H κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είναι καθεστώς. Κακώς την κατηγορεί η αντιπολίτευση περί αυτού. Εξελέγη με την ψήφο του ελληνικού λαού σε ελεύθερες εκλογές. Υπό την έννοια ότι αυτές δεν αμφισβητήθηκαν. Το πόσο χειραγωγήθηκαν είναι άλλο θέμα. Ζήτημα ισχύος. Η οποία συνδέεται με τις προθέσεις της κυβέρνησης αλλά και με τις δυνατότητες μιας οργανωμένης αντιπολίτευσης, αν υπάρχει, να αμύνεται θεσμικά και να ακυρώνει τα όποια παιχνίδια.
Σε κάθε περίπτωση, η Δημοκρατία μας ακόμη και στην κατάσταση που ευρίσκεται σήμερα, ημιθανής και σακατεμένη, έχει δυνάμεις που μπορούν να αντισταθούν σε πρακτικές ξένες προς το πνεύμα της. Δεν είναι υπήκοοι όλοι. Καθεστώς λοιπόν δεν είναι. Υπάρχει στον κόσμο ψευδαίσθησις ελευθερίας. Ωστόσο συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρό.
Η κυβέρνηση αυτή χωρίς να είναι καθεστώς χρησιμοποιεί, όπου ζορίζεται ή όπου διευκολύνεται, καθεστωτικές πρακτικές. Οσα καταγγέλλονται σήμερα στην Αρχή Προστασίας Πολιτικών Δεδομένων για τη διαρροή προσωπικών δεδομένων απόδημων Ελλήνων που θα ψηφίσουν με επιστολική ψήφο και θα προκαλέσουν κατά πάσα πιθανότητα την καταδίκη του υπουργείου Εσωτερικών, ακόμη και με βαρύ πρόστιμο (μετά την αντιπαραβολή των αρχείων), είναι μεν η κορυφή του παγόβουνου, καθώς προστίθενται σε σειρά άλλων καραμπινάτων παραβάσεων και παραβίασης των ατομικών ελευθεριών, αλλά, προσοχή, είναι τα πρώτα που υποσκάπτουν το κύρος της εκλογικής διαδικασίας μετά το 2000. Την εμπιστοσύνη στην εκλογική διαδικασία.
