ΕΧΕΙΣ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΟΡΘΩΣΕΙΣ ΑΝΑΣΤΗΜΑ..ΤΙΜΩΡΗΣΕ ΤΟΥΣ ΑΛΗΤΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΒΙΑΖΟΥΝ ..ΜΗΝ ΑΠΕΧΕΙΣ

«Ωστόσο όλα αυτά τα απογοητευτικά, τα αηδιαστικά ad nauseam,θα ήταν αυτοκτονικόνα στρέψουν τον Έλληνα ψηφοφόρο στον αναχωρητισμό της απόγνωσης, στον μαρασμό της μοιρολατρίας:  

 Στην αποχή. 

 Πρόκειται εδώ για την ζωή του ίδιου, των παιδιών του, της πατρίδας του.

 Για να μετρήσει την παραγκωνισμένη αξία της πατρίδας, ας αναλογισθεί λίγο την εφιαλτική εικόνα των Σύρων προσφύγων , που τους την έκλεψαν.
Έχει χρέος ο αυριανός ψηφοφόρος να……….

……..ορθώσει ανάστημα, να αντισταθεί, να μετουσιώσει την Αηδία σε οργή και την ευκαιρία της ψήφου σε όπλο τιμωρίας:     

 Κολασμού της απάτης, διαγραφής του ενόχου από τον πολιτικό χάρτη, γροθιάς στο πρόσωπο ξένων που τηλεκατευθύνουν με ανδρείκελα την πολιτική και τη μοίρα του έθνους μας.»

Ευριπίδης Μπίλλης

Υ.Γ Αηδίας σίγουρα, με ψήφο όμως καταδίκης αυτού του θρασύτατου νεαρού νεοταξικού «πολιτικού»,   που και έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό των Ελλήνων, και μας θεωρεί και ηλίθιους.

Του Μιχαήλ Στυλιανού

Τραγική η φτώχεια της πολιτικής πραμάτειας στο προεκλογικό παζάρι της 20ής Σεπτεμβρίου. Εμπόρευμα σκονισμένο, ξεθωριασμένο, απωθητικό… Ιδιαίτερα στο κατάστημα νεωτερισμών «Σύριζα». ΄Οπου το επιθετικό μάρκετινγκ αδίστακτου πλασιέ φωτίζει πιο δυνατά την ανυποληψία του προϊόντος.

«Παρέμβαση» Βαρουφάκη και άλλων 18 για το ελληνικό χρέος

Πρωτοβουλία αναλαμβάνουν δεκαεννέα παγκοσμίου φήμης οικονομολόγοι μεταξύ των οποίων και ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας Γιάνης Βαρουφάκης, για το θέμα του ελληνικού χρέους. Με επιστολή τους, ζητούν από την Ευρώπη να υποστηρίξει την Ελλάδα στο φλέγον αυτό ζήτημα. Την επιστολή, μεταξύ άλλων, υπογράφει ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ.

Το κείμενο σχετίζεται άμεσα με τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ που θα διεξαχθεί στις 10 Σεπτεμβρίου και πρόκειται να ψηφίσει εννέα βασικές αρχές για την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους.

«Αν είχαν τηρηθεί αυτές οι αρχές θα είχαμε αποφύγει τις παγίδες της ελληνικής κρίσης, στην οποία οι πολιτικοί εκπρόσωποι………..

……..ενέδωσαν στις απαιτήσεις των πιστωτών παρά την έλλειψη οικονομικής λογικής και τις καταστροφικές κοινωνικές επιπτώσεις τους. Αυτό το ψήφισμα είναι προς το δημόσιο συμφέρον και θα πρέπει να υποστηριχθεί από όλα τα ευρωπαϊκά κράτη και να γίνει ένα θέμα που θα μπει σε δημόσια διαβούλευση», σημειώνεται στην επιστολή.

Όσον αφορά την ελληνική κρίση, οι 19 οικονομολόγοι διαπιστώνουν πως ένα κράτος δεν είναι, από μόνο του, σε θέση να διαπραγματευτεί με λογικούς όρους για την αναδιάρθρωση του χρέους του μέσα στο τρέχον πολιτικό πλαίσιο. «Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, η Ελλάδα αντιμετώπισε από τους πιστωτές μια πεισματική άρνηση και εξεταστεί οποιαδήποτε αναδιάρθρωση του χρέους, ακόμη και αν η άρνηση αυτή ήταν σε αντίθετο πνεύμα με τις συστάσεις του ΔΝΤ», υπογραμμίζεται.

«Χθες ήταν η Αργεντινή, σήμερα είναι η Ελλάδα και αύριο, ίσως, η Γαλλία. Κάθε χρεωμένη χώρα μπορεί να αποκλειστεί από την αναδιάρθρωση του χρέους της κόντρα στην κοινή λογική», τονίζεται σε άλλο σημείο της επιστολής σημειώνοντας την ανάγκη δημιουργίας ενός νομικού πλαισίου για αναδιάρθρωση χρέους, κάτι που θα επιτρέπει σε κάθε χώρα να ρυθμίζει ανάλογα προβλήματα χωρίς τον κίνδυνο να καταρρεύσει ή να απολέσει την εθνική της κυριαρχία.

«Όπως κατέδειξε το ελληνική δράματα του καλοκαιριού, δεν υπάρχει περιθώριο για δισταγμούς. Η εικονική θερινή διαπραγμάτευση στρέφει πολλούς Ευρωπαίους στον εθνικισμό και στην περιφρόνηση προς τους διεθνείς οργανισμούς», προστίθεται.

Τέλος, καλούν τους Ευρωπαίους να επαναβεβαιώσουν τα δημοκρατικά δικαιώματα, παρά τις επιταγές της αγοράς που βρίσκονται στο επίκεντρο της παγκόσμιας διακυβέρνησης και όλα τα ευρωπαϊκά κράτη να ταχθούν υπέρ αυτού του ψηφίσματος.

