Ενδιαφέροντες καιροί…

Του Γιάννη Παντελάκη

Ενδιαφέροντες καιροί. Το μόνο σίγουρο. Ολα τα υπόλοιπα βρίσκονται στον αέρα. Ολες οι «σταθερές» της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, όλα εκείνα που σε μεγάλο βαθμό συντέλεσαν καθοριστικά στη σημερινή χρεοκοπία, κλονίζονται. Και όχι μόνον αυτό. Σε μερικές περιπτώσεις καταρρέουν και είναι τέτοια η πτώση τους που σηκώνεται μεγάλη σκόνη. Τόση όση χρειάζεται για να δημιουργήσει μια αποπνικτική ατμόσφαιρα. Μοιάζει με αιθαλομίχλη, ανάλογη με εκείνη των τζακιών. Η ίδια οσμή. Προφανώς λόγω της σύνθεσής της. Πολιτικοί που αποδεικνύεται πως έκλεβαν το δημόσιο χρήμα. Στρατιωτικοί που γέμιζαν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους. Μιντιάρχες που έπαιρναν δάνεια απολύτως επισφαλή. Επιχειρηματίες γκλαμουράτοι που εμπλέκονταν σε οικονομικά σκάνδαλα. Αλλοτε κολεγιόπαιδα που έφτιαχναν μικρές παρέες και ροκάνιζαν τράπεζες. Και δημοσιογράφοι που χωρίς τσίπα υπερασπίζονται...

τα υπό δικαστικό έλεγχο αφεντικά τους.

Κατά μια έννοια, βιώνουμε μια εποχή κάθαρσης. Εστω και αν αυτή δεν προχωρήσει όσο πρέπει. Η βεβαιότητα είναι μία: Ολα όσα γνωρίζαμε, στα οποία στήθηκε το μοντέλο λειτουργίας αυτής της χώρας τα τελευταία περίπου σαράντα χρόνια, είναι υπό απόλυτη αμφισβήτηση. Οχι έτσι γενικά, όχι επειδή τουλάχιστον ένα κομμάτι της κοινωνίας τα έχει αποδομήσει, αλλά με συγκεκριμένα στοιχεία, ονόματα και αποδείξεις.

Οσα αποκαλύπτονται από τις δικαστικές έρευνες δεν είναι ένα κομμάτι μιας σύγκρουσης συμφερόντων, όπως συνέβαινε παλιά. Τότε που μαθαίναμε μικρές ή μεγάλες αλήθειες μόνο όταν οι ισχυροί έλυναν τους λογαριασμούς τους. Τώρα, συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Δικαστικές έρευνες αναδεικνύουν σκάνδαλα, πρόσωπα που άλλοτε δεν τα άγγιζε κανείς οδηγούνται στη Δικαιοσύνη και τα κελιά των φυλακών παύουν να φιλοξενούν μόνο τους συνήθεις… καταραμένους. Τα μοιράζονται με άλλοτε πανίσχυρους πολιτικούς, μεγάλης επιφάνειας εφοπλιστές και άλλοτε ακλόνητους μιντιάρχες. Δεν είναι κι άσχημα όλα αυτά.

Αν οι ιστορίες αυτές έχουν συνέχεια, έχουμε να δούμε πολλά ακόμα. Τα περισσότερα απ’ όσα συζητάμε μεταξύ μας γιατί «κάτι είχαμε ακούσει», αλλά ποτέ δεν ήρθαν σε δημόσια θέα. Μπορεί να αποκτήσουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον αυτοί οι καιροί. Να ακουστούν ονόματα που έπαιξαν τον καταστρεπτικό ρόλο τους αλλά δεν τα άγγιζε κανείς. Να μάθουμε πώς πολλαπλασιάζονταν στη χώρα οι οικονομικά επιτυχημένοι. Να καταλάβουμε πόσο σαθρό ήταν το σύστημα πάνω στο οποίο βασίστηκε το μεταπολιτευτικό μας «θαύμα».

Το πιο ενδιαφέρον ενδεχομένως των αποκαλύψεων που έρχονται στο φως της δημοσιότητας είναι πως στο μεγάλο αυτό πάρτι δεν μετείχαν μόνο πολιτικοί, όπως πολλοί ήθελαν να πιστεύουν. Ισως να ήταν και οι λιγότεροι αυτοί. Στο πάρτι έπαιρναν μέρος ισχυροί επιχειρηματίες, ιδιοκτήτες χρεοκοπημένων μέσων ενημέρωσης, τα οποία ωστόσο παρέμεναν ζωντανά, στρατιωτικοί που πούλαγαν πατριωτισμό γεμίζοντας τις τσέπες τους μίζες, νεόκοποι γιάπηδες των βορείων προαστίων που αναλάμβαναν να «εξυγιάνουν» τράπεζες και δημόσιους οργανισμούς με το αζημίωτο. Με δυο λόγια, άνθρωποι απ’ όλους τους χώρους που επηρέαζαν τις τύχες μας, είχαν βάλει, λίγο ή περισσότερο, το χέρι στο μέλι.

Η προσδοκία είναι όλα αυτά που εξελίσσονται να μην αποτελέσουν μια μικρή παρένθεση. Να μη χρησιμοποιηθούν δηλαδή σαν μια βαλβίδα εκτόνωσης θυμού και οργής της κοινωνίας. Και αμέσως μετά να γυρίσουμε σε όσα ήδη βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Και για να συμβεί αυτό, για να υπάρξει μια συνέχεια στην κάθαρση δηλαδή, δεν αρκούν μερικές εισαγγελικές διώξεις ή δικαστικές καταδίκες. Χρειάζεται να γίνουν πολύ περισσότερα και όχι μόνο από το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Το τελευταίο, ιδιαίτερα εκείνο που διαχειρίζεται τις τύχες μας, έχει υποχρέωση να δείξει ακόμα και μια περίσσια υπερβολή στα θέματα διαφάνειας. Σε όλους τους τομείς. Αλλά για να συμβεί αυτό, χρειάζεται και ένα είδος αυτοκάθαρσης, άλλωστε γέννημα-θρέμμα δικό του είναι όλοι αυτοί που καταλήστεψαν το δημόσιο χρήμα. Εχει τα κότσια; Αν απαντήσω θετικά, φοβάμαι πως θα διαψευσθώ.

Είναι και θέμα πολλών ακόμα όμως. Των δημοσιογράφων, για παράδειγμα, που πολλές φορές υποκρινόμαστε δηλώνοντας έκπληκτοι από τις αποκαλύψεις σαν και εκείνους που «πέφτουν από τα σύννεφα». Οι ευθύνες μας δεν είναι μικρές, είτε γιατί ένα δικό μας κομμάτι λειτουργούσε συμπληρωματικά στις βρόμικες αυτές ιστορίες, είτε γιατί σιωπήσαμε ενώ ξέραμε…

Από efsyn μέσω farmakoglwssa-kirki

Mαζί τα φάγαμε μιζωμένα λαμόγια, γερμανοτσογλάνια του κερατά; ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ... ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ο Κ. Μπακογιάννης φιλοξένησε την Πρωτοχρονιά στο Καρπενήσι με λεφτά του δήμου(;) τον κολλητό του Χατζηδάκη, αλλά σήμερα ...εξαφανίστηκαν τα τοπικά δημοσιεύματα και η απόφαση της Διαύγειας!! Ποιος θα δώσει εξηγήσεις;;

Aπό τον Χρήστο Φωτεινό
ΜΟΝΟ στο PRESS-GR

Ένα καταπληκτικό θέμα έχει προκύψει (πάλι...) με τον δήμαρχο Καρπενησίου (που τώρα θέλει να γίνει και περιφερειάρχης...) Κώστα Μπακογιάννη και το οποίο το Press-gr σας παρουσιάζει όσο γίνεται πιο αναλυτικά...

Ο υπουργός Ανάπτυξης (και στενός φίλος της οικογένειας Μητσοτάκη) Κωστής Χατζηδάκης έκανε Πρωτοχρονιά στην Ευρυτανία. Ενώ αρχικά γράφτηκε στην τοπική εφημερίδα «Ευρυτανικά Νέα» ότι «ο υπουργός φιλοξενήθηκε στην οικία του Ευρυτάνα βουλευτή κ. Θαν. Μπούρα», στη συνέχεια αποκαλύφθηκε ότι δεν ήταν έτσι.

Σήμερα το πρωί το τοπικό site (της εν λόγω εφημερίδας)evrytanika.gr, διορθώνοντας το έντυπο δημοσίευμα αποκάλυψε...

«με έξοδα του δήμου Καρπενησίου, στο πλαίσιο της προώθησης του τουρισμού (Κ.Α Ενέργειες φιλοξενίας, σίτισης μεταφοράς τουριστικών παραγόντων & δημοσιογράφων που σχετίζονται με την προώθηση του τουρισμού ) διέμεινε στην ευρυτανική πρωτεύουσα, την περίοδο της Πρωτοχρονιάς, ο Υπουργός Ανάπτυξης κ. Κωστής Χατζηδάκης» και μάλιστα για το σκοπό αυτό "επιλέχθηκε το... 5στερο ξενοδοχείο Μονάτα».

Ο τίτλος του δημοσιεύματος ήταν: «Στο Μοντάνα διέμεινε, με έξοδα του δήμου, ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης. Τι αναφέρει η απόφαση του Δ.Σ». Και υπήρχε μαζί η σχετική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου με θέμα «Φιλοξενία διαμονή κ. Υπουργού Ανάπτυξης από 30/12/2013 έως 31/12/2013», την υπογραφή του αρμόδιου αντιδημάρχου Δημήτρη Σταμάτη, με ημερομηνία απόφασης την 30 Δεκεμβρίου 2013 και ημερομηνία ανάρτησης την 9 Ιανουαρίου 2014 (δηλαδή χθες) και ώρα 10:53 το πρωί.

Από εδώ και πέρα αρχίζουν τα ...ωραία:
To site έκανε τη δημοσίευση σήμερα το πρωί. Μέχρι περίπου τις 12 το μεσημέρι υπήρχε και το δημoσίευμα στο site και η απόφαση στη Διαύγεια. Στη συνέχεια ...εξαφανίστηκαν κατ δύο!!!!
Πατώντας το link για το δημοσίευμα η ένδειξη που βγαίνει είναι ότι «το άρθρο δεν βρέθηκε».

Υπάρχει όμως, όπως μπορείτε να δείτε, το ίχνος του...

Στη Διαύγεια, τώρα, η αναζήτηση από σήμερα το μεσημέρι για το συγκεκριμένο θέμα τι βγάζει; Οτι «η απόφαση ανακλήθηκε» με αιτιολογία «λάθος αρχείο».

Δηλαδή; Και γιατί ανακλήθηκε σήμερα; Ύστερα από δέκα ημέρες;; Και ποιο «λάθος» έγινε; Και γιατί δεν δημοσιεύθηκε ανακλητική απόφαση; Έπρεπε να προηγηθεί το δημοσίευμα; Είναι νόμιμό αυτό; Και αν είναι νόμιμο, είναι ηθικό; Αυτό αφορά και την εφημερίδα – site που πρέπει να πει τι μεσολάβησε και ...εξαφάνισε το δημοσίευμα αντί να επανέλθει με ένα νεότερο...

Μέχρι να διευκρινιστεί τι έγινε με την φιλοξενία του υπουργού Ανάπτυξης, εξηγήσεις οφείλει και ο κ. Κ. Μπακογιάννης. Αυτό είναι το πολιτικό ήθος με το οποίο επιδιώκει να συνεχίσει την (πολιτική) διαδρομή του;

Τι ...κουκούλωμα είναι αυτό που έγινε;

Πάντως επειδή δεν τα ...κουκούλωσαν καλά, εγώ (για λογαριασμό του αγαπημένου μας Press-gr) βρήκα και το δημοσίευμα που «εξαφάνισε» (ΝΤΡΟΠΗ!!!!) η καλή τοπική εφημερίς αλλά και την απόφαση που «εξαφάνισε» η Διαύγεια και στην οποία φαίνεται ότι ο Δήμος Καρπενησίου θα πλήρωσε «με απευθείας ανάθεση» για τις πρωτοχρονιάτικες διακοπές του κ. Χατζηδάκη 395 ευρώ....

Μια λεπτομέρεια που ίσως είναι κρίσιμη για την «εξαφάνιση» της απόφασης από την Διαύγεια: Αρμόδιος υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης (και για το χειρισμό της Διαύγειας) είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θείος του κ. Κ. Μπακογιάννη. Οπαδός και αυτός της διαφάνειας στο δημόσιο βίο – αλλά για τους ...άλλους!

Κατέρρευσε από την πείνα πολύτεκνη μητέρα! Θα 'ρθει η ώρα που τα γερμανοτσογλάνια του μνημονίου, τα κτήνη θα πληρώσουν για όλα τα εγκλήματά τους... κι ακριβά!

Κατέρρευσε από την πείνα πολύτεκνη μητέρα

Έντρομοι είδαν δεκάδες πολίτες στην περιοχή των Δεμενίκων της Πάτρας μία γυναίκα να λιποθυμά μπροστά στα μάτια τους.

Αμέσως, κάλεσαν το ΕΚΑΒ, το οποίο την παρέλαβε και τη μετέφερε στο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί διέγνωσαν ότι πάσχει από ασιτία, ενώ, λόγω της ελλιπούς διατροφής, εμφάνιζε στένωση στομάχου.

Η γυναίκα – μητέρα τεσσάρων ανηλίκων παιδιών – λιποθύμησε, την ώρα που βρισκόταν λίγα μέτρα πριν παραλάβει δωρεάν τρόφιμα από το...

πνευματικό κέντρο των Δεμενίκων, το οποίο κάθε βδομάδα κάνει διανομή αγαθών σε αναξιοπαθούντες.

Να σημειωθεί πως, λόγω της κακής έως ανύπαρκτης διατροφής της, οι γιατροί διαπίστωσαν πως η γυναίκα έχει πρόβλημα και με την καρδιά της. Η μητέρα των τεσσάρων ανηλίκων παιδιών παρέμεινε στο νοσοκομείο για βραχεία νοσηλεία επί δέκα ώρες και, στη συνέχεια, πήρε εξιτήριο, αλλά εκ μέρους των υπευθύνων του Πνευματικού Κέντρου των Δεμενίκων εκφράζονται φόβοι τόσο για την κατάστασης υγείας της ίδιας όσο και για την κατάσταση των τεσσάρων μικρών παιδιών της.

