ΣΟΚ: Άνεργη έπεσε από τον 5ο όροφο [το μάθατε κ. Σαμαρά;]

Από το μπαλκόνι του σπιτιού της στον πέμπτο όροφο πήδηξε χθες το βράδυ μια 40χρονη γυναίκα στα Άνω Ιλίσια, βάζοντας τραγικό τέλος στη ζωή της.

Η άτυχη γυναίκα, η οποία διέμενε μόνη της στο διαμέρισμα επί της οδού Γρ. Αυξεντίου 122, στα άνω Ιλίσια, οδηγήθηκε στην αυτοκτονία μετά από ένα χρόνο ανεργίας.

[Το μάθατε κ. Σαμαρά;]

Ποια ελληνική εταιρία τροφίμων έβαλε λουκέτο μετά από 74 χρόνια

“Αυλαία” έριξε μετά από 74 χρόνια ιστορίας, η βιομηχανία κρεάτων….

Αφοι Κ. Ντιροκάλτση, γνωστή στο καταναλωτικό κοινό από την σήμανση Diro. …

Όλα ξεκίνησαν το 1938, στα Τρίκαλα και σε ένα μικρό εργαστήρι χωρίς φίρμα. Τότε το όνομα Ντούλας Ντιροκάλτσης Λουκάνικα Χωριάτικα Τρικαλινά, ελάχιστοι το ήξεραν, όπως και αυτό το είδος των τροφίμων. Ο Ντούλας Ντιροκάλτσης ήταν ωστόσο ο άνθρωπος που επέβαλλε το “σήμα κατατεθέν” του “Τρικαλινού χωριάτικου Λουκάνικου”.

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’70, το εργαστήρι πήρε όνομα, αφού ανέλαβαν οι υιοί Ντούλα Ντιροκάλτση (Βάιος και Στέλιος) και ίδρυσαν την εταιρία Αφοι Κ. Ντιροκάλτση. Η βιομηχανία κρέατος Αφοι Κ. Ντιροκάλτση, με τον διακριτικό τίτλο Diro, προσέφερε στον καταναλωτή πάνω από 120 είδη αλλαντικών – κονσερβών και κρεατοσκευασμάτων.

Όλα τα προϊόντα παρασκευάζονταν στις σύγχρονες εγκαταστάσεις της εταιρείας, οι οποίες βρίσκονται στο 8ο χιλιόμετρο Τρικάλων-Καλαμπάκας. Οι ανάγκες της επιχείρησης για επέκταση των δραστηριοτήτων της αλλά και η αυξανόμενη ζήτηση από την αγορά οδήγησε στη δημιουργία ενός υπερσύγχρονου εργοστασίου σε ιδιόκτητο οικόπεδο 20.000 τ.μ. , με το χώρο παραγωγής και τους αποθηκευτικούς χώρους, τα ψυγεία και τα γραφεία της διοίκησης να καταλαμβάνουν 4.000 τ.μ.

Ήχησαν τα τύμπανα, πλησιάζουμε στο ελληνικό ground zero

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη 

Είναι πολύ πικρή η αίσθηση της δικαίωσης όταν επαληθεύονται οι προειδοποιήσεις για τον αργό θάνατο που οδηγείται η πατρίδα σου. Αυτό αισθάνονται τώρα όσοι από την πρώτη στιγμή, το 2009-2010, φώναζαν ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο, ο οποίος άρχισε με οικονομική επίθεση, αλλά ο τελικός στόχος ήταν η οικονομική και γεωπολιτική κατάρρευση της χώρας, η νέα υποδούλωσή μας.

Βαριά η σιδηρά φτέρνα της φιλομνημονιακής προπαγάνδας ορθώθηκε τότε, με συντονισμένες επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου από όλα τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ, να λειώσει όσους καλούσαν σε αντίσταση, να υπνωτίσει τον ελληνικό λαό και να τον αφοπλίσει απέναντι στα αρπακτικά θηρία που μπήκαν μέσα στον τόπο του.

Σήμερα που ο χρόνος τελειώνει, η κλεψύδρα αδειάζει, τώρα που βγαίνουν τα μαχαίρια απ’ τα θηκάρια και η αλληλοεξόντωση των αρπακτικών γίνεται πρωτοσέλιδο, είναι αστείο και τραγικό συγχρόνως να βλέπεις αυτούς που πρωτοστατούσαν στην υποταγή να καταγγέλλουν όσους συνεργάτες τους επιμένουν «να δίνουν γη και ύδωρ στους αφερέγγυους εταίρους και δανειστές μας».

Η ιστορία επαναλαμβάνεται για μια ακόμη φορά, οι «πρόθυμοι» αλλάζουν στρατόπεδα και εγκαταλείπουν το σκάφος σαν τα ποντίκια, οι δωσίλογοι ντύνονται «πατριώτες» για να σωθούν κι ανακαλύπτουν την μη βιωσιμότητα των ίδιων των «λύσεων» που προωθούσαν για τρία χρόνια με το αζημίωτο.

