Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Ένα παλαιό ανέκδοτο περιγράφει τον γευσιγνώστη πελάτη ισπανικού εστιατορίου που καθημερινά τρώει ως αφροδισιακό έδεσμα τα «αμελέτητα» των νεκρών ταύρων ύστερα από ταυρομαχίες. Ένα βράδυ η μερίδα ήταν εξαιρετικά μικρή. Μετά το γεύμα ρώτησε τον σερβιτόρο τι συμβαίνει, για να λάβει την απάντηση ότι εκείνη την ημέρα είχε σκοτωθεί ο ταυρομάχος. Αυτά όμως συμβαίνουν στα ανέκδοτα, όχι στη γερμανική ευρωζώνη...
Εκεί τον πρώτο και μόνο λόγο έχει ο ταυρομάχος και εν προκειμένω η Άνγκελα Μέρκελ, η οποία φαίνεται ότι και στην περίπτωση του ισπανικού «ταύρου» ελέγχει πλήρως τις εξελίξεις.
Ένα παλαιό ανέκδοτο περιγράφει τον γευσιγνώστη πελάτη ισπανικού εστιατορίου που καθημερινά τρώει ως αφροδισιακό έδεσμα τα «αμελέτητα» των νεκρών ταύρων ύστερα από ταυρομαχίες. Ένα βράδυ η μερίδα ήταν εξαιρετικά μικρή. Μετά το γεύμα ρώτησε τον σερβιτόρο τι συμβαίνει, για να λάβει την απάντηση ότι εκείνη την ημέρα είχε σκοτωθεί ο ταυρομάχος. Αυτά όμως συμβαίνουν στα ανέκδοτα, όχι στη γερμανική ευρωζώνη...
Εκεί τον πρώτο και μόνο λόγο έχει ο ταυρομάχος και εν προκειμένω η Άνγκελα Μέρκελ, η οποία φαίνεται ότι και στην περίπτωση του ισπανικού «ταύρου» ελέγχει πλήρως τις εξελίξεις.