ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΕΓΓΥΗΘΗΚΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟΝ ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΜΙΣΘΟ!!

Η αυριανή έκδοση της real news φιλοξενεί την δήλωση εγγύησης του κατώτατου μισθού από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Σαμαρά, ο οποίος μεταξύ άλλων στην συνέντευξη του στην εφημερίδα ΕΓΓΥΗΘΗΚΕ την μη μείωση του κατώτατου μισθού ώστε να κατευνάσει την οργή των μισθωτών η οποία τις τελευταίες μέρες ήταν έκδηλη κατόπιν της αποκάλυψης από τον ίδιο τον ΓΓ κ ΜΕΡΓΟ ο οποίος δήλωσε ότι οι μισθοί στην ΕΛΛΑΔΑ είναι πολύ υψηλοί ΑΚΟΜΑ για την πολυπόθητη ανάπτυξη η οποία ζητά και άλλο αίμα από τους εργαζόμενους προκειμένου να έλθει στην χώρα μας . Η δήλωση του πρωθυπουργού αποσκοπεί σαφώς στο να κατευνάσει την αναταραχή των εργαζομένων και εν γένει του εργατικού δυναμικού της χώρας  αλλά και στο να διαφυλάξει τις όποιες "ΜΕΡΕΣ" εξουσίας του στο τιμόνι της χώρας αφού οι αντιδράσεις του λαού για την ήδη βιωμένη πείνα του είναι όλο και μαζικότερες!!

Η προσωπική αυτή δέσμευση Σαμαρά τον θέτει από μόνη της στην Ηλεκτρική καρέκλα του πολιτικού του θανάτου μια και το ήδη υπογεγραμμένο ΜΝΗΜΟΝΙΟ 3 προβλέπει την μείωση του κατώτατου μισθού . Ο διακόπτης για την ενεργοποίηση της Ηλεκτρικής καρέκλας θα τεθεί εντός των ημερών σε θέση ΟΝ  με την έλευση της ΤΡΟΙΚΑΣ για τον καθιερωμένο έλεγχο της επίτευξης των στόχων οι οποίοι ως γνωρίζουν άπαντες έχουν πιάσει ΠΑΤΟ!! Η ΜΕΙΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ!! ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ!! Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΞΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΤΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΓΙΑΤΙ  "ΑΝ ΔΕΝ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ" ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ ΘΑ ΕΊΝΑΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΕ ΒΕΒΑΙΗ ΕΞΑΕΡΩΣΗ ΤΟΝ ΗΔΗ ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΟ ΛΑΟ!!

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2L5Kx9pCH

ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ

Ή τώρα θα κάνουμε αυτό που πρέπει

ή  θα αφήσουμε το καράβι να πέσει στα βράχια

& θα είμαστε υπόλογοι στις επόμενες γενεές!

Η δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει τόσο η χώρα μας όσο και η πλειοψηφία των πολιτών τα τελευταία χρόνια, έχει οδηγήσει στη δημιουργία ενός ρευστού πολιτικού σκηνικού. Οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των κομμάτων έχουν ξεθωριάσει και οι λεγόμενοι «παραδοσιακοί ψηφοφόροι» αποτελούν είδος προς εξαφάνιση.

Εντός αυτού του εύθραυστου πολιτικού σκηνικού είναι χάσιμο χρόνου να αναζητούμε το χρίσμα και να ποντάρουμε στη στήριξη οποιουδήποτε κόμματος στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Αντίθετα, πρέπει να επιδίωξουμε να αγωνιστούμε σε επίπεδο ιδεών, προθέσεων και δυνατότητων, αφήνοντας στην άκρη τις πρακτικές του παρελθόντος.

Τα τρία βασικά ερωτήματα, στα οποία θα κληθούμε να απαντήσουμε, είναι τα εξής:

1.     Ποιο παραγωγικό μοντέλο και ποια μορφή οργάνωσης ταιριάζουν περισσότερο στο Δήμο Δίου- Ολύμπου;

2.     Προς ποια κατεύθυνση θέλουμε να οδηγήσουμε τον Δήμο μας;

3.     Ποιοι μπορούν να φέρουν εις πέρας μία τόσο δύσκολη και κρίσιμη αποστολή;

Τα παραπάνω ζητήματα πρέπει να τα συζητήσουμε διεξοδικά και να τοποθετηθούμε επί αυτών. Πρέπει να απαντήσουμε σε κάθε ερώτηση με τη σειρά, ειδάλλως οποιαδήποτε προσπάθεια είναι καταδικασμένη να πέσει στο κενό.

Βασική προτεραιότητά μας είναι η επιλογή του ταξιδιού. Η χάραξη της πορείας στο χάρτη έρχεται δεύτερη και στο τέλος γίνεται η επιλογή του μεταφορικού μέσου. Και τα τρία αυτά στοιχεία είναι εξίσου σημαντικά, αν και μέχρι σήμερα οι κυβερνώντες ενδιαφερόταν μόνο για το μεταφορικό μέσο, χωρίς να ξέρουν ούτε πού ήθελαν να το οδηγήσουν ούτε ποια διαδρομή έπρεπε να ακολουθήσουν.

Αρκετά όμως με το χθες. Το θέμα είναι τι θα κάνουμε σήμερα για να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο αύριο.

Ο διάλογος που έχει ξεκινήσει στη διαδικτυακή σελίδα «Κοινός Τόπος για τον τόπο μας» υπηρετεί αυτόν ακριβώς το σκοπό. Όλοι– ακόμα και οι σημερινοί κυβερνώντες – οφείλουν να αποκαλύψουν τις προθέσεις τους αλλά και να ξεκαθαρίσουν εάν και κατά πόσον είναι διατεθειμένοι να «αλλάξουν» τακτική και πρακτική.

Όσο για τα τρία βασικά ερωτήματα που έθεσα προηγουμένως, θα επιχειρήσω πρώτος να παρουσιάσω τις απόψεις μου.

Αρχικά, ο Δήμος Δίου- Ολύμπου χρειάζεται ένα πλάνο δεκαετίας, όπου θα τεθούν ξεκάθαρα οι στόχοι του και θα ιεραρχηθούν οι προτεραιότητές του, αφού πρώτα αποτυπωθεί η υπάρχουσα κατάσταση. Κατί τέτοιο θα μπορούσε να γίνει σήμερα, μέσω του στρατηγικού σχεδιασμού που συζητείται, αλλά τόσο η κατάσταση όσο και οι συμμετέχοντες δε μου εμπνέουν την παραμικρή αισιοδοξία.

Δεύτερον, είναι προφανές οτι οι δημοτικές παρατάξεις που σχηματίστηκαν στις περασμένες εκλογές έχουν ήδη ξεπεραστεί από τα γεγονότα και τις περιστάσεις.  Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ιδρυθεί μια πραγματική δημοτική παράταξη που θα έχει αρχές, πρόγραμμα, οργάνωση και διάθεση να συζητήσει τα πάντα, από τα πιο απλά έως τα πιο δύσκολα θέματα.

Τρίτον, στο κρίσιμο ερώτημα ποιος θα πραγματοποιήσει όλα τα παραπάνω η δική μου- και όχι μόνο – θέση είναι πως κανένας από τους υπάρχοντες συνδυασμούς δεν έχει την πολιτική, κοινωνική και ηθική νομιμοποίηση να επιχειρήσει κάτι τέτοιο.

Για αυτό πιστεύω πως τώρα είναι η ώρα να απευθυνθούμε στην κοινωνία που βράζει. Χωρίς κομματικές σκοπιμότητες και με μοναδικό στόχο να δώσουμε ρόλο σε όλους τους πολίτες και να ακούσουμε με προσοχή τις απόψεις τους!

Η συζήτηση με τα άρθρα γνώμης που έχει ξεκινήσει πρέπει να συνεχιστεί και άμεσα να δημιουργήσουμε το καινούριο και το διαφορετικό, αφήνοντας πίσω τις διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος. Η ομάδα «Κοινός Τόπος για τον Τόπο μας» μπορεί να  αποτελέσει το «όχημα» που θα μας οδηγήσει στη συγκρότηση μιας πραγματικής δημοτικής παράταξης. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε και να ορίσουμε σύντομα τα επόμενα βήματα μας για τη δημιουργία της.

Η μαζική συμμετοχή των πολιτών σε αυτή τη διαδικασία κρίνεται απαραίτητη, γιατί για να προχωρήσει μπροστά ο Δήμος Δίου- Ολύμπου, για να μπορέσει να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματά του και για να πάψουμε πια να είμαστε μόνο «Εν δυνάμει Πλούσιοι» - πρέπει να γίνουν μεγάλες και σημαντικές αλλαγές στον τόπο μας.

Με την ίδρυση μια νέας υπερκομματικής και πραγματικής δημοτικής παράταξης θα πετύχουμε την πλήρη ανανέωση του πολιτικού σκηνικού του Δήμου μας και την ανατροπή της μίζερης κατάστασης που ζούμε. Μέσα από τις ανοιχτές διαδικασίες της, θα μπορέσουν να ξεπηδήσουν καινούριες και υγιείς δυνάμεις που θα έχουν μοναδικό στόχο την υλοποίηση του σχεδιασμού που αναφέρθηκε και μοναδικό σκοπό την ειλικρινή διάθεση για προσφορά!

Γιάννης Ζαχ. Παπαζαχαρίας
ipapazacharias@gmail.com
Δημότης Δίου – Ολύμπου

Το άρθρο έχει δημοσιευθεί στη δικτυακή ομάδα «Κοινός Τόπος για τον Τόπο μας»

http://www.facebook.com/groups/koinos.topos2014/

Χρυσή Αυγή Τ.Ο Πιερίας:Δίνουμε το αίμα μας για τους Έλληνες!

Η Χρυσή Αυγή Τ.Ο Πιερίας διοργανώνει αιμοδοσία την Κυριακή 17/2/2013 στο Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης και καλεί όλα τα μέλη της αλλά και όλον τον πιερικό λαό να συμμετάσχει σε αυτήν την ανιδιοτελή κίνηση ανθρωπιάς.Το αίμα θα "πιστώνεται" στην Τράπεζα Αίματος της Χρυσής Αυγής Πιερίας και θα διατίθεται αποκλειστικά σε συμπατριώτες μας που είναι σε ανάγκη.Ώρα συγκέντρωσης στο τμήμα αιμοδοσίας ορίζεται η 12:00 το μεσημέρι.

Οι αγροτικές επιδοτήσεις και η αλήθεια

Πολλά ψέματα και άλλες τόσες υπερβολές διακινούνται από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν, τόσο στο διαδίκτυο όσο και στα έντυπα μέσα ενημέρωσης αλλά και στην τηλεόραση, για τις περίφημες επιδοτήσεις των αγροτών.

Υπήρξαν εποχές που όντως οι επιδοτήσεις αυτές ήταν ανεξέλεγκτες και κατευθυνόμενες (απόσυρση, καπνά, κλπ). Τότε, πολλοί απατεώνες αγρότες (κυρίως όμως αγροτοσυνδικαλιστές και συνεταιριστές) με την βοήθεια (με το αζημίωτο φυσικά) κρατικών ελεγκτών και με ολόκληρη την κρατική μηχανή να κάνει τα στραβά μάτια, πλούτισαν αδικαιολόγητα από τις επιδοτήσεις. Εκείνη την εποχή, δημιουργήθηκε και ο μύθος με τα «κ@λ@μπαρα», τα «μπουζουκτσίδικα» και τις μπαρμπουτιέρες  όπου λέγανε ότι αγρότες με καγιέν και κουρσάρες «ακουμπούσαν» κάθε βράδυ τις επιδοτήσεις της τότε ΕΟΚ. Όχι ότι δεν συνέβησαν και τέτοια παρατράγουδα αλλά όχι ότι ήταν και η πλειοψηφία των αγροτών που είχε τέτοιες συμπεριφορές. Οι περισσότεροι, νοικοκυρεύτηκαν τότε, χτίσανε κανένα αξιοπρεπές σπίτι, αγοράσανε κανένα 4Χ4 αγροτικό ή τζιπ (πιο χρήσιμο στους αγροτικούς χωματόδρομους από τα πεζοδρόμια του Κολωνακίου ή τις κορυφογραμμές του Παρνασσού και της Γκιώνας δεν νομίζετε;), πήρανε καινούριο τρακτέρ (ίσως λιγάκι μεγαλύτερο από τις ανάγκες τους), αγοράσανε φρέζα, ψεκαστικό, καταστροφέα, και άλλο γεωργικό εξοπλισμό απαραίτητο στις καλλιέργειές τους, χτίσανε εγκαταστάσεις (στάβλους οι κτηνοτρόφοι, αποθήκες και σιλό οι αγρότες), ψωνίσανε ρουχαλάκια γι’ αυτούς και τα παιδάκια τους, πήγανε κανένα ταβερνάκι την συμβία. Ότι κάνει δηλαδή ένας φυσιολογικός άνθρωπος που βλέπει τα εισοδήματά του να αυξάνουν. Κανείς δεν το λέει αλλά η ύπαιθρος της χώρας άλλαξε μορφή με τις αγροτικές επιδοτήσεις και η ζωή στα χωριά άρχισε πλέον να γίνεται υποφερτή.

Από ένα σημείο και μετά, τα πράγματα συμμαζεύτηκαν και οι επιδοτήσεις γίνανε συγκεκριμένες και ελεγχόμενες. Πάντα υπάρχει χώρος για απατεώνες, άλλωστε σε ποιόν τομέα δεν υπάρχει, αλλά πλέον είναι δυσκολότερο και τιμωρείται πολύ αυστηρότερα. Με την προηγούμενη ΚΑΠ, οι ενιαία ενίσχυση συμφωνήθηκε να μοιράζεται με κάποια κριτήρια (ιστορικό μοντέλο) και σε πολλά είδη, συμφωνήθηκε να είναι πλήρως ή μερικώς αποδεσμευμένη από την πραγματική παραγωγή. Δεν γνωρίζω για άλλους κλάδους αλλά για μερικούς που γνωρίζω, αυτό υπήρξε σωτήριο για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους. Η ενιαία ενίσχυση αφορά όλους τους αγρότες και κτηνοτρόφους (800.000 εκμεταλλεύσεις και άτομα) και ανέρχεται σε 2,1 δις ευρώ τον χρόνο. Κατά μέσον όρο δηλαδή 2.620 ευρώ ανά αγρότη. Φυσικά η μοιρασιά δεν γίνεται έτσι, καθώς λίγοι μεγαλοαγρότες και μεγαλοκτηνοτρόφοι (ανάμεσά τους Μοναστήρια, η Εκκλησία, δικηγόροι, γιατροί και ανώνυμες εταιρείες!) λαμβάνουν το μερίδιο του λέοντος, πολλές εκατοντάδες χιλιάδες δεν παίρνουν τίποτε ή παίρνουν ένα ελάχιστο ποσόν μερικών εκατοντάδων ευρώ και υπάρχουν και μερικές δεκάδες χιλιάδες που με αυτά τα χρήματα, ίσα που συντηρούν τις οικογένειές τους και καταφέρνουν να καλλιεργούν τον κλήρο τους.

Η αλήθεια είναι, πως χωρίς αυτές τις επιδοτήσεις σε ορισμένα είδη (κυρίως στην κτηνοτροφία) δεν θα υπήρχε αυτή την στιγμή καθόλου ελληνική παραγωγή, καθώς οι τιμές παραγωγού δεν φτάνουν να καλύψουν το πραγματικό κόστος. Αυτό φυσικά θα ήταν προς ζημία των καταναλωτών και κυρίως του φτωχότερου κομματικού τους που θα αναγκαζόταν να αγοράζει είτε χαμηλής ποιότητας εισαγόμενα νωπά είτε κατεψυγμένα τρίτων χωρών.

Η αλήθεια είναι, πως η ΕΕ πληρώνει αυτά τα χρήματα απευθείας στους παραγωγούς της ώστε να υπάρχουν στην αγορά προϊόντα υψηλής ποιότητας σε χαμηλές τιμές που να μπορούν να τα αγοράσουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι πολίτες της. Δηλαδή, τα χρήματα αυτά επιστρέφουν στο κοινωνικό σύνολο ως επιδότηση τρόπον τινά της τιμής των αγροτικών προϊόντων. Αυτά, στις χώρες όπου υπάρχει αγορά, λειτουργεί ο ανταγωνισμός, οι αγρότες είναι επιχειρηματίες, υπάρχουν ισχυροί παραγωγικοί συνεταιρισμοί, κλπ. Δυστυχώς στην χώρα μας, τίποτε από αυτά δεν ισχύουν, οι αγρότες είναι έρμαια των διαθέσεων των εμπόρων αλλά και θύματα της δικής τους αβελτηρίας. Παρόλα αυτά, οι καταναλωτές απολαμβάνουν τιμές παρόμοιες ή και χαμηλότερες από άλλες χώρες της ΕΕ κυρίως λόγω εισαγωγών (κρέατος, γαλακτοκομικών, σιτηρών, κλπ).

Η αλήθεια είναι πως αυτές οι επιδοτήσεις, είναι απευθείας χρηματοδότηση στον παραγωγό για το προϊόν του και όχι επενδυτικές ή επιχειρηματικές ενισχύσεις. Αφορούν αναπλήρωση εισοδήματος και όχι επενδυτικά κεφάλαια ή κεφάλαια κίνησης. Είναι πολύ φυσικό λοιπόν να ξοδεύονται σε κατανάλωση, αφού γι’ αυτό δίδονται από την ΕΕ. Ο τρόπος που τα ξοδεύει ο καθένας, χαρακτηρίζει τον ίδιον και μόνο και δεν μπορεί να αποτελεί μομφή για ολόκληρο κλάδο και μάλιστα του πρωτογενούς τομέα. Το ίδιο ισχύει φυσικά για τα εισοδήματα παντός άλλου κλάδου. Φανταστείτε να επιτιμούσε κανείς τον τρόπο συνολικά που ξοδεύουν το εισόδημά τους οι ιατροί, οι δικηγόροι ή οι δημόσιοι υπάλληλοι π.χ. !!! Αντιλαμβάνεστε πόσο λάθος λοιπόν είναι εκφράσεις του τύπου: «τα λεφτά των επιδοτήσεων τα τρώτε και δεν τα κάνετε επενδύσεις»! Μα γι’ αυτό ακριβώς δίδονται. Για αναπλήρωση εισοδήματος!

Η τελευταία και μεγαλύτερη αλήθεια είναι πως αυτές οι επιδοτήσεις είναι καθαρές εισροές ευρωπαϊκών κονδυλίων προς την χώρα μας. Εισροές που σε άλλη περίπτωση ΔΕΝ θα τις λαμβάναμε. Εισροές που μεταγγίζονται σχεδόν ατόφιες στην οικονομία της χώρας μέσω της κατανάλωσης των δικαιούχων. Εισροές τέλος για τις οποίες η χώρα μας ΔΕΝ πληρώνει σχεδόν τίποτε, καθώς είναι οι πλουσιότερες χώρες που βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη τους για τους πόρους της ΚΑΠ. Ακόμη λοιπόν και στις μπαρμπουτιέρες και στα κ@λ@μπαρα αν ξοδευτούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα «πέσουν» στην πραγματική οικονομία ως κατανάλωση. Αντίθετα, αν δεν τα έπαιρναν οι αγρότες, δεν επρόκειτο να εισέλθουν στην οικονομία μας από κανέναν άλλον δρόμο.

Αυτά για να σταματήσουν οι εύκολες κατάρες και τα βροντερά ανάθεμα για έναν κλάδο του πρωτογενούς τομέα που θα έπρεπε να φροντίζουμε ως κόρη οφθαλμού αντί να προσπαθούμε να τον απαξιώνουμε και να τον σπιλώνουμε συλλήβδην. Ακόμη και αν φθονούν ορισμένοι τις αγροτικές επιδοτήσεις, ας καταλάβουν ότι επιστρέφουν ατόφιες στο κοινωνικό σύνολο είτε ως επιδότηση τιμής προϊόντος είτε ως κατανάλωση, την ίδια ώρα που το κοινωνικό σύνολο δεν πληρώνει μία για αυτές, αφού είναι καθαρές εισροές από την ΕΕ. Όσοι νομίζουν πως οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι κάαααααθονται και τρώνε στα μπουζούκια τις επιδοτήσεις της ΕΕ, ιδού πεδίον δόξης λαμπρό: μπότες, καπέλα, δικράνια, τσάπες ανεβείτε στο τρακτέρ και βουρ για το χωράφι του παππού. Άλλωστε ευκαιρία αποτελεί η κρίση για αντίστροφη εσωτερική μετανάστευση. Ελάτε στην επαρχία, στα χωράφια και τους στάβλους, να δείτε στην ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ πως βγαίνει το ψωμί και πως γίνεται το κρέας που βάζετε στα μακαρόνια με κιμά.

Akenaton    

Guardian: Η Ελλάδα σε βαθιά ανθρωπιστική κρίση

Το ότι μια τέτοια κρίση θα μπορούσε να συμβεί σε ευρωπαϊκή χώρα, ειδικά σε κάποια που είναι μέλος της Ε.Ε., αυτό θεωρείται σχεδόν αδιανόητο, σημειώνει σε χθεσινό άρθρο της στην εφημερίδα Guardian η Αλεξάνδρα Πολιτάκη.

Και προσθέτει: «Κι ωστόσο πολλοί ειδικοί ισχυρίζονται πωςη Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο ανθρωπιστικής κρίσης. Ο επικεφαλής των Ιατρών του Κόσμου, Νικήτας Κανάκης, υπήρξε από τους πρώτους που το δήλωσαν ανοικτά. Το Πέραμα λόγου χάρη, το οποίο βρίσκεται στο άκρο του λιμανιού του Πειραιά βρίσκεται εν τω μέσω ανθρωπιστικής καταστροφής. Η Ιατρική Ένωση Αθηνών, το μεγαλύτερο σώμα επαγγελματιών του είδους, έστειλε μέχρι και επίσημη επιστολή στα Ηνωμένα Έθνη, ζητώντας να παρέμβει. Και εάν αυτή η κρίση έχει μέχρι στιγμής συζητηθεί τόσο λίγο, αυτό οφείλεται κυρίως σε πολιτικούς λόγους».

Τι ορίζουμε όμως ως «ανθρωπιστική κρίση»;

«Αληθεύει πως δεν υπάρχει ένας γενικός ορισμός του τι συνιστά ανθρωπιστική κρίση», αναφέρει η Αλεξάνδρα Πολιτάκη και συμπληρώνει: «Ωστόσο, ο τρέχων ορισμός που χρησιμοποιείται από ειδικούς με εμπειρία στο πεδίο είναι καθαρά πρακτικός και ευθύς: η ανθρωπιστική κρίση συνοδεύεται συνήθως από αυξανόμενη φτώχεια, ανισότητα στην εκπαίδευση και την κοινωνική ασφάλεια, καθώς και από ελλιπή πρόσβαση στις υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας. Σημαντικοί δείκτες μιας τέτοιας κρίσης είναι επίσης η έλλειψη ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης».

Πρωτοφανής κατάσταση για μία χώρα σαν την Ελλάδα η οποία, σύμφωνα με τoν Πίνακα Ανθρώπινης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, το 2008 η Ελλάδα κατείχε τη 18η θέση στην παγκόσμια κατάταξη.

Τα ωμά δεδομένα της ίδιας της Ε.Ε. δείχνουν πλέον μία τελείως διαφορετική κατάσταση:

«Το 2011, το 27.3% του πληθυσμού, δηλαδή 1.3 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονταν στο χείλος της πτώχευσης. Στοιχεία για το 2012 δεν υπάρχουν ακόμη, αλλά τα πράγματα σίγουρα δεν διαγράφονται ευοίωνα… Σημαντικός δείκτης της κατάστασης είναι επίσης η στέρηση βασικών υλικών αγαθών: θέρμανση, ηλεκτρικό, τηλέφωνο, μέσο μετακίνησης, ελλιπής διατροφή σε κρέας και ψάρι σε εβδομαδιαία βάση, καθώς και αδυναμία πληρωμής έκτακτων εξόδων ή ενοικίων και λογαριασμών».

Το άρθρο επισημαίνει, επίσης, ως σημαντικούς παράγοντες διαμόρφωσης της παρούσας κατάστασης, την αναποτελεσματικότητα των ευρωπαϊκών προγραμμάτων επανένταξης των ανέργων στην αγορά εργασίας (το 26% έφτασε τον Οκτώβριο του 2012 η ανεργία), το καθημερινό κλείσιμο ενός μεγάλου αριθμού μικρών επιχειρήσεων, την αύξηση των ποσοστών των άστεγων (υπολογίζονται στις 40.000), τον ολοένα διογκούμενο ρόλο των ομάδων εθελοντών ιατρών στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας με σκοπό την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (υπηρεσίες που μόλις πριν 3 χρόνια απευθύνονταν αποκλειστικά σε μετανάστες), τέλος την καλπάζουσα αύξηση των δημόσιων συσσιτίων (ένα φαινόμενο που αφορά ολοένα και περισσότερους μαθητές σχολείου και φοιτητές).

«Η χώρα», καταλήγει το άρθρο της Αλεξάνδρας Πολιτάκη, «χρήζει ανθρωπιστικής επέμβασης και είναι ντροπιαστικό για την ελληνική κυβέρνηση και την Ε.Ε. να επιμένουν να μη βλέπουν την πραγματική κατάσταση. Απαιτείται έκτακτη ανθρωπιστική δράση τώρα».

Πηγή

Κάτω από το όριο της φτώχειας ζούσαν 2,3 εκατ. Έλληνες το 2010. Σήμερα;

Σοκάρουν τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία καθώς το ποσοστό του Ελληνικού πληθυσμού που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας έφτασε το 21,4%δηλαδή σχεδόν 2,3 εκατομμύρια πολίτες.

Σύμφωνα με την «Καθημερινή της Κυριακής» ως «κατώφλι» της φτώχειας για ένα άτομο θεωρείται το ετήσιο εισόδημα 6.591 ευρώ, ενώ για μία οικογένεια με δύο εξαρτώμενα παιδιά οι 13.842 ευρώ. Όμως τα στοιχεία δείχνουν ότι ανοίγει και η ψαλίδα της ανισότητας.

Το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού έχει 6 φορές μεγαλύτερο εισόδημα από το φτωχότερο 20%. Πρόκειται για την τρίτη χειρότερη επίδοση στην Ε.Ε.  

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα στοιχεία της έρευνας αφορούν το 2010, όταν η ανεργία ήταν ακόμα «μόλις» στο 14%, ενώ σήμερα ξεπερνάει το 24%. 

Χωρίς επίδομα 980.000 άνεργοι πολίτες (84% των ανέργων)  


Σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης ζουν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση σε βασικά καθημερινά αγαθά ενώ στερούνται και της στοιχειώδους υγειονομικής κάλυψης.

Το επίδομα ανεργίας έχει φτάσει στα εξευτελιστικά επίπεδα των 360 ευρώ το μήνα, το οποίο όμως το λαμβάνει ένα μικρό ποσοστό όσων δεν έχουν απασχόληση.

Ειδικότερα, κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2012 ο αριθμός των ανέργων ανήλθε σε 1.168.761 άτομα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.

Όπως όμως δείχνουν τα στοιχεία του ΟΑΕΔ για τον μήνα Ιούνιο του 2012, το επίδομα ανεργίας το λαμβάνουν μόλις 187.678 άτομα ή το 16% περίπου του συνολικού αριθμού των ανέργων.

Γεγονός που σημαίνει ότι περί τα 980.000 άτομα που έχουν μείνει χωρίς δουλειά ή το 84% των ανέργων δεν λαμβάνει επίδομα ανεργίας ή κάποια άλλη εισοδηματική ενίσχυση από την πολιτεία.

Οι περισσότεροι που δεν λαμβάνουν επίδομα ανεργίας είναι οι μακροχρόνια άνεργοι, όσοι δεν έχουν εργασία για πάνω από ένα χρόνο, καθώς σύμφωνα με τη νομοθεσία η χορήγηση του συγκεκριμένου επιδόματος δεν μπορεί να ξεπεράσει τους δώδεκα μήνες.

Επιπλέον, όπως αναφέρει η εφημερίδα «Η Ελλάδα αύριο», χιλιάδες άνεργοι που λαμβάνουν το επίδομα ανεργίας μόνο για μερικούς μήνες και όχι για όλο το χρόνο, καθώς δεν είχαν τις απαιτούμενες ημέρες εργασίας το προηγούμενο χρονικό διάστημα.

Οπότε και για αυτούς η μικρή οικονομική βοήθεια της πολιτείας αφορά ένα εξαιρετικά περιορισμένο χρονικό διάστημα.

Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες που όταν κλείνουν τις επιχειρήσεις τους μένουν χωρίς εισόδημα από τη μία μέρα στην άλλη. 

Με πληροφορίες από Εφημερίδα και Σκεφτόμαστε Ελληνικά

RT: Σε επικίνδυνα υψηλά επίπεδα η ανεργία στην Ελλάδα

• Επικίνδυνες διαστάσεις παίρνει το φαινόμενο της ανεργίας στην Ελλάδα, όπου για πρώτη φορά στα χρονικά καταγράφεται δείκτης ο οποίος είναι διπλάσιος του μέσου όρου των υπόλοιπων χωρών της Ευρωζώνης

• Ξεπέρασε το 60% η ανεργία στους νέους

Russia Today  
15 Φεβρουαρίου 2013 
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους 

Τα πνεύματα οξύνονται όλο και περισσότερο στην Ελλάδα, καθώς οι πολίτες της χώρας μαστίζονται από την ανεργία, ο δείκτης της οποίας είναι πλέον διπλάσιος από τον μέσο όρο των υπόλοιπων χωρών της Ευρωζώνης. Το δε ποσοστό ανεργίας στους νέους έχει ξεπεράσει το 60 %, σύμφωνα με τα νέα δεδομένα. 

Η πρόσφατη αυτή μελέτη, την οποία δημοσιοποίησε η Ελληνική Στατιστική Αρχή, αποκαλύπτει ότι το ποσοστό ανεργίας της χώρας, αυξήθηκε μέσα σε ένα μόνο μήνα, από 26,6 % τον περασμένο Οκτώβριο σε 27 % το Νοέμβριο. Αντίθετα, στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης ο μέσος όρος ήταν μόλις 11,7 % το Νοέμβριο. 

Ο αριθμός των ανέργων στην Ελλάδα έχει σχεδόν διπλασιαστεί από τις αρχές του 2010. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι πάνω από 300.000 Έλληνες έχασαν τη δουλειά τους μέσα σε ένα χρόνο: μεταξύ Νοεμβρίου και 2011 και Νοεμβρίου 2012. 

Οι νέοι της Ελλάδας υφίστανται τις χειρότερες συνέπειες, αφού το ποσοστό ανεργίας στους πολίτες μεταξύ 18 και 24 ετών έχει φθάσει στο πρωτόγνωρο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα ποσοστό του61,7 %. Η ηλικιακή ομάδα 25 έως 34 ετών έρχεται στη δεύτερη θέση, με το 36,2 % των νέων αυτών να είναι άνεργοι. 

Στο διάστημα μεταξύ Νοεμβρίου 2011 και Νοεμβρίου 2012, και πάντα σύμφωνα με τα επίσημα δεδομένα των ελληνικών αρχών, 323.808 πολίτες οδηγήθηκαν στην ανεργία, αριθμός που αντιστοιχεί σε 887 άτομα την ημέρα! 

«Αγγίζουμε τα όρια μιας ανθρωπιστικής κρίσης, φαινομένου που κανείς δεν περίμενε να δει ποτέ στην Ευρωπαϊκή Ένωση», δήλωσε στο Russia Today το πρώην μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, Εύα Καϊλή. 

Ανθρωπιστική κρίση

Όπως είναι γνωστό, στην Ελλάδα εφαρμόζονται εδώ και πάνω από δύο χρόνια αυστηρά μέτρα λιτότητας, κατ’ απαίτηση της ΕΕ και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, και σε αντάλλαγμα για τα τεράστια δάνεια τα οποία έχει λάβει η χώρα. 

Αλλά οι επιπτώσεις των μέτρων αυτών είναι πλέον διάχυτες στην ελληνική κοινωνία και κυρίως στους χαμηλόμισθους εργαζόμενους. 

«Έχουμε πλέον φθάσει στο σημείο να υπάρχουν σήμερα 250.000 άνθρωποι, οι οποίοι σε καθημερινή βάση προσέρχονται σε συσσίτια που οργανώνει η Εκκλησία για να εξασφαλίσουν μια μερίδα φαγητό. Μιλάμε για νέους που αδύνατο να βρουν δουλειά στην Ελλάδα και προσπαθούν, αν είναι δυνατό, να εγκαταλείψουν τη χώρα. Μιλάμε για ανθρώπους που δεν έχουν πια πρόσβαση στις στοιχειώδεις υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης», υπογράμμισε η πρώην βουλευτής.

Παρ’ όλα αυτά, ελληνικό υπουργείο Οικονομικών υποστηρίζει ανελλιπώς ότι υπάρχει ελπίδα καιυπόσχεται ότι το νέο σχέδιο προϋπολογισμού του θα δώσει νέες προοπτικές στη χώρα, προβλέποντας αύξηση των οικονομικών δεικτών μέσα στο 2014, για πρώτη φορά από τότε που η χώρα εισήλθε σε ύφεση πριν από έξι χρόνια. 

Ωστόσο, οι ειδικοί δεν πείθονται τόσο εύκολα από τις αισιόδοξες οικονομικές προβλέψεις της κυβέρνησης. 

«Κάπου κάποιοι μεθόδευσαν μια πορεία που δεν εξηγείται με την κοινή λογική» 

Η Margaret Bogenrief, διοικητικό στέλεχος της εταιρείας χρηματοπιστωτικού συνδυασμού ACM Partners, δήλωσε στο RT: 

«Η Ευρωζώνη οδεύει προς μια βαθύτερη, εντονότερη και μη αντιμετωπίσιμη κρίση μέσα στο 2013. Και δεν διαφαίνονται πουθενά λύσεις στο πρόβλημά της. Δεν υπάρχει τρόπος να επανέλθει η Ευρωζώνη σε αυτό που όλοι είχαμε συνηθίσει. Κάπου κάποιοι μεθόδευσαν μια πορεία που δεν εξηγείται με την κοινή λογική». 

Η Ελλάδα πρόκειται να εισπράξει άλλα 5,6 δισεκατομμύρια ευρώ τον επόμενο μήνα, αλλά για ποιο σκοπό; Η Ελληνίδα βουλευτής πιστεύει ότι ούτε το τεράστιο αυτό ποσό θα έχει κάποιο αποτέλεσμα: 

«Κανονικά θα έπρεπε να αποπληρώνουμε το χρέος μας, αλλά όλα τα ποσά που εισπράττει η Ελλάδα επιστρέφουν εκεί από όπου προήλθαν: στο εξωτερικό».

Τον Ιανουάριο, έγιναν και νέες περικοπές στις αποδοχές των συνταξιούχων και των υπαλλήλων, για να μην αναφέρουμε την συνεχιζόμενη επιβολή φόρων και τις διαδοχικές αυξήσεις στο ρεύμα, το νερό και άλλα.

Τα κύματα αυξήσεων και φοροεπιδρομών προκαλούν όλο και νέα μαζικά κύματα διαδηλώσεων στην ταλαίπωρη αυτή χώρα, που νιώθει πλέον με τον εντονότερο τρόπο τις επιπτώσεις αυτής της συστημικής κρίσης. 

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους