Κείμενο: Δημήτρης Αντωνόπουλος
HELLENIC WHITE TIE
Δεν το eχουμε σκεφτεί ακόμη, έτσι όπως μας παίρνουν τα μυαλά οι συνέπειες της κρίσης, αλλά ούτε επτάμισι χρόνια δεν μας χωρίζουν από την 25η Μαρτίου του 2021, και εγώ ζηλεύω τους Σκωτσέζους! Εχουν μια πολύ πιο συγκροτημένη αίσθηση της εθνικής τους ιδιαιτερότητας, και παρότι φοράνε –όπως και όλοι οι άντρες στο δυτικό κόσμο– παντελόνια, καθένας έχει σε περίοπτη θέση στην γκαρνταρόμπα του το δικό του κιλτ· όχι ως μουσειακό φολκλόρ, αλλά ως επίσημο ένδυμα για δεξιώσεις, οικογενειακά τραπέζια, γάμους, γιορτές, ακόμη και για τις Κυριακές στην εκκλησία! Τότε, λοιπόν, που θα γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από την εθνική παλιγγενεσία, αναρωτιέμαι αν θα καταφέρουμε να εκφράσουμε και ενδυματολογικά το συναίσθημα του να είσαι Ελληνας, ράβοντας ξανά τον ομφάλιο λώρο που μας έδενε με τη φουστανέλα. Είναι ντροπή μας να φοράει φουστανέλα ο Jean Paul Gaultier στην τελετή απονομής του βραβείου του από το Γαλλικό Ινστιτούτο στην Αθήνα, και να μην έχουμε τα κότσια να εμφανιστούμε με τη φουστανέλα ως black tie, κάτι που και η εθιμοτυπία ορίζει για τις επίσημες εκδηλώσεις.
Ο σχεδιαστής Γιώργος Ελευθεριάδης έραψε πριν από μερικά χρόνια τη δική του φουστανέλα για να εμφανιστεί έτσι σε ένα οικογενειακό πρωτοχρονιάτικο πάρτι στο Πήλιο. «Χόρευα φορώντας την όλο το βράδυ και ένιωθα ότι χορεύει και η φουστανέλα μαζί μου –η κίνηση που δημιουργεί είναι εξαιρετική, φοβερή εμπειρία...»
Προσωπικά, το έχω ερωτευτεί αυτό το παραδοσιακό ένδυμα υψηλής ραπτικής. Ειδικά από τη στιγμή που άγγιξα τις τραγανές πιέτες του χασέ στο ραφείο του στρατοπέδου της Προεδρικής Φρουράς. Δεν περιγράφεται η αρχοντιά και η επισημότητα μιας μακριάς, στακάτης φουστανέλας ευζώνου. Μοιάζει με βεντάλια που, μέσα στην αυστηρότητά της, παρακολουθεί τις κινήσεις του σώματος, δίνοντάς τους μεγαλύτερη ζωντάνια και ένταση. Ετοιμος ήμουν να ηγηθώ μιας καμπάνιας για την επαναφορά της!
Πώς θα ξεκινούσε; Ισως με το να φωτογραφίζονται οι ερωτευμένοι φορώντας τη φουστανέλα και να στέλνουμε ανταποκρίσεις στον Sartorialist...
