ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013


ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ 5μηνα ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ ΤΩΡΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΒΛΗΘΟΥΝ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ 3ων ΜΗΝΩΝ.



 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΠΙΕΡΙΑΣ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ


        Η γραμματεία Πιερίας του Π.Α.ΜΕ χαιρετίζει τους δεκάδες εργαζόμενους που δουλεύουν στα 5μηνα προγράμματα, που οργανωμένα και με το δικό τους μπλοκ απέργησαν την Τετάρτη 20 Φλεβάρη και συμμετείχαν στην απεργιακή συγκέντρωση του Π.Α.ΜΕ.
          Οι εργαζόμενοι στα 5μηνα προγράμματα διεκδικούν δεδουλευμένα τριών μηνών, όπως και το δικαίωμα για πλήρη και σταθερή δουλειά με πλήρη μισθολογικά, κοινωνικοασφαλιστικά, εργασιακά δικαιώματα. Οι εργαζόμενοι στο πρόγραμμα δουλεύουν σκληρά σε υπηρεσίες δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα (πράσινο, καθαριότητα, οδηγοί, οικοδομικές κατασκευές, υπηρεσίες σε νοσοκομεία, βρεφονηπιακούς σταθμούς κ.α) που μέχρι την πρόσληψή τους αυτές οι υπηρεσίες είχαν απαξιωθεί από το κράτος και ήταν υποβαθμισμένες.
          Ευθύνη για την κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι έχει η πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης του κεφαλαίου (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) και όσους σιγοντάρουν αυτή την πολιτική (δήμοι, ΙΝΕ/ΓΣΕΕ) που θέλουν εργαζόμενους φθηνούς, εκμεταλλεύσιμους, ευέλικτους και υποτακτικούς που να μην  απαιτούν τα δικαιώματα τους και να ανακυκλώνονται μεταξύ ανεργίας, φτώχειας, περιστασιακής εργασίας.
          Το ταξικό κίνημα, το Π.Α.ΜΕ μαζί με τους εργαζόμενους στα 5μηνα προγράμματα θα οργανώσουν τον αγώνα ώστε άμεσα να καταβληθούν τα δεδουλευμένα, για μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη μισθολογικά, κοινωνικοασφαλιστικά, εργασιακά δικαιώματα, για ουσιαστική προστασία των ανέργων.
          Η ζωή των εργαζομένων δεν έχει ημερομηνία λήξεως, έχουν διαρκείς ανάγκες αυτοί και οι οικογένειες τους. Η διαχρονική αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και τώρα της τρικομματικής κυβέρνησης τους αφαιρεί το δικαίωμα για μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα. Αυτό γίνετε για να ξεπεράσουν οι καπιταλιστές την κρίση τους και να μπουν σε νέο κύκλο κερδοφορίας. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να πληρώσουν την καπιταλιστική οικονομική κρίση γιατί αυτοί δεν ευθύνονται σε τίποτα, παρά μόνο ο ανταγωνισμός και τα  κέρδη των επιχειρηματικών, μονοπωλιακών ομίλων. Τα μέτρα που παίρνουν σήμερα δεν θα είναι προσωρινά, θα είναι μόνιμα γιατί οι επιχειρηματικοί-μονοπωλιακοί όμιλοι χρειάζονται φτηνό εργατικό δυναμικό για να μεγαλώσουν τα κέρδη τους
Οι εργάτες παράγουν τον πλούτο, προσφέρουν στην κοινωνία και ο αγώνας τους σήμερα, για τα δικαιώματα τους, μπορεί και  πρέπει να συνδεθεί με τον άλλο δρόμο ανάπτυξης με τον εργαζόμενο λαό να κάνει κουμάντο σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας.

Μην πανικοβάλλεσαι....Βγες στην αντεπίθεση



http://wwwaristofanis.blogspot.gr

Πέθανε ο Γρηγόρης Μιχαλόπουλος


Σε ηλικία 75 ετών πέθανε σήμερα ο «δημοσιογράφος» και εκδότης του φιλοχουντικού και φασιστικού εντύπου «Ελεύθερη Ώρα» Γρηγόρης Μιχαλόπουλος. 

Υμνητής της χούντας και γνωστός για τις εσχατολογίες του, ολοκλήρωσε την καριέρα του με μια 18ετή πρωτοδίκως και 9ετή από Εφετείο κάθειρξη, για τη συνήθειά του να εκβιάζει γνωστούς επιχειρηματίες αλλά και ιεράρχες με τους οποίους πάντα είχε μια ιδιαίτερη ιδεολογική σχέση.

Φυλακίστηκε και αποφυλακίστηκε με εγγύηση για λόγους υγείας.

Αίσθηση προκαλεί το γεγονός του ότι η ΕΣΗΕΑ απέστειλε στους οικείους του συλλυπητήριο τηλεγράφημα, πράγμα το οποίο σημαίνει πως, παρά τα βαριά ατιμωτικά αδικήματα για τα οποία καταδικάστηκε και που έχουν να κάνουν με την πεμπτουσία της άσκησης του δημοσιογραφικού λειτουργήματος, ο Γρηγόρης Μιχαλόπουλος εξακολουθούσε να θεωρείται μέλος της. 

Επιμέλεια : Παύλος Κιρκασίδης

Ανακοίνωση της ΚΝΕ για την κατάσταση στα στρατόπεδα και τις δηλώσεις του Υπουργού Εθνικής Άμυνας στον Έβρο



            Οι νέοι στρατευμένοι της χώρας μας δεν έχουν καμία ανάγκη από τα «κούφια λόγια» και την «πατρική στοργή» της κυβέρνησης και του Υπουργού Άμυνας.
            Η πολιτική της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων είναι εχθρική απέναντι στη ζωή και τα δικαιώματα των λαϊκών οικογενειών και των νέων στρατευμένων που ανήκουν σ’ αυτές. Μέσα σε συνθήκες γενικευμένης επίθεσης, οι λαϊκές οικογένειες σηκώνουν στις πλάτες τους και το δυσβάστακτο βάρος της θητείας.

            Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση και τα στελέχη της όπου σταθούν και όπου βρεθούν επαναλαμβάνουν πως ο λαός πρέπει να κάνει θυσίες για να «σωθεί η χώρα» και φτάνουν στο σημείο προκλητικά να επικαλούνται το «φιλότιμο» των φαντάρων και των ένστολων, το αστικό κράτος δίνει απλόχερα οικονομική στήριξη και προνόμια στους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές και τους βιομηχάνους, δαπανά δισεκατομμύρια για Νατοϊκούς εξοπλισμούς, δημιουργεί «υπερσώματα» ειδικών δυνάμεων για την καταστολή του «εχθρού λαού».
            Από τη μια τα βάρβαρα μέτρα των κυβερνήσεων που τσακίζουν το λαό και περικόπτουν τα δικαιώματα των στρατιωτών και του μόνιμου προσωπικού, από την άλλη οι κίνδυνοι που προκύπτουν από την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς, δημιουργούν ασφυκτική κατάσταση μέσα στα στρατόπεδα όλης της χώρας.
            Ενώ η κυβέρνηση και η στρατιωτική ηγεσία κωφεύουν, την ίδια στιγμή πυκνώνουν οι καταγγελίες για τις συνθήκες ζωής και στράτευσης, συνολικά για την κατάσταση που επικρατεί μέσα στα στρατόπεδα από στρατιώτες που υπηρετούν τη θητεία τους, με τραγικό επιστέγασμα αυτής της άθλιας κατάστασης τις δύο αυτοκτονίες στον Έβρο.
             Η κυβέρνηση να προχωρήσει σε άμεσα μέτρα κάλυψης βασικών αναγκών των νέων που υπηρετούν:
  • Να καταβάλει επίδομα που να καλύπτει τις βασικές τους ανάγκες.
  • Να υλοποιήσει το αίτημα για δωρεάν μετακίνηση σε όλη τη διάρκεια της θητείας.
  • Να πάρει μέτρα ώστε ούτε 1€ να μην πηγαίνει από την τσέπη των στρατιωτών για αγορά υλικών, σημάτων και άλλων αντικειμένων που αφορούν την εκπαίδευση.
  • Να εξασφαλίσει πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη και περίθαλψη των στρατευμένων, για όλες τις ασθένειες, στα στρατιωτικά ή Δημόσια Νοσοκομεία.
  • Να πάρει μέτρα για την ουσιαστική βελτίωση των όρων ζωής και διαβίωσης μέσα στα στρατόπεδα με εξασφάλιση σύγχρονων και ανθρώπινων υποδομών, πρόγραμμα εκπαίδευσης και υπηρεσιών που να εξασφαλίζει ξεκούραση και ελεύθερο χρόνο, ανάπτυξη δικτύου ψυχολογικής υποστήριξης των στρατιωτών από εξειδικευμένο προσωπικό.

Τόσο ραγιάδες;




Ραγιάδες


“ Ο Λένιν είχε πει κάποτε: «Μη τον φοβάσαι τον πλούσιο. Τον υιό της πλύστρας να φοβάσαι». Από τέτοιους υιούς και κόρες υποφέρουμε αρκετές δεκαετίες τώρα.  ”
Του Κώστα Καπνίση
Ημέρα «γενικής απεργίας» η χθεσινή. Δε θα είμαστε «αντικειμενικοί» ούτε και ευγενικοί πια. Δεν ωφελεί κιόλας. Μετά από κάθε απεργία ή πορεία διαμαρτυρίας ακούμε και διαβάζουμε τα ίδια πράγματα. Αναλύσεις επί αναλύσεων και συμπεράσματα για το τι έγινε ή τι δεν έγινε. Πολλοί θα βρεθούν να πουν για τα «επεισόδια» που δεν έγιναν. Γιατί να γίνουν; Έγιναν τόσες άλλες φορές. Βαρέθηκε ο κόσμος. Δεν «πουλάει» πια.
Πέρα από αυτό όμως δε βόλευε αυτούς που τα δημιουργούν ή τα καθοδηγούν να κάνουν τα ίδια και χθες. Υπήρξε η επίσκεψη Ολάντ στη χώρα ως αντιστάθμισμα και δε χρειάστηκαν άλλα μέτρα εντυπωσιασμού και κατατρομοκράτησης της κοινής γνώμης.
Άλλοι πάλι επαγγελματίες «επαναστάτες» θα ρίξουν την ευθύνη σε όλους τους άλλους εκτός από τον ίδιο τους τον εαυτό. Κουράστηκε ο κόσμος.
Μια μόνο λέξη μπορεί να περιγράψει αυτό που συμβαίνει στη χώρα. Χάος.
Απόλυτο χάος. Καμιά σανίδα σωτηρίας.
Βρισκόμαστε πια έξω και από το ίδιο το ταπί.
Ούτε καν στα σχοινιά, ούτε καν στο καναβάτσο. Όσο και αν φαίνεται περίεργο δεν είναι πρωτοφανές.
Μια ματιά στη νεώτερη και σύγχρονη ιστορία μας θα μας πείσει για αυτό. Ο τίτλος του ραγιά δε μας απονεμήθηκε τυχαία.

Αλήθεια γιατί ζητάμε από μια κυβέρνηση όποια και αν είναι αυτή να κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνει η συντριπτική πλειονότητα του λαού μας; Γιατί; Τι ζητάμε και από ποιον; Από αυτούς που τρέξαμε και ψηφίσαμε δίνοντάς τους 48% στις τελευταίες εθνικές εκλογές; Αρκετοί ισχυρίζονται ότι μας κορόιδεψαν. Ότι δε σεβάστηκαν την βούληση του λαού. Γιατί; Τις προηγούμενες φορές το έκαναν; Γιατί να μην κόψουν τους μισθούς και τις συντάξεις; Ήταν και είναι η εύκολη λύση. Θα το ξανακάνουν. Ας μην έχουμε καμιά αμφιβολία. Ορθώς θα πράξουν από τη στιγμή που δεν αντιδρά κανείς. Συνήθως όταν υπάρχει δράση υπάρχει και αντίδραση. Προσοχή όμως. Υπό Κ.Σ. (κανονικές συνθήκες) που λένε και στη Χημεία. Στην Ελλάδα έχουν προ πολλού να υπάρχουν κανονικές συνθήκες.
Ο εξαιρετικός Νίκος Καλογερόπουλος, ένας από τους καλύτερους και πιο πηγαίους ηθοποιούς (με την πραγματική έννοια της λέξης ηθοποιός) σε μια συνέντευξή του στη δημόσια τηλεόραση είχε πει τα παρακάτω λόγια: «Δεν είμαι ούτε αριστερός ούτε δεξιός ούτε τίποτα. Και δεν είμαι ούτε με τους δυνατούς ούτε με τους αδύνατους. Ούτε με τους φτωχούς ούτε με τους πλούσιους. Είμαι με τους δίκαιους. Έχω άλλη φιλοσοφία. Με τους δίκαιους. Δηλαδή άμα ρωτήσεις έναν φτωχό τι θα σου πει μάνι μάνι; Τι θες παιδάκι μου εσύ; Να γίνω πλούσιος θα σου πει, να έχω λεφτά. Άρα λοιπόν δεν είμαι εγώ με αυτόν. Είμαι με τον νουνεχή, με τον σοφό άνθρωπο». Δεν έκανε τυχαία αυτές τις δηλώσεις. Όλοι ανήκουν κάπου ιδεολογικά. Να ταράξει τα νερά ήθελε. Να προσπαθήσει να πείσει τους συνανθρώπους του να πετάξουν από πάνω τους τις ταμπέλες και το ψέμα.

Είναι τεράστιο πρόβλημα στον τόπο μας οι ταμπέλες. Είναι τεράστιο πρόβλημα η κομματικοποίηση και όχι η πολιτικοποίηση. Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι τόσες και τόσες γενιές στην Ελλάδα γαλουχήθηκαν με την κομματοκρατία και όχι την ελεύθερη πολιτική σκέψη. Τα κόμματα είναι εργαλεία της Δημοκρατίας και όχι το αντίστροφο. Αν ρωτήσουμε κάποιον σήμερα για το ποιος έχει την μεγαλύτερη ευθύνη του πως φτάσαμε ως εδώ θα σου πει οι ψεύτες οι πολιτικοί. Καθόλου μακριά από την πραγματικότητα βέβαια. Οι πολιτικοί όμως και ειδικά οι απλοί βουλευτές από πού προέρχονται; Από τον Άρη; Μέσα από την ελληνική κοινωνία δεν προέρχονται; Ποιοι στελέχωναν τα ψηφοδέλτια των κομμάτων εδώ και δεκαετίες; Αυτοί που στην περιφέρειά τους έτρεχαν πάνω κάτω και αλάλαζαν υπέρ του «δίκιου» της τοπικής κοινωνίας αν ήταν από την περιφέρεια. Αν ήταν από την Αττική αυτοί που καλούσαν τα μέσα της διαπλοκής και αυτοί που έπιναν τον καφέ τους στο Κολωνάκι. Ή μήπως δεν ήταν έτσι; Όλοι αυτοί με το που γίνονταν εκλογές ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που είχαν στο μυαλό τους; Τον λαό ή το πώς θα επανεκλεγούν; Όταν κορόιδευαν τις τοπικές τους κοινωνίες και την επόμενη φορά κέρδιζαν και πάλι την εκλογή τους ποιος έφταιγε; Οι ίδιοι ή όσοι τους ψήφισαν; Για να βγει κάποιος βουλευτής δε χρειάζεται να τον ψηφίσει όλος ο νομός. Μερικές χιλιάδες ψήφοι ή ακόμα και μερικές εκατοντάδες. Ποιοι λοιπόν τους ψήφιζαν; Αυτοί που βολεύονταν ή που περίμεναν ότι θα βολευτούν. Ή μήπως είναι ψέμα; Δε θα συνεχίσουμε άλλο. Καταλαβαινόμαστε.
Μαζί τα φάγαμε τελικά; Όχι βέβαια. Θα ήταν αστείο να το πει κάποιος αυτό το παραμύθι. Καλό είναι αλλά δεν έχει δράκο. Μαζί τα έφαγαν εκατοντάδες βουλευτές που πέρασαν από τη Βουλή όλα αυτά τα χρόνια με αρκετούς ψηφοφόρους τους. Μια και είναι η περίοδος των αριθμών και όχι των Ανθρώπων ας μιλήσουμε με αριθμούς. Αν πούμε ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας είναι 11 εκατομμύρια τότε αυτοί που τα έφαγαν μαζί είναι περίπου 4 εκατομμύρια. Οι μεν απολάμβαναν για αρκετά χρόνια τους παχυλότατους μισθούς του βουλευτή και τα αναρίθμητα προνόμια του αξιώματος και οι άλλοι απολάμβαναν εξυπηρετήσεις, διορισμούς στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, έργα μεγάλα και μικρά και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κάποιος. Χαρακτηριστικό είναι το σημείωμα πρώην υπουργού πάνω σε ένα βιογραφικό ψηφοφόρου του. «Δεν κάνει για τίποτα. Βολέψτε τον κάπου». Φανταζόμαστε ότι αν «έκανε» και για κάτι καλύτερο τότε θα γινόταν μεγαλοστέλεχος κάπου στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα. Όταν όλα αυτά πήγαν να «τιναχτούν» στον αέρα το περασμένο καλοκαίρι. Τότε πήγαν και ενώθηκαν όλοι κάτω από την ομπρέλα της τρικομματικής και των ανθρώπων που την υπηρετούν. Πήραν 48% όλοι μαζί. Και το ήξεραν και το έπαιξαν. Εκεί ήταν τα συμφέροντά τους. Ακούγεται κυνικό αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Και η Ελλάδα κύριε; Και οι άλλοι που είναι άνεργοι δύο ή τρία χρόνια τώρα; «Έχει ο θεός για αυτούς», «κανείς δεν πάει χαμένος». Αυτά και πολλά άλλα χαριτωμένα και καθόλου τύψεις. Και έτσι προχωρά η ζωή. Λένε κάποιοι άλλοι. Μα το πρόβλημα είναι ταξικό. Ίσως. Σε κάποιες άλλες χώρες και κοινωνίες ναι είναι καθαρά ταξικό.Ξέρει ο καθένας ποια είναι η τάξη του και γίνεται μια γροθιά όταν διαδηλώνει. Στέκεται ο ένας δίπλα στον άλλο. Ναι συμβαίνει. Στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στην Ιρλανδία, στην Γαλλία, στην Βουλγαρία προχθές που έπεσε η κυβέρνηση μετά από μαζικές διαδηλώσεις πολιτών που διαμαρτύρονταν επειδή ανέβηκαν σκανδαλωδώς τα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος και οι πολίτες έφαγαν και αρκετό ξύλο. Συμβαίνει απλά γιατί υπάρχει συνείδηση και συλλογική δράση και ενότητα. Στην Ελλάδα για ποια ταξικότητα τολμάμε και μιλάμε;

Ο Λένιν είχε πει κάποτε: «Μη τον φοβάσαι τον πλούσιο. Τον υιό της πλύστρας να φοβάσαι». Από τέτοιους υιούς και κόρες υποφέρουμε αρκετές δεκαετίες τώρα. Ειδικά από αυτούς με τις ταμπέλες. Από αυτούς που είτε είναι «δεξιοί» είτε «αριστεροί» ουρλιάζουν περί νομιμότητας και ηθικής. Είναι αυτοί που περνούν καλά με κάθε κυβέρνηση αλλά και αυτοί που φωνάζουν περισσότερο από όλους για «επανάσταση» και για το «δίκιο του εργάτη». Είναι αυτοί που σκούζουν για τη Χρυσή Αυγή αλλά είναι την ίδια στιγμή οι ίδιοι που την πριμοδοτούν και στέλνουν όλο και περισσότερους στην αγκαλιά του τέρατος. Είναι αυτοί οι ίδιοι που μιλούν για το φαύλο παρελθόν και την ίδια στιγμή είναι ακόμα στην κυβέρνηση ενωμένοι και αγαπημένοι περισσότερο από ποτέ και χωρίς πια ίχνος ντροπής. Είναι αυτοί που χαίρονται με το αισχρό «προδότες, αλήτες, πολιτικοί». Τσουβαλιάζουν τους πάντες για να κρύψουν τα δικά τους εγκλήματα. Δε διστάζουν να θέσουν σε κίνδυνο το πολίτευμα της χώρας, την Δημοκρατία, προκειμένου να συνεχίσουν να κάθονται στις καρέκλες τους είτε μικρές είτε μεγάλες είναι αυτές. Δε διστάζουν να αυτοεξευτελιστούν κιόλας. Είναι επικίνδυνοι και αυτοί αλλά και όλοι όσοι κυρ-Παντελήδες τους στηρίζουν.



Ναι, δεν πέτυχε η χθεσινή απεργία. Είναι αλήθεια. Το γιατί δεν πέτυχε είναι το ερώτημα. Δεν πέτυχε γιατί κάποιοι έχουν φροντίσει σαν καλολαδωμένη και άριστη σε λειτουργία μηχανή να έχουν τους ανθρώπους τους παντού. Σε όλα τα πόστα. Και όταν λέμε σε όλα εννοούμε σε όλα. Το άλλο μεγαλύτερο και πιο βασανιστικό ερώτημα όλων όσων υποφέρουν αλλά έχουν αξιοπρέπεια είναι το «ως πόσο να αντέξουμε;» το πήραμε από το αληθινό ξέσπασμα ενός Κύπριου πατέρα που είναι ωρομίσθιος και έχασε πριν λίγο καιρό τη δουλειά του κατ’ εντολή της Τρόικα που έχει κάνει την εμφάνισή της και στην Κύπρο. Τι μπορεί κάποιος να απαντήσει σε αυτόν τον πατέρα; Τι; Πως μπορούμε να τον κοιτάξουμε στα μάτια και αυτόν αλλά και πολλούς άλλους αξιοπρεπείς ανθρώπους; Τι άλλο περιμένουμε; Αν περιμένουμε λίγο ακόμα δε θα μοιάζουμε στο τέρας απλά αλλά θα έχουμε γίνει οι ίδιοι το τέρας. Τι άλλο περιμένουμε; Να σφαζόμαστε μεταξύ μας στους δρόμους; Να έχουμε έναν ακόμα εμφύλιο στη μακραίωνη ιστορία μας; Τόσο δύσκολο είναι να ενωθούμε και να αποτινάξουμε τις αλυσίδες; Τόσο δύσκολο είναι να είμαστε ένας για όλους και όλοι για έναν; Τόσο δύσκολο είναι να ξηλώσουμε μια δράκα βασανιστών και εκμεταλλευτών που λυμαίνονται τόσα χρόνια αυτή τη χώρα; Τόσο φοβισμένοι είμαστε; Τόσο ατομικιστές; Τόσο ραγιάδες;

Πολλοί ζητούν έτοιμες λύσεις ή θεωρούν πως το πορνείο μπορεί με μερικά φτιασιδώματα να γίνει σπίτι. Ούτε το ένα γίνεται άμεσα ούτε και το άλλο. Η λύση είναι μια και μοναδική. Να εκδιωχθούν από τις θέσεις εξουσίας όλοι εκείνοι που μας καταστρέφουν. Να απομακρυνθούν άμεσα όλα αυτά τα κοράκια ντόπια και ξένα που έχουν πέσει πάνω στο πτώμα και το σκυλεύουν. Μετά με αρκετή δουλειά και εντιμότητα θα την βρούμε την άκρη. Θα ξαναβγούμε στο φως με αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια και το κεφάλι ψηλά και θα την ξαναχτίσουμε την Ελλάδα με γερά θεμέλια και καλά υλικά όπως της αξίζει. Ένα μόνο πρέπει να κάνουμε. Να είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι. Και δεν είμαστε…


Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2LZMg9ZTT

Οι προτάσεις στο νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά



Τις βασικές πτυχές του σχεδίου - ανάσα που συζητά η κυβέρνηση με την Τροϊκα για την τροποποίηση του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, αποκαλύπτει έγγραφο του υφυπουργού Ανάπτυξης Αθανάσιου Σκορδά, το οποίο διαβιβάστηκε στη Βουλή στις 18 Φεβρουαρίου.

Το έγγραφο που διαβιβάστηκε σε απάντηση ερώτησης του βουλευτή της ΝΔ Λευτέρη Αυγενάκη αναφέρει ότι «υφίσταται ανάγκη να καταστεί περισσότερο αποτελεσματικός ο Ν. 3869/2010, καθώς η μακροχρόνια δικαστική εκκρεμότητα, οδηγεί σε ομηρία όσους δανειολήπτες έχουν προσφύγει στην πρόνοια του νόμου και με τον τρόπο αυτό καθυστερεί η επάνοδός τους στην οικονομική δραστηριότητα».

«Σύμφωνα με το σχέδιο που συζητά η κυβέρνηση θα αρκεί η συμφωνία των πιστωτών που εκπροσωπούν το 50%+1 των απαιτήσεων της οφειλής και όχι την πλήρη ομοφωνία (100%) που απαιτούσε μέχρι σήμερα», αναφέρει ο υφυπουργός Ανάπτυξης και ενημερώνει επίσης ότι «θα προβλέπεται καταβολή δόσης από την υποβολή της αίτησης υπαγωγής στη ρύθμιση, χωρίς καθυστερήσεις εξαιτίας της εκκρεμοδικίας, εφόσον η προσδιοριζόμενη δικάσιμος υπερβαίνει τις προθεσμίες που θέτει ο νόμος». «Το καταβληθέν ποσό θα συμψηφίζεται με τη ρύθμιση που τελικώς θα αποφασίσει το Δικαστήριο αποδεσμεύοντας τον οφειλέτη ακόμα και με την έκδοση απόφασης», διευκρινίζει ο κ. Σκορδάς.


Με το έγγραφο γίνεται, επίσης, γνωστό ότι η κυβέρνηση συζητά σχέδιο για τη διευκόλυνση των δανειοληπτών που θα αφορά μισθωτούς, συνταξιούχους και όσους έχουν τεκμαιρόμενη σχέση εξαρτημένης εργασίας, με ενυπόθηκη απαίτηση, οι οποίοι έχουν ετήσιο οικογενειακό εισόδημα έως 25.000 ευρώ, προερχόμενο από μείωση του εισοδήματος τους κατά 35% από 1.1.2010.


Επιπλέον θα αφορά ανέργους, πάσχοντες από βαριά ασθένεια ή και μόνιμη αναπηρία και πολύτεκνους.


Παράλληλα θα υπάρξει μέριμνα για τη βελτίωση του υφιστάμενου πλαισίου, ώστε κατά την αξιολόγηση των πληροφοριακών δεδομένων του συστήματος «Τειρεσίας» να λαμβάνονται υπόψη οι συνέπειες της δυσχερούς οικονομικής περιόδου και να δίνεται η δυνατότητα μιας πιο ευέλικτης αντιμετώπισης των συναλλασσομένων με τα πιστωτικά ιδρύματα,ανάλογα με το συνολικό τους προφίλ και όχι με βάση μεμονωμένα ατυχή περιστατικά.


Το έγγραφο του υπουργείου Ανάπτυξης διαβιβάστηκε στη Βουλή μετά από ερώτηση του βουλευτή της ΝΔ Λευτέρη Αυγενάκη σχετικής με την αντιμετώπιση της καταχρηστικής αύξησης του περιθωρίου κέρδους spread από τα πιστωτικά ιδρύματα και τον κυβερνητικό σχεδιασμό για τα στεγαστικά, επιχειρηματικά και καταναλωτικά δάνεια.


Διαβάστε όλες τις αλλαγές, αναλυτικά, εδώ




Άξιοι είναι εκείνοι που όταν πέσουν έχουν τη δύναμη να σηκώνονται όρθιοι...



Έχω μία πλούσια γλώσσα και μία ιστορία που οι πρόγονοί μου τα αφήσανε κληρονομιά...
Έχω μία πατρίδα πανέμορφη κυρά κι αρχόντισσα ζηλευτή σ' όλο τον κόσμο, που την κουβαλάω μέσα στο αίμα μου, που αποτελεί την τιμή και το χρέος μου...
Έχω έναν Θεό που ποτέ δεν με εγκατέλειψε και όσο και αν τον πλήγωσα στάθηκε στο πλευρό μου και μου έδωσε πολλές ευκαιρίες, σαν να ήμουνα το κακομαθημένο παιδί του...
Έχω και 2 μέτρα γης για να με αγκαλιάσει στοργικά, όποτε έρθει η ώρα…

Ε, λοιπόν, δεν τους επιτρέπω αυτούς τους αγύρτες να μου πάρουν τίποτε από όλα αυτά.
Ούτε και θα επιτρέψω αυτή την όμορφη κυρά, την Ελλάδα, που βίασαν ετούτοι οι λακέδες να συνεχίσουν να την εσέρνουνε δεμένη και κουρελιασμένη στο βρωμερό άρμα της φονικής, μισάνθρωπης και μισαλλόδοξης φύσης τους, για να γελάνε τα ανθρωπόμορφα κτήνη που έχουνε γι αφεντικά τους…
Ούτε θα αφήσω τα θηρία ετούτα να μου μαγαρίσουνε τις όμορφες θάλασσες, μήτε να μου κρύψουνε τον καταγάλανο ουρανό που με σκεπάζει...
Ούτε την πίστη μου θα αφήσω να μου χαλάσουν οι επιτήδειοι θηρευτές ανθρώπων και ψυχών, που στο πλευρό τους βάλανε τον διάολο για να με πολεμήσουν...
Μα, ούτε και το ένα μέτρο από τη γη που περιμένει να με αναπαύσει δεν τους δίνω, γιατί τότε δεν θα έχω ούτε μέρος για να αναπαυθώ όπως σε κάθε άνθρωπο αρμόζει...

Στα καταγώγια των ψυχών τους να ψάξουνε να βρούνε ετούτοι οι μούλοι τις πόρνες που λαχταρούν για να ταιριάξουν τις ψυχές τους...
Στα αιματοβαμμένα παλάτια των αφεντάδων τους να ψάξουν να βρούνε την πατρίδα που θα τους ανεχτεί και δεν θα τους ξεράσει...
Στα σκοτάδια της κόλασης να βρεθούν, σε εκείνα που διάλεξαν να κυλιστούν οι ίδιοι για να βρούνε τον δαίμονα που λατρεύουν και που αποζητά να μαγαρίσει και να μακελέψει την γη εκείνη, αυτή την πατρίδα, που πληρώθηκε με αίμα πραγματικών ανδρών που είχαν αξιοσύνη, λόγο και τιμή, αλλά και πίστη που την βάζανε πάνω και από την ζωή τους...

Εγώ, άλλο δρόμο δεν έχω, από το να αρματωθώ την πίστη μου και των προγόνων μου τα ιερά και τα όσια και να ξεκινήσω για να βαδίσω στο δύσκολο μονοπάτι του χρέους που αυτή η ακριβή πατρίδα με τίμησε και μου το έδωσε στους ώμους... 
Μονάχα, να..., αδερφέ και πατριώτη, θα ήταν ευκολότερο για εμένα τον άμαθο, αν σε είχα δίπλα μου δάσκαλο και συνοδοιπόρο και ντυμένοι με την ίδια αστραφτερή προγονική αρματωσιά να περπατήσουμε περήφανα και αντρίκια, όπως μας αρμόζει, στον δρόμο του πραγματικού μας χρέους...
Και να θυμάσαι αδερφέ, αν φοβηθείς στο δρόμο, όλοι αυτοί δεν είναι άξιοι ούτε στην σκιά ενός Έλληνα να σταθούν...




«Μιας πεντάρας» νιάτα…





Του Μενέλαου Γκίβαλου
Αναπληρωτή καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών 

Απάτες, ψεύδη και επικοινωνιακά τεχνάσματα συγκροτούν πλέον, σε μόνιμη βάση, τον πολιτικό λόγο, το πολιτικό επιχείρημα των αχυρανθρώπων που συναπαρτίζουν την πολιτική ομάδα η οποία (υποτίθεται ότι) κυβερνά τη χώρα. 

Να ρίξει «στάχτη στα μάτια» του ελληνικού λαού επιχείρησε το δίδυμο Α. Σαμαρά - Γ. Στουρνάρα με την απόπειρα του τελευταίου να υποτονθορύσει τα περί του «λάθους» του ΔΝΤ στους ευρωπαίους αφέντες του. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στην απάντηση του Όλι Ρεν -η οποία στο περιεχόμενό της ήταν άκρως ταπεινωτική για την ελληνική κυβέρνηση- δεν υπήρξε καμία αντίδραση… Το «πυροτέχνημα» της δήθεν κυβερνητικής διεκδίκησης είχε στιγμιαία διάρκεια… Οι υποτελείς έχουν κατανοήσει άλλωστε πλήρως τα όρια του ρόλου τους… 

Το πλέον εξοργιστικό όμως γεγονός είναι το άθλιο και ανέντιμο «παιγνίδι» της κυβέρνησης με το ύψος του κατώτερου μισθού… 

Η απόφαση για τη μείωση του κατώτερου μισθού είναι όχι μόνον προειλημμένη, αλλά έχει καθορισθεί πλήρως τόσο το θεσμικό-διαδικαστικό της πλαίσιο όσο και η χρονική περίοδος της περικοπής του. Περιγράφεται μάλιστα λεπτομερώς στο Μνημόνιο 2, όπου η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύθηκε στο σχετικό άρθρο ότι «οι μεταρρυθμίσεις θα υποστηρίζουν την σε εξέλιξη προσαρμογή της αγοράς εργασίας, με σκοπό τη μείωση του ονομαστικού μοναδιαίου κόστους εργασίας στην οικονομία κατά 15% μέσα στην περίοδο 2012-2014» και στη συνέχεια καθορίζεται ότι «οι απαραίτητες αλλαγές θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το πρώτο τρίμηνο του 2013, το αργότερο»… 

Από τις 14 Φεβρουαρίου του 2013 αρχίζει η περίοδος της (ήδη καταργηθείσας) μετενέργειας. Οι δηλώσεις του κ. Μέργου δεν συνιστούν ασφαλώς ένα επικοινωνιακό ατόπημα, ούτε φυσικά εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις ενός ακόμα μνημονιακού τεχνοκράτη. 

Αντίθετα, στέλνουν ένα μήνυμα προς τους εργοδότες και τις ενώσεις τους και τους προτρέπουν να υπονομεύσουν τις οποιεσδήποτε διαδικασίες συναίνεσης για τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων μέσα από μια κοινή συμφωνία με τους εργαζομένους… Η υπονόμευση της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων θα έχει ως αποτέλεσμα την αποτυχία τους, οπότε τον κυρίαρχο ρόλο αναλαμβάνει η κυβέρνηση, η οποία «από το πρώτο τρίμηνο του 2014 θα αναθεωρεί το σύστημα του κατώτερου μισθού… στη μάχη έναντι της ανεργίας και της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας» (Μνημόνιο 3). 

Καταργήθηκε ουσιαστικά η διαιτησία, καταργήθηκαν οι συλλογικές συμβάσεις,καταργούνται στην πράξη και οι «κοινωνικοί εταίροι» που συμβόλισαν την κοινωνική συναίνεση και τη δημοκρατική αρχή επίλυσης των αντιθέσεων στις δυτικές δημοκρατίες του 20ού αιώνα. 

Τώρα το ΥΨΟΣ ΤΗΣ ΑΜΟΙΒΗΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ. Από την πλευρά των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων ΓΥΡΙΖΟΥΜΕ ΑΙΩΝΕΣ ΠΙΣΩ, ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΠΡΟ-ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ… Και τα τελευταία προσχήματα απορρίπτονται. Οι σύγχρονες χρηματοπιστωτικές δικτατορίες και οι υποτελείς πολιτικοί διαχειριστές τους έχουν γυρίσει οριστικά σελίδα… Η κλασική αστική δημοκρατία ανήκει πια στο παρελθόν. 

Το επίπεδο του κατώτερου μισθού έχει ήδη προσδιορισθεί από τα αλλεπάλληλα Μνημόνια. «Οδηγός» είναι οι μισθοί της Βουλγαρίας και της Λιθουανίας (120 - 300 ευρώ). Με τον τρόπο αυτό Η ΑΜΟΙΒΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΠΟΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΙΟ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ, μετατρέπεται σε έναν απλό οικονομικό συντελεστή και αναγορεύεται στο σημαντικότερο κριτήριο για να αντιμετωπισθεί η ανεργία, για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα… 

Επιμένουμε ότι δεν πρόκειται και πάλι περί λάθους εκτίμησης… Είναι προφανές -και επιβεβαιώνεται με μαθηματική ακρίβεια εδώ και τρία χρόνια- ότι η μείωση των αμοιβών και των εισοδημάτων, η αύξηση των φορολογικών συντελεστών, τα συνεχή «χαράτσια» οδήγησαν στην πρωτοφανή άνοδο της ανεργίας και στη μείωση της θέσης της χώρας στον διεθνή πίνακα της ανταγωνιστικότητας. 

Αυτήν την εβδομάδα το ΚΕΠΕ θα δημοσιεύσει έκθεση, σύμφωνα με την οποία η ύφεση το 2013 θα ξεπεράσει το 4,1% και η ανεργία θα φθάσει στο 30%... (Ακόμα και η ΕΛΣΤΑΤ του περίφημου «μάγου της Στατιστικής» κ. Γεωργίου προβλέπει ύφεση άνω του 6% και την ανεργία στο 27%). 

Όσο αφορά την ανταγωνιστικότητα, η μείωση του συντελεστή της αμοιβής της εργασίας έχει ήδη ξεπεράσει το 10%... Αντίθετα, οι αυξήσεις στον τομέα της ενέργειας, οι φόροι, το κόστος χρηματοδότησης είναι οι βασικοί παράγοντες που μειώνουν την ανταγωνιστικότητα και διατηρούν το υψηλό επίπεδο των τιμών. 

Πριν από λίγα χρόνια, για να συμβολοποιήσουμε το χαμηλό ύψος των νεοεισερχόμενων στην αγορά εργασίας, αναφερόμαστε στη «χαμένη γενιά των 700 ευρώ»… Αλήθεια, ποιο μήνυμα εκπέμπεται τώρα προς τους νέους, προς τους επιστήμονες που διαθέτουν διπλώματα και μεταπτυχιακούς τίτλους όταν τους προσφέρεται αμοιβή που αντιστοιχεί σε επίδομα αλληλεγγύης και μάλιστα σε μια καταρρέουσα αγορά εργασίας που δεν προσφέρει καμία δυνατότητα, καμία προοπτική; 

Η ελληνική τραγωδία ολοκληρώνεται... Αλλά και η Ευρώπη βαδίζει με γοργά βήματα προς τον δικό της Μεσαίωνα, όπου «τα κάστρα του κεφαλαίου» (Μαξ Βέμπερ) και των χρηματοπιστωτικών μεταμοντέρνων φεουδαρχιών θα κυριαρχούν. Η ατομική και συλλογική αντίδραση, η εξέγερση των λαών απέναντι σ' αυτόν τον επερχόμενο Μεσαίωνα είναι η μόνη ιστορική απάντηση… Πριν είναι αργά. 


Πηγή: Το Παρόν

Στις Φετινές Απόκριες ποια στολή θα φορέσετε;




Γράφει ο Δευκαλίων

Με την μνημονιακή κυβέρνηση Μπόϊκο Μπορίσοφ να καταρρέει στην Βουλγαρία, δεν μπορούσε να ήταν διαφορετική η κατάσταση σήμερα σε όλα τα Ευρωπαϊκά Χρηματιστήρια. Φοβήθηκαν οι νεοφιλελεύθεροι μεταπράτες ότι οι Ευρωπαϊκοί Λαοί θα σηκώσουν κεφάλι εναντίον των κάθε λογής μνημονίων και βγήκαν να πουλήσουν σαν να ήρθε η συντέλεια του κόσμου. Μοιραία η πτώση τιμών σε δείκτες και μετοχές ήταν  σημαντική παγκοσμίως.
Και επιτέλους μέσα σε αυτό τον χαμό και ένα καλό νέο για την κα. MerKel και τον κ. Schauble. Ο Βουλγάρικος λαός με την εξέγερση του βοήθησε άθελα του να υποτιμηθεί έστω και λίγο το ευρώ έναντι των ισχυρότερων ανταγωνιστών του, δηλαδή του δολαρίου και του γιεν. Και έχουμε γράψει πάρα πολλές φορές πόσο σημασία έχει για τις εξαγωγές των Ευρωπαϊκών Βιομηχανικών Προϊόντων η υποτίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου. Υποτίμηση που μειώνει την δολαριακή τιμή των Ευρωπαϊκών Βιομηχανικών Προϊόντων, οπότε τα καθιστά φθηνότερα στις δολαριακές αγορές.
Όμως τα καλά νέα για το πανευρωπαϊκό αντιμνημοναικό κίνημα δεν σταματούν στην Βουλγαρία. Στην Ιταλία, χώρα βαθειά ευρωπαϊκή αφού εκεί γεννήθηκε και άνθισε η ευρωπαϊκή Αναγέννηση και κουλτούρα, διεξάγονται εκλογές για Βουλή και Γερουσία την Κυριακή 24 Φεβρουαρίου. Οι αντιμνημονιακές δυνάμεις αναμένεται να σαρώσουν κι εκεί . Μπορεί η ηγεσία των αντιμνημονιακών δυνάμεων στην Ιταλία να είναι αμφιλεγόμενη αλλά αυτό δεν μπορεί να...
θεωρηθεί αυτόματα και αρνητικό. Είδαμε τόσα χρόνια και τις θεωρούμενες σοβαρές-εκσυγχρονιστικές φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις που κατάντησαν την Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και ενώ η πολιτική αντίθεση του Ευρωπαϊκού Νότου απέναντι στις μνημονιακές επιλογές του Ευρωπαϊκού Βορρά οξύνεται, στην πατρίδα μας το εγχώριο και κυρίαρχο πολιτικοοικονομικό σύστημα αγωνίζεται με νύχια και με δόντια να διατηρήσει αλώβητο το μνημονιακό σύστημα και κατεστημένο.
Μπροστάρης σε αυτήν την προσπάθεια ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ.Κάρολος Παπούλιας. Ούτε λίγο ούτε πολύ ζήτησε από τον Πρόεδρο της Γαλλίας κ. François Hollande να μετριασθεί η ένταση της μνημονιακής πολιτικής για να μην σημειωθεί κοινωνική έκρηξη. Εθνικά υπερήφανη στάση την χαρακτήρισε σύμπας ο καθεστωτικός και συστημικός γραπτός και ηλεκτρονικός τύπος.
Δηλαδή εάν, λέμε εάν, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας δήλωνε ορθά-κοφτά στον Πρόεδρο της Γαλλίας ότι τέρμα τα μνημόνια γιατί ο Ελληνικός Λαός έφτασε στο μέγιστο σημείο εξαθλίωσης και από εδώ και πέρα αρχίζει ο εμφύλιος σπαραγμός. Δηλαδή σε ακόμα ποιο απλά Ελληνικά, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας διεμήνυε στο Γάλλο ομόλογο του ότι ως εδώ και μη παρέκει, ήτοι ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας έπραττε το εθνικά υπερήφανο και αναγκαίο τι θα γίνονταν; Μήπως θα άρχιζε ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Μάλλον ΟΧΙ. Αλλά είπαμε. Εγχώριο και κυρίαρχο πολιτικο-οικονομικό σύστημα. Και όποιος κατάλαβε καλώς κατάλαβε.
Από εκεί και πέρα. Οι περιβόητοι επενδυτές του Qatar αφού αγόρασαν ότι κινείται και ότι πετάει στο Ελληνικό επεκτείνονται πλέον με ραγδαίους ρυθμούς και στον ΑΣΤΕΡΑ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ. Θα τον αγοράσουν κι αυτόν. Σε λίγο στην παραλιακή ζώνη θα υπάρχει παντού η σημαία του Qatar. Ας σοβαρευτούμε. Οι περιβόητοι Qatar-ιανοι δεν είναι τίποτε άλλο από μία παρέα μπροστινών που κάνει μόνο θόρυβο και δηλώσεις. Στην πράξη δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο εκτός από μεγάλη φασαρία για το τίποτε. Δεν πρόκειται να επενδύσει ούτε ένα ευρώ στην πατρίδα μας για τον απλούστατο λόγο ότι δεν περισσεύει ούτε ένα ευρώ από την αδηφάγα όρεξη των προστατών της κάθε διεφθαρμένης και ορμητήριο της Al Qaeda αραβικής βασιλικής οικογένειας.
Ήδη στην Κεφαλονιά, πατρίδα του σατυρικού ποιητή και πεζογράφου Ανδρέα Λασκαράτου, οι επενδυτές του Qatar ταυτίζονται με το Σαουδάραβα Πρίγκιπα που πήγε να αγοράσει χωρίς χρήματα τον πάλαι ποτέ ένδοξο ποδοσφαιρικό σύλλογο του ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ.
Με αυτά και με αυτά πέρασε και αυτή η εβδομάδα. Το μεγάλο γεγονός της υστέρησης εσόδων και για τον μήνα Φεβρουάριο θα επηρεάσει σίγουρα την ειδησεογραφία της επόμενης εβδομάδας, ενώ συμπίπτει με την άφιξη της Τρόικα που ποιος ξέρει τι άλλο θα ζητήσει. Μέχρι την επόμενη εβδομάδα όμως παρεμβάλλεται το Σαββατοκύριακο που είναι το πρώτο των Αποκριών.
Γεγονός που επιτρέπει στην στήλη να ρωτήσει τους κάθε λογής όψιμους μνημονιακούς και πάλαι ποτέ, είτε αριστερούς, είτε πατριώτες λαϊκό-δεξιούς αντί-μνημονιακούς: Στις Φετινές Απόκριες ποια στολή θα φορέσετε;

* Μοντάζ "Wonder Jlaw"


Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2LZLg6a3d