Τα σημάδια γίνονται ξεκάθαρα μέρα με την ημέρα, τα προμηνύματα γίνονται σαφή στο εσωτερικό, τα τύμπανα του πολέμου ηχούν ήδη στο εξωτερικό, η χώρα θα πρέπει να προετοιμάζεται σταθερά για την αναπόφευκτη λύση της σύγκρουσης, ο ελληνικός λαός για να ανέβει τον ανήφορο προς τις πηγές της αυτοσυνειδησίας και τις κορυφές της αυτοθυσίας.

«Υπάρχουν κάποιες ύψιστες ανθρώπινες στιγμές κατά τις οποίες ο χρόνος είναι αιωνιότητα και η αιωνιότητα είναι χρόνος», λέει ο Σικελιανός. Από τα πανάρχαια χρόνια ώς σήμερα, χάρη σε αυτές επέζησαν οι Έλληνες.

Ο Ελύτης, στο Άξιον Εστί, μιλάει για την πορεία προς το Γραμμένο ή Μοίρα –«ίσια πάνου σ’ αυτό που λέγαμε Κατάρα».

Σήμερα, βρισκόμαστε σε μια ανάλογη Πορεία προς το Μέτωπο, με τα γιοφύρια πίσω μας κομμένα και στον ορίζοντα να χαράζουν οι πρώτες κόκκινες γραμμές των τροχιοδεικτικών.

Στην καθ’ ημάς Ανατολή μοιράζονται ξανά οι ρόλοι, με τα μεγάλα συμφέροντα να καθορίζουν ξανά τους «προαιώνιους εχθρούς» και «προαιώνιους φίλους».

Η άτιμη Γερμανία χάνει πάλι το παιχνίδι σέρνοντας όλη την ευρωζώνη στα απόλυτα δεσμά ή το χάος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προετοιμάζουν το έδαφος αδίστακτα και απροκάλυπτα για το σκηνικό της νέας γενικευμένης πολεμικής αναμέτρησης, βάζοντας μπουρλότο σε κάθε περιφερειακή μπαρουταποθήκη.

Στην γειτονιά μας και στην μεσανατολική περιοχή ένα εκρηκτικό μωσαϊκό από μιλίτσιες, τρομοκρατικές ομάδες, ισλαμικές οργανώσεις και ιδιωτικούς στρατούς έχει τινάξει τα πάντα στον αέρα.

ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΠΙΛΟΤΟ Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Στο θέμα της τουριστικής ανάπτυξης οι τοπικοί φορείς συμπεριφέρονται… Σαν τουρίστες!

Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, όλοι καλούμαστε να κάνουμε τον απολογισμό μας.

Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, όλοι οι άνθρωποι που ασχολούμαστε με τον τουρισμό καταλήγουμε στο ίδιο συμπεράσμα: Οι προσπάθειές μας για βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσίων, οι κόποι μας για την ανάπτυξη των επιχερησεών μας και η αγωνία μας για να εξασφαλίσουμε μια άνετη ζωή στις οικογένειές μας, δε συγκινούν τις τοπικές αρχές.

Σε έναν τόπο που η τουριστική κίνηση δε σταμάταει ποτέ, ο Δήμος Δίου- Ολύμπου εφαρμόζει με ευλάβεια ένα και μόνο πρόγραμμα, αυτό του αυτόματου πιλότου.  

Οι αρχαιολογικοί χώροι, το βουνό των Θεών, οι πανέμορφες παραλίες μας, οι παραδοσιακοί οικισμοί και οι πολυάριθμες τουριστικές επιχειρήσεις αφήνονται στην τύχη τους και στο μεράκι των επιχειρηματιών, των υπεύθυνων πολιτών και των ευσυνείδητων τουριστών.

Μέχρι σήμερα, ο Δήμος Δίου- Ολύμπου δεν έχει παρουσιάσει ούτε καν ένα αξιόλογο πρόγραμμα για την περαιτέρω τουριστική ανάπτυξη της περιοχής μας. Και τονίζω ότι μιλάω απλά για παρουσίαση, όχι για σύνθετες και δυσνόητες –για κάποιους-έννοιες, όπως η εφαρμογή.

Μέχρι σήμερα, οι αρμόδιοι φορείς αδυνατούν να εκμεταλλευτούν τα αναρίθμητα πλεονεκτήματα που προσφέρει το διαδίκτυο, έναντι μηδαμινού κόστους. Τρανταχτά παραδείγματα αποτελούν φυσικά η αχαρακτήριστη ιστοσελίδα του Δήμου μας και η παντελής απουσία του από τα social media.

Μέχρι σήμερα, οι αρχαιολογικοί χώροι λειτουργούν με ωράριο δημοσίου. Όποιος λοιπόν θέλει να περιηγηθεί στο Κάστρο του Πλαταμώνα ή να θαυμάσει από κοντά το αρχαιολογικό πάρκο του Δίου έχει μόνο μία επιλογή: Να ξυπνήσει πρωί. 

Μέχρι σήμερα, πέριξ των αρχαιολογικών χώρων, δεν έχουν δημιουργηθεί απλές και συμβατές με τον περιβάλλοντα χώρο κατασκευές για να στεγάσουν wc, αναψυκτήρια ή καταστήματα με είδη λαϊκής τέχνης. Εγκαταστάσεις δηλαδή που θα δένουν αρμονικά με το χωρό και θα μπορούν να αποφέρουν κέρδη στο Δήμο.

