Εγώ θα είμαι εκεί…μπροστά από τη Βουλή και θα σας περιμένω ΟΛΟΥΣ!

Ονομάζομαι Στέλιος Κυμπουρόπουλος και έχω την ηλικία των 28 χρονών (παρά λίγων ημερών). Είμαι ένας νέος ειδικευόμενος ψυχίατρος, είμαι ένας μεταπτυχιακός φοιτητής, είμαι ερευνητής, είμαι υποστηρικτής, και με κάθε τρόπο, προαγωγός των ανθρώπινων δικαιωμάτων…
και τέλος είμαι ένας άνθρωπος με σοβαρή κινητική αναπηρία.

Παραπάνω περιγράφω εν συντομία τα όσα είμαι. Κανείς δε ξέρει όμως τα πόσα θέλω να γίνω, τα πόσα μπορώ να φτάσω, τα πόσα αξίζει να κάνω. Ούτε εγώ έχω κάποια απάντηση! Το μόνο που γνωρίζω είναι πως σε σύντομο χρονικό διάστημα δε θα μπορώ να είμαι τίποτα. Ένας άνθρωπος χωρίς όνειρα δεν είναι άνθρωπος.

Ένας άνθρωπος χωρίς στόχους δεν είναι άνθρωπος. Ένας άνθρωπος χωρίς ελπίδα δεν είναι άνθρωπος. Ένας άνθρωπος χωρίς αύριο δε ζει! Θέλω να ζω όμως σε μια Ελλάδα που έχει αξίες που μπορεί να βασίζεται στις δικές της δυνάμεις. Δεν έχει σημασία αν φάμε ακόμα μια ημέρα καλό φαγητό, όταν πολλοί συνάνθρωποί μας τρώνε ψίχουλα ή ό,τι βρουν σε συσσίτια και ανοιχτόκαρδους ανθρώπους… σύντομα εκεί θα καταλήξουμε οι περισσότεροι!

Δεν έχει αξία αν δουλέψουμε μια μέρα περισσότερο, αφού είτε το 27% των συμπολιτών μας δε δουλεύει είτε και να δουλεύει κάποιος σήμερα, αύριο ο μισθός του δεν θα είναι αρκετός για τα καθημερινά απαραίτητα αγαθά. Και το ερώτημα γεννιέται: γιατί συμβαίνει αυτό;

Συμβαίνει γιατί αφήσαμε τη ζωή μας, χωρίς οδηγό, χωρίς υπηρεσίες, χωρίς όραμα. Σταματήσαμε να πιστεύουμε στην προσπάθεια και στη σωστή ανταμοιβή και πιστέψαμε στη λαχειοφόρο αγορά των ψήφων. Δεν υπολογίσαμε ώστε να φτιάξουμε μια κοινωνία για όλους, μια κοινωνία με βάσει την Παιδεία, τις Επιστήμες, την Έρευνα, τη Φυσική Ελληνική Ομορφιά του εδάφους και του υπεδάφους.

Ακόμα υπάρχουν ψήγματα ελπίδας και εγώ θέλω να τα εκμεταλλευτώ και να βρεθώ όσο ζω σε μια Ελλάδα πραγματικής Δημοκρατίας, πραγματικής Ελευθερίας, πραγματικής Παιδείας, πραγματικής Υγείας, πραγματικής Διαφορετικότητας. Μπορούμε να ξεκινήσουμε ΤΩΡΑ!

Τώρα για να μη συνεχίσουν να ξενιτεύονται νέοι άνθρωποι για ένα καλύτερο αύριο. Τώρα για να είμαστε σίγουροι πως σε 20-30 χρόνια θα υπάρχει ακόμα Ελλάδα και δε θα έχουμε αυτοαφανιστεί από την υπογονιμότητα! Σαν άνθρωπος δε μπορώ να βλέπω άλλο την Ελλάδα να καταστρέφεται και να χάνεται. Δε μπορώ να βλέπω πως κάθε ημέρα πίνεται το αίμα των ανθρώπων μας. ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΩ!!!

Δε ξέρω αν η ώρα μηδέν έφτασε, εγώ όμως ορίζω το δικό μου σημείο μηδέν. Την Τρίτη 16 Ιουλίου θα είναι σαν να έχω γενέθλια, θα είναι τα δικά μου διαφορετικά γενέθλια που αντί να τα γιορτάσω απολαμβάνοντας κάποιο γεύμα δίπλα στη θάλασσα με καλό κρασί και φαγητό, θέλω να γιορτάσω την αρχή μιας καινούργιας ημέρας, μιας αλλαγής. Εγώ θα είμαι εκεί στις 20:00, μπροστά από το άγαλμα του άγνωστου Στρατιώτη μπροστά από τη Βουλή και θα σας περιμένω ΟΛΟΥΣ, να γεμίσει ο χώρος Ελπίδα έξω από το σπίτι μέσα στους δρόμους.

Ελάτε και φέρτε μαζί σας από ένα κερί να το ανάψουμε σαν σύμβολο ελπίδας για το αύριο. Φέρτε μαζί σας, με οποιοδήποτε τρόπο ιδέες – απόψεις κι όχι φράσεις του παρελθόντος (όπως ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ), ώστε να είναι στοιχειοθετημένες και τεκμηριωμένες. Θα είμαστε εκεί για να τα μοιραστούμε αυτά, για να τα κάνουμε μια ανοιχτή συζήτηση μεταξύ ελεύθερων ανθρώπων, ένα ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΑΛΟΓΟ. Δεν θα βρεθούμε εκεί για διασκέδαση και γλέντι, με σουβλάκια και μπύρες. Οι εξελίξεις δεν έρχονται με την λειτουργία της πέψης, αλλά με τη λειτουργία του πνεύματος. Καμιά αλλαγή δεν έγινε με το ξυλάκι από το καλαμάκι, αλλά όλες έγιναν με το ξίφος του πνεύματος και τη θέληση του σώματος. Θα είμαστε εκεί για την αλλαγή, για μια βιώσιμη ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ!!!

Είμαι ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος

• Δεν υποκινούμαι από κανένα κόμμα ή πολιτική παράταξη για αυτήν την προσπάθεια για αναστολή της καταδίκης μας. ΥΠΟΚΙΝΟΥΜΑΙ όμως από τη θέλησή μου να ζω ελεύθερος και καλά!

• Χρησιμοποιώ το Facebook και άλλα socials media όχι σαν τελικό αποδέκτη, αλλά ως μέσο για τη διάδοση ενός τελικού σκοπού.

Σας αφήνω με στοίχους από το ποίημα «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος» του Τάσου Λειβαδίτη και με την ελπίδα να είμαστε μια δύναμη εκείνο το βράδυ!

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκαιο. Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ΄τις φωνές […]

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος μπορεί να χρειαστεί ν΄αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη ή το παιδί σου. Δε θα διστάσεις. Θ΄ απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου Θ΄ απαρνηθείς τη βραδινήξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο. Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς. Το ξέρω, είναι όμορφο ν΄ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ, να κοιτάς έν΄ άστρο, να ονειρεύεσαι είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ΄ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου […]

Εγώ θα είμαι εκεί …μπροστά από τη Βουλή και θα σας περιμένω ΟΛΟΥΣ !!!

dimithliop.blogspot.gr

Η ΕΥΠ παρακολουθεί 50.000 κινητά τηλέφωνα! Πως θα καταλάβεις αν σε παρακολουθούν..

Ο ΚΟΡΙΟΣ ΤΗΣ ΕΥΠ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ BUG…ΟΤΑΝ ΣΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΕΛΝΕΙΣ SMS ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΑΡΙΘΜΟ…ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙΣ,ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ 2 ΦΟΡΕΣ…ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΕΙΣ…–

Η ΕΛΑΣ και η ΕΥΠ παρακολουθούσαν τα τηλέφωνα περισσότερων από 50.000 πολιτών! Μόνο τον τελευταίο χρόνο οι επίσημες παρακολουθήσεις τηλεφώνων, με επίκληση θεμάτων «κρατικής ασφάλειας», αυξήθηκαν κατα 70%! Επιπλέον, επτά εταιρείες επικοινωνιών κατέθεσαν αναφορές ότι υπήρχαν προβλήματα ασφαλείας του δικτύου τους.

Τα εντυπωσιακά αυτά συμπεράσματα προκύπτουν από την τελευταία έκθεση της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) που συντάχθηκε με αντικείμενο τις παρακολουθήσεις τηλεφώνων αλλά και τις καταγγελίες για παραβίαση επικοινωνιών.

Από τα στοιχεία της ΑΔΑΕ γίνεται σαφές ότι οι παρακολουθήσεις τηλεφώνων από τα συστήματα «νομίμων συνακροάσεων» της Αντιτρομοκρατικής και της ΕΥΠ αυξάνονται σχεδόν με γεωμετρική πρόοδο. Οπως αναφέρεται στην σχετική έκθεση το 2011 εκδόθηκαν 3.472 διατάξεις που αφορούσαν νέες περιπτώσεις άρσης επικοινωνιών για λόγους «εθνικής ασφάλειας» (υποθέσεις τρομοκρατίας και κατασκοπίας) έναντι 2.281το 2010.

Επίσης το 2011 εκδόθηκαν 4.061 εισαγγελικές παραγγελίες με τις οποίες παρατείνονταν προγενέστερες διατάξεις, έναντι 2.950 παραγγελιών το 2010. Αυτό σημαίνει ότι σ΄αυτές τις περιπτώσεις συνεχιζόταν η παρακολούθηση τηλεφώνων. Ακόμη το 2011 εκδόθηκαν 1.743 βουλεύματα δικαστικών συμβουλίων, έναντι 1.169 το 2010, για την διακρίβωση εγκλημάτων όπως φόνοι, ληστείες, διακίνηση ναρκωτικών κλ.π.

Δηλαδή, αθροιστικά στην διάρκεια του 2011 εκδόθηκαν συνολικά 9.276 δικαστικές αποφάσεις για παρακολούθηση τηλεφώνων έναντι 6.400 το 2010 (αύξηση μεγαλύτερη από 69%). Αν συνυπολογισθεί ότι σε κάθε μία από αυτές τις αποφάσεις περιλαμβάνεται η παρακολούθηση τουλάχιστον πέντε σταθερών ή κινητών τηλεφώνων, ο αριθμός των παρακολουθούμενων πολιτών από τον…Μεγάλο Αδελφό της ΕΛΑΣ και της ΕΥΠ είναι τεράστιος.

Εντύπωση προκαλεί όμως και το γεγονός ότι η ΑΔΑΕ εμφανίζεται να έχει επιφυλάξεις σε σχέση με την συγκεκριμένη διαδικασία παρακολούθησης τηλεφώνων, ενώ έχει ανακαλύψει παρατυπίες και «μαύρες τρύπες» στην όλη διαδικασία.

Η ΑΔΑΕ, όπως αναφέρεται στην έκθεση, έχει αποστείλει επιστολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου «με προτάσεις και παρατηρήσεις που προκύπτουν από τα βουλεύματα και τις διατάξεις που κοινοποιούνται στη Αρχή». Ακόμη έχει επισημάνει «την ανάγκη της απαρέγκλιτης τήρησης της προβλεπομενης διαδικασίας άρσης του απορρήτου με σκοπό να διασφαλιστεί η πλήρης εφαρμογή των διατάξεων της ισχύουσας νομοθεσίας κατά τη διαχείριση των σχετικών υποθέσεων…».

Στην έκθεση της ΑΔΑΕ αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι έλαβε 37 καταγγελίες παραβίασης του απορρήτου των επικοινωνιών (οι 13 αφορούσαν συνδέσεις κινητής τηλεφωνίας, 14 σταθερής, δύο για το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, δύο για συνδέσεις μέσω Ιντερνετ κ.λπ) χωρίς όμως να προσδιορίζεται πού κατεληξε η σχετική έρευνα. Ακόμη δεν παρέχεται καμμιά διευκρίνιση για τα «προβλήματα ασφαλείας» που εμφάνισαν εταιρείες επικοινωνιών κι αν βεβαίως αυτά επιλύθηκαν…

Δεύτε τελευταίον ασπασμόν...

H κυβέρνηση ψυχορραγεί.

Βέβαια ο επιθανάτιος ρόγχος της θά 'ναι μακρύς και επώδυνος, γιατί όπως λέει η λαϊκή σοφία  ''του παλιάνθρωπου η ψυχή με κόπο βγαίνει''.

Το κακό είναι ότι η ετοιμοθάνατη αυτή κυβέρνηση πάνω στην επιθανάτια αγωνία της θα συμπαρασύρει μαζί της κι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του κοινωνικού ιστού.

Είτε σαν απολύσεις, είτε σαν κατασχέσεις περιουσιών, είτε σαν πλασματική υπερχρέωση πολιτών και επιχειρήσεων μέσω φορολογικών-δολοφονικών νόμων, θα επιχειρηθεί να δοθεί μία παράταση ζωής σ' αυτήν, αντλώντας πρόσκαιρη εμπιστοσύνη απ' τους δανειστές-τοκογλύφους-κατακτητές, και αίμα, πολύ αίμα (μεταφορικό και κυριολεκτικό) απ' τον λαό.

Τα ζόμπι αυτά της πολιτικής, οι νεκροζώντανοι προδότες του Έθνους, δεν θα διστάσουν σε τίποτα.

Ξέροντας ότι έχουν πιά μαζί τους μόνον μία δράκα ακολούθων, και το χειρότερο δυστυχώς κομμάτι της κοινωνίας, (αυτούς που βολεύτηκαν, ''φτιάχτηκαν'' μέσα από κομματικά γραφεία, λαμόγια, και φελλούς), θα επιδιώξουν ''ηρωϊκή έξοδο''!

Έξοδο όμως προς τα πού;

Προς τον γκρεμό της χώρας και των πολιτών;

Νομίζοντας ότι οι ίδιοι θα διασωθούν;

Η εποχή απαιτεί σοβαρότητα και επαγρύπνιση.

Κοινωνική συνοχή. 

Σύμπνοια μεταξύ πολιτών.

   

Ο εχθρός είναι λαβωμένος κι επικίνδυνος.

ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ.

Η κυβέρνηση αυτή ψυχορραγεί.

Ας την βοηθήσουμε να βγεί η ψυχή της μιά ώρα αρχύτερα..

 Από Ουδέν Σχόλιον, μοντάζ Γρέκι

ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΣ ΤΟΥ ΔΑΡΒΙΝΟΥ

Τι σημαίνει διαπραγμάτευση με την ΕΕ και την υπόλοιπη Τρόϊκα;

Διαπραγμάτευση σημαίνει «κάτι δίνω, κάτι παίρνω». 

Με τα μνημόνια ξέρουμε όλοι καλά τι παίρνουμε. Χρήμα το οποίο δεν μπαίνει καν στις τσέπες μας. Παρά πάει κατευθείαν στους διάφορους έξωθεν πιστωτές παλαιότερων δανείων. Πάλι δηλαδή σ’ αυτούς που μας δίνουν τις δόσεις. 

Το «τι δίνουμε» είναι το θέμα, προκειμένου να πάρουμε ακόμη κι αυτές τις αισχρές δόσεις. Οι πολιτικοί λοιπόν τολμούν σ’ αυτό το ερώτημα να δίνουν δημόσια μια απάντηση που προκαλεί την νοημοσύνη του Πολίτη: 

«Aυτό που δίνουμε είναι η πιστή τήρηση των όρων των προηγούμενων διαπραγματεύσεων».

Φαντάσου πόσο ηλίθιο θεωρούν τον Έλληνα πολίτη για να δίνουν μια τόσο αφελή απάντηση. 

Κι όμως. 

Δηλαδή, αν υποθέσουμε καλοπροαίρετα ότι όντως είναι τόσο «μεγαλόψυχοι» οι ξένοι που δέχονται ως «μόνο αντίδωρο» την καλή εφαρμογή των συμφωνηθέντων όρων, στα αρχικά στάδια των διαπραγματεύσεων τότε «τι δώσαμε»; 

Δηλαδή, αυτοί οι τυμβωρύχοι δεν ζήτησαν τίποτα, κανένα κέρδος για να δώσουν το ζεστό τους χρήμα; 

Απλά τους «πείσανε» οι Έλληνες πολιτικοί με τα ωραία τους επιχειρήματα για το ποιά οικονομικά μέτρα θα έπρεπε να λάβουν; Κανένα άλλο «αντάλλαγμα» δεν ζήτησαν οι ξένοι; Κανένα κομμάτι της οικονομίας μας και της κυριαρχίας μας; 

Σε ποιόν τα πουλάνε αυτά οι πολιτικοί μας; 

Ο Λαός από την άλλη δίνει την δική του εκδοχή. 

«Οι πολιτικοί και οι αρχόντοι δίνουν γη και ύδωρ».

Αλλά και οι ίδιοι οι κρατούντες/αντιπολιτευόμενοι δίνουν μια παρόμοια απάντηση: 

«Δίνετε γη και ύδωρ στην τρόϊκα».

Παρ’ όλα αυτά, επειδή ξέρουν πως κάποια στιγμή θα έρθουν αυτοί στα πράγματα και στις τότε διαπραγματεύσεις θα θέλουν να δίνουν κι αυτοί με τη σειρά τους ότι κρίνουν πως θα θέλουν να δώσουν δεν επιθυμούν να μυήσουν κιόλας τον λαό στα μυστικά των διεθνών διαπραγματεύσεων. Του φιλοτομαριστικού ξεπουλήματος δηλαδή για ίδιον κέρδος. 

Πάμε λοιπόν έτσι για λίγα σκόρπια παραδείγματα του παρελθόντος...κάποιων άλλων διαπραγματεύσεων για κάποια άλλα δάνεια...ώστε βάση αυτών να «υποθέσουμε το σημερινό σκοτεινό εθνοπροδοτικό παρασκήνιο».... 

Σου λέει, ας πούμε ο «Διαπραγματευτής Επίτροπος» των ξένων (εκάστοτε Τροϊκανός): 

«Για να σου δώσω το δάνειο ή την δόση, ή τέλος πάντων το «ζεστό χρήμα», κάτι πρέπει να μου δώσεις». 

«Δηλαδή»; 

«Δηλαδή, κατ’ αρχάς να διασφαλιστώ πως μπορείς να μ’ εξωφλήσεις». 

«Θα πάρουμε εκείνο ή το άλλο μέτρο». 

«Δεν είναι αρκετά. Θα πάρετε κι εκείνα και τ’ άλλα». 

«Καλά. Εντάξει τώρα; Το παίρνουμε το χρήμα;» 

«Όχι ακόμη». 

«Μα»... 

«Δεν έχει μα... Πρέπει να διασφαλιστούμε πως θα πάρουμε στάνταρ τα χρήματά μας υποθηκεύοντας συγκεκριμένους πόρους του κράτους».

Να θυμηθούμε εδώ το 1898: 

«...Εκχωρήθηκαν στην Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου οι κάτωθι πηγές εσόδων: 

1. Κρατικά μονοπώλια άλατος, πετρελαίου, σπίρτων, παιγνιοχάρτων, σμύριδος, σιγαροχάρτου...................................................................12.300.000 δρχ 
2. Φόρος καπνού................................................................6.600.000 δρχ 
3. Τέλη χαρτοσήμου..........................................................10.000.000 δρχ 
4. Δασμοί τελωνείου Πειραιώς.........................................10.700.000 δρχ

Σε περίπτωση που δεν επιτυγχάνονταν τα ποσά αυτά, προβλέπονταν επικουρικά τα εξής: 

1. Δασμοί τελωνείου Λαυρίου...........................................1.500.000 δρχ 
2. Δασμοί τελωνείου Πατρών............................................2.400.000 δρχ 
3. Δασμοί τελωνείου Βόλου...............................................1.700.000 δρχ 
4. Δασμοί τελωνείου Κέρκυρας..........................................1.600.000 δρχ

Σήμερα; Πόσους «στάνταρντ πόρους» τους εκχωρήσαμε; 

Καλά. Άστο... 

Συνεχίζει λοιπόν – ας πούμε – η «υποτυπώδης διαπραγμάτευση» (ξεβράκωμα είναι η σωστή λέξη) και λέει το θύμα: 

«ΟΚ, πάρτα κι αυτά... Εντάξει τώρα;»

«Όχι... Χρειάζονται και κάποια, πώς να το πούμε, «αντισταθμιστικά οφέλη»... 

«Δηλαδή;»

«Δηλαδή, έχουμε κάποια τμήματα της οικονομικής σας δραστηριότητας που θέλουμε να «παραιτηθείτε» για να τα δώσουμε σε κάποιες άλλες χώρες της ΕΕ (ή και όχι μόνον)».

Παράπλευρα bonus θα τα λέγαμε... 

Πάμε τώρα σε λίγα ακόμη παραδείγματα του τι σημαίνει «δίνω σε μια διεθνή διαπραγμάτευση» για να αντιληφθούμε πιο βαθιά την «εγκληματική έννοια» των παραπάνω και κυρίως του τελευταίου... 

Θυμάστε μήπως μια – επιεικώς – «περίεργη» ντιρεκτίβα της ΕΕ να επιδοτηθεί η «καταστροφή των Ελληνικών παραδοσιακών αλιευτικών σκαφών»; Ο λόγος για τις ξύλινες παραδοσιακές ψαρόβαρκες και καΐκια των Ελλήνων ψαράδων. 

Μπορεί να μην σημείωναν τις τεράστιες παραγωγές εκείνα τα μέσα αλλά ζούσαν χιλιάδες Ελληνικές οικογένειες όμως από εκείνη την κατάσταση... 

Καταποντίστηκε η Ελληνική παραδοσιακή αλιεία μετά απο εκείνη την κίνηση. 

Άραγε, σε ποιά «διαπραγμάτευση» του παρελθόντος με την ΕΕ «δόθηκε ως αντάλλαγμα» εκείνη η αυτοκαταστροφική ενέργεια; 

Να θυμηθούμε πως μ’ αυτά και μ’ αυτά – βγάζοντας εκτός παιγνιδιού τους Έλληνες - ενισχύθηκαν κάποιοι Ευρωπαϊκοί αλιευτικοί στόλοι; Τυχαίο ήταν; 

Θυμάστε μήπως μια άλλη – επιεικώς – «περίεργη» ντιρεκτίβα της ΕΕ να επιδοτηθεί το «ξήλωμα» των Ελληνικών Αμπελώνων; Αυτό το παραδοσιακό Ελληνικό αγαθό, το Αμπέλι, κι όμως, βρέθηκαν Έλληνες (;) πολιτικοί να δεχτούν ένα τέτοιο ιστορικό έγκλημα... 

Να το αφαιρέσουν από την Ελληνική γη! Και από την Ελληνική Οικονομική δραστηριότητα. Ποιό; Το Αμπέλι... 

Όποιος αγρότης έμπαινε σ’ αυτό το πρόγραμμα, εν ριπή οφθαλμού εγκρίνονταν η αίτησή του, μαζεύονταν οι απαραίτητες υπογραφές και δίνονταν και τα ποσά της «αποζημίωσης». Όποιος αντιθέτως, τολμούσε/τολμάει να αιτηθεί να καλλιεργήσει νέους αμπελώνες, ας μην θυμηθούμε καλύτερα το τι πολύχρονη εξοντωτική γραφειοκρατία θ’ αντιμετωπίσει. Μέχρι να γονατίσει και να παραιτηθεί από τα σχέδιά του... 

Να θυμηθούμε όμως πως μ’ αυτά και μ’ αυτά ευνοήθηκε η αμπελουργία της Γαλλίας και άλλων «Μεγάλων Δυνάμεων»; 

Να θυμηθούμε πως μέχρι και η Αγγλία – ποιά; Μία χώρα του Βορρά, κι όμως - καλλιέργησε αμπέλια ευνοούμενη από την παραπάνω ντιρεκτίβα, εφόσον όλοι αυτοί, με την έξοδο της Ελλάδας από την συγκεκριμένη καλλιέργεια κέρδιζαν σε «καλλιεργητικές ποσοστώσεις»; 

Περαστικά μας και σ’ αυτό και τα .... «θερμά μας συγχαρητήρια» στους (τότε) Έλληνες (;) πολιτικούς/διαπραγματευτές μας. 

Σε ποιά ακριβώς «ηρωϊκή διαπραγμάτευση» του παρελθόντος άραγε το έδωσαν κι αυτό οι εθνοπατέρες μας; 

Να πάμε στα κηπευτικά; Πώς βρέθηκε το Βέλγιο και η Ολλανδία να καλλιεργούν ντομάτες κι άλλα κηπευτικά και μάλιστα να τις αγοράζουμε στα σουπερμάρκετ του Ευρωπαϊκού Νότου εάν δεν «κόπηκαν ποσοστώσεις» από την Ελλάδα και γενικότερα τον Νότο; Ποιό Ελληνικό «τζιμάνι» πολιτικός/διαπραγματευτής έκανε αυτό το έγκλημα; 

Να πάμε στην Βιομηχανία Ελληνικής Ζάχαρης; Μια κάποτε και πάλαι ποτέ ισχυρή Ελληνική Βιομηχανία. Που χάρη σ’ αυτήν υπήρχε και μια πανίσχυρη εγχώρια τευτλοπαραγωγή. Πάνε και τα δύο κατά διαόλου. Κι όλα αυτά για να «αρπάξει» - στην κυριολεξία – η Γερμανία και μερικά ακόμη Ευρωπαϊκά κράτη κι αυτή την παραγωγή. Τη ζάχαρη. Δεν της έφτανε η βιομηχανία/τεχνολογία της ήθελε και τη ζάχαρη από την «φτωχή Ελλάδα». Κάποιος Έλληνας (;) Πολιτικός/διαπραγματευτής πρόσφερε αυτή την «Ελληνική υποχώρηση» κάποτε στην ΕΕ και στη Γερμανία στα πλαίσια προφανώς κάποιων άλλων γενικότερων «περίπλοκων συμφωνιών». Κάποιος «Έλληνας (;) διαπραγματευτής» το έκανε κι αυτό το έγκλημα. Καταστρέφοντας και μια ισχυρή Ελληνική βιομηχανία αλλά και πολλές χιλιάδες Ελλήνων αγροτών παραγωγών. 

Επίσης, κάποιοι άλλοι Έλληνες (;) πολιτικοί/διαπραγματευτές μας κάποτε (προφανώς) έδωσαν την ασθμαίνουσα υποτυπώδη Ελληνική αυτοκινητοβιομηχανία, την αμυντική μας βιομηχανία, τα ναυπηγεία μας, την κτηνοτροφία μας και ο κατάλογος είναι ατέλειωτος. Και να μην ξεχνάμε βεβαίως τον ΟΤΕ που δόθηκε στους Γερμανούς για να έρχονται σήμερα οι τελευταίοι και να ξεπουλάνε τον μοναδικό ελληνικό δορυφόρο σε ισλαμικά κεφάλαια. 

Και να μην λησμονούμε φυσικά ένα από τα κυριότερα «αντίδωρα» που έδωσαν οι εθνοπατέρες μας (διαπραγματευτές του παρελθόντος) στους Γερμανούς: τις Γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις. Ή μήπως δεν έγινε έτσι; Αυτό δεν συνέβη; Σε κάποιες διαπραγματεύσεις του παρελθόντος κάποιοι «ηρωϊκοί έλληνες διαπραγματευτές/πολιτικοί» απλά τις «εκχώρησαν» ως αντάλλαγμα για ποιός ξέρει ποιό υπόγειο ξεπούλημα...στα πλαίσια πάλι κάποιων γενικότερων «περίπλοκων συμφωνιών»... 

Επίσης, πώς γίνεται κάποιες πολυεθνικές να πουλάνε εντός Ελλάδος πολύ ακριβότερα απ’ ότι σε κάποιες άλλες χώρες; Μήπως κι αυτό το «δικαίωμα» τους το εκχώρησαν (και συνεχίζουν να το εκχωρούν) κάποιοι Έλληνες Πολιτικοί Διαπραγματευτές ενάντια στα συμφέροντα του Ελληνικού Λαού; 

Αυτό σημαίνει λοιπόν «διαπραγμάτευση» των Ελλήνων (;) πολιτικών. 

Φτιάχνουν οι ξένοι διαπραγματευτές ένα τεράστιο πακέτο από χίλια δυό «αιτήματα εκχωρήσεων/ξεπουλήματος» και αρχίζουν μετά οι εκβιασμοί. 

«Ξέχνα το χρήμα αν δεν μου δώσεις όλα αυτά»...

Δεκαετίες τώρα στην κυριολεξία «ξεγύμνωσαν» τη χώρα και την οικονομία. 

Αν δούμε την συνολική εικόνα - τον «λογαριασμό» σήμερα - μας έχουν γδύσει για τα καλά οι φίλοι και σύμμαχοί μας. Αυτό ήταν το κέρδος από την είσοδό μας στην ΕΕ. 

Αυτά (και όχι μόνον) ήταν τα «Ελληνικά κέρδη» από τους συμμάχους μας για την συμβολή μας ιστορικά στους νικηφόρους πολέμους τους.... 

Αυτό δείχνει η ιστορία. 

Η στατιστική – συνεπαγωγικά – δείχνει πως και σήμερα λοιπόν, «κάτι ανάλογο» κάνουν οι Έλληνες (;) πολιτικοί. 

Κάποιο άλλο «ανάλογο έγκλημα» (για το οποίο ΠΟΤΕ κανείς τους δεν πλήρωσε, ούτε θα πληρώσει).... 

Από κάτι ακόμη λοιπόν – και σήμερα - ξεγυμνώνουν την χώρα και την οικονομία. 

Τι άραγε; 

Ποιά κομμάτια μας δίνουν τώρα; 

Μήπως τον ορυκτό μας πλούτο με προεξάρχον το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο; 

Μήπως το οριστικό ξερίζωμα της Ελληνικής αγροκτηνοτροφίας; 

Μήπως βάζουν από την πίσω πόρτα τον έλεγχο του νερού, τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα, την απαγόρευση της μικρής καλλιέργειας; 

Μήπως τον αφοπλισμό και την δραστική μείωση του Στρατού (όπως το 1898) μαζί με την ίδια την «εδαφική μας ακεραιότητα»; 

Είναι ατέλειωτος ο κατάλογος με τα «μήπως»...ο κατάλογος της «διαπραγμάτευσης/ξεπουλήματος» της χώρας... 

Πάντα χρησιμοποιούσαν πολέμους που κατέστρεφαν την Ελλάδα για να βρούν πρόσχημα και να πατήσουν μετά το πόδι τους μέσα από «οικονομικές βοήθειες» και Επιτροπές Διεθνούς Ελέγχου. Όπως το 1897. 

Σήμερα, δεν χρειάστηκε καν ένας πόλεμος. 

Όχι, κύριοι πολιτικοί. 

Όταν ακούμε την λέξη «διαπραγμάτευση» από τα χείλη σας, δικαιούμαστε – βάση της ιστορίας των Ελλήνων πολιτικών, δηλαδή του «συναφιού» σας – όχι απλά να φοβόμαστε. 

Αλλά να «τρέμουμε». 

Για το τι άραγε «έχει σειρά» να δώσετε στα ξένα αφεντικά σας.... 

Γιώργος Ανεστόπουλος 

Πηγή : Aegean Hawk

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΤΗΝΙΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Π.Ε.Κ.Δ.Υ. Ταχ. Δ/νση: Αιγαίου 15 ,Θεσσαλονίκη Τ.Κ. 54008 Τηλ.:2310478611, 6972070508 Fαx : 2310478627 e-mail:m.mporh@gmail.com

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ Ε.Ε ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ

Oργή και αγανάκτηση προκάλεσαν οι δηλώσεις του Προέδρου της ΑΔΕΔΥ σε πρωινή εκπομπή ιδιωτικού καναλιού, την Κυριακή 07-07-2013, σύμφωνα με τις οποίες ¨το πολιτικό σύστημα προστατεύει τους “επίορκους” Δημόσιους Υπαλλήλους¨ και σαν παράδειγμα έφερε τους κατηγορούμενους συναδέλφους κτηνιάτρους, λέγοντας χαρακτηριστικά ¨γιατί τους έβγαλαν έξω με 5000€, ενώ τους έπιασαν επ' αυτοφώρω¨ και δεν δίστασε να προτείνει στην Πολιτεία την απόλυση τέτοιων περιπτώσεων.

Γιατί ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, ενώ γνωρίζει ότι η υπόθεση εκκρεμεί δικαστικά, υποκαθιστά την δικαιοσύνη και αποφασίζει για την ενοχή των κατηγορουμένων υπαλλήλων.

Γιατί ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ ακυρώνει το «το συνταγματικά θεμελιωμένο τεκμήριο της αθωότητας», όταν γνωρίζει πως η δικαιοσύνη είναι αυτή που θα αποφασίσει τελικά για την υπόθεση;

Και τελικά πού διαφέρει η πρακτική του προέδρου της ΑΔΕΔΥ από την κυβερνητική πολιτική όπως αυτή εκφράζεται στο νέο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων, στις διαθεσιμότητες κλπ., και πώς αυτά συμβιβάζονται με την κατά τα άλλα, κατάθεση προσφυγής της ΑΔΕΔΥ για αντισυνταγματικότητα του συγκεκριμένου νόμου;

Καλούμε άμεσα τον Πρόεδρο της ΑΔΕΔΥ να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα και να ανασκευάσει τη θέση του και προειδοποιούμε ότι με δηλώσεις παρόμοιου περιεχομένου οδηγεί το συνδικαλιστικό κίνημα σε επικίνδυνες διαδρομές.-

Με τον «Κοινό Λόγο», την Ελένη Βιτάλη και τους Locomondo η συνέχεια του 42ου Φεστιβάλ Ολύμπου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Μετά τις υπέροχες συναυλίες με τη νορβηγική μουσική και του Γιώργου Νταλάρα με τη Γλυκερία, το 42^ο Φεστιβάλ Ολύμπου συνεχίζεται την Παρασκευή 12 Ιουλίου  με την παράσταση του Θεάτρου Νέου Κόσμο «Κοινός Λόγος» στο αρχαίο θέατρο του Δίου, το Σάββατο με τη συναυλία της Ελένη Βιτάλη στο Ρέμα Αγίας Τριάδας και τη συναυλία από τους Locomondo την Κυριακή στον ίδιο χώρο, στις παρυφές του Ολύμπου στη Βροντού Πιερίας.

Κοινός Λόγος της Έλλης Παπαδημητρίου

Τo Θέατρο του Νέου Κόσμου παρουσιάσει ανά την Ελλάδα τον Κοινό Λόγο της Έλλης Παπαδημητρίου. Η παράσταση αυτή, που πρωτοπαίχτηκε το 1997 σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου και αγκαλιάστηκε από το κοινό και από το σύνολο των κριτικών, παρουσιάζεται φέτος ξανακοιταγμένη και με νέα διανομή, με πρωταγωνίστριες τη Λυδία Κονιόρδου και την Ελένη Κοκκίδου.

 

Ο Κοινός Λόγος είναι αφηγήσεις ανωνύμων, που καλύπτουν το διάστημα από τις ειρηνικές μέρες στη Μικρά Ασία, πριν από την Καταστροφή, ως τον Εμφύλιο, ενώ μας μεταφέρουν από τη Σμύρνη στον Πόντο κι από την Αθήνα και τον Πειραιά στα βουνά της Στερεάς Ελλάδας και της Ηπείρου.

 

Το κείμενο της παράστασης βασίστηκε σε γυναικείες αφηγήσεις, που ζωντανεύουν ατομικές και συλλογικές μνήμες, φωτίζοντας διαφορετικά όχι μόνο την ιστορία αλλά και τα σύγχρονα πάθη μας.

Η σκηνοθεσία είναι του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου και παίζουν οι ηθοποιοί Λυδία Κονιόρδου, Ελένη Κοκκίδου, Μαρία Κατσανδρή, Ελένη Ουζουνίδου και Τάνια Παλαιολόγου.

●

ΕΛΕΝΗ ΒΙΤΑΛΗ - «Δρόμοι που αγάπησα»

Η μεγάλη ελληνίδα ερμηνεύτρια

σε μια διαδρομή - αναδρομή  με τραγούδια

απ΄ όλη της τη δισκογραφική πορεία.

Η Ελένη Βιτάλη σε μία πληθωρική μουσική παράσταση όπου λαϊκοί ήχοι, παραδοσιακά μονοπάτια, έντεχνα και ροκ ακούσματα εναλλάσσουν ρυθμικά τη μουσική σκυτάλη. Οι ερμηνείες  της  αγκαλιάζονται από τους ήχους της άταστης κιθάρας, του μπουζουκιού και του τζουρά του Δημήτρη Λάππα, από τις μελωδίες του πιάνου και της μελόντικας του Νεοκλή Νεοφυτίδη,   συνομιλούν μαγικά με το όρθιο μπάσο της Αντωνίας Τσολάκη, τον κρυστάλλινο ήχο που σκορπίζει το κανονάκι του Παναγιώτη Δημητρακόπουλου και τα διονυσιακά κρουστά των δύο κορυφαίων κρουστών Βαγγέλη Καρίπη και Κώστα Μερετάκη.

Στο δυόμιση ωρών περίπου πρόγραμμα, αβίαστα ξετυλίγεται ένα ανεξάντλητο ρεπερτόριο με τραγούδια - σταθμούς της Ελένης Βιτάλη, αλλά και … πειραχτικά τραγούδια άλλων δημιουργών, τραγούδια που μας “πειράζουν” όπως λέει η ίδια η Ελένη τα τραγούδια εκείνα, που δεν περνάνε απαρατήρητα, που δεν περνάνε χωρίς, κάθε φορά, να μας αγγίξουν στο άκουσμά τους…

Συνταξιδιώτες της  Ελένης Βιτάλη ο τραγουδοποιός Νίκος Ξύδης στην ηλεκτρική κιθάρα και στην καλλιτεχνική επιμέλεια της παράστασης και η ηθοποιός και ερμηνεύτρια Βαλέρια Κουρούπη.

Αυτό το καλοκαίρι, οι βραδιές είναι βεγγέρες με τραγούδια, με νότες, με αισιοδοξία και η Ελένη Βιτάλη με τη μουσική της παρέα, μας περιμένουν να τραγουδήσουμε να συγκινηθούμε, να επικοινωνήσουμε και γιατί όχι, να χορέψουμε σε δρόμους που αγάπησε, σε δρόμους που αγαπήσαμε…

Η ενορχήστρωση είναι των  Νίκου Ξύδη και  Νεοκλή Νεοφυτίδη.

●

10 χρόνια... Locomondo live!

«Οι Locomondo γιορτάζουν  δέκα χρόνια μαζί, δέκα χρόνια συναυλιών σε όλη  την Ελλάδα και  παρουσιάζουν τον 7^ο δίσκο τους με τίτλο «Οδύσσεια» ! Πέρασαν 10 χρόνια από τότε που ξεκίνησαν γράφοντας ενα demo την άνοιξη του 2003. Ο κιμπορντίστας Σταμάτης Γούλας θυμάται χαρακτηριστικά την πρώτη νύχτα που βρέθηκαν στον στούντιο:

             «Πριν 10 χρόνια την άνοιξη του 2003 ηχογραφήσαμε το πρώτο μας Demo»

Το demo έφτασε στα χέρια του Γκολφίδη που μας έβαλε στο “Sierra”  για  να γράψουμε τον πρώτο μας δίσκο.

Στις 11 Μαΐου 2003 (νύχτα 10 προς 11, αλλά το session ήταν μεταμεσονύκτιο) μπήκαμε για πρώτη φορά σε επαγγελματικό studio για να γράψουμε το πρώτο δίσκο και μέχρι το ξημέρωμα τον είχαμε γράψει σχεδόν όλο, εκτός από φωνές και κάποια σόλο, υπό την καθοδήγηση του Άκη,  με Ταμπάκη, Φραγκελη, Μπότη, τεχνικούς,  τον Μούτζη παρών στην αίθουσα, ως  φίλο-σκηνοθέτη και τον Σούντρη ντράμερ σεσσιονά, τότε πρωτογνωριστήκαμε με τα παιδιά !

Ένα ακόμη γεγονός που έδωσε μια επιπλέον «μαγεία» ήταν πως  η 11η Μαΐου που ηχογραφήσαμε για πρώτη φορά συμπίπτει με την επέτειο  του θανάτου του Bob Marley, μια ημερομηνία που σήμαινε πολλά για μας. Νιώθαμε όλο αυτό  το vibe, την αγάπη για τη reggae και τον ενθουσιασμό ταυτόχρονα για αυτή την πρωτόγνωρη εμπειρία που πραγματοποιούνταν  το όνειρο μας.

 Πιστεύω πως εκείνη τη νύχτα, της πρώτης μας ηχογράφησης, πήρε μπρος η μηχανή και σαλπαρησε το πλοίο των Locomondo –«διαστημοπλοιο» για κάποιους, για να  το κάνω και πιο επίκαιρο, λόγω εποχής.

Η  μεγάλη μουσική παρέα του ρέγγε, σκα και  λάτιν ρυθμού έχει κερδίσει -πλέον- τις καρδιές όλων - μικρών και μεγάλων - εδώ και χρόνια παντού στην Ελλάδα και στο εξωτερικό! Με τα τραγούδια τους, την ενέργεια και την ζωντάνια  που εκπέμπουν, οι Locomondo μετατρέπουν την κάθε συναυλία τους σε ένα  ατελείωτο  πάρτι,  όπου τον πρώτο λόγο έχει η μουσική και ο χορός. Κόσμος και συγκρότημα γίνονται ένα, θίγοντας παράλληλα  τα κακώς κείμενα με τον γνωστό τους τρόπο.

Μετά από 10 χρόνια διαρκούς παρουσίας στη σκηνή στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό,  οι Locomondo επιστρέφουν στη δισκογραφία με νέα τραγούδια αποκλειστικά   δικής τους παραγωγής,  όπου  η διανομή και η  πώληση του δίσκου, θα γίνεται χωρίς μεσάζοντες, απ’ ευθείας στους χώρους συναυλιών  της μπάντας και μέσω internet, ώστε να επιτευχθεί το μικρότερο δυνατόν κόστος.

Το ομώνυμο τραγούδι-video clip του «Οδύσσεια» είναι αφιερωμένο σε όλους εσάς που δέκα χρόνια τώρα «είστε εκεί, ότι κι αν συμβεί» στηρίζοντας με την αγάπη σας την μπάντα σε κάθε συναυλία!

Οι Locomondo είναι οι: Μάρκος Κούμαρης - φωνή, κιθάρα, Γιάννης Βαρνάβας - φωνή, κιθάρα, Σταμάτης Γούλας - πλήκτρα, sampler, Σπύρος Μπεσδέκης - μπάσο,  Στρατής - Άγγελος  Σούντρης - τύμπανα, Μιχάλης Μουρτζής – κρουστά και  Θανάσης Ταμπάκης - υπεύθυνος ήχου.  Μαζί τους όπως πάντα οι: Δημήτρης Γάσιας (βιολί), Νίκος Βλάχος, (τρομπέτα), Βασίλης Παναγιωτόπουλος (τρομπόνι), Γιώργος Φραγκέλης- ηχοληψία και ηχητική επιμέλεια».

ΦΩΤΟ:

1. Από τη θεατρική παράσταση «Κοινός Λόγος»

2. Η Ελένη Βιτάλη

3. Οι Locomondo