Την επιστολή υπογράφουν οι:
Yanis Varoufakis Former Greek minister of finance
James Galbraith University of Texas Austin
Heiner Flassbeck Former chief economist, Unctad
Martin Guzman Columbia University
Jacques Généreux Sciences Po
Steve Keen Kingston University
Gabriel Colletis Toulouse 1 University
Michel Husson IRES
Benjamin Lemoine Paris-Dauphine University
Mariana Mazzucato University of Sussex
Robert Salais IDHE, Marc Bloch
Bruno Théret Paris-Dauphine University
Xavier Timbeau Principal director, OFCE
Gennaro Zezza Levy Economics Institute
Giovanni Dosi Scuola Superiore Sant’Anna
Engelbert Stockhammer Kingston University
Ozlem Onaran University of Greenwich

Συντάκτης:

efsyn.gr

«Ψηφίστε μας γιατί σας γαμήσαμε λιγότερο από τον ψευτράκο με τον οποίο θέλουμε να συγκυβερνήσουμε»…

• Ο Αλέξης Τσίπρας δικαιούται μια πρώτη ευκαιρία να κυβερνήσει σε βάθος τετραετίας και δίχως την τροχοπέδη τής διαπραγμάτευσης και της από λεπτό σε λεπτό χρεοκοπίας. Πολύ περισσότερο από εκείνους που κυβέρνησαν τις εποχές των παχιών αγελάδων και τις κατάντησαν ξερακιανές ζητιάνες…

Γράφει ο βρωμόστομος στο τρύπιο ευρώ

Ποιός καταφεύγει συνήθως στην αρνητική προεκλογική διαφήμιση;

Είτε αυτός που βρίσκεται πίσω στις δημοσκοπήσεις είτε εκείνος που δεν θέλει να κυβερνήσει. Και τα δύο συμβαίνουν τώρα με τη ΝΔ, η οποία με τα τηλεοπτικά της σποτ θέλει να μας πείσει πως η Λίνα, ο Απόστολος, ο Γιάννης (παππούς κι εγγονός) μέχρι και τις 25 Ιανουαρίου είχαν μια καλή δουλειά, έμεναν σε ένα άνετο σπίτι, οδηγούσαν ένα καλό αυτοκίνητο, διατηρούσαν μια ……..

………επιτυχημένη επιχείρηση, έπαιρναν έναν αξιοπρεπή μισθό ή σύνταξη και οι τραπεζικοί τους λογαριασμοί ήταν γεμάτοι. Κι όλα αυτά διαλύθηκαν με το που ανέβηκε στην εξουσία η «επάρατος» κυβέρνηση της Αριστεράς…

Με λίγα λόγια, το προεκλογικό αφήγημα της ΝΔ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ, είναι πως η χώρα καταστράφηκε τους τελευταίους επτά μήνες κι όχι τα προηγούμενα 41 χρόνια. Ακόμα, ωστόσο, κι αν δεχθώ, για χάρη τής συζήτησης, πως η ζημιά από τη σκληρή διαπραγμάτευση είναι μεγαλύτερη από τα κέρδη (κάτι που δεν αποδεικνύεται από το τρίτο μνημόνιο που είναι ελαφρύτερο από τα δύο προηγούμενα ή από το ότι, για παράδειγμα, ξεκινά η συζήτηση για την ουσιαστική απομείωση του δημόσιου χρέους), τα εκλογικά οφέλη δεν είναι δυνατό να τα καρπωθούν εκείνοι οι οποίοι στην ουσία λένε στον ελληνικό λαό «ψηφίστε μας ξανά γιατί σας γαμήσαμε λιγότερο»…

Οι αντιφάσεις, εξάλλου, του πάλαι ποτέ δικομματισμού δεν σταματούν εδώ. Κατ’ εντολή της εγχώριας και της διεθνούς ελίτ προσπαθεί να εξαναγκάσει το ΣΥΡΙΖΑ να τον δεχθεί σε μια μετεκλογική οικουμενική κυβέρνηση. Με ποιόν θέλει να συγκυβερνήσουν ο Β. Μεϊμαράκης και η Φ. Γεννηματά; Με τον ψευτράκο, τον πονηρούλη, τον ολετήρα τής γλυκιάς μας πατρίδας, όπως κατά καιρούς έχουν αποκαλέσει, με τα αυτά ή με παρόμοια λόγια, οι ίδιοι και οι ομόσταβλοί τους τον Αλέξη Τσίπρα;…

Με συγχωρείτε, αλλά αν πίστευα ότι κάποιος φέρει τους χαρακτηρισμούς που έχει προσάψει ο προσωρινός πρόεδρος της ΝΔ στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν θα τον καλούσα να συγκατοικήσουμε αλλά θα φώναζα την αστυνομία για να τον συλλάβει. Για πρώτη φορά, άλλωστε, στα χρονικά ένα κόμμα καλεί τους ψηφοφόρους να το ψηφίσουν όχι για να κυβερνήσει αλλά για να συγκυβερνήσει με αυτό που θεωρεί πως θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση και που όταν ήταν κυβέρνηση τους εξαθλίωσε! Ας με διαψεύσουν οι επαγγελματίες τής πολιτικής επικοινωνίας, αλλά η στρατηγική που ακολουθεί η ΝΔ πέρα από υποκριτική είναι ήττας κι όχι νίκης…

Μπορώ να κατανοήσω τους ψηφοφόρους τού ΣΥΡΙΖΑ του Ιανουαρίου που αισθάνονται απογοήτευση και θα ψηφίσουν ΚΚΕ, Λαϊκή Διάσπαση ή άλλα κόμματα της εξωπραγματικής Αριστεράς. Από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας στην επιλογή 50-50 διάλεξε ευρώ με μνημόνιο από δραχμή με μνημόνιο κανένας μας δεν μπορεί να είναι 100% σίγουρος ότι η πρώτη επιλογή ήταν η καλύτερη αφού που δεν έχουμε δοκιμάσει τη δεύτερη. Μόνο εκτιμήσεις, άλλωστε, είναι σε θέση να κάνει κι ο γράφων όταν ισχυρίζεται πως η δραχμή με μνημόνιο θα ισοδυναμούσε με την απόλυτη καταστροφή για τους μικρομεσαίους. Δεν αποκλείω, εξάλλου, να ξανατεθεί σύντομα ένα τέτοιο δίλημμα εφόσον η Γερμανία δεν βάλει μυαλό και το παράλληλο του μνημονίου πρόγραμμα αποδειχθεί, απλώς, μπάλωμα. Και τότε ίσως και η δική μου απάντηση στο δίλημμα να είναι διαφορετική…

Δεν μπορώ, ωστόσο, να δικαιολογήσω καθόλου τους ψηφοφόρους τού ΣΥΡΙΖΑ του Ιανουαρίου που θα επιλέξουν τον πάλαι ποτέ δικομματισμό, το νεοφιλελεύθερο Ποτάμι, τον γραφικό Λεβέντη ή τους χιμπαντζήδες με τα μαύρα για να εκδικηθούν τον Αλέξη Τσίπρα για το τρίτο μνημόνιο. Αν θεωρείς κάποιον απατεώνα δεν τον αντικαθιστάς με κάποιον τον οποίο στις προηγούμενες εκλογές (βουλευτικές και δημοψήφισμα) αποδοκίμασες γιατί είχες πειστεί ύστερα από τόσες ευκαιρίες που του είχες δώσει στο παρελθόν ότι είναι πράγματι λαμόγιο, μαριονέτα ή καραγκιόζης. Ο Αλέξης Τσίπρας δικαιούται μια πρώτη ευκαιρία να κυβερνήσει σε βάθος τετραετίας και δίχως την τροχοπέδη τής διαπραγμάτευσης και της από λεπτό σε λεπτό χρεοκοπίας. Πολύ περισσότερο από εκείνους που κυβέρνησαν τις εποχές των παχιών αγελάδων και τις κατάντησαν ξερακιανές ζητιάνες.

Anemos Antistasis

Αλήθεια... πόσο ηλίθιοι είμαστε;

Το ΠΑΣΟΚ της Φώφης βρήκε λύση για τα χρέη του κόμματος...

Νεολαία Ανεξάρτητων Ελλήνων Βοιωτίας-Θήβα

Τα 7 ερωτογενή σημεία του άνδρα και της γυναίκας...

"PRESS-GR"

Έκπληξη ακόμη και στους ειδικούς προκάλεσε η έρευνα στην οποία αξιολογήθηκαν 41 σημεία του ανθρώπινου σώματος για τη σεξουαλική διέγερση που μπορούν να προκαλέσουν. Κι αυτό διότι, ενώ τα πόδια και τα δάχτυλα των ποδιών θεωρούνταν μέχρι σήμερα από τα πιο...
ευαίσθητα σεξουαλικά σημεία του σώματος, στη συγκεκριμένη δημοσκόπηση πήραν τη χειρότερη βαθμολογία.

Στην έρευνα συμμετείχαν 800 εθελοντές και διεξήχθη από δυο βρετανικά και ένα νοτιοαφρικανικό πανεπιστήμιο. Οι ειδικοί ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να βαθμολογήσουν τα σημεία του σώματός τους ανάλογα με τον ερωτισμό που οι ίδιοι εκτιμούν πως εκπέμπουν και τα αποτελέσματα είχαν γι' αυτούς τρία πολύ εντυπωσιακά σημεία.

Το πρώτο εντυπωσιακό στοιχείο που προέκυψε από την επεξεργασία των στοιχείων, ήταν ότι άνδρες διαθέτουν τον ίδιο αριθμό ερωτογενών ζωνών με τις γυναίκες και όχι μόνο μία (το πέος) όπως επικρατούσε ως άποψη μέχρι σήμερα. «Πολλοί άνθρωποι εκτιμούν ότι το σώμα της γυναίκας είναι γεμάτο ερωτογενείς ζώνες και ότι οι άνδρες έχουν μόνο μια, την προφανή», δήλωσε ο δρ Ολιβερ Τέρνμπουν από το Πανεπιστήμιο του Μπανγκόρ της Ουαλίας. «Αυτό δεν ισχύει. Εχουν σχεδόν τον ίδιο αριθμό ερωτογενών ζωνών με ένα πολύ μικρό προβάδισμα στις γυναίκες», συμπλήρωσε ο ίδιος.

Το δεύτερο στοιχείο που προκάλεσε εντύπωση είναι ότι τα πόδια (και ολόκληρα και τα δάχτυλα των ποδιών μαζί με τις πατούσες), είχαν ιδιαίτερα χαμηλή βαθμολογία. Σε αυτό το πλαίσιο η «ένσταση» των ειδικών δεν ήταν ότι απλώς «όλοι κοιτάζουμε τα πόδια μιας γυναίκας» ή ότι «ντράπηκαν να απαντήσουν οι συμμετέχοντες». Αλλά ότι είναι γνωστό πως τα δάχτυλα του ποδιού έχουν κοινούς νευρώνες με τα γεννητικά όργανα και στους άντρες και στις γυναίκες. Είναι δηλαδή εξ ορισμού και εξ ανατομίας σημεία που φυσιολογικά πρέπει να ερεθίζουν κάποιον, σχεδόν όσο τον ερεθίζει και ο στοματικός έρωτας.

Το τρίτο στοιχείο που τους άφησε άναυδους ήταν ότι οι άντρες χαρακτήρισαν δικές τους ερωτογενείς ζώνες τον αφαλό, τη μέση, τον αυχένα και την εσωτερική πλευρά των μηρών.

Οι συμμετέχοντες εκτός από τα πλέον κλασικά μέρη του σώματος, όπως είναι τα γεννητικά όργανα, το γυναικείο στήθος, οι θηλές και οι γλουτοί, έδωσαν υψηλή βαθμολόγία και στα χείλη, τον αυχένα και τους γοφούς.

«Ανακαλύψαμε από τη μελέτη ότι όλοι έχουμε τις ίδιες ερωτογενείς ζώνες, τουλάχιστον σε δυο ηπείρους. Είτε πρόκειται για μια ώριμη γυναίκα σε ένα γραφείο στο Λονδίνο είτε πρόκειται για έναν ομοφυλόφιλο άνδρα σε χωριό της Αφρικής», εξηγεί σχολιάζοντας την έρευνα ο Τέρνμπουν. Οι επιστήμονες τείνουν να καταλήξουν ότι η ερωτική διέγερση μπορεί τελικά να συνδέεται με κάποιο άλλο τμήμα του εγκεφάλου και όχι με αυτό που νομίζαμε μέχρι σήμερα.

Αυχένας και μέτωπο
Πολλοί χαρακτήρισαν ερωτική ζώνη τον αυχένα, που έχει ακριβώς τα ίδια νεύρα με το μέτωπο. Κανείς όμως δεν είπε ότι το μέτωπο είναι ερωτική ζώνη.

ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΡΚΙΝΟΙ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΤΟΝΕΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ

Η ασθένεια, είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος στο πρόβλημα των «εσωτερικών συγκρούσεων»

Η νέα ιατρική του γιατρού Χάμερ

Ο γιατρός Ρίκε Γκέερτ Χάμερ (Ryke Geerd Hamer) υπήρξε για πολλά χρόνια διευθυντής σε μια γερμανική κλινική. Η προνομιούχος θέση του, του επέτρεψε να συναντήσει πολλούς καρκινοπαθείς. Χάρις στις περιστάσεις, στην τύχη και στην...

λεπτομερή παρατήρηση, ο Χάμερ ανακάλυψε τους θεμελιώδεις νόμους που εξηγούν το μηχανισμό της εμφάνισης όλων των καρκίνων και όλων των ασθενειών. Στην περίπτωση αυτού του γιατρού, μπορούμε πραγματικά να μιλήσουμε για νόμους, αφού οι επαληθεύσεις που έγιναν από τον ίδιο και από άλλους ερευνητές και θεραπευτές έδειξαν ότι όλοι ισχύουν στις 100% των περιπτώσεων, πράγμα το οποίο δεν είχε ποτέ συμβεί έως τότε στην ιστορία της ιατρικής.

Ο ατσαλένιος νόμος του καρκίνου που διατυπώθηκε από τον Ρίκε Γκέερτ Χάμερ είναι ο εξής: ” Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που τις βιώνουμε χωρίς να τις εκφράζουμε. Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια. ” Παρατήρησε λοιπόν ότι οι ασθενείς που είχαν καρκίνο των οστών, για παράδειγμα, είχαν όλοι βιώσει κάποιο σοκ, κάποιο στρες, κάποια έντονη και βίαιη (αιφνίδια) εσωτερική σύγκρουση κατά την οποία αισθάνθηκαν υποτιμημένοι. Επιπροσθέτως, παρατήρησε ότι σε όλους τους ασθενείς που είχαν προσβληθεί από τον ίδιο καρκίνο, είχε εμφανισθεί ένα σημάδι στην ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου τους. Έτσι, ανακάλυψε ότι σε κάθε τύπο στρες αντιστοιχούσε η ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου και το ίδιο συγκεκριμένο όργανο, πάντα το ίδιο.

Ο καρκίνος των οστών αντιστοιχεί στην εσωτερική σύγκρουση της υποτίμησης.

Ο καρκίνος των πνευμόνων στη έντονο φόβο του θανάτου.

Η ακραία διάσταση του πολιτικού τυχοδιωκτισμού

 

"ΡΕΣΑΛΤΟ"

Όταν ο τυχοδιωκτισμός και ο καιροσκοπισμός (κατά κανόνα πάνε μαζί) …κατρακυλούν στην τελική τους συνέπεια προκαλούν όχι μόνο βαθύτατη θλίψη και αηδία, αλλά και πολύ γέλιο… 
Σ’ αυτές τις εκλογές παρελαύνουν αρκετοί κλόουν του καιροσκοπισμού οι οποίοι με τα ποικίλα τυχοδιωκτικά τους καμώματα γίνονται καταγέλαστοι και σου προκαλούν ναυτία…
Ο Αλέξης Μητρόπουλος μάλλον κρατάει τα …σκήπτρα! 
Αφού απείλησε, μέσω τηλεοπτικών σώου, με αυτοκτονία, μετά ταλαντεύτηκε, σαν ανεμοδείκτης, αν θα δεχτεί να είναι σε... εκλόγιμη ή μη θέση στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε στα αναθέματα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ (όταν κόπηκε) και κάλεσε τους ψηφοφόρους του (σαν να τους έχει στο τσεπάκι) σε αποχή από τις εκλογές ή σε ψήφο στο ΚΚΕ!!! 

Τώρα μιλάει για τις «πιο παράξενες και ανήθικες εκλογές της ιστορίας μας». 

Αν συμμετείχε αυτός δεν θα ήταν «παράξενες και ανήθικες», ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ …κακός! 

Η εκλογική θέση γι αυτόν καθορίζεται, όχι από την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, αλλά ΕΥΘΕΩΣ από την προσωπική του τύχη: Τόσο κυνικά και ξεδιάντροπα διαλαλεί τον πολιτικό του αμοραλισμό και τυχοδιωκτισμό ο Μητρόπουλος… 

Στο άρθρο μας «Μητρόπουλος: Η διπροσωπία της πασοκικής ελονοσίας» είχαμε επισημάνει αυτές τις «ιδιότητες» του Μητρόπουλου. 
ΕΔΩ: 
http://resaltomag.blogspot.gr/2015/08/blog-post_86.html 

Γράφαμε μεταξύ άλλων: 

«Ένα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά δείγματα του πασοκικού «λίπους» είναι ο Αλέξης Μητρόπουλος: Η αχαλίνωτη διπροσωπία, ο εκτυφλωτικός καιροσκοπισμός και ο μοχθηρός αμοραλισμός αποτυπώνονται μακάβρια επάνω του… 
Επιχειρεί και αυτός ο άμοιρος να καταγραφεί σαν σοβαρός «παίκτης» στο εσωκομματικό και ενδοκυβερνητικό παιχνίδι. Επιδιώκει απεγνωσμένα να βρίσκεται στην επικαιρότητα με ποικίλες και αντιφατικές αντιπολιτευτικές «ατάκες»… 
Μόνο που το …κληρονομικό ξύγκι της πασοκικής διπροσωπίας είναι τόσο παχύ που δεν του επιτρέπει να είναι οξυδερκής, νηφάλιος και με πολιτική συνεκτική συνέπεια: Μία λέει το ένα, μία λέει το άλλο, ρίχνει άναρχες βολές προς κάθε κατεύθυνση, απλώς για την «ηδονή του κρότου»…». 

