Σε εξέλιξη η μεγάλη επίθεση των Ούννων και των ντόπιων πεμπτοφαλαγγιτών

Σε εξέλιξη η μεγάλη επίθεση των Ούννων και των ντόπιων πεμπτοφαλαγγιτών του ακτιβιστή Δεν είχαμε καμιά ψευδαίσθηση ότι θα βρίσκαμε μπροστά μας την ευρωπαϊκή αθλιότητα και τη ντόπια χυδαιότητα όταν θα διαπιστωνόταν η σταθερή στάση μιας κυβέρνησης που δεν θα αποτελούνταν από ανδρείκελα, αχυρανθρώπους, ιδιοτελείς και υποτελείς. Έτσι - παρ' ότι σε σοκάρει η ωμότητα των εκβιασμών - πιστεύουμε πως τώρα παρά ποτέ χρειάζεται να κρατηθεί υψηλά το ηθικό των ελλήνων πατριωτών, που οφείλουν να αποστασιοποιηθούν από ξεπουλημένες ηγεσίες και συμφέροντα της ντόπιας επιχειρηματικομιντιακής ρεμούλας. Αλλά ας δούμε την απροκάλυπτη επίθεση των Ούννων και των λοιπών Ευρωπαίων που προσπαθούν με τον χυδαιότερο εκβιασμό να ποδηγετήσουν την αδάμαστη ελληνική ψυχή, πιέζοντας ξεδιάντροπα την ελληνική κυβέρνηση: Με ένα άκρως επιθετικό άρθρο, η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt επιτίθεται στον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα κατηγορώντας τον για τη διγλωσσία του, ενώ δεν αφήνει εκτός κριτικής και τον ελληνικό λαό που τον ανέδειξε στη θέση του πρωθυπουργού. Με τίτλο «Ο Τσίπρας είναι δημαγωγός ή ο λαός ηλίθιος;», η γερμανική εφημερίδα σημειώνει πως η απαίτηση του Έλληνα πρωθυπουργού να αλλάξει το όνομα της Τρόικα υπογραμμίζει την τακτική της νέας ελληνικής κυβέρνησης για διγλωσσία και χαρακτηρίζει «δημαγωγό» τον νέο πρωθυπουργό της χώρας. Και μάλλον καταλήγει στο συμπέρασμα ο μάλθαξ αρθρογράφος πως οι έλληνες πολίτες χειραγωγούνται από τον δημαγωγό Τσίπρα.  Απέσυραν κείμενο που ήταν έτοιμος να υπογράψει ο έλληνας υπουργός οικονομικών με συνέπεια να το αντικαταστήσουν με άλλο που ήταν ατιμωτικό για την Ελλάδα που συνεχίζει όρους και δεσμεύσεις που πρόσφατα ο ελληνικός λαός απέρριψε και με κατάληξη την έκδοση τελεσιγράφου που θυμίζει Μουσολίνι και Γ' Ράιχ.  Ζητούν αναίσχυντα με ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας μας αποδόμηση και αποπομπή του Γιάνη Βαρουφάκη.Γερμανοί αξιωματούχοι του περιβάλλοντος Σόιμπλε έχουν έρθει σε επαφή με Έλληνες διπλωμάτες στις Βρυξέλλες, στους οποίους επιχείρησαν να περάσουν το μήνυμα πως καλό θα είναι να αντικατασταθεί ο Βαρουφάκης. Σκοπός του μηνύματος ήταν να διαβιβαστεί στον Αλέξη Τσίπρα μέσω των υπουργών του.  Η Γερμανίδα καγκελάριος έχει δώσει εντολή να αποδομηθεί ο Βαρουφάκης.Ο τρόπος βέβαια αυτής της αποδόμησης φτάνει στα όρια της προσπάθειας ανοιχτής παρέμβασης σε ένα ανεξάρτητο κράτος όπως η Ελλάδα. Ίσως επειδή αντίστοιχη τακτική στο παρελθόν που αφορούσε το ανεβοκατέβασμα ελλήνων υπουργών έβρισκε ανταπόκριση από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Και σαν να μην έφταναν οι ωμοί εκβιασμοί (που άλλωστε μπορούν να δικαιολογηθούν αφού οι Ούννοι παλεύουν για τα συμφέροντά τους) έξωθεν έχουμε και τους πεμπτοφαλαγγίτες που διέρχονται από κανάλι σε κανάλι και από εφημερίδα σε σταθμό και προπαγανδίζουν κατά της κυβέρνησης αποκαλύπτοντας τη στόχευσή τους που έγκειται στην αποτυχία των διαπραγματεύσεων μη διστάζοντας να ταυτιστούν με τους Βησιγότθους πάτρωνές τους ώστε να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των ολιγαρχών λαμογιών και δεν συμμαζεύεται. ΕΜΕΤΟΣ !!!! Χρήστος Ιβάνοβιτς

