Οι άντρες χρωστούν (επίσηµα) χάρη στους Γάλλους Ζακ Χαΐµ και Λουί Ρεάρ. Ο µεν πρώτος παρουσίασε το 1946 το Atome, το µικρότερο ως τότε µαγιό, µε τον δεύτερο να το συρρικνώνει ακόµη περισσότερο έναν χρόνο αργότερα. Σύγχρονοι υποστηρικτές της εφεύρεσης των Γάλλων στάθηκαν τα pin-up girls µε τις σέξι πόζες τους, τις οποίες αναβιώνει εξίσου λαχταριστά η κυρία Ντίτα φον Τιζ.
Τα µπικίνι έχουν ένα µικρό προβάδισµα σε σχέση µε τα εσώρουχα για δύο κυρίως λόγους: καταφθάνουν σε µεγαλύτερες ποσότητες στα ανδρικά µάτια (ουχί παρανόµως) αλλά και για το wet look τους. Θυµηθείτε την έξοδο από τη θάλασσα της Ούρσουλα Αντρες µε το λευκό µπικίνι της στο «Δρ No» (1962) ή την αντίστοιχη της Χάλι Μπέρι στο «Πέθανε µια άλλη µέρα» (2002). Και δεν είναι µόνο τα κορίτσια του Τζέιµς Μποντ. Ο ελληνικός κινηµατογράφος έχει πληθώρα πληθωρικών παραδειγµάτων. Χαρακτηριστική η ταινία «Κορίτσια για φίληµα» (1965) µε τις Μάρθα Καραγιάννη, Ζωή Λάσκαρη, Χλόη Λιάσκου να τριγυρίζουν σε ακριβό ξενοδοχείο της Ρόδου µπικινοτρόπως.
Ευτυχώς για τον αντρικό πληθυσµό τα µπικίνι είναι παντού, από τα ring girls στους αγώνες µποξ (ξακουστή η χυµώδης Αριάνι Σελέστ) ως τα κάθε λογής r ’n’ b βιντεοκλίπ. Προ κρίσης είχαµε και τα καλλιστεία, αλλά ας όψεται.
*Δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιουλίου 2013
