Είναι κατά κάποιο τρόπο πρωτόγνωρες οι εικόνες που βλέπουμε. Ειδικά για τους νεώτερους η θέα ενός αρχηγού κόμματος και των βουλευτών του με χειροπέδες είναι πραγματικά κάτι ανήκουστο. Όσο κι αν κάποιοι από εμάς το είχαν ευχηθεί εδώ και πολύ καιρό. Είτε για τους πρωταγωνιστές των ημερών είτε για τους άλλους.
Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης
«Ξημερώνει μία καλή μέρα για πρώτη φορά μετά από καιρό», έγραφαν πολλοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το πρωί του Σαββάτου θέλοντας να δείξουν την ικανοποίησή τους με τις συλλήψεις των Χρυσαυγιτών. «Επιτέλους να σαπίσουν στην μπουζού οι @#$%#@», έλεγαν άλλοι. Το αποτέλεσμα της δικαιοσύνης το είχαν αφενός προκαταβάλει και αφετέρου είχαν καταπατήσει κάθε έννοια τεκμηρίου αθωότητας. Όσο κι αν κάποιοι χαμογελούν με τις εικόνες του «επαναστάτη» Κασιδιάρη με τις χειροπέδες που φτύνει τις κάμερες, ή με την εικόνα του Μιχαλολιάκου να…σφίγγεται, καλό θα ήταν να μην χαίρονται. Τουλάχιστον όχι ακόμη
Θέλω να πιστεύω πως ο αποτελεσματικός μέχρι στιγμής υπουργός Δημοσίας Τάξεως, Νίκος Δένδιας, αλλά και ολόκληρη η Αστυνομία ήξεραν τι έκαναν και πότε έπρεπε να «χτυπήσουν». Άλλωστε η περίπτωση όπως είπαμε είναι από τις λίγες, καθώς πρόκειται για βουλευτές ενός κόμματος που όχι μόνο βρίσκεται στην Βουλή αλλά εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις εδώ και ένα χρόνο τρίτη -αδιαμφισβήτητη- δύναμη στην χώρα. Η δίκες ωστόσο δεν είναι ποτέ όσο προβλέψιμες θα θέλαμε. Χωρίς να χρειαστεί να μπούμε σε λεπτομέρειες στην δίκη της 17 Νοέμβρη αμφισβητήθηκαν και με κίνδυνο να καταρριφθούν μάλιστα, αρκετά από τα στοιχεία που ενοχοποιούσαν ορισμένους από τους κατηγορουμένους.
Δεν θέλω να φανταστώ τις εξελίξεις το επόμενο λεπτό της δίκης σε περίπτωση που οι βουλευτές τουλάχιστον της Χρυσής Αυγής αθωωθούν! Μπορείτε να διανοηθείτε πώς θα εκμεταλλευτούν την αθώωσή τους; Κάθε πανηγυρισμός για την σύλληψή τους θα μετατραπεί σε ανάθεμα και πολλοί θα εύχονταν να μην είχαν συλληφθεί ποτέ οι Χρυσαυγίτες. Φασίστες όπως είναι οι Χρυσαυγίτες θα εκμεταλλευτούν στο έπακρο την –υποτιθέμενη λέμε τώρα- αθώωσή τους και θα εμφανιστούν ως οι ήρωες της χώρας που το «σάπιο πολιτικό κατεστημένο προσπάθησε να τους χτυπήσει αλλά δεν τα κατάφερε γιατί αυτοί είναι αληθινοί». Όχι δεν είναι φαντασία. Είναι εφιάλτης. Γι’αυτό ας είμαστε προσεκτικοί και ας κρατάμε μικρό καλάθι όπως
λέει και ο συνάδελφος Γιώργος Κοκκόλης.
Περνώντας στον δεύτερο προβληματισμό, οι Χρυσαυγίτες από το πρώτο δευτερόλεπτο προσπαθούν να δώσουν χαρακτήρα πολιτικής δίωξης στην υπόθεση. Διώκονται, λένε, για τα πολιτικά τους πιστεύω. Ο Κασιδιάρης μάλιστα έφτυσε και την κάμερα ενώ φώναξε και «Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η Χρυσή Αυγή»… Βρε τι μας θυμίζουν όλα αυτά…
Ήταν στις 6 Φεβρουαρίου του 2013 όταν ο Δημήτρης Πολίτης έφτυνε την κάμερα και ο ««Τοξοβόλος» Γιάννης Μιχαηλίδης φώναζε «ζήτω η αναρχία».
Είμαστε σίγουροι πως το άλλο άκρο είναι ανύπαρκτο και ο υπόκοσμος και οι εγκληματικές και τρομοκρατικές οργανώσεις είναι μόνο… «δεξιοβαρείς» στην χώρα μας;
Όχι η 17 Νοέμβρη δεν ήταν ένα «νόμιμο πολιτικό κόμμα» όπως καυχιέται η Χρυσή Αυγή, ωστόσο στην ρητορική της βλέπουμε πολλά κοινά σημεία με το εθνικιστικό κόμμα, όσο κι αν δεν αρέσει αυτό σε πολλούς…
Αρκεί να διαβάσουμε τις δηλώσεις του Χριστόδουλου Ξηρού και του Ηλία Κασιδιάρη για να δούμε πως τα άκρα μπορεί να είναι απέναντι αλλά στην ουσία ταυτίζονται.
Ο ένας,
από τις φυλακές Κορυδαλλού με αφορμή τις συλλήψεις των Χρυσαυγιτών είπε πως η μάχη με τον φασισμό πρέπει να γίνεται στον δρόμο, συνέχισε όμως λέγοντας πως «η ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (και λοιποί κολαούζοι) είναι και παραμένουν ο πραγματικός κίνδυνος για τον λαό, είναι και παραμένουν η μεγαλύτερη εγκληματική συμμορία της χώρας». Βρε βρε τι μας θυμίζει, τι μας θυμίζει… Α ναι, τα λόγια του Ηλία Κασιδιάρη…
Ο Ηλίας λοιπόν στις 25 Σεπτεμβρίου, τρεις ημέρες προτού συλληφθεί, είπε στο περιστύλιο της Βουλής πως η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ είναι εγκληματικές οργανώσεις, ενώ προανήγγειλε, ότι η Χρυσή Αυγή θα καταθέσει φακέλους στη Δικαιοσύνη προκειμένου «χαρακτηριστούν εγκληματικές οργανώσεις τα κόμματα της κλεπτοκρατίας, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία και της αριστερής τρομοκρατίας, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ». Τον πρόλαβαν οι εξελίξεις… Οι ομοιότητες στην κρίση σας…
Να θυμίσουμε επίσης έναν άλλον μη ακραίο, τον νεαρό Νίκο Ρωμανό ο οποίος κατηγορείται για συμμετοχή στην Συνομωσία των Πυρήνων της Φωτιάς. Ο 20χρονος μετά την ληστεία στο Βελβεντό συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον της δικαιοσύνης. Ο νεαρός Ρωμανός ο οποίος αρνείται την συμμετοχή στους Πυρήνες της Φωτιάς, παραδέχεται όμως την εμπλοκή του στον ευρύτερο «εξεγερσιακό χώρο», όσο κι αν μας φαίνεται περίεργο δεν χρησιμοποιεί και πολύ διαφορετική ρητορική από αυτήν της Χρυσής Αυγής.
Οι Χρυσαυγίτες σύμφωνα με το πόρισμα θεωρούν
για φυλετικούς λόγους πολλούς από τους συμπολίτες μας «υπανθρώπους», γι’ αυτό έχουν το δικαίωμα να τους μαχαιρώνουν και να τους ξυλοκοπούν. Ποια η σχέση λοιπόν με τον Ρωμανό; Διαβάστε τι έγραφε ο νεαρός στις 20 Φεβρουαρίου του 2013 μέσα από τις φυλακές Αυλώνα: «Δεν αναγνωρίζω τις διαδικασίες τους, ούτε το δικαίωμα να με κρίνουν υπάνθρωποι, όπως ο Μόκκας, που για μένα δεν έχουν ούτε το δικαίωμα στη ζωή». * Ο Δημήτρης Μόκκας είναι ο εφέτης ανακριτής.
Έχουμε δηλαδή ένα άτομο το οποίο για ιδεολογικούς λόγους θεωρεί «υπάνθρωπο» έναν συμπολίτη μας και πιστεύει πως δεν έχει κανένα δικαίωμα στην ζωή. Συγχωρήστε με αλλά εγώ δεν βλέπω ΚΑΜΜΙΑ διαφορά στις δύο περιπτώσεις ρητορικής.
Τα άκρα στην Ελλάδα υπάρχουν και είναι δύο. Η θεωρία αυτή δεν είναι ανιστόρητη, αλλά όσοι την αρνούνται είναι οι ανιστόρητοι. Το θέμα είναι όμως πως το έτερο άκρο σε σχέση με την Χρυσή Αυγή ΔΕΝ είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ούτε πρόκειται να γίνει όσο κι αν το προσπαθούν ορισμένοι.
ΥΓ. Δεν θέλω να μπω σε ιστορικές λεπτομέρειες, αλλά έχω μόνο να σχολιάσω το εξής: Αν η Σοβιετική Ένωση την περίοδο του Ιωσήφ Στάλιν με τους 40.000.000 νεκρούς ανθρώπους (τέσσερις Ελλάδες σε πτώματα) δεν ήταν το άλλο άκρο σε σχέση με την Ναζιστική Γερμανία του Αδόλφου Χίτλερ, τότε ποιο ήταν;