Πηγή: patrastimes.gr, μέσω "enikos"
* Μοντάζ "Το Γρέκι"

Ιδού, πως μπορεί να καταντήσει ο άνθρωπος στην Ελλάδα της κρίσης!

Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος
'PRESS-GR'

Ήταν κατά τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης όταν ένα 17χρονο αγόρι που επισκέπτονταν τον θείο του, για να του ευχηθεί επί τη ευκαιρία της ονομαστικής του εορτής, που συνάντησε για πρώτη φορά έναν ευγενικό και τρυφερό κύριο, κορυφαίο τότε υπουργό της ΝΔ, ο οποίος αργότερα φρόντισε να μην στερηθεί η κοινωνία και η πολιτική το πολιτικο-οικογενειακό του «σπέρμα» - με την γνωστή και ευγενή έννοια της οικογενειοκρατίας, ασφαλώς και...
πώς αλλιώς! Ο κύριος υπουργός ρωτά κάποια στιγμή το αγόρι: «Γιατί δεν έρχεσαι να τα πούμε, πιστεύεις αλήθεια πως θα καταφέρεις μόνος σου»; «Έτσι νομίζω», απαντά αμήχανα το αγόρι. «Ο άνθρωπος που δεν στηρίζεται, δεν γίνεται άνθρωπος», αποκρίνεται ο υπουργός και με ένα χαμόγελο και ένα απαλό χτύπημα στην πλάτη απομακρύνθηκε από το αγόρι, που στο μεταξύ είχε μετουσιωθεί σε «στήλη άλατος».

Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια. Το αγόρι μεγάλωνε και μεγάλωνε, ενώ η εξουσία άλλαζε χέρια μεταξύ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά η απορία του δεν είχε ακόμη ικανοποιηθεί: τί (να) γίνεται, άραγε, ο άνθρωπος που δεν στηρίζεται; Γίνεται Μόγλης, πληροφορούμε σήμερα από το «Βήμα της Κυριακής» και ευγνωμοσύνη οφείλω στην άγνωστή μου κυρία Βασιλική Γ. Τζότζολα (1977), η οποία εξηγώντας τον ρουσφετολογικό διορισμό της στο ΚΕΠΕ (νομικός σύμβουλος) είπε και όρισε: «Άνθρωπος που δεν στηρίχθηκε από την ώρα που γεννήθηκε, κατάντησε Μόγλης». Έτσι εξηγούνται όλα! Τώρα επιτέλους κατάλαβε το αγόρι γιατί «βαδίζει», σκέφτεται και συμπεριφέρεται διαφορετικά από τους ανθρώπους στην Ελλάδα – όσους τέλος πάντων «φρόντισαν» να γίνουν άνθρωποι δια της γνωστής στην Ελλάδα «στηρίξεως».

Αν η κυρία Τζότζολα συνειδητοποιούσε τί πρόσφερε στην κοινωνιολογία με αυτή την διχοτομική κατηγοριοποίηση (άνθρωπος-Μόγλης) με αιτιατό μηχανισμό την οικογενειοκρατία, την νομενκλατούρα γενικότερα, την πατρωνία και το χυδαίο ρουσφέτι, θα ζητούσε στήριξη για υποψηφιότητα στα ανώτερα αξιώματα της πολιτείας! Τι λέω; Στήριξη για ένα σημαντικό διεθνές βραβείο και ένα αντίστοιχο πόστο που θα έκανε ασφαλώς όλους εμάς τους έλληνες (ανθρώπους και Μόγληδες) υπερήφανους!

Θεωρώντας υποχρέωσή μου να στηρίζω ανθρώπους σαν αυτήν την νεοδημοκράτισα, νέα γυναίκα, θα επιχειρούσα έναν ορισμό περί ανθρώπου για να καταλάβετε όλοι σε τί διαφέρει από τον Μόγλη – καί η κυρία καί ο άνθρωπος ασφαλώς! θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι άνθρωπος είναι το πλάσμα της οικογενειοκρατίας και του κομματισμού που απέβαλε ή μάλλον συνέπτυξε κατά μεγάλο μέρος την ελεύθερη και αδέσμευτη φύση του και πολιτική του βούληση, αναδημιουργώντας ένα περιβάλλον νομενκλατούρας, αυτό που ονομάζουμε στην Ελλάδα μας πολιτισμένο περιβάλλον. Πρόκειται για το περιβάλλον που αποκρυσταλλώνει αδιάρρηκτες σχέσεις ευνοιοκρατίας και διαπλοκής, ενώ προκαλεί (ανθρωπίνως) ροπή προς τη διαφθορά, η οποία χαρακτηρίζει την ανθρώπινη χώρα μας!

Μόγληδες, από την άλλη, είναι τα υποκείμενα εκείνα που δεν πέτυχαν στη ζωή τους να γίνουν αντικείμενα του ανθρώπινου ελληνικού πολιτισμού, ο οποίος ασφαλώς εκφράζεται υπευθύνως από την διάσταση του δικομματισμού και των «νταβάδων» κατά Καραμανλή, στα δημόσια πράγματα και στην αγορά. Πρόκειται στην ουσία για κάποια παιδιά που για διάφορους λόγους κοινωνικοπολιτικού αποκλεισμού (ευρύτερα κοινωνικούς, ταξικούς, ιδιοσυγκρασιακούς κλπ.) βρέθηκαν να ζουν από πολύ μικρή ηλικία ανάμεσα σε ένα εχθρικό στον ρουσφέτι και την πατρωνία περιβάλλον, χάνοντας στην ουσία την επαφή τους με τον τρέχοντα ελληνικό πολιτισμό. Αυτοί οι Μόγληδες είναι εκείνοι που τις προάλλες η αφεντιά μου αποκαλούσε παρίες, σε αντιδιαστολή με την «ευγενή τάξη» των νεόπλουτων.

Το χειρότερο για τις πολιτικές εξελίξεις στην χώρα μας είναι πως τελευταίως παράγονται πολλοί μόγληδες. Φτάσαμε, άκουσον- άκουσον, στα χρόνια της κρίσης (την εποχή της τρόικας) να ανακαλύπτουμε πως ακόμη και άνθρωποι με τα όλα τους, γόνοι γνωστών πολιτικών οικογενειών, πλήττονται - για την ακρίβεια προσβάλλονται - από το σύνδρομο του Μόγλη. Οι οικογένειές τους, που τους στήριξαν ασφαλώς με κάθε μέσο, έχουν , όπως μαθαίνω, βρεθεί σε απόγνωση, δεν ξέρουν τι να κάνουν με δαύτους! Μέχρι και «πινακίδες κυκλοφορίας» πλαστογραφούν – όχι οι οικογένειές τους, αλλά οι ίδιοι, οι μέχρι χτες άνθρωποι και σήμερα μόγληδες!

Μάλλον κάτι συμβαίνει με τους νευρώνες και τις μεταξύ τους συνάψεις, των ανθρώπων στην Ελλάδα τελευταία και άρχισαν να συμπεριφέρονται σαν μόγληδες!!! Έτσι σχετικοποιείται και η ψυχιατρική άποψη που πολύ με προβλημάτιζε παλαιοτέρα! Σύμφωνα με αυτήν, αν κάποιος έχει ζήσει από μικρός μακριά από τον πολιτισμό της νομενκλατούρας και της διαπλοκής , δεν είναι έπειτα ικανός να ενταχθεί σ’ αυτόν. Σύμφωνοι, αλλά ακόμη κι αν αυτός έχει «φυσιολογική» ένταξη, αυτό δεν σημαίνει πως δεν κινδυνεύει από το σύνδρομο του Μόγλη, σε περιόδους κρίσεων όπως η Ελληνική! Δεν είναι αδύνατον από νεόπλουτος να καταλήξεις παρίας, στο βαθμό που η οικογένεια ή η «οικογένεια», «παρέα», «συμμορία» - πες το όπως θες – πάψει για δικούς της υποκειμενικούς λόγους ή αντικειμενικούς (δικαστική απειλή, για παράδειγμα ) να σε στηρίζει! Ιδού, πως μπορεί να καταντήσει ο άνθρωπος, στη σημερινή Ελλάδα, αγαπητέ αναγνώστη… ένας Μόγλης!

Κοιτάξτε, είναι νομίζω η πρώτη φορά μετά τον πόλεμο και τον εμφύλιο που οι άνθρωποι του καλού κόσμου νοιώθουν να απειλούνται από μόγληδες. Τι συμβαίνει; Να σας πω: Η συγκεκριμένη διαδικασία πτώχευσης και φτωχοποίησης που έχει επιλεγεί ως στρατηγική από την τρόικα διαμορφώνει ένα παράδοξο πολιτικό περιβάλλον, το οποίο οδηγεί την μεταμοντέρνα Ελλάδα να βιώνει αντιδραστικώς και μερικώς σχέσεις πραγματικού συντεταγμένου κράτους, έστω και στιγμιαία. Σε ένα τέτοιο κράτος ως φυσιολογικοί άνθρωποι (πολίτες) θεωρούνται οι μόγληδες και μη-φυσιολογικοί οι άνθρωποι σαν την κυρία Τζότζολα. Έτσι, στιγμιαία σπάει το καθεστώς του ιμπεριαλιστικού αυτοκρατορισμού, ο οποίος χαρακτήριζε τις κοινωνικές και πολιτικές σχέσεις στην Ελλάδα του άκρως προβληματικού «εθνικού-κράτους». Η δομή των σχέσεων στον ιμπεριαλιστικό αυτοκρατορισμό είναι η πατρωνία, ενώ σε ένα κανονικό, μοντέρνο κράτος ο χώρος δομείται από το «κράτος δικαίου» και ως καθεστώς αξιοκρατίας.

