Τι συμβαίνει όταν σε μια σχέση η γυναίκα είναι μεγαλύτερη από τον άντρα!

Με μία γρήγορη ματιά τριγύρω, σύντομα καταλήγουμε πως η διαφορά της ηλικίας που εντοπίζεται ανάμεσα στα ζευγάρια…
μεγάλη ή μικρή, θέλει τον άνδρα μεγαλύτερο. Καθόλου σπάνιο δεν είναι πλέον να συναντάμε σχέσεις όπου
αντίθετα, η γυναίκα είναι μεγαλύτερη. Και πρόκειται για κάτι που βλέπουμε ολοένα και περισσότερο πια. Όπως καθετί νέο, έτσι και αυτή η διαφορά ηλικίας, προκαλεί συχνά έντονο σχολιασμό από τους τρίτους, είτε αυτοί είναι οικογένεια είτε είναι άτομα του φιλικού ή επαγγελματικού κύκλου, είτε είναι άτομα που απλώς συναντάμε σε μία καφετέρια, σε ένα κινηματογράφο, σε ένα bar. Στο σημείο αυτό θα πλησιάσουμε λίγο το ζευγάρι, να δούμε πως νιώθει κ ποιες είναι οι σκέψεις του καθένα.

Η Γυναίκα

«Δεν είναι κάτι που φανταζόμουν, δν το απέκλεια και ποτέ βέβαια και δεν είναι και τόσο τραγικό, είμαι 8 χρόνια μεγαλύτερή του. Μαζί του νιώθω όμορφα, περνάω καλά, κάνω πράγματα που είχα καιρό να κάνω κ νιώθω πολύ ζωντανή. Έχει όρεξη να κάνει πράγματα και με παρασύρει κι εμένα, μου αρέσει αυτό. Ακόμη και η επαφή, είναι σαν να μαθαίνω ξανά το σώμα μου καθώς μαθαίνω το δικό του. Νιώθω σημαντική όταν με ρωτά για τη δουλειά του και μπορώ να φανώ χρήσιμη λόγω της εμπειρίας μου. Υπάρχουν βέβαια και στιγμές που νιώθω να υπάρχει απόσταση ανάμεσά μας. Η δουλειά του ακόμη δεν είναι σταθερή. Προσπαθώ να θυμηθώ πως ήταν και για μένα στην αρχή. Επίσης, πως γίνεται στα 32 του να μην μένει μόνος του; Εγώ μένω μόνη από τα 26 μου. Αλλά τουλάχιστον μπορούμε να περνάμε χρόνο στο δικό μου σπίτι, οπότε δεν θέλω να επιμένω. Απλώς προβληματίζομαι κάποιες φορές. Είμαστε μαζί περίπου ένα χρόνο και περνάμε όλο και ομορφότερα, για αυτό και δεν το κρύβω, θέλω να σκέφτομαι το μέλλον του μαζί μου. Όμως εκείνος θέλει; Μπορεί; Πλέον τα 40 πλησιάζουν και μαζί νιώθω να έρχεται και η κλιμακτήριος. Θα μπορούσα άραγε να κάνω οικογένεια κ παιδιά μαζί του; Σχεδόν φοβάμαι να το συζητήσω μαζί του, έχω την αίσθηση πως θέλει κάτι χαλαρό αλλά δεν ξέρω αν το αυτό το σκέφτομαι εξαιτίας του ή εξαιτίας όσων μου λένε οι γύρω μου…»

Συνθήκες κοινωνικές και βιολογικές ενδέχεται να την κάνουν να αμφιβάλλει για την επιλογή της. Οι γονείς θα της λένε πως δεν είναι ο κατάλληλος για να στηριχτεί, φίλες και συνάδελφοι που έχουν ή περιμένουν να αποκτήσουν παιδί και η ιδέα της κλιμακτηρίου μπορεί να την πιέζουν να αναθεωρήσει τον σύντροφό της. Είναι θέμα της δικής της διαχείρισης και της αποδοχής που θα δείξει ο σύντροφός της στα βαθιά και ειλικρινά της θέλω, τα οποία καλείται να του επικοινωνήσει όταν αυτά πλέον θα την πλημμυρίζουν.

Ο Άνδρας

«Με γοήτευσε από την πρώτη στιγμή. Ήταν όμορφη, με άνεση στις κινήσεις της. Ακόμη και σήμερα, παρατηρώ πως εκπέμπει μία σιγουριά και αυτό δεν σταματά να με γοητεύει. Πιστεύω πως έχω βρει όσα έψαχνα και ας παραξενεύει λίγο τους γύρω μου το ότι είναι λίγο πιο μεγάλη από μένα. Δεν με ενδιαφέρει αυτό και δεν το βλέπω ως εμπόδιο. Όπως σε κάθε σχέση, σιγά σιγά έχουμε μάθει ο ένας τον άλλον και συνεννοούμαστε. Στο σεξ πάντως είναι όλα υπέροχα, εκείνη δεν είναι άπειρη, ξέρει τι θέλει και αυτό είναι βολικό και για μένα, απολαμβάνω περισσότερο τις συνευρέσεις μας. Κάποιες φορές δεν την καταλαβαίνω όμως, ενώ μπορεί να είναι πολύ περιποιητική απέναντί μου, ξαφνικά μπορεί να έχει περίεργες απαιτήσεις. Ούτε κι εμένα μου αρέσει που μένω με τους γονείς μου αλλά με διευκολύνει, εκείνη έχει μάθει αλλιώς όμως. Ίσως καταφέρουμε να μείνουμε και μαζί στο μέλλον, αλλά δεν μπορούμε να το ξέρουμε αυτό, όσο κρατήσει.»

Αντίστοιχα για εκείνον, δν φαίνεται να υπάρχουν πιέσεις από τους γύρω. Υπάρχει φυσικά η οικογένειά του, που μπορεί να πει πως εκείνη θα του κλέψει όλη τη ζωντάνια και την ανεμελιά καθώς θα τον παγιδεύσει με την εμπειρία της, αυτό όμως δεν φαίνεται να είναι αρκετό στις περισσότερες περιπτώσεις. Η σχέση των συντρόφων είναι αυτή που θα κρίνει και το «όσο κρατήσει» που φαίνεται να είναι στον αντίποδα του ενθουσιασμού και της γοητείας που του προσφέρει η γυναίκα.

Τελικά…

Ανεξάρτητα από τους γύρω μας, τα πρέπει, τα συνηθισμένα και όλα όσα ενδέχεται να μην κάνουν ευνοϊκές τις συνθήκες για μία σχέση σαν την παραπάνω, αυτό που ουσιαστικά μετρά στο τέλος της ημέρας είναι ο σύντροφος που έχουμε επιλέξει να είναι δίπλα μας, να μας κάνει να νιώθουμε καλά με τον ίδιο και με τον εαυτό μας. Εάν λοιπόν, η σχέση μας έχει τα στοιχεία που αναζητάμε και μας ικανοποιούν αναφορικά στην ειλικρινή επικοινωνία, και τα συναισθήματα, παράμετροι όπως η ηλικία δεν έχουν τελικά κάποιον πραγματικά σημαντικό ρόλο.

εδώ ο κόσμος καίγεται και το...χτενίζετε !!!

Ζεστά ρεβίθια με ψιλοκομμένη ντομάτα και καρότο

Μια νόστιμη χορταστική σαλάτα με ρεβίθια που θα της προσθέσουμε αρακά, καρότο και ντομάτα που θα την περιχύσουμε με ένα νόστιμο dressing.

Φωτογραφία: Γιώργος Δρακόπουλος
Food Styling: Tina Webb

Υλικά

• 300γρ. ρεβίθια
• 1 ντομάτα μεγάλη
• 2 καρότα
• 1 φλιτζάνι αρακά
• 2 κουτ. σούπας φυλλαράκια δεντρολίβανου
• λίγο αλάτι
• Για το dressing
• 1 φλιτζάνι χυμό σταφυλιού
• χυμό από 1 λεμόνι
• 1½ φλιτζανάκι του καφέ ελαιόλαδο
• 1 κουτ. γλυκού γλυκάνισο κοφτό
• λίγο αλάτι

Διαδικασία

Βήμα 1

Αποβραδίς μουλιάζετε τα ρεβίθια σε άφθονο δροσερό νερό. Την επομένη το πρωί τα ξεπλένετε καλά να φύγουν τα περισσότερα φλούδια και τα βράζετε σε άφθονο αλατισμένο νερό μέχρι να γίνουν τρυφερά, χωρίς να λιώσουν. Τα σουρώνετε, αφήνετε να κρυώσουν και στη συνέχεια τα βάζετε σε μια μεγάλη σαλατιέρα.

Βήμα 2

Βουτάτε την ντομάτα σε καυτό νερό για να την ξεφλουδίσετε εύκολα και, αφού την ξεφλουδίσετε, της αφαιρείτε τα σπόρια και την ψιλοκόβετε. Ρίχνετε τα κομμάτια μέσα στα ρεβίθια.

Βήμα 3

Στο ίδιο νερό ζεματάτε για 2 λεπτά τον αρακά. Τον σουρώνετε και τον ρίχνετε στα ρεβίθια. Καθαρίζετε τα καρότα, τα τρίβετε στον τρίφτη και τα ρίχνετε κι αυτά μέσα στα ρεβίθια. Ανακατεύετε καλά. Ρίχνετε τα φυλλαράκια του δεντρολίβανου και ανακατεύετε ξανά. Αφήνετε τα υλικά της σαλάτας να ξεκουραστούν και φτιάχνετε το dressing.

Βήμα 4

Ρίχνετε το χυμό σταφυλιού, το λεμόνι, το ελαιόλαδο και το γλυκάνισο μαζί με λίγο αλάτι στο μπλέντερ. Τα χτυπάτε να γίνουν ένα ομοιογενές μίγμα και περιχύνετε τη σαλάτα. Ανακατεύετε και σερβίρετε αμέσως.

Εκθεση - σοκ της UNICEF: Ενα παιδί νεκρό κάθε πέντε λεπτά εξαιτίας της βίας

345 παιδιά κάτω των 20 ετών πεθαίνουν κάθε μέρα

Ένα παιδί χάνει τη ζωή του κάθε πέντε λεπτά εξαιτίας της βίας, αλλά είναι πολύ λίγα τα παιδιά εκείνα που

σκοτώνονται σε εμπόλεμες περιοχές, σύμφωνα με έκθεση της οργάνωσης του ΟΗΕ για τα παιδιά, της UNICEF.




Η έκθεση επισημαίνει ότι σχεδόν το 75% των περίπου 345 βίαιων θανάτων σημειώνονται καθημερινά σε χώρες όπου υπάρχει ειρήνη.

"Αυτό που είναι σοκαριστικό είναι ότι έχουμε εδώ και δύο με τρεις δεκαετίες επικεντρώσει το ενδιαφέρον μας υπερβολικά στην παιδική

θνησιμότητα από ασθένειες που μπορούν να προληφθούν και αυτό που αναφέρει αυτή η έκθεση είναι ότι πρέπει να σκεφτόμαστε την
παιδική θνησιμότητα από κάθε αιτία" σημειώνει η επικεφαλής του Ιδρύματος.

Το Βρετανικό τμήμα της Unicef αναφέρει, ότι τα παιδιά τα οποία ζουν σε φτωχές περιοχές ή περιοχές που πλήττονται από συγκρούσεις,
αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο στο να υποστούν βία. Ένας έφηβος στη Λατινική Αμερική, για παράδειγμα, έχει 70 φορές παραπάνω
πιθανότητες να δολοφονηθεί από ένα παιδί στην Μεγάλη Βρετανία.

Ωστόσο, η βία κατά παιδιών είναι μια παγκόσμια «επιδημία» που επηρεάζει εκατομμύρια παιδιά ανά τον κόσμο, σύμφωνα με την έρευνα.

Η επικεφαλής του τμήματος εκστρατείας και ενημέρωσης του βρετανικού παραρτήματος της Unicef, Λέα Κράιτσμαν επισημαίνει από την
πλευρά της ότι «Εκατομμύρια παιδιά είναι ευάλωτα σε σωματική, σεξουαλική και ψυχολογική κακοποίηση στα σπίτια τους, στα σχολεία και
στις κοινότητές τους. Αν κοιτάξεις κάτω από την επιφάνεια, οι στατιστικές που αφορούν θέματα όπως η σεξουαλική βία, η βίαιη συμπεριφορά
για την επιβολή πειθαρχίας στο σπίτι και στο σχολείο, όλα αυτά καθιστούν πολύ δύσκολη την ανάπτυξη των παιδιών. Καθημερινά, η ψυχική και
σωματική υγεία των παιδιών καταστρέφεται δια παντός εξαιτίας της βίας», συμπληρώνει η Κράιτσμαν. Αλλά, όπως επισημαίνει η ίδια, πολλές
οικογένειες δεν καταφεύγουν καν στις αρχές γιατί γνωρίζουν ότι δεν θα βοηθηθούν.

Στην Κένυα, ένα στα τρία κορίτσια και ένα στα έξι αγόρια πέφτουν θύματα σεξουαλικής βίας. Αλλά μόλις το 1% των περιστατικών σεξουαλικής
κακοποίησης καταγράφεται από την αστυνομία.

"Αν οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι μπορούν να διαπράττουν κάτι χωρίς να υφίστανται συνέπειες, τότε θα συνεχίσουν να είναι βίαιοι προς
τα παιδιά", λέει η Κράιτσμαν.

Κρυφή αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών

Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι καταγγελίες εκπαιδευτικών ότι δέχονται πιέσεις να μπαίνουν στα κενά τους και να καλύπτουν την απουσία προσλήψεων εκπαιδευτικού προσωπικού και τα χιλιάδες κενά που αυτή η πολιτική έχει δημιουργήσει!

Ταυτόχρονα, υπάρχει διασπορά φημών ότι υπάρχουν άρθρα και νομοθεσία που επιβάλλουν στους διευθυντές, στο πλαίσιο των καθηκόντων τους, να στέλνουν εκπαιδευτικούς τις ώρες των κενών τους για να κάνουν λέει «απασχόληση» των μαθητών. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι η απασχόληση των μαθητών δεν είναι διδακτική ώρα!

Κυκλοφορούν και «σκονάκια» με άρθρα νόμων που υποτίθεται ότι το προβλέπουν! Γίνεται απίστευτη παραποίηση της ισχύουσας νομοθεσίας με ένα και μοναδικό στόχο: να καλύψουν τα κενά προσλήψεων που δημιουργεί η εκπαιδευτική πολιτική σε βάρος των δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αγώνες.

Η νομοθεσία

Ωστόσο είναι γνωστό ότι:

1. Η νομοθεσία καθορίζει με ακρίβεια το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών (24-21 ώρες ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας) και το εργασιακό (30 ώρες εβδομαδιαίως και έως ημερήσιο 6ωρο).

2. Ολες οι ώρες που οι μαθητές παρευρίσκονται στο σχολείο είναι διδακτικές ώρες και άρα όταν ένας εκπαιδευτικός έχει την ευθύνη μαθητών για τον οποιοδήποτε λόγο, αυτό ανάγεται στο διδακτικό του ωράριο.

3. Δεν υπάρχει πουθενά στη νομοθεσία η έννοια της «απασχόλησης» των μαθητών ή της ενισχυτικής διδασκαλίας ολόκληρου τμήματος (η νομοθεσία αναφέρεται σε ενισχυτική διδασκαλία μέχρι 5 μαθητών).

Ποια είναι όμως η κατάσταση στην σχολική εκπαίδευση ενώ βαδίζουμε ήδη στον δεύτερο μήνα της σχολικής χρονιάς; Τα κενά στα Γυμνάσια, τα Λύκεια και τα ΕΠΑΛ ανέρχονται σε 1.064, ενώ μαζί με πρωτοβάθμια και ειδική αγωγή ξεπερνούν τα 5.000.

Για παράδειγμα, στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι εκατοντάδες τα σχολεία στα οποία λείπουν καθηγητές και όλα δείχνουν ότι αν δεν υπάρξει απόφαση για νέες πιστώσεις ώστε να γίνουν οι απαραίτητες προσλήψεις, αυτά τα κενά δεν πρόκειται να καλυφθούν.

Για να γίνει κατανοητό, αρκεί να πούμε ότι οι εναπομείνασες πιστώσεις από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων είναι μόλις 4, ενώ υπάρχουν και άλλες 85 από τις ανακλήσεις των τοποθετήσεων αναπληρωτών!

Οπως γίνεται κατανοητό με αυτά τα δεδομένα έχει δημιουργηθεί ένας γόρδιος δεσμός.

Στο πλαίσιο αυτό σε συνέντευξή του το Σάββατο στον ραδιοφωνικό σταθμό Alpha ο υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος μίλησε με το γνωστό τρόπο σαν το νερό που κυλάει πάνω στον βράχο και εξαφανίζεται.

Είπε, ανάμεσα σε άλλα, ότι στην αρχή της εβδομάδας «θα κάνουμε την τελική εκτίμηση τι προσωπικό έχουμε ακόμη να διαθέσουμε, γιατί προκύπτουν κενά εν λειτουργία. Ενημερώνομαι, λοιπόν, ότι από τον Σεπτέμβριο, που άνοιξαν τα σχολεία, άρχισαν -όπως γινόταν και κάθε χρονιά- να υποβάλλουν αιτήσεις συνταξιοδότησης ή αδειοδότησης ή αδειοδότησης λόγω κύησης διάφοροι εκπαιδευτικοί. Προσπαθούμε να καλύψουμε τα κενά στα όρια του εφικτού και του δυνατού… Από την αρχή είπα ότι όλα τα κενά που προβλέπει ο νόμος και οι υπουργικές αποφάσεις και οι σχετικές κανονιστικές πράξεις γενικότερα δεν μπορούμε να τα καλύψουμε».

Εδώ αρχίζουν όλα…

Την ίδια ώρα άρχισαν τα όργανα. Σε συγκεντρώσεις διευθυντών σχολικών μονάδων που προκάλεσαν Προϊστάμενοι των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης προχώρησαν σε «οδηγίες», προφορικές εντολές, ερμηνείες κατά το δοκούν, πακεταρισμένες με «νομοθεσία κόψε – ράψε» σύμφωνα με τις οποίες το εκπαιδευτικό προσωπικό θα πρέπει να καλύψει εκπαιδευτικά κενά κάνοντας απασχόληση των μαθητών χωρίς να υπολογίζονται οι ώρες αυτές στο διδακτικό του ωράριο.

Μιλάμε για καταστρατήγηση νομοθεσίας και μέσω της επιβολής του φόβου, κραδαίνοντας την αξιολόγηση, πιέζουν τους εκπαιδευτικούς για αλήστου μνήμης εργασιακές σχέσεις.

Ωστόσο, όπως σωστά επισημαίνει η εκπαιδευτικός και αιρετό μέλος του Περιφερειακού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαρία Δανιήλ «κάθε απασχόληση σε τμήμα θεωρείται διδακτικό ωράριο. Είναι παράβαση της υπάρχουσας νομοθεσίας να καλούνται οι εκπαιδευτικοί που συμπληρώνουν το διδακτικό τους ωράριο, να κρατούν τμήμα ή μαθητές εξαιτίας μικρής ή μεγάλης διάρκειας απουσίας εκπαιδευτικού ή εκπαιδευτικό κενό που δεν κάλυψε το υπουργείο. Το άρθρο του καθηκοντολογίου που χρησιμοποιείται ως άλλοθι αφορά εκπαιδευτικούς που δεν συμπληρώνουν το διδακτικό τους ωράριο ή είχαν τοποθετηθεί στις σχολικές μονάδες ως πλεονάζον προσωπικό ακριβώς για την κάλυψη των έκτακτων κενών».

Οπως επίσης τονίζει η δασκάλα και πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών «Ο Αριστοτέλης», «το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών είναι συγκεκριμένο και καθορίζεται και από το ωρολόγιο πρόγραμμα. Κανένα στέλεχος διοίκησης δεν έχει τη δικαιοδοσία να μεταβάλει το εβδομαδιαίο ωρολόγιο πρόγραμμα του εκπαιδευτικού προσωπικού κατά το δοκούν. Οποιαδήποτε αλλαγή στο ωρολόγιο πρόγραμμα των μαθητών γίνεται μόνο με συνεδρίαση του συλλόγου διδασκόντων και χωρίς να παραβιάζονται τα κατοχυρωμένα δικαιώματα.

»Ο σύλλογός διδασκόντων δεν δικαιούται να αποφασίζει παραβίαση των δικαιωμάτων και κάθε τέτοιου είδους απόφαση είναι παράνομη και μη εκτελέσιμη (π.χ. να δουλεύει κάποιος εκπαιδευτικός περισσότερες ώρες από το διδακτικό του ωράριο). Σε περίπτωση που απουσιάζει εκτάκτως εκπαιδευτικός και το εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου καλύπτει το διδακτικό του ωράριο, τότε ο σύλλογος διδασκόντων να αποφασίζει να μοιράζει τα παιδιά».

ΟΛΜΕ-ΔΟΕ: Σήμα κινδύνου για τη δημόσια δωρεάν παιδεία - Ολοι στα συλλαλητήρια στις 23/10

ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑΚαθημερινά αυξάνονται οι μαθητές που πεινάνε και στερούνται  ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης

• Χιλιάδες μαθητές  εξωθούνται μέσα από ανελέητους εξεταστικούς φραγμούς στη μαθητεία και την κατάρτιση
• Οι δημόσιες δαπάνες για την παιδεία συνεχώς συρρικνώνονται: 2,75% του ΑΕΠ με συνεχή μείωση τα επόμενα χρόνια, όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι πάνω από 5%.
• Χιλιάδες κενά σε όλα τα σχολεία και μηδενικοί μόνιμοι διορισμοί
• Τα σχολεία καλούνται να διαχειριστούν την απόλυτη φτώχεια
• Η οικονομική αφαίμαξη των οικογενειών αυξάνεται: οι γονείς των μαθητών δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου διαθέτουν κάθε χρόνο πάνω από 2,8 δισ. ευρώ για βιβλία, τετράδια και φροντιστήρια
• Καταργούνται ή συγχωνεύονται σχολεία και οι μαθητές στοιβάζονται σε 30άρια τμήματα
• Η Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση απαξιώνεται, τομείς και ειδικότητες καταργήθηκαν, εκπαιδευτικοί τέθηκαν σε διαθεσιμότητα
• Τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών είναι ανεπαρκή και ακατάλληλα και οδηγούν σε αποσπασματική, κατακερματισμένη και υποβαθμισμένη γνώση
• Διαλύονται οι υποστηρικτικές δομές: ολοήμερα σχολεία, βιβλιοθήκες, ενισχυτική και πρόσθετη διδασκαλία, στήριξη των παιδιών με ειδικές ανάγκες…
• Οι εκπαιδευτικοί εξοντώνονται εργασιακά και αμείβονται πλέον με μισθούς πείνας
• Η κυβέρνηση με την αξιολόγηση που προωθεί επιδιώκει να αλυσοδέσει τους εκπαιδευτικούς και να τους ρίξει στον Καιάδα των διαθεσιμοτήτων και των απολύσεων, στοχεύει στη χειραγώγηση, την καλλιέργεια του φόβου της απόλυσης, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, την κατηγοριοποίηση και το κλείσιμο των σχολείων
• Η πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας οδηγεί σε ένα φτηνό σχολείο, που θα διαμορφώνει ανθρώπους χωρίς γενική μόρφωση, πειθήνιους, απασχολήσιμους και υποτακτικούς πολίτες

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!! ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ

Οι δύο Ομοσπονδίες των Εκπαιδευτικών, ΔΟΕ και ΟΛΜΕ, καλούν σε συμπόρευση  όλες τις δυνάμεις της εργασίας στην κατεύθυνση της ανατροπής των βάρβαρων αντιμνημονιακών μέτρων Κυβέρνησης, Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ.

Ξεκινάμε ένα μεγάλο οδοιπορικό υπεράσπισης της Δημόσιας Δωρεάν Εκπαίδευσης.

Πιάνουμε ξανά το νήμα των μεγάλων αγώνων για την Παιδεία.

Συνεχίζουμε  τον αγώνα ενάντια στις διαθεσιμότητες των  εκπαιδευτικών και σε κάθε απόλυση.

Μαζί με τη νεολαία και τον κόσμο της εργασίας διαμορφώνουμε ένα ευρύ κίνημα παιδείας για τα δικαιώματα και τις μορφωτικές ανάγκες της νέας γενιάς, προβάλλοντας το στρατηγικό αίτημα «μόρφωση, δουλειά, δημοκρατία».

Οραματιζόμαστε ένα σχολείο ολόπλευρης μόρφωσης και διαπαιδαγώγησης, όπου θα έχουν ισότιμη πρόσβαση τα παιδιά όλων των λαϊκών στρωμάτων, ανεξάρτητα από φυλετική και θρησκευτική προέλευση.

ΚΑΛΟΥΜΕ:

• εκπαιδευτικούς, γονείς,  μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενους σε συστράτευση και διαρκή παρατεταμένο αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης και των κυρίαρχων τάξεων
• την ΑΔΕΔΥ, τη ΓΣΕΕ και τις Ομοσπονδίες να εξαγγείλουν και να συντονίσουν απεργιακό αγώνα με αφετηρία το μήνα Νοέμβριο, ο οποίος θα αγκαλιάζει και θα αναδεικνύει τα προβλήματα όλων των εργαζομένων, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα
• όλους τους εκπαιδευτικούς να στηρίξουν τις  αποφάσεις της  ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ για απεργία – αποχή από τις διαδικασίες αξιολόγησης και να μη συμμετέχουν σε διαδικασίες που έχουν ως στόχο τη χειραγώγηση, την απόλυση, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την κατηγοριοποίηση των σχολείων.

ΠΡΩΤΟΣ ΜΑΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: Πέμπτη, 23 του Οκτώβρη 2014

ΔΟΕ – ΟΛΜΕ διοργανώνουν κοινά συλλαλητήρια:

Αθήνα: 6 μ.μ.  στα Προπύλαια

Θεσσαλονίκη: 6 μ.μ. στο άγαλμα Βενιζέλου

Στις έδρες των Περιφερειών της χώρας

(Για τη συγκέντρωση της Αθήνας, καλούμε τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και τις ΕΛΜΕ των νομών γύρω από την Αττική να οργανώσουν τη συμμετοχή τους στη συγκέντρωση με πούλμαν)

ΟΛΜΕ –ΔΟΕ

ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ - ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΙΤΩΝ