Παιδική πορνογραφία: Στις 22 Αυγούστου, το περιοδικό Wired δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο: “Could AI-generated porn help protect children?” («Θα μπορούσε το πορνό που δημιουργείται από τεχνητή νοημοσύνη να βοηθήσει στην προστασία των παιδιών;»). Κάνοντας τη λανθασμένη υπόθεση ότι η παιδοφιλία είναι βιολογικά καθορισμένη και επομένως δικαιολογεί αισχρές λύσεις, το άρθρο προτείνει ότι η παιδική πορνογραφία που δημιουργείται από τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να είναι «ένας τρόπος μείωσης των κινδύνων».
Ενώ τέτοιοι τίτλοι μπορεί να σοκάρουν τους περισσότερους-οι οποίοι εξακολουθούν να αποστρέφονται ενστικτωδώς την παιδική πορνογραφία, παραγόμενη από υπολογιστή ή με άλλο τρόπο- αυτό το τελευταίο κομμάτι είναι μόνο το πιο πρόσφατο παράδειγμα των πολιτικών ελίτ, τόσο στην αριστερά όσο και στη δεξιά, που υπερασπίζονται το πορνό με τεχνητή νοημοσύνη. Για παράδειγμα, σε μια συζήτηση νωρίτερα φέτος, ο συντηρητικός ραδιοφωνικός παρουσιαστής Ντένις Πράγκερ (Dennis Prager) ρώτησε: «Ποιος πλήττεται;». Για να θεωρηθεί λάθος το παιδικό πορνό με τεχνητή νοημοσύνη, επέμεινε: «Πρέπει να υπάρχει ένα θύμα».
Άλλοι συντηρητικοί έσπευσαν να επικρίνουν την άποψη του Πράγκερ- μέχρι σήμερα, ωστόσο, κανείς δεν έχει αντικρούσει ευθέως τον ισχυρισμό του ότι το παιδικό πορνό με τεχνητή νοημοσύνη είναι ένα έγκλημα χωρίς θύματα. Λαμβάνοντας όμως υπόψη τη συναίνεση της ελίτ επί του θέματος και την ταχέως αυξανόμενη πολυπλοκότητα και επικράτηση της πορνογραφίας της τεχνητής νοημοσύνης, ο ισχυρισμός αυτός πρέπει απεγνωσμένα να αντικρουστεί.
Οι προσομοιώσεις παιδικής πορνογραφίας δεν είναι χωρίς θύματα. Ακόμη και αν αγνοήσουμε την προφανή υποβάθμιση του ατόμου που παρακολουθεί την παιδική πορνογραφία που δημιουργείται από τεχνητή νοημοσύνη και του ατόμου που την έφτιαξε, υπάρχουν πραγματικά παιδιά που υφίστανται εκμετάλλευση πίσω από κάθε εικόνα που δημιουργείται από υπολογιστή.
Ναι, οι επιτήδειοι χρησιμοποιούν πραγματικά βίντεο και εικόνες σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών για να «εκπαιδεύσουν» προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης ώστε να δημιουργήσουν περισσότερο περιεχόμενο. Επιπλέον, οι δράστες χρησιμοποιούν συχνά εικόνες παιδιών από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να δημιουργήσουν «ψεύτικα» ομοιώματα για τα διεστραμμένα προγράμματά τους, γεγονός που είναι αρκετό για να κάνει κάθε γονέα να κάνει μια παύση πριν δημοσιεύσει εικόνες των παιδιών του στο διαδίκτυο. Έτσι, ενώ το πραγματικό βίντεο μπορεί να μην δείχνει ένα πραγματικό παιδί που υφίσταται κακοποίηση, το πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης «διδάχτηκε» από πραγματικά βίντεο και χρησιμοποιεί τα πρόσωπα και τα ομοιώματα πραγματικών παιδιών.
Αν και κατάπτυστο, αυτό δεν είναι κάτι σπάνιο. Ο Άβι Τζάγκερ (Avi Jager), επικεφαλής για την ασφάλεια των παιδιών και την ανθρώπινη εκμετάλλευση στην ActiveFence, δήλωσε ότι το 80% των ερωτηθέντων σε ένα φόρουμ παιδόφιλων του σκοτεινού διαδικτύου (dark web) με 3.000 άτομα παραδέχτηκαν ότι είχαν ή σκόπευαν «να χρησιμοποιήσουν εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης για τη δημιουργία εικόνων σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών». Το πορνό με τεχνητή νοημοσύνη γίνεται τόσο διαδεδομένο, στην πραγματικότητα, που θα μπορούσε σύντομα να υπερκεράσει τις προσπάθειες εύρεσης πραγματικών θυμάτων από τα στοιχεία που αφήνουν τα βίντεο.
Νωρίτερα φέτος, η ταινία «The Sound of Freedom» προειδοποίησε τους νομοθέτες για την επικράτηση τέτοιων θυμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες εκτιμάται ότι φιλοξενούν πάνω από το 50% των ιστοσελίδων παιδικής πορνογραφίας. Και πράγματι, η διάσωση αυτών των παιδιών θα πρέπει να αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής. Αλλά η αλήθεια είναι ότι, αν ανησυχούμε για τα παιδιά μόνο όταν έχουν ήδη κακοποιηθεί, θα δώσουμε μια χαμένη μάχη. Για να σταματήσουμε την κακοποίηση προτού συμβεί, πρέπει να αρχίσουμε να δίνουμε προσοχή στη ζημιά που προκαλεί στους χρήστες το παιδικό πορνό της τεχνητής νοημοσύνης -και το πορνό όλων των ειδών, για την ακρίβεια.
Η πορνογραφία «επαναπρογραμματίζει» τους εγκεφάλους των θεατών με βάση τα βίντεο που βλέπουν. Όπως το θέτει ο Νόρμαν Ντόιντζ (Norman Doidge) του Πανεπιστημίου Κολούμπια, «η πορνογραφία, προσφέροντας ένα ατελείωτο «χαρέμι» σεξουαλικών αντικειμένων, υπερδραστηριοποιεί το μηχανισμό της όρεξης». Αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο βλέπει τους άλλους ανθρώπους, ειδικά όταν νεαρά παιδιά βλέπουν αυτό το υλικό.
Η παιδική πορνογραφία που δημιουργείται από τεχνητή νοημοσύνη είναι εξελιγμένη και έχει την ίδια επίδραση στον εγκέφαλο του θεατή με την «πραγματική» πορνογραφία. Μπορεί να διεγείρει στους χρήστες την ίδια εθιστική πτώση σε όλο και πιο γραφικό υλικό.
Πράγματι, μελέτες δείχνουν μια σχέση μεταξύ της παρακολούθησης παιδικού πορνό και της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στην πραγματική ζωή. Ο Μάικλ Κ. Σέτο (Michael C. Seto), κορυφαίος καναδός ιατροδικαστής ψυχολόγος, και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι το 50-60% των θεατών παραδέχονται ότι κακοποιούν παιδιά.
Με άλλα λόγια, ακόμη και αν οι εικόνες παιδικής πορνογραφίας δεν δείχνουν πραγματικά παιδιά, εξακολουθούν να θέτουν μελλοντικά παιδιά σε κίνδυνο. Το Εθνικό Κέντρο για τα Εξαφανισμένα και Εκμεταλλευόμενα Παιδιά (National Center for Missing and Exploited Children) καταδικάζει την παιδική πορνογραφία που δημιουργείται με τεχνητή νοημοσύνη ως «φρικτή κοινωνική βλάβη» λόγω των συνδέσεών της με την πραγματική κακοποίηση παιδιών. Το εν λόγω περιεχόμενο ομαλοποιεί τη σεξουαλικοποίηση των παιδιών και την κακοποίησή τους.
Και οι προσομοιώσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών είναι μόνο η αρχή αυτού που θα δημιουργήσει η ανεξέλεγκτη, επιτηδευμένη χρήση προγραμμάτων τεχνητής νοημοσύνης. Η Amazon, το Instagram και το Wish έχουν δεχθεί πυρά τα τελευταία χρόνια επειδή επέτρεψαν σε πωλητές να διαφημίζουν κούκλες του σεξ που προσεγγίζουν το μέγεθος και τα χαρακτηριστικά των παιδιών. Αν η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να δημιουργήσει προσομοιώσεις παιδικής πορνογραφίας, δεν είναι καθόλου απίθανο η τεχνολογία αυτή να «ζωντανέψει» κούκλες του σεξ ή ρομπότ με τη φωνή ή το λεξιλόγιο ενός παιδιού.
Με αυτές τις τρομακτικές δυνατότητες στον ορίζοντα και με τα στοιχεία να πληθαίνουν ότι το πορνό με τεχνητή νοημοσύνη έχει συνέπειες στον πραγματικό κόσμο, θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι η θέση του Πράγκερ θα αποδεικνυόταν αβάσιμη. Αλλά από τότε που μια απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του 2002 (pdf) κατέρριψε μέρος της απαγόρευσης του Κογκρέσου για την «εικονική παιδική πορνογραφία», αυτή ακριβώς η θέση έχει κατοχυρωθεί στο δεδικασμένο του Δικαστηρίου. Και για πάνω από δύο δεκαετίες έχει αποτρέψει το Κογκρέσο από τη θέσπιση επαρκών κανονισμών για τη βιομηχανία πορνό.
Ήρθε η ώρα να τελειώσει αυτό. Το παιδικό πορνό που δημιουργείται από τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι λύση. Είναι απλώς η πιο πρόσφατη υπενθύμιση του πόσο πιο προηγμένη είναι η τεχνολογία σήμερα από ό,τι ήταν το 2002, και του πόσο περισσότερα γνωρίζουμε για τον τρόπο με τον οποίο η πορνογραφία – πραγματική ή τεχνητή – πληγώνει τα θύματά της και τους χρήστες της. Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις αλλαγές, ήρθε η ώρα το Κογκρέσο να εξετάσει και πάλι μέτρα για τη ρύθμιση της βιομηχανίας πορνό, ξεκινώντας από αυτό το τελευταίο παιδικό πορνό που παράγεται από τεχνητή νοημοσύνη.
Ενώ ορισμένοι έχουν προτείνει να δοθεί στις προσομοιώσεις καθεστώς «προσωπικότητας» σαν να πρόκειται για πραγματικά παιδιά, μια καλύτερη προσέγγιση θα ήταν απλώς να αποκαταστήσουμε τους νόμους περί αισχροκέρδειας και, σε περίπτωση αμφισβήτησης, να αφήσουμε το Δικαστήριο να επανεξετάσει την τρέχουσα θέση του. Σήμερα, θα υπήρχε σχεδόν σίγουρα διακομματική υποστήριξη για ένα καλά επεξεργασμένο νομοσχέδιο, αλλά αν το Κογκρέσο δεν δράσει σύντομα, το κοινό θα μπορούσε να απευαισθητοποιηθεί ακόμη και σε αυτό το ακραίο περιεχόμενο, αφήνοντας το παιδικό πορνό που δημιουργείται από τεχνητή νοημοσύνη να συνεχίσει να καταβροχθίζει τα μυαλά -και τα σώματα- των παιδιών μας.
Emma Waters, για τους The Epoch Times
Η Emma Waters είναι Ερευνητική Συνεργάτης για το Κέντρο Ζωής, Θρησκείας και Οικογένειας του «The Heritage Foundation». Η δουλειά της επικεντρώνεται στον γάμο και την οικογένεια, το ζήτημα της ζωής και την πολιτική υποβοηθούμενης αναπαραγωγικής τεχνολογίας
