κοροϊδευτικά αποκαλούμε «χαμηλοκώλης».
Το παιδάκι όμως αν και ενοχλήθηκε πολύ με το σχόλιο (σ.σ.: τα αποκάλυψε μεγαλώνοντας ο ίδιος), εμφανίστηκε και την επόμενη μέρα με τα ρούχα της προπόνησης. Δεν χρειάστηκαν και πολλές πρόβες για να καταλάβει το λάθος του ο Τσαϊκόφσκι. Σε δύο χρόνια και κάτι είχε προωθηθεί στην πρώτη ομάδα και πριν καν συμπληρώσει τα 18 του έπαιρνε μεταγραφή στην -όχι και τόσο ισχυρή- Μπάγερν που βρισκόταν στην αφετηρία για την εξέλιξη της στην κορυφαία δύναμη της χώρας και αργότερα της Ευρώπης.
Ο Μίλερ βρέθηκε το τελευταίο διάστημα ξανά στην επικαιρότητα λόγω του ρεκόρ του που πλέον έγινε ρεκόρ του Λιονέλ Μέσι (86 γκολ σε μία ημερολογιακή χρονιά). Δεν είχε καμία σχέση αγωνιστικά με τον διάδοχο του στην κορυφή αυτού του μοναδικού επιτεύγματος. Ηταν ένας καθαρός poacher, όπως αποκαλούν οι Αγγλοι τους killer μέσα στο κουτί, τους οπορτουνιστές που μπορούν να μετατρέψουν την υποψία ευκαιρίας σε γκολ. Χωρίς να είναι καλύτερος από το «Φαινόμενο» Ρονάλντο, τον Ρομάριο, ή πιο ταλαντούχος από τον Ραούλ. Το μεγαλύτερο θαύμα του ήταν ότι κατάφερε να μετατρέψει όλα του τα μειονεκτήματα σε πλεονεκτήματα.
Αυτό το τελευταίο περιγράφεται εξειδικευμένα στο βιβλίο για την Εθνική Ολλανδίας με τίτλο: «Υπέροχο πορτοκαλί: η νευρωτική ιδιοφυΐα του ολλανδικού ποδοσφαίρου». Εκεί ο συγγραφέας Ντέιβιντ Γουίνερ γράφει για τον Μίλερ: «Ηταν κοντός, είχε περιττά κιλά και δεν ήταν γρήγορος και ουδέποτε υπήρξε η ενσάρκωση του μεγάλου ποδοσφαιριστή. Διέθετε ωστόσο, τρομερή περιφερειακή αίσθηση του χώρου και της εστίας. Ηταν απίστευτα γρήγορος στα πέντε μέτρα με ανυπέρβλητο ξεπέταγμα. Τα κοντά πόδια και το χαμηλό κέντρο βάρους τον βοηθούσαν να περιστρέφεται γύρω από το σώμα του και τους αντιπάλους. Το σημαντικότερο όμως ήταν πως είχε έμφυτο το ένστικτο του killer της μίας επαφής στο σκοράρισμα και πως μπορούσε να βάλει γκολ όταν κανείς δεν μπορούσε καν να σκεφτεί πως θα το έβαζε από την δύσκολη θέση στην οποία βρισκόταν. Δύο γενιές κορυφαίων αμυντικών ισχυρίζονται πως τους τα έβαζε, όταν εκείνοι ήταν σίγουροι ότι τον... είχαν!»
Κάπως έτσι λοιπόν πραγματοποίησε όλα τα θαύματα του με το τόπι και υποχρέωσε τον ποδοσφαιρικό κόσμο να τον αποκαλέσει με το άκρως τιμητικό «Der Bomber». Το πιο όμορφο όμως συνέβη στην παλιά γειτονιά του, στη Νέρντλινγκεν, εκεί όπου στο ξεκίνημα του πιτσιρικά τον κορόιδευαν για το παρουσιαστικό του και σήμερα έχουν δώσει το όνομα του στο γήπεδο τους...
* Από το 1963 έως το 1981 έβαλε 487 γκολ σε 555 αγώνες μόνο σε επίπεδο πρωταθλήματος!
* Με 365 γκολ (σε 427 αγώνες) είναι ο πρώτος σκόρερ της Μπουντεσλίγκα, με τον 2ο Κλάους Φίσερ να ακολουθεί με 100 λιγότερα!
* Το 1972 έβαλε 85 γκολ σε 60 αγώνες με Μπάγερν και Εθνική Γερμανίας!
* Εχει 14 γκολ σε Μουντιάλ(πρώτος σκόρερ με 10 το 1970 στο Μεξικό) και από το 2006 τον ξεπερνάει μόνο ο Ρονάλντο με 15 (πλέον με 14 τον ισοφάρισε ο Μίροσλαβ Κλόζε)!
* Με 68 γκολ σε 62 αγώνες με την Εθνική Γερμανίας έχει τον τρίτο καλύτερο σχετικό μέσο όρο μετά τον προπολεμικό Δανό Πολ Νίλσεν (58 γκολ σε 32 αγώνες) και τον Ούγγρο Σάντορ Κόκσις (75 γκολ σε 68 αγώνες)!
* Είναι 8ος σκόρερ σε επίπεδο Εθνικών ομάδων και από την πρώτη 25άδα της λίστας έχει τις λιγότερες συμμετοχές!
* Τα 40 γκολ του τη σεζόν 1971-'72 παραμένουν το απόλυτο ρεκόρ στη Μπουντεσλίγκα!
* Με 66 γκολ σε 74 αγώνες είναι 2ος σκόρερ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις πίσω από τον Ραούλ!
* 32 τα χατ τρικ του σε όλες τις διοργανώσεις!
* Την πρώτη του χρονιά (1963-'64) στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα με την Α' ομάδα της Νέρντλινγκεν έβαλε 51 γκολ σε 31 αγώνες!
* Το 1970 βραβεύτηκε με την «Χρυσή Μπάλα» και δύο φορές κορυφαίος Γερμανός ποδοσφαιριστής (1967, 1969)!
* Το 2003 ανακηρύχτηκε ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της Μπουνεσλίγκα!
* Πρώτος σκόρερ στην Ευρώπη δύο φορές (1970, 1972) και επτά φορές της Μπουντεσλίγκα (1967, 1969, 1970, 1972, 1973, 1974, 1978)!
* Πρώτος σκόρερ στο EURO του 1972 και τέσσερις φορές στο Κύπελλο Πρωταθλητριών (1973, 1974, 1975, 1977)!
Με τη Μπάγερν κατέκτησε τρεις διαδοχικές φορές το Πρωταθλητριών (1974, 1975, 1976), το Κυπελλούψβ (1976), το Διηπειρωτικό (1976), τέσσερα Πρωταθλήματα (1969, 192, 1973, 1974) και άλλα τόσα Κύπελλα (1966, 1967, 1969, 1971)!
Με την Εθνική Γερμανίας το Μουντιάλ του 1974 και το EURO του 1972, ενώ έπαιξε και σε έναν ακόμα χαμένο τελικό (EURO 1976)!
Το παιδάκι όμως αν και ενοχλήθηκε πολύ με το σχόλιο (σ.σ.: τα αποκάλυψε μεγαλώνοντας ο ίδιος), εμφανίστηκε και την επόμενη μέρα με τα ρούχα της προπόνησης. Δεν χρειάστηκαν και πολλές πρόβες για να καταλάβει το λάθος του ο Τσαϊκόφσκι. Σε δύο χρόνια και κάτι είχε προωθηθεί στην πρώτη ομάδα και πριν καν συμπληρώσει τα 18 του έπαιρνε μεταγραφή στην -όχι και τόσο ισχυρή- Μπάγερν που βρισκόταν στην αφετηρία για την εξέλιξη της στην κορυφαία δύναμη της χώρας και αργότερα της Ευρώπης.
Ο Μίλερ βρέθηκε το τελευταίο διάστημα ξανά στην επικαιρότητα λόγω του ρεκόρ του που πλέον έγινε ρεκόρ του Λιονέλ Μέσι (86 γκολ σε μία ημερολογιακή χρονιά). Δεν είχε καμία σχέση αγωνιστικά με τον διάδοχο του στην κορυφή αυτού του μοναδικού επιτεύγματος. Ηταν ένας καθαρός poacher, όπως αποκαλούν οι Αγγλοι τους killer μέσα στο κουτί, τους οπορτουνιστές που μπορούν να μετατρέψουν την υποψία ευκαιρίας σε γκολ. Χωρίς να είναι καλύτερος από το «Φαινόμενο» Ρονάλντο, τον Ρομάριο, ή πιο ταλαντούχος από τον Ραούλ. Το μεγαλύτερο θαύμα του ήταν ότι κατάφερε να μετατρέψει όλα του τα μειονεκτήματα σε πλεονεκτήματα.
Αυτό το τελευταίο περιγράφεται εξειδικευμένα στο βιβλίο για την Εθνική Ολλανδίας με τίτλο: «Υπέροχο πορτοκαλί: η νευρωτική ιδιοφυΐα του ολλανδικού ποδοσφαίρου». Εκεί ο συγγραφέας Ντέιβιντ Γουίνερ γράφει για τον Μίλερ: «Ηταν κοντός, είχε περιττά κιλά και δεν ήταν γρήγορος και ουδέποτε υπήρξε η ενσάρκωση του μεγάλου ποδοσφαιριστή. Διέθετε ωστόσο, τρομερή περιφερειακή αίσθηση του χώρου και της εστίας. Ηταν απίστευτα γρήγορος στα πέντε μέτρα με ανυπέρβλητο ξεπέταγμα. Τα κοντά πόδια και το χαμηλό κέντρο βάρους τον βοηθούσαν να περιστρέφεται γύρω από το σώμα του και τους αντιπάλους. Το σημαντικότερο όμως ήταν πως είχε έμφυτο το ένστικτο του killer της μίας επαφής στο σκοράρισμα και πως μπορούσε να βάλει γκολ όταν κανείς δεν μπορούσε καν να σκεφτεί πως θα το έβαζε από την δύσκολη θέση στην οποία βρισκόταν. Δύο γενιές κορυφαίων αμυντικών ισχυρίζονται πως τους τα έβαζε, όταν εκείνοι ήταν σίγουροι ότι τον... είχαν!»
Κάπως έτσι λοιπόν πραγματοποίησε όλα τα θαύματα του με το τόπι και υποχρέωσε τον ποδοσφαιρικό κόσμο να τον αποκαλέσει με το άκρως τιμητικό «Der Bomber». Το πιο όμορφο όμως συνέβη στην παλιά γειτονιά του, στη Νέρντλινγκεν, εκεί όπου στο ξεκίνημα του πιτσιρικά τον κορόιδευαν για το παρουσιαστικό του και σήμερα έχουν δώσει το όνομα του στο γήπεδο τους...
* Από το 1963 έως το 1981 έβαλε 487 γκολ σε 555 αγώνες μόνο σε επίπεδο πρωταθλήματος!
* Με 365 γκολ (σε 427 αγώνες) είναι ο πρώτος σκόρερ της Μπουντεσλίγκα, με τον 2ο Κλάους Φίσερ να ακολουθεί με 100 λιγότερα!
* Το 1972 έβαλε 85 γκολ σε 60 αγώνες με Μπάγερν και Εθνική Γερμανίας!
* Εχει 14 γκολ σε Μουντιάλ(πρώτος σκόρερ με 10 το 1970 στο Μεξικό) και από το 2006 τον ξεπερνάει μόνο ο Ρονάλντο με 15 (πλέον με 14 τον ισοφάρισε ο Μίροσλαβ Κλόζε)!
* Με 68 γκολ σε 62 αγώνες με την Εθνική Γερμανίας έχει τον τρίτο καλύτερο σχετικό μέσο όρο μετά τον προπολεμικό Δανό Πολ Νίλσεν (58 γκολ σε 32 αγώνες) και τον Ούγγρο Σάντορ Κόκσις (75 γκολ σε 68 αγώνες)!
* Είναι 8ος σκόρερ σε επίπεδο Εθνικών ομάδων και από την πρώτη 25άδα της λίστας έχει τις λιγότερες συμμετοχές!
* Τα 40 γκολ του τη σεζόν 1971-'72 παραμένουν το απόλυτο ρεκόρ στη Μπουντεσλίγκα!
* Με 66 γκολ σε 74 αγώνες είναι 2ος σκόρερ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις πίσω από τον Ραούλ!
* 32 τα χατ τρικ του σε όλες τις διοργανώσεις!
* Την πρώτη του χρονιά (1963-'64) στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα με την Α' ομάδα της Νέρντλινγκεν έβαλε 51 γκολ σε 31 αγώνες!
* Το 1970 βραβεύτηκε με την «Χρυσή Μπάλα» και δύο φορές κορυφαίος Γερμανός ποδοσφαιριστής (1967, 1969)!
* Το 2003 ανακηρύχτηκε ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της Μπουνεσλίγκα!
* Πρώτος σκόρερ στην Ευρώπη δύο φορές (1970, 1972) και επτά φορές της Μπουντεσλίγκα (1967, 1969, 1970, 1972, 1973, 1974, 1978)!
* Πρώτος σκόρερ στο EURO του 1972 και τέσσερις φορές στο Κύπελλο Πρωταθλητριών (1973, 1974, 1975, 1977)!
Με τη Μπάγερν κατέκτησε τρεις διαδοχικές φορές το Πρωταθλητριών (1974, 1975, 1976), το Κυπελλούψβ (1976), το Διηπειρωτικό (1976), τέσσερα Πρωταθλήματα (1969, 192, 1973, 1974) και άλλα τόσα Κύπελλα (1966, 1967, 1969, 1971)!
Με την Εθνική Γερμανίας το Μουντιάλ του 1974 και το EURO του 1972, ενώ έπαιξε και σε έναν ακόμα χαμένο τελικό (EURO 1976)!