Αθήνα, 12/12/2012
Αριθμ. Πρωτ: 34487
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΔΙΔΑΚΤΡΩΝ ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ;
Σε σημερινό (12-12-2012) ρεπορτάζ της εφημερίδας «Έθνος» (σελ. 37) προαναγγέλλεται απελευθέρωση διδάκτρων στα ιδιωτικά σχολεία, με νομοθετική ρύθμιση του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Σύμφωνα με το συντάκτη της είδησης το αίτημα έχει τεθεί από την Τρόϊκα «με το σκεπτικό της παρεμπόδισης άσκησης επιχειρηματικότητας». Οι αξίες και τα προτάγματα της Τρόικας είναι γνωστά και δεν εκπλήσσουν. Γνωστό είναι επίσης ότι οι λομπίστες των επιχειρηματιών της ελληνικής ιδιωτικής εκπαίδευσης είχαν επαφές με την Τρόικα όσο και με υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλες. Εκείνο που δεν γνωρίζαμε, και πληροφορούμαστε από το σημερινό ρεπορτάζ, είναι ότι και το Υπουργείο Ανάπτυξης προσχωρεί στην πλατφόρμα της στήριξης των επιχειρηματικών συμφερόντων, παίρνοντας αποστάσεις τόσο από το Ελληνικό Σύνταγμα, το οποίο καθορίζει την παιδεία ως δημόσιο αγαθό που παρέχεται από το κράτος ή, τουλάχιστον, με την εποπτεία και την εγγύηση του κράτους (εγγύηση για την ποιότητα της παιδείας, όχι για την επιχειρηματική ελευθερία των ιδιοκτητών σχολείων), όσο και από την ευρωπαϊκή ανθρωπιστική παράδοση για την αξία και τον κοινωνικό ρόλο της εκπαίδευσης, όπως επαναδιατυπώθηκε, επί του συγκεκριμένου, στην απόφαση της 21/9/1999 του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Το Δ.Α.Δ. απέρριψε την αίτηση επτά ελληνικών – κατά σύμπτωση – ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων τα οποία είχαν προσφύγει με το αίτημα της απελευθέρωσης των διδάκτρων τους και με επιχείρημα, ακριβώς, την παρεμπόδιση επιχειρηματικής ελευθερίας. Το Δικαστήριο εκτίμησε ότι «εκτός από ορισμένες δραστηριότητες καθαρά οικονομικές και εμπορικές, ουσιαστικές για τη διατήρηση του Κράτους και που μερικές φορές, μπορεί να προκαλέσουν τη μεγαλύτερη παρέμβαση εκ μέρους των αρχών, οι δραστηριότητες των ιδιωτικών σχολείων δεν έχουν αποκλειστικά κερδοσκοπικούς σκοπούς. Στοχεύουν κυρίως και πάνω απ’ όλα στην μετάδοση πολιτιστικών και εκπαιδευτικών αξιών στους μαθητές, στον ίδιο βαθμό και στο ίδιο επίπεδο με εκείνες που προσφέρονται στα δημόσια σχολεία. Βεβαίως, το κράτος δύναται να παρέμβει, στα εντός των ορίων της διακριτικής του ευχέρειας, προκειμένου να αποφευχθεί, από τη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων η δημιουργία μιας ταξικής εκπαίδευσης….» ( σελ. 33-34). Με ποιες ευρωπαϊκές αξίες συντάσσεται το Υπουργείο Ανάπτυξης, με εκείνες της Τρόικας (και των παπαγάλων της) ή του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων;
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ «διαπιστώθηκε (από ποιά στοιχεία άραγε;) πως οι επιχειρηματίες των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων προχώρησαν μεν σε μειώσεις τιμών προς τους γονείς ή στην παροχή δωρεάν υπηρεσιών, χωρίς δε αυτές τις εκπτώσεις να τις εμφανίσουν στους επίσημους τιμοκαταλόγους τους» φοβούμενοι «το ενδεχόμενο μιας νέας τιμολογιακής παρέμβασης του Υπουργείου, που θα είχε ως αποτέλεσμα την περαιτέρω οικονομική ζημιά των εταιριών τους».