Καταγράφαμε και το τέλος του: 

«Δεν έχει καμιά τύχη διότι τα στίγματα της πασοκικής ελονοσίας είναι πολύ καθαρά και κραυγαλέα πάνω του… 
Απλώς θα «συνωστιστεί» και αυτός στο πλήθος των καταγέλαστων του ΣΥΡΙΖΑ και της «αριστερής» κυβέρνησης των ανδρεικέλων…». 
 
Ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να «χωνέψει» τέτοιο «λίπος» γελοιότητας…

Παγκόσμιο φαινόμενο! Το πρώτο κόμμα παγκοσμίως που ζητάει την ψήφο μας, για να μας σώσει από τις αποφάσεις που πήρε το ίδιο κόμμα!

Κανείς δεν ντρέπεται σ' αυτή την αποικία! Καλούμαστε να ψηφίσουμε λογιστή... Ποιος θα μας βιάσει χωρίς πόνο;

Ανδρέα Παπανδρέου: Είτε το έθνος θα εξαφανίσει το χρέος, είτε το χρέος θα αφανίσει το έθνος

Ο Ανδρέας Παπανδρέου στο Υπουργικό Συμβούλιο, 2 Δεκεμβρίου 1993

1. Αισθάνομαι την ανάγκη να ενημερώσω και εσάς και τον Ελληνικό λαό για την οικονομική κατάσταση και την πορεία της χώρας μας.
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά της, βρέθηκε αντιμέτωπη με μια πρώτου μεγέθους κρίση στα οικονομικά του Δημοσίου. Το Ελληνικό Κράτος δεν είχε διαθέσιμα αρκετά χρήματα για τις άμεσες υποχρεώσεις του, που περνούσαν τα 2,5 τρις δρχ τους τελευταίους τρεις μήνες του 1993. Εξασφαλισμένους χρηματικούς πόρους είχε μόλις 450 δις. Τα υπόλοιπα δυο τρις έπρεπε να βρεθούν, με τακτικό και έκτακτο δανεισμό. Ο κρατικός…….

……….

προϋπολογισμός του 1993 είχε πέσει άσχημα έξω.

Την κρίση αυτή δεν την προκαλέσαμε εμείς. Βρισκόταν εκεί και μας περίμενε. Χωρίς να είμαστε υπεύθυνοι για την δημιουργία της, είχαμε την ευθύνη για την αντιμετώπισή της. Το πετύχαμε χάρις στην ακούραστη δουλειά των αρμόδιων Υπουργών και άλλων στελεχών της Κυβέρνησης, τους οποίους θέλω όλους να ευχαριστήσω. Τη στιγμή αυτή οι αναγκαίοι χρηματικοί πόροι για να κλείσει ομαλά το 1993 έχουν βρεθεί. Μια πολύ επικίνδυνη για την οικονομία της χώρας κατάσταση ξεπεράστηκε χωρίς καν να γίνει αισθητή στις αγορές. Χωρίς να διαταράξει την οικονομική ζωή του τόπου.

Οι βαθύτερες, όμως, αιτίες που την προκάλεσαν, παραμένουν. Η κρίση ήταν το αποκορύφωμα της κάκιστης δημοσιονομικής διαχείρισης των τελευταίων τριών χρόνων. Στα χρόνια αυτά χαρίστηκαν αφειδώς φόροι στους πλούσιους, ενώ για δημαγωγικούς καθαρά λόγους οι δαπάνες του Προϋπολογισμού διογκώθηκαν πέρα από κάθε μέτρο. Τον τελευταίο ιδίως χρόνο, που του έδωσαν προεκλογικό χαρακτήρα, η σπατάλη και ο χαρισμός πήραν τις διαστάσεις οργίου. Καταλήξαμε να έχουμε υπέρβαση του ελλείμματος ένα περίπου τρισεκατομμύριο δραχμές πάνω από ό,τι είχε αρχικά προϋπολογισθεί για το 1993. Γενικός απολογισμός της όλης τριετίας της Νέας Δημοκρατίας ήταν να εκτιναχθεί το Δημόσιο Χρέος από 9 τρις δραχμές που το αφήσαμε το 1989 σε 20 περίπου τρις το 1993. Για τόκους και για χρεωλύσια αυτού του Χρέους, θα πληρώσουμε το 1993 πάνω από 4 τρις δραχμές. Το 1994, 5 τρις 300 δις δρχ θα δαπανηθούν για τον ίδιο σκοπό, πάνω από το 70% των συνολικών εσόδων του Προϋπολογισμού.

• Το Δημόσιο Χρέος έχει γονατίσει τον Προϋπολογισμό του Κράτους. Βλάπτεται η εθνική οικονομία στο σύνολό της. Οι μεγάλες δανειακές ανάγκες του Προϋπολογισμού έχουν κάνει το χρήμα πανάκριβο. Τα υψηλά επιτόκια στραγγαλίζουν τις επενδύσεις. Οι επιχειρήσεις συρρικνώνονται. Οι εργαζόμενοι χάνουν τις δουλειές τους. Η οικονομία στο σύνολό της φτωχαίνει και πλουτίζουν μόνον ορισμένοι μεγάλοι ομολογιούχοι. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να ανεχόμαστε αυτήν την κατάσταση. Είναι καιρός να αντιδράσουμε. Να βάλουμε ένα τέλος.

2. Ο καλύτερος και τελικά ο μόνος οριστικός τρόπος για να απαλλαγούμε από το βάρος του Δημοσίου Χρέους, είναι η ταχύτερη οικονομική ανάπτυξη. Με τα μεγαλύτερα έσοδα που θα φέρει στο Κράτος και με τα χαμηλότερα επιτόκια που συνοδεύουν την οικονομική ανάκαμψη, θα ελαφρώσουν σημαντικά οι υποχρεώσεις για την τρέχουσα εξυπηρέτηση των δανείων του Δημοσίου.

Η Κυβέρνηση δίνει πρωταρχική σημασία στην αναπτυξιακή προσπάθεια. Είμαστε αποφασισμένοι να την επιδιώξουμε με κάθε μέσο. Στην απόφαση αυτή συγκλίνουμε με τους υπόλοιπους Ευρωπαϊκούς λαούς, στην Ενωμένη Ευρώπη. Οι εταίροι μας αρχίζουν πλέον να βλέπουν στην ανεργία την κύρια οικονομική απειλή της δεκαετίας του 1990.

Την αναπτυξιακή προσπάθεια την εντάσσουμε μέσα σε ρεαλιστικά, ιστορικά και διεθνή πλαίσια. Η Ευρώπη στο σύνολό της και εμείς, είμαστε στη σημερινή συγκυρία υποχρεωμένοι, προκειμένου να απελευθερώσουμε τις δημιουργικές, παραγωγικές δυνάμεις της οικονομίας, να δαμάσουμε τα ελλείμματα και τα χρέη. Δεν είναι μόνον η Ελλάδα που αντιμετωπίζει δημόσιο χρέος πάνω από το 100% του εθνικού της εισοδήματος. Το Βέλγιο βρίσκεται στο 139%, η Ιταλία στο 116%. Με χαμηλότερα, αλλά και πάλι πολύ υψηλά ποσοστά, ακολουθούν η Ολλανδία με 83% και η Δανία με 80%.

Γενικά, το σύνολο των Ευρωπαϊκών κρατών, χωρίς να εξαιρούνται ούτε χώρες, όπως η Γαλλία ή η Γερμανία, μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1973 που σήμανε το τέλος της μεταπολεμικής οικονομικής ευφορίας στις αναπτυγμένες χώρες, προσέφυγαν στην αύξηση του Δημόσιου Χρέους. Το έκαναν για να διαφυλάξουν το βιοτικό τους επίπεδο, δίχως να προωθήσουν παράλληλα πρόσθετη παραγωγική προσπάθεια στους λαούς τους.

3. Στη χώρα μας, όμως, λειτούργησαν και μερικοί πρόσθετοι παράγοντες. Στην εικοσαετία 1950-1970, η Ελληνική οικονομία προχωρώντας με ρυθμό αύξησης εθνικού προϊόντος 7% το χρόνο, ταχύτερα από το μέσο Ευρωπαϊκό 5%, πραγματοποίησε ένα τεράστιο άλμα προς τον οικονομικό εκσυγχρονισμό. Αλλά οι κρατικοί θεσμοί δεν παρακολούθησαν από κοντά την οικονομική μεταμόρφωση. Ιδιαίτερα το φορολογικό μας σύστημα δεν προσαρμόστηκε στις γρήγορες κοινωνικές ανακατατάξεις της ταχύρρυθμης ανάπτυξης του 1950 – 1970.

Τα χρόνια εκείνα για να ενισχυθούν συγκεκριμένοι αναπτυξιακοί κλάδοι αιχμής -λόγου χάριν η οικοδομική δραστηριότητα- δόθηκαν φοροαπαλλαγές που δεν καταργήθηκαν αργότερα, μολονότι ο σκοπός τους είχε επιτευχθεί, δηλαδή η ανάπτυξη του κλάδου.

Η φορολογία που στηριζόταν σχεδόν αποκλειστικά στους κατοίκους των πόλεων, όταν στην ύπαιθρο επικρατούσε απ’ άκρου σ’ άκρο φτώχεια, ουδέποτε προσαρμόστηκε στη νέα πραγματικότητα: Στην άνοδο των δυνατοτήτων των κατοίκων της υπαίθρου να συνεισφέρουν και αυτοί στα κοινά βάρη.

Η οικονομική ανάπτυξη ανέβασε στο προσκήνιο, σε μεγάλους αριθμούς, τους Ελεύθερους Επαγγελματίες, π.χ. Μηχανικούς, γιατρούς, δικηγόρους, τους επαγγελματίες πολλαπλών ειδικοτήτων. Το ίδιο συνέβη και με τις Επιχειρήσεις, μικρομεσαίες και μεγάλες, που είτε παράγουν, εξάγουν και εισάγουν αγαθά είτε προσφέρουν διαφόρων ειδών υπηρεσίες.

Ο φορολογικός μηχανισμός στάθηκε ανίκανος να εντάξει τα στρώματα αυτά στο σώμα των φορολογουμένων, κατά τρόπο ανάλογο με το εισόδημά τους. Όλες αυτές οι κακολειτουργίες του συστήματος οδηγήθηκαν σε παροξυσμό από την ευνοιοκρατική υπέρ των προνομιούχων πολιτική της Κυβέρνησης στην προηγούμενη τετραετία.

Έτσι, όταν η οικονομική κάμψη κλόνισε τους προϋπολογισμούς και των μεγάλων ακόμη Ευρωπαϊκών κρατών, όταν ο ρυθμός αύξησης της παραγωγής έπεσε στο 2% στην Ευρώπη και στο 1% στην Ελλάδα, η Ελλάδα βρέθηκε σε πολύ δυσκολότερη θέση.

Έχασε φορολογικά έσοδα μια φορά εξαιτίας της ύφεσης. Μια δεύτερη φορά εξαιτίας του απαρχαιωμένου φορολογικού της καθεστώτος. Μια τρίτη φορά εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής της Κυβέρνησης.

Οι Διοικητικές Υπηρεσίες του Κράτους από την άλλη μεριά, πέρα από το να απορροφούν παθητικά ένα μέρος των εργαζομένων που διαφορετικά θα έμεναν άνεργοι εξαιτίας της ύφεσης, δεν κατόρθωσαν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες αναπτυξιακές ανάγκες της κοινωνίας μας. Έτσι τα ελλείμματα και το Δημόσιο Χρέος ξεπέρασαν κατά πολύ τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο.

4. Υπάρχει βέβαια ιστορικά και ένα θέμα δικιάς μας ευθύνης. Μολονότι σαν παράταξη πάντοτε τονίζαμε την ανάγκη της αναπτυξιακής πολιτικής, οι Κυβερνήσεις μας δεν στήριξαν εξίσου ισχυρά την πολιτική αυτή στην πράξη. Αλλά θα ήταν υπερβολικά εύκολο να αποδώσουμε τη διόγκωση του δημόσιου χρέους αποκλειστικά στη στάση των εκάστοτε Κυβερνήσεων. Θα μπορούσε να μας παρασύρει να πιστέψουμε ότι θα αρκούσε μια απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για να αρχίσει αυτόματα να λύνεται το πρόβλημα. Αυτό θα ήταν λάθος. Η αλλαγή της κυβερνητικής συμπεριφοράς είναι οπωσδήποτε απαραίτητη. Αλλά δεν φτάνει. Χρειάζεται αλλαγή συμπεριφοράς όλης της κοινωνίας. Οφείλουμε Κρατικοί, Κυβερνητικοί, Κοινωνικοί Φορείς, όλοι μαζί, Κυβέρνηση, Λαός, Συνδικάτα, Επιχειρήσεις, Επιμελητήρια, Πανεπιστήμια, παντού όπου ζουν και εργάζονται Έλληνες, να στραφούμε αποφασιστικά στην αναπτυξιακή προσπάθεια. Να ανεβάσουμε, κατά διαφανή και σταθερό τρόπο, τα εισοδήματά μας.

Η Κυβέρνηση σε ό,τι της αναλογεί, είναι αποφασισμένη να κάνει αυτό που χρειάζεται. Το έργο μας είναι δύσκολο. Έχουμε να συνδυάσουμε την εξυγίανση στα Δημόσια Οικονομικά με την αναπτυξιακή διαδικασία, μέσα σε πνεύμα κοινωνικής δικαιοσύνης. Θα μας διευκολύνει το γεγονός ότι υπάρχει μια βαθύτερη αντιστοιχία ανάμεσα στους φαινομενικά διαφορετικούς αυτούς στόχους. Γιατί, πώς είναι δυνατόν να έχουμε κοινωνική δικαιοσύνη όταν φορολογείται σωστά μόνον ο μισθωτός και ο συνταξιούχος και ξεφεύγουν οι περισσότεροι από τους άλλους είτε Ελεύθεροι Επαγγελματίες είτε Επιχειρήσεις; Ή πώς μπορούμε να πετύχουμε την ανάπτυξη, όταν το δημόσιο χρέος αδρανοποιεί τους χρηματικούς πόρους; Όταν σπρώχνει τους πολίτες από τη μια μεριά στον παρασιτισμό και από την άλλη στην ανεργία;

5. Η Κυβέρνηση, με πλήρη ευθύνη, στηριγμένη στην εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας και προσβλέποντας στο συμφέρον του συνόλου του Ελληνικού λαού, γυρίζει μια νέα σελίδα στη ζωή του τόπου. Αυτό είναι το νόημα της δέσμης των φορολογικών και αναπτυξιακών μας μέτρων.

• Στο φορολογικό μέρος, με όσα μέτρα τελικά αποφασισθούν κατά τη διάρκεια του κοινωνικού διαλόγου, θα επιβάλουμε προς κάθε κατεύθυνση τη συνταγματική αρχή της ίσης συμμετοχής των πολιτών στα Δημόσια βάρη.

Το καθεστώς της νόμιμης ή παράνομης αποφυγής της φορολογίας φοροαποφυγή και φοροδιαφυγή από μεγάλες κατηγορίες του πληθυσμού, από εδώ και στο εξής, τερματίζεται. Το πρόβλημα δεν είναι μόνον να μαζέψουμε λίγα ή πολλά έσοδα. Θα αποκαταστήσουμε τη δικαιοσύνη, θα παγιώσουμε το αίσθημα δικαιοσύνης μέσα στο λαό, ώστε να δοθεί απερίσπαστος στην αναπτυξιακή προσπάθεια.

• Στο αναπτυξιακό μέρος, κλειδί της επιτυχίας είναι οι επενδύσεις και η άνοδος της παραγωγικότητας. Μειώνοντας το χρέος και τα ελλείμματα, απελευθερώνουμε πόρους για τις επενδύσεις. Παράλληλα, αξιοποιούμε στο έπακρο τα ποσά που η Κοινοτική αλληλεγγύη των Ευρωπαϊκών χωρών έχει θέσει στη διάθεση της χώρας μας. Τα υπόλοιπα είναι δουλειά των εργαζομένων και των επιχειρηματιών. Αυτοί μόνον, τελικά, μπορούν να κερδίσουν τη μάχη της παραγωγικότητας, να ανοίξουν το δρόμο για τη λύση όλων των άλλων προβλημάτων.
6. Στη μάχη αυτή καλούμε ολόκληρο τον Ελληνικό Λαό.
Οφείλουν «όλοι να αγωνισθούν» ξέροντας ότι : «είτε το Έθνος θα εξαφανίσει την υπερχρέωση της χώρας είτε η υπερχρέωση θα αφανίσει το Έθνος».*

Η Κυβέρνησή μας, με πολύ μεγάλη ευθύνη και με τη γλώσσα της αλήθειας. Λέει σήμερα στον κάθε Έλληνα όπου κι αν βρίσκεται, όπου και να δουλεύει: Τέρμα. Θα πρέπει να τελειώνουμε μ’ αυτόν τον οικονομικό κατήφορο. Ήρθε η ώρα για το καλό της χώρας, για το καλό όλων, με τόλμη να παρθούν ορισμένες αποφάσεις. Να γίνουν θαρραλέες τομές.

Γιατί, μην ξεχνάμε: Οικονομική υποβάθμιση σημαίνει και εθνική υποβάθμιση.

• Ας αφήσουμε, λοιπόν, το παρελθόν και τις συνήθειες που μας κληρονόμησε πίσω μας. Στο χέρι μας είναι να βαδίσουμε προς την εξέλιξη, την πρόοδο, την ευημερία, μαζί με άλλους Ευρωπαϊκούς λαούς.

Ναι, χρειάζονται θυσίες. Θα τις κάνουμε όλοι μαζί. Δίκαια.
Ναι, χρειάζεται εργασία και προσπάθεια. Θα την καταβάλουμε όλοι μαζί.
Ναι, χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας. Θα το συνειδητοποιήσουμε όλοι μαζί.
Ναι, χρειάζεται, κυρίως, συλλογικότητα για να ξεπεράσουμε τα αδιέξοδα.

Καλώ τους πάντες. Κόμματα, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, Κοινωνικούς Φορείς και προπάντων τους Πολίτες να ακούσουν το μήνυμα και να βοηθήσουν, ο καθένας από τη θέση του, στην ανόρθωση αυτού του τόπου.

Εμείς ως εντολοδόχοι της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, θα κάνουμε το καθήκον μας με αισιοδοξία και σιγουριά για να προστατέψουμε το μέλλον του Λαού, για να προστατέψουμε το μέλλον της Ελλάδας.

ΤΑ ΝΕΑ

ΥΓ. Τελικά συνέβη το δεύτερο! Το αστείο είναι ότι η ευθύνη φέρεται να βαρύνει μόνο την Κυβέρνηση 1990-1993. Ούτε λέξη για την επταετία 1982-89 όταν το χρέος απο 20% του ΑΕΠ εκτινάχθηκε στο 70% του ΑΕΠ.

logiosermis

Αναρωτιόμαστε γιατί να φορολογείται τόσο σκληρά ο λαός για να πληρώνουμε παχυλότατες αμοιβές σε ΠτΔ, πρωθυπουργό, υπουργούς, 300 βουλευτές κ.λ.π.

 Γιατί άραγε, αφού την πραγματική κυβέρνηση της χώρας δεν θα την έχουν οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί μας;
Προφανώς όλοι θα έχετε πληροφορηθεί την είδηση που αποκάλυψε η εφημερίδα «ΑΓΟΡΑ» του περασμένου Σαββάτου και η οποία δεν διαψεύστηκε. Σύμφωνα με την είδηση αυτή, στις 21 Σεπτεμβρίου, δηλαδή την επόμενη των εκλογών, έρχεται στην Αθήνα ο Ολλανδός Κομισάριος Μάαρτεν Φερβέι, ως επικεφαλής της νέας Task Force, την οποία προφανώς αποδέχτηκε ο αριστερός κ. Τσίπρας και ο οποίος κομισάριος, θα έχει απευθείας πρόσβαση στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο νέος επικεφαλής της νέας Task Force, δεν θα έχει απλά συμβουλευτικό ρόλο, όπως αυτόν που είχε ο Ράϊχενμπαχ, αλλά θα είναι ο απόλυτος διατάκτης όλων των νόμων της Βουλής και των ενεργειών της ελληνικής κυβέρνησης. Τίποτα δεν θα γίνεται στο ελληνικό κράτος χωρίς τη δική του έγκριση.
Δηλαδή οι δανειστές και κυρίως οι Βαυαροί, εγκαθιστούν και πάλι στην Ελλάδα τον νέο ηγέτη του ελληνικού κράτους, όπως κάποτε εγκαθιστούσαν τον Όθωνα, τους Μάουρερ, Άρμασμπεργκ και Έϋντεκ και αργότερα τους Γλύκξμπουργκ. Κρίμα και ντροπή για όλους μας. Είμαστε απλά δούλοι για πάντα ραγιάδες και πρέπει να το ομολογήσουμε. Δεν πρέπει να κρυβόμαστε άλλο πίσω από το δάκτυλό μας. Αυτή είναι η αλήθεια. Είμαστε οι σύγχρονοι νεόδουλοι.
Όμως, επανερχόμαστε στο αρχικό μας ερώτημα. Αφού άλλος θα είναι ο πραγματικός αρμοστής του νέου προτεκτοράτου, τι τους θέλουμε όλους αυτούς τους πολιτικούς και μάλιστα να τους χρυσοπληρώνουμε από το αιματηρό υστέρημά μας; Ούτε τον ρόλο κοτζαμπάση (που έπαιζαν μέχρι τώρα) δεν θα έχουν τη δυνατότητα να παίξουν πλέον, αφού ο «σουλτάνος» στέλνει τον δικό του κομισάριο αυτοπροσώπως.
ΥΓ. Παρατηρούμε τους πολιτικούς να ανταλλάσσουν θεατρικά μεταξύ τους, οξύτατους χαρακτηρισμούς και ύβρεις, αλλά για το θέμα αυτό ούτε κουβέντα. Και φυσικά κανένα παπαγαλάκι των ΜΜΕ δεν κάνει κάποια σχετική ερώτηση σε κανέναν πολιτικό.

ΠΕΤΡΟΣ ΧΑΣΑΠΗΣ

ΑΦΟΥ???????

Ακόμη κι ο σκουπιδοντενεκές έχει την αξία του....!! Τ.Σ. Συνοριακό πέρασμα Ειδομενης...!! Καλο μεσημερι κοσμε. ..- — στην τοποθεσία Eidoméni, Kilkis, Greece.

Η ανθρωπότητα εκβράστηκε στην ακρογιαλιά...