Προβάλλοντας μια
εικονική πραγματικότητα, που αποτελεί γραμμή της κυρίαρχης κυβερνητικής
προπαγάνδας, ο πρωθυπουργός της τρικομματικής κυβέρνησης του κεφαλαίου
(ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), κ. Σαμαράς, με φενάκη την περιβόητη «ανάπτυξη» που θα φέρει η
ανάκαμψη της οικονομίας, προωθεί και εφαρμόζει με ταξικό ενθουσιασμό υπέρ των
μονοπωλιακών ομίλων, των δυνάμεων του κεφαλαίου, όλες τις επιταγές του
ευρωενωσιακού κεφαλαίου. Πολιτικές αναγκαίες για το ξεπέρασμα της οικονομικής
κρίσης υπέρ των κεφαλαιοκρατών, ώστε το κεφάλαιο να μπει σε νέο κύκλο
κερδοφορίας μέσα από το κυριολεκτικό τσάκισμα των εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων.
Η καπιταλιστική
οικονομική κρίση αποτελεί ανίατη ασθένεια του συστήματος και βρίσκεται στην
σφαίρα της νομοτελειακής εξέλιξης του καπιταλισμού που έχει αντικειμενική βάση.
Στην περίοδο της οικονομικής κρίσης ξεσπούν με τον πιο βίαιο τρόπο όλες οι
αντιθέσεις και αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος. Ο καπιταλισμός στον
μονοπωλιακό του στάδιο, στον ιμπεριαλισμό που είναι σήμερα, γίνεται πιο
βάρβαρος και αντιδραστικός απέναντι στον εργαζόμενο λαό, στους λαούς του κόσμου
γενικότερα και απαιτεί αντεργατικές-αντιλαϊκές ρυθμίσεις, πολιτικές αναγκαίες
για την μακροημέρευση του και παραπέρα διαιώνιση του.
Αυτή την πολιτική, αυτήν την στρατηγική
πλεύσης υπέρ του κεφαλαίου, υπηρετεί με ταξική συνέπεια η τρικομματική
κυβέρνηση του κεφαλαίου (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) , ο ίδιος ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς ο
οποίος παριστάνοντας τον «ντελάλη» που ξεπουλάει την πραμάτεια του, ξεπουλάει
υποδομές, δημόσια περιουσία που έχτισε ο ελληνικός λαός σε διεθνή και εγχώρια
μονοπώλια.
Η «ανάπτυξη» που βαυκαλίζεται ο κ. Σαμαράς και
η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) θα γίνει πάνω στα αποκαΐδια των
εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων. Δεν πρόκειται για παραγωγικές επενδύσεις, αλλά θα
επενδυθούν επιλεκτικά κεφάλαια για να εξαγοραστούν έτοιμες υποδομές της χώρας
μας, όπως λιμάνια, σιδηροδρομικές γραμμές, αεροδρόμια. Οι όποιες επενδύσεις και
αν γίνουν, δεν θα γίνουν με κριτήριο τις δυνατότητες που έχει η χώρα μας και
κυρίως με τις ανάγκες του ελληνικού λαού. Θα γίνουν με κριτήριο εκεί που η
επένδυση θα είναι φθηνή και θα φέρει γρήγορο και προσδοκώμενο κέρδος. Οι θέσεις
που θα δημιουργηθούν επίσης θα είναι πολύ δυσανάλογες με αυτές που έχουν χαθεί
και θα είναι θέσεις κακοπληρωμένης εργασίας.
Την ώρα που
καταστρέφουν παραγωγικές υποδομές της χώρας, βαριές βιομηχανίες, όπως
παράδειγμα τα ναυπηγεία, με δυνατότητες τεράστιες (κατασκευές φρεγατών κ.α.) και
με έμπειρο εργατικό δυναμικό, η πολιτική του κεφαλαίου και οι κατευθύνσεις της
Ε.Ε. στα πλαίσια της ανταγωνιστικότητας, κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων
και του ξεπεράσματος της κρίσης προς όφελος τους(εγχώρια μονοπώλια και ξένα),
αξιώνουν η χώρα μας να μετατραπεί σε διαμετακομιστικό κέντρο. Αυτό σημαίνει
κριτήριο ανάπτυξης με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος.
Από τα παραπάνω προκύπτει
και το λεγόμενο κινέζικο ενδιαφέρον, ώστε η νέα δύναμη του καπιταλιστικού
κόσμου, η Κίνα, να μπορεί πιο φθηνά να προωθεί τα χιλιάδες προϊόντα που παράγει
σε δυτική και ανατολική Ευρώπη, αφού τα λιμάνια της χώρας μας μπορούν να
επιφέρουν περισσότερα κέρδη σε σχέση με τις συμφωνίες της Ολλανδίας που είχε
πριν το κινέζικο κεφάλαιο. Δίπλα στους κινέζους κεφαλαιοκράτες στοχεύουν να βελτιώσουν
την οικονομική τους θέση και έλληνες κεφαλαιοκράτες σαν και αυτούς που πήρε
μαζί του ο πρωθυπουργός της Ελλάδας στην Κίνα.
Ο φαύλος κύκλος
φτώχειας, ανασφάλειας, αβεβαιότητας του ελληνικού λαού δεν θα έχει τέλος. Ο
καπιταλισμός ό,τι είχε να δώσει το έδωσε. Η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, η
κερδοφορία τους τρέφεται από την υποτίμηση της εργατικής δύναμης, την ιδιωτικοποίηση
των πάντων, το ξεπάτωμα των αυτοαπασχολούμενων και των φτωχών αγροτών. Να γιατί
είναι αναγκαία η συμμαχία όλων αυτών που πλήττονται από τα μονοπώλια όπως λέει
το Κ.Κ.Ε.
Μόνο η λαϊκή
συμμαχία σε αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση μπορεί να βάλει φρένο
στα χειρότερα, επειδή έχει καθαρό το που πρέπει να κατευθυνθεί η πάλη και δεν
ξεγελιέται από αυταπάτες και λυγμούς. Κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με
εργατική-λαϊκή εξουσία, αποδέσμευση από την Ε.Ε. με μονομερή διαγραφή του
χρέους, είναι όροι αναγκαίοι για να οργανώσει ο λαός την οικονομία προς όφελος
του και να στρωθεί ο δρόμος της λαϊκής κοινωνικής ευημερίας.
ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε. ΤΗΣ Τ.Ε. ΠΙΕΡΙΑΣ
