Από την ημέρα που τα Σωματεία της Πιερίας μας εμπιστευτήκαν και μας έδωσαν την δυνατότητα να διοικήσουμε την ΕΠΣ ΠΙΕΡΙΑΣ, όλοι εμείς που έχουμε αναλάβει αυτό το δύσκολο έργο έχουμε βάλει ως στόχο η Ένωση να γίνει αντάξια της ιστορίας του Πιερικού ποδοσφαίρου.
Ειδικά στον τομέα των υποδομών, έχουμε θέσει πολύ υψηλά κριτήρια λειτουργίας και δεν πρόκειται να αλλάξουμε κάτι σε αυτό όσο και αν οι προσωπικές βλέψεις τα όνειρα και ψευδαισθήσεις ορισμένων θα θέλανε .
Είμαστε εδώ για να μπορέσει το Πιερικό ποδόσφαιρο να γίνει καλύτερο και θα γίνει όσο και αν κάποιοι θέλουν να προτάξουν το «εγώ» τους απέναντι στο κοινό καλό.
Δεν δεχόμαστε μομφές απειλές και προσωπικές επιθέσεις. Η διαδρομή το ήθος και οι στόχοι μας μιλάνε για εμάς. Αν κάποιοι δεν ακούνε θα επανέλθουμε.
Προς το παρών καλό είναι ορισμένοι, «ειδικά γονείς», να διαβάσουν την παρακάτω επιστολή την οποία έστειλε ένας νεαρός Ισπανός ποδοσφαιριστής στον πατερά του !!!!!!
"Αγαπημένε μου πατέρα,
Δεν ξέρω πως να στο πω. Σίγουρα πιστεύεις ότι το κάνεις για το καλό μου, αλλά δεν μπορώ να μην αισθάνομαι άσχημα, να μην αισθάνομαι παράξενα..
Μου έκανες δώρο μια μπάλα, ενώ καλά καλά δεν είχα αρχίσει να περπατάω. Ακόμα δεν είχα ξεκινήσει το σχολείο και με έγραψες στην ομάδα. Μου αρέσει να προπονούμαι μέσα στην εβδομάδα, να κάνω πλάκες με τους φίλους μου και να παίζω τις Κυριακές, όπως κάνουν οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές.
Αλλά όταν έρχεσαι στο γήπεδο δεν ξέρω… δεν είναι όπως πρώτα. Πλέον δε με χειροκροτείς όταν τελειώνει ο αγώνας, ούτε μου παίρνεις ένα χυμό και ένα σάντουιτς.
Πηγαίνεις στην κερκίδα και σκέφτεσαι ότι όλοι είναι εχθροί, βρίζεις τους διαιτητές, τους προπονητές, τους ποδοσφαιριστές, τους γονείς…
Γιατί άλλαξες;
Νομίζω ότι υποφέρεις και δεν καταλαβαίνω το λόγο.
Μου επαναλαμβάνεις ότι είμαι ο καλύτερος, ότι οι υπόλοιποι δεν αξίζουν τίποτα μπροστά μου, και όποιος έχει αντίθετη γνώμη κάνει λάθος, και ότι το πιο σημαντικό πράγμα είναι η νίκη.
Αυτός ο προπονητής που λες ότι είναι ανίκανος, είναι φίλος μου, είναι αυτός που μου μαθαίνει να διασκεδάζω παίζοντας.
Το παιδί που μπήκε την περασμένη εβδομάδα στη θέση μου, θυμάσαι; Ναι, αυτός που κριτίκαρες όλο το παιχνίδι, γιατί όπως λες, δεν κάνει ούτε για να μου κουβαλάει τη τσάντα. Αυτό το παιδί είναι στην τάξη μου. Όταν τον είδα τη Δευτέρα ντράπηκα. Δεν θέλω να σε απογοητεύσω. Κάποιες φορές πιστεύω ότι δεν έχω την ποιότητα που χρειάζεται για να γίνω επαγγελματίας να κερδίσω εκατομμύρια, όπως ονειρεύεσαι.
Με καταπιέζεις.
Έχω σκεφτεί ακόμα και να τα παρατήσω. Αλλά μου αρέσει τόσο το ποδόσφαιρο….
Μπαμπά σε παρακαλώ, μη με αναγκάσεις να σου πω ότι δεν θέλω να έρχεσαι να με βλέπεις να παίζω ποδόσφαιρο"
Η επιστολή αυτή, είχε μεγάλη απήχηση στην Ισπανία και το γράμμα τοιχοκολλήθηκε έξω από πολλά αθλητικά κέντρα και γυμναστήρια.
Επιλέξαμε να την αναδημοσιεύσουμε με την ελπίδα ότι κάποιοι γονείς διαβάζοντάς την θα πάψουν να ζουν τη ζωή τους μέσα από τη ζωή των παιδιών τους.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