Μέχρι σήμερα, ο τρόπος με τον οποίο έχουν οριστεί οι ζώνες παραγωγικότητας, αντί να ευνοούν, δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής μας.

Μέχρι σήμερα, οι συμπατριώτες μας που διατηρούν επιχειρήσεις στο εξωτερικό αρκούνται μόνο στο να μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τις ιδιαίτερες πατρίδες τους. Κανείς άλλωστε, ποτέ δεν τους έχει εφοδιάσει με το απαραίτητο διαφημιστικό υλικό, μετατρέποντάς τους έτσι σε πρεσβευτές μας ανά την υφήλιο.

Η Κυριακάτικη Αντι-μνημονιακή Εφημερίδα

Παιανία, 13 Δεκεμβρίου 2012

Δελτίο Τύπου

Αυτήν την Κυριακή, μη χάσετε ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ Το ΧΩΝΙ!

Τα στοιχεία που δε μας λένε είναι εκκωφαντικά, η αλήθεια , όμως, ΠΡΕΠΕΙ να ακουστεί. Και για αυτό υπάρχει Το ΧΩΝΙ της αντίστασης. Διαβάστε αυτήν την Κυριακή:

~ Πώς θα μας τα πάρει όλα η εφορία. Διαβάστε παραδείγματα για το ποιοι δε θα έχουν ούτε να φάνε το 2013!

~ Το Δημόσιο... έχασε 16.000 ακίνητα!

~ Συνέντευξη Έλλη Πασπαλά: πρέπει να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας

~ Το μυστικό σχέδιο των Τούρκων για να μας φάνε το Αιγαίο!

~ Ο Κλεάνθης Γρίβας γράφει για τα σχέδια των Ευρωπαίων να βουλιάξουν κι άλλο στη δυστυχία τον ελληνικό λαό

~ Τι θα γίνει τελικά με το μέρισμα του Μετοχικού Ταμείου Στρατού. Θα κάνουν Χριστούγεννα 60.000 απόστρατοι;

~ Τα 10 ψέματα που μας λένε για την Αργεντινή.

Μην χάσετε Το ΧΩΝΙ!

στα περίπτερα όλης της χώρας

ΕΘΝΙΚΟΣ Ν ΚΕΡΑΜΙΔΙΟΥ - ΣΧΟΛΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΚΛΟΠΗ ΚΑΛΩΔΙΩΝ ΣΤΟ ΝΕΟ ΚΕΡΑΜΙΔΙ ΣΤΙΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΦΩΤΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΤΙΚΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Ούτε τους κόπους, ούτε τα χρήματα που ξόδεψαν οι υπεύθυνοι του ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΘΝΙΚΟΣ ΝΕΟΥ ΚΕΡΑΜΙΔΙΟΥ και ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, σκέφτηκαν οι άγνωστοι που ξήλωσαν στην κυριολεξία όλη την καλωδίωση του φωτισμού του γηπέδου στο ..

Νέο Κεραμίδι.

Το βράδυ της Τρίτης-ξημέρωμα Τετάρτης, άγνωστοι πήγαν στις εγκαταστάσεις των γηπέδων στο Νέο Κεραμίδι και προέβησαν σε λεηλασίες, ξήλωσαν όλα τα χοντρά καλώδια ρεύματος που φωτίζουν τα γήπεδα στον χώρο. Το γεγονός αντιλήφθηκε ο φροντιστής των γηπέδων, ενημερώθηκε ο πρόεδρος, μετέβη περιπολικό χθες το πρωί, όπου έκανε αυτοψία, την καταγραφή του γεγονότος και της ζημίας,

Το καλώδιο που κλάπηκε ήταν περίπου 300 μέτρων.

Οι άγνωστοι - γνωστοί για πολλούς, με αυτή τη μέθοδο, παίρνουν τον χαλκό και τον πουλάνε, αφού όμως καταστρέφουν εγκαταστάσεις που έγιναν με χρήματα και κόπο ανθρώπων. Οι υπεύθυνοι στο Νέο Κεραμίδι, μόνοι τους, αβοήθητοι, με δικά τους έξοδα, έχουν προχωρήσει τα τελευταία δύο χρόνια, σε βελτίωση των παλαιών αθλητικών εγκαταστάσεων και στη δημιουργία νέων, όπως αίθουσα κυλικείου, τρίτου γηπέδου, σκεπαστής κερκίδας, ανακαίνιση παλιών αποδυτηρίων, εγκατάσταση φωτισμού του δεύτερου γηπέδου και του νέου  τρίτου γηπέδου και άλλα πολλά. Όλα αυτά, χωρίς τη συνδρομή κανενός άλλου, παρά μόνο ανθρώπων του Σωματείου, κόστισαν πάρα πολλά χρήματα και είναι κρίμα να υφίστανται τέτοιες ζημίες, που απατούνται εκ νέου δαπάνες να επισκευαστούν. 

