα τώρα στο τέλος να χαλάσει η προσπάθεια» και άλλα τέτοια χαριτωμένα, είναι απλώς απόδειξη ότι το «σύστημα» βρίσκεται σε πανικό. Οι συναντήσεις άλλωστε και οι ιδιωτικές συζητήσεις τον τελευταίο καιρό έχουν πάρει «φωτιά» και αρκετοί είναι εκείνοι, όσοι τουλάχιστον γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις, οι οποίοι δεν πήγαν ως ανέμελοι σε πολυτελή χειμερινά θέρετρα για τις διακοπές τους. Κάτι παραπάνω γνωρίζουν και δεν πρόκειται να το αποκαλύψουν, δημοσίως τουλάχιστον, μέχρι την ημέρα προκήρυξης των εθνικών εκλογών. Από εκείνο το σημείο και μετά θα αρχίσουν να εξηγούν τους λόγους, για τους οποίους πρέπει να γίνουν οι εκλογές, βάζοντας εκ νέου τα γνωστά διλήμματα. Το αν θα τους πιστέψει και πάλι ο ελληνικός λαός, είναι στο χέρι του. Προσεχώς κάλπες λοιπόν. Οι επίσημες ανακοινώσεις μένουν…
periodista.gr
