Το Πολυτεχνείο 41
χρόνια μετά ακόμα ενοχλεί-φοβίζει κάποιους. Και
αυτό γιατί 41 χρόνια μετά το Πολυτεχνείο Ζει και εμπνέει στους αγώνες
του σήμερα , ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου, της Ε.Ε., του ΝΑΤΟ
που φτωχαίνει και εξαθλιώνει τους λαούς, τον Ελληνικό λαό.
Αυτό φάνηκε με της
μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις, την συμμετοχή χιλιάδες λαού κυρίως στα αστικά κέντρα
(Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα κ.α.)
για τον αγωνιστικό γιορτασμό από τα 41 χρόνια από την Παλλαϊκή, φοιτητική εξέγερση στο
Πολυτεχνείο τον Νοέμβρη του 1973.
Η χολή που έβγαλαν κάποιοι, ήταν τέτοια που κόντεψε να
<<πνίξει>> και τους ίδιους.
Επιτέθηκαν με ειρωνείες, εξυπνακισμούς και χλεύη, για να λοιδορήσουν ένα ιστορικό γεγονός του εργατικού-λαϊκού-νεολαιίστικου
κινήματος της χώρας μας, τα γεγονότα του
Πολυτεχνείου. Που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην αγωνιστική ανάταση του λαού
εκείνη την εποχή για να εκφράσει αγωνιστικά τα αντιχουντικά, αντιαμερικάνικα,
αντιιμπεριαλιστικά του αισθήματα.
Άλλοι σε διατεταγμένη υπηρεσία όπως οι ΝΑΖΙ της
<<ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ>>, άλλοι από μένος και άλλοι με πνεύμα αφής υψηλού
κριτικής και ανάλυσης (από δαύτους έχουμε αρκετούς στην πόλη μας) προσπάθησαν να απαξιώσουν τα γεγονότα του
Πολυτεχνείου, τα ιστορικά συμπεράσματα από αυτό.
Το κόλπο ήταν το εξής. Προσωποποίησαν σε άτομα μόνο, ολόκληρο
εκείνο το μαζικό, μαχητικό, παλλαϊκό
κίνημα που αμφισβήτησε με τόλμη και αυτοθυσία την Αμερικανοκίνητη
χούντα των Συνταγματαρχών. Άτομα που
στην γνωστή πλέον μεταπολιτευτική περίοδο εξαργύρωσαν
αυτούς τους αγώνες με θέσεις και αξιώματα στο αστικό πολιτικό σύστημα, βρέθηκαν
σε αστικά κόμματα που υπήρξαν στυλοβάτες του μεταπολιτευτικού σκηνικού και
κάποιοι αναμείχθηκαν σε ρεμούλες και φρόντισαν για της προσωπικές τους <<αποκαταστάσεις>> και του κοινωνικού τους περιβάλλοντος.
Αυτά τα κίβδηλα συμπεράσματα πήγαν να στείλουν κάποιοι. Άλλοι
άμεσα, άλλοι έμεσα και συγκαλυμμένα, θέλοντας να αποκόψουν το νήμα που συνδέει
το Πολυτεχνείο με το σήμερα. Ο στόχος είναι ο ίδιος ο λαός. Που τον καλούν σε
υποταγή, συμβιβασμό, προσπαθούν να του πουν ότι είναι μάταιο να παλεύεις, να
μην πιστέψει στις δυνάμεις του, στη δύναμη της λαϊκής οργάνωσης και πάλης, κάτι
που συμβολίζει το Πολυτεχνείο. Θέλουν τον λαό μοιρολάτρη, ηττοπαθή, άβουλο,
θεατή των εξελίξεων που θα αναθέτει
απλώς σε κάποιος άλλους να του λύσουν τα προβλήματα. Οι αυταπάτες σε όλο το
μεγαλείο. Όλες αυτές οι προσπάθειες θα
πέσουν στο κενό και ο λαός θα οργανωθεί και θα
αντεπιτεθεί.
Για αυτό ακριβώς συνεχίζει και ενοχλεί το Πολυτεχνείο.
Αναδεικνύει την δύναμη της λαϊκής οργάνωσης, την συνένωση του εργατικού-λαϊκού
κινήματος, με το νεολαιίστικο κίνημα, τα αιτήματα που έρχονταν σε σύγκρουση με
την κυρίαρχη πολιτική που εμβάθυναν
πολιτικά και έπαιρναν αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα.
Αυτά τα στοιχεία
κάνουν τον λαό, την νεολαία αποφασιστική στην πάλη, στον αγώνα. Νικάνε τον φόβο και προσδίνουν χαρακτηριστικά
αυτοθυσίας. Για αυτό οι φοιτητές των Νοέμβρη του 73 δεν κάνανε πίσω, δεν
φοβήθηκαν το τανκ και πέρασε από πάνω τους καταστρέφοντας την πύλη του
Πολυτεχνείου. Αξίες ανυπέρβλητες που εξυψώνουν τον άνθρωπο, τον γεμίζουν
αισιοδοξία και πίστη ότι μπορεί να παλέψει. Προσπερνώντας δυσκολίες και εμπόδια
βρίσκοντας το νήμα της ιστορίας με το σήμερα για να βρουν δικαίωση και να νικήσουν τα
ανεκπλήρωτα αιτήματα. Αυτό είναι το καθήκον σήμερα.
Το Πολυτεχνείο καλεί σε αντεπίθεση. Αυτό φοβίζει τους
σημερινούς ταγούς του αστικού πολιτικού συστήματος. Για αυτό λοιδορούν και
χλευάζουν ιστορικές στιγμές των αγώνων του λαού και της νεολαίας. Επιζητούν την
λήθη τους ώστε λαός και κυρίως η νεολαία να μην γνωρίζει, να μην ξέρει και έτσι
εύκολα να χειραγωγείται στην αδράνεια, την αδιαφορία για την πλήρη υποταγή του.
Και τότε και τώρα ίδιος ο εχθρός. Ανθρώπινος δεν γίνεται ο
καπιταλισμός. Με ταξική ενότητα των εργαζομένων, λαϊκή συμμαχία σε
αντικαπιταλιστική, αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση να βρουν δικαίωση και τα
ανεκπλήρωτα αιτήματα του Πολυτεχνείου. Αλλά κυρίως ο εργαζόμενος λαός, ο
παραγωγός του πλούτου να γίνει κυρίαρχος, αφέντης στον τόπο του με λαϊκή εξουσία
– λαϊκή οικονομία, για την λαϊκή-κοινωνική ευημερία, την κοινωνική πρόοδο.
Και εδώ το ισχυρό ΚΚΕ
παντού, είναι εγγύηση για το σήμερα, αλλά κυρίως για το αύριο.
Σαββίδης Παναγιώτης
Μέλος του ΚΚΕ της Κ.Ο. Πιερίας
