ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

Κύπρος: Άμεση επιστροφή στη λίρα, γιατί ευρώ δεν υπάρχουν!



-Παλαιών Πατρών Γερμανός: «Είσαι απατεώνας, άρπαγας, εξωλέστατος!»
Αμβρόσιος Φραντζής: «Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδας», τόμος Α’,  σελ.98.
____________________
askordoulakos
Όσοι από τη γενιά μου θυμούνται την επιστράτευση του 1974 (ήμουν 5 ετών τότε) και τους πατεράδες μας να φεύγουν για…το Μέτωπο της Εκάλης, του Χαιδαρίου, του Μ. Πεύκου, της Ελευσίνας κλπ, δεν φανταζόμασταν ότι θα ξαναζούσαμε κάτι ανάλογο μετά από 4 δεκαετίες.
Σήμερα, βέβαια δεν εξελίσσονται (ακόμη τουλάχιστον) πολεμικές επιχειρήσεις στο νησί, ωστόσο η τωρινή θέση του κυπριακού λαού και η εν γένει κατάσταση στην Κύπρου, λίγο διαφέρει από το ’74.
Αναμφίβολα, το ΟΧΙ των Κυπρίων δίνει-συμβολικά και ψυχολογικά-κάποιες ρανίδες τόλμης κι αισιοδοξίας στην καθ’ ημάς κοινωνία. Ότι δηλαδή, μετά από ένα ΟΧΙ στους κατακτητές τα ποτάμια δεν θα στερέψουν, οι κατσίκες θα εξακολουθούν να κατεβάζουν γάλα και δεν θα γίνουν «στέρφες» και το ηφαίστειο της Σαντορίνης δεν θα ενεργοποιηθεί! Ωστόσο, εδώ γεννιούνται κάποια εύλογα ερωτήματα…
Πως γίνεται να καταρεύσει ένα τραπεζικό σύστημα με καταθετική βάση 68 δις; Η φαιά προπαγάνδα, περί ευθύνης της ελληνικής κρίσης για τη χρεοκοπία των τραπεζών της Κύπρου απευθύνεται είτε σε ηλίθιους, είτε σε ανενημέρωτους αφού, όπως είναι γνωστό, εξ αιτίας του Greek PSI (αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους-κούρεμα ομολόγων), οι κυπριακές τράπεζες έλαβαν-μετρητά παρακαλώ- 7 δις ευρώ περίπου για να καλύψουν τη -λόγω κουρέματος -λογιστική τους ζημιά, ύψους 4,9 δις ευρώ περίπου!!!
Κι όλα αυτά, στα πλαίσια του…colpo grosso βάσει του οποίου, το διεθνές τραπεζικό λόμπι του Charls (όχι του Γιώργου) Dalara, στο οποίο ανήκαν και οι κυπριακές τράπεζες, πήρε 30 δις ευρώ (μετρητά, όπως προείπαμε) για να καλύψει λογιστικές ζημιές ύψους 7,9 δις ευρώ περίπου!!!
Αν σ’ αυτά βάλετε κι άλλα περίπου 5 δις ελληνικών καταθέσεων, που αποδήμησαν προς Κύπρο,  μετά την επιβολή του μνημονίου στην Ελλάδα, τότε θα διαπιστώσετε πως τα τελευταία χρόνια, οι Κύπριοι τραπεζίτες σχεδόν χέστηκαν στο ευρώ και δεν φαίνεται να… τους πολυχάλασε η ελληνική χρεοκοπία.
Στο ερώτημα, λοιπόν, προς τι η κρίση των κυπριακών τραπεζών και το πρόβλημα ρευστότητάς τους, η μόνη απάντηση που προκύπτει είναι μία: ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ! Τότε, που πήγαν τα λεφτά;Τι θα κούρευαν, αν κούρευαν, τελικά οι Γερμανοί; Φαίνεται ότι τα «ριάλια, ριάλια, ριάλια» τα’ χουν στην μπούγκα οι πεζεβέγκηδες (πεζεβέγκ στα τούρκικα σημαίνει ΝΤΑΒΑΤΖΗΣ, ΠΡΟΑΓΩΓΟΣ), δηλαδή οι (πάσας εθνικότητας) τραπεζίτες, πολιτικοί και ολιγάρχες. Άλλη εξήγηση δεν υπάρχει. Άγνωστο τι τα έκαναν. Τα επένδυσαν σε χρηματοπιστωτικά παράγωγα, σε off shore, σε ομόλογα κάποιου αλλοδαπού δημοσίου, σε χρυσό; Ουδείς ξέρει και είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι στις κυπριακές τράπεζες έγινε πολύ δυνατό «ψύρισμα», κατά την μόρτικη διάλεκτο του πάλαι ποτέ ενδόξου Ψυρρή. Μήπως σας λέει κάτι το όνομα Βγενόπουλος, ή «Mr Mig»;
Είναι επίσης προφανές, ότι  η προσφυγή της Κύπρου στο μηχανισμό έκτακτης ρευστότητας, έδωσε στους Γερμανούς το σύνθημα για ναπατήσουν επιτέλους πόδι στην Ανατολική λεκάνη της Μεσογείου (κάτι το οποίο δεν είχαν καταφέρει κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο), επιβάλλοντας αποικιακή κατοχή στο νησί μέσω της Τρόικα και δια προδοτικού χειρός Χριστόφια, ο οποίος ουσιαστικά εκχώρησε την Κύπρο στη μαύρη διεθνή του χρήματος. Το πιο προφανές απ’ όλα όμως είναι, ότι αυτήν τη στιγμη τίθεται εν αμφιβόλω η ίδια η ύπαρξη της Κύπρουκι ότι άνευ δημόσιας εκκαθάρισης των τραπεζών (δηλαδή την είσοδο των ελεγκτικών και δικαστικών αρχών, ώστε να διαπιστωθεί που πήγε το…μαρούλι) κι άνευ της επιστροφής στη λίρα(ένα από τα δυνατότερα νομίσματα παγκοσμίως όταν κυκλοφορούσε), το μαρτυρικό νησί απλά θα πάψει να υπάρχει και de jure και de facto. Και θα δείξουν, έτσι, το δρόμο στους υπόλοιπους.
Ελπίζουμε στους Κύπριους, διότι δεν έχουν τη ραγιάδικη παράδοση και νοοτροπία κάποιων εκμαυλισμένων τμημάτων του δικού μας πληθυσμού και μας έδωσαν κουράγιο οι εικόνες των ενωμένων Κυπρίων, που απαιτούν δυναμικά την αποχώρηση της Τρόικα από την πατρίδα τους. Ελπίζουμε και στο δικό μας λαό, μεγάλα τμήματα του οποίου συνειδητοποιούν πλέον, ότι εντός της φασιστικής και οικονομικής μαφίας του ευρώ και της Ε.Ε. δεν υπάρχει μέλλον, αλλά κόλαση για τα παιδιά μας. Ελπίζουμε ότι η ενότητα του κάθε ευρωπαϊκού λαού ξεχωριστά και όλων μαζί κατόπιν, με σκοπό την απαλλαγή της Ευρώπης και των χωρών της από τα καλοταϊσμένα και χοντρόπετσα καθάρματα των…αγορών. Με άλλα λόγια, ελπίζουμε στο διεθνισμό, όπως τον καθόρισαν οι κλασσικοί του Μαρξισμού: Ελεύθεροι λαοί στην ελεύθερη γη τους κι αδελφομένοι μεταξύ τους!
ΥΓ. Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!

