Οι «Συνειδητοί Πολίτες» είναι μία άτυπη κίνηση, που δεν μένει στις διαπιστώσεις για το τι έφταιξε και οδηγηθήκαμε σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση που βιώνει σίγουρα ο λαός μας. Αυτό που τους απασχολεί είναι, ποιο θα είναι το αύριο αυτής της χώρας, ώστε να μην ξαναβρεθεί στο μέλλον σε μία τέτοια κατάσταση, σαν και αυτή που ζούμε σήμερα.
Το χθες είναι παρελθόν. Το σήμερα είναι παρόν, Το αύριο είναι το μέλλον. Αν δεν διδαχτούμε από το παρελθόν, δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το παρόν και δεν θα έχουμε μέλλον. Οι Συνειδητοί Πολίτες θεωρούν, ότι για να έχει μέλλον η χώρα πρέπει να θωρακιστεί με στέρεους θεσμούς, που δεν θα αφήνουν περιθώρια παραβίασής τους, ούτε και παρερμηνείας τους από καμία από τις τρείς εξουσίες. Πυλώνες του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.(Νομοθετική, Εκτελεστική, Δικαστική).
Στη συνέχεια, συμπυκνωμένα, οι προτάσεις τους για την συνταγματική αναθεώρηση:
Το 2013 θα κυριαρχήσει ο δημόσιος διάλογος για την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος. Διάλογος που δεν πρέπει να παγιδευτεί μέσα στο στενό πλαίσιο των θέσεων των συνταγματολόγων. Η σταθεροποίηση του πολιτεύματος στη βάση της κατοχύρωσης των ίδιων συμφερόντων θα είναι μια επιστημονική άσκηση επί χάρτου σε πλήρη ασυμφωνία προς την πολιτική πραγματικότητα της χώρας που επέτρεψε στους πολιτικούς να αποκτήσουν και να διατηρήσουν χαρακτηριστικά κυρίαρχης κάστας.
Εμείς προτείνουμε (την ακριβώς) αντίθετη προσέγγιση: Ξεκινάμε από τη διαπίστωση πως οι γνωστές παθογένειες της πολιτικής μας ζωής όπως η κομματοκρατία, ο νεποτισμός, οι πελατειακές πρακτικές, η επαγγελματοποίηση της πολιτικής, το πολιτικό κόστος ως κυρίαρχο κριτήριο πολιτικής επιβίωσης, εν τέλει η μάστιγα του λαϊκισμού, είναι σύμφυτες του πολιτικού μας συστήματος, βαθιά εμπεδωμένες, πρακτικά και εθιμικά παγιωμένες μέσα στο σύστημα.
Φρονούμε πως οι προτάσεις που ακολουθούν αντιμετωπίζουν παθογένειες αυτού του συστήματος:
1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται άμεσα από το λαό, όχι περισσότερες από δύο φορές το ίδιο πρόσωπο. Ανακτά δε τις εξουσίες του Συντάγματος του 1975.
2. Καθιερώνεται το ασυμβίβαστο μεταξύ υπουργικής και βουλευτικής ιδιότητας χάριν της ανάγκης ανεξαρτησίας των δύο εξουσιών. Οι υπουργοί κωλύονται να είναι υποψήφιοι βουλευτές μετά τη λήξη της θητείας τους στην κυβέρνηση που υπηρέτησαν.
3. Προτείνεται ανώτατο όριο θητειών για όλα τα αιρετά αξιώματα. Για τους βουλευτές το όριο αυτό θα είναι δύο θητείες. Καταργείται το Ζ’ ψήφισμα και τα λοιπά προνόμια των βουλευτών. Νόμος ορίζει κάθε φορά τα της βουλευτικής αποζημίωσης, που θα ισχύει την μεθεπόμενη βουλευτική θητεία της ψήφισής του. Η βουλευτική ασυλία περιορίζεται μόνο στην έκφραση γνώμης και στη δράση που συνδέεται απόλυτα με την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων.
4. Αντικατάσταση του νοθευτικού της διάκρισης των εξουσιών συνταγματικού πλαισίου προαγωγών στις θέσεις της φυσικής ηγεσίας της δικαιοσύνης από το υπουργικό συμβούλιο (άρθρο 90 παρ.5 του
Σ.) με εκείνο κατά το οποίο οι προαγωγές αυτές θα γίνονται από τις Ολομέλειες των Ανωτάτων Δικαστηρίων με μυστική ψηφοφορία των μελών τους.
5. Συνταγματική απαγόρευση στις ενώσεις δικαστικών λειτουργών να έχουν πολιτικούς ή συνδικαλιστικούς σκοπούς, διότι ο δικαστικός συνδικαλισμός που αναπτύχθηκε με την ισχύ του Συντάγματος (άρθρο 89 παρ. 5 του Σ.) κατέφερε σοβαρά πλήγματα στο κύρος και την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, με τη χρήση του ως πύλης εισόδου στη δικαιοσύνη του κομματισμού, του συντεχνιακού φατριασμού και της πολιτικής.
6. Τροποποίηση του άρθρου 89 παρ. 1 του Σ. ώστε να απαγορευθεί στους δικαστικούς λειτουργούς η παροχή αμειβόμενης υπηρεσίας στο δημόσιο τομέα και επί τρία τουλάχιστον έτη μετά την αποχώρησή τους από την υπηρεσία. Συναφώς πρέπει να τροποποιηθούν τα άρθρα 56 παρ. 1 και 89 παρ. 4 του Σ. και να απαγορευθεί να ανακηρυχθούν υποψήφιοι ή να εκλεγούν βουλευτές ή να γίνουν μέλη κυβέρνησης οι δικαστικοί λειτουργοί και επί τρία τουλάχιστον έτη μετά την έξοδό τους από την υπηρεσία. Αυτονόητη επιδίωξη των προτεινόμενων τροποποιήσεων είναι η ενίσχυση και θωράκιση της λειτουργικής ανεξαρτησίας των δικαστικών λειτουργών.
7. Δημιουργία Συνταγματικού Δικαστηρίου
8. Τροποποίηση του άρθρου 86 του Σ., ώστε να καταστεί επιτέλους δυνατή η άσκηση δίωξης κατά υπουργών ή υφυπουργών για ποινικά αδικήματα που τυχόν τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και να λογοδοτούν, όπως όλοι οι πολίτες στα κοινά δικαστήρια, χωρίς καμιά ανάμειξη της Βουλής.
9. Θέσπιση δίκαιου φορολογικού συστήματος για όλους τους πολίτες.
10. Τα φορολογικά βάρη αποτελούν βασικό παράγοντα κόστους κάθε επιχείρησης. Για να αποφασίσει να επενδύσει ο επιχειρηματίας πρέπει να είναι βέβαιος ότι δεν θα υπόκειται σε αιφνίδιες οικονομικές επιβαρύνσεις. Απαιτείται, επομένως, να εξασφαλιστεί με συνταγματικές εγγυήσεις η σε βάθος χρόνου σταθερή φορολογική μεταχείριση της επένδυσης.
11. Το Σύνταγμα επιβάλλεται να αποσαφηνίσει τον προαιρετικό και συναινετικό χαρακτήρα της διαιτησίας ως τρόπου επίλυσης των συλλογικών διαφορών εργασίας και να διαφοροποιήσει τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας των δημοσίων επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας από εκείνες του ιδιωτικού τομέα προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος.
12. Απάλειψη της ερμηνευτικής δήλωσης του άρθρου 22 του Σ. μέσω της οποίας ο εργοδότης εισπράττει για λογαριασμό των συνδικάτων τις συνδικαλιστικές εισφορές των εργαζομένων.
13. Συνταγματική ρύθμιση του τρόπου άσκησης του δικαιώματος στην απεργία ώστε να μην υπερβαίνει την έλλογη λειτουργία του μέσα σε μια δημοκρατική και ευνομούμενη πολιτεία. Να ασκείται, δηλαδή, χωρίς να πλήττει την κοινωνική συνοχή, εργασιακή ειρήνη και ευταξία και άλλες βασικές λειτουργίες του δημοκρατικού πολιτεύματος, χάριν του δημοσίου συμφέροντος.
14. Η Ελληνική Παιδεία πρέπει να αποτελεί τον κύριο μοχλό της οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης, καθώς και της κοινωνικής ανέλιξης. Προς τούτο πρέπει όλοι να έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας στα κρατικά εκπαιδευτήρια και για τα βασικά έτη σπουδών ανά βαθμίδα και επιστήμη. Η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα αποτελούντα Ν.Π.Δ.Δ. πλήρως αυτοδιοικούμενα, ιδρυόμενα με νομο, τελούντα υπό την εποπτεία του κράτους και λειτουργούντα σύμφωνα με τους νόμους και τους οργανισμούς τους. Συγχώνευση ή κατάτμηση ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σε μικρότερες αυτοδιοικούμενες μονάδες επιτρέπεται όπως νόμος ορίζει.
Το κράτος έχει την υποχρέωση αξιολόγησης των ανωτάτων ιδρυμάτων και την οικονομική τους ενίσχυση ανάλογα με την επιστήμη και τον αριθμό των φοιτητών. Οι φοιτητές εγγράφονται με απόφαση και κριτήρια των αυτοδιοικούμενων ανωτάτων ιδρυμάτων. Οι καθηγητές των ανωτάτων ιδρυμάτων είναι δημόσιοι λειτουργοί.
Η επαγγελματική και κάθε άλλη εδική εκπαίδευση και κατάρτιση παρέχεται από το κράτος και με σχολές ανώτερης βαθμίδας για χρόνο όχι πάνω από τρία χρόνια.
Η σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται. Αναγνωρίζονται, όμως, τα επαγγελματικά δικαιώματα των κρατικών ιδρυμάτων, όπως ορίζουν οι αποφάσεις της Ε.Ε., ενώ νόμος θα ορίζει τις προϋποθέσεις και τους όρους χορήγησης άδειας για την ίδρυση, λειτουργία και εποπτεία παραρτημάτων ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και εκπαιδευτηρίων που δεν ανήκουν στο κράτος.
Στοχασμός Πολιτική
