Μαριάννα Τζιαντζή
Σε ένα δημόσιο δημοτικό σχολείο μιας λαϊκής συνοικίας της Αθήνας, στο μάθημα του θεατρικού παιχνιδιού, η δασκάλα ζητά από τους μαθητές να αναπαραστήσουν τον τρόπο που τρώμε: πώς τρώει ο λαίμαργος, πώς ο αριστοκράτης, πώς ο επιβάτης του αεροπλάνου. Ο τελευταίος, καθώς βρίσκεται στριμωγμένος στο κάθισμά του, είναι αναγκασμένος να κάνει μικρές κινήσεις, με τα μπράτσα κολλημένα στο σώμα του. Στις δύο πρώτες ασκήσεις τα παιδιά τα πήγαν μια χαρά, όταν όμως έφτασαν στην τρίτη, σηκώθηκαν όρθια και άρχισαν να δέρνουν το ένα το άλλο. Έκπληκτη η δασκάλα τα ρώτησε τι παριστάνουν κι εκείνα, με μια φωνή, της απάντησαν:
«Ο Κασιδιάρης στο αεροπλάνο, κυρία; Δε θυμάστε; Ο Σεφερλής; Στην τηλεόραση;»
Και μόνο όταν εκείνη έφτασε στο σπίτι της και έψαξε στο ίντερνετ τις λέξεις «Κασιδιάρης + Σεφερλής» κατάλαβε τη λογική του παιδικού παραλογισμού. Σε μια εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου, ο καλεσμένος της, ο κωμικός Μάρκος Σεφερλής, παρίστανε έναν επιβάτη αεροπλάνου ο οποίος ρίχνει χαστούκια σε μια ασχημομούρα συνεπιβάτιδά του. Στην εκπομπή δεν αναφέρθηκαν ονόματα όπως Κασιδιάρης ή Λιάνα Κανέλλη, όμως η παραπομπή ήταν ολοφάνερη. Γέλια, γέλια, γέλια. Γελούσε η παρουσιάστρια, γελούσε και το «λάιβ» κοινό στο στούντιο. Ωραία που περάσαμε!
Το τρομερό δεν είναι το τι έκαναν τα παιδιά στη σχολική τάξη, αλλά το ότι όλα (ή σχεδόν όλα) ήξεραν τι έκαναν. Είχαν δει την εκπομπή, είχαν πιάσει το υπονοούμενο. Ο Κασιδιάρης γίνεται ο ήρωας της σύγχρονης παιδικής μυθολογίας, όπως ήταν κάποτε ο Γιώργος Θαλάσσης και ο Σπίθας που έδερναν τους κακούς Γερμανούς, όπως ήταν κάποτε ο Τζέιμς Μποντ ή ο Μπαντ Σπένσερ ή ο Τιραμόλα.
Πριν ο Ρίχνω Χαστούκια γίνει πρότυπο στα μάτια των παιδιών, έχει ήδη γίνει ήρωας και μάγκας στα μάτια πολλών ενηλίκων. Τώρα ένας άλλος μάγκας και κυρίως Έλληνας κραυγάζει -με παντομίμα- «ούρα, φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους», δηλαδή στο Mega που προβάλλει τουρκικά σίριαλ.
Ο εργασιακός, ο οικονομικός εξανδραποδισμός δεν έρχεται μόνος του. Στο πιο εύφορο και αθώο χώμα η μνημονιακή κυβέρνηση και το ιερατείο της σπέρνουν τη βαρβαρότητα και ας καταγγέλλουν τη χρυσαυγίτικη παραλλαγή της.
(ΠΡΙΝ, “Το τέλος της αγοράς”, 31.3.13)