Η ράτσα σου γεννήθηκε να πολεμάει το αδύνατο και να το νικάει




Δείτε πως έχει το πράμα.
Στην αρχή σε αγνοούν.
Στη συνέχεια σε κοροϊδεύουν.
Μετά σε πολεμούν.
Στο τέλος νικάς.

Ελάχιστη πολιτική παιδεία να είχατε εσείς οι «ταγοί», θα ξέρατε ότι ο Γκάντι από την ημέρα που είπε αυτή τη φράση δεν έχει διαψευστεί ποτέ. Κι όσο ηλίθιοι, πανίβλακες και πουλημένοι και να είστε, ξέρετε ότι ήδη είμαστε στο "μετά σε πολεμούν".
Η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους…

Να παλεύεις το αδύνατο αδερφέ μου. Κι όσο εσύ το παλεύεις, τόσο και θα επιβεβαιώνεται ο νομοτελειακός κανόνας που σε θέλει να στέφεσαι νικητής. Και το γνωρίζουν τα μίσθαρνα ανθρωπάκια που τώρα στριφογυρίζουν στις ακριβοθώρητες καρέκλες τους.
Γνωρίζουν πως από τη στιγμή που αποφάσισαν να σου κηρύξουν τον πόλεμο, έχουν χάσει. Γιατί αλλιώς δεν γίνεται.
Το ξέρουν πως είναι λίγοι, μικροί και πεπερασμένοι σε αριθμό, μα πιότερο είναι το έλλειμά τους σε ήθος.
Κι αν οι μικρές νίκες τους γίνονται σημαίες από τα καλοπληρωμένα δουλικά τους, εσύ να ξέρεις πως μόνο μικρές νίκες θα έχουν, μαζί με τον τρόμο που τους γιομίζει η περπατησιά σου.

