Αγωνιούν για σωσίβιο.Πολιτικό σωσίβιο προσδοκά ο Α. Σαμαράς, που προετοιμάζεται να μεταβεί στο Βερολίνο ως ικέτης της Ανγκελα ..

Μέρκελ. Ευρισκόμενος προ αδιεξόδου, γνωρίζει ότι μόνο εάν μπορέσει να εξασφαλίσει  πολιτικού χρόνου της συγκυβέρνησης.

Θέλει πάση θυσία να αποφύγει ένα νέο δάνειο, που αναγκαστικά θα συνοδεύεται από νέο Μνημόνιο, ακόμα κι αν επιχειρήσουν να το «βαφτίσουν» αλλιώς. Από τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τη Γερμανίδα καγκελάριο θα φανεί εάν το Βερολίνο θα δώσει φιλί ζωής στην παραπαίουσα κυβέρνηση, ποντάροντας σε παράταση του βίου της.

Γνωρίζουν οι κυβερνητικοί εταίροι ότι χωρίς να ανοίξει συζήτηση για πολιτική διαπραγμάτευση του χρέους και εάν δεν αποφύγουν ένα τρίτο Μνημόνιο, εξανεμίζονται οι όποιες δυνατότητες διαθέτουν για να «εκβιάσουν» την ψήφο των βουλευτών προκειμένου να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Θέλουν, έστω, να στήσουν μια βιτρίνα αλλαγής της ασκούμενης πολιτικής, προκειμένου να επιχειρήσουν αντιστροφή του αρνητικού κλίματος.

Οι δανειστές δεν δείχνουν να συναινούν στην προοπτική μιας «χαλάρωσης» της εποπτείας και αναμένεται να βάλουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης ακόμα και τα χρήματα της τελευταίας δόσης. Πιέζουν για να επιβάλουν ένα νέο Μνημόνιο, ώστε να υποχρεώσουν την Ελλάδα σε νέες δεσμεύσεις και στα επόμενα χρόνια.

Κλιμακούμενες πιέσεις προέρχονται από διάφορες πλευρές των δανειστών, ενώ διαφορετικές προτάσεις πέφτουν στο τραπέζι. Κοινός παρονομαστής, η προσπάθεια για επιβολή ενός νέου Μνημονίου, ενώ η κυβέρνηση ελπίζει να πάρει το «πράσινο φως» για μια πολιτική διαπραγμάτευση. Το αποτέλεσμα θα κρίνει και τις διεργασίες στο εσωτερικό της συγκυβέρνησης το επόμενο διάστημα.

Η αγωνιώδης προσπάθεια των εταίρων για την παραμονή στην εξουσία εξελίσσεται όταν την ίδια ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει ως ήρεμη δύναμη προ των πυλών. Ο Αλ. Τσίπρας οικοδομεί μεθοδικά το ηγετικό του προφίλ με τις επαφές και τα ταξίδια στο εξωτερικό, ενώ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αυξάνει τη δημοσκοπική διαφορά στις μετρήσεις και χτίζει σταδιακά συμμαχίες στην προοπτική μιας αριστερής κυβέρνησης για τη σωτηρία της χώρας. Το σκηνικό της επόμενης ημέρας, πάντως, δεν έχει ακόμα αποκρυσταλλωθεί. 

Enet,gr

ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΣΥΜΜΕΤΡΙΑ ΣΤΟ CERN.

Η φυσική σωματιδίων στα πρόθυρα κρίσης;Η θεωρητική και η ..πειραματική φυσική έκανε τον 20ό αιώνα τεράστια άλματα. Πρόκειται για γεγονός αδιαμφισβήτητο και ορατό στην παραγωγή αλλά και στην καθημερινότητα των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, ξεκινώντας από την ηλεκτρική ενέργεια από πυρηνική σχάση και φωτοβολταϊκά και φτάνοντας στους υπολογιστές και τις άλλες συσκευές της μικροηλεκτρονικής, που μαζί με χιλιάδες άλλες εφαρμογές στηρίζονται στη βαθύτερη κατανόηση της υλικής πραγματικότητας, όπως αποτυπώθηκε στη Θεωρία της Σχετικότητας, την Κβαντομηχανική και τα άλλα θεμέλια της σύγχρονης φυσικής.Ολες οι επιστημονικές θεωρίες στις θετικές επιστήμες πρέπει καταρχήν να εξηγούν τα φαινόμενα, τα δεδομένα, τις μετρήσεις ή τις παρατηρήσεις, να μπορούν να κάνουν προβλέψεις γι' αυτά. Ορισμένες προχωρούν πέρα από τη φαινομενολογική ερμηνεία, σε ένα φυσικό μοντέλο οντολογικού χαρακτήρα, που προσπαθεί να ερμηνεύσει τα φαινόμενα με βάση την κίνηση στοιχειωδέστερων υλικών δομών, σε ένα επίπεδο της φυσικής πραγματικότητας πιο κάτω από το επίπεδο, τη συμπεριφορά του οποίου περιγράφει και «ερμηνεύει» η θεωρία. Η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας έχει ένα τέτοιο οντολογικό μοντέλο, η κβαντομηχανική όχι. Η έλλειψη μοντέλου δείχνει ότι πιθανότατα έχουμε πετύχει μια μάλλον επιφανειακή ερμηνεία του συγκεκριμένου επιπέδου της φυσικής πραγματικότητας, χωρίς αυτό να αμφισβητεί την ακρίβεια ή τη χρησιμότητα της θεωρίας. Ούτε και η ύπαρξη μοντέλου σημαίνει ότι κατ' ανάγκη είναι ορθό, ή ότι η θεωρία δεν θα χρειαστεί συμπλήρωση ή ριζική τροποποίηση στο μέλλον, εφόσον ανακαλυφθούν νέα δεδομένα για το ίδιο επίπεδο, ή χρειαστεί να «δέσει» με νέες ανακαλύψεις και ερμηνείες που αφορούν άλλα επίπεδα. Η επιστημονική πρόοδος δεν είναι μια ευθύγραμμη πορεία άθροισης γνώσεων, προχωρά με κριτήριο την πράξη, οι νέες θεωρίες προσπαθούν να αντανακλούν καλύτερα την αντικειμενική πραγματικότητα, είναι έργα υπό εξέλιξη, όχι δόγματα σμιλεμένα στην πέτρα.

Η περιέργεια ...γέννησε την υπερσυμμετρία

Λόγω της μεγάλης προόδου της επιστήμης, η επιστημονική περιέργεια είναι σε θέση να προχωρά σήμερα από το ερώτημα «πώς είναι» κάτι, στο ερώτημα «γιατί είναι έτσι όπως ανακαλύψαμε ότι είναι»... Η υπερσυμμετρία είναι μια εξαιρετικά όμορφη λύση στα βαθιά προβλήματα που βασανίζουν τους φυσικούς τις τέσσερις τελευταίες δεκαετίες, όταν διατυπώνουν τέτοια ερωτήματα, προσπαθώντας να διερευνήσουν το επίπεδο της φυσικής πραγματικότητας κάτω από εκείνο των υποατομικών σωματιδίων. Μπορεί να δώσει λύσεις σε ερωτήματα όπως: Γιατί κάθε υποατομικό σωματίδιο έχει τη μάζα που έχει; Γιατί οι τέσσερις θεμελιώδεις φυσικές δυνάμεις έχουν την ισχύ που έχουν; Με άλλα λόγια, γιατί το σύμπαν είναι έτσι όπως είναι;
Οι φυσικοί είχαν την ελπίδα ότι τα πειράματα που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN) θα είχαν οδηγήσει στην ανακάλυψη των σωματιδίων που προβλέπει η θεωρία της υπερσυμμετρίας. Τα πειράματα αυτά, όμως, είχαν αρνητικό αποτέλεσμα τουλάχιστον για τις πιο μελετημένες εκδοχές της θεωρίας και αρχίζουν τώρα να δημιουργούν, αν όχι μια μεγάλης έκτασης κρίση στη φυσική σωματιδίων, τουλάχιστον ένα κύμα πανικού μεταξύ των επιστημόνων του κλάδου. Στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων θα πραγματοποιηθούν τους πρώτους μήνες του 2015 νέα πειράματα, στις υψηλότερες ενέργειες που επιτρέπει κατασκευαστικά η μηχανή, ώστε οι ερευνητικές ομάδες ATLAS και CMS να διερευνήσουν το ενδεχόμενο τα υπερσυμμετρικά σωματίδια να έχουν μεγαλύτερες μάζες απ' ό,τι εκτιμούσαν οι ήδη ελεγμένες παραλλαγές της υπερσυμμετρίας. Αν και τα νέα πειράματα δεν οδηγήσουν στην ανακάλυψη κάποιου υπερσυμμετρικού σωματιδίου, τότε η θεμελιώδης φυσική θα βρεθεί μπροστά σε ένα σταυροδρόμι: είτε θα πρέπει να εγκαταλειφθεί η δουλειά μιας ολόκληρης γενιάς φυσικών ή θα πρέπει να συνεχίσει την έρευνα στην ίδια κατεύθυνση, ελπίζοντας ότι ένας ακόμα μεγαλύτερος επιταχυντής, κάπου, κάποια μέρα, θα δώσει αποδείξεις ότι η θεωρία ήταν εξαρχής σωστή.

Κβαντικές παραξενιές

Το Καθιερωμένο Μοντέλο προσφέρει μια εξαιρετική περιγραφή για το τι συμβαίνει στο υποατομικό επίπεδο. Ενώ, όμως, προβλέπει ότι υπάρχουν για παράδειγμα 3 είδη λεπτονίων (τύπος φερμιονίων): το ηλεκτρόνιο, το μιόνιο και το ταυ, δεν απαντά γιατί 3 και όχι 2, ή 4 ή 15; `Η γιατί το ηλεκτρόνιο έχει τη μάζα που έχει και είναι ελαφρύτερο από το μποζόνιο Χιγκς; Το Καθιερωμένο Μοντέλο δεν έχει απαντήσεις, ούτε και προτρέπει στη διερεύνηση ενός βαθύτερου επιπέδου της φυσικής πραγματικότητας για να βρεθούν οι απαντήσεις. Οι θεωρητικοί της φυσικής σωματιδίων ξόδεψαν πολύ χρόνο πάνω σε αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα. Κατασκεύασαν θεωρίες που εξηγούν γιατί το Καθιερωμένο Μοντέλο έχει τη μορφή που έχει, όπως για παράδειγμα η θεωρία των χορδών. Ομως, όλες αυτές οι θεωρίες έχουν ένα πρόβλημα: προϋποθέτουν την ύπαρξη επιπλέον σωματιδίων. Αυτά τα σωματίδια ενδέχεται να έχουν πολύ μεγάλη μάζα και ίσως γι' αυτό δεν έχουν εντοπιστεί ακόμα.
Στην κβαντομηχανική, τα σωματίδια αλληλεπιδρούν μέσω της ανταλλαγής άλλων δυνάμει σωματιδίων, που εμφανίζονται για μια στιγμή και εξαφανίζονται αμέσως μετά. Για παράδειγμα, η απωστική ηλεκτρική δύναμη μεταξύ δύο ηλεκτρονίων, εξηγείται καταρχήν με τη μεταξύ τους ανταλλαγή ενός φωτονίου. Ομως στην κβαντομηχανική οτιδήποτε δεν απαγορεύεται ρητώς, συμβαίνει με βεβαιότητα, έστω και σπάνια. Τα ηλεκτρόνια δεν αλληλεπιδρούν μόνο μεταξύ τους ανταλλάσσοντας φωτόνια, αλλά και με κάθε άλλο σωματίδιο. Εκτός κι αν υπάρχει κάτι σαν την υπερσυμμετρία για να το αποτρέψει, αυτές οι αλληλεπιδράσεις θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προβλήματα (που όμως δεν παρατηρούνται στη φύση).

Υπερχώρος και φερμιονικές διαστάσεις

Η υπερσυμμετρία δεν είναι τόσο μια συγκεκριμένη θεωρία, όσο ένα πλαίσιο θεωριών. Στους φυσικούς νόμους για τα σωματίδια και τις δυνάμεις υπάρχουν πολλές συνήθεις συμμετρίες. Αυτοί οι νόμοι δεν εξαρτώνται από τη θέση στο χώρο και στο χρόνο, ή την κίνηση σε σχέση με τα παρατηρούμενα αντικείμενα. Από αυτές τις χωροχρονικές συμμετρίες προκύπτουν μαθηματικά οι νόμοι της διατήρησης της ενέργειας, της ορμής και της στροφορμής, αλλά και ο περίφημος τύπος E=mc² του Αϊνστάιν. Η κβαντομηχανική σέβεται τις συμμετρίες και μάλιστα οι επιστήμονες τις χρησιμοποίησαν για να προβλέψουν νέα φαινόμενα. Ο Πολ Ντιράκ έδειξε το 1930 ότι συνδυάζοντας την κβαντομηχανική με τη σχετικότητα, οι χωροχρονικές συμμετρίες οδηγούν στο συμπέρασμα πως για κάθε σωματίδιο υπάρχει ένα αντισωματίδιο, δηλαδή ένα σωματίδιο με ίδια χαρακτηριστικά, αλλά αντίθετο φορτίο. Στην εποχή του αυτή η ιδέα φαινόταν τρελή, γιατί κανείς δεν είχε ανακαλύψει κάποιο αντισωμάτιο, αλλά ο Ντιράκ δεν άργησε να βγει αληθινός, με αποτέλεσμα ο αριθμός των υποατομικών σωματιδίων να διπλασιαστεί από τη μια στιγμή στην άλλη.
Η υπερσυμμετρία προβλέπει ότι υπάρχει μια κβαντική «προέκταση» του χωροχρόνου, που ονομάζεται υπερχώρος και ότι τα σωματίδια είναι συμμετρικά σε αυτό τον υπερχώρο, δηλαδή για καθένα από τα γνωστά σωματίδια υπάρχει ένα υπερσυμμετρικό του. Ο υπερχώρος δεν έχει τις συνήθεις τρεις διαστάσεις, αλλά επιπλέον φερμιονικές διαστάσεις. Η κίνηση σε μια φερμιονική διάσταση είναι πολύ περιορισμένη. Τα βήματα σε αυτές είναι κβαντισμένα και όταν γίνει ένα, τότε η συγκεκριμένη φερμιονική διάσταση είναι «γεμάτη». Νέα βήματα μπορούν να γίνουν μόνο σε άλλες φερμιονικές διαστάσεις, ή αλλιώς πρέπει να γίνει βήμα πίσω στην ίδια φερμιονική διάσταση. Ετσι ένα μποζόνιο μπορεί να μετατραπεί σε φερμιόνιο και αντίστροφα. Επιπλέον, κάθε βήμα σε φερμιονική διάσταση, συνοδεύεται αυτόματα από μικρή μετακίνηση στο συνήθη χωροχρόνο.
Η σημασία όλων αυτών είναι ότι σε έναν υπερσυμμετρικό κόσμο, οι συμμετρίες στις φερμιονικές διαστάσεις περιορίζουν τις αλληλεπιδράσεις των σωματιδίων. Αυτό συμβαίνει ακόμα περισσότερο στις λεγόμενες φυσικές υπερσυμμετρίες. Ετσι αποφεύγονται τα προβλήματα από τις αλληλεπιδράσεις που αλλιώς θα συνέβαιναν με βάση το Καθιερωμένο Μοντέλο και τα οποία δεν παρατηρούνται στη φύση.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»

http://www.rizospastis.gr

ΟΥΑΛΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ

Κείμενο: Γιώργος Κοκολάκης

Τι κοινό έχουν ο συγγραφέας Νίκος Δ. Πλατής με την ημιαυτόνομη επαρχία του Ηνωμένου Βασιλείου; Κανένα ασφαλώς, πέραν του ομώνυμου λεξικού... Ακολουθεί δείγμα γραφής.

—«Αβέρωφ» (Κινημ.): Πορνοσινεμά της Ομόνοιας (απέναντι από του Λαμπρόπουλου), που τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια προβάλλει... βιντεοκασέτες (όπως, άλλωστε, όλοι οι κινηματογράφοι του είδους). Κάνει και ειδικές (μεταμεσονύκτιες) προβολές με γκέι «ταινίες». Δεν γνωρίζω αν αποτελεί κληροδότημα του ομώνυμου εθνικού ευεργέτου.
—«Δεν είναι αυτό που νομίζεις!» (Φρ.): Κλασική ατάκα του πιασμένου στα... πράσα μοιχευομένου προς την έκπληκτη σύζυγο-αυτόπτη μάρτυρα της ερωτικής απιστίας του· συνάμα, η ερωμένη του προσπαθεί με το σεντόνι να κρύψει τη γύμνια της, ενώ με τα δάχτυλα του άλλου χεριού χτενίζει τα ακατάστατα μαλλιά της, λες και πρόκειται να την τραβήξουν φωτογραφία.
—«Εχει πάει με όποιον μιλάει ελληνικά» (Φρ.): Απαξιωτική στο έπακρο κουβέντα για Ελληνίδα μιξοπάρθενο (αλλά πατριωτικών, ας πούμε, φρονημάτων κατά βάθος).
—«zestra» (Βιομ. Σεξ): Ελαιώδες διάλυμα βοτάνων. Απλώνεται στα γεννητικά όργανα προκαλώντας αίσθηση γαργαλητού, ενισχύοντας έτσι τον οργασμό.
—ηδονοβλεπτισμός, ο: Μια πιο... κόσμια λέξη (που δεν τη χρησιμοποιεί σχεδόν κανείς, όμως) για αυτό που ο πολύς κόσμος λέει, με απλά λόγια, μπανιστήρι και μάτι. Ορισμένοι καταφεύγουν σ' αυτόν γιατί το στοιχείο της επικινδυνότητας που εμπεριέχει (ο φόβος, δηλαδή, να τους πιάσουν στα πράσα ή να τους σπάσουν στο ξύλο) είναι το σασπένς που τους διεγείρει σεξουαλικά, μιας και αρέσκονται και σε κάποιον ανομολόγητο μαζοχισμό.
—λαγοπήδημα, το (Φρ.): Στην παλαιά γλώσσα των επαρχιωτών, η ερωτική ξεπέτα· ο λαγός φημίζεται για τη φούρια του στα ερωτικά (βιάζεται να τελειώσει για να πιάσει την αμέσως επόμενη λαγουδίνα, έτσι είναι φτιαγμένος από τον Γιαχβέ). Συν. one night stand, once κι έξω.
—ντούρος (Επίθ.): Η ελληνοποίηση της ιταλικής λέξης duro (= σκληρός). Στη γλώσσα της ερωτολογίας, ντούρος νοείται ο έχων καλή στύση, αλλά κι εκείνος που έχει ακμαίο, λιμπιντικό ηθικό, την εν γένει ερωτική του ικανότητα (και διάθεση) σε καλή κατάσταση. Φρ. «Ντούρος ο παππούς». Αντ. νερουλιάρης, μαλακός, «ζελέ Γιώτης».
—«Ο ηδονοβλεψίας» (Κινημ.): Ταινία που στην εποχή της είχε χαρακτηριστεί πορνογραφική (σήμερα θεωρείται απλώς καλτ)· σε αυτήν λέει ο Κώστας Γκουσγκούνης την περιβόητη φράση «Σκύψε, ευλογημένη!».
—πομπή, η (Γεν.): Η θεωρούμενη ως αισχρή πράξη, ντροπή, ατιμία. Οτιδήποτε σπιλώνει τη φήμη κάποιου (κάποιας). Φρ. «Εχει αυτή πομπές να λέμε δυο μερόνυχτα!» // Δημόσιο ρεζίλεμα, πόμπεμα, διασυρμός, διαπόμπευση. Σχ. παρ. «Δίχως κέρδη κέρατα, δίχως πομπές κουδούνια».
—χαμούρεμα, το: Το ερωτικό νταραβέρι με μια χαμούρα. // Το... άκομψο και μάλλον πρόστυχο πασπάτεμα, τα ερωτικά χάδια που... ταιριάζουν σε γυναίκα του δρόμου. // Τα προκαταρκτικά του έρωτα (κλινικού και μη).
—ψαύω (Ερωτ. Ρήμ.): Αγγίζω ελαφρά, ψηλαφώ με τις άκρες των δαχτύλων μου αγαπημένο σώμα.
Ανω: Το στιγμιότυπο δεν είναι από την Ουαλία.

Νταβατζήδες δημοσίων έργων & αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι!

"Μαχαίρι" στις συντάξεις αναπηρίας & στα προνοιακά επιδόματα... Να για την "ανάπτυξη", για να αναπτυχθούμε!

http://www.jodigraphics.net/?p=5279

Ας μην ελπίζουν... οι φτωχοί! Κι αν γυρίσει ο πούστης ο τροχός; Θα γαμήσει -θα σας ξεσκίσει- ο φτωχός, γερμανοτσογλάνια!

Οιμαθητευόμενοι μάγοι της κυβέρνησης τα έκαναν... ρόιδο ακόμη μια φορά.
Μέσα σε τρία 24ωρα, στελέχη από όλα τα εμπλεκόμενα υπουργεία (Εσωτερικών, Οικονομικών, Εργασίας κ.λπ.) κατάφεραν, ύστερα από συντονισμένες σκέψεις και συσκέψεις, να συντάξουν αναλυτικότατο πόρισμα για να αποδείξουν ότι το πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ είναι ουτοπικό, ανεφάρμοστο και, αν ποτέ γινόταν απόπειρα να υλοποιηθεί, η χώρα και οι πολίτες της θα...
υπέφεραν ακόμη περισσότερο από ό,τι έχουν υποφέρει μέχρι σήμερα.

Εξαίσια δουλειά έκαναν οι τεχνοκράτες. Ουδέποτε όμως συνειδητοποίησαν ότι, στη μανία τους να ακυρώσουν τις προτάσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στην πραγματικότητα διέρρηξαν κάθε δεσμό με τα φτωχότερα και (δυστυχώς για την κυβέρνηση) πολυπληθέστατα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.

Τι καταλαβαίνει ο μακροχρόνια άνεργος, ο χαμηλοσυνταξιούχος, ο φτωχός, ο μικροεισοδηματίας διαβάζοντας τη μακροσκελέστατη ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών; Ότι από αυτή την κυβέρνηση δεν μπορεί να προσδοκά κάτι, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον:

♦ Ο ΕΝΦΙΑ, κατ’ αυτούς, δεν γίνεται να καταργηθεί για να μην χαθούν 2 δισεκατομμύρια ευρώ.

♦ Επιδόματα ανεργίας δεν μπορούν να υπάρξουν και ας καταβάλλονται σήμερα σε μόλις 90.000 άτομα επί συνόλου ενός εκατομμυρίου ανέργων στον ΟΑΕΔ.

♦ Ούτε η 13η σύνταξη μπορεί να υπάρξει για αυτούς που διαβιούν με λιγότερα από 700 ευρώ τον μήνα.

Στην πολιτική κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ να απευθυνθεί σε συγκεκριμένα κοινωνικά στρώματα με συγκεκριμένες προτάσεις και να ορίσει προτεραιότητες (ουσιαστικά να ορίσει με σαφήνεια το γήπεδο στο οποίο κινείται και το κοινό στο οποίο απευθύνεται), η κυβέρνηση επέλεξε να απαντήσει μέσω τεχνοκρατών με φράσεις όπως:

♦ «Ο μόνος τρόπος για να αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία είναι η μεταφορά πόρων προς τους εξαγωγικούς τομείς και η διεξαγωγή επενδύσεων από ελληνικά και ξένα κεφάλαια. Επομένως η ενίσχυση της ζήτησης, εάν προηγουμένως δεν έχει αναβαθμιστεί η παραγωγική δυνατότητα από την πλευρά της προσφοράς, θα οδηγούσε απλώς στην άνοδο των εισαγωγών, όπως συνέβη και στο πρόσφατο παρελθόν, και την επιστροφή σε ελλειμματικό Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών».

♦ «Δεν υπάρχει καμία τεκμηρίωση ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ θα έχει αναπτυξιακό αποτέλεσμα (πέρα από το δημοσιονομικό της κόστος). Αντιθέτως, είναι πολύ πιθανό ότι θα επιδράσει αυξητικά στο ποσοστό ανεργίας και θα πλήξει τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, κυρίως των εξαγωγικών επιχειρήσεων, σε μία εποχή που η ανταγωνιστικότητα ανακάμπτει».

Η κυβέρνηση, λοιπόν, η οποία έχει – υποτίθεται με δεδομένη την παρουσία της τρόικας – το πεπόνι και το μαχαίρι για την άσκηση της οικονομικής πολιτικής, λέει ανοιχτά ότι σε αυτή τη φάση δεν πρέπει να τονωθεί η ζήτηση (δηλαδή να μην αυξηθούν κατώτατοι μισθοί, συντάξεις κ.λπ.) για να μην διακινδυνεύσουν η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.

Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης εξελίσσεται έτσι σε πολιτικό Βατερλό για το κυβερνών κόμμα, καθώς, εκεί που προσδοκούσαν ότι θα εξαγγείλουν γενναίες ελαφρύνσεις δίδοντας προοπτική και ελπίδα σε πολίτες - ψηφοφόρους, τελικά εμφανίστηκαν να απαντούν με μένος στην αντιπολίτευση ξεκαθαρίζοντας σε εκατομμύρια πολίτες (και μάλιστα τους έχοντες περισσότερη ανάγκη) ότι... λεφτά γιοκ.

Επιλογή «γηπέδου»

Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης χρησιμοποίησαν το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης για να ξεδιπλώσουν το πρόγραμμά τους. Διάνθισαν τις ομιλίες τους με έντονο προεκλογικό άρωμα, υποσχέθηκαν παροχές και έξοδο από τα μνημόνια. Δεν έκαναν όμως μόνον αυτά. Ουσιαστικά, μέσα από τις ομιλίες τους, επέλεξαν «στρατόπεδα». Οι υποσχέσεις του καθενός ήταν κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του εκλογικού σώματος στο οποίο ήθελε να απευθυνθεί ο κάθε πολιτικός αρχηγός.

1. Από τη μία ο Αντώνης Σαμαράς δεν συμπεριέλαβε ούτε μια λέξη στην ομιλία του για τα κατώτερα στρώματα: τους φτωχούς, τους ανέργους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, ενώ δεν υποσχέθηκε καν ότι θα επαναληφθεί και το 2015 η διανομή του κοινωνικού μερίσματος σε αυτούς που εμφανίζουν τα χαμηλότερα εισοδήματα.

Ό,τι είχε να πει ο πρωθυπουργός σε επίπεδο φορολογικών παροχών και διευκολύνσεων αφορούσε τις επιχειρήσεις, τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους με τα υψηλότερα εισοδήματα, στους στρατιωτικούς, ακόμη και μικρή μερίδα ιδιοκτητών ακινήτων (αυτών που έχουν περισσότερα από ένα ακίνητα στην κατοχή τους).

2. Από την άλλη, ο Αλέξης Τσίπρας «στόχευσε» στις (σαφώς πολυπληθέστερες) ομάδες των ανέργων, των χαμηλοσυνταξιούχων, των ανθρώπων που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, των μικροπαραγωγών κ.λπ.

Το αν τα όσα είπε καθένας γίνονται πιστευτά ή όχι από την κοινή γνώμη είναι άλλης τάξεως θέμα. Το αν το κόστος των «μέτρων Τσίπρα» είναι 11, 17 ή 27 δισεκατομμύρια ευρώ επίσης. Το ζήτημα είναι ότι, με μια προσεκτική ανάγνωση των ομιλιών που εκφώνησαν οι δύο πολιτικοί αρχηγοί, οι πολίτες - ψηφοφόροι γνωρίζουν πλέον τι μπορούν να περιμένουν από τον καθένα όταν θα έρθει η ώρα της εκλογής νέας κυβέρνησης.

Σαμαράς και Τσίπρας δεν περιορίστηκαν στην ανάδειξη ιδεολογικών διαφορών (αριστερός ή δεξιός, κρατιστής ή νεοφιλελεύθερος, υπέρμαχος του δημόσιου ή του ιδιωτικού ρόλου των τραπεζών), αλλά μπήκαν και σε... λεπτομέρειες ώστε οι ψηφοφόροι να γνωρίζουν – ίσως όχι με την ακρίβεια των αριθμών και των παραδειγμάτων, αλλά τουλάχιστον σε γενικές γραμμές – τι είναι αυτό που τους περιμένει αν ο ένας ή ο άλλος επικρατήσει στην εκλογική μάχη όποτε και αν αυτή γίνει.

Φορολόγηση ακινήτων

Η κυβέρνηση εξακολουθεί να υπερασπίζεται τον ΕΝΦΙΑ. Αν όχι αυτόν καθ’ αυτόν τον φόρο, τουλάχιστον τη «λογική» του, η οποία είναι η εξής: φορολογούμε ό,τι ακίνητο υπάρχει επιτυγχάνοντας με αυτόν τον τρόπο την περίφημη «διεύρυνση της φορολογικής βάσης». Δεν γλιτώνει κανείς, ούτε καν οι ιδιοκτήτες πρώτης κατοικίας, ούτε και οι έχοντες την ψιλή κυριότητα φορολογούμενοι, οι οποίοι επί της ουσίας δεν έχουν καμία «εξουσία» πάνω στο ακίνητο και περιμένουν τον θάνατο του επικαρπωτή για να την αποκτήσουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, μιλάει πλέον ανοικτά για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ με αυτή τη μορφή και την επαναφορά ενός φόρου τύπου ΦΜΑΠ, όπως αυτού που ίσχυσε στην Ελλάδα τα τελευταία 15 χρόνια με εξαίρεση το 2008 και το 2009. Προφανώς οι μεγαλοϊδιοκτήτες δεν θα ήθελαν μια τέτοια εξέλιξη, κάτι που κατέστη σαφές και από την ανακοίνωση που εξέδωσε την Κυριακή η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων.

Η ΠΟΜΙΔΑ εκπροσωπεί κυρίως τους έχοντες μεγάλη περιουσία και δεν θα ήθελε μια τέτοια εξέλιξη. Είναι σαφής η αναφορά που συμπεριέλαβε σε γραπτή της ανακοίνωση:

«Οι εξαγγελίες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη σε σχέση με τη σχεδιαζόμενη επιβολή νέου “προοδευτικού Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΜΑΠ)” δείχνουν ότι ο ΕΝΦΙΑ μπορεί να μας φανεί πραγματικός “παράδεισος” σε σχέση με την “κόλαση” ενός “προοδευτικότερου” και “δικαιότερου” ΦΜΑΠ σαν αυτόν που σκιαγράφησε ο κ. πρόεδρος. Η διαφορά κατέστη σαφής και από την ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Οικονομικών προχθές: η κυβέρνηση τάσσεται υπέρ του διευρυμένου φόρου εκτιμώντας ότι σε διαφορετική περίπτωση θα χαθούν έσοδα άνω των δύο δισεκατομμυρίων ευρώ».

Φόρος εισοδήματος

Το υπουργείο Οικονομικών κατήγγειλε τον ΣΥΡΙΖΑ για την πρότασή του να προτείνει αύξηση του αφορολογήτου στα επίπεδα των 12.000 ευρώ. Υποστηρίζει ότι το μέτρο θα κοστίσει περίπου 2,5 δισ. ευρώ και θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα στην αύξηση των φορολογικών συντελεστών στα ανώτερα κλιμάκια («εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα αυξήσει τους συντελεστές στα μεσαία κλιμάκια μεταξύ 12.000 - 42.000 ευρώ, όπου βρίσκεται και ο μεγάλος όγκος των φορολογουμένων;» αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Εδώ βεβαίως υπάρχει μια ανακρίβεια από το υπουργείο Οικονομικών. Ο κύριος όγκος των φορολογουμένων δεν βρίσκεται πλέον στο εισοδηματικό κλιμάκιο από τα 12.000 έως τα 42.000 ευρώ, αλλά στο κλιμάκιο έως τα 12.000 ευρώ. Ανεξάρτητα από αυτό, και στο ζήτημα της φορολογίας τα δύο κόμματα έχουν επιλέξει διαφορετικά «στρατόπεδα».

Τι είπε στη δική του ομιλία ο Αντώνης Σαμαράς στη ΔΕΘ; Ότι θα μειώσει τον ανώτατο συντελεστή της κλίμακας φορολογίας εισοδήματος μισθωτών - συνταξιούχων από το 42% που είναι σήμερα στο 32%. Σε ποιους απευθύνθηκε, δηλαδή, ο πρωθυπουργός; Στους έχοντες εισοδήματα άνω των 42.000 ευρώ από μισθούς και συντάξεις. Και ποιους δεν θέλει να πειράξει; Τα λεγόμενα «μεσαία» εισοδήματα. Αυτά πλέον ορίζονται και ποσοτικά. Η κυβέρνηση θέλει να απευθύνεται σε αυτούς που εξακολουθούν να εισπράττουν ποσά της τάξεως των 15.000 - 20.000 ευρώ.

Φορολόγηση επιχειρήσεων

Είναι σαφής ο διαφορετικός ρόλος που επιφυλάσσει το κάθε κόμμα για τον επιχειρηματικό κόσμο. Ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε ανοικτά ότι το μεγαλύτερο πακέτο των όποιων φορολογικών ελαφρύνσεων ουσιαστικά θα καταλήξει στις επιχειρήσεις. Η μείωση του φορολογικού συντελεστή από το 26% στο 15% συνιστά παροχή κόστους άνω του 1 δισ. ευρώ.

Η κυβέρνηση ποντάρει στο ότι η μείωση των κερδών για τις επιχειρήσεις θα αυξήσει την ανταγωνιστικότητα του παραγόμενου προϊόντος και θα απελευθερώσει επενδυτικά κεφάλαια, τα οποία – θεωρητικά – θα οδηγήσουν σε επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας. Αυτό, βέβαια, έχει πάντοτε τον κίνδυνο ο κρατικός προϋπολογισμός να απολέσει τα φορολογικά έσοδα και οι επιχειρήσεις, αντί να επανεπενδύσουν τα κεφάλαια, να τα βγάλουν εκτός συνόρων υπό μορφή μερισμάτων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, δεν μίλησε για βαρύτερη φορολόγηση των επιχειρήσεων από αυτή που υπάρχει σήμερα. Ουσιαστικά απέφυγε κάθε αναφορά με εξαίρεση τη χορήγηση επιδοτήσεων προκειμένου να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.

Ο ρόλος των τραπεζών

Στην ανακοίνωσή του το υπουργείο Οικονομικών εμφανίστηκε κάθετα αντίθετο στο ενδεχόμενο να υπάρξει «σεισάχθεια» στα κόκκινα δάνεια, χωρίς βέβαια να ξεκαθαρίζει ποιες είναι οι πιθανότητες να εισπραχθούν τα ληξιπρόθεσμα ποσά, το ύψος των οποίων έχει φτάσει ήδη στα 77 δισ. ευρώ. Φοβάται ότι, μέσα από τη διευθέτηση των ιδιωτικών δανείων, θα απαιτηθεί νέα κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών, με αποτέλεσμα να απαιτηθούν περισσότερα χρήματα, άρα αύξηση του δημόσιου χρέους.

Είναι ξεκάθαρη η διαφορετική αντίληψη και στο συγκεκριμένο θέμα, καθώς η μια πλευρά (ΣΥΡΙΖΑ) τάσσεται υπέρ της ενίσχυσης του ρόλου του Δημοσίου στη διοίκηση των τραπεζών, ενώ η πλευρά της Ν.Δ. προφανώς δεν θέλει να ακούει για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Από το Ποντίκι, μέσω "Το Γρέκι"

Πόρτα εξόδου από το Δημόσιο σε 6.500 υπαλλήλους μέχρι το τέλος του 2014

Για 6.500 απολύσεις στο Δημόσιο έχει δεσμευθεί η κυβέρνηση πως πρέπει να γίνουν μέχρι το τέλος του 2014, κάτι που αναμένεται να φτάσει την κόντρα με την αξιωματική αντιπολίτευση στα άκρα. Αφορμή για περαιτέρω κλιμάκωση της αντιπαράθεσης είναι και η γνωστοποίηση της πρόθεσης των 19 δημάρχων προερχομένων από τον ΣΥΡΙΖΑ να μην εφαρμόσουν την αξιολόγηση και να μη συνδράμουν στη διεξαγωγή των ελέγχων για... παράνομες μετατροπές συμβάσεων.

Η κυβέρνηση κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για πολιτική κάλυψη στο αντάρτικο των 19 δημάρχων που εκλέχτηκαν με ψηφοδέλτια της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και μιλά για συνδρομή σε παρανομία. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του απαντά πως οι επίορκοι, όπως επικαλείται η κυβέρνηση, μπορούν να εντοπιστούν και με έναν απλό έλεγχο από τον ΑΣΕΠ δεν χρειάζεται απογραφή και αξιολόγηση των υπαλλήλων.

Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης τονίζει από την πλευρά του, ότι η αξιολόγηση θα γίνει ακόμα και με συνδρομή της αστυνομίας, ενώ προ ημερών είχε κάνει λόγο για πολιτικούς προστάτες.

«Δεν μπορεί να είναι τιμητές του Δημοσίου, αυτοί που το ξεχαρβάλωσαν», έγραψε στο Facebook η περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου. «Ο έλεγχος των πλαστών πτυχίων διενεργείται υποχρεωτικά βάσει νομοθετικής πρόβλεψης από τις Διευθύνσεις Διοικητικού των δημοσίων υπηρεσιών και μάλιστα υποχρεούνται να ενημερώνουν για τα αποτελέσματα των ελέγχων τους το Σώμα Επιθεωρητών, το οποίο δειγματοληπτικά ελέγχει τις διαδικασίες που ακολουθούν οι Διευθύνσεις Διοικητικού. Ωραίο το παραμύθι σας, αλλά δεν έχει δράκο. Εμείς δεν διορίσαμε κανέναν, δεν μπορεί να είναι τιμητές του δημοσίου αυτοί που το ξεχαρβάλωσαν», λέει χαρακτηριστικά η κα Δούρου.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «Εθνος», στον ΣΥΡΙΖΑ δεδομένου του αριθμού των απολύσεων για τις οποίες έχει δεσμευθεί η κυβέρνηση, μιλούν για κρυφή ατζέντα απολύσεων στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Από τις 6.500 απολύσεις που πρέπει να γίνουν το ποσοστό εκείνων που θα προκύψουν από τις τάξεις των επίορκων, δηλαδή όσων διαθέτουν πλαστά ή παραποιημένα δικαιολογητικά, θα είναι μικρό και έτσι μένει ένα μεγάλο μέρος να καλυφθεί από υπαλλήλους που υπηρετούν κανονικά και χωρίς παρανομίες επί ολόκληρες δεκαετίες.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του υπουργείου διοικητικής μεταρρύθμισης οι επίορκοι δεν θα ξεπεράσουν τους 1.000. Αρα, απομένουν 5.500 απολύσεις οι οποίες πρέπει να βρουν «δεξαμενή». Κατά συνέπεια, μεγάλο μέρος από αυτούς θα προέλθει από τις τάξεις των υπαλλήλων που ήδη βρίσκονται σε διαθεσιμότητα, αλλά και πάλι ο αριθμός φαίνεται ότι δεν καλύπτεται. Κατά τους υπολογισμούς στους οποίους έχουν προχωρήσει στελέχη περιφερειών και δήμων υπάρχει ένας αριθμός που μπορεί να φτάνει ακόμη και τις 2.000 άτομα που θα πρέπει να καλυφθεί από τα Νομικά Πρόσωπα και τις επιχειρήσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Από iefimerida, μέσω "Το Γρέκι"

400 ευρώ τη μέρα... κοστίζει ο κλόουν της Μέρκελ

Μητέρα ανάγκασε την κόρη της να «κοιμηθεί» με 1.800 άντρες!

Σοκαριστικές αποκαλύψεις πραγματοποίησε μία γυναίκα από την Ουαλία, η οποία δεν θέλησε να αποκαλύψει το πραγματικό της όνομα και η οποία παραδέχθηκε ότι η μητέρα της ήταν μέλος σατανιστικής αίρεσης και 
την ανάγκασε να πάει με 1.800 άνδρες μέχρι τν ηλικία των 18 ετών.

Όπως αποκάλυψε, έγινε κι εκείνη μέλος της αρρωστημένης αυτής αίρεσης αφού η μητέρα της την ανάγκασε να την παρακολουθεί την ώρα που έκανε σεξ με τον ηγέτη της ομάδας Colin Batley, όταν ήταν ακόμα επτά ετών.

Στην ηλικία των 11 έπεσε θύμα βιασμού δύο φορές από τον αρχηγό και τρία χρόνια αργότερα το ζευγάρι την ανάγκασε να συμμετάσχει σε ομαδικό σεξ με την μητέρα της μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.

Ο Colin Batley και η μητέρα της καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν για την συστηματική σεξουαλική κακοποίηση της κοπέλας, ενώ την ίδια τύχη είχε η σύζυγος του Batley και μία ιερόδουλη, οι οποίες συμμετείχαν επίσης στα σεξουαλικά όργια της ομάδας.

Ανατριχιαστικά ήταν όσα είδαν το φως της δημοσιότητας κατά τη διάρκεια της δίκης. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο Batley φορούσε ρόμπα με κουκούλα και τραγουδούσε ύμνους πριν εκτονώσει τα άγρια σεξουαλικά του ένστικτα σε γυναίκες και παιδιά.

Μέσα στο σπίτι του είχε φτιάξει έναν βωμό, πάνω στον οποίο είχε τοποθετήσει φίδια, ενώ γύρω του προσεύχονταν τα μέλη της σατανιστικής αίρεσης.

Η γυναίκα, που πλέον έχει δημιουργήσει την δική της οικογένεια, αποκάλυψε τη φριχτή ιστορία που έζησε στην εφημερίδα Daily Mail. «Τίποτα δεν μπορεί να με πληγώσει πιο πολύ, από αυτό που μου έκανε η ίδια μου η μητέρα και αυτός ο άνδρας. Η μητέρα μου είναι μία πολύ κακιά γυναίκα και δεν πρόκειται να την συγχωρήσω ποτέ. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να σε κακοποιεί η ίδια σου η μητέρα» είπε χαρακτηριστικά.

Πρόσφατα μάλιστα, η γυναίκα, αποκάλυψε όλα όσα έζησε σε ένα βιβλίο. Σ΄ αυτό περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια, πώς η μητέρα της την εξώθησε στην πορνεία και την ανάγκασε να κοιμηθεί με σχεδόν 2.000 άνδρες μέχρι που έκλεισε τα 18, δίνοντας τα χρήματα που έβγαζε στην αίρεση. Το σατανικό ζευγάρι, έκανε τα παιδιά να πιστεύουν ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα αποδείξουν την πίστη τους στον… Θεό τους και τα εκβίαζαν ψυχολογικά.

«Ήμουν 11 όταν με βίασε γι πρώτη φορά και το χειρότερο από όλα ήταν ότι εκείνος το παρουσίαζε σαν να ήταν δική μου επιλογή. Ήταν απαίσια. Ήταν ό,τι πιο οδυνηρό μου είχε συμβεί, αλλά μου έλεγε ότι ήταν ο δρόμος μου και ότι αν δεν τον έκανα θα καιγόμουν στην κόλαση. Ο Batley γνώριζε καλά πώς να χειραγωγεί τους άλλους», είπε η ίδια.

Στα 14 της αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει, ενώ στα 17 έμεινε έγκυος από τον πατριό της. Ένα χρόνο μετά τη γέννηση του παιδιού τους έφυγε κρυφά από το σπίτι και δεν ξαναείδε ποτέ ξανά την μητέρα και τον πατριό της μέχρι την καταδίκη τους το 2011.

Πρώτο ραντεβού: όλα κρίνονται στα πρώτα 12 λεπτά!

		«Έχω απόψε ραντεβού…», το πρώτο και σημαντικότερο! Και τελικά σύμφωνα με βρετανική δημοσκόπηση, μόλις 12 λεπτά αρκούν για να αποφασίσει κάποιος εάν του αρέσει ή όχι το πρόσωπο που κάθεται απέναντί του.

Στη δημοσκόπηση έλαβαν μέρος 2000 ενήλικες και αυτοί είναι οι σημαντικότερες παράμετροι για το πρώτο… «test drive»:

Το 64% των ερωτηθέντων είπαν ότι κρίνουν θετικά τον απέναντί τους αν χαμογελάει.  

Το 58% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι είναι πολύ σημαντικό αν τους κοιτάζει στα μάτια.

Τρίτο σημαντικότερο κριτήριο είναι να έχει δροσερή αναπνοή (45% των ερωτηθέντων), καλό τόνο φωνής (25%) και να είναι ντυμένος έξυπνα (23%).

Αντίστοιχα, τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που απωθούν αμέσως τον/την επίδοξο σύντροφο είναι η «βαριά» μυρωδιά του σώματος (το 59% των εθελοντών δήλωσαν πως θα το έβαζαν στα πόδια, αν έβγαιναν ραντεβού με κάποιον που δεν μοσχομύριζε) και η κακοσμία του στόματος (53%).

Το 38% είπαν ότι δεν θα έβγαιναν ποτέ δεύτερο ραντεβού με κάποιον που έχει την κακή συνήθεια να ορκίζεται, ενώ το 36% είπαν πως βρίσκουν απωθητικό το ατημέλητο ντύσιμο και το 33% την έλλειψη χαμόγελου.