Ούτε ένας εισαγγελέας που να φοράει παντελόνια και να υπηρετεί το Σύνταγμα!

ΨΕΥΤΙΑ, ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ – ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ..

Στο Μητροπολιτικό Μουσείο Κίτρους Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΙΩΑΚΕΙΜ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΞΕΝΑΓΟΣ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΩΝ

      Μια ακόμα αξιέπαινη δραστηριότητα συνεχίζει και ολοκληρώνει στις 28 Νοεμβρίου 2014 ο Ιεροκήρυκας και Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος Ιωακείμ Οικονομίκος, γνωστός για την ευαισθησία του και στα θέματα πολιτισμού.

      Ως άριστος γνώστης του αντικειμένου με την ιδιότητα πλέον του ξεναγού, παρουσιάζει και αναλύει στους επισκέπτες του Μητροπολιτικού Μουσείου Κίτρους τα εκθέματα των νομισμάτων τα οποία προέρχονται από την προσωπική συλλογή του Αναστασίου Τερζή.

      Η έκθεση που υλοποιήθηκε με τη συνεργασία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πιερίας τιτλοφορείται ΄΄ από το τάλαντο, στο ευρώ, νομίσματα του κόσμου ΄΄ και περιλαμβάνει νομίσματα από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα.

      Στις προθήκες του Μουσείου ο επισκέπτης αντικρίζει αντίγραφα νομισμάτων από την Αρχαιοελληνική και Βυζαντινή περίοδο αλλά και από διάφορα μέρη του κόσμου.

      Κυρίαρχο νόμισμα της έκθεσης η δραχμή, από το έτος 1830 έως το 2002.

      Μέχρι σήμερα την έκθεση έχουν επισκεφθεί σημαντικός αριθμός σχολείων της περιοχής, καθώς και πολίτες που αναπολούν στιγμές από τη νομισματική εικόνα της χώρας μας αλλά και από την παγκόσμια χρηματιστηριακή αγορά.     

      Η έκθεση θα παραμείνει ανοικτή για το κοινό μέχρι και την Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014.

      Ανήσυχος και δημιουργικός ο Αρχιμανδρίτης Ιωακείμ σφραγίζει με τις πολιτιστικές του αναφορές την πνευματική διαδρομή του τόπου μας, αφήνοντας παρακαταθήκη ένα σημαντικό έργο στην ταυτότητα του Πιερικού ορίζοντα.

      Άξιος συγχαρητηρίων.

ΒΑΤΑΝΙΑΚΟΣ – ΑΕΤΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 58-49

Πρώτη νίκη, και πολύ σημαντική, για τον Βατανιακό που, όμως, έδειξε και πάλι τις αδυναμίες του. Αντίπαλός του ο Αετός Κιλκίς που η μέχρι στιγμής πορεία τους δείχνει ότι πιθανόν να είναι βασικός αντίπαλος για την αποφυγή της επικίνδυνης ζώνης του υποβιβασμού. Οι Κατερινιώτες ξεκίνησαν δυναμικά το πρώτο δεκάλεπτο. Είχαν καλές επιλογές στην επίθεση και αρκετά σφιχτή άμυνα. Το δεύτερο δεκάλεπτο ήταν σαφώς πιο ισορροπημένο ανάμεσα στις δύο ομάδες, αλλά με πολλά λάθη εκατέρωθεν. Οι ομάδες οδηγήθηκαν στα αποδυτήρια με 32-22. Στο τρίτο δεκάλεπτο οι γηπεδούχοι με πολλά λάθη στην επίθεση και με άσκοπα φάουλ στην άμυνα έδωσαν το δικαίωμα στους πιο σταθερούς σε απόδοση φιλοξενούμενους να μειώσουν το σκορ μέχρι και τους 4 πόντους και να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο. Στο τέλος όμως, η ανωτερότητα σε εμπειρία των Κατερινιωτών σε σχέση με την κούραση των παικτών του Αετού έδωσαν την πρώτη νίκη για φέτος στον Βατανιακό.

Αρκετά  λάθη από την διαιτησία Ντόγκα και Χρυσάφη, εις βάρος και των δύο ομάδων.

Τα δεκάλεπτα:20-11, 12-11, 10-15, 16-12.

ΒΑΤΑΝΙΑΚΟΣ (Τσαϊτουρίδης):Κοτσιμπέλης 2, Βασιλειάδης, Γαλανός, Φαρμάκης, Βουτσακόπουλος 19(1), Πόσιος 6,  Φελεκίδης 11(3), Μαχαιρίδης, Κωστόπουλος 6, Τζήμας 5, Ανδρειάς 5, Ακερμανίδης 4.

ΑΕΤΟΣ ΚΙΛΚΙΣ (Κούτρης):Τσάτσης, Ανανιάδης 3, Χειρούλης 2, Ψωμιάδης, Σαμαράς, Βαιτσούδης 2, Μανουσαρίδης 7(1), Μαργαριτίδης, Τρυπίλλας, Σιδηρόπουλος 29(3), Ηλιάδης 6, Τριανταφύλλου.

ΕΠΣ ΠΙΕΡΙΑΣ. ΑΝΑΒΟΛΗ ΑΓΩΝΩΝ ΤΕΤΑΡΤΗΣ 19-11-2014

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ για εξ” αναβολής αγώνες.Οι εξ΄ αναβολής αγώνες Α΄ και Β΄ ερασιτεχνικής κατηγορίας που είχνα προγραμματιστεί να γίνουν..

την Τετάρτη 19-11-2014, δηλαδή:
1.- «25η ΜΑΡΤΙΟΥ» – «ΠΥΔΝΑ» Κίτρους                                γήπεδο 25ης Μαρτίου  ώρα 15:00
2.- «Γ.Α.Σ. ΣΒΟΡΩΝΟΥ» – «ΑΚΑΔΗΜΙΑ» Πλαταμώνα         γήπεδο Σβορώνου      ώρα 15:00
3.- «ΕΘΝΙΚΟΣ» Κατερίνης – «ΔΙΑΓΟΡΑΣ» Σεβαστής            γήπεδο Ι. Καλλιανίδης ώρα 15:00
4.- «ΕΛΠΙΣ» Ανδρομάχης – «ΕΘΝΙΚΟΣ» Ν. Κεραμιδίου        γήπεδο Ανδρομάχης   ώρα 15:00,

δέν θα διεξαχθούν, αφού η ΕΠΣ ΠΙΕΡΙΑΣ εφαρμόζειτην ΠΡΌΣΦΑΤΗ απόφαση της ΕΠΟ ΝΑ ΜΗΝ ΟΡΙΣΕΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ σε κάθε πείσημο παιγνίδι της αρμοδιότητάς της.

http://ethnikosneoukeramidiou.blogspot.gr

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΔΙΟΥ-ΟΛΥΜΠΟΥ

Η δημοτική αρχή του Δήμου Δίου-Ολύμπου  «φρόντισε» να μας υπενθυμίσει ότι δεν έχει καμιά σχέση με τους αγώνες του λαού και προγραμμάτισε δύο συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου (ειδική συνεδρίαση για τον προϋπολογισμό του 2015 και τακτική συνεδρίαση με 13 θέματα στην ημερήσια διάταξη) την ημέρα τιμής και μνήμης από τον  ηρωικό ξεσηκωμό του λαού και της νεολαίας το Νοέμβρη του 1973 ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία. Η απόφαση αυτή το λιγότερο προκλητική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.

Την ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες λαού  θα βρίσκονται στις συγκεντρώσεις και θα διαδηλώνουν με τα επίκαιρα -περισσότερο από ποτέ- συνθήματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το δ.σ. του  Δίου-Ολύμπου θα συνεδριάζει μέσα σε «κλειστές αίθουσες» και θα «συζητά»  τον προϋπολογισμό του δήμου, ο οποίος είναι κομμένος και ραμμένος στις επιταγές της Κυβέρνησης και τις ΕΕ. Έναν προϋπολογισμό βαθιά ταξικό και αντιλαϊκό που δεν ανταποκρίνεται ούτε  στο ελάχιστο στις ανάγκες ζωής της λαϊκής οικογένειας.

 Η νέα διοίκηση του δήμου «ξεχνά»  ότι και ο φετινός γιορτασμός βρίσκει το λαό μας χωρίς ψωμί, χωρίς παιδεία, με κουτσή και ψευδεπίγραφη ελευθερία, αφού αυτή αφορά μόνο την ασυδοσία του κεφαλαίου. «Ξεχνά» την ανεργία, την ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία,  τη φτώχεια, τα σχολεία χωρίς ούτε ένα ευρώ, τα χαράτσια, τα υψηλά δημοτικά τέλη, τον ΕΝΦΙΑ, τους πλειστηριασμούς που έρχονται.  «Ξεχνά» ή παραβλέπει ότι η ελληνική κυβέρνηση εμπλέκει τη χώρα και το λαό στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών στην περιοχή της Αν. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής συγκαλύπτοντας τον πραγματικό ρόλο των «συμμάχων» της χώρας, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Όπως τότε, έτσι και σήμερα, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι παράγοντες αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και εμπλοκής του λαού σε επικίνδυνες περιπέτειες.

Το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι πιο επίκαιρο από ποτέ  και δείχνει μόνο ένα δρόμο : το δρόμο του οργανωμένου αγώνα ενάντια  στα νέα μέτρα που προωθούν το κεφάλαιο και τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, ενάντια στο σύστημα που γεννά χούντες και φασισμό, φτώχεια και ανεργία, πολέμους και δυστυχία.

Η δικαιολογία ότι δεν υπήρχε χρόνος για τη συνεδρίαση είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις». Η Λαϊκή Συσπείρωση Δίου-Ολύμπου  σας καλούμε,  να αναβάλετε την προγραμματισμένη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ως στοιχειώδες δείγμα σεβασμού απέναντι στους λαϊκούς αγώνες τιμώντας την κορυφαία στιγμή της αντιδικτατορικής πάλης του λαού μας.

Τούτες οι στιγμές είναι  στιγμές ευθύνης όπου κρίνεται ο καθένας.

Για τη Λαϊκή Συσπείρωση Δίου-Ολύμπου

Κατερίνα Κο

Η Γενιά του Πολυτεχείου: Μύθοι και Αλήθειες

Τιμή σε κείνους που στη ζωή τους … όρισαν να φυλλάττουν Θερμοπύλες… 

Γράφει ο Παναγιώτης Κεΐσογλου

Συμπληρώνονται φέτος, 41 χρόνια από την ιστορική εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ο ελληνικός λαός, με μπροστάρη τη νεολαία, έσπασε τον γύψο, που οι δικτάτορες έβαλαν στην Ελλάδα, τον Απρίλη του 67’.

Το κυρίαρχο σύνθημα ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αλλά και η απαίτηση για ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ και ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ κωδικοποίησαν τις διεκδικήσεις και τα οράματα του ελληνικού λαού. Οι νεκροί του Πολυτεχνείου έγιναν «το λίπασμα της λευτεριάς», συνεχιστές της θυσίας του Γρηγόρη Λαμπράκη και του Σωτήρη Πέτρουλα, στο βωμό του αγώνα για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Η εξέγερση σηματοδότησε την «αρχή του τέλους» της ξενοκίνητης χούντας και αναμφισβήτητα υπήρξε η πιο φωτεινή πράξη αντίστασης σε μια σκοτεινή επταετία για τον τόπο.

Η 17η Νοέμβρη του 1973 δεν αποτελεί απλώς ένα χρονικό ορόσημο, αλλά πολύ περισσότερο ένα διαχρονικό σύμβολο διεκδικήσεων του νεολαιίστικου και του λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα και στον κόσμο ολόκληρο. Οι αγώνες της δεκαετίας του ’60 ενάντια στο κράτος και το παρακράτος της Δεξιάς αλλά και η άνοιξη της Πράγας και ο γαλλικός Μάης του ’68 είναι οι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας μαζικών διεκδικήσεων των λαών για δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη.

Η γενιά του πολυτεχνείου και η αμφισβήτηση

Aν υπάρχει μια γενιά αμφιλεγόμενη, πολυσυζητημένη και από πολλούς χαρακτηριζόμενη ως υπερεκτιμημένη, είναι σίγουρα αυτή του πολυτεχνείου. Πέρα όμως από την καθαρά υποκειμενική απόδοση ενός χαρακτηρισμού υφίσταται ένα γεγονός αντικειμενικό κι αναμφισβήτητο με τεράστια σημασία: Είναι η γενιά που καθόρισε την πορεία και την τύχη της μεταπολιτευτικής Ελλάδος. Κι αυτός ακριβώς είναι ο θρίαμβος και το αμάρτημά της ταυτόχρονα. 

Τον άδολο αγώνα του φοιτητικού κινήματος, ως πράξη αντίστασης και προσπάθεια κατάρρευσης ενός λαομίσητου πολιτικού καθεστώτος ,δε μπορεί να τον αμφισβητήσει κανείς, πως θα μπορούσε άλλωστε; Ούτε το γενικότερο κλίμα απαξίας απέναντι στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, ούτε ο εκφυλισμός αυτού μπορούν να επισκιάσουν τη μεγάλη συνεισφορά του κινήματος για την πτώση της δικτατορίας. Κι όποιος, ορμώμενος από τις άστοχες πολιτικές κινήσεις και μόδες των τελευταίων μηνών, νοσταλγεί αυτήν τη μαύρη περίοδο κι όλους τους εθνικοπαράφρονες εκφραστές της, είναι επιεικώς ανιστόρητος, επικίνδυνος και σπιλώνει τον αγώνα αυτών που μόχθησαν για τα κεκτημένα όλων. 

Η μετέπειτα πολιτική πορεία κι επιλογές όσων συμμετείχαν όμως σε αυτόν τον αγώνα, τους οποίους το πέρασμα του χρόνου κατάφερε να ξεγυμνώσει φανερώνοντας το πραγματικό τους ποιόν, είναι αντικείμενο άξιο σχολιασμού και κριτικής μελέτης.

Από τα πέντε μέχρι τουλάχιστον και τα δεκαοκτώ, ένα κακοστημένο εκπαιδευτικό σύστημα μας βομβαρδίζει ανελέητα με έννοιες συνταγματικά κατοχυρωμένες μεν, ουτοπικές δε όπως δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία, ελευθερία, ισότητα. Μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας (αν και πολλές φορές τούτα τα δύο τυχαίνει να μη συμβαδίζουν) βιωματικά κι εμπειρικά, αποδεικνύεται περίτρανα ότι εφαρμογή όλων των παραπάνω δεν υφίσταται, κι εδώ ακριβώς -στο ανεφάρμοστο- έγκειται η ασαφής, αόριστη κι ουτοπική τους φύση. Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται για την κατάρρευση του μύθου περί Άγιου Βασίλη αλλά για κάτι βαθύτερο, που στοιχίζει κάτι παραπάνω από μία στιγμιαία παιδική απογοήτευση.

Όλα τα ανωτέρω δεν είναι άσχετα με το θέμα το οποίο πραγματεύομαι. Αντιθέτως, αν το καλοσκεφθεί κανείς γι αυτά τα ιδανικά χάθηκαν ψυχές που δε νοιάστηκαν για καμία υστεροφημία, απλά κάηκαν από τη φωτιά του ονείρου στο οποίο πίστεψαν. Ψυχές που διαδήλωναν ειρηνικά στα κιγκλιδώματα την ώρα που ένα τανκ γκρέμιζε την πόρτα. Κι έφυγαν τόσο αθόρυβα, από την πίσω πόρτα, σα να μην ήθελαν να ενοχλήσουν την ιστορία που αδιάκοπα συνέχισε να γράφει τις σελίδες της όπως τη βολεύει. Άλλωστε, οι πραγματικοί ήρωες κρύβονται ενσυνείδητα ταπεινά στις κρυφές σελίδες της ιστορίας, σε αυτές με τα ψιλά γράμματα. Στα παράθυρα και τις τηλεοράσεις βρίσκονται μόνο οι κακές τους απομιμήσεις. 

Αυτές οι κακές απομιμήσεις επωμίστηκαν όλη τη δόξα. Και μετατρέποντας την ιερή ιδέα του πολυτεχνείου σε αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης, μεταλλάχθηκαν σε αρχιπολιτικάντηδες διαρκούς θητείας την τελευταία τριακονταετία. Οι εναπομείναντες αυτοί είναι οι δήμιοι πολλών μετέπειτα γενεών. Το απωθημένο φαίνεται να λειτούργησε λίγο παραπάνω στην περίπτωση τους και κατ’ αυτόν τον τρόπο βιάστηκαν και παρερμηνεύτηκαν οι εύθραυστες έννοιες της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

Νομοτελειακά βέβαια το πέρας του χρόνου επιφέρει ένα σχετικό συμβιβασμό. Ξεθωριάζει η ζωντάνια κι ενέργεια του νιάτου, αυτό είναι ανθρώπινο, κατανοητό και μη κατακριτέο. Αντιθέτως προκλητικό είναι το γεγονός πως η ιστορία δυστυχώς δε διδάσκει αλλά συνεχίζει αδιάλειπτα τον κύκλο της, για τον απλούστατο λόγο ότι παραποιείται, πλάθεται και χρησιμοποιείται σαν ένα κομμάτι πλαστελίνης..

Ανεξαρτήτως των συνθηκών κάθε γενιά κρίνεται από τις πράξεις της, που επιπλέον είναι και μη αναστρέψιμες. Ανέκαθεν η πράξη προηγείται της ουσίας, κι υπάρχει η δυνατότητα ατομικά και συλλογικά, να πράξουμε μη παραλείποντας να σκεφτούμε το μη αναστρέψιμο των συνεπειών τους. Κατανοώντας αυτήν τη μεγάλη αλήθεια αυτομάτως αποκτάται ένα εφόδιο ζωτικής σημασίας για τη δύσκολη νέα πορεία. Πορεία της οποίας θα ηγείται ένα μεγάλο outsider: Η γενιά των τετρακοσίων ή τριακοσίων ευρώ, της ανεργίας, της απάθειας, της αποβλάκωσης ή του facebook. Αλλά αν θέλετε την άποψή μου, δεν υπάρχει καταλληλότερος χαρακτηρισμός από αυτόν της πλέον παρεξηγημένης γενιάς που καλείται να ξεπλύνει της αμαρτίες μιας άλλης, ιστορικής μεν αμφιβόλου προσφοράς δε, αυτής του Πολυτεχνείου.

Τα μυνήματα του σήμερα

Σήμερα, τα μηνύματα εκείνων των εξεγέρσεων δεν μπορούν και δεν πρέπει να περιορίζονται σε επετειακές εκδηλώσεις και σε μια ξύλινη «αγωνιστική» ρητορική. Η μονόπλευρη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, με γνώμονα τα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών, επιτείνει την ύπαρξη ενός κόσμου με διαφορετικές ταχύτητες και διαφορετικές αφετηρίες. Η ειρήνη, η δημοκρατία και οι ατομικές ελευθερίες καταστρατηγούνται, άλλοτε απροκάλυπτα και άλλοτε συγκαλυμμένα με «παγκοσμιοποιημένες προπαγάνδες». Η παιδεία, η εργασία η κοινωνία γενικότερα δέχονται επίθεση και υπόκεινται στις λογικές των μονόδρομων του νεοφιλελευθερισμού.

Στον αντίποδα του νεοφιλελευθερισμού και της «παγκοσμιοποίησης» προβάλλει η ανάγκη της παγκόσμιας αφύπνισης των νεανικών συνειδήσεων, η ανάγκη αγώνα για δημόσια αγαθά στην υπηρεσία των πολλών, αυτοδιάθεση των λαών, εκδημοκρατισμό και ειρηνική συνύπαρξη.