Καταλάβατε το παράδοξο; Φτάσαμε η μετατροπή της Ελλάδας σε Υποτελή Μετανεωτερική Πολιτεία να αναδεικνύει εμφατικώς κοινωνικοπολιτικές παθογένειες που δεν επέτρεψαν ποτέ στο ελληνικό κράτος να ολοκληρωθεί ως ευνομούμενη, αστικοδημοκρατική πλουραλιστική πολιτεία! Μόνον που τις αμαρτίες των ανθρώπων του ρουσφετιού και της γενικευμένης πατρωνίας πληρώνουν κεφαλαιωδώς σήμερα και πρωταρχικώς οι μόγληδες… και καλά άνθρωποι δεν λογαριάζονται αυτοί, είναι κάτι μεταξύ ανθρώπου και ζώου, αλλά δεν είναι φριχτό να νοιώθουν επιπλέον και μαλάκες; Φροντίστε τουλάχιστον έλληνες-άνθρωποι να μην κάνετε τους έλληνες-μόγληδες της ευρύτερης κοινωνίας να αισθάνονται εντελώς μαλάκες! Για το καλό της πλουραλιστικής δημοκρατίας και το δικό σας, ομιλώ 

Άτυπα...

Τον κύριο Χάρη Θεοχάρη σίγουρα τον έχετε ακούσει. Μιλάμε για τον γενικό γραμματέα τού υπουργείου οικονομικών, ο οποίος είναι επιφορτισμένος με τα δημόσια έσοδα. Πρόκειται, δηλαδή, για τον άνθρωπο ο οποίος έχει φορτωθεί την προσπάθεια του κράτους να μαζέψει όσο περισσότερα λεφτά γίνεται.

Την Ευαγγελία Αγγελίδου σίγουρα δεν την ξέρετε, αφού είναι μια απλή συνταξιούχος. Η ιδιαιτερότητά της είναι ότι μέσα στο 2012 εισέπραξε αναδρομικά εισοδήματα περίπου 25.000 ευρώ. Έτσι, λοιπόν, κάτι...

τα αναδρομικά και κάτι τα τρέχοντα, της βεβαιώθηκε ως φόρος εισοδήματος 2013 το ποσό των 13.000 ευρώ.

Φυσιολογικά, αυτά τα δεκατρία χιλιάρικα πρέπει να καταβληθούν σε τρεις δόσεις. Η συνταξιούχος ζήτησε καλύτερο διακανονισμό από το κράτος αλλά -βάσει των κείμενων νόμων- δεν μπορεί να γίνει τίποτε καλύτερο από δώδεκα δόσεις. Επειδή αυτό σημαίνει ότι κάθε μήνα πρέπει να πληρώνει κάπου 1.100 ευρώ ως δόση, η συνταξιούχος τόλμησε να ανοίξει διάλογο στο twitter με τον ίδιο τον κύριο Θεοχάρη, προκειμένου να βρεθεί τρόπος αύξησης των δόσεων. Προσέξτε τον σπαρταριστό διάλογο που ακολούθησε:

Προσέξτε πώς απαντάει υψηλόβαθμος δημόσιος λειτουργός σε αγωνιώδες ερώτημα πολίτη: Δίνεται (σ.σ.: "Δίνετε", κύριε Θεοχάρη! Αμάν πια μ' αυτό το τρίτο ενικό!) άτυπα όσα μπορείτε!!! Δηλαδή: δεν έχει σημασία αν εμείς έχουμε νομοθετήσει ότι ο φόρος σου δεν μπορεί να πάει πάνω από 12 δόσεις, εσύ δίνε ό,τι μπορείς και θα τα βρούμε.

Δεν θυμάμαι πού διάβαζα για κάποιον πολιτειακό αστυνομικό, ο οποίος θύμωνε όταν τον απόπαιρναν επειδή έδινε κλήση σε όποιον παραβίαζε το όριο ταχύτητας έστω και κατά 2-3 μίλια την ώρα. "Δεν καταλαβαίνω", υποστήριζε, "γιατί δεν πρέπει να πάρει κλήση όποιος κινείται με 62 μίλια την ώρα εκεί όπου το όριο είναι 60. Αν ο νομοθέτης εκτιμά ότι η ταχύτητα των 62 μιλίων δεν πρέπει να τιμωρείται, ας βάλει το όριο πιο πάνω".

Έτσι είναι, κύριε Θεοχάρη. Τί πάει να πει "δίνε άτυπα όσα μπορείς"; Τί σημαίνει αυτό το "άτυπα" όταν βγαίνει από τα χείλη ενός υψηλόβαθμου στελέχους; Αν ο νομοθέτης συμπόναγε τον κοσμάκη, θα φρόντιζε να κάνει τυπικό το "δώσε όσα μπορείς". Μάλιστα δε, για να πάμε την κουβέντα πιο πέρα, αν ο νομοθέτης νοιαζόταν τον κοσμάκη, θα φρόντιζε να του φορτώνει τόσα φορολογικά βάρη ώστε να μη χρειάζεται κανενός είδους διευκόλυνση στην εξόφλησή τους.

Εν πάση περιπτώσει, εξακολουθώ να μη καταλαβαίνω την "άνεση" με την οποία ο κύριος Θεοχάρης διαστέλλει (δηλαδή, ξεχειλώνει) τον νόμο. Αν το καλοσκεφτείτε, ο γενικός γραμματέας προτρέπει τον πολίτη να κάνει αυτό που τον βολεύει και, μάλιστα, του υπόσχεται ότι η πολιτεία δεν πρόκειται να τον τιμωρήσει. Άραγε, γιατί ο κύριος Θεοχάρης προβαίνει "ελαφρά τη καρδία" σ' αυτή την ενέργεια; Τί μπορεί να έχει κατά βάθος στον νου του;
- (α) Ξέρουμε ότι το έχουμε παραχέσει με την υψηλή φορολογία, σε σημείο που κινδυνεύουμε από λαϊκή έκρηξη. Οπότε, δίνε μας εσύ όσα αντέχεις να δώσεις κι εμείς θα κάνουμε τα στραβά μάτια για να μην εξωθήσουμε τα πράγματα στα άκρα.
- (β) Επειδή έχουμε ξεχαρβαλώσει το κράτος, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να χάσουμε την μπάλλα και να μη ξέρουμε ποιον μπαταχτσή να πρωτοκυνηγήσουμε. Οπότε, άσε να παίρνουμε από κάποιους έστω και λιγώτερα ώστε να μπορούμε να ασχοληθούμε με τους υπόλοιπους.
- (γ) Γνωρίζουμε ότι αν έχεις ήδη μεταβιβάσει τα περιουσιακά σου στοιχεία στα παιδιά σου και τώρα σηκώσεις τα λεφτά σου από την τράπεζα, το δημόσιο ταμείο δεν θα μπορεί να σου πάρει δεκάρα (με δεδομένο, εννοείται, ότι ποσά συντάξεων κάτω από 1.000 ευρώ είναι ακατάσχετα). Οπότε, ας κάνουμε -και καλά!- ότι σε συμπονάμε, μπας και μας τα δώσεις από μόνη σου, έστω και με μια μικρή καθυστέρηση. Έτσι κι αλλοιώς, οι προαυξήσεις των καθυστερήσεων συνεχίζουν να τρέχουν.

Στο ίδιο πνεύμα κινείται ο γενικός γραμματέας και στην απάντησή του προς τον άλλον πολίτη, ο οποίος διερωτάται αν η άτυπη καταβολή "όσων μπορείτε" αρκεί για να αναστείλει κατασχέσεις. Ο κύριος Θεοχάρης ισχυρίζεται ότι λαμβάνεται υπ' όψη η πρόθεση (ενν. να εξοφλήσει ο πολίτης την οφειλή του). Το θέμα είναι: από ποιόν λαμβάνεται υπ' όψη η πρόθεση; Αφού ο νόμος δεν κάνει λόγο ούτε για προθέσεις ούτε για επιρρήματα, πώς τολμάει ο γενικός γραμματέας να λέει τέτοια πράγματα; Πώς είναι τόσο σίγουρος ότι οι επιφορτισμένοι με την τήρηση των νόμων λειτουργοί δεν θα δείξουν αυστηρότητα; Εκτός εάν εννοεί ότι οι μεν φορολογούμενοι θα δίνουν άτυπα όσα μπορούν η δε πολιτεία θα επιβάλει άτυπα την μη δίωξή τους.


Εν πάση περιπτώσει, για να είμαι ειλικρινής, διαβεβαιώ τον αναγνώστη ότι η "συμβουλή" τού κυρίου Θεοχάρη παραβιάζει ανοιχτές πόρτες: αυτό το δίνω-κατιτίς-και-δεν-με-κυνηγάει-ο-εισαγγελέας συνιστά κοινή πρακτική εδώ και πολλά χρόνια. Τολμώ δε να δηλώσω ότι αυτήν ακριβώς την συμβουλή την έχω δώσει αμέτρητες φορές μέσα στα σχεδόν τριάντα χρόνια τού επαγγελματικού βίου μου και, χάρη σ' αυτήν ακριβώς την συμβουλή, υπάρχουν σήμερα πολλοί που "σχωρνάνε τα πεθαμένα μου".

Μόνο που εγώ δεν είμαι υψηλόβαθμος δημόσιος λειτουργός σαν τον κύριο Θεοχάρη. Κυρίως δε, εγώ δεν είμαι ταγμένος να υπηρετώ την "δημοκρατία" τού κυρίου Θεοχάρη και τους νόμους της. Υπ' αυτή την έννοια, μπορώ να πω ότι ειλικρινά χαίρομαι που ο κύριος Θεοχάρης αποδεικνύει -εμμέσως πλην σαφώς- ότι αντιμετωπίζει αυτό το ελεεινό κράτος "δικαίου" περίπου όπως εγώ: το έχει χεσμένο!

Έστω και...άτυπα.

Από Cogito ergo sum

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2qIzIH1bV

Ο αλήτης ρουφιάνος «δημοσιογράφος» Τ. Χατζή (ΣΚΑΙ), αυτό το μνημονιακό γερμανοτσογλάνι στο pay rolle του Ταχυδρομικού Ταμιευτήριου, μας λέει «συνονθύλευμα το κόμμα του Πάνου Καμμένου»…

Ρε τσογλάνι, σε πείραξαν οι θέσεις του για το ΤΤ; Θα σου κόψουν τη μισθοδοσία;
Ούστ τσογλάνι του κερατά! 

 

 

 

sibilla

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΜΠΑΣΚΕΤ Β΄ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ Α΄ ΓΥΡΟΣ - 12η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ Άργος Ορεστικό – Πιερικός Αρχέλαος 73 - 60

ΠΙΕΡΙΚΟΣ ΑΡΧΕΛΑΟΣ

 Σύλλογος Φίλων Καλαθοσφαίρισης  -

 Γραφείο τύπου

 E-mail: information@pierikosbc.gr

 Κλειστό Γυμναστήριο, Σιδηροδρομικός Σταθμός, τηλ. - fax: 23510 32153, 6978 495134

 60100 Κατερίνη

 http://www.pierikos-archelaos.gr

 www.facebook.com/pierikosarxelaos

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δίκαιη ήταν η νίκη της γηπεδούχου ομώνυμης ομάδας στο Άργος Ορεστικό, αφού η εικόνα του Πιερικού Αρχελάου δεν ήταν η αναμενόμενη όπως στα περασμένα παιχνίδια. Το Άργος Ορεστικό από την αρχή του αγώνα έδειξε ένα μεγαλύτερο …  πείσμα για την επικράτηση και αυτό έφερε το αναμενόμενο αποτέλεσμα. 

Διαιτητές ήταν οι κ. κ. Θωμόπουλος και Τσιρτσιμάλης.

Τα δεκάλεπτα : 23-10, 44-34, 63-50, 73-60.

Οι συνθέσεις:

ΑΡΓΟΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟ (Δημητριάδης): Ζυγούρας 15(1), Πανταζής, Μάκρας, Μιχαηλίδης 13(2), Τράντας 21(5), Κόττας 15, Δημητριάδης, Σκορδάρης, Τσαγκαρούλης, Χατζηκυριακίδης 10.

ΠΙΕΡΙΚΟΣ ΑΡΧΕΛΑΟΣ (Χατζηιωάννου): Αμπαράς 9(3), Κοντσές, Γκοντόπουλος 17(1), Τσαλμπούρης 2, Σακελλαρίου 10, Πέτκος, Ασημάκης 7(1), Γεωργούλας 15, Παπαδόπουλος, Οικονόμου.

●Τα αποτελέσματα της 12^ης αγωνιστικής: Ελευθερούπολη - Ηρακλής Κοζάνης 79-77 (64-64 κ.αγ), Ευρώπη Πευκοχωρίου – Αίαντας Ευόσμου 86-93 (81-81 κ.αγ, 84-84 α' παρ), Στρατώνι - Λιβαδειά 80-66, Αργοναύτης - Νίκη Βόλου 80-79, ΧΑΝΘ - Δόξα Λευκάδας 51-75, Αιγάλεω - Μαχητές Δόξα Πεύκων 70-79.

●Η επόμενη αγωνιστική (Κυριακή 19/1/2014): Ηρακλής Κοζάνης – Πευκοχώρι, Αίαντας Ευόσμου – Άργος Ορεστικό, Λιβαδειά – Ελευθερούπολη, Νίκη Βόλου – Στρατώνι, Δόξα Λευκάδας – Αργοναύτης, Μαχητές Δόξας Πεύκων – ΧΑΝΘ, Πιερικός Αρχέλαος – Αιγάλεω (στις 2 μμ).

●Η βαθμολογία (σε 12 αγώνες): Λιβαδειά 21, Δόξα Λευκάδας 21, ΧΑΝΘ 20, Στρατώνι 20, Αίαντας  Ευόσμου 19, Μαχητές Δόξας Πεύκων 19, Πιερικός Αρχέλαος 18, Αργοναύτης 18, Πευκοχώρι 17, Αιγάλεω 17, Άργος Ορεστικό 17, Νίκη Βόλου 15, Ηρακλής Κοζάνης 15, Ελευθερούπολη 15.