Περί τις 10 χιλιάδες ακίνητα που ανήκουν σε στρατηγικούς κακοπληρωτές έχουν έτοιμα προς εκπλειστηρίαση οι τράπεζες αν οι ιδιοκτήτες τους δεν δείξουν εμπράκτως την πρόθεση να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις τους. Πρόκειται για μια πρώτη «φουρνιά» ακινήτων που μπορούν να χαρακτηριστούν φιλέτα και για τα οποία έχει νόημα ο πλειστηριασμός. Οι τράπεζες έχουν πλέον την ευχέρεια να πιέσουν τουςstrategic defaulters, οι οποίοι κρύβονταν επί σειρά ετών πίσω από την απαγόρευση των πλειστηριασμών ενώ ακόμη και αν οι δανειολήπτες αυτοί δεν «πειστούν» να αρχίσουν να
……….
εξυπηρετούν τα δάνειά τους, υπάρχει η προσδοκία το εκπλειστηρίασμα να είναι ικανοποιητικό.
Παρότι η αγορά ακινήτων κινείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, ακίνητα μεγάλης αξίας θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν αγοραστικό ενδιαφέρον, εκτιμούν οι τραπεζίτες.
Τα συγκεκριμένα ακίνητα είναι μέρος μιας πρώτης λίστας κακοπληρωτών ενώ το σαφάρι συνεχίζεται. Οι στρατηγικοί κακοπληρωτές υπολογίζεται ότι έχουν δάνεια της τάξης των 20 δισ. ευρώ, το 20% του συνόλου των επισφαλειών και εύλογα είναι προτεραιότητα για τις τράπεζες να τους κυνηγήσουν ειδικά τώρα που ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας δίνει περισσότερες ευχέρειες και περιορίζει σημαντικά το τραγικά μεγάλο διάστημα που απαιτούνταν για μια διαδικασία πλειστηριασμού.
Από τους 30 με 36 μήνες ο χρόνος περιορίστηκε σε 12 με 18 μήνες λύνοντας τα χέρια των τραπεζιτών. Αλλά και ο Κώδικας Δεοντολογίας λειτουργεί προς την ίδια κατεύθυνση αφού επισημοποιεί όσους δεν είναι συνεργάσιμοι και επιτρέπει την επιβολή κυρώσεων που φθάνουν ως τον κίνδυνο πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας.
Επί του παρόντος, η επιτυχία εφαρμογής του είναι μικρή αφού από τις περίπου 800 χιλιάδες επιστολές/ειδοποιητήρια που έστειλαν οι τράπεζες στα τέλη του 2015, «απαντήθηκαν» λιγότερες από 24 χιλιάδες, δηλαδή τόσοι ήταν οι δανειολήπτες που προσήλθαν στις τράπεζες για να δώσουν λεπτομερή οικονομικά στοιχεία και να συζητήσουν τους τρόπους διευθέτησης των οφειλών τους.
Μια δεύτερη επιστολή θα ταχυδρομηθεί τις επόμενες ημέρες και θα διατυπώνει πιο αυστηρά τις κυρώσεις που απειλούν όσους την αγνοήσουν και πάλι.
Υπό την πίεση της Τράπεζας της Ελλάδος και του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αλλά και του επενδυτικού στόρυ που έχουν «πουλήσει» στους επενδυτές, οι τράπεζες θα προχωρήσουν με πιο ριζικές κινήσεις αναδιάρθωσης των δανείων, χρησιμοποιώντας ρυθμίσεις αλλά και ρευστοποίηση όπου κρίνεται ότι δεν υπάρχει δυνατότητα «θεραπείας».
Ακόμη και το «κούρεμα» μέρους της οφειλής παίζει δυνατά στις περιπτώσεις πραγματικής αδυναμίας αποπληρωμής και όπου δεν υπάρχει εξασφάλιση για το δάνειο, κυρίως δε σε οφειλές από καταναλωτικά δάνεια μικρού ύψους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η πληρωμή μέρους του δανείου απαλλάσσει τον οφειλέτη αλλά και την τράπεζα από το βάρος ενός μη εξυπηρετούμενου δανείου.