Copy and WIN : http://bit.ly/copynwin

Νίκος Μπογιόπουλος για ΣΥΡΙΖΑ και διαπραγματεύσεις (Βίντεο)

Κέντησε», ως συνήθως ο Νίκος Μπογιόπουλος στην τηλεοπτική εκπομπή του Νίνου Χατζηνικολάου. Ο κομμουνιστής δημοσιογράφος έκανε τεκμηριωμένη επίθεση για την στάση που κρατάει ο Σύριζα και ο Γ. Βαρουφάκης στις διαπραγματεύσεις, και με πάρα πολύ γλαφυρό λόγο περιέγραψε το όλο σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στις συνομιλίες που υπάρχουν στις Βρυξέλλες.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι το κοινό μας ευρωπαϊκό σπίτι, όπως έχει πει ο Α. Τσίπρας, υπογράμμισε ο δημοσιογράφος επικρίνοντας...

την ευρωλαγνεία της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Σύμφωνα με τον ίδιο η Ε.Ε είναι το διοικητήριο στο οποίο στεγάζεται μια κομαντατούρ (σ.σ γερμανικά φρουραρχεία τα οποία είχαν εγκατασταθεί στις κατεχόμενες χώρες, στον β’ παγκόσμιο πόλεμο) της διεθνούς, της ευρωπαϊκής και της εγχώριας πλουτοκρατίας η οποία έχει επιπέσει στην κεφαλή του ελληνικού λαού και όλων των λαών της Ευρώπης.

Το βασικό που πρέπει να διεκδικήσει ο ελληνικός λαός για να έχει μέλλον και προοπτική είναι η αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση  Δεν υπάρχει άλλος δρόμος εάν θέλουμε και την αναδημιουργία της Ελλάδας, και μια Ελλάδα που δεν θα έχει περασμένη μια θηλιά στον λαιμό της την οποία ο εκάστοτε Σόιμπλε θα την ανοιγοκλείνει κατά το δοκούν, κατέληξε στην τοποθέτησή του ο Ν. Μογιόπουλος..

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Αυτό δεν είναι Eurogroup, είναι κουκλοθέατρο...

Ηέξοδος από τα μνημόνια της υποδούλωσης, των Μέρκελ και Σόιπλε, να είναι οριστική και αδιαπραγμάτευτη. Διότι, δεν θα υπάρξει ποτέ ευημερία και ευτυχία μέσα στη δουλεία, ακόμα κι αν γίνουμε όλοι οι Έλληνες «σωστοί» και υπάκουοι στα προγράμματα των Γερμανών. Όπως...

σωστά παρατήρησε ο  Άγγλος βιολόγος και συγγραφέας, Thomas H. Huxley: «είναι καλύτερο να κάνει λάθη ένας άνθρωπος ελεύθερος, παρά να είναι σωστός και σκλαβωμένος» (It is far better for a man to go wrong in freedom than to go right in chains).

Από massmedia-gr

Κρούγκμαν: Τι θα συνέβαινε αν η Ελλάδα, απλά, αρνούνταν να πληρώσει;

«Οι Ευρωπαίοι δανειστές της Ελλάδας πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δίνοντας στην Ελλάδα μια ευκαιρία να ορθοποδήσει, ενεργούν υπέρ των δικών τους συμφερόντων» υποστηρίζει σε νέο άρθρο του στην εφημερίδα New York Times ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, επισημαίνοντας τις ομοιότητες μεταξύ της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και της Ελλάδας.