Όμως να που οι άγνωστοι, με ίδια μέθοδο όπως και αλλού, προέβησαν σε αυτή την κλοπή - βανδαλισμό, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν πρόβλημα στη λειτουργία των φωτιστικών και των προπονήσεων των τμημάτων που αθλούνται εκεί.

Η αστυνομία σύμφωνα με δήλωση των υπευθύνων, κάνει ότι μπορεί να εντοπίσει αυτούς που έχουν γίνει μάστιγα όων των υπαιθρίων εγκαταστάσεων, όπου υπάρχει ρεύμα, όπως αγροτικές εγκαταστάσεις, ποιμνιοστάσια και γήπεδα κλπ.

Εκ του Σωματείου

Το αντάρτικο Μαρκόπουλου έγινε με εντολή Σαμαρά;

Ακόμα και για προσχεδιασμένη κρίση στους «Ανεξάρτητους Έλληνες» έφτασαν να μιλήσου κάποιοι με αφορμή τις εξελίξεις στο κόμμα του Πάνου Καμμένου.

Η αποκάλυψη ότι ο κ. Κώστας Μαρκόπουλος βρισκόταν σε επικοινωνία με τον σύμβουλο του πρωθυπουργού κ. Χρύσανθο Λαζαρίδη εδώ και καιρό, πυροδότησε αντιδράσεις και στα συο κόμματα της γαλάζιας δεξαμενής.

Όπως διαβάσαμε χθες σε ιστότοπους υψηλής επισκεψιμότητας δεν αποκλείεται η κρίση αυτή έχει γίνει με τις ευλογίες Σαμαρά ώστε η ΝΔ να τοποθετήσει μέσα στους ΑΝΕΛ ένα Δούρειο Ιππο, ο οποίος ήταν προγραμματισμένο να κάνει την κίνησή του, την κατάλληλη στιγμή.

Η αποκάλυψη του “Newsbomb.gr” για τη μυστική συνάντηση που οργάνωσε ο αποπεμφθείς κ. Κώστας Μαρκόπουλος με τον κ. Λαζαρίδη, παρουσία του «έτερου Καππαδόκη» κ. Χρήστου Ζώη σε μεζεδοπωλείο στο κέντρο των Αθηνών προκάλεσε σειρά αντιδράσεων.

Οι κινήσεις του κ. Κ. Μαρκόπουλου και η συνάντηση του

ΟΙΕΛΕ: Απελευθέρωση διδάκτρων στα ιδιωτικά σχολεία;

  Αθήνα, 12/12/2012

                                Αριθμ. Πρωτ: 34487

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΔΙΔΑΚΤΡΩΝ ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ;

Σε σημερινό (12-12-2012) ρεπορτάζ της εφημερίδας «Έθνος» (σελ. 37) προαναγγέλλεται απελευθέρωση διδάκτρων στα ιδιωτικά σχολεία, με νομοθετική ρύθμιση του Υπουργείου Ανάπτυξης.

Σύμφωνα με το συντάκτη της είδησης το αίτημα έχει τεθεί από την Τρόϊκα «με το σκεπτικό της παρεμπόδισης άσκησης επιχειρηματικότητας». Οι αξίες και τα προτάγματα της Τρόικας είναι γνωστά και δεν εκπλήσσουν. Γνωστό είναι επίσης ότι οι λομπίστες των επιχειρηματιών της ελληνικής ιδιωτικής εκπαίδευσης είχαν επαφές με την Τρόικα όσο και με υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλες. Εκείνο που δεν γνωρίζαμε, και πληροφορούμαστε από το σημερινό ρεπορτάζ, είναι ότι και το Υπουργείο Ανάπτυξης προσχωρεί στην πλατφόρμα της στήριξης των επιχειρηματικών συμφερόντων, παίρνοντας αποστάσεις τόσο από το Ελληνικό Σύνταγμα, το οποίο καθορίζει την παιδεία ως δημόσιο αγαθό που παρέχεται από το κράτος ή, τουλάχιστον, με την εποπτεία και την εγγύηση του κράτους (εγγύηση για την ποιότητα της παιδείας, όχι για την επιχειρηματική ελευθερία των ιδιοκτητών σχολείων), όσο και από την ευρωπαϊκή ανθρωπιστική παράδοση για την αξία και τον κοινωνικό ρόλο της εκπαίδευσης, όπως επαναδιατυπώθηκε, επί του συγκεκριμένου, στην απόφαση της 21/9/1999 του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Το Δ.Α.Δ. απέρριψε την αίτηση επτά ελληνικών – κατά σύμπτωση –  ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων τα οποία είχαν προσφύγει με το αίτημα της απελευθέρωσης των διδάκτρων τους και με επιχείρημα, ακριβώς, την παρεμπόδιση επιχειρηματικής ελευθερίας. Το Δικαστήριο εκτίμησε ότι «εκτός από ορισμένες δραστηριότητες καθαρά οικονομικές και εμπορικές, ουσιαστικές για τη διατήρηση του Κράτους και που μερικές φορές, μπορεί να προκαλέσουν τη μεγαλύτερη παρέμβαση εκ μέρους των αρχών, οι δραστηριότητες των ιδιωτικών σχολείων δεν έχουν αποκλειστικά κερδοσκοπικούς σκοπούς. Στοχεύουν κυρίως και πάνω απ’ όλα στην μετάδοση πολιτιστικών και εκπαιδευτικών αξιών στους μαθητές, στον ίδιο βαθμό και στο ίδιο επίπεδο με εκείνες που προσφέρονται στα δημόσια σχολεία. Βεβαίως, το κράτος δύναται να παρέμβει, στα εντός των ορίων της διακριτικής του ευχέρειας, προκειμένου να αποφευχθεί, από τη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων η δημιουργία μιας ταξικής εκπαίδευσης….» ( σελ. 33-34). Με ποιες ευρωπαϊκές αξίες συντάσσεται το Υπουργείο Ανάπτυξης, με εκείνες της Τρόικας (και των παπαγάλων της) ή του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων;

