Κόλαφος είναι το Συμβούλιο της Ευρώπης για την πολιτική της Ελλάδας όσον αφορά τους νέους, όπως προκύπτει από την έκθεσή του για τις εθνικές πολιτικές των κρατών - μελών για τις συγκεκριμένες ηλικίες. Στο τμήμα της έκθεσης που αφορά την Ελλάδα, το Συμβούλιο συμπεραίνει την απόλυτη έλλειψη υποστήριξης της νεολαίας στη χώρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά, «αυτό που απορρέει από τη δέσμευση της κυβέρνησης για την προώθηση της επιχειρηματικότητας είναι η άποψη ότι οι νέοι Ελληνες είναι παθητικοί και εξαρτημένοι. Στο πλαίσιο αυτό, η γενική προσέγγιση για τη νεολαία στην Ελλάδα μπορεί να σκιαγραφηθεί ως αντιδραστική». Επίσης, κατά το Συμβούλιο της Ευρώπης, ο κοινωνικός αντίκτυπος της κρίσης δείχνει αύξηση του αριθμού των νέων, 18-24 ετών, που ζουν σε οικογένειες ανέργων, σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, παρόλα αυτά «οι κατάλληλες πολιτικές απαντήσεις παραμένουν ένα ζήτημα».
«Σε περιόδους κρίσης υπάρχει μια τάση οι χώρες να αποσύρουν και να μειώνουν την υποστήριξή τους για τους νέους. Αυτό σημαίνει περαιτέρω εγκατάλειψη όσων ήδη αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι, καταπονημένοι και ακόμη προδομένοι», δηλώνει ο δρ. Χάουαρντ Γουίλιαμσον, καθηγητής ευρωπαϊκής πολιτικής για τους νέους στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Ουαλίας. Η ενίσχυση για τη συμμετοχή και την εμπλοκή των νέων στην πραγματικότητα είναι πιο σημαντική στο πλαίσιο της λιτότητας, τονίζει ο καθηγητής. «Διαφορετικά, ο πιο ταλαντούχος αισθάνεται ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να φύγει, και εκείνοι με λιγότερους προσωπικούς πόρους και προσόντα απομονώνονται ακόμη περισσότερο από την κοινωνία», συμπληρώνει.
Η έκθεση τονίζει πως «οι γραφειοκρατικές διαδικασίες είναι πιο σημαντικές από την ουσία της πολιτικής» και ακόμα πως «η σημαντική πρόκληση για την Ελλάδα είναι να θεσπίσει μηχανισμούς που θα απελευθερώσουν το επιχειρηματικό και συμμετοχικό πνεύμα όχι μόνο των νέων της, να τους δώσει ελπίδα και πεποίθηση στο μέλλον τους και στη χώρα τους». Επιπλέον, κάνει ιδιαίτερη αναφορά στις χαμηλές δημόσιες επενδύσεις στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, κάτι που καθιστά την επίτευξη των εθνικών στόχων εξαιρετικά δύσκολη, καθώς οι περικοπές εμποδίζουν τις μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση ως προς τη σχέση της με την αγορά εργασίας.
Στο ίδιο πλαίσιο, σημειώνεται πως οι νέοι αγρότες δεν έχουν εμπιστοσύνη στην αγροτική επιχειρηματικότητα και καινοτομία, καθώς οι δημοσιονομικοί περιορισμοί και η περίπλοκη γραφειοκρατία εμφανίζονται ως εμπόδια, ενώ διαπιστώνονται διακρίσεις στην αγορά εργασίας των νέων στην Ελλάδα. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το 2013, οι νέες Ελληνίδες, οι έφηβοι και οι νέοι που ζουν σε αγροτικές περιοχές είναι αντιμέτωποι με σοβαρά εμπόδια για την είσοδό τους στην αγορά εργασίας.
Όσο για τις Ελληνίδες, διαπιστωνεται ότι χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να βρουν την πρώτη τους δουλειά μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσής τους και τα αποτελέσματά τους στην αγορά εργασίας είναι σημαντικά χειρότερα από εκείνα των ανδρών, γεγονός που οφείλεται κυρίως στην υψηλότερη πιθανότητα της απόσυρσής τους από την αγορά εργασίας.
Επίσης, το ποσοστό ανεργίας είναι υψηλότερο για τα άτομα με ξένη υπηκοότητα (38,3%) σε σύγκριση με το αντίστοιχο των Ελλήνων υπηκόων (26,1%), ενώ το ποσοστό των οικονομικά ενεργών ξένων υπηκόων είναι σημαντικά υψηλότερο από το αντίστοιχο ποσοστό για άτομα ελληνικής ιθαγένειας (72,8% σε σύγκριση με το 51,7%).
Ακόμη, η έκθεση σημειώνει πως η στρατιωτική θητεία διακόπτει το μονοπάτι της ζωής των νέων Ελλήνων, ενώ είναι ιδιαίτερα επικριτική και για την «παντελή» έλλειψη νομοθετικού και στρατηγικού πλαισίου σχετικά με την ενασχόληση με τα κοινά και τον εθελοντισμό. «Δεν υπάρχει σημαντική μετάβαση στην ενασχόληση με τα κοινά μέσω ΜΚΟ και του εθελοντισμού στην Ελλάδα», τονίζει.
