Το τυρί...

Ας σταματήσουμε επιτέλους να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας και τους άλλους.

Δημοκρατία, τουλάχιστον όπως μα έχουν μάθει να την ονειρευόμαστε, ούτε υπήρξε, ούτε θα υπάρξει.

Όλα όσα ακούγονται και λέγονται είναι με ανοχή και παρότρυνση της Άρχουσας Τάξης στο πλαίσιο της κοινωνικής ελεημοσύνης.

Άλλωστε ο Σωκράτης που «εισήγαγε καινά δαιμόνια» στην Αθήνα και «διέφθειρε με τις διδασκαλίες του τους νέους» δεν ήταν το... μοναδικό θύμα του αρχαίου πρωτοτύπου.

Πυθαγόρας, Πλάτωνας, Αισχύλος, Φειδίας, Ευριπίδης, Αλκιβιάδης, Ισοκράτης είναι τα ονόματα, μερικών, όχι όλων όσων η Δημοκρατία δεν προστάτεψε από την μισαλλοδοξία των Ελλήνων.

Η Δημοκρατία ή μάλλον αυτό που σήμερα ορίζεται ως Δημοκρατία δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα δημιούργημα της Δυτικής Άρχουσας Τάξης με βαθιά ριζωμένο μέσα της το DNA του φεουδαρχισμού.

Αλήθεια, σε σένα μιλάω ταπεινέ λογιστάκο, εμποράκο, ταξιτζή, σε σένα μιλάω Βουλευτή, πότε και γιατί πίστεψες ότι ΕΓΩ θα μοιραστώ την ΕΞΟΥΣΙΑ μαζί σου;

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι η ψήφος σου έχει την ίδια βαρύτητα με την δική Μου;

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι αξίζεις τίποτε παραπάνω από την ελεημοσύνη μου;

Γιατί θα πρέπει να μην επωφεληθώ της άγνοιάς σου ή και αυτής ακόμα της γενετήσιας οδηγίας σου για επιβίωση και αναπαραγωγή;

Αφού όσο ποιο πολύ σου δείχνω την περιφρόνησή μου τόσο πιο πολύ φωνάζεις ζήτω!

Ας σταματήσουμε επιτέλους να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας και τους άλλους.

Η σημερινή Δημοκρατία όπως και αν την ονομάσεις, αντιπροσωπευτική, άμεση, έμμεση, σοσιαλιστική, κομμουνιστική, φιλελεύθερη, καπιταλιστική, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια τεχνική απόκρυψης του δίκαιου του ισχυρότερου.

Και ο Λαός;

Είναι ο ίδιος ο Λαός που τρείς μέρες μετά το «Ωσαννά» θα ουρλιάξει «Άρον, άρον Σταύρωσον Αυτόν»

Είναι ο ίδιος ο Λαός που βγήκε στους δρόμους του Παρισιού κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης για να φέρει στην εξουσία τον Ροβεσπιέρο.

Είναι ο ίδιος που βγήκε στους δρόμους της Αγίας Πετρούπολης για να φέρει στην εξουσία όχι τον Λένιν αλλά τον Στάλιν.

Είναι ο Λαός που πιστεύει ότι αυτός είναι η Εξουσία.

Είναι ο Λαός που πιστεύει ότι έχει μερίδιο στην Εξουσία.

Είναι ο Λαός που πιστεύει ότι αν ερωτάται κάθε 4, 3, 2, χρόνια ή ακόμα έστω και κάθε 10 μέρες θα αποκτήσει δικαίωμα στην Εξουσία.

Είναι ο Λαός που βλέπει το τυρί αλλά δεν βλέπει, δεν καταλαβαίνει, την φάκα.

Έφτασε, και φτάνει μόνο η υπόσχεση μεριδίου Εξουσίας για να μετεξελιχθεί κάποιος σε τυφλό ακόλουθο.

Ο Λαός στην Εξουσία.

Και κανένας δεν αναρωτιέται για τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από αυτήν την φράση.

Αλήθεια γιατί μας ενόχλησε τόσο η φράση «θρασίμια» που βγήκε από τα χείλη του κ. Σαμαρά στην ομιλία του για ελεύθερο Πανεπιστήμιο;

Και γιατί θεωρούμε απλό ατόπημα την φράση «φαφούτηδες» με την οποία ο Γάλλος Πρόεδρος Francois Hollande χαρακτήριζε τους φτωχούς ψηφοφόρους του;

Η πρόταση του blog για την διακυβέρνηση της χώρας ίσως και να δείχνει ότι προωθεί μια κοινωνία απολιτική, χωρίς ταξική συνείδηση και χωρίς ιδεολογία.

Πόσοι από εμάς όμως πιστεύουν ότι η θρησκεία είναι το όπιο του λαού;

Πόσοι από εμάς βλέπουν με βδελυγμία τους πολέμους και τους θανάτους που ο θρησκευτικός φανατισμός έχει σπείρει στην Οικουμένη;

Γιατί όμως δεν συμβαίνει το ίδιο και με τους πολέμους που έχουν ως αίτιο τον ιδεολογικό φανατισμό;

Ας μην αναφερθώ για Κορέα, Βιετνάμ, Γιουγκοσλαβία, Καμπότζη, Πολωνία, Γαλλία.

Ας μιλήσω μόνο για την Ελλάδα.

Όταν πριν από μόλις πριν από 70 χρόνια ο αδελφός σκότωνε τον αδελφό, από ποια πλευρά θα πρέπει να ψάξουμε εκείνον που δημιούργησε κοινωνία δικαίου και ευημερίας;

Ο φόρος αίματος που με τόση προθυμία οι πατεράδες και οι παππούδες μας πλήρωσαν τότε, ήταν άραγε αρκετός ώστε να σβήσει η φλόγα του φανατισμού;

Πολιτικές ιδεολογίες, πολιτικά κόμματα, η υπόσχεση πως είμαστε, θα γίνουμε κάποια στιγμή κοινωνοί της εξουσίας, θα φέρουμε τις δικές μας αλήθειες στην Εξουσία και η αυταπάτη για ελευθερία και ισότητα μας μετατρέπουν σε πιόνια της όποιας της κάθε Εξουσίας.

Τα πρόβατα ψάχνουν για ηγέτη.

Αδημονούν για να βρουν κάποιον να τον ακολουθήσουν.

Να πιστέψουν σε αυτόν που θα τους υποσχεθεί την Επουράνια Βασιλεία, τις 40 παρθένες στον Παράδεισο.

Αναμασούν προκατασκευασμένο φαγητό.

Έπαψαν, δεν μπορούν δεν έχουν την δυνατότητα για την απλή ανθρώπινη λειτουργία που λέγεται κριτική σκέψη.

Γιατί καλό είναι να ρίχνουμε το ανάθεμα στον Αδόλφο ή σε όποιον άλλο ηγέτη ή ηγετίσκο, αλλά την ίδια στιγμή να χαρίζουμε το ακαταλόγιστο σε όσους μετέτρεψαν αυτήν του την τρέλα σε πράξη.

Είχαν όλοι τους μερίδιο στην Εξουσία, και στην πλειονότητα των περιπτώσεων καρπώθηκαν ένα μεγάλο ποσοστό της λείας που η Εξουσία τους πρόσφερε.

Η Εξουσία διαφθείρει και η απόλυτη Εξουσία διαφθείρει απόλυτα.

Ακόμα και η προσμονή της διαφθείρει. Είναι ο απόλυτος διαφθορέας συνειδήσεων.

Σε παγκόσμιο επίπεδο και σε όλο το εύρος της Ιστορίας, δεν μπορώ να διακρίνω, να δείξω, περισσότερους από πέντε ηγέτες που να αντιστάθηκαν σε αυτήν την διαφθορά.

Ο «εκδημοκρατισμός» της Γηραιάς ηπείρου ξεκίνησε τον Μεσαίωνα.

Φυσικά όχι με τον διαφωτισμό, όπως ονομάστηκε, αλλά με την παραχώρηση από μέρους των Ευγενών του δικαιώματος στον απλό λαό να στρατεύεται και να πεθαίνει στον πόλεμο.

Μέχρι τότε ο πόλεμος ήταν μια από τις ασχολίες της Άρχουσας Τάξης.

Ο φεουδάρχης προστάτευε τον απλό λαό και ο λαός, οι χωριάτες, όσοι ασχολούνταν με χειρωνακτική εργασία, πλήρωναν τον ανάλογο φόρο στον Άρχοντα.

Ακόμα και μέχρι τον Β΄ΠΠ ειδικά στην Μ. Βρετανία αξιωματικοί στον στρατό επιλέγονταν όσοι στις φλέβες τους «έτρεχε» γαλάζιο αίμα.

Ο Λαός όπως και τότε έτσι και σήμερα με τους διάφορους τύπους Δημοκρατίας παίρνει λοιπόν το μερίδιο Εξουσίας που του αναλογεί.

Κάποιοι από εμάς είναι ευχαριστημένοι και μάλιστα υπερήφανοι για την όλη διαδικασία.

Ο πάνσοφος Λαός.

Που έχει την Εξουσία στα χέρια του, που ή Εξουσία πηγάζει από αυτόν και ασκείται από αυτόν.

Το παραμύθι της Εξουσίας. Εσύ την δουλειά, εγώ την δύναμη τον πλούτο.

Όλα για τον Λαό. Και το μόνο του του μένει στο τέλος είναι η ενοχή πως «όλοι μαζί τα φάγαμε»

Δεν νοιώθω πολιτικό, ιδεολογικό, κομματικό αντίπαλο ή και εχθρό τον κ. Σαμαρά, τον κ. Τσίπρα ή τον κ. Κουτσούμπα.

Δεν μπορείς να νοιώσεις αντιπαλότητα ή εχθρότητα για ένα τσοπανόσκυλο που έχει εκπαιδευθεί να φυλάει το κοπάδι.

Όμως ο μόνος τρόπος διακυβέρνησης που θα μπορούσε να ανατρέψει συνήθειες αιώνων είναι η κατάργηση των κομμάτων και ο ορισμός των κυβερνώντων με ΚΛΗΡΩΣΗ.

Η κλήρωση μαζί με τον ασφυκτικό έλεγχο της Εξουσίας.

Και όποιος από εμάς πιστεύει ότι με την κλήρωση στενεύει ο δρόμος για τον χαρισματικό Ηγέτη, θα αναφέρω πως αν είναι χαρισματικός θα βρει τον δρόμο και τον τρόπο.

Ολόκληρη Γαλλική Επανάσταση και δεν κατάφερε να αποτρέψει τον Ναπολέοντα από το να ανακηρυχθεί Αυτοκράτορας.

HeadWaiter από toufekiastoskotadi, μέσω "Το Γρέκι"

Έχεις παιδιά; Ψυχή έχεις;

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη
Ήταν δεν ήταν 17 η κοπέλα. Το μπόι της μετά βίας ξεπερνούσε το 1.55. Στα κιλά, δεν έφτανε τα 50.

Στεκόταν, στην αρχή αμίλητη και παρακολουθούσε. Ένας μεσήλικας, αδύναμος άντρας που κρατούσε το πανό από τη μία του άκρη, έτοιμος να κλάψει από το θυμό του, ζητούσε μια απάντηση από τους «ημίθεους» της διμοιρίας των Μονάδων Αποκατάστασης Τάξης στο γιατί δεν του επιτρέπουν να ολοκληρώσει τη διαμαρτυρία του πηγαίνοντας προς το ναό της δημοκρατίας, τη Βουλή.

- Θέλω να διαμαρτυρηθώ γιατί είμαι άνεργος και δεν έχω να πάρω γάλα στο παιδί μου, έλεγε ο... κοινός θνητός.

- Το δικαίωμά μου στη διαμαρτυρία, προστατεύεται από το Σύνταγμα, συνέχιζε να λέει, μάλλον μάταια, ο αδύνατος άνδρας, αυτή τη φορά απευθυνόμενος συγκεκριμένα στον ακριανό «ημίθεο» του «τοίχους».

Η μικροκαμωμένη κοπέλα πλησίασε σε απόσταση αναπνοής τον ανέκφραστο ακριανό «προστάτη της τάξης» και ακουμπώντας τον στον ώμο τον ρώτησε:

- Έχεις παιδιά;

Εκείνος δεν απάντησε, δεν κουνήθηκε, ίσως και να μην ανέπνεε. Μόνο τα μάτια του κατάφερε να κουνήσει δίνοντας αρνητική απάντηση.

Ένδειξη ότι ήταν ζωντανός ή μήπως το αντίθετο; Και οι κούκλες μπορούν να κουνούν τα μάτια τους αλλά αυτό δεν το λες ζωή. Και κάτι ρομποτάκια που δουλεύουν με μπαταρίες, επίσης. Αλλά ούτε αυτό το λες ζωή!

Η κοπέλα, συνέχισε αυτή την παράξενη ανάκριση.

- Ψυχή έχεις; Τον ρώτησε.

Καμία κίνηση, καμία απάντηση από την άλλη πλευρά. Ούτε καν κούνημα των ματιών. Άγνωστη λέξη ή μήπως δεν γνώριζε την απάντηση; Και στις δύο περιπτώσεις χρειάζεται και δεύτερη διευκρινιστική ερώτηση.

- Γιατί δεν τους αφήνεις να περάσουν; Στο ίδιο καζάνι δεν βράζεις κι εσύ; Πώς μπορείς και το κάνεις αυτό; Τόσα πολλά λεφτά παίρνεις;

Καταιγισμός ερωτήσεων. Ο «ημίθεος» μπλόκαρε. Αν το μπλοκάρισμα προκλήθηκε από έντονη σκέψη τότε είχαμε μια θετική εξέλιξη που συγχρόνως υποδηλώνει ύπαρξη ζωής. Εκτός αν το μπλοκάρισμα οφειλόταν στην παντελή έλλειψη σκέψης. Τότε ξαναγυρνάμε στη θεωρία του ρομπότ ή της κούκλας.

- Γονείς δεν έχεις; Ξαναρώτησε η μικρή. Κι αυτοί εδώ, σαν τους γονείς σου είναι.

Η συζήτηση διακόπηκε απότομα καθώς, ήρθε η ώρα του ψεκασμού. Πόσο γρήγορα περνάει κι αυτή η ώρα. Πήγε 1.30 μ.μ. Είχαν ξεχάσει οι δύο, τρόπος του λέγειν, συνομιλητές πως τέτοια ώρα αρχίζει ο πρώτος ψεκασμός.

Την επόμενη μέρα άρχισε η διαμάχη για το πόσοι άνθρωποι συμμετείχαν στην διαδήλωση που έγινε στα πλαίσια της τελευταίας απεργίας.

«Λίγος ο κόσμος», είπαν κάποιοι που μάλλον ξέχασαν να μετράνε. «Άρα δεν διαφωνούν με τα νέα μέτρα», είναι το ευφυές συμπέρασμα που βγάζουν.