Μεταξύ άλλων, τονίζει ότι «στην παρούσα χρονική συγκυρία είναι κρίσιμης σημασίας για τους ηγέτες της Ευρώπης να φέρουν στη μνήμη τους τη σωστή ιστορία. Εάν δεν το πράξουν» όπως επισημαίνει «το ευρωπαϊκό σχέδιο για την ειρήνη και τη δημοκρατία μέσω της ευημερίας...

δεν θα επιβιώσει».

Στη συνέχεια, σημειώνει ότι «όσον αφορά την καταβολή των αποζημιώσεων από τη νεοϊδρυθείσα Γερμανική Δημοκρατία μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτή αντιμετωπίζονταν τότε όχι ως ένας εν δυνάμει εταίρος, αλλά ως ένας ηττημένος εχθρός από τον οποίο υπήρχε η απαίτηση να αποκαταστήσει τις πολεμικές ζημιές που υπέστησαν οι σύμμαχοι. Μάλιστα η Γαλλία, στην προσπάθειά της να εισπράξει τις αποζημιώσεις, εισέβαλε και επέβαλε γαλλική κατοχή στην καρδιά της γερμανικής βιομηχανίας, την περιοχή του Ρουρ».

Ο Πολ Κρούγκμαν αναφέρει ότι «η απαίτηση των δανειστών για την πλήρη αποπληρωμή των χρεών τους από κατεστραμμένες από την ύφεση οικονομίες (το ελληνικό ΑΕΠ μειώθηκε κατά 26% από το 2007 ως το 2013, ενώ αντίστοιχα το γερμανικό είχε μειωθεί κατά 29% από το 1913 ως το 1919), καταστρέφουν την οικονομία των χωρών αυτών. Το γεγονός είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αποπληρώσει πλήρως τα χρέη της».

Επίσης, υπογραμμίζει ότι «η επίτευξη μεγαλύτερων πρωτογενών πλεονασμάτων από την Ελλάδα θα την οδηγούσε σε βαθειά ύφεση. Για να επιτύχει επιπλέον αύξηση του πλεονάσματος αυτού κατά 3%, θα κοστίσει στην οικονομία της χώρας όχι 3%, αλλά 8% του ΑΕΠ».

Ο Αμερικανός οικονομολόγος θέτει το ερώτημα: «Τι θα συνέβαινε αν η Ελλάδα, απλά, αρνούνταν να πληρώσει; Η ΕΚΤ θα μπορούσε - όπως έκανε και αυτό πλέον έχει γίνει γνωστό στην περίπτωση της Ιρλανδίας το 2010 - να απειλήσει την Ελλάδα με χρεοκοπία του τραπεζικού της συστήματος, για να απαιτήσει την πλήρη αποπληρωμή των χρεών της. Η ίδια απειλή επικρέμεται, εμμέσως, πάνω από την Ελλάδα» κάτι που ο αρθρογράφος απεύχεται, κυρίως, όπως σημειώνει, «διότι η ΕΚΤ βρίσκεται σήμερα κάτω από μια πιο ανοιχτόμυαλη διοίκηση».

Τέλος, διαπιστώνει ότι «σε κάθε περίπτωση, οι Ευρωπαίοι δανειστές της Ελλάδας πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δίνοντας στην Ελλάδα μια ευκαιρία να ορθοποδήσει ενεργούν υπέρ των δικών τους συμφερόντων. Μπορεί να μην τους αρέσει η νέα αριστερή ελληνική κυβέρνηση, αλλά αυτή έχει δεόντως εκλεγεί δημοκρατικά και η ηγεσία της είναι ειλικρινά δεσμευμένη στα δημοκρατικά ιδεώδη. Η Ευρώπη θα μπορούσε να πράξει πολύ χειρότερα και αν οι πιστωτές είναι εκδικητικοί, θα το κάνει».

Την Δευτέρα το βράδυ, μετά τη λήξη της συνεδρίασης του Eurogroup, σε άλλο άρθρο που είχε δημοσιεύσει στην ιστοσελίδα των New York Times, με τον τίτλο «Η Αθήνα πρέπει να καταστραφεί», στηριζόμενο στη γνωστή ρήση του Ρωμαίου Κάτωνα «Η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί», ο Πολ Κρούγκμαν έκανε λόγο για «έλλειψη σοφίας» στην ευρωζώνη.

Από το Ποντίκι

Ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη... ο νεοναζί! Κι αν πράγματι ο Τσίπρας (ΣΥΡΙΖΑ) δεν έχει αποδεχτεί "αριστερό" μνημόνιο και προχωρήσει σε διαγραφή χρέους κι απαίτηση για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο κ.α.π. τι θα κάνει το 4ο Ράιχ;

«Λυπάμαι για τους Έλληνες... για την "ανεύθυνη" συμπεριφορά εκ μέρους της κυβέρνησης τους»

" Μοντάζ "Το Γρέκι"

 ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ... ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ!

Μια πληρωμένη απάντηση στον ακροδεξιό βαψομαλλιά!

Τα τελεσίγραφα και το κωλοευρώ τους... να τα βάλουν στον κώλο τους!

ΟΤΑΝ Ο ΝΕΟΤΑΞΙΤΗΣ "ΗΓΕΤΗΣ" ΤΗΣ ΣΟΒΑΡΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΣΕ ΤΑΪΖΕ ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΒΛΕΠΕΙΣ...

Τον Μάιο του 1999 η υφήλιος ζούσε έναν ακόμη πόλεμο. Το Βελιγράδι ήταν παραδομένο στους βομβαρδισμούς. Άμαχοι σκοτώνονταν από πυραύλους για να τιμωρηθεί ο κακός Μιλόσεβιτς.
Αλλά ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν έβλεπε αυτό το έγκλημα, όπως σήμερα δεν είδε το άλλο στο Φαρμακονήσι. Ο Θεοδωράκης ως διευθυντής σύνταξης του περιοδικού ΚΛΙΚ έβλεπε το νέο πρόσωπο της Αμερικής.
Σε όλο τον κόσμο έκαιγαν αμερικανικές σημαίες, διαμαρτυρόμενοι για τους βομβαρδισμούς (όχι επειδή όλοι αυτοί ήταν με τον Μιλόσεβιτς), αλλά ο Σταύρος στο περιοδικό που διηύθυνε με τον έτερο Καπαδόκη του σημερινού freepressικού νεοφιλελευθερισμού επέλεξε να κάνει πρωτοσέλιδο την αμερικανική σημαία με τον... τίτλο «1999 το νέο πρόσωπο της Αμερικής». Μπροστά από τη σημαία η Πάμελα Άντερσον έβγαινε γυμνή από ένα αυγό, σηματοδοτώντας τη γέννηση της νέας Pax Americana, Life style, αναισθησία, βγάλσιμο της γλώσσας σε όσους δεν αποδέχονταν τα ευεργετικά αποτελέσματα των βομβαρδισμών. Κάτι ανάλογο άλλωστε γίνεται από τους ίδιους μιντιάρχες για όσους δεν αντιλαμβάνονται την ευεργεσία των μνημονίων. Μόνο που τη θέση της γυμνής Πάμελα έχουν πάρει τα διαφημιστικά για την ανάπτυξη.

Ο Θεοδωράκης σε εκείνο το τεύχος είχε γράψει ένα άρθρο, κατηγορώντας τους συναδέλφους του «που έκαναν ρεπορτάζ πίσω από τα φιμέ τζάμια των κρατικών Μερσεντές» του Μιλόσεβιτς. Αφού διευκρινίζει πως «ως δημοσιογράφος δεν έχω ταχθεί a priori εναντίον κάθε είδους βομβαρδισμών (σ.σ. εδώ δεν ισχύει το κατά της βίας απ’ όπου κι αν προέρχεται), όπως την εγγραφή μου στην ΕΣΗΕΑ δεν την έχει προσυπογράψει -καλώς ή κακώς- καμία κίνηση ειρήνης και καμιά αντιαμερικανική ένωση παλιών κομμουνιστών ή απόστρατων αξιωματικών», προχωρά σε κριτική για τους απεσταλμένους των Μέσων Ενημέρωσης.  Η επιτομή της γενοκτονίας. Τα κτήνη του Θεοδωράκη και του Παπανδρέου, εισβάλλουν σε αγροικία οικογένειας Σέρβων. Δολοφονούν τον Παππού τινάζοντας του τα μυαλά στον αέρα . Ήταν ο πιο τυχερός. Κόβουν με τσεκούρι τα πόδια του συζύγου από το γόνατο και κάτω μπροστά στα μάτια της εγκύου γυναίκας του. Τον υποχρεώνουν να παρακολουθεί τον ομαδικό βιασμό και βασανισμό της εγκύου συζύγου του από τα κτήνη του UCK. Στο τέλος ξεριζώνουν από την κοιλιά της μάνας το έμβρυο. Η γενοκτονία έχει ολοκληρωθεί, ο Θεοδωράκης σερβίρει πουτάνες, ο Σημίτης γκλαμουριά, ο Κωστόπουλος σεμινάρια κόκας και ο Παπανδρέου ζεϊμπέκικα.
Σε κάποια από όσα αναφέρεται ο Θεοδωράκης πιθανόν να έχει δίκιο. Αναφέρεται σε φαινόμενα στήριξης του καθεστώτος από δημοσιογράφους που λειτουργούν επικοινωνιακά και όχι δημοσιογραφικά στο Βελιγράδι. Εδώ όμως θα μπορούσε να πει, «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα», αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Ο Θεοδωράκης καθισμένος στο γραφείο του με πούρα και γυμνές αφίσες της Πάμελα κρίνει τους πάντες. Αν και δημοσιογράφος ο ίδιος, δεν κάνει τον κόπο να πάρει το άγνωστο τότε σακίδιο του και να πεταχτεί ως το Βελιγράδι για να δει τι εστί βερίκοκο, αλλά κάνει τον θεματοφύλακα της δημοσιογραφίας που στην ουσία δεν έκανε ποτέ. Γράφει χαρακτηριστικά ο υπερδημοσιογράφος του ΚΛΙΚ: «Όταν όλα τα ελληνικά ΜΜΕ στα δελτία της Κυριακής του Πάσχα δείχνουν μόνο τους ορθόδοξους σέρβους να ψάλλουν το Χριστός Ανέστη και δεν λένε λέξη για το δράμα των προσφύγων παίρνουν αυτομάτως θέση». Αν μία ημέρα ήταν δικαιολογημένα τα ελληνικά ΜΜΕ να δείξουν τους Σέρβους, προφανώς και αυτή ήταν η μέρα του Πάσχα που το θρησκευτικό συναίσθημα επιστρατευόταν απέναντι στον πόλεμο. Αλλά αν αυτό ήταν θέση, η επιμονή του Σταύρου Θεοδωράκη να μην παίρνει θέση ενάντια στους βομβαρδισμούς τι ήταν;

Τον πειράζουν ακόμα και οι απανωτές ζωντανές συνδέσεις με Βελιγράδι, αφού γράφει: «Μέχρι και σερβικά τραγούδια έμαθαν πολλοί αυτές τις μέρες με τις απανωτές ζωντανές συνδέσεις με την πλατεία στο Βελιγράδι». Στο άρθρο του χρησιμοποιεί την τακτική των ίσων αποστάσεων, δίνοντας κακά παραδείγματα από τις δύο πλευρές του μετώπου, για να σταθεί στο συμπέρασμα όμως της πονηρής ουδετερότητας απέναντι στο έγκλημα των βομβαρδισμών.

Είναι η εποχή που ο Θεοδωράκης είναι ακόμη στον προθάλαμο των εκδοτικών γραφείων και ίσως ανιχνεύει τον τρόπο που μπορεί να μπει. Γράφει λοιπόν μάλλον προφητικά: «Οι δημοσιογράφοι που υπερηφανεύονται για τους φίλους τους από την πλευρά της (κάθε) εξουσίας πληθαίνουν και οι δημοσιογράφοι που είναι αποφασισμένοι να γίνουν δυσάρεστοι και να βάλουν το χέρι τους στη φωτιά λιγοστεύουν. Όλο πιο συχνά, όλο και πιο πολλοί σε αυτό το επάγγελμα δεν ενδιαφέρονται γι’ αυτό που κάνουν, αλλά ενδιαφέρονται γι’ αυτό που είναι (έλληνες, ορθόδοξοι, κόκκινοι, πράσινοι)».

Αναρωτιέται λοιπόν κάποιος σήμερα, σε ποια κατηγορία ανήκει ο φίλος του Κώστα και της Δάφνης Σημίτη, του Γιώργου Παπανδρέου, του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τόσων άλλων, που λέγεται Σταύρος Θεοδωράκης.

Πηγή: 

 http://anemosantistasis.blogspot.com, μέσω "hellenic-music-videos"

H συμμορία των τεσσάρων και το τελεσίγραφο ταπείνωσης του Eurogroup... Όταν η "εκσυγχρονιστική" παρέα του Γιωργάκη και η πολιτική παράδοση στα του μνημονίου/προγράμματος: «Συμφωνούμε στο 70% των μεταρρυθμίσεων-θα φέρουμε ισοδύναμα μέτρα για το 30% που διαφωνούμε»

Παναγιώτης Μαυροειδής 

"ΡΕΣΑΛΤΟ"
Οι στολές των ενωμοταρχών της χωροφυλακής ήταν που έλλειπαν από το σκηνικό.
Βγήκαν οι τέσσερις, μετά την σύνοδο του Eurogroup, να παπαγαλίσουν χίλια δυο. Πρακτικά όμως, για να εκφωνήσουν ένα άθλιο τελεσίγραφο.
Επιχειρούν ένα δημόσιο εξευτελισμό, που υπερβαίνει την ελληνική κυβέρνηση. Αφορά και στοχεύει κάθε σκέψη διαπραγμάτευσης και αντίρρησης μέσα στο «βασίλειό» τους.
Το 70% της παρέμβασης του προέδρου του Eurogroup Γιερούν Ντάισελμπλουμ Ντάισελμπλουμ ήταν μια επανάληψη μόλις 2-3 φράσεων και λέξεων: Παράταση, υπάρχον πρόγραμμα, δεσμεύσεις, υποχρεώσεις, προθεσμία μέχρι Παρασκευή. Αυτά και τέλος.
Ο «φίλος» επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Π. Μοσκοβισί ήταν πιο λιγομίλητος:Παράταση, δεσμεύσεις. Αυτά.
Δεν χρειάζονταν επιχειρήματα ή άλλες σάλτσες. Το ρητό που «χε χαράξει στα κανόνια του ο Λουδοβίκος ο ΙΔ», έγραφε τούτο... «Το τελευταίο επιχείρημα των βασιλέων»

Εκεί είμαστε. Δεν είναι κανόνια, αλλά είναι αυτός ο ανηλεής και αδυσώπητος κοινωνικός πόλεμος σε βάρος του κόσμου της εργασίας όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλες της χώρες της ΕΕ, που έχει μια οσμή χειρότερη και από αυτή του θανάτου. Εδώ δε χωράνε χαριεντισμοί και αυταπάτες.

Αυτός ο ξέχειλος φασισμός, είναι επίδειξη δύναμης και απειλή συντριβής, αλλά όχι ένδειξη υπεροχής.

Το αντίθετο: «Το ευρώ εξακολουθεί να είναι ένα ισχυρό νόμισμα», είπε σε μια στιγμή ο Ντάισελμπλουμ! Έχει προχωρήσει λοιπόν τόσο η ανησυχία τους! Μόνο που θέλουν να μας πάρουν στο γκρεμό μαζί τους.

Την περασμένη Πέμπτη, ό ίδιος ο πρωθυπουργός σήκωσε το βάρος μιας «απογευματινής συμφωνίας» με τον πρόεδρο του Eurogroup για έναρξη των «τεχνικών συζητήσεων», με τους εκπροσώπους των «θεσμών». Η κυβέρνηση πανηγύρισε για διαπραγματευτική επιτυχία στο δρόμο προς τη συμφωνία..