Μην θωρείς το βουνό και σκιάζεσαι πως δεν θα το ανέβεις.
Δικό σου το βουνό, δικός σου και ο χρόνος για να αγναντέψεις από την κορυφή του.
Οι χρήσιμοι ηλίθιοι που τρίζουν τα δόντια τους, να ξέρεις πως το κάνουν από τον τρόμο πως τους πλησιάζεις, από την γνώση πως θα τους τσακίσεις.
Πιότερο δεν μπορούν να κάνουν τίποτε, από το να προκαλέσουν την βίαιη αποκαθήλωσή τους, που θα επιφέρει το δικό σου αποφασιστικό περήφανο περπάτημα, που θα επιβάλει η δική σου έντιμη ματιά.

Διαβουλεύονται συνεχώς οι «ιπτάμενοι» επί των κοθόρνων τους, τρεμάμενοι ανέντιμοι πολιτευτάδες, απάτριδες πολιτικοί νάνοι και μεσίτες μιάς πατρίδας που ποτέ δεν αγάπησαν, αλλά και της ίδιας τους της ψυχής που την αποτίμησαν με αργύρια και όχι με την λεβεντιά που σε εσένα περισσεύει.

Στον αγώνα της ζωής εσύ έχεις εμπειρία και γι αυτό σήμερα σαν θα μπεις στην παλαίστρα να είσαι βέβαιος πως θα νικήσεις τους επιδειξιομανείς φρουρούμενους νενέκους.
Χτενίσου όπως οι πρόγονοί σου έκαμαν πριν τους μεγάλους αγώνες ζωής και θανάτου και μπες στον δικό σου σημερινό αγώνα.
Εσένα σε τρέμει και σε τιμά ως κι ο θάνατος, ενώ τους άμαθους στον αγώνα τους περιμένει για να τους τσουβαλιάσει στα έγκατα και στα σκοτάδια της ατιμίας που οι ίδιοι έκαναν σκοπό και τρόπο της κενής ζωής τους.
Στο πλευρό σου έχεις τους προγόνους, τους αγίους και τον Θεό σου. Σ' αυτή την μάχη υπέρ της τιμής σου, υπέρ των δικαίων σου, υπέρ της πίστης σου, δεν γίνεται να χάσεις. Θα στεφθείς νικητής απέναντι στους δαίμονες που σήμερα σε κατατρέχουν και που σου έχουνε σφίξει μία θηλιά στο λαιμό και απειλούν να σε εξοντώσουν...

Εμπρός λοιπόν αδερφέ και να θυμάσαι…
H δική σου η ράτσα φτιάχτηκε για να πολεμάει με το αδύνατο και να το νικά.
Η δική σου η ράτσα είναι ο τρόμος όλων εκείνων που επιβουλεύονται την ελευθερία, την δημοκρατία και τις πανανθρώπινες αξίες.
Εσένα έφερε η ιστορία και πάλι στο κρίσιμο σταυροδρόμι, για να αντιπαλέψεις με τα θηρία που έχουν γυάλινα πόδια.
Εσένα έφερε και πάλι η ιστορία εμπρός της για να την δοξάσεις και να δοξαστείς…



Όρθιοι και παλεύοντας ή γονατιστοί και ζητιανεύοντας τον οίκτο των δαιμόνων;


Να λοιπόν που έπεσαν κι οι μάσκες και φανήκανε οι δαίμονες γεμάτοι υπεροψία να αλυχτούν, να φοβερίζουν και να απειλούν πως θα μας λιανίσουν...
Να λοιπόν που είδαμε τώρα πως εκείνοι που θέλανε να τους νομίζουμε για φίλους, είναι εκείνοι που χρόνια τώρα σχεδιάζανε πως να μας τα πάρουν όλα...

Όχι, δεν είναι μόνο το σπίτι σου που βάλανε σημάδι οι μιαροί...
Όχι, δεν είναι που μας θέλουν εξαθλιωμένους και ρημαγμένους...
Όχι, δεν είναι που βάλανε την ζωή μας στόχο...
Ετούτοι δεν θέλουν τα λεφτά μας...
Μήτε τον ήλιο ή τις θάλασσές μας θέλουν να μας πάρουνε...

Αυτά που θέλουν να μας στερήσουν είναι πολύ ανώτερα και σπουδαία…
Είναι η περηφάνια μας και η περπατησιά μας.
Είναι η ελπίδα και η πίστη μας.
Είναι η ψυχή μας, τελικά, που ποθούν να λυγίσουν, να την κατακτήσουν και να την κάνουνε δικιά τους…

Βάλανε, το λοιπόν, σαν παγίδα τον μαμωνά για να μας ξεγελάσουν και να αλλοιώσουν εκείνα που οι ίδιοι ποτέ δεν είχαν.

Ετούτοι οι δαίμονες θέλουνε να τους προσκυνήσουμε σαν θεούς, στη θέση του Θεού μας...
Αυτός είναι ο σκοπός τους.
Και βάζουνε τα δουλικά τους να μας λένε πως άμα αναγνωρίσουμε την αξία τους, άμα υποταχθούμε στις βουλές τους, τότε όλα θα γίνουν καλά…!
Μα, τόσα χρόνια τώρα, εμείς κάνουμε ό,τι μας προστάζουν και είδαμε όλα να γίνονται χειρότερα. Έτσι δεν είναι;
Τι, άραγε, θα μας συμβεί σαν δοθούμε ολάκεροι στις άνομες βουλές των καταχθόνιων αυτών;
Τι, άραγε, θα ζήσουμε αν αφήσουμε όλα εκείνα που τίμησαν τους προγόνους μας;

Και σε ρωτάω πατριώτη: Έχει μπέσα ο διάολος;
Αν νομίζεις πως οι δουλειές μαζί του αφήνουνε κέρδος, τότε να το μελετήσουμε για να δούμε τι θα κάνουμε επιτέλους.
Αλλά, για πες μου, τι θέλει να ορίσει σαν δικό του ο μαύρος ετούτες τις στιγμές που ζούμε;

Και σε ξαναρωτάω αδελφέ, επειδή το δικό σου το μυαλό γνωρίζει περισσότερα από το δικό μου το αγράμματο:
Ποια τιμή θα βάλεις στην ζωή σου αδερφέ;
Ποια τιμή θα ορίσεις για το χώμα στους τάφους των γονιών σου;
Πόσα θα ζητήσεις να σου δώσει ο μαύρος, για να τον προσκυνήσεις;

Και άντε, εσύ κι εγώ, πες ότι την ζωή μας και την ψυχή μας την έχουμε για πούλημα ή και για πέταμα. Πόσο περισσότερο αχρείοι μπορούμε να γίνουμε, αφού σήμερα οι δαίμονες θέλουν να τους παραδώσουμε και των αγέννητων τις ψυχές;
Το αντέχεις αυτό;
Χωρίς μέρος να σταθείς...
Χωρίς μέρος να ταφείς...
Δίχως πατρίδα, χωρίς ψυχή, χωρίς Θεό…
Έτσι θα μείνεις…
Κι όλα αυτά επειδή λύγισες, έσκυψες και προσκύνησες τους δαίμονες, ενώ γνώριζες τις διαθέσεις του αφεντικού τους…

Τέλος, επειδή οι ώρες είναι τέτοιες, όλοι μας πρέπει να αναλογισθούμε τι είναι το καλύτερο για εμάς:
Να πεθάνουμε όρθιοι και παλεύοντας ή γονατιστοί και ζητιανεύοντας την καλοσύνη των δαιμόνων;
Και σε ετούτη την απόφαση δεν χωρεί αναβολή.
Και να θυμάσαι καλά πως ετούτη η πατρίδα, ετούτη η γη δεν μας ανήκει. Ανήκει σε εκείνους που την τίμησαν και σε εκείνους που έρχονται μετά από εσένα. 
Δικό μας χρέος είναι να την παραδώσουμε ολόκληρη σε εκείνους που πραγματικά ανήκει. Μονάχα αυτό έχουμε...

Αθλητικές εφημερίδες - πρωτοσελιδα



Εφημερίδα Sport Day
Εφημερίδα Goal News
Εφημερίδα Πρωταθλητής
Εφημερίδα Η Πράσινη
Εφημερίδα Φως
Εφημερίδα Η Ώρα των Σπορ
Εφημερίδα Η Γάτα
Εφημερίδα Σπορ του Βορρά
Εφημερίδα Αθλητική Μακεδονίας Θράκης
Εφημερίδα MetroSport
Εφημερίδα Γαύρος
Εφημερίδα Πατρίς

Πολιτικές εφημερίδες - πρωτοσελιδα



Εφημερίδα Η Καθημερινή
Εφημερίδα Espresso
Εφημερίδα Ριζοσπάστης
Εφημερίδα Πρώτο Θέμα
Εφημερίδα Το Παρόν
Εφημερίδα Real News
Εφημερίδα Ο Λόγος
Εφημερίδα Τύπος Θεσσαλονίκης
Εφημερίδα Αυριανή Μακεδονίας Θράκης
Εφημερίδα Εστία
Εφημερίδα Το Παρασκήνιο
Εφημερίδα Free Sunday
Εφημερίδα Άρθρο
Εφημερίδα Άποψη

Η Συνταγή της Ημέρας με οικονομικά υλικά!


Φασόλια μαυρομάτικα με σπανάκι

Συνταγη για 4 ατομα

Από το: xs-recipes.com

Υλικά:

4 γεμάτες χούφτες φασόλια μαυρομάτικα ξερά
8 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
2 ώριμες ντομάτες, ψιλοκομμένες
1 κρεμμύδι μεγάλο ψιλοκομμένο
2 ματσάκια φρέσκο σπανάκι καθαρισμένα, πλυμένα με κρύο νερό και χοντροκομμένα στο χέρι
1/2 φλιτζανάκι του καφέ χυμό λεμονιού
Αλάτι
Πιπέρι


Εκτέλεση:
Βάζουμε από το προηγούμενο βράδυ τα φασόλια μας σε ένα μπολ να φουσκώσουν σε καθαρό νερό.
Την επομένη μέρα περνάμε τα φασόλια μας από σουρωτήρι για να φύγει το νερό.
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα φρέσκο νερό και ρίχνουμε τα φασόλια μας μέσα. Αφήνουμε τη κατσαρόλα πάνω σε μέτρια φωτιά ώστε να κοχλάσει το νερό. Αφότου πάρουν μια βράση τα φασόλια αφήνουμε για 2-3 λεπτά και τα περνάμε ξανά από σουρωτήρι. Επαναφέρουμε τα φασόλια στη κατσαρόλα και ξαναγεμίζουμε με κρύο φρέσκο νερό ώστε να καλύψει τα φασόλια. Προσθέτουμε και το χυμό λεμονιού και τοποθετούμε τη κατσαρόλα μας στη φωτιά. Αφήνουμε το φαγητό να πάρει μια βράση και χαμηλώνουμε τη φωτιά. Βράζουμε το φαγητό μέχρι να μαλακώσουν τα φασόλια (25-30 λεπτά) και προσθέτουμε το σπανάκι, αλατοπιπερώνουμε και τα αφήνουμε σε μέτρια φωτιά για άλλα 10-15 λεπτά.
Όταν τα φασόλια με το σπανάκι μαλακώσουν τα στραγγίζουμε και τα τοποθετούμε σε μια μεγάλη πιατέλα. Ρίχνουμε πάνω από τα φασόλια μας τη ντομάτα, το κρεμμύδι και το ελαιόλαδο. Αλατοπιπερώνουμε αν χρειάζεται ανάλογα με τη προτίμηση μας. Ανακατεύουμε πολύ καλά και σερβίρουμε ζεστά. Καλή Όρεξη!

ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΘΙΜΟΥ ΤΗΣ ΤΣΑΓKΑΡΟΤΡΙΤΗΣ (ΤΣΟΥΚΑΝΙΑ)

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013 ΣΗΜΕΙΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΑΛΟΥΤΑ
ΚΑΙ ΩΡΑ 20:00 ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΤΣΟΥΚΑΝΙΑ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΛΙΝΔΡΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΜΕ ΣΤΙΣ 21:00 ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ ΄΄ ΣΤΑΒΑΡΑΣ ΄΄

ΟΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΒΡΑΔΙΑ.
ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΕ ΤΟ ΒΑΓΓΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΤΣΟ.

Να είστε όλοι εκεί για ένα αξέχαστο βράδυ.


ΟΡΓΑΝΩΣΗ             
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ & ΕΜΠΟΡΩΝ ΚΟΛΙΝΔΡΟΥ