Πολλά ψέματα και άλλες τόσες υπερβολές διακινούνται από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν, τόσο στο διαδίκτυο όσο και στα έντυπα μέσα ενημέρωσης αλλά και στην τηλεόραση, για τις περίφημες επιδοτήσεις των αγροτών.
Υπήρξαν εποχές που όντως οι επιδοτήσεις αυτές ήταν ανεξέλεγκτες και κατευθυνόμενες (απόσυρση, καπνά, κλπ). Τότε, πολλοί απατεώνες αγρότες (κυρίως όμως αγροτοσυνδικαλιστές και συνεταιριστές) με την βοήθεια (με το αζημίωτο φυσικά) κρατικών ελεγκτών και με ολόκληρη την κρατική μηχανή να κάνει τα στραβά μάτια, πλούτισαν αδικαιολόγητα από τις επιδοτήσεις. Εκείνη την εποχή, δημιουργήθηκε και ο μύθος με τα «κ@λ@μπαρα», τα «μπουζουκτσίδικα» και τις μπαρμπουτιέρες όπου λέγανε ότι αγρότες με καγιέν και κουρσάρες «ακουμπούσαν» κάθε βράδυ τις επιδοτήσεις της τότε ΕΟΚ. Όχι ότι δεν συνέβησαν και τέτοια παρατράγουδα αλλά όχι ότι ήταν και η πλειοψηφία των αγροτών που είχε τέτοιες συμπεριφορές. Οι περισσότεροι, νοικοκυρεύτηκαν τότε, χτίσανε κανένα αξιοπρεπές σπίτι, αγοράσανε κανένα 4Χ4 αγροτικό ή τζιπ (πιο χρήσιμο στους αγροτικούς χωματόδρομους από τα πεζοδρόμια του Κολωνακίου ή τις κορυφογραμμές του Παρνασσού και της Γκιώνας δεν νομίζετε;), πήρανε καινούριο τρακτέρ (ίσως λιγάκι μεγαλύτερο από τις ανάγκες τους), αγοράσανε φρέζα, ψεκαστικό, καταστροφέα, και άλλο γεωργικό εξοπλισμό απαραίτητο στις καλλιέργειές τους, χτίσανε εγκαταστάσεις (στάβλους οι κτηνοτρόφοι, αποθήκες και σιλό οι αγρότες), ψωνίσανε ρουχαλάκια γι’ αυτούς και τα παιδάκια τους, πήγανε κανένα ταβερνάκι την συμβία. Ότι κάνει δηλαδή ένας φυσιολογικός άνθρωπος που βλέπει τα εισοδήματά του να αυξάνουν. Κανείς δεν το λέει αλλά η ύπαιθρος της χώρας άλλαξε μορφή με τις αγροτικές επιδοτήσεις και η ζωή στα χωριά άρχισε πλέον να γίνεται υποφερτή.
Από ένα σημείο και μετά, τα πράγματα συμμαζεύτηκαν και οι επιδοτήσεις γίνανε συγκεκριμένες και ελεγχόμενες. Πάντα υπάρχει χώρος για απατεώνες, άλλωστε σε ποιόν τομέα δεν υπάρχει, αλλά πλέον είναι δυσκολότερο και τιμωρείται πολύ αυστηρότερα. Με την προηγούμενη ΚΑΠ, οι ενιαία ενίσχυση συμφωνήθηκε να μοιράζεται με κάποια κριτήρια (ιστορικό μοντέλο) και σε πολλά είδη, συμφωνήθηκε να είναι πλήρως ή μερικώς αποδεσμευμένη από την πραγματική παραγωγή. Δεν γνωρίζω για άλλους κλάδους αλλά για μερικούς που γνωρίζω, αυτό υπήρξε σωτήριο για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους. Η ενιαία ενίσχυση αφορά όλους τους αγρότες και κτηνοτρόφους (800.000 εκμεταλλεύσεις και άτομα) και ανέρχεται σε 2,1 δις ευρώ τον χρόνο. Κατά μέσον όρο δηλαδή 2.620 ευρώ ανά αγρότη. Φυσικά η μοιρασιά δεν γίνεται έτσι, καθώς λίγοι μεγαλοαγρότες και μεγαλοκτηνοτρόφοι (ανάμεσά τους Μοναστήρια, η Εκκλησία, δικηγόροι, γιατροί και ανώνυμες εταιρείες!) λαμβάνουν το μερίδιο του λέοντος, πολλές εκατοντάδες χιλιάδες δεν παίρνουν τίποτε ή παίρνουν ένα ελάχιστο ποσόν μερικών εκατοντάδων ευρώ και υπάρχουν και μερικές δεκάδες χιλιάδες που με αυτά τα χρήματα, ίσα που συντηρούν τις οικογένειές τους και καταφέρνουν να καλλιεργούν τον κλήρο τους.
Η αλήθεια είναι, πως χωρίς αυτές τις επιδοτήσεις σε ορισμένα είδη (κυρίως στην κτηνοτροφία) δεν θα υπήρχε αυτή την στιγμή καθόλου ελληνική παραγωγή, καθώς οι τιμές παραγωγού δεν φτάνουν να καλύψουν το πραγματικό κόστος. Αυτό φυσικά θα ήταν προς ζημία των καταναλωτών και κυρίως του φτωχότερου κομματικού τους που θα αναγκαζόταν να αγοράζει είτε χαμηλής ποιότητας εισαγόμενα νωπά είτε κατεψυγμένα τρίτων χωρών.
Η αλήθεια είναι, πως η ΕΕ πληρώνει αυτά τα χρήματα απευθείας στους παραγωγούς της ώστε να υπάρχουν στην αγορά προϊόντα υψηλής ποιότητας σε χαμηλές τιμές που να μπορούν να τα αγοράσουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι πολίτες της. Δηλαδή, τα χρήματα αυτά επιστρέφουν στο κοινωνικό σύνολο ως επιδότηση τρόπον τινά της τιμής των αγροτικών προϊόντων. Αυτά, στις χώρες όπου υπάρχει αγορά, λειτουργεί ο ανταγωνισμός, οι αγρότες είναι επιχειρηματίες, υπάρχουν ισχυροί παραγωγικοί συνεταιρισμοί, κλπ. Δυστυχώς στην χώρα μας, τίποτε από αυτά δεν ισχύουν, οι αγρότες είναι έρμαια των διαθέσεων των εμπόρων αλλά και θύματα της δικής τους αβελτηρίας. Παρόλα αυτά, οι καταναλωτές απολαμβάνουν τιμές παρόμοιες ή και χαμηλότερες από άλλες χώρες της ΕΕ κυρίως λόγω εισαγωγών (κρέατος, γαλακτοκομικών, σιτηρών, κλπ).
Η αλήθεια είναι πως αυτές οι επιδοτήσεις, είναι απευθείας χρηματοδότηση στον παραγωγό για το προϊόν του και όχι επενδυτικές ή επιχειρηματικές ενισχύσεις. Αφορούν αναπλήρωση εισοδήματος και όχι επενδυτικά κεφάλαια ή κεφάλαια κίνησης. Είναι πολύ φυσικό λοιπόν να ξοδεύονται σε κατανάλωση, αφού γι’ αυτό δίδονται από την ΕΕ. Ο τρόπος που τα ξοδεύει ο καθένας, χαρακτηρίζει τον ίδιον και μόνο και δεν μπορεί να αποτελεί μομφή για ολόκληρο κλάδο και μάλιστα του πρωτογενούς τομέα. Το ίδιο ισχύει φυσικά για τα εισοδήματα παντός άλλου κλάδου. Φανταστείτε να επιτιμούσε κανείς τον τρόπο συνολικά που ξοδεύουν το εισόδημά τους οι ιατροί, οι δικηγόροι ή οι δημόσιοι υπάλληλοι π.χ. !!! Αντιλαμβάνεστε πόσο λάθος λοιπόν είναι εκφράσεις του τύπου: «τα λεφτά των επιδοτήσεων τα τρώτε και δεν τα κάνετε επενδύσεις»! Μα γι’ αυτό ακριβώς δίδονται. Για αναπλήρωση εισοδήματος!
Η τελευταία και μεγαλύτερη αλήθεια είναι πως αυτές οι επιδοτήσεις είναι καθαρές εισροές ευρωπαϊκών κονδυλίων προς την χώρα μας. Εισροές που σε άλλη περίπτωση ΔΕΝ θα τις λαμβάναμε. Εισροές που μεταγγίζονται σχεδόν ατόφιες στην οικονομία της χώρας μέσω της κατανάλωσης των δικαιούχων. Εισροές τέλος για τις οποίες η χώρα μας ΔΕΝ πληρώνει σχεδόν τίποτε, καθώς είναι οι πλουσιότερες χώρες που βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη τους για τους πόρους της ΚΑΠ. Ακόμη λοιπόν και στις μπαρμπουτιέρες και στα κ@λ@μπαρα αν ξοδευτούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα «πέσουν» στην πραγματική οικονομία ως κατανάλωση. Αντίθετα, αν δεν τα έπαιρναν οι αγρότες, δεν επρόκειτο να εισέλθουν στην οικονομία μας από κανέναν άλλον δρόμο.
Αυτά για να σταματήσουν οι εύκολες κατάρες και τα βροντερά ανάθεμα για έναν κλάδο του πρωτογενούς τομέα που θα έπρεπε να φροντίζουμε ως κόρη οφθαλμού αντί να προσπαθούμε να τον απαξιώνουμε και να τον σπιλώνουμε συλλήβδην. Ακόμη και αν φθονούν ορισμένοι τις αγροτικές επιδοτήσεις, ας καταλάβουν ότι επιστρέφουν ατόφιες στο κοινωνικό σύνολο είτε ως επιδότηση τιμής προϊόντος είτε ως κατανάλωση, την ίδια ώρα που το κοινωνικό σύνολο δεν πληρώνει μία για αυτές, αφού είναι καθαρές εισροές από την ΕΕ. Όσοι νομίζουν πως οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι κάαααααθονται και τρώνε στα μπουζούκια τις επιδοτήσεις της ΕΕ, ιδού πεδίον δόξης λαμπρό: μπότες, καπέλα, δικράνια, τσάπες ανεβείτε στο τρακτέρ και βουρ για το χωράφι του παππού. Άλλωστε ευκαιρία αποτελεί η κρίση για αντίστροφη εσωτερική μετανάστευση. Ελάτε στην επαρχία, στα χωράφια και τους στάβλους, να δείτε στην ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ πως βγαίνει το ψωμί και πως γίνεται το κρέας που βάζετε στα μακαρόνια με κιμά.