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ «διαπιστώθηκε (από ποιά στοιχεία άραγε;) πως οι επιχειρηματίες των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων προχώρησαν μεν σε μειώσεις τιμών προς τους γονείς ή στην παροχή δωρεάν υπηρεσιών, χωρίς δε αυτές τις εκπτώσεις να τις εμφανίσουν στους επίσημους τιμοκαταλόγους τους» φοβούμενοι «το ενδεχόμενο μιας νέας τιμολογιακής παρέμβασης του Υπουργείου, που θα είχε ως αποτέλεσμα την περαιτέρω οικονομική ζημιά των εταιριών τους».

 Πέραν του οξύμωρου που συνιστά η μείωση τιμών χωρίς να ανακοινώνεται (και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης!), προφανώς ο συντάκτης συγχέει (όχι, σκόπιμα, ελπίζουμε) αφενός τις κατά σχολείο μερικές ή και ολικές εκπτώσεις διδάκτρων, που προσφέρονται ως υποτροφίες στις λεγόμενες ‘policy cases’ (μαθητές ισχυρών γονέων, στων οποίων την επιρροή και τη στήριξη προσβλέπει ο σχολάρχης), που πάντοτε, και προ κρίσης, προσφέρονταν, και αφετέρου στην τιμολογιακή πολιτική διδάκτρων, ενιαία για την ιδιωτική εκπαίδευση, η οποία για την πενταετία 2006-2011 έχει αποδώσει συνολικές αυξήσεις 16,3% για τα Νηπιαγωγεία, 33% για τα Δημοτικά σχολεία και 28% για τα Γυμνάσια-Λύκεια.

Σχετικά με το αναφερόμενο σε παράπλευρη στήλη του ρεπορτάζ «κύμα φυγής προς τα δημόσια σχολεία», που ο συντάκτης υπολογίζει σε περ. 8.000 μαθητές επί συνολικού υπολοίπου 86.000 μαθητών, πρέπει να αποκαταστήσουμε την ακρίβεια των στοιχείων μέσω της στατιστικής επεξεργασίας των αριθμών, που έδωσε στη δημοσιότητα το Υπουργείο Παιδείας για τη διετία 2009-2011, από το Κλαδικό Ερευνητικό Κέντρο για την Εκπαίδευση του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΟΙΕΛΕ. Σύμφωνα μ’ αυτήν, λοιπόν, όπως φαίνεται στον ακόλουθο πίνακα, το «κύμα φυγής» από την ιδιωτική εκπαίδευση μόλις αγγίζει το οριακό ποσοστό 2,6%:

ΤΙΣ ΘΕΛΕΙ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΙΣ ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ!!!!

Στην εκπομπή με τον Δήμο Βερύκιο και τον Δημήτρη Σταυρόπουλο:
Κωστής Χατζηδάκης, Υπουργός Ανάπτυξης

«Είναι ξεκάθαρη η κατεύθυνση της κυβέρνησης να ανοίξει η αγορά με προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις» δήλωσε στον Α989 ο Υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης και πρόσθεσε ότι  «μόλις λειτουργήσει το σύστημα (ανοιχτά τις Κυριακές), θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας». Παράλληλα είπε ότι «δίνουμε δυνατότητα στα μικρά καταστήματα μόνα τους να λειτουργούν τις υπόλοιπες Κυριακές».  

ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΤΟΧΙΚΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ!!!

Η Ελλάδα διατηρεί κάθε δικαίωμα διεκδίκησης για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο που υποχρεώθηκε να καταβάλει στους δυνάστες της.
Το θέμα του κατοχικού δανείου παραμένει πάντα ανοικτό και σήμερα το ύψος της οφειλής ανάγεται σε αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ, αναλόγως του τρόπου υπολογισμού. Μόνο από την πρώτη αποτίμηση που
έγινε αμέσως μετά τον πόλεμο, από την Τράπεζα της Ελλάδος, φαίνεται ότι το ποσό αντιστοιχούσε σε 4,5 εκατ. χρυσές λίρες Αγγλίας.
Το «Εθνος της Κυριακής» φέρνει στο φως ντοκουμέντα για τον καταναγκαστικό δανεισμό όταν με το πιστόλι στον κρόταφο οι κατακτητές υποχρέωσαν την σκλαβωμένη Ελλάδα, που αντιμετώπιζε το φάσμα της πείνας, να χρηματοδοτήσει τη διαβίωση των δυνάμεων κατοχής.
Στο φως τα πρακτικά του κατοχικού δανείου
Πρόκειται για τα πρακτικά της δανειακής σύμβασης όταν οι Ιταλοί και οι Γερμανοί στη Συνδιάσκεψη της Ρώμης μόνοι τους αποφάσισαν ότι η Ελλάδα θα πρέπει να τους δανείσει… για τη διαβίωση των στρατευμάτων τους.
Μια ακόμα ιδιαίτερα σημαντική πτυχή είναι η επίσημη αναγνώριση του δανεισμού από τις ίδιες τις κατοχικές αρχές οι οποίες είχαν ξεκινήσει την αποπληρωμή… καταβάλλοντας μάλιστα τις πρώτες 19 δόσεις, όπως προκύπτει από έγγραφα που παρουσιάζει κ. Τάσος Ηλιαδάκης, πολιτειολόγος και καθηγητής Σχολής Εθνικής Ασφάλειας, τα οποία αποτυπώνουν με λεπτομέρειες τη διαδικασία του αναγκαστικού δανεισμού.
Το ξέχασαν
Το δάνειο υπεγράφη με όλους τους τύπους, η Ελλάδα πλήρωνε αναγκαστικά αλλά και οι Γερμανοί σύμφωνα με την πρόβλεψη άρχισαν να ξεπληρώνουν τις οφειλές τους. Υστερα βέβαια το χρέος… έπεσε στη λήθη της ιστορίας και το κατοχικό δάνειο ουδέποτε αποπληρώθηκε.
«Από το 1941 η Ελλάδα βίωνε έναν τρομακτικό λιμό. Ακόμα και ο διαβόητος υπουργός προπαγάνδας των ναζί ο Γκέμπελς έγραφε στο ημερολόγιό του για την Ελλάδα όπου ” πείνα έχει καταστεί ενδημική νόσος.
Στους δρόμους της Αθήνας οι άνθρωποι πεθαίνουν κατά χιλιάδες από εξάντληση”. Το Λονδίνο είχε κηρύξει την Ελλάδα σε επισιτιστική καραντίνα με στόχο να πλήξει την οικονομία του Αξονα, αλλά και να υποκινήσει στην Ελλάδα την αντίσταση.
Ο υποσιτισμός απασχολούσε τους Γερμανούς στο μέτρο που αυτός μπορούσε να υποκινήσει λαϊκές αναταραχές. Παράλληλα και ο Μουσολίνι πίεζε τον Χίτλερ να μειώσει τις δαπάνες κατοχής στην Ελλάδα και η κυβέρνηση Τσολάκογλου διαμαρτυρόταν για τα υπέρογκα έξοδα κατοχής» σημειώνει ο κ. Τάσος Ηλιαδάκηςν συγγραφέας αποκαλυπτικών έργων και βιβλίων για τα γεγονότα της εποχής.
«Το πρόβλημα θα απασχολήσει και θα λάβει οξύτατη μορφή στην ιταλογερμανική Δημοσιονομική Συνδιάσκεψη εμπειρογνωμόνων στη Ρώμη, από τα μέσα Ιανουαρίου μέχρι τον Μάρτιο του 1942. Ο οικονομικός πληρεξούσιος της Ιταλίας στην Ελλάδα, Ντ’ Αγκοστίνι, πρότεινε τη συμβιβαστική λύση του δανείου. Δηλαδή οι πέραν των εξόδων κατοχής, αναλήψεις των Δυνάμεων Κατοχής να χρεώνονται από την Ελλάδα ως δάνειο αυτής προς τη Γερμανία και την Ιταλία».
Στις 14.3.1942 τερματίζεται η Συνδιάσκεψη της Ρώμης με την υπογραφή και του κατοχικού δανείου. Τη σύμβαση υπέγραψαν οι πληρεξούσιοι της Ιταλίας και της Γερμανίας στην Ελλάδα, αντίστοιχα Γκίτζι και Αλτενμπουργκ. Στους άμεσα ενδιαφερόμενους, στην Ελλάδα δηλαδή, η συμφωνία ανακοινώθηκε εννέα ημέρες μετά.
Σύμφωνα με αυτήν:
Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται κατά μήνα να καταβάλλει έξοδα κατοχής 1,5 δισ. δρχ., ποσό το οποίο θα κατανέμεται εξίσου μεταξύ των δύο Δυνάμεων Κατοχής (άρθρο 2).
Οι αναλήψεις από την Τράπεζα της Ελλάδος άνω του ποσού αυτού θα χρεώνονται ως δάνειο στις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας σε δραχμές άτοκες (άρθρο 3).
Η επιστροφή των δανειακών αναλήψεων θα γίνει αργότερα (άρθρο 4).
Η συμφωνία ισχύει αναδρομικά από 1.1.1942 (άρθρο 5).
Η πρώτη τροποποίηση
Οταν το 1,5 δισ. δρχ. τον μήνα έγινε 8 δισ. εν μία νυκτί
«Ηταν συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας, που επιβάλλεται στην Ελλάδα. Δηλαδή είναι αναγκαστικό δάνειο. Υπόχρεος καταβολής του είναι η Ελληνική Κυβέρνηση και όχι η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ). Επομένως ο νόμιμος διεκδικητής του είναι η ελληνική κυβέρνηση. Το ύψος των συνολικών αναλήψεων και πότε αυτές θα σταματήσουν δεν προσδιορίζονται. Οι αναλήψεις γίνονται κατά μήνα και δεν προσδιορίζεται ούτε το ύψος των άνω του 1,5 δισ. δρχ. ποσού ούτε το για πόσους μήνες θα έπαιρναν αυτά οι Αρχές Κατοχής» εξηγεί ο κ. Ηλιαδάκης. «Η χρέωση θα γίνεται σε δραχμές. Οι δραχμές όμως αυτές αντιστοιχούσαν σε εντελώς καθορισμένο ποσό μάρκων που ήδη είχαν απαιτήσει οι Γερμανοί από την ΤτΕ η οποία υποχρεώνεται ”όπως ρυθμίζει κατά τοιούτον τρόπον την επάρκειαν του χαρτονομίσματος εις δραχμάς ώστε να εξασφαλισθή μηνιαίως, διά τας ανάγκας του γερμανικού στρατού, ποσόν 25 εκ. μάρκων”. Επομένως η απαίτηση είναι σε μάρκα και το 1,5 δισ. δρχ. της συμφωνίας της Ρώμης δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα 25 εκ. μάρκα».
Ο αδηφάγος πληθωρισμός όμως εξανέμιζε το ποσό του 1,5 δισ. δρχ. και τελικά η συμφωνία από 2 Δεκεμβρίου 1942 θα τροποποιηθεί «κοινή συναινέσει». Ετσι το 1,5 δισ. δρχ. θα γίνει 8 δισ., τα οποία θα αναπροσαρμόζονται με κινητή τιμαριθμική κλίμακα από τα αγαθά που κατονομάζει. Επομένως τα άνω των 8 δισ. δρχ. ποσά, όπως αυτά προσδιορί­ζονται από την τροποποίηση, θα χρεώνονται ως δάνειο. Τα δανειακά ποσά που ήδη είχαν πάρει, όπως και αυτά που θα πάρουν μέχρι την 31.3.1943, θα αρχίσουν να εξοφλούνται από τον Απρίλιο του 1943 με δόσεις.
Συνεπώς το αρχικό αναγκαστικό δάνειο μεταπίπτει σε κανονικό συμβατικό δάνειο και τα ποσά είναι σε σταθερό νόμισμα. «Τα δανειακά ποσά σταματούν την 1.4.1943, οπότε αρχίζει η άτοκος επιστροφή τους. Επειδή οι δανειακές αναλήψεις δεν σταμάτησαν, αν και πραγματοποίησαν δέκα εννέα επιστροφές (19), οπότε και σταμάτησαν την καταβολή των υπολοίπων. Από τότε το δάνειο καθίσταται έντοκο λόγω υπερημερίας», υπογραμμίζει ο κ. Ηλιαδάκης για την περίοδο που οι ναζί πλήρωναν μεν τις δόσεις του χρέους τους, αλλά έπαιρναν αναγκαστικά όλο και περισσότερα.
Η 2η τροποποίηση
386,4 δισ. δρχ. οικειοποιήθηκαν οι κατακτητές
Οπως λέει ο κ. Ηλιαδάκης, ακολούθησε και δεύτερη τροποποίηση που έγινε 18-5- 1943. «Οι αρχές Κατοχής επανήλθαν στις δίχως όριο αναλήψεις προκαταβο­λών και ο πρωθυπουρ­γός Ι. Ράλλης θα διαμαρτυρηθεί και θα ζητήσει να σταματήσει η έκδοση χαρτονομί­σματος. Εξι ημέρες μετά οι Αρχές Κατοχής προχώρησαν σε δεύτερη αναπροσαρμογή σύμφωνα με την οποία καταργείται ο περιορισμός του ανώτατου ορίου των προκαταβολών, δηλαδή των 8 δισ. δρχ. κατά μήνα και αλλάζει η βάση της τιμαριθμικής αναπροσαρμογής των εξόδων κατοχής», υπογραμμίζει ο κ. Ηλιαδάκης και συνεχίζει: «Με την κατάργηση του ορίου οι Αρχές Κατοχής μπορούσαν κατά βούληση να χαρακτηρίζουν το μεγαλύτερο μέρος ως έξοδα κατοχής και το μικρότερο ως δάνειο. Τόσο η δεύτερη όσο και η τρίτη τροποποίηση που θα ακολουθήσει επιτείνουν τη μετατροπή του δανείου από αναγκαστικό σε συμβατικό, που ήδη είχε γίνει με την πρώτη τροποποίηση». Το διάστημα αυτό οι κατακτητές θα πάρουν από την Τράπεζα της Ελλάδας 386,4 δισεκατομμύρια δραχμές και μετά τον Σεπτέμβριο του ’43 όταν συνθηκολόγησε η Ιταλία, οι Γερμανοί θα αυξήσουν τις αναλήψεις των δανειακών προκα­τα­βολών κατά το μερίδιο της Ιταλίας, το οποίο βεβαίως οικειοποιούνται…
Η επιστροφή των οφειλόμενων
Η Γερμανία αποφεύγει να κάτσει στο τραπέζι
Το αναγκαστικό δάνειο που κατέβαλε η Ελλάδα αποτελεί μια ξεχωριστή πτυχή εκτός από τις γενικές επανορθώσεις που διεκδικεί η χώρα μας, τη λεηλασία προσωπικών περιουσιών και την αποζημίωση για το ολοκαύτωμα χιλιάδων χωριών. Το δάνειο, δηλαδή, δεν αποτελεί ούτε επανόρθωση ούτε αποζημίωση.
«Πολύ ορθώς η Ελλάδα εξ αρχής και συνεχώς, διαχώριζε το κατοχικό δάνειο από τις επανορθώσεις-αποζημιώσεις και ως εκ τούτου η διεκδίκησή του δεν πρέπει να εμπλέκεται μ’ αυτές», λέει ο κ. Ηλιαδάκης.
«Οι ναζί ουδέποτε αμφισβήτησαν το δάνειο. Αντιθετα το αναγνώριζαν ως συμβατικό δάνειο και άρχισαν την αποπληρωμή του. Σύμφωνα με τον Ξ. Ζολώτα, ο ίδιος ο Χίτλερ το είχε αναγνωρίσει. Επίσης, τόσο ο Γερμανός οικονομικός πληρεξούσιος Νέστλερ όσο και ο γενικός πληρεξούσιος Αλτενμπουργκ το αναγνώριζαν ως δανειακή οφειλή και έδωσαν το, κατά άποψή τους, ύψος της.
Η απαίτηση
Η Ελλάδα εξαρχής απαίτησε την επιστροφή του, το οποίο διαχώριζε από τις επανορθώσεις. Αυτή η θέση πρόβαλλε σταθερά από το 1945 τόσο σε διεθνείς διασκέψεις όσο και απευθείας προς τη Δ. Γερμανία και μετά το 1990 την Ομοσπονδιακή Γερμανία. Συνολικά το διεκδίκησε 12 φορές ή περίπου κάθε πέντε χρόνια.
Η Γερμανία μετακατοχικά ουδέποτε το αμφισβήτησε, όπως δε προκύπτει από διπλωματικά έγγραφα, ο καγκελάριος Ερχαρντ είχε δεσμευθεί για την επαναδιαπραγμάτευση μετά την επανένωση της Γερμανίας. Ομως συστηματικά απέφυγε και αποφεύγει με την ανοχή των ελληνικών κυβερνήσεων να το συζητήσει».
Στα γερμανικά επιχειρήματα περιλαμβάνονται:
Το δάνειο εντάσσεται στη συμφωνία του Λονδίνου του 1953 (αναστέλλει την καταβολή των επανορθώσεω αποζημιώσεων μέχρι την υπογραφή της συνθήκης ειρήνης από τη Γερμανία).
Από το δάνειο παραιτήθηκε το 1958 ο Καραμανλής. Ο τελευταίος το διέψευσε και η γερμανική πρεσβεία με ρηματική της διακοίνωση τον Μάρτιο του 1967 αναίρεσε το? επιχείρημα. Παρ’ όλα αυτά η Γερμανία το επανέλαβε μετά το 1990.
Υστερα από 50 χρόνια δεν μπορεί να εγείρονται τέτοιες απαιτήσεις. Ομως μετά το 1990 απέδιδε αποζημιώσεις στη Ρωσία, στην Πολωνία και το 1997 στην Τσεχοσλοβακία.
«Το μόνο που δηλώνουν τα επιχειρήματα αυτά είναι η έλλειψη επιχειρημάτων. Πολύ δε περισσότερο όταν η κατοχική Γερμανία, παρόμοιο με το ελληνικό είχε πάρει από τη Γιουγκοσλαβία και την Πολωνία και στις οποίες το επέστρεψε το 1956 και το 1971.
Σύμφωνα με την πρώτη τροποποίηση, οι δανειακές αναλήψεις των Δυνάμεων Κατοχής έπρεπε να αρχίσουν να επιστρέφονται από τον Απρίλιο του 1943. Πράγματι η Γερμανία από τον Αύγουστο του 1943 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 1944 κατέβαλε δεκαεννιά (19) επιστροφές για το κατοχικό δάνειο, συνολικού ποσού 85,09 τρισ. δρχ.» αποκαλύπτει ο κ. Ηλιαδάκης. «Τα δανειακά ποσά που διεκδίκησε η Ελλάδα, όπως κι αυτά που αναφέρει η ΤτΕ, είναι καθαρή δανειακή οφειλή, δηλαδή από τις συνολικές δανειακές αναλήψεις έχουν αφαιρεθεί οι επιστροφές.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το δάνειο από άτοκο μετέπεσε σε έντοκο λόγω υπερημερίας και επομένως έχουμε ανατοκισμό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης οτι για την επανόρθωση της κατοχικής ζημιάς η Ελλάδα θα χρειαζόταν 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946… Μετά την κατοχή αυτό το ποσό θα αναζητούσε σε εξωτερικό… δανεισμό για να κλείσει τις πληγές του πολέμου».
Επανορθώσεις