Πολύ μεγάλη διάκριση για τους Φata Morgana Band! !!! Ένα νεανικό δικό μας συγκρότημα

To τραγούδι ''Η Αλήθεια Πονάει'' πέρασε μέσα από πάρα πολλές συμμετοχές συγκροτημάτων από την κριτική επιτροπή που αποτελείται απ'τον πολύ γνωστό στο Μουσικό χώρο και ιδιοκτήτη της εταιρίας Final Touch, κ.Μίλτο Καρατζά και θα διαγωνιστεί live ανάμεσα σε ακόμη 7 συγκροτήματα την Τετάρτη 13 Μαρτίου στην Αλεξανδρούπολη και συγκεκριμένα στη Μουσική Σκηνή Notos Stage. Τη βραδιά θα παρουσιάσει ο Στάθης Παναγιωτόπουλος απ'το Ράδιο Αρβύλα ενώ στην κριτική επιτροπή μαζί με τον κ.Καρατζά θα είναι και η Σάννυ Μπαλτζή. Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά του musicfestival.gr για την υποστήριξη του όλου αυτού εγχειρήματος. Ώρα έναρξης 21.00!!!! Το κοινό θα συμβάλει στην απόφαση της επιτροπής...Σας περιμένουμε όλους Αλεξανδρούπολη!!!! \m/ Πάμε μωρή MORGANAAAAA

Παραιτήθηκαν Γ. Μέργος και Τ. Αθανασόπουλος!

Τις παραιτήσεις τους υπέβαλαν ο Τάκης Αθανασόπουλος και ο Γιώργος Μέργος στον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρας. Οι παραιτήσεις τους έχουν γίνει σύμφωνα με πληροφορίες αποδεκτές.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι δύο άνδρες παραιτήθηκαν από τη θέση του προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ και το αξίωμα του γενικού γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών αντίστοιχα, λόγω της άσκησης δίωξης κατά του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΗ το 2007 στο οποίο ήταν μέλη, σχετικά με την μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος του Αλιβερίου.

Στην επιστολή παραίτησής του ο κ. Αθανασόπουλος αναφέρει:

«Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Η άσκηση ποινικής δίωξης για αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου της ΔΕΗ, όπου προήδρευα, παρέχει την ευκαιρία απόδειξης ότι υπηρετήθηκε άρτια το δημόσιο συμφέρον και εκείνο της ΔΕΗ.

Η έξωθεν καλή μαρτυρία μου, ασφαλώς κατ΄ ουδέν θίγεται. Όμως, η μερίδα εκείνη της κοινής γνώμης που αρνείται τις αποκρατικοποιήσεις, ενδεχομένως, να αισθανθεί ότι δεν αποτελώ, πλέον, εγγυητή του θεσμού.

Υπό τα άνω –και μόνο- υποβάλλω την παραίτησή μου από την Προεδρία του ΤΑΙΠΕΔ.

Ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη με την οποία με περιβάλατε.

Με εκτίμηση,

Τάκης Αθανασόπουλος».

Για τη θέση του επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ, ο νέος υποψήφιος θα προταθεί το αργότερο έως τη Δευτέρα, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.

Ένα βήμα πριν την φυλακή… ο Τάσος Χαλκιάς

Ο δημοφιλής ηθοποιός είδε το όνειρο μιας ολόκληρης ζωής να χάνεται. «Η Πρώτη Πράξη», η δραματική σχολή που δημιούργησε το 2008 στο Μεταξουργείο έκλεισε λόγω οικονομικής κρίσης και ο Τάσος Χαλκιάς μαζεύει τα «απομεινάρια» της για να κάνει μια νέα αρχή για τρίτη φορά στη ζωή του. Όπως λέει ο ίδιος όμως στη real, τα χρέη του είναι τόσα πολλά που κινδυνεύει να μπει φυλακή.

Δύσκολες στιγμές για τον Τάσο Χαλκιά ο οποίος, όπως παραδέχεται δημοσίως, βρίσκεται ένα βήμα πριν μπει φυλακή.

«Είχα την λόξα να επενδύω όσα χρήματα έβγαζα στην τέχνη μου, στο θέατρο κι εκεί τα έχασα… Σπίτι δικό μου δεν έχω, δεν είχα ποτέ, δεν μπήκα στον κόπο… Άφησε ο πατέρας μου ένα εξοχικό στο Πόρτο Γερμενό, στα τρία αδέρφια που είμαστε. Έβαλα κάποια χρήματα από τη δουλειά μου εκεί κάποια στιγμή που δεν είχαν τα αδέρφια μου να το φτιάξουν. Όταν πήρα την αποζημίωση από το Εθνικό Θέατρο κατάφερα να έχω ένα εξοχικό με τον αδερφό μου στο Πόρτο Χέλι στην περιοχή Φλάμπουρα. Αυτό το σπίτι είναι σε κίνδυνο γιατί είναι χρεωμένο και έχει βγει σε πλειστηριασμό από κάποιον ιδιώτη που εργάστηκε για τη σχολή μου και του χρωστάω χρήματα τα οποία έχει κινηθεί νομικά για να τα πάρει. Δεν συμφωνεί να του τα δίνω λίγα -λίγα και είμαστε έκτοτε στα δικαστήρια» αποκαλύπτει ο ίδιος.

Το 4ο Ράιχ είναι εδώ, ενωμένο και δολοφονικό

• Μια ολόκληρη κοινωνία εξοντώνεται... 
• Η δημόσια περιουσία εκχωρείται αντί «πινακίου φακής»... 
• Το κράτος διαλύεται και οι κοινωνικοί θεσμοί και οι κοινωνικές υπηρεσίες θα αποτελούν σε λίγο παρελθόν...

Του Μενέλαου Γκίβαλου

Όμως για όλα αυτά κανένας δεν πρέπει να αντιδρά, να διαμαρτύρεται, να αντιστέκεται, γιατί αυτόματα -σύμφωνα με τη «λογική» του συστημικού / μνημονιακού στρατοπέδου- ανήκει στην επάρατο κατηγορία των «λαϊκιστών»... Αυτών που υπονομεύουν την προσπάθεια «εθνικής σωτηρίας» των κυβερνώντων υποτακτικών του 4ου Ράιχ, αυτών -που όπως και οι Ιταλοί ψηφοφόροι- είναι ανάξιοι, πνευματικά ανεπαρκείς και κατώτεροι των απαιτήσεων της ιστορικής συγκυρίας.

Αφού ευτέλισαν, απαξίωσαν και συκοφάντησαν τον ελληνικό λαό, προκειμένου να τον οδηγήσουν στα δεσμά της τραπεζικής δικτατορίας και του 4ου Ράιχ, αφού τον εκβίασαν, τον τρομοκράτησαν, τον απείλησαν, τώρα θέλουν να του κρεμάσουν και την «ταμπέλα» του λαϊκισμού.

Τι σημαίνει όμως λαϊκισμός; Σύμφωνα με την κλασική εννοιολόγηση, περιγράφει την αγνόηση και υπέρβαση των θεσμικών / δικαιικών κανόνων και περιεχομένων από την πλευρά της εξουσίας, την εξαπάτηση του λαού με ψευδείς υποσχέσεις, την καλλιέργεια ψευδαισθήσεων. ..

Τέτοιου είδους λαϊκισμό -και μάλιστα στην πλέον ευτελή και κυνική μορφή του- άσκησαν και ασκούν κατ’ εξοχήν οι κυβερνήσεις της τελευταίας τριετίας, χωρίς βεβαίως να απαλλάσσονται των ευθυνών τους και οι προκάτοχοι τους.

Όμως σήμερα, όπου η εκτελεστική εξουσία, με τη μορφή της υποτελούς μνημονιακής συγκυβέρνησης δεν αισθάνονται καν την ανάγκη να απολογηθεί ή να διαλεχθεί έστω με την κοινωνία, παρατηρούμε μια πλήρη αντιστροφή της «πυραμίδας» των ευθυνών. ..

Ο χυδαίος, ο απροκάλυπτος λαϊκισμός που χαρακτηρίζει τις κυβερνητικές επιλογές και την ασκούμενη με «ευλάβεια» επί 24ωρου βάσεως προπαγάνδα, θεωρείται από την «τριμερή» του Μνημονίου ως «ιδιότητα» και πρακτική στάση κάθε πολιτικού και κοινωνικού φορέα, κάθε πολίτη που αντιδρά και απορρίπτει την καταστροφική πολιτική που διαλύει τη χώρα και την κοινωνία.

Κάθε αντίδραση προς τα μνημονιακά μέτρα, κάθε κινητοποίηση, κάθε διαμαρτυρία χαρακτηρίζεται από την κυβέρνηση είτε τρομοκρατικής προέλευσης ενέργεια, είτε ευτελής λαϊκισμός , είτε και τα δύο μαζί...

Ο μνημονιακός αντιλαϊκισμός υποκαθιστά την απουσία επιχειρημάτων, το πολιτικό, ιδεολογικό και πνευματικό κενό που χαρακτηρίζει μια εξουσία, ένα πολιτικοκομματικό «συμπίλημα» που προωθήθηκε στην εξουσία επειδή συγκεντρώνει τα απαραίτητα για τους δανειστές και την πολιτικοοικονομική εξουσία του 4ου Ράιχ χαρακτηριστικά: ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ, ΝΑ ΜΗ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΒΟΥΛΗΣΗ, ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΕΙ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ. Αυτό είναι το περιεχόμενο του πιστοποιητικού «πολιτικής νομιμοφροσύνης» που διαθέτει η σημερινή μνημονιακή κυβέρνηση.

Με μια σημαντική διαφορά: Όπως ο κλασικός λαϊκισμός. έτσι και ο σύγχρονος μνημονικός λαϊκισμός αγνοεί, ευτελίζει και διαλύει τους δημοκρατικούς και κοινωνικούς θεσμούς και κανόνες. Όπως και εκείνος, καλλιεργεί ψεύτικες ελπίδες για ανάπτυξη, για έξοδο από την κρίση. Όμως ο παραδοσιακός λαϊκισμός κολάκευε τον λαό, ενώ ο σύγχρονος -επειδή δεν ζητά ούτε καν μια τυπική κοινωνική νομιμοποίηση- υβρίζει, τρομοκρατεί, καταδιώκει και απειλεί τους πολίτες, τους εργαζομένους, διαλύοντας ακόμα και τη μεσαία τάξη.

Ο σύγχρονος μνημονιακός λαϊκισμός επιχειρεί να ερμηνεύσει ολόκληρη τη μεταπολιτευτική περίοδο με βάση τα δικά του κριτήρια, τις δικές του ανιστόρητες επιλογές. Επιδιώκει να αποδημήσει και σε θεσμικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο κοινωνικής συνείδησης σημαντικές κατακτήσεις, κοινωνικές και ανθρωπιστικές αρχές και αξίες που έδωσαν το δικό τους νόημα σε μια μακρά περίοδο.

Σ' αυτό το λάθος πέφτουν κάποιες φορές και καλόπιστοι πολίτες ή αναλυτές, υπό το βάρος της σημερινής καταστροφικής εξέλιξης. Χρειάζεται νηφάλια και αντικειμενική κρίση για να μπορέσουμε σήμερα να αξιολογήσουμε τα κοινωνικά θεσμικά δημοκρατικά επιτεύγματα της μεταπολίτευσης και να αποφύγουμε τα λάθη, τις παραλείψεις, αλλά και την ηθική και πολιτική έκπτωση που οδήγησε στη σημερινή πολύπλευρη κρίση.

Πολλές επιλογές και συμπεριφορές της μεταπολιτευτικής περιόδου αποδυνάμωσαν το πολιτικό σύστημα και εδραίωσαν το φαινόμενο της διαπλοκής. Όμως η «μνημονιακή» περίοδος έχει τη δική της καταστροφική «αυτονομία», αποτελεί μια ιστορική τομή που αφορά την ίδια την εθνική μας κυριαρχία και τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Ορισμένοι, όπως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, θέλουν να φέρουν τη μεταπολίτευση και τις ηγεσίες της στα δικά τους μέτρα, να τους χρησιμοποιήσουν ως στοιχεία νομιμοποίησης των δικών τους πολιτικών ανομημάτων... Φθάσαμε στο σημείο ο κ. Σαμαράς να θεωρεί ότι και ο ίδιος ο ιδρυτής της ΝΔ θα συμφωνούσε με τα Μνημόνια, το 4ο Ράιχ και τις επιλογές που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή.

«Οι πράξεις των νεκρών τυραννούν τα μυαλά των ζωντανών, που τους επικαλούνται για να δικαιολογήσουν τις επιλογές τους» (Κ. Μαρξ, «Γαλλικά Κείμενα»)... 

Ιδίως όταν οι ζωντανοί δεν αποτελούν παρά πολιτικές σκιές...

Το φωτομοντάζ είναι από το "Γρέκι"

H Ελλάδα πρώτη στην υλοποίηση των «διαρθρωτικών αλλαγών»

Στην πρώτη θέση μεταξύ των 17 χωρών της Eυρωζώνης στην υλοποίηση των «διαρθρωτικών αλλαγών» βρίσκεται η Ελλάδα, σύμφωνα με την εαρινή έκθεση του think tank των ΒρυξελλώνLisbon Council, η οποία αξιολογεί τις επιδόσεις των κρατών μελών της νομισματικής ένωσης με βάση:

• τη δημοσιονομική προσαρμογή

• την εξωστρέφεια

• το εργασιακό κόστος και 

• τις μεταρρυθμίσεις. 

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Skai.gr, όσον αφορά την πορεία υλοποίησης διορθωτικών μεταρρυθμίσεων, η Ελλάδα συγκεντρώνει μέση βαθμολογία8,2, με άριστα το 10, διατηρώνταςτα πρωτεία που κατέχει ήδη από το 2012. 

Ειδικά, ως προς την ταχεία προώθηση των μεταρρυθμίσεων (reform drive), οι αναλυτές του Lisbon Council βαθμολογούν τη χώρα μας με άριστα 10, ενώ παράλληλα η Ελλάδα καταλαμβάνει την πρώτη θέση και στην κατηγορία της δημοσιονομικής προσαρμογής, με βαθμό 8,7. 

Πηγή: Παρασκήνιο

Σε απεργία πείνας προχώρησε ο πρόεδρος πολυτέκνων Σερρών

Σε απεργία πείνας προχώρησε, από σήμερα το πρωί, ο πρόεδρος του Συλλόγου Πολυτέκνων Σερρών Νίκος Σελαλματζίδης, αντιδρώντας στη διακοπή της σύνταξης στην πολύτεκνη μητέρα, τα νέα εισοδηματικά κριτήρια για τα πολυτεκνικά επιδόματα και τα νέα μέτρα φορολόγησης για τους πολύτεκνους. 

«Η ασκούμενη πολιτική οδηγεί τους πολύτεκνους στα όρια της φτώχειας»,  
δήλωσε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο κ. Σελαλματζίδης κι εξήγησε πως αποφάσισε να ξεκινήσει απεργία πείναςύστερα από τις συνεχείς συναισθηματικές πιέσεις που, όπως είπε, δέχεται σε καθημερινή βάση, από πολύτεκνες οικογένειες των Σερρών που ζουν στα όρια της φτώχειας. 

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Η χώρα μας διανύει τον χειρότερο εργασιακό «μεσαίωνα» με θύματα τους πολίτες…

Γράφει ο Γιώργος Δρακούλης

Ο «πολύπαθος» τομέας της εργασίας στην χώρα μας συνεχίζει να βάλλεται βρίσκοντας θύματα τους χιλιάδες Έλληνες πολίτες οι οποίοι βιώνουν τον χειρότερο εργασιακό «Μεσαίωνα» ιδίως στον ιδιωτικό τομέα που η κατάσταση είναι και «νομίμως» ανεξέλεγκτη, με τους εργαζόμενους να είναι απροστάτευτοι μέσα σε μια εργασιακή «ζούγκλα» που αφαιρεί τα εργασιακά τους δικαιώματα και βρίσκονται αντιμέτωποι με την ακραία μορφή ανέχειας και εργασιακής εκμετάλλευσης.

Το χάος που επικρατεί στην αγορά εργασίας-ανεργίας της χώρας μας αποτυπώνεται με ακρίβεια στην έκθεση του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας για το 2012. Η έκθεση καταγράφει 74.483 επιχειρήσεις που απασχολούν 261.353 εργαζόμενους οι οποίες προχώρησαν σε μειώσεις μισθών μεσοσταθμικά κατά 18,8%, μέσω επιχειρησιακών συμβάσεων και ατομικών συμβάσεων εργασίας. Παράλληλα, ραγδαία αύξηση παρουσιάζουν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, καθώς 84.490 συμβάσεις μετατράπηκαν μονομερώς από συμβάσεις αορίστου χρόνου σε μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής απασχόλησης, ενώ σχεδόν 6 στις 10 επιχειρήσεις καθυστερούν να πληρώσουν τα δεδουλευμένα.

Η κατάσταση που διαμορφώνεται είναι έκρυθμη αφού έχουν «νομιμοποιηθεί» συμβάσεις ακόμα και της μιας ώρα με εξευτελιστικά μισθολόγια και έχουν καταστρατηγηθεί κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων με το φόβητρο της απόλυσης. Είναι πλέον ολοφάνερο ότι με πρόσχημα την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, η Ελλάδα μετατρέπεται σε χώρα ειδικής οικονομικής ζώνης με μισθούς πείνας και με ότι αυτό συνεπάγεται για την εξαθλιωμένη ελληνική κοινωνία. Παρόλο που σε καμία χώρα μέχρι σήμερα δεν έχει αποδειχτεί ότι η αυθαίρετη και ασύδοτη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων έχει φέρει ανάπτυξη, ωστόσο το «πείραμα» για την δημιουργία φθηνών εργατικών χεριών χωρίς εργασιακά δικαιώματα συνεχίζεται, με τους πολίτες να έχουν εξαντλήσει κάθε όριο ανοχής και αντοχής.

Η αλλαγή πολιτικής πλεύσης είναι επιτακτικό κοινωνικό αίτημα. Δεν μπορεί να συνεχιστεί περαιτέρω ο εργασιακός «Μεσαίωνας» που έχει εγκατασταθεί στην χώρα μας. Δεν μπορεί να συνεχιστεί η ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων, των εργασιακών δικαιωμάτων και του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Πρέπει να διασφαλιστούν η κοινωνική δικαιοσύνη και η κοινωνική συνοχή. Η δημοσιονομική εξυγίανση και η αύξηση της ανταγωνιστικότητας πρέπει να συνδυαστούν με ένα «δίκτυ» κοινωνικής και εργατικής προστασίας.

Μια χώρα με «φτωχούς» εργαζομένους των 586 ευρώ χωρίς εργασιακά δικαιώματα με συμβάσεις εκμετάλλευσης και εκατομμύρια ανέργους δεν μπορεί να οδηγηθεί στην ανάπτυξη. Αύξηση της ανταγωνιστικότητας και οικονομική πρόοδο δεν σημαίνουν «κινεζοποίηση» της χώρας και εξαθλίωση των πολιτών!