Η ουσία ήταν αλλού. Μετά το πρώτο διαπραγματευτικό ατόπημα της απόσυρσης από το τραπέζι (πριν ακόμη καθίσει κανείς σε αυτό!) της διαγραφής του χρέους, ήρθε και η πολιτική παράδοση στα του μνημονίου/προγράμματος:«Συμφωνούμε στο 70% των μεταρρυθμίσεων-θα φέρουμε ισοδύναμα μέτρα για το 30% που διαφωνούμε».

Αφού τα έβαλαν στη τσέπη τους οι «εταίροι», πήγαν παρακάτω…

Ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, στη δική του συνέντευξη, είπε ότι του προτάθηκε από τον Μοσκοβισί ένα άλλο σχέδιο απόφασης που «αν δεν αποσυρόταν θα το υπόγραφα αμέσως». 

Με αυτό η Ελλάδα θα δεχόταν και θα ζητούσε παράταση της δανειακής σύμβασης και των υποχρεώσεων που τη συνοδεύουν μέχρι να γίνει η νέα συμφωνία. 

Το δικαιολογητικό σχήμα είναι γνωστό, αλλά εντελώς έωλο: Υποτίθεται, κατά ΣΥΡΙΖΑ, πως είναι άλλο πράγμα οι συμβάσεις εξυπηρέτησης του χρέους και άλλα τα μνημόνια.

Στην ουσία, η κυβέρνηση έκανε ακόμη, ένα ακόμη, τρίτο διαπραγματευτικό βήμα πίσω, έστω και αν αυτό δε συνομολογήθηκε ρητά, μιας και η Γερμανία ήταν ακόμη πιο ορεξάτη και ήθελε αυτή τη στιγμή όχι απλά υποταγή αλλά …αίμα.

Με αυτά τα τρία δεδομένα στο τσεπάκι, οι λύκοι της ΕΕ, επιχειρούν να επιβάλλουν μια ατιμωτική συμφωνία με την κυβέρνηση. Και στο ουσιαστικό και στο συμβολικό μέρος.

Η κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι οι πλατείες είναι γεμάτες, φαίνεται να γνωρίζει και να προτιμά μόνο μια συγκεκριμένη τακτική της κινέζικης πολεμικής τέχνης: όταν σε τραβάει ο αντίπαλος και περιμένει να αντισταθείς, εσύ αφήνεις ολωσδιόλου να σε τραβήξει προς το μέρος του, με την ελπίδα να χάσει αυτός την ισορροπία του…

Είναι μια τακτική που δεν αποδεικνύεται ως τώρα σοφή. Όπως δεν αποδείχτηκε σωστός και ο ισχυρισμός ότι τα ζητήματα της ευρωζώνης και της ΕΕ δε θα ήταν του παρόντος μπροστά στην αντιμετώπιση των επειγόντων οικονομικών προβλημάτων. Και όμως τέθηκαν «με το καλημέρα». Είναι η μεγάλη μάχη που πρέπει να δοθεί… Διευθέτηση δεν μπορεί να υπάρξει.

Ή αγώνας ρήξης και ανατροπής ή ταπεινωτική παράδοση. 
Η αξιοπρεπής στάση είναι μία και μοναδική: Καμία νέα συμφωνία-γέφυρα σε μνημόνιο με τους δυνάστες της ΕΕ και τους τοκογλύφους του διεθνούς κεφαλαίου!
________________________________________

YΓ: Είπε και κάτι άλλο ο Γιάνης Βαρουφάκης: «Εμείς προσφερθήκαμε να απόσχουμε για ένα διάστημα μερικών μηνών από την εφαρμογή του δικού μας προγράμματος»!
Καταλαβαίνουμε τι συζητάμε;

Το γεγονός και μόνο ότι μια κυβέρνηση εκλεγμένη μόλις πριν μερικές μέρες, πρέπει να θέσει στην έγκριση της ΕΕ την εφαρμογή και αυτών των ελάχιστων μέτρων «αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης», δεν κάνει να ηχούν παράταιρα και ψεύτικα τα λόγια περί «δημοκρατικής ΕΕ» που είναι το «κοινό και ακριβό μας σπίτι»; 

Τι μαζοχισμός είναι αυτός; 

Ούτε βήμα πίσω... Έσπειραν ανέμους να θερίσουν θύελλες...

Αρθρογράφος: Κλειώ Ιωάννου 

Δεν υπάρχει αμφιβολία οτι η συμμορία των Βρυξελλών έχει πάρει απόφαση να δώσει ένα σκληρό χτύπημα σε αυτούς που σήκωσαν ανάστημα στην αφεντιά της και τόλμησαν να αμφισβητήσουν την παντοκρατορία της. Αφού πρώτα ρήμαξαν τη χώρα μαζί με τους εκλεκτούς της υπαλλήλους, υπογράφοντας συμφωνίες που υποθήκευσαν το μέλλον της μετατρέποντάς τη σε αποικία χρέους, παρακάμπτοντας τη δημοκρατία και τους θεσμούς.
Αφού παρέδωσαν στους τραπεζίτες τον ιδρώτα ενός ολόκληρου λαού και στους βιομηχάνους όλα τα εργασιακά δικαιώματα.
Αφού ξερίζωσαν την αξιοπρέπεια και την κοινωνική πρόνοια, ξεπουλώντας γη και ύδωρ, συνθλίβοντας μισθούς και συντάξεις φτωχοποιώντας τον...

μισό πληθυσμό.

Επιχειρούν να ταπεινώσουν το λαό για ακόμα μια φορά, ζητώντας συναίνεση στο να διαπραχθεί ένα οικονομικό και πολιτικό πραξικόπημα άνευ προηγουμένου.

Ζητούν από μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση που ακόμα δεν έχει κλείσει μήνα, να αναιρέσει το πολιτικό και οικονομικό της πρόγραμμα και να ταυτιστεί με τις πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης τις οποίες μαύρισε ο ελληνικός λαός.

Ζητούν από μια κυβέρνηση που θέλησε να δώσει μια χείρα βοηθείας στην εξαθλιωμένη και καταφρωνεμένη πλειοψηφία της κοινωνίας, να την αφήσει να βυθιστεί στην άβυσσο της αιώνιας λιτότητας και φτώχειας.
Ζητούν να αποδεχτούμε την υποτέλεια και το σκύψιμο μέχρι να αποπληρώσουμε ένα χιλιο-πληρωμένο και επαχθές χρέος καταδικάζοντας τις επόμενες γενιές στην ανεργία και την ανασφάλεια.

Φτάνει πια!

Είναι χρέος αυτής της κυβέρνησης να μην λησμονήσει τους λόγους για τους οποίους εκλέχθηκε. Να μην υποχωρήσει και να μην υποταχθεί. Είναι χρέος όλων μας να μην δεχτούμε τον φόβο και τους εκβιασμούς. Να συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στους δρόμους, πιο μαχητικά και πιο επίμονα.

Ίσως ήρθε η ώρα να σηκώσουμε στις πλάτες μας το βαρύ φορτίο της ρήξης με όλους όσους μας καταδυνάστευαν και μας απειλούσαν όλα αυτά τα χρόνια μια και καλή.

Το μήνυμα της ανυπακοής να γίνει όπλο στα χέρια όλων των λαών της Ευρώπης και καταλύτης για ένα πανευρωπαϊκό ξέσπασμα αλληλεγγύης αλλά και ευρύτερης αμφισβήτησης των πολιτικών της παντοδυναμίας των τραπεζών και της τρομοκρατίας των αγορών.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε τον συμβιβασμό στη συνέχιση της κοινωνικής θηριωδίας, σβήνοντας τη σπίθα της αμφισβήτησης που σιγοκαίει και έχει τις δυνατότητες να φουντώσει.

Είναι τώρα, που πιο πολύ από ποτέ το δίκαιο πνίγει και τον πιο δύσπιστο δημιουργώντας συνθήκες για μια πραγματική αλλαγή που θα βάζει τις ανάγκες και τα δικαιώματα της κοινωνίας πάνω από όλα.

Έσπειραν ανέμους να θερίσουν θύελλες...

ΠΗΓΗ:
http://www.alfavita.gr/

 Διαβάστε και εδώ: 
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9624