Πώς προκύπτει αυτό το συμπέρασμα δεν μπορώ να καταλάβω. Πιστεύουν αλήθεια πως όσοι, για διάφορους λόγους, δεν συμμετείχαν στην πορεία επικροτούν τα νέα μέτρα; Τότε ή δεν ξέρουν τι γίνεται στην κοινωνία ή μας περνάνε, το πιο πιθανό, για τελείως ηλίθιους.

Ζούμε στη δίνη ενός ιδιόμορφου, πολύ σκληρού πολέμου που μας τον κήρυξε η άλλη πλευρά κι εμείς δεν πήραμε πρέφα.

Ενός πολέμου που διεξάγεται με τα πιο σύγχρονα τηλεοπτικά όπλα. Χτυπάνε αθόρυβα σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου μας, εκείνη που όπως τελευταία ανακάλυψαν οι επιστήμονες, ελέγχει το συναίσθημα του φόβου.

Στους συμβατικούς πολέμους, ο εχθρός είναι ορατός. Στο δικό μας πόλεμο, τον εχθρό τον κρύβουν και μας παρουσιάζουν άλλους στη θέση του εχθρού.

Στο όνομα του ελληνισμού, κάποιοι, οργανώνουν και σκλαβοπάζαρα εύρεσης εργασίας, μόνο για Έλληνες. Κλείνουν συμφωνίες και με αφεντικά, για να προσλαμβάνουν, δήθεν, μόνο Έλληνες.

Με τι μισθό; Τον λεγόμενο και εθνικό;

Αν κλείνουν συμφωνίες με μισθό ίδιο με αυτόν που ίσχυε πριν από τρία χρόνια, τότε τους βγάζω το καπέλο.

Αν όμως οι συμφωνίες γίνονται με μισθό όμοιο με του αλλοδαπού τότε αυτό λέγετε συμμετοχή στο «έγκλημα».

Ας κάνουν μια βόλτα σε κανένα ξενοδοχείο, ακούγεται ότι έχουν και οι ίδιοι, να ρωτήσουν τους υπαλλήλους πόσα παίρνουν για 10 και 12 ώρες δουλειάς.

Κι αν τους ρωτήσουν το όνομά τους θα ακούσουν ονόματα ελληνικά. Ούτε Αλή, από το Αφγανιστάν ούτε Ρεφίκ από την Αφρική.

Βγήκε και μια «υπεράνθρωπη» κυρία βουλευτίνα που δηλώνει «εισοδηματίας» και χαρακτήρισε ως «υπανθρώπους που κουβαλούν αρρώστιες», τους μετανάστες στη χώρα μας.

Έχω την εντύπωση πως το κριτήριο για να χαρακτηρίσεις κάποιον ως «υπάνθρωπο» είναι το αν θεωρεί ή όχι τον εαυτό του, ανώτερο από τους άλλους ανθρώπους. Ή το αν θεωρεί ή όχι δίκαιο και τίμιο το να τα βάζει , αυτός και άλλοι είκοσι, με έναν ή δύο ταλαίπωρους αλλοδαπούς. Ο Αϊνστάιν, για παράδειγμα δεν θεωρείται υπάνθρωπος γιατί ποτέ του δεν θεώρησε τον εαυτό του ανώτερο από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Θα μου πείτε τώρα, σιγά, ποιος ήταν αυτός ο Αϊνστάιν και τι έκανε για να θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από τους άλλους; Προφανώς δεν έκανε τόσα όσα η «υπεράνθρωπη κυρία».

Μια άλλη πτυχή του πολέμου που βιώνουμε είναι η παραδοχή πως όλοι είμαστε ένοχοι μέχρι να αποδειχτεί το αντίθετο. Για παράδειγμα:

Οι γιατροί πρέπει να φορολογηθούν γιατί οι περισσότεροι παίρνουν φακελάκι καθώς όλος ο κόσμος το ξέρει.

Οι ελεύθεροι επαγγελματίες πρέπει να φορολογηθούν γιατί οι περισσότεροι κλέβουν την εφορία καθώς όλος ο κόσμος το ξέρει.

Ε, τότε γιατί γ@μ% το κέρατό μου δεν φορολογούνται με τον ίδιο τρόπο και οι πολιτικοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις επειδή κλέβουν τα κρατικά ταμεία; Αφού όλος ο κόσμος το ξέρει.

Θέατρο του παραλόγου, όπως κάθε πόλεμος. Όσο νωρίτερα ξεσκεπάσουμε τους πραγματικούς εχθρούς και όσο πιο γρήγορα λήξει υπέρ μας τόσο το καλύτερο για τα παιδιά μας.

Από kyrgiakischristos, μέσω "Το Γρέκι"

Σ' εκείνη τη χούντα αντισταθήκαμε... στην σημερινή;

17 Νοέμβρη 1973 - Επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου

17 Νοέμβρη 1973 – 17 Νοέμβρη 2014. Ο Αγώνας συνεχίζεται…

Πηγή: Το ελληνικό φοιτητικό κίνημα και ο αντιδικτατορικός αγώνας στην Ιταλία

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΤΜΗΜΑ Κ20 ΠΑΕ ΑΙΓΙΝΙΑΚΟΥ

ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΗΣ Ι. & ΛΙΟΛΙΟΣ Γ.

Κωστας Τσανας Ενας υπεροχος ανθρωπος .....ενας σπουδαιος προπονητης. Φιλε Κωστα καλη επιτυχια

Giannis Galis

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟ ΚΚΕ ΚΑΙ Η ΚΝΕ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Τ.Σ. ΠΙΕΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΝΕ

ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ, ΩΡΑ 6:30μμ

ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙ - ΠΛΑΤΑΝΙ

Νοέμβρης 1973 – Νοέμβρης 2014

Με αγώνα και θυσία γράφεται η ιστορία

Συνεχίζουμε, παλεύουμε για τη δική μας ζωή, το δικό μας μέλλον! Δε θα δεχτούμε να ζούμε στα όρια της εξαθλίωσης. Σπάμε τα δεσμά! Με την αποφασιστική, την οργανωμένη δράση μας μπορούμε να βάλουμε τη δική μας σφραγίδα, να επιβάλουμε το δικό μας δίκιο, ενάντια στο ζυγό των μονοπωλίων, της ΕΕ, του ιμπεριαλισμού.

 Ποιοι και γιατί επέβαλαν τη στρατιωτική δικτατορία;

Η διακυβέρνηση της χώρας, την 21η Απριλίου 1967, πέρασε από τα αστικά κόμματα σε τμήματα δυνάμεων του στρατού. Το πραξικόπημα έγινε στο όνομα του υποτιθέμενου “κομμουνιστικού κινδύνου”. Αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά πως ο αντικομμουνισμός είναι πάντοτε προπομπός συνολικότερων αντιλαϊκών σχεδίων, έχει στο στόχαστρο συνολικά το λαό, τη νεολαία, το κίνημα.

Οι λόγοι που επέβαλαν τη δικτατορία ήταν η εξυπηρέτηση εσωτερικών αναγκών του συστήματος, καθώς υπήρχαν αντιθέσεις ανάμεσα σε αστικά κόμματα και το Παλάτι, που υπήρχε ακόμα και ήταν μέρος του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά και για να στηριχθούν οι επιδιώξεις του αμερικανο-νατοϊκού ιμπεριαλισμού στην περιοχή.

Η εξουσία δεν άλλαξε χέρια, την κρατούσαν οι καπιταλιστές, τα μονοπώλια. Αυτό που άλλαξε ήταν η μορφή άσκησής της. Η δικτατορία ήταν ένα καθεστώς τρόμου – με εξορίες, βασανιστήρια, φυλακές, εκτελέσεις – που υπεράσπιζε την εξουσία των μονοπωλίων. Το κεφαλαίο, τα μονοπώλια βγήκαν ενισχυμένα απ’ τη χουντική διακυβέρνηση. Ο Δικτάτορας Παπαδόπουλος είχε πει, για παράδειγμα, στους εφοπλιστές: «Έλθετε προς ημάς και πέστε μας τι θέλετε. Εκ προοιμίου σας βεβαιώ, ότι η κυβέρνησις θα σας το δώση.» Τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών εκτινάχθηκαν, ενώ εντάθηκε η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, τσακίστηκε το εργατικό κίνημα με το βούρδουλα της καταστολής. Αυτό το καθεστώς υμνούν σήμερα οι ναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, που είχε στα όπα όπα το μεγάλο κεφάλαιο και τα κέρδη του, και στον «γύψο» το λαό, τη νεολαία, τις ανάγκες και τους αγώνες τους.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ οργανώνουν τον αντιδικτατορικό αγώνα

Η αδυναμία του λαϊκού κινήματος να αντιτάξει άμεσα αντίσταση, παρ’ ότι τα σχέδια της δικτατορίας ήταν γνωστά, ώστε με καλύτερους όρους να οργανωθεί από την αρχή η αντιδικτατορική πάλη, αποδεικνύουν πως μονάχα ένα γερά οργανωμένο εργατικό–λαϊκό κίνημα που αντιπαλεύει την εξουσία των μονοπωλίων μπορεί να είναι έτοιμο για να αντιμετωπίσει τα σχέδια σε βάρος του λαού. Βασική προϋπόθεση για να μπορέσει το εργατικό–λαϊκό κίνημα να ανασυνταχθεί και να οργανωθεί, όπως αποδείχτηκε και από την περίοδο του αγώνα ενάντια στη δικτατορία, είναι το δυνάμωμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Το χρονικό του αγώνα

Το πρώτο διάστημα μετά την επιβολή της δικτατορίας, όταν κυριαρχούσε ακόμα ο φόβος και η ηττοπάθεια, καθοριστική σημασία για το σπάσιμο αυτού του κλίματος, για να πάρει κουράγιο ο λαός είχε η αταλάντευτη στάση των κομμουνιστών απέναντι στους ανακριτές, τους δεσμοφύλακες, τους βασανιστές.

Τα θεμέλια της ανασύνταξης του κινήματος μπαίνουν το 1968. Το ΚΚΕ ανασυγκροτεί τις παράνομες Οργανώσεις του, ξεκαθαρίζει τις γραμμές του απ’ τους οπορτουνιστές που ήθελαν να το διαλύσουν. Ξεκινά το Μάρτη η κυκλοφορία του παράνομου «Ριζοσπάστη». Λίγους μήνες μετά, το Σεπτέμβρη, ιδρύεται η ΚΝΕ. Η απόφαση αυτή σκορπίζει ενθουσιασμό, δίνει κουράγιο στο λαό. Ταυτόχρονα, ξεκινά και η έκδοση του παράνομου «Οδηγητή».

Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και καθώς αναπτύσσονται οι Οργανώσεις τους, ιδρύονται οι αντιδικτατορικές Οργανώσεις: το Πανελλήνιο Αντιδικτατορικό Μέτωπο (ήδη απ’ το Μάη του ’67), το ΠΑΜ Νέων, η Ενιαία Συνδικαλιστική Αντιδικτατορική Κίνηση – ΕΣΑΚ (τον Απρίλη του ’68), η Αντιδικτατορική Φοιτητική Ένωση Ελλάδας – Αντι-ΕΦΕΕ και η Μαθητική Οργάνωση Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας – ΜΟΔΝΕ.

Σε πρώτη φάση, ο αγώνας είχε διάφορες μορφές: διαβήματα, υπομνήματα, διακίνηση του παράνομου τύπου, προπαγανδιστική δουλειά με πέταγμα τρυκ, αναγραφή συνθημάτων και μετάδοση ηχογραφημένων μηνυμάτων, κινητοποιήσεις με οικογένειες κρατουμένων κατά των βασανιστηρίων.

Στα τέλη του 1971 και καθώς εξελίσσεται διεθνής καπιταλιστική οικονομική κρίση (η λεγόμενη «πετρελαϊκή»), ο αντιδικτατορικός αγώνας αρχίζει να σημειώνει άνοδο.

Ιδιαίτερα το 1973, υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις απ’ την εργατική τάξη. Στην πρώτη γραμμή μπαίνουν διεκδικήσεις για τα μεροκάματα, τα ωράρια, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Οργανώνονται απεργίες στους τυπογράφους της Αθήνας, τους αλιεργάτες της Καβάλας, τους τεχνικούς της «Ολυμπιακής», στη ΔΕΗ κα.

Κινητοποιήσεις οργανώνονται απ’ τους φοιτητές–σπουδαστές, που είχαν περισσότερες δυνατότητες νόμιμης και ημινόμιμης δράσης.

Απ’ το 1972, ξεκινούν κινητοποιήσεις με αιχμή το αίτημα της διεξαγωγής γνήσιων σπουδαστικών εκλογών. Το 1973, με αφορμή τον «καταστατικό χάρτη» της Ανώτατης Παιδείας που προωθούσε η Χούντα, οι αγώνες κλιμακώνονται. Το Φλεβάρη οι φοιτητές καταλαμβάνουν τη Νομική για δύο μέρες. Μέσα στους μήνες Μάρτη–Απρίλη γίνονται καταλήψεις στην Ιατρική, ξανά στη Νομική, διάφορες κινητοποιήσεις σε άλλες σχολές της Αθήνας, της Πάτρας, της Θεσσαλονίκης.

Αγωνιστικές κινητοποιήσεις οργανώνονται και από τους αγρότες, γίνονται συλλαλητήρια εναντίον των απαλλοτριώσεων γης που εφαρμόζονταν για την εξυπηρέτηση των μονοπωλίων.

Παράλληλα πραγματοποιούνται και εκδηλώσεις με καθαρά πολιτικό–αντιδικτατορικό χαρακτήρα. Τέτοιες μέρες κινητοποίησης του λαού ήταν η 28η Οκτώβρη του ’72, η επέτειος του πραξικοπήματος το ’73, η Πρωτομαγιά του ’73, η νυχτερινή διαδήλωση μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης Μαρκεζίνη.

Η ανάπτυξη του αντιδικτατορικού αγώνα, βέβαια, δεν προέκυψε μόνο απ’ το ανέβασμα των μορφών πάλης αλλά και με την όξυνση της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης. Είχε μεγάλη σημασία, για να προχωρήσει το κίνημα μπροστά, να ηττηθούν οι απόψεις που ήθελαν συμβιβασμό με τη χούντα, στη λογική του μικρότερου κακού, του ρεαλισμού, της υποταγής. Βασικός φορέας αυτών των απόψεων ήταν ένας από τους «προγόνους» του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, το λεγόμενο «ΚΚΕ Εσωτερικού».

Μέσα απ’ αυτή τη διαδρομή, φτάνουμε στο Νοέμβρη του ’73 και την κατάληψη του Πoλυτεχνείου, που δεν ήρθε σαν ξέσπασμα, σαν «κεραυνός εν αιθρία» αλλά ήταν το επιστέγασμα και η κορύφωση όλης της προηγούμενης αγωνιστικής πορείας του λαού και της νεολαίας.

Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου

 Το απόγευμα της Τετάρτης 14 Νοέμβρη, ξεκινά η κατάληψη του Πολυτεχνείου. Φτιάχνεται ο πρώτος ραδιοφωνικός πομπός, αρκετός κόσμος μαζεύεται γύρω απ’ το Πολυτεχνείο ως το βράδυ.

 Την επόμενη μέρα, η Κομματική Οργάνωση Αθήνας καλεί τους εργαζόμενους και τους νέους να κατέβουν μαζικά στο Πολυτεχνείο. Από εκείνη τη στιγμή, η κατάληψη του Πολυτεχνείου καθώς ενώνεται με το εργατικό–λαϊκό κίνημα αποκτά χαρακτήρα παλλαϊκού ξεσηκωμού. Δίπλα στο σύνθημα «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία», δυνάμωναν και τα «Έξω οι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ» και «Κάτω η Χούντα». Το μήνυμα ήταν πολιτικό, ανατρεπτικό, αντιιμπεριαλιστικό. Ο ρόλος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, παρά τις ελλείψεις που παρουσιάστηκαν, ήταν σημαντικός και πολλές φορές καθοριστικός.

Η 16 η Νοέμβρη ήταν η μέρα της κορύφωσης της εξέγερσης. Οι φοιτητές της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας προχωρούν και αυτοί σε καταλήψεις. Στην Αθήνα, χιλιάδες λαού κατεβαίνουν με πυκνά και μεγάλα μπλοκ στο Πολυτεχνείο. Οι οικοδόμοι και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι έχουν τα μαχητικότερα μπλοκ. Περίπου 150.000 λαού είναι στους δρόμους. Η αστυνομία χτυπά το λαό, χωρίς να μπορεί να διαλύσει τις διαδηλώσεις. Αργά το απόγευμα, πέφτουν οι πρώτοι νεκροί.

Ξημερώματα της 17ης Νοέμβρη, τα τανκ κυκλώνουν το Πολυτεχνείο. Στις 3 το πρωί, ένα απ’ τα τανκ πέφτει πάνω στην πύλη του Πολυτεχνείου. Η θυσία δεν πήγε χαμένη: άνοιξε ο δρόμος για την κατάρρευση της δικτατορίας, χιλιάδες νέοι και νέες, απ’ το παράδειγμα του Πολυτεχνείου διαπαιδαγωγήθηκαν με τα ιδανικά του αγώνα, της οργανωμένης απειθαρχίας και ανυπακοής. Τελικά τον Ιούλη του 1974 κάτω από το βάρος της κρίσης στην Κύπρο αλλά και λόγω των αναγκών του ίδιου του συστήματος, το καθεστώς κατέρρευσε.

Οργανωνόμαστε για την ανατροπή!

Όλη η 7χρονη αντιδικτατορική πάλη του λαού μας, ο παλλαϊκός ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου απέδειξαν πως κανένας αντιδραστικός μηχανισμός όσο κι αν εμφανίζεται παντοδύναμος και αιώνιος, δεν μπορεί να αναμετρηθεί με την υπεροχή του οργανωμένου εργατικού–λαϊκού κινήματος.

Η μορφή άσκησης της εξουσίας το 1974 άλλαξε, η εξουσία όμως παρέμεινε στα χέρια των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών. Όσες κυβερνήσεις αναδείχτηκαν από τότε μέχρι και σήμερα αυτούς υπηρετούν.

Οι καπιταλιστές γνωρίζουν τη δύναμη του λαού, έχουν τον φόβο του. Γι’ αυτό, διαχρονικά, εναλλάσσουν, μεταμφιέζουν τις μορφές διαχείρισης της εξουσίας τους. Έτσι αξιοποιούν διάφορες εναλλακτικές λύσεις και σχήματα, αξιοποιούν είτε χώρια, είτε μαζί την τρομοκρατία και την καταστολή με το “καρότο” και τις αυταπάτες.

Οι εκμεταλλευτές δε διστάζουν. Γέννημα του συστήματος είναι και οι εγκληματίες – ναζιστές της Χρυσής Αυγής. Πότε τους «μαζεύουν» και πότε τους «αμολάνε» κατά πως τους βολεύει. Πότε τους θέλουν «αγανακτισμένους» και πότε «σοβαρούς».

Εύκολες λύσεις χωρίς αγώνα και θυσίες ποτέ δεν έρχονται

Ο λαός, η νεολαία όταν είμαστε οργανωμένοι και ενωμένοι, όταν ξέρουμε γιατί παλεύουμε, μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία. Μπορούμε να αποκτήσουμε τεράστια δύναμη όταν απορρίψουμε τις λογικές διαχείρισης του σημερινού σάπιου συστήματος, τις κυβερνήσεις της μιας ή της άλλης πολιτικής δύναμης, που τάχα θα μας λύσουν το πρόβλημα. Έχοντας στόχο τη ρήξη με τα μονοπώλια, την εξουσία τους, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ.

Ούτε αναμονή, ούτε αυταπάτες! Δεν υπάρχουν «σωτήρες». Το μέλλον μας δεν βρίσκεται στα όρια της πείνας! Να απορρίψουμε τη ζωή με ψίχουλα! Την 1 η Νοέμβρη έγινε ένα σημαντικό βήμα που πρέπει να συνεχιστεί. Παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας. Συμβάλουμε αποφασιστικά με τη συμμετοχή και την πάλη μας στην αγωνιστική ανασυγκρότηση του κινήματος. Μαζικοποιώντας τα σωματεία και τις επιτροπές αγώνα στους χώρους δουλείας, δυναμώνοντας τις επιτροπές και τα συμβούλια στην επαγγελματική εκπαίδευση. Συγκροτώντας επιτροπές ανέργων, στα σωματεία και στις λαϊκές γειτονιές. Δυναμώνοντας τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, κόντρα στον εκφυλισμό. Δυναμώνοντας την αγωνιστική συλλογική δραστηριότητα μέσα στα σχολεία, με μαθητικά συμβούλια οργανωτές, κυψέλες του αγώνα. Ενισχύοντας σε κάθε χώρο τον αγώνα διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών μας σε μόρφωση, δουλειά, ζωή με δικαιώματα.

Κόντρα στο σύστημα, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, χωρίς φασισμό, κρίσεις και πολέμους βρίσκεται η λύση στα αδιέξοδα που συναντάμε καθημερινά.

Διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει!

Συνεχίζουμε την πάλη για να ανατρέψουμε τη δικτατορία των μονοπωλίων, για να κατακτήσει ο λαός την εξουσία και να γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει!

Η κοινωνική εξέλιξη δε σταματάει εδώ, στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα. Είμαστε αισιόδοξοι: ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας νέων εξεγέρσεων και κοινωνικών επαναστάσεων, που θα οδηγήσουν ξανά την ανθρωπότητα στην πρόοδο! Η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ο σοσιαλισμός είναι το μέλλον!

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟ ΚΚΕ ΚΑΙ Η ΚΝΕ

ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ, ΩΡΑ 6:30μμ

ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙ - ΠΛΑΤΑΝΙ

ΕΘΝ Ν ΚΕΡΑΜΙΔΙΟΥ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΓΕΝΗ ΑΛΩΝΙΩΝ

Προς τους φιλάθλους της Πιερίας και την ΕΠΣ ΠΙΕΡΙΑΣ.

Ο Εθνικός Νέου Κεραμιδίου, έχασε δίκαια απο τον Διγενή Αλωνίων με σκόρ 4-1.Το άν...

θάπρεπε να χάσει ή όχι, είναι θέμα αγωνιστικό και αυτή τη φορά δέν χρειάζεται ανάλυσης, αφού κανένα παράπονο δέν υπάρχει απο την συμπεριφορά της τοπικής ομάδος. Ολα κύλισαν σε αθλητικά πλαίσια, ακόμη και σε κάποιες φέσεις που το παιγίδι ήταν δυνατό οι παίκτες μεταξύ τους είχαν άψογη αντίδραση. δηλαδή μετά την κάθε φάση.Το μελανό σημείο ήταν ο διαιτητής του αγώνα ο κ Κούγιουντσιτς.Διαβάστε παρακάτω την ανακοίνωση του Εθνικού και απολαύστε συμπεριφορά διαιτητή...

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ Ν ΚΕΡΑΜΙΔΙΟΥ.

Καταγγέλουμε στις αρμόδιες αρχές τον διαιτητή κ Κούγιουντιτσς, που κατάφερε να προκαλέσει με τη συμπεριφορά του κυρίως και τις δύο ομάδες.

Ειδικότερα: 

Στα πρώτα λεπτά του αγώνα, σε φάση που ποδοσφαιριστή διαμαρτυρήθηκε για κλωτσιά. στράφηκε εναντίον του και χωρίς να βγάλει κάρτα του είπε "σκάσε και μή μου μιλάς, εμένα".Το παιγνίδι συνεχίστηκε και ενώ ο αρχηγός έφαγε μία άγαρμπη κλωτσιά χωρίς να υποδειχθεί το φάουλ, ενώ ήταν πεσμένος και σφάδαζε διαμαρτυρήθηκε για το φάουλ του έδειξε κάρτα, πήγε απο πάνω του με "τσαμπουκά τεντώνοντας  το κορμί του (σάν να ήταν έτοιμος να δείρει τον ποδοσφαιριστή)   και με ύφος "δικτάκτορα" του είπε "σε εμένα δέν θα μιλάς γιατί θα σε πετάξω έξω".Στον προκλητικό τρόπο συμπεριφοράς αντέδρασε ο εκπρόσωπος της ομάδος κ Καλαϊτζής  "φωνάζοντας τον ποδοσφαιριστή "Γρηγόρη μή μιλάς έτοιμος είναι σε βγάλει και να μείνουμε με δέκα παίκτες".Τότε ο κ διαιτητής, έτρεξε με νεύρο προς τον πάγκο, δέν φώναξε τον παρατηρητή να τον βγάλει έξω, αλλά με τσαμπουκά προβάλλοντας το μπόι του πάλι, είπε "πέρνα έξω σε μένα δέ θα μιλάς".Οταν του ζητήθηκε απο τον αναπληρωματικό ποδοσφαιριστή Τσαουσίδη ο λόγος που αποβάλλει τον παράγοντα, έβγαλε και σε αυτόν κίτρινη, λέγοντας ¨εγώ κάνω κουμάντο και δέν θα μιλάς".Επίσης σε κάποιες φάσεις που οι νεαροί ποδοσφαιρστές δέχτηκαν σκληρά μαρκαρίσματα, εκείνος πήγαινε προς τα πάνω τους και τους έλεγε "σήκω πάνω δέν έχεις τίποτε".Ποδοσφαιριστής μας (Σταλίκας) δέχτηκε αγκωνιά στη μύτη και εκείνος ενώ τον είδε ματωμένο, δέν σταμάτησε το παιγνίδι, δεχτήκαμε την επίθεση και μετά πήγε και του έκανε και παρατήρηση γιατί κάθεται με αίματα στον αγωνιστικό χώρο.Μπρός αυτή τη συμπεριφορά του διαιτητή, οι νεαροί ποδοσφαιριστές μας δέν τολμούσαν να μαρκάρουν έστω και φυσιολογικά, φοβούμενοι "τον μπαμπούλα" με την απρεπή συμπεριφορά.

Στο δεύτερο ημίχρονο και αφού το παιγίδι είχε κριθεί, άρχισε να μοιράζει κάρτες στους γηπεδούχους για να εξιλεωθεί...Με αποκορύφωμα το 93 που έδειξε κόκκινη κάρτα σε ποδοσφιαιρστή των Αλωνίων, σε μία φάση που ήταν δεν ήταν κίτρινη κάρτα.

Το παιγνίδι ολοκληρώθηκε, και ενώ είμασταν στο κέντρο του γηπέδου και προπορεύονταν ο διαιτητής με τον ένα επόπτη, ο τερματοφύλακας των γηπεδούχων του είπε ¨ρέφ έκανες λάθος αυτή δέν είναι κόκκινη κάρτα".Τότε ο διαιτητής άφησε τον επόπτη, έκανε τρία βήματα πίω, πήγε μπροστά στον τερματοφύλακα και του με ύφος προκλητικό του "λέει τί θές τώρα εσύ και μιλάς.Σε εμένα δέν θα μιλάς".Ο τερματοφύλακας των γηπεδούχων έγινε έξαλλος απ τη συμπεριφορά του διαιτητή και επενέβησαν άλλοι ποδοσφαιριστές και τον συγκράτησαν.

Μετά τη σύνταξη του φύλου αγώνα, ο κύριος Καλαιτζής με τον πρόεδρο της τοπικής ομάδος κ Παυλίδη, παρουσία του παρατηρητή, μπήκε στα αποδυτήρια να παραλάβει τα δελτία.Τότε ο κύριος διαιτητής μόλις τον είδε "σηκώθηκε απο την καρέκλα του έκανε όλόκληρο κύκλο με νεύρο και τσαμπουκά και είπε "δεν σε θέλω εδώ μέσα σε έβγαλα έξω, βγές".Οταν ο κύριος Καλαίτζής του είπε "μα το παιγνίδι τελείωσε δέν θάρθω να πάρω τα δελτία αυτός ξανασηκώθηκε απο την καρέκλα με ύφος επιτιθέμενου. Και αναρωτιέται κανείς.Αν ο παράγοντας κύριος Καλαιτζής, ήταν άλλου στύλ ανθρώπου και χειροδικούσε (άν μπορούσε) σε τέτοιο διαιτητή θα έφταιγε εκείνος;

Κύριοι της ΕΠΣ και της επιτροπής Διαιτησίας, διαιτητές σάν τον εν λόγω κύριο, είναι επικίνδυνοι για τους αγώνες.Σε ένα παιγνίνι που με τις ομάδες δέν υπήρχε το παραμικρό, το σύνδρομο της ξουσίας του κυρίου αυτού, ήταν τέτοιο που κόντεψε να τινάξει το παιγνίδι στον αέρα.

Σάν Καλαιτζής Δημήτρης , τόσα χρόνια επιστήμονας και άνρθπωπος του αθλητισμού, δέν ανέχομαι ,απο τέτοιους κυρίους τέτοιες συμπεριφορές, επειδή καλύποτνατι πίσω απο ένα "φύλλο αγώνα" και εκμεταλλεύονται την ιδιότητά τους σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα.

Ενημερώστε  τους διαιτητές αυτού του στύλ (ευτυχώς δέν υπάρχουν πολλοί), ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν είναι να σέβονται τα παιδιά (όπως έχουν απαίτηση και τα παιδιά να τους σέβονται στο παιγνίδι), τους παράγοντες που ματώνουν για να αμοίβονται αυτοί.Τόσα χρόνια στα γήπεδα, ώς πρώην διαιτητής και παράγοντας τέτοιο προκλητικό (και χωρίς λόγο) ύφος και συμπεριφορά δέν έχω ξαναδεί.

Σάν Εθνικός Νέου Κεραμιδίου, μάλλον πρέπει να αλλάξουμε φιλοσοφία,να μήν είμαστε τόσο "κύριοι", για να προστατεύσουμε τους νεαρούς ποδοσφαιριστές μας  απο "κυρίους" σάν τον εν λόγω Διαιτητή.Και να είστε σίγουροι ότι θα το πράξουμε και δέν θα φταίμε εμείς.

ΥΓ. Να σημειώσουμε την άψογη και φιλική συμπεριφορά της τοπικής ομάδας και την άψογη στάση των εποπτών και αγωνιστικά αλλά και στη συμπεριφορά.

Για το Εθνικό Νέου Κεραμιδίου

Καλαϊτζής Δημήτρης.

http://ethnikosneoukeramidiou.blogspot.gr

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΚΟΛΙΝΔΡΟΥ-ΑΠΟΛΛΩΝ ΛΙΤΟΧΩΡΟΥ 1-1

«ΒΡΑΖΕΙ» ΟΛΗ Η ΠΙΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΣΙΠΟΥΡΑ!

 

Η γλυκιά μυρωδιά του φθινοπώρου, τα πατημένα σταφύλια, αφού έχουν δώσει το γλυκό χυμό τους, το μούστο για την παραγωγή του κρασιού, τα στέμφυλα παίρνουν το δρόμο για τα «καζάνια» όπου βράζουν, παράγοντας οινοπνευματικούς ατμούς. Την εποχή αυτή όλη η Πιερία «βράζει» από τα τσίπουρα, στα 120 αναμμένα στο φουλ «καζάνια» που γίνεται η παραδοσιακή απόσταξη με άδεια από το κράτος. Δεν υπάρχει βραδιά που γύρω από ένα καζάνι δε θα μαζευτούν άνθρωποι κάθε ηλικίας να γλεντήσουν, στήνονται περίφημα γλέντια που περιλαμβάνουν φαγητό, ζωντανή παραδοσιακή μουσική και, φυσικά, άφθονο τσίπουρο. Αξίζει να επισκεφθείτε ένα από τα «καζάνια» και να συμμετέχετε στην ιεροτελεστία παρασκευής του ξεχωριστού αυτού αποστάγματος. Η προσμονή, η διαδικασία, η παρέα, η απόλαυση, συνθέτουν το τελετουργικό της παραγωγής του παραδοσιακού μακεδονίτικου τσίπουρου και συντελούν στο μοναδικό μαγικό σκηνικό γεύσεων και αισθήσεων που δημιουργείται σε ένα αναμμένο καζάνι καθώς το απόσταγμα βγαίνει από τα σπλάχνα του. Για πολλούς, το να βρεθούν κοντά σ’ ένα καζάνι είναι μια εξαιρετικά αυθεντική διασκέδαση, για άλλους είναι μια εναλλακτική μορφή τοπικής ανάπτυξης και για άλλους μια αγαπημένη συνήθεια. Το σίγουρο είναι ότι δυναμώνει την κοινωνική συναναστροφή.

Δε μπορεί να υπάρχει παραγωγή τσίπουρου χωρίς παρέα. Κάντε μια παρέα, τη δική σας παρέα, και επισκεφτείτε ένα από τα καζάνια της Πιερίας. Θα σας αρέσει σίγουρα.

Στην υγειά μας και καλό χειμώνα να έχουμε.

Δημήτρης Ρουκάς 

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΜΠΑΣΚΕΤ Β΄ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ 2014-15

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Α΄ ΓΥΡΟΣ – 6^η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

Ασπίς Ξάνθης - Πιερικός Αρχέλαος 105 - 112

Μετά από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι και σε ένα γήπεδο γεμάτο από τους τοπικούς φιλάθλους, ο Πιερικός Αρχέλαος νίκησε στην Ξάνθη την Ασπίδα με 112-105.

Στη φιλόξενη Ξάνθη, δευτερόλεπτα πριν το τέλος οι γηπεδούχοι με δύο βολές ισοφαρίζουν και έτσι το παιχνίδι πήγε στην παράταση, όπου επικράτησε η εμφανής ανωτερότητα του Πιερικού Αρχελάου.

Είναι η τρίτη κατά σειρά νίκη, χάρη στην οποία οι καλαθοσφαιριστές της ομάδας της Κατερίνης δίνουν  και πάλι χαρά στον κόσμο του Πιερικού Αρχελάου που είναι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος από την εικόνα αυτή.

Τα δεκάλεπτα: 16-21, 40-46, 61-77, 90-90 κ.α.,105-112.

Διαιτητές ήταν οι κ. κ. Παπαδόπουλος και Πιτσίλκας.

Οι συνθέσεις:

Ασπίς Ξάνθης (Παναγιωτόπουλος): Δενδρινός 6(2), Παπαδάκης, Σταμπουλής 11(1), Στεφανίδης 13(1), Καραμπέκης 9, Παπανικολάου 29(4), Κουτσογιάννης 30(1), Κουμπάνης 2, Τάταρης, Παλλάκης, Πετς 5.

Πιερικός Αρχέλαος (Χαtζηιωάννου): Καρακασίδης, Κολαξίδης, Γκοντόπουλος 37(6), Παπαδόπουλος Κ. 8(2), Χριστοδούλου 13, Παρμακτσίδης, Καραγιάννης 9(3), Αμπαράς 6(2), Ασημάκης 29(3), Σπυρόπουλος 6, Παπαδόπουλος Ν. Οικονόμου 4.

● Τα αποτελέσματα της 6ης αγωνιστικής: Ανατόλια-ΧΑΝΘ 68-58, Στρατώνι-Άργος Ορ. 65-73, Tιτάνες Παλαμά-Προμηθέας  76-85, Φοίνικας- Κομοτηνή 77-58, Μαχητές Δόξας Πεύκων-Αργοναύτης 77-35, Αίας Ευόσμου-Ευρώπη Πευκοχωρίου. 56-65.

● Η επόμενη αγωνιστική (Κυριακή 23.11.2014): ΧΑΝΘ-Στρατώνι, Αργος Ορεστικό-Ασπίδα Ξάνθης, Πιερικός Αρχέλαος-Τιτάνες Παλαμά, Προμηθέας Πάτρας-Φοίνικας Λάρισας. Κομοτηνή-Αίας Ευόσμου, Αργοναύτης Καλ.-Ανατόλια, Μαχητές Δόξας Πεύκων-Πευκοχώρι.

Επιστημονική Εσπερίδα για τον Άγιο Κόσμα τον Αιτωλό στην Κατερίνη

Επιστημονική Εσπερίδα με θέμα " Ο Εθναπόστολος του Γένους και η εποχή μας- 300 χρόνια  από την γέννηση του 1714-2014"  πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 16Νοεμβρίου στο Συνεδριακό Κέντρο «Εκάβη» του Δήμου Κατερίνης.

Την Επιστημονική Εσπερίδα συνδιοργάνωσε η Ιερά Μητρόπολη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος με την Ένωση Θεολόγων Νομού Πιερίας.

Η εκδήλωση έγινε στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «Αικατερίνεια» για την εορτή της πολιούχου της πόλης, Άγιας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης, άλλα και με την ευκαιρία του εφετινού εορτασμού συμπλήρωσης 300 ετών από τη γέννηση του Ισαπόστολου Άγιου Κοσμά του Αιτωλού.

Ομιλητές ήταν δύο καθηγητές της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.: α) Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Καλιακμάνης, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα "Επίκαιρα κοινωνικά μηνύματα από τις διδαχές και τη ζωή του Αγίου Κοσμά" και β) Μιχαήλ Τρίτος, που ανέπτυξε το θέμα "Ο Κοσμάς ο Αιτωλός και η Νεοελληνική μας διάρκεια".

Η Επιστημονική Εσπερίδα ολοκληρώθηκε με καταληκτήριο χαιρετισμό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Γεωργίου, ο οποίος αναφέρθηκε στην επικαιρότητα των διδαχών του Αγίου Κοσμά στην εποχή μας, καθώς και στις επετειακές εκδηλώσεις που πραγματοποίησε εφέτος η Ιερά Μητρόπολη. Τέλος, συνεχάρη και ευχαρίστησε τους ομιλητές τόσο για την προθυμία όσο και για τον κόπο της συμμετοχής τους.

Τάσσος Νίκος, προπονητής Καλλιθεακού Καλλιθέας

«Με σέβονται και με εμπιστεύονται, παρά το νεαρό της ηλικίας και παρά το γεγονός ότι υπάρχουν ποδοσφαιριστές ηλικιακά μεγαλύτεροι από μένα» μας αποκαλύπτει ο 25χρονος Τάσσος Νίκος, φέρελπις προπονητής της πρωτοπόρου ομάδας της Γ' κατηγορίας του πρωταθλήματος της ΕΠΣ Πιερίας μετά από έξι αγωνιστικές. Η ομάδα του συγκατοικεί στην κορυφή της βαθμολογίας με τον Αετό Καταλωνίων και δείχνει έτοιμη για το μεγάλο άλμα στη δεύτερη τη τάξει μεγάλη ερασιτεχνική κατηγορία της Πιερίας.

Ο ίδιος, απόφοιτος ΤΕΦΑΑ ΑΠΘ, με ειδικότητα ποδόσφαιρο, απόλυτα συνειδητοποιημένος και προσγειωμένος στην πραγματικότητα, σταμάτησε νωρίς το ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο, με αξιοσημείωτη θητεία σε Εθνικό Κατερίνης και Αχιλλέα Νεοκαισάρειας (τη χρονιά της ανόδου στη Γ' εθνική) και απολαμβάνει την προπονητική σε μια ομάδα με παρόν και μέλλον, έχοντας την εποπτεία και των τμημάτων υποδομής της ομάδας, εκτός από την ανδρική ποδοσφαιρική ομάδα. «Είμαστε μια οικογένεια στην Καλλιθέα και αυτό φαίνεται στο γήπεδο» συμπληρώνει με περηφάνεια ο μικρότερος ηλικιακά προπονητής ομάδας στα γήπεδα όλων των κατηγοριών στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα της ΕΠΣ Πιερίας.

Ψύχραιμος και παρεμβατικός στον πάγκο στη διάρκεια του αγώνα, χαμογελαστός μετά τη μεγάλη εκτός έδρας νίκη της ομάδας του, στο ντέρμπι με την Πρόοδο Π. Κεραμιδίου με 3-0, αποτελεί μέλος μία νέας γενιάς προπονητών που μπορούν να συμβάλλουν στην ποιοτική αναβάθμιση του αθλήματος εντός και εκτός των γραμμών του γηπέδου. 

http://www.metrosport.gr/article/o-mikroteros-ilikiaka-proponitis-sto-erasitechniko-tis-pierias-pics

Δ.Τ. ΠΟΔΗΛΑΤΟΠΟΡΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΡΟΧΑΙΩΝ

Σημαντική για μια ακόμα φορά ήταν η συμμετοχή των ποδηλατών στην ιδιαίτερη Κυριακάτικη ποδηλατοβόλτα της Ποδηλατικής Από-Δρασης Πιερίας, παρά το βροχερό καιρό. Με μαύρες κορδέλες κρεμασμένες στα τιμόνια, καθώς η Κυριακή 16 Νοεμβρίου ήταν η φετινή παγκόσμια ημέρα μνήμης θυμάτων τροχαίων, οι ποδηλάτες της Πιερίας ξεκίνησαν από την Πλατεία και κατευθύνθηκαν προς τον παράδρομο Περίστασης - Παραλίας. Αφού κατάθεσαν λουλούδια στα σημεία που σκοτώθηκαν δύο ποδηλάτες το 2010 παρασυρόμενοι από αυτοκίνητα και τήρησαν ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων, δημιούργησαν με τα ποδήλατά τους μία "αλυσίδα" κατά μήκος του σημείου μεταξύ του κυρίου δρόμου Περίστασης - Παραλίας και του παραδρόμου. Θέλησαν, με αυτό τον τρόπο, να διαμαρτυρηθούν για την απόφαση της αντιπεριφερειάρχη κυρίας Μαυρίδου να διακόψει το έργο τοποθέτησης μεταλλικών στηθαίων στο σημείο, που είχε ως στόχο να αποτρέψει την αυθαίρετη κι επικίνδυνη είσοδο-έξοδο των οχημάτων από/προς τον παράδρομο προς/από τον κύριο δρόμο. Η συγκεκριμένη απόφαση, επικαλέστηκε ως δικαιολογία το ότι το έργο προκάλεσε "κοινωνικές αναταραχές", χωρίς ωστόσο να εξηγεί ποιές είναι αυτές κι από πού προέρχονται, τη στιγμή μάλιστα που τόσο οι ποδηλάτες και πεζοί που χρησιμοποιούν τον συγκεκριμένο παράδρομο, όσο και οι κάτοικοι της περιοχής επιθυμούν την ολοκλήρωση του έργου, για να μην τίθενται σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Κάτι άλλωστε που έχει επισημάνει και η ίδια η Τροχαία Κατερίνης με έξι (!) έγγραφά της προς την Αντιπεριφέρεια. 
Όσοι όμως συμμετείχαν στη διαμαρτυρία αυτή, πήραν μια γεύση από τις περίφημες "κοινωνικές αναταραχές". Στην επιστροφή μας προς Κατερίνη, μια μαινόμενη κυρία (που κατά πληροφορίες μας είναι συγγενικό πρόσωπο ιδιοκτήτη παρακείμενου βενζινάδικου), οδηγώντας το όχημά της με μεγάλη ταχύτητα, προσπέρασε την ποδηλατοπομπή θέτοντας τους ποδηλάτες συνειδητά σε κίνδυνο. Θέλοντας να λειτουργήσει εντελώς προβοκατόρικα, διέσχισε τον παράδρομο με κατεύθυνση προς Κατερίνη, εισήλθε στον κεντρικό δρόμο στο ρεύμα προς Παραλία και φτάνοντας στο σημείο όπου είχαμε δημιουργήσει την "ποδηλατοαλυσίδα" απαίτησε να μπει όλως παρανόμως στον παράδρομο. Κάλεσε μάλιστα την Τροχαία Κατερίνης, κατηγορώντας τους ποδηλάτες ότι δεν είχαν άδεια να προβούν στη συγκεκριμένη διαμαρτυρία και απειλώντας ότι θα υποβάλει μήνυση σε βάρος τους (κάτι που πιθανόν και να έκανε). Αναρωτιόμαστε λοιπόν, αυτές είναι οι "κοινωνικές αναταραχές" που επικαλείται η κα Μαυρίδου; Αντιδράσεις σαν της εν λόγω κυρίας είναι αυτές που σταμάτησαν το έργο; Ο νόμος και η δημόσια διοίκηση υποχωρούν μπροστά στην προκλητική παρανομία και τη βλακεία; Πόσο ακόμα η Αντιπεριφέρεια θα εκθέτει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές με την στάση της; 
Απαιτούμε την άμεση ολοκλήρωση του έργου τοποθέτησης μεταλλικών στηθαίων και την πρόβλεψη συνολικής μελέτης που θα περιλαμβάνει την πρόβλεψη κατασκευής ποδηλατοδρόμου και πεζοδρόμου στην περιοχή κατά τρόπο που θα εξυπηρετεί τα αυτοκίνητα, τους πεζούς, τα ποδήλατα, τα παρακείμενα καταστήματα, τις οικίες και τους αγρούς. Με την ελπίδα να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα...