ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ
Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014
Όπως το ζητήσατε...
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΦΟΡΕΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΧΕΙΜΩΝΑ
Κείμενο: Μαρία Αβραμίδου
Οι Εβδομάδες Μόδας σε Μιλάνο, Παρίσι και Λονδίνο ολοκληρώθηκαν πριν από λίγες ημέρες, αφήνοντας ξεκάθαρο στίγμα για τα trends που θα κυριαρχήσουν στην ανδρική γκαρνταρόμπα τον χειμώνα του 2014. Οι τάσεις που ξεχώρισαν στις πασαρέλες ασφαλώς δεν απευθύνονται σε όλους, αλλά αξίζει να τις γνωρίζετε.
Πράσινο
Με το μιλιτέρ και το look παραλλαγής να κυριαρχεί εδώ και αρκετές σεζόν στις πασαρέλες, η βασιλεία του πράσινου ήταν θέμα χρόνου.
Χαλαρά Πανωφόρια
Φαρδιά μανίκια (raglan), μαλακοί γιακάδες, δεμένες και όχι κουμπωμένες ζώνες. Ξεχωριστά ή όλα μαζί, τα στοιχεία αυτά χαρακτηρίζουν τα περισσότερα παλτό της σεζόν.Ζιβάγκο
Η απόλυτη τάση. Συνδυάζεται με σπορ σακάκι μέχρι tuxedo!Statement suits
Τα μοτίβα στα κοστούμια γίνονται πιο τολμηρά από ποτέ: Ριγέ, καρό ή απλά σε πολύ έντονη απόχρωση το κοστούμι του ερχόμενου χειμώνα οφείλει να ξεχωρίζει!Γούνινοι γιακάδες
Συνήθως είναι faux και δίνουν άλλη πνοή στα bomber jackets.Μονοχρωμίες με twist
Το κλασικό total black look εκσυγχρονίζεται με πινελιές άσπρου σε ρίγες, πουά ή απλά από την υφή μάλλινων η δερμάτινων υφασμάτων.Tracksuit Παντελόνια
Χαμηλόμεσα, με τονισμένη την πλαϊνή γραμμή και στενούς αστραγάλους, αυτά τα χαλαρά παντελόνια γίνονται πιο επίσημα αν συνδυαστούν με δερμάτινες μπότες.Μεγάλες τσάντες
Ορθογώνιες και ευρύχωρες, γίνονται κάτι σαν απαραίτητη καθημερινή χειραποσκευή.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΟΥΜΠΟΙΣΣΕΣ ΜΕΛΑΓΧΟΛΟΥΝ!
Kείμενο: Χρυσάνθη Αγγελοπούλου
Όχι, δεν πρόκειται να αναφερθούμε στο γνωστό μυθιστόρημα - παραλήρημα του Τομ Ρόμπινς, αλλά σε μια φωτογράφιση μόδας των Candice Swanepoel, Εdita Vilkeviciute και Hailey Clauson για τη γερμανική Vogue Μαρτίου. Τα ξανθά κορίτσια ντύθηκαν cowgirls φορώντας μόνο τα απαραίτητα αξεσουάρ: το καπέλο, τις μπότες, τη ζώνη. Πίσω από τον φωτογραφικό φακό, ο Mario Testino.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Μπόνο προς Μέρκελ για την τρόικα: «Μας πήδηξαν ..., αλλά τα καταφέραμε»
Την παράσταση στο Συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) έκλεψε ο γνωστός τραγουδιστής των U2 Μπόνο ο οποίος είναι φίλος του Ιρλανδού πρωθυπουργού Έντα Κένι.
Ο Μπόνο εισήλθε στην αίθουσα του συνεδρίου, υπό τους ήχους της μουσικής του και απευθύνθηκε προς τους ηγέτες και τους συνέδρους και κέρδισε ένα δυνατό και παρατεταμένο χειροκρότημα.
Αναφέρθηκε εκτεταμένα στην κρίση στην Ιρλανδία, αλλά και στον ρόλο της τρόικας λέγοντας: «Ο ιρλανδικός λαός ξελάσπωσε τον ιρλανδικό λαό. Μας πήδ...ξαν, αλλά τα καταφέραμε. Η Ευρώπη είναι ιδέα αλλά πρέπει να γίνει συναίσθημα».
Απευθυνόμενος δε προς την καγκελάριο Α. Μέρκελ σημείωσε: «Είπατε ότι η Ευρώπη έχει μία ψυχή. Όταν οι Αμερικανοί μιλάνε για τη χώρα τους δακρύζουν, οι Ευρωπαίοι δεν δακρύζουν».
Και πρόσθεσε: «(Πρέπει να υπάρξει) πραγματική Ένωση της Ευρώπης και όχι γραφειοκρατική. Ειρήνη και δημοκρατία, όχι εθνικισμός και λαϊκισμός. Πρέπει να κρατήσουμε έξω τον εθνικισμό και εκείνους που στρέφονται εναντίον των μεταναστών».
Συμπλήρωσε δε λέγοντας ότι ο κόσμος χρειάζεται την Ευρώπη και η Ευρώπη αρχίζει από εμάς.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
ΣΟΚ στο Μαξίμου,κατέρρευσε ο "@adonisgeorgiadi" στα social media!
Πάρτυ πάρτυ στις 7 Μάρτη έκανε η Νέα Δημοκρατία το 2004 την ημέρα που ο Κώστας Καραμανλής κέρδιζε τις εκλογές και ανέβαινε στην εξουσία.Δέκα χρόνια μετά στην Νέα Δημοκρατία μόνο πάρτυ δεν κάνουν καθώς η δημοφιλία της ναυαρχίδας του κόμματος στα social media,ο Άδωνις Γεωργιάδης καταρέει καθημερινά στα στατιστικά στοιχεία του twitter στην κορυφή των οποίων βρισκόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Πάνε οι παλιές καλές εποχές που έγραφε tweets γεμάτος καμάρι για την θέση του στο trending.gr το site που μετράει τα mentions των χρηστών του twitter.
Απο την πρώτη θέση που ήταν στον συνολικό αριθμό των mentions έπεσε αρχικά στην δευτερη θέση στις αρχές της χρονιάς και αυτή την στιγμή είναι στην τρίτη θέση.
(πλήρη ανάλυση των στατιστικών θα βρείτε στο link http://trending.gr/ )
Οι χρήστες του twitter δεν του κάνουν πια mention ούτε για να βρίσουν,ειδικά μετά το show του με το ταξίδι στην Αμερική ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΙΑΤΑΧΤΗΚΕ το κλείσιμο των πολυιατρείων του ΕΟΠΥΥ και αυτός έκανε πλάκα με το δωμάτιο του JFK.
Μεγάλο λάθος του κ.Γεωργιάδη (το οποίο εκτός του ότι τον εκθέτει,αποδυκνύει ερασιτεχνισμό και άγνοια χειρισμού των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης),απετέλεσε η επίθεση του στον @KOPRITHS. Έγινε γνωστό ότι ο κ.Γεωργιάδης ζήτησε την άρση του απορρήτου για το δημοφιλές account
-προσφεύγοντας-στη Δίωξη Ηλεκρονικού Εγκλήματος! Στη συνέχεια δε,τον ΜΠΛΟΚΑΡΕ.
Αποτέλεσμα αυτών του των ενεργειών ήταν να σταματήσει ο @KOPRITHS να του κάνει mentions και να περιοριστεί σημαντικά ο αριθμός των υπολοίπων χρηστών που (μέσω της δημοσιότητας που του προσέφερε ο @KOPRITHS) ασχολούνταν μαζί του!
Η καταρευση του κ.Γεωργιάδη είναι το δευτερο μεγάλο χτύπημα στην παρουσία της Νέας Δημοκρατίας στα social media μετά την γκάφα του κ.Μουρούτη που μιλούσε στο twitter με ένα account με το όνομα Βαφτισιμιά του Τέως νομίζοντας ότι μιλάει με την κ.Ασημακοπούλου!
(πατήστε εδώ για το link με τη συνομιλία του κ.Μουρούτη με την Βαφτισιμιά του Τέως )
Με εκτίμηση η δική σας @kali_nda
Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2vJ35m3AH
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
«Ασύμμετρος οικονομικός παγκόσμιος πόλεμος»
Βασίλης Γιαννακόπουλος
Δεν θα παρεκκλίναμε ιδιαίτερα από την πραγματικότητα, αν διακινδυνεύαμε να χαρακτηρίσουμε τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία ως «μια προσπάθεια διεξαγωγής ενός ασύμμετρου οικονομικού παγκόσμιου πολέμου», στον οποίο ενεργά έχουν εμπλακεί οι τρεις παγκόσμιες οικονομικές υπερδυνάμεις (Ρωσία, ΕΕ και ΗΠΑ). Από μια άλλη οπτική γωνία, θα μπορούσαμε να αποκωδικοποιήσουμε τις εξελίξεις ως ένα «στημένο οικονομικό παιχνίδι», που εκμεταλλεύεται την υφιστάμενη ουκρανική κρίση ταυτότητας.
Η γεωστρατηγική θέση της Ουκρανίας είναι ιδιαίτερα σημαντική σε οικονομικό επίπεδο και επίπεδο ασφάλειας για τη Ρωσία και την ΕΕ, τόσο λόγω του μεγέθους της (603,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα) και του πληθυσμού της (45,5 εκατομμύρια), όσο και λόγω της θέσης της που συνιστά τον «ενεργειακό ομφάλιο λώρο» για τημεταφορά των ρωσικών υδρογονανθράκων προς την ΕΕ.Η Ουκρανία και η ρωσική εθνική ασφάλεια
Η γεωστρατηγική θέση της Ουκρανίας είναι ιδιαίτερα σημαντική σε οικονομικό επίπεδο και επίπεδο ασφάλειας για τη Ρωσία και την ΕΕ, τόσο λόγω του μεγέθους της (603,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα) και του πληθυσμού της (45,5 εκατομμύρια), όσο και λόγω της θέσης της που συνιστά τον «ενεργειακό ομφάλιο λώρο» για τημεταφορά των ρωσικών υδρογονανθράκων προς την ΕΕ.Η Ουκρανία και η ρωσική εθνική ασφάλεια
Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και προκειμένου να προστατευθεί από τις επεκτατικές βλέψεις του ΝΑΤΟ, η Μόσχα επιδίωξε να διατηρήσει ακέραιη την περιφερειακή αμυντική “buffer zone” που σχηματίσθηκε στο δυτικό ρωσικό υπογάστριο από τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Επιπρόσθετα, στο βαθμό του δυνατού τις ενέταξε στη σφαίρα επιρροής της και κατέστησε σαφές ότι δεν θα ανεχθεί την προσχώρησή τους στις ΝΑΤΟϊκές δομές. Μια από αυτές τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες είναι και η Ουκρανία. Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να τονίσουμε ότι η ΕΕ έχει κατανοήσει και σέβεται αυτή τη ρωσική ευαισθησία, που σχετίζεται άμεσα με την εθνική της ασφάλεια. Έτσι, εξηγείται η άρνηση της Γερμανίας και της Γαλλίας, τον Απρίλιο του 2008 στην Σύνοδο Κορυφής του Βουκουρεστίου, να συναινέσουν στην ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, παρόλο που οι ΗΠΑ το επιδίωξαν σθεναρά. Μάλιστα, γι αυτό το λόγο η Ουάσιγκτον δεν αποφασίζει τη διεξαγωγή μιας έκτακτης συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, με αντικείμενο τη σθεναρή αντίδραση της Συμμαχίας για την Ουκρανία. Γνωρίζει εκ των προτέρων ότι και πάλι θα υπάρξουν ενδοΝΑΤΟϊκές αντιδράσεις, που θα αποκαλύψουν το υφιστάμενο έλλειμμα συνοχής.
Πέρα από μια περιφερειακή αμυντική “buffer zone”, η Ουκρανία και συγκεκριμένα η Σεβαστούπολη της Κριμαίας συνιστά την έδρα του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Τον Απρίλιο του 2010, όταν επί προεδρίας Γιανουκόβιτς οι ρωσο-ουκρανικές σχέσεις είχαν ήδη βελτιωθεί αισθητά, η Ρωσία και η Ουκρανία συμφώνησαν να παρατείνουν την παραμονή του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας στην Κριμαία μέχρι το 2042, από την αρχική ημερομηνία απόσυρσης του 2017. Σε αντάλλαγμα, η Ρωσία συμφώνησε να παράσχει για δέκα χρόνια στην Ουκρανία μειωμένες τιμές φυσικού αερίου, που μεταφράζονται σε περίπου 30 δισ. ευρώ. Γίνεται λοιπόν κατανοητό τι επιδίωκε η Μόσχα όταν πριν λίγες μέρες αποφάσισε την ανάπτυξη των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στη χερσόνησο της Κριμαίας.
Πέρα από μια περιφερειακή αμυντική “buffer zone”, η Ουκρανία και συγκεκριμένα η Σεβαστούπολη της Κριμαίας συνιστά την έδρα του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Τον Απρίλιο του 2010, όταν επί προεδρίας Γιανουκόβιτς οι ρωσο-ουκρανικές σχέσεις είχαν ήδη βελτιωθεί αισθητά, η Ρωσία και η Ουκρανία συμφώνησαν να παρατείνουν την παραμονή του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας στην Κριμαία μέχρι το 2042, από την αρχική ημερομηνία απόσυρσης του 2017. Σε αντάλλαγμα, η Ρωσία συμφώνησε να παράσχει για δέκα χρόνια στην Ουκρανία μειωμένες τιμές φυσικού αερίου, που μεταφράζονται σε περίπου 30 δισ. ευρώ. Γίνεται λοιπόν κατανοητό τι επιδίωκε η Μόσχα όταν πριν λίγες μέρες αποφάσισε την ανάπτυξη των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στη χερσόνησο της Κριμαίας.
Η Ουκρανία και οι σχέσεις ΕΕ-Ρωσίας
Σήμερα, στην Ουκρανία δεν διακυβεύεται μόνο η εθνική ασφάλεια της Ρωσίας. Διακυβεύονται και τεράστια οικονομικά συμφέροντα των τριών προαναφερόμενων οικονομικών υπερδυνάμεων. Για παράδειγμα, οι περισσότερες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης εξαρτώνται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες. Η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, εισάγει το 35% των απαιτούμενων ποσοτήτων υδρογονανθράκων από τη Ρωσία.
Πέρα από κύριος καταναλωτής ρωσικού φυσικού αερίου, η ΕΕ συνιστά το μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Ρωσίας. Το 2012, οι ρωσικές εξαγωγές στην ΕΕ ανήλθαν σε 213 δισ. ευρώ, ενώ αντίστοιχα οι ευρωπαϊκές εξαγωγές στη Ρωσία έφθασαν περίπου τα 123 δισ. ευρώ.
Η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου, φυσικού αερίου, ουρανίου και άνθρακα προς την ΕΕ. Το 2013, η Gazprom προμήθευσε την ΕΕ με 133 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Περίπου η μισή από αυτή την ποσότητα (65 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου) μεταφέρθηκε μέσω τεσσάρων κύριων αγωγών φυσικού αερίου (Yamburg-Uzhgorod, Orenburg-Uzhgorod, Urengoy-Uzhgorod και Dolina-Uzhgorod), που διέρχονται από το ουκρανικό έδαφος.
Σήμερα, στην Ουκρανία δεν διακυβεύεται μόνο η εθνική ασφάλεια της Ρωσίας. Διακυβεύονται και τεράστια οικονομικά συμφέροντα των τριών προαναφερόμενων οικονομικών υπερδυνάμεων. Για παράδειγμα, οι περισσότερες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης εξαρτώνται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες. Η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, εισάγει το 35% των απαιτούμενων ποσοτήτων υδρογονανθράκων από τη Ρωσία.
Πέρα από κύριος καταναλωτής ρωσικού φυσικού αερίου, η ΕΕ συνιστά το μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Ρωσίας. Το 2012, οι ρωσικές εξαγωγές στην ΕΕ ανήλθαν σε 213 δισ. ευρώ, ενώ αντίστοιχα οι ευρωπαϊκές εξαγωγές στη Ρωσία έφθασαν περίπου τα 123 δισ. ευρώ.
Η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου, φυσικού αερίου, ουρανίου και άνθρακα προς την ΕΕ. Το 2013, η Gazprom προμήθευσε την ΕΕ με 133 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Περίπου η μισή από αυτή την ποσότητα (65 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου) μεταφέρθηκε μέσω τεσσάρων κύριων αγωγών φυσικού αερίου (Yamburg-Uzhgorod, Orenburg-Uzhgorod, Urengoy-Uzhgorod και Dolina-Uzhgorod), που διέρχονται από το ουκρανικό έδαφος.
Ευρω-αμερικανικές σχέσεις
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΕ μοιράζονται τη μεγαλύτερη εμπορική και επενδυτική σχέση σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι οικονομίες τους αντιπροσωπεύουν πάνω από το 50% του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (περίπου το 25% των παγκόσμιων εξαγωγών και το 31% των παγκόσμιων εισαγωγών). Η διατλαντική οικονομία παράγει ετησίως περισσότερα από 5 τρισ. δολάρια στις εμπορικές πωλήσεις και απασχολεί περίπου 15 εκατομμύρια εργαζόμενους και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Παρότι εκ πρώτης όψης οι οικονομικές σχέσεις των δύο πλευρών χαρακτηρίζονται ως αρμονικές, εντούτοις τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται κάποιες εντάσεις. Συγκεκριμένα, η παγκόσμια οικονομική ύφεση και η κρίση της Ευρωζώνης έχουν δημιουργήσει τριγμούς στις σχέσεις ΗΠΑ-ΕΕ. Η Ουάσιγκτον θεωρεί ότι η κρίση χρέους της ΕΕ επηρεάζει αρνητικά τις αμερικανικές εξαγωγές προς τις χώρες μέλη τις ΕΕ, ευνοεί μόνο οι γερμανικές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ (κυρίως λόγω της χαμηλής ισοτιμίας ευρώ/δολαρίου), αποδυναμώνει τα αμερικανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και ωθεί την αμερικανική οικονομία σε ύφεση. Για το λόγο αυτό, η κυβέρνηση Ομπάμα κάλεσε την ΕΕ να λάβει δραστικές αποφάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης του χρέους και να προβεί σε μια πιο ουσιαστική χρηματοδοτική βοήθεια προς τις παραπαίουσες οικονομίες της Ευρωζώνης.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΕ μοιράζονται τη μεγαλύτερη εμπορική και επενδυτική σχέση σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι οικονομίες τους αντιπροσωπεύουν πάνω από το 50% του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (περίπου το 25% των παγκόσμιων εξαγωγών και το 31% των παγκόσμιων εισαγωγών). Η διατλαντική οικονομία παράγει ετησίως περισσότερα από 5 τρισ. δολάρια στις εμπορικές πωλήσεις και απασχολεί περίπου 15 εκατομμύρια εργαζόμενους και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Παρότι εκ πρώτης όψης οι οικονομικές σχέσεις των δύο πλευρών χαρακτηρίζονται ως αρμονικές, εντούτοις τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται κάποιες εντάσεις. Συγκεκριμένα, η παγκόσμια οικονομική ύφεση και η κρίση της Ευρωζώνης έχουν δημιουργήσει τριγμούς στις σχέσεις ΗΠΑ-ΕΕ. Η Ουάσιγκτον θεωρεί ότι η κρίση χρέους της ΕΕ επηρεάζει αρνητικά τις αμερικανικές εξαγωγές προς τις χώρες μέλη τις ΕΕ, ευνοεί μόνο οι γερμανικές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ (κυρίως λόγω της χαμηλής ισοτιμίας ευρώ/δολαρίου), αποδυναμώνει τα αμερικανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και ωθεί την αμερικανική οικονομία σε ύφεση. Για το λόγο αυτό, η κυβέρνηση Ομπάμα κάλεσε την ΕΕ να λάβει δραστικές αποφάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης του χρέους και να προβεί σε μια πιο ουσιαστική χρηματοδοτική βοήθεια προς τις παραπαίουσες οικονομίες της Ευρωζώνης.
ΕΕ και Ρωσία προς αποκλιμάκωση της κρίσης
Δεδομένης της υφιστάμενης οικονομικής αλληλεξάρτησης μεταξύ Ρωσίας και ΕΕ, γίνεται προφανές ότι οι δύο πλευρές έχουν κοινά συμφέροντα. Συνεπώς, δεν θα επιτρέψουν την ουκρανική κρίση να σταθεί εμπόδιο στην προώθηση αυτών των τεράστιων οικονομικών συμφερόντων. Ούτε η Γερμανία θα ρισκάρει την εύρυθμη λειτουργία του ουκρανικού πλέγματος των αγωγών φυσικού αερίου, αλλά ούτε και η Ρωσία προτίθεται να θέσει σε κίνδυνο την οικονομία της, που σε σημαντικό βαθμό εξαρτάται από τις εξαγωγές υδρογονανθράκων προς την ΕΕ. Εξάλλου, η ΕΕ αντιπροσωπεύει σχεδόν τα τρία τέταρτα των άμεσων ξένων επενδύσεων της Ρωσίας.
Επιπρόσθετα, δεν είναι καθόλου απίθανο ένα μικρό ή μεγάλο μέρος των 35 δισ. δολαρίων, που αναζητά η Ουκρανία για τα επόμενα δύο χρόνια, να δοθεί από τη Ρωσία και την ΕΕ είτε υπό μορφή δανείου είτε με την αγορά ουκρανικών ομολόγων, προκειμένου το ΔΝΤ –δηλαδή, ο αμερικανικός παράγοντας- να μην επιβάλει όρους που θα ενέχουν κινδύνους για την υφιστάμενη ρωσο-ευρωπαϊκή οικονομική σχέση.
Δεδομένης της υφιστάμενης οικονομικής αλληλεξάρτησης μεταξύ Ρωσίας και ΕΕ, γίνεται προφανές ότι οι δύο πλευρές έχουν κοινά συμφέροντα. Συνεπώς, δεν θα επιτρέψουν την ουκρανική κρίση να σταθεί εμπόδιο στην προώθηση αυτών των τεράστιων οικονομικών συμφερόντων. Ούτε η Γερμανία θα ρισκάρει την εύρυθμη λειτουργία του ουκρανικού πλέγματος των αγωγών φυσικού αερίου, αλλά ούτε και η Ρωσία προτίθεται να θέσει σε κίνδυνο την οικονομία της, που σε σημαντικό βαθμό εξαρτάται από τις εξαγωγές υδρογονανθράκων προς την ΕΕ. Εξάλλου, η ΕΕ αντιπροσωπεύει σχεδόν τα τρία τέταρτα των άμεσων ξένων επενδύσεων της Ρωσίας.
Επιπρόσθετα, δεν είναι καθόλου απίθανο ένα μικρό ή μεγάλο μέρος των 35 δισ. δολαρίων, που αναζητά η Ουκρανία για τα επόμενα δύο χρόνια, να δοθεί από τη Ρωσία και την ΕΕ είτε υπό μορφή δανείου είτε με την αγορά ουκρανικών ομολόγων, προκειμένου το ΔΝΤ –δηλαδή, ο αμερικανικός παράγοντας- να μην επιβάλει όρους που θα ενέχουν κινδύνους για την υφιστάμενη ρωσο-ευρωπαϊκή οικονομική σχέση.
Οι πιθανές επιδιώξεις των ΗΠΑ και η Ελλάδα
Η ΕΕ και ιδιαίτερα η Γερμανία μάλλον δεν έλαβε σοβαρά τα μηνύματα των Αμερικανών. Επομένως, δεν είναι λοιπόν καθόλου απίθανο η Ουάσιγκτον να επιδιώκει μια παρατεταμένη συγκρουσιακή κατάσταση στο εσωτερικό της Ουκρανίας, προκειμένου να διαταραχθούν οι οικονομικές-ενεργειακές σχέσεις Μόσχας-Βερολίνου, γεγονός που με τη σειρά του θα επιδεινώσει την περιφερειακή ενεργειακή ασφάλεια (αύξηση της τιμής των υδρογονανθράκων ή ακόμη και προβλήματα ενεργειακής επάρκειας για μεγάλο ή μικρό χρονικό διάστημα). Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το Βερολίνο ενδέχεται ως ένα βαθμό να πιεσθεί για την εφαρμογή της προτεινόμενης από την Ουάσιγκτον αλλαγής της οικονομικής του πολιτικής στους κόλπους της Ευρωζώνης.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η Αθήνα θα πρέπει να επαγρυπνεί, προκειμένου την κατάλληλη στιγμή να προβάλει αφενός εκ νέου τις αξιώσεις της σχετικά με το επιδιωκόμενο κούρεμα του ελληνικού χρέους, αφετέρου τη σημαντική γεωστρατηγική της θέση που θα μπορούσε να συμβάλει μεσο-μακροπρόθεσμα στη βελτίωση της ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας (διέλευση αγωγών φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο προς την κεντρική Ευρώπη και επίσπευση της αξιοποίησης των πιθανών ενεργειακών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή του Ιονίου και νότια της Κρήτης).
Η ΕΕ και ιδιαίτερα η Γερμανία μάλλον δεν έλαβε σοβαρά τα μηνύματα των Αμερικανών. Επομένως, δεν είναι λοιπόν καθόλου απίθανο η Ουάσιγκτον να επιδιώκει μια παρατεταμένη συγκρουσιακή κατάσταση στο εσωτερικό της Ουκρανίας, προκειμένου να διαταραχθούν οι οικονομικές-ενεργειακές σχέσεις Μόσχας-Βερολίνου, γεγονός που με τη σειρά του θα επιδεινώσει την περιφερειακή ενεργειακή ασφάλεια (αύξηση της τιμής των υδρογονανθράκων ή ακόμη και προβλήματα ενεργειακής επάρκειας για μεγάλο ή μικρό χρονικό διάστημα). Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το Βερολίνο ενδέχεται ως ένα βαθμό να πιεσθεί για την εφαρμογή της προτεινόμενης από την Ουάσιγκτον αλλαγής της οικονομικής του πολιτικής στους κόλπους της Ευρωζώνης.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η Αθήνα θα πρέπει να επαγρυπνεί, προκειμένου την κατάλληλη στιγμή να προβάλει αφενός εκ νέου τις αξιώσεις της σχετικά με το επιδιωκόμενο κούρεμα του ελληνικού χρέους, αφετέρου τη σημαντική γεωστρατηγική της θέση που θα μπορούσε να συμβάλει μεσο-μακροπρόθεσμα στη βελτίωση της ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας (διέλευση αγωγών φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο προς την κεντρική Ευρώπη και επίσπευση της αξιοποίησης των πιθανών ενεργειακών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή του Ιονίου και νότια της Κρήτης).
Άρθρο του GeoStrategy στο ΠΟΝΤΙΚΙ
Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2vJ2iyQN9
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Όπως καταλαβαίνεις χωρίς κώλο δεν υπάρχει σωτηρία
H εποχή της απόλυτης ξεφτίλας. Τόση ξεφτίλα δεν έχει ξαναγίνει ποτέ των ποτών. Ούτε στην εποχή των ρωμαϊκών οργίων δεν είχε φθάσει τόσο χαμηλά η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Έχει γίνει η Ελλάδα ένα απέραντο όργιο με κάλυψη την κρίση και με αφορμή την σωτηρία σου από τον πολιτικό πάτο. Έρχεται ο πάτος να σε σώσει από τον πάτο.
Από πού να το πάρεις το πράγμα και πού να το φτάσεις. Να βλέπεις στην ίδια διακήρυξη του ευρωψηφοδελτίου Κουβέλη-Καστανίδη αντάμα να υπογράφουν Γιώργος Αρμένης και Σταμάτης Μαλέλης. Τι κοινή ζωή και επιλογές έκαναν αυτοί οι δύο που ξαφνικά βρήκαν κοινή ρότα εν μέσω της καταστροφής για να σε σώσουν; Πώς είναι δυνατόν να βλέπεις την δήθεν διανόηση παρέα με τον ξεκωλιασμό χέρι-χέρι στο δρόμο για την Ευρώπη; Και καλά για...τους δημιουργούς της ελληνικής ξεκωλιάδας είναι μία φυσική συνέχεια να θέλουν τον απόλυτο πάτο, το ερωτηματικό γεννάται όμως για όλους αυτούς που για χρόνια πουλούσαν στο πόπολο ότι αυτοί είναι από την άλλη πλευρά. Την πλευρά του καθαρού, του αυθεντικού, του ελληνικού, της ουσιαστικής ηθικής.
Έχουν ξεφύγει όλοι. Από τη μια ο Βαλιανάτος να δίνει προεκλογικές συνεντεύξεις για το πόσο έπαιρνε την βραδιά ως αντρική πουτάνα και από την άλλη ο συγγραφέας Κοκτώ να λέει ότι είναι αφοσιωμένος στον άνδρα του. Χεστήκαμε και για τις βίζιτες του Βαλιανάτου και για το κραγιόν του άντρα του Κοκτώ. Τι δουλειά έχει στην προκειμένη περίπτωση, που δεν ξέρουμε από πού να πιαστούμε για να μην βουλιάξουμε εντελώς, για το τι κάνει ο καθένας με τον κώλο του; Τους ρώτησε κανείς; Αν μάς αποδείξουν ότι ο κώλος τους μπορεί να βγάλει την κατάσταση από την οποία έχει πέσει η χώρα τότε ναι, ας μάς τον δείξουν δημοσίως να τον ψηφίσουμε.
Ένας απέραντος βάλτος που δεν αφήνει περιθώριο ανάσας, κάθε δευτερόλεπτο να βομβαρδίζει το μυαλό με όλη την πουστιά τους συστήματος κυριολεκτικά. Καθόλου τυχαίο βέβαια δεν είναι όλο αυτό το σκηνικό, γιατί θα δεχτείς πιο εύκολα ό,τι σου πασάρουν για σωτηρία. Όλοι οι ολοκληρωτισμοί μέσα από τέτοια βοθρωλύματα γεννήθηκαν.
Μπορεί για χρόνια να πίστευες πως οι υπηρέτες της τέχνης ανεβάζοντας μια παράσταση Αριστοφάνη ξεσκάτιζαν το τοπίο από τον ξεκωλιασμό που σε τάιζε ο κάθε Μαλέλης, αλλά απ’ ό,τι διαπιστώνεις ο στόχος ήταν άλλος. Δεν υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές την εποχή που ζούμε, οι τσόντες της Τζούλιας φαντάζουν παιδικά παραμύθια μπροστά στον βιασμό που υφίσταται καθημερινά ο άνθρωπος της καθημερινής αγωνίας για επιβίωση. Όλοι οι προβεβλημένοι με κάθε τρόπο είναι καβάλα στα άρματα που οδηγούν σε κάποια εξουσία με απόλυτο αφεντικό μια Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη.
Γιατί άραγε; Για να σε σώσουν; Από τι τελικά παλεύουν να σε σώσουν;
Το πρόβλημα της προοδευτικούρας δεξιάς και αριστεράς στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, είναι αν έπρεπε να εκδοθεί το βιβλίο του Κουφοντίνα, διότι ξέρουν πολύ καλά ότι αν δεν κάνουν ντόρο δεν θα το αγοράσει ούτε η μάνα του. Φυσικά κανένα πρόβλημα δεν έχουν όλοι αυτοί με τον εξευτελισμό μιας 80χρονης που την συνέλαβαν για χρέη για τα οποία δεν είχε ιδέα και όπως αποδείχθηκε μετά από το 24ωρο αυτόφωρο και την ξεφτίλα, τα χρέη δεν υπήρχαν καν. Καλά την έκαναν ανέκραξε ο πατριώτης Μπουμπούκος, αν και η γυναίκα ήταν ανήμπορη και καταβεβλημένη από εγχειρήσεις, διότι δεν λιμάριζε το νύχι μια ζωή, δούλευε μια ζωή. Κανένας δεν γνωρίζει τι προσέφερε αυτή η γυναίκα στην Ελλάδα (παιδιά, φόρους, κλπ) αλλά όλοι πια γνωρίζουν τα γούστα του κώλου υποψηφίων σωτήρων.
Μπερδεύτηκαν οι κώλοι μεταξύ τους γι’ αυτό και με παράτες και τυμπανοκρουσίες ανατέλλει ο Τρίτος Κώλος. Αυτός είναι σπέσιαλ γιατί είναι Κουρελόκωλος. Όπως καταλαβαίνεις χωρίς κώλο δεν υπάρχει σωτηρία.
Εν κατακλείδι ο κώλος είναι ο πολιτικός του μέλλοντος.
γράφει ο Γιάννης Λαζάρου
από το Στον τοίχο
Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2vJ28RME0
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)