Πέραν του οξύμωρου που συνιστά η μείωση τιμών χωρίς να ανακοινώνεται (και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης!), προφανώς ο συντάκτης συγχέει (όχι, σκόπιμα, ελπίζουμε) αφενός τις κατά σχολείο μερικές ή και ολικές εκπτώσεις διδάκτρων, που προσφέρονται ως υποτροφίες στις λεγόμενες ‘policy cases’ (μαθητές ισχυρών γονέων, στων οποίων την επιρροή και τη στήριξη προσβλέπει ο σχολάρχης), που πάντοτε, και προ κρίσης, προσφέρονταν, και αφετέρου στην τιμολογιακή πολιτική διδάκτρων, ενιαία για την ιδιωτική εκπαίδευση, η οποία για την πενταετία 2006-2011 έχει αποδώσει συνολικές αυξήσεις 16,3% για τα Νηπιαγωγεία, 33% για τα Δημοτικά σχολεία και 28% για τα Γυμνάσια-Λύκεια.
Σχετικά με το αναφερόμενο σε παράπλευρη στήλη του ρεπορτάζ «κύμα φυγής προς τα δημόσια σχολεία», που ο συντάκτης υπολογίζει σε περ. 8.000 μαθητές επί συνολικού υπολοίπου 86.000 μαθητών, πρέπει να αποκαταστήσουμε την ακρίβεια των στοιχείων μέσω της στατιστικής επεξεργασίας των αριθμών, που έδωσε στη δημοσιότητα το Υπουργείο Παιδείας για τη διετία 2009-2011, από το Κλαδικό Ερευνητικό Κέντρο για την Εκπαίδευση του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΟΙΕΛΕ. Σύμφωνα μ’ αυτήν, λοιπόν, όπως φαίνεται στον ακόλουθο πίνακα, το «κύμα φυγής» από την ιδιωτική εκπαίδευση μόλις αγγίζει το οριακό ποσοστό 2,6%:
Μαθ. Πληθ.
2009-2010
|
Μαθ. Πληθ.
2010-2011
|
Ποσοστιαία
Μεταβολή
|
Διαφορά
Μαθητών
| |
Νηπιαγωγεία
|
11.658
|
12116
|
+3,71%
|
+458
|
Δημοτικά
|
46.023
|
44.839
|
-2,64%
|
-1184
|
Γυμνάσια
|
18.147
|
17.327
|
-4,7%
|
-820
|
Γεν. Λύκεια
|
16.884
|
16.018
|
-5,4%
|
-866
|
ΣΥΝΟΛΟ
|
92.712
|
90.300
|
-2,6%
|
-2412
|
Η μεγαλύτερη όμως παράλειψη του ρεπορτάζ είναι η αποσιώπηση της ενίσχυσης των επιχειρηματιών των ιδιωτικών σχολείων μέσω της «οιονεί κρατικής επιδότησης» από την περικοπή των μισθών που προκύπτει από την υποχρεωτική ένταξη των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στο ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, όπως αποφάσισε εφέτος το Υπουργείο Παιδείας. Θέλουμε να ελπίζουμε ότι και αυτή η παράλειψη δεν ενέχει σκοπιμότητα και ότι οφείλεται, πιθανώς, στην ενασχόληση του συντάκτη με θέματα του Υπουργείου Ανάπτυξης και όχι της Παιδείας. Είναι όμως, αναμφισβήτητα, ουσιαστική για την εικόνα της ενίσχυσης των επιχειρηματικών συμφερόντων στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, χώρο προνομιακό για την επιχειρηματικότητα στον 21οαιώνα, κατά τον Jeremy Rifkin. Όσο για εμάς θα εξακολουθήσουμε, και τον 21ο αιώνα, να αγωνιζόμαστε για μια εκπαίδευση που υπηρετεί την κοινωνία και όχι τις αγορές.
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Ο.Ι.Ε.Λ.Ε.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΡΟΥΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΡΡΗΣ
