Κοινωνικό το θέμα μας και δεν έχουμε κάτι με τους ανθρώπους που
το οργάνωσαν
Από το Black Friday περάσαμε στο White Night. Λευκές νύχτες,
φωτάκια, μαγαζιά ανοιχτά ως αργά και μια πόλη να γιορτάζει λες και βρήκε την
ευκαιρία της ζωής της.
Το παρουσιάζουν σαν
μεγάλη στιγμή, σαν στήριξη στην αγορά, σαν γιορτή. Στην πραγματικότητα όμως,
είναι άλλο ένα παραμύθι άλλη μια χειραγώγηση . ( ξόδεψε ευκαιρία )
Ο κόσμος τρέχει, γεμίζει τους δρόμους, ψωνίζει, χαμογελάει,
πιστεύει ότι «κερδίζει». Ότι βρήκε την προσφορά, ότι πρόλαβε την ευκαιρία, ότι
κάτι κέρδισε. Κι όμως, το μόνο που συμβαίνει είναι να ξοδεύει κι άλλο, να
αδειάζουν οι τσέπες του για πράγματα που δεν χρειάζεται. Κι εκεί ακριβώς είναι
το κόλπο: να μας πείσουν ότι είναι γιορτή το να ξοδεύουμε.
Και το πιο τραγικό; Ότι το παραμύθι πιάνει. Ο κόσμος,
κουρασμένος, πιεσμένος, γεμάτος προβλήματα, θέλει κάτι να τον αποσπάσει. Και
βρίσκει παρηγοριά σε ένα βράδυ με εκπτώσεις και βιτρίνες. Το ζει, το πιστεύει,
και λέει «να’τα». Να η ευκαιρία, να η χαρά.
Μόνο που η χαρά αυτή κρατάει λίγες ώρες – κι έπειτα ξυπνάμε
πάλι στην ίδια πραγματικότητα.
Γιατί η αλήθεια είναι μία: ούτε οι λευκές νύχτες, ούτε οι
μαύρες Παρασκευές θα φτιάξουν την αγορά, ούτε θα λύσουν τα προβλήματα του
κόσμου.
Μόνο μας βυθίζουν πιο βαθιά στο ίδιο παραμύθι.
