ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Αδιαφορία έσπειρες, μηδενισμός θα σε θερίσει



Γράφει ο Γαλαξιάρχης 

Είμαι την άποψης -και την επαναλαμβάνω τα τελευταία τρία χρόνια σταθερά- ότι το πρώτο που καταστράφηκε στη “δημιουργική καταστροφή” του Μνημονίου ήταν η Λογική. Όχι οι σύνθετες έννοιες. Η απλή, γραμμική σκέψη. Ήταν προαπαιτούμενο άλλωστε για να γίνει αποδεκτός ο ενσωματωμένος στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο παραλογισμός. Το πιο πρόσφατο χτύπημα στη λογική ήταν η σύνδεση των λεγόμενων “αγανακτισμένων” με τους μαχαιροβγάλτες νεοναζί και η ταύτιση των γιαουρτιών με τα καλάσνικοφ. 

Η εξουσία ενοχλήθηκε όταν κάποιοι, έως πρόσφατα χαμένοι στον ατομισμό τους και το (ιδιωτικό) “ευρωπαϊκό όνειρο”, βγήκαν από τις τρύπες τους, βρήκαν το διπλανό τους και άρχισαν να συζητούν μαζί του. Να βρίσκουν τι τους ενώνει. Ποια είναι τα κοινά τους προβλήματα. Άλλοι ψύχραιμα, άλλοι οργισμένα. Άλλοι μουδιασμένα, άλλοι τσαμπουκαλεμένα. Άλλοι συνειδητά, άλλοι ασυνείδητα. Οι πολίτες έπαψαν να είναι χρήσιμοι γι’ αυτήν. Το κοινό άλλωστε στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία είναι χρήσιμο μόνο ως άθροισμα μεμονωμένων ψηφοφόρων. Ως συλλογικότητα είναι αναγκαίο κακό για το δεύτερο μόνο συνθετικό του πολιτεύματος. Ως οργανωμένη συλλογικότητα είναι επικίνδυνο, για οποιαδήποτε εξουσία σε οποιοδήποτε καθεστώς. 

Έχοντας φροντίσει να καταστρέψουν τις στοιχειώδεις αρχές της λογικής, χάρη και στην αμέριστη υποστήριξη από τη μεγάλη πλειονότητα των δημοσιογράφων και διαμορφωτών της κοινής γνώμης, οι Κυβερνήσεις από το 2010 και μετά τόνισαν με κάθε τρόπο την πλήρη και κυνική αδιαφορία τους. Το πολιτικό σύστημα, αφού εξήγησε ότι “διαφωνεί με το μνημόνιο αλλά το επιβάλει λόγω εθνικής ανάγκης” (σ.σ. άλλος ένας εξόφθαλμος βιασμός της λογικής) έπλυνε τα χέρια του σαν υποδειγματικός Πόντιος Πιλάτος και βούλωσε τ’ αυτιά του με κερί. Διαμαρτύρεσαι; Απεργείς; Διαδηλώνεις; Στα παλιά μας τα παπούτσια. Τις λίγες φορές που η φωνή του κόσμου διαπέρασε τις στρώσεις του κεριού, η εξουσία τού συμπεριφέρθηκε σα να ήταν ενοχλητικό κουνούπι. Καταστολή, χημικό, ροπαλιά, προσαγωγή, σύλληψη, φυλάκιση. 

Ο κόσμος απογοητεύτηκε. Πνίγηκε στα χημικά. Ξεφτιλίστηκε από αγράμματα κοπρόσκυλα με κουκούλες, κράνη, ρόπαλα και στολή της ΕΛ.ΑΣ. Αποχώρησε από τις κεντρικές πλατείες και στη συνέχεια από τις μικρότερες. Οι μόνοι που έμειναν ανενόχλητοι, σε κάποιες πλατείες, ήταν οι συμμορίες ναζιστών. Όπως αποδεικνύεται ήταν η μόνη χρήσιμη στην εξουσία (σοσιαλδημοκρατική, φιλελεύθερη, εκλεγμένη, διορισμένη) ομάδα που “βγήκε στους δρόμους”. 

Κι όμως το Κράτος φοβήθηκε 

Δεν τρέφω ωστόσο αυταπάτες. Η αδιαφορία της εξουσίας δεν μεταφράζεται σε ισχύ, αλλά σεαδυναμία της. Το Κράτος φοβήθηκε τη συσπείρωση των “συντεχνιών”. Γι’ αυτό απάντησε με γιγαντιαία (για τα ευρωπαϊκά πρότυπα) καταστολή. Το Κράτος μόνο αυτό γνωρίζει. Τη Βία. Όσο κατάφερνε να διασπά τις συλλογικότητες αρκούσε η ψυχολογική βία. Όπου δεν τα κατάφερε, αυτομάτως κατέφυγε στη σωματική βία. Όσο δεν τα κατάφερνε, τόσο ενίσχυε και την ψυχολογική και την σωματική. Κρατική βία και καταστολή. Διάλυση των δημοκρατικοφανών επιφάσεων, όπως ο διάλογος με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και το ίδιο το Σύνταγμα. Όλα τούτα είναι τελικά δείγμα αδυναμίας και φόβου, και όχι ισχύος και σύνεσης. Το Κράτος ξεγυμνώθηκε. 

Αυτό που φαινομενικά αποτέλεσε νίκη, δηλαδή να στείλει το ανοργάνωτο κίνημα σπίτι του και να ξεμείνουν μόνο κάποιες μεμονωμένες και άτσαλες απεργίες, με αστείες διεκδικήσεις, δεν ήταν νίκη. Από τη μία η εξουσία καίει με ταχύτατους ρυθμούς τις εφεδρείες της. Ο φέρελπις Γιώργος Παπανδρέου του diavgeia.gov και του Τέταρτου Δρόμου προς το Σοσιαλισμό, έγινε ένας αστείος κονφερασιέ του Χάρβαρντ. Τη θέση του έδωσε στον υπάλληλο τραπεζίτη Παπαδήμο, για να παραδώσει στη συνέχεια την εξουσία στο φαιδρό ακροδεξιό Σαμαρά. Αν πριν μία πενταετία έλεγες σε οποιονδήποτε Έλληνα ότι ο Σαμαράς θα γινόταν πρωθυπουργός, το πιο πιθανό ήταν να γέλαγε. Ίσως και να καλούσε και το ασθενοφόρο. Από την άλλη, ο κόσμος σώπασε και περιμένει, υπομονετικά ή και με εκνευρισμό, τον “σωτήρα”. Ελπίζει σε μία εκπροσώπηση (εκ Θεού, ποιος ξέρει;) κι ας είναι σίγουρος ότι το κοινοβουλευτικό σύστημα οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως, τον δουλεύει ψιλό γαζί. Μοιραία, η επόμενη εφεδρεία θα είναι χειρότερη από την προηγούμενη. 

Τι έμεινε να καλύψει το κενό; Εκτός από τους ναζήδες που ούτως ή άλλως είναι το μακρύ χέρι της εξουσίας. Ο μηδενισμός. Και μηδενισμός δεν είναι οι βόμβες κάποιων τυχάρπαστων “πυρήνων” που τους φταίνε τα πάντα, από το άδικο σύστημα έως τα σεμεδάκια της γιαγιάς τους. Μηδενισμός είναι επίσης η συλλογική μοιρολατρία. Η απονέκρωση της κοινωνίας και η μετάδοση του κυνισμού οριζοντίως. 

Συνεπώς, οι αυτοαποκαλούμενοι φιλελεύθεροι, οι οποίοι συμπαρατάσσονται με τις εξουσίες στους ομαδικούς βιασμούς της λογικής, αγνοούν το προφανές. Δεν έφεραν οι “αγανακτισμένοι” τους ναζήδες και τις βόμβες φίλοι αναγνώστες Χωμενίδηδων και θαυμαστές Πάγκαλων. Η απουσία τους τα έφερε. Η αποχώρηση της κοινωνίας από το σκηνικό. Η διάλυση των ελάχιστων δεσμών επαφής των πολιτών με τις ελίτ της εξουσίας. Αυτών των ελάχιστων δεσμών που παρέχουν το απαραίτητο άλλοθι στον Κοινοβουλευτισμό, ώστε να θεωρείται -κι αυτός παραβιάζοντας τη λογική- Δημοκρατία. 

Καμπανάκι, όμως, αγαπητέ αναγνώστη. Μπορεί το Κράτος να έχασε, αλλά αν επικρατήσει ο μηδενισμός, μαζί του θα χάσουμε όλοι. 

Δεν ελπίζω τίποτα… Δε φοβούμαι τίποτα…



Γράφει ο Μιχάλης Τζανάκης* 

«Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος».
(Ν. Καζαντζάκης, 1957)
«Ελπίζω τα πάντα, φοβάμαι τα πάντα, είμαι σκλάβος».
(Ελληνικός λαός, 2013)

«Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος». Οι οκτώ αυτές λέξεις, που είναι χαραγμένες στον τάφο του Ν. Καζαντζάκη είναι απ’ αυτές που συνιστούν και αποτελούν φιλοσοφία και στάση ζωής. Η φράση αυτή πέρασε παντού. Από την ντάπια (προμαχώνα) Μαρτινέγκο, πάνω στα Βενετσάνικα τείχη, βρέθηκε να κοσμεί κάθε είδους αντικείμενο σ όλον τον πλανήτη, κάτι σαν τη φωτογραφία-πορτρέτο του Τσε Γκεβάρα. 

Τώρα, περισσότερο από ποτέ, μπορούμε να ερμηνεύσουμε τη φράση, αντιστρέφοντας τους όρους αλλά αφήνοντας ακέραιο το περιεχόμενό της ίσως. Είχε δίκιο ο μεγάλος Κρητικός να αποσείει την ελπίδα και το φόβο, προκειμένου να λευτερωθεί. Μέρα με τη μέρα η «ελπίδα» κι ο «φόβος» φαίνεται ότι μας υποδουλώνουν και πιο πολύ. Αυτά αποδεικνύονται πλέον τα δεσμά, που μας κρατούν ναρκωμένους και πειθήνιους, κατά τρόπο πλέον μαζοχιστικό να παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα, περιμένοντας άραγε τι; 

Η «ελπίδα» και η περιβόητη πλέον «αισιοδοξία», λέξεις που «πιπιλίζουν» τα εργαστήρια κοινωνικής νάρκωσης-βλέπε ΜΜΕ- δεν είναι παρά συναισθηματικές καταστάσεις, οι οποίες απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα. Η «ελπίδα», όταν δεν έχει κάποιο έρεισμα, αλλά απλώς χρησιμοποιείται ως ισχυρό αναλγητικό, για να μη γίνεται αντιληπτή η πηγή του πόνου, μάλλον βλάπτει παρά ωφελεί. Όταν δε η «ελπίδα» κι η «αισιοδοξία» εκφράζονται κατά τρόπο χαζοχαρούμενο, τη στιγμή που η πληγή βαθαίνει και κακοφορμίζει, παύουν να είναι αφελή συναισθήματα, αλλά προφανώς υποκρύπτουν σκοπιμότητες από εκείνους που τα καλλιεργούν. Ποιες;Μα φυσικά τη διανοητική απονεύρωση της κοινωνίας, που υφίσταται οποιοδήποτε σαδιστικό και ηλίθιο «μέτρο», εναποθέτοντας τις «ελπίδες» της σε μια δι επιφοιτήσεως παρέμβαση του Αγίου Πνεύματος στις «σοφές» κεφαλές κάποιου Στουρνάρα ή κάποιου Τόμσεν, πράγμα λογικά και επιστημονικά αδύνατον. 

Τώρα αν κάποιοι, θεωρώντας ότι η «ελπίδα» δεν κοστίζει τίποτα και είναι τζάμπα, προφανώς σφάλλουν. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ανά τρίμηνο ανανέωση της ελπίδας (με κάθε επιθεώρηση των αφεντικών ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ), δια των δανείων που λαμβάνονται μας κοστίζει, όχι ακριβά αλλά πανάκριβα. 

Όλοι όσοι πουλούν «ελπίδα» και «αισιοδοξία», είναι στην πραγματικότητα «φυκοπώλες», παριστάνοντας τους «μεταξοκορδελοπώλες». Αλλά προφανώς δεν το κάνουν από α-λογία και α-κρισία. Κερδίζουν χρόνο μέχρι το άλλο «τέρμινο», το οποίο, είναι γνωστό πως είναι αντίστοιχο του μελλοντικού «κάποτε», «όποτε» , μια πολύ ευέλικτη λέξη, με την οποία όλοι είναι ευχαριστημένοι: αυτός που την λέει δεν δεσμεύεται, αυτός που την ακούει ικανοποιείται, η συζήτηση λήγει. Εσύ σ αυτό το μεσοδιάστημα εν τω μεταξύ, δίνεις την περιουσία σου, χάνεις την εργασία σου, καταστρέφεις τη ζωή σου, ωστόσο σου παρέχεται- απλόχερα η αλήθεια είναι- «ελπίδα» και «αισιοδοξία», γνωστές επί το λαϊκότερον ως «αέρας κοπανιστός». 

Ο «φόβος», απ' την άλλη, που μπορεί να κλιμακωθεί και να φτάσει ως την ύψιστη βαθμίδα του, αυτήν του «τρόμου», κατευνάζει τα πάντα σε βαθμό εξηλιθίωσης. «Φοβάμαι» σημαίνει πρακτικά υπακούω οποιονδήποτε για ο,τιδήποτε. 

Καθίσταμαι άθυρμα στα χέρια επιδέξιων παικτών, που με «παίζουν» κατά το δοκούν, με το μεγάλο γι αυτούς «άλλοθι» της εθελούσιας «συμμετοχής» μας σ αυτό το άθλιο παιγνίδι. Άλλωστε, πολύ πριν από μας ο Επίκτητος πρότρεπε τους ανθρώπους να «μη φοβούνται τον πόνο και το θάνατο, παρά μόνο τον ίδιο το φόβο». 

Όταν δε, ο φόβος αυτός είναι συλλογικός παίρνει το χαρακτήρα κανονικής παράκρουσης και προετοιμάζει την κοινωνική αυτοχειρία. Ο Έλληνας φοβάται και τρομάζει πλέον μη χάσει, αυτά που δεν έχει, που δεν πρόκειται ποτέ να έχει, που δε θα τον αφήσουν ποτέ να τα αποκτήσει εκείνοι, που τον φοβίζουν ότι θα χάσει κάτι ανύπαρκτο!!! Σκέτη παράκρουση. Μάλλον σκέτη δουλεία. Για ν ακριβολογήσουμε σκέτη εθελοδουλία. Αυτός είναι και ορισμός της «σκλαβιάς», απευκταίος στο καζαντζακικό απόφθεγμα . 

Αν δεν απαλλαγούμε τάχιστα απ' την «ελπίδα» και το «φόβο», θα καταλήξουμε σύντομα στα σκλαβοπάζαρα της Ιστορίας- κι έχει πάρα πολλά αυτή να μας δείξει στις προθήκες της. 

Ειδικά εμείς οι Ηρακλειώτες, ας κάνουμε μια βόλτα μέχρι τον τάφο του Καζαντζάκη στο Μαρτινέγκο κι ας ξαναδιαβάσουμε την επιτύμβια επιγραφή, με φόντο την κορφή του Γιούχτα. Καλό θα μας κάνει…. 

*Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος. 


Προσοχή: Έκτακτο δελτίο επιδείνωσης καιρού


435c97897722e557c5f5239febe72d6e_XL
Έκτακτο δελτίο επιδείνωσης του καιρού για τις επόμενες ημέρες εξέδωσε η ΕΜΥ.
Από το πρωί της Πέμπτης και από τα δυτικά θα σημειωθούν βροχές, καταιγίδες και κατά περιόδους θυελλώδεις νοτιάδες 8 μποφόρ στα πελάγη.
Πιο αναλυτικά:
Την Πέμπτη προβλέπονται ισχυρές βροχές και καταιγίδες στο Ιόνιο, την Ήπειρο, τη δυτική στερεά, τη δυτική Πελοπόννησο και από το μεσημέρι στην ανατολική Μακεδονία τη Θράκη και το ανατολικό Αιγαίο. Χιονοπτώσεις κατά τόπους ισχυρές θα σημειωθούν στα ορεινά της δυτικής ηπειρωτικής χώρας καθώς και σε ημιορεινές περιοχές της Ηπείρου, της δυτικής Μακεδονίας και της δυτικής Στερεάς. Οι νότιοι άνεμοι στα πελάγη θα φθάσουν τα 8 μποφόρ.
Την Παρασκευή τα φαινόμενα θα εκδηλώνονται αρχικά στα δυτικά και από το απόγευμα στη νότια Πελοπόννησο, τη δυτική Κρήτη, το ανατολικό 

Γιατί “κόπηκε” η εκπομπή της Τσαπανίδου στον «αέρα»;


Κανονικά ξεκίνησε σήμερα το πρωί η εκπομπή της Πόπης Τσαπανίδου στο ΣΚΑΙ, όμως πριν από λίγη ώρα διακόπηκε στον «αέρα». Τι συνέβη;
Η ίδια η παρουσιάστρια ενημέρωσε τους τηλεθεατές πως οι εργαζόμενοι του σταθμού προέβησαν σε στάση εργασίας. «Σε αυτό στο σημείο κλείνουμε την εκπομπή καθώς από αυτή την ώρα έως και τις 4 το απόγευμα, οι εργαζόμενοι στο ΣΚΑΙ αποφάσισαν και πραγματοποιούν στάση εργασίας με αιτήματα οικονομικά».
Δείτε το σχετικό απόσπασμα λίγο πριν το κλείσιμο της εκπομπής.

Η ιστοσελίδα του "Αδέσμευτου Τύπου" όπως εμφανίζεται .... από 23-1-2013

Image and video hosting by TinyPic

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ...................

Ν. Καλογρίδη: Το μαύρο, δαντελωτό και διαφανές κορμάκι που προκάλεσε λιποθυμίες! (Φωτό)


"Εμφράγματα" προκάλεσε η Νατάσα Καλογρίδη με τη φωτογραφία που ανέβασε στο facebook από την περσινή της παράσταση "50 χρόνια έρωτας", όπου εμφανίζεται με ένα μαύρο ολόσωμο, δαντελωτό και - το κυριότερο - διαφανές κορμάκι!








markos.tv

Σκληρές εικόνες από την Καλλιθέα - Ζει, τρώει και κοιμάται σε ένα ντιβανάκι στο πεζοδρόμιο


Δεν υπάρχουν λόγια γι' αυτή την εικόνα, υπάρχουν; Απολαύστε την Ελλάδα του πολιτισμένου [δήθεν] κόσμου του2012, ένας...άνθρωπος κοιμάται στο πεζοδρόμιο. Πιό συγκεκριμένα, ζει, τρώει και κοιμάται σε ένα ντιβανάκι στο πεζοδρόμιο. Η φωτογραφία είναι σημερινή από τις 8.30 το πρωί. Εχθές το βράδυ έβρεχε...

Αν τον επισκεφθείτε ενδεχομένως να σας φιλοξενήσει στο αρχοντικό του και να σας ζητήσει να καθίσετε λίγο μαζί του στην ξύλινη καρέκλα... 

REP: Μάνος Μεϊμαράκης

Προ ημερών την πόλη συγκλόνισε η αυτοκτονία ενός νεαρού πατέρα, ο οποίος πήδηξε από τον 4ο όροφο. Στο σημείωμα που άφησε πίσω του έγραψε ότι κουράστηκε να γίνεται βάρος στην οικογένεια του. Μόλις η σύζυγος του πήγε στην κουζίνα, εκείνος βρήκε την ευκαιρία, άνοιξε την μπαλκονόπορτα, πήδηξε στο κενό, αφήνοντας πίσω του μια γυναίκα να σκίζει τον αέρα με ουρλιαχτά της και ένα 9χρονο παιδί παιδί γεμάτο απορίες. Κανείς από την γειτονιά λίγο αργότερα δεν πίστευε στα μάτια του όταν οι αστυνομικοί τον σκέπαζαν με το νεκροσέντονο...

Όμως, ο άνθρωπος της φωτογραφίας μας είναι ακόμα ζωντανός και ίσως η κοινωνία μας προλάβει να λάβει μια μέριμνα. Δεν είναι η πρώτη φορά που κοιμάται στο πεζοδρόμιο, εκεί την βγάζει συνεχώς τις τελευταίες ημέρες. Στο πεζούλι ακριβώς δίπλα του βλέπετε τυλιγμένα με μουσαμάδες τα υπάρχοντα του.

Είναι ακόμη ένα θύμα της πολιτικής τους; Άλλος ένας υποψήφιος να σκαρφαλώσει σε κάποιο μπαλκόνι και να φουντάρει στο κενό ή να δέσει μια θηλιά στο λαιμό του και να κρεμαστεί στον ακάλυπτο;...

Σε κάθε περίπτωση δεν τιμά κανέναν το γεγονός ότι ο άνθρωπος αυτός ζει στο πεζοδρόμιο. Αν ο ίδιος δεν βάλει ένα τέλος στη ζωή του ή θα τον φάνε τα σκυλιά ή θα τον σφάξει κανείς για να του πάρει την κουβέρτα εκεί που φτάσαμε...

Αθλητικές εφημερίδες - πρωτοσελιδα



Εφημερίδα Sport Day
Εφημερίδα Goal News
Εφημερίδα Derby News
Εφημερίδα Πρωταθλητής
Εφημερίδα Η Πράσινη
Εφημερίδα Φως
Εφημερίδα Η Ώρα των Σπορ
Εφημερίδα Η Γάτα
Εφημερίδα Σπορ του Βορρά
Εφημερίδα Αθλητική Μακεδονίας Θράκης
Εφημερίδα MetroSport
Εφημερίδα Γαύρος

Σπαγγέτι Καρμπονάρα


Συνταγή της Ημέρας!


Συνταγή για 4 άτομα

Από το: xs-recipes.com

Υλικά:

500γρ. σπαγγέτι
140γρ. καπνιστό μπέικον, ψιλοκομμένο
2 κουταλάκι του γλυκού ελαιόλαδο
1 σκελίδα σκόρδο, πολτοποιημένη
1 αυγό ολόκληρο, συν 4 κρόκους
1 φλιτζάνι παρμεζάνα, τριμμένη
Αλάτι/Πιπέρι

Για το σερβίρισμα (προαιρετικό):
4 μεγάλο αυγό, ποσέ

Προετοιμασία:
Βράζουμε τα ζυμαρικά μας σε μπόλικο νερό σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας.
Εν τω μεταξύ, σε ένα μεγάλο τηγάνι τσιγαρίζουμε το μπεικον μέχρι να ροδίσει και να γίνει τραγανό. Προσθέτουμε το σκόρδο και συνεχίζουμε με το τσιγάρισμα για ακόμα ένα λεπτό και κατεβάζουμε από την φωτιά.
Βάζουμε σε ένα μπολ το αυγό με τους κρόκους, τα 3/4 του φλιτζανιού παρμεζάνα, αλάτι, πιπέρι και κτυπάμε με σύρμα για να ομογενοποιηθούν.
Στραγγίζουμε τα μακαρόνια, κρατώντας λίγο από το νερό της κατσαρόλα σε ένα καθαρό δοχείο. Επαναφέρουμε τα μακαρόνια στην κατσαρόλα που τα μαγειρέψαμε όσο είναι ακόμα ζεστά. Προσθέτουμε το μείγμα των αυγών και μια κουταλιά της σούπας από το νερό που κρατήσαμε από τα μακαρόνια. Ανακατεύουμε τα μακαρόνια μας μέχρι να δημιουργηθεί μία απαλή και κρεμώδεις σάλτσα. Η θερμότητα από τα ζυμαρικά θα μαγειρέψει απαλά τη σάλτσα. Προσθέτουμε το μπέικον με το σκόρδο και το υπόλοιπο τυρί. Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί.
Σερβίρετε την καρμποναρα σας ζεστή με ένα αυγό ποσέ για γαρνίρισμα. Για επιδόρπιο επιλέξτε ένα ωραίο κεικ.

Καλή Όρεξη!

Πολιτικές εφημερίδες - πρωτοσελιδα



Εφημερίδα Η Καθημερινή
Εφημερίδα Τα Νέα
Εφημερίδα Ελευθεροτυπία
Εφημερίδα Έθνος
Εφημερίδα Espresso
Εφημερίδα Η εφημερίδα των συντακτών
Εφημερίδα 6 Μέρες
Εφημερίδα Ριζοσπάστης
Εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος
Εφημερίδα Αυγή
Εφημερίδα Βραδυνή
Εφημερίδα Η Νίκη
Εφημερίδα Ο Λόγος
Εφημερίδα Μακεδονία
Εφημερίδα Τύπος Θεσσαλονίκης
Εφημερίδα Αυριανή Μακεδονίας Θράκης
Εφημερίδα Εστία
Εφημερίδα Ελεύθερη ώρα
Εφημερίδα Δημοκρατία
Εφημερίδα Η Ελλάδα Αύριο

Ελληνίδες: τι “ψοφάμε” να κάνουμε στο σεξ!



Νέα έρευνα ενώνει το παζλ και φτιάχνει το προφίλ της σύγχρονης ελληνίδας. 

Στο πρωινό σεξ λέμε ...;

  1. Ναι 43,5%
  2. Όχι 17%
  3. Ανάλογα το πώς έχω κοιμηθεί το βράδυ 39,5%

Πόσο εύκολα κάνεις σεξ χωρίς προφυλακτικό;

  1. Δεν κάνω ποτέ χωρίς σκουφάκι 31,5%
  2. Αν είμαστε πολύ καιρό μαζί με το σύντροφό μου, δεν έχω θέμα 42%
  3. Πάνω στην ένταση της στιγμής όλα επιτρέπονται 26,5%

Το καλύτερο προκαταρκτικό είναι

  1. Να μου κάνει μία ώρα μασάζ σε όλο το σώμα 52%
  2. Να χωθεί με το πρόσωπό του για κάνα μισάωρο ανάμεσα στα πόδια μου 31,5%
  3. Ποιος τα χρειάζεται τα προκαταρκτικά; 16,5%

Ποια στάση προτιμάς στο σεξ;

  1. Την παραδοσιακή φυσικά, που επιτρέπει και η εκκλησία μας 20,5%
  2. Να είμαι εγώ από πάνω 37,5%
  3. Στα τέσσερα 42%

Μετά το sex ...; ειλικρινά ...; τι θέλεις;

  1. Ένα τσιγάρο και ύπνο 19,5%
  2. Κι άλλο sex 30%
  3. Την ηρεμία μου 13,5%
  4. Μια αγκαλιά 37%

Έχεις κάνει ποτέ σου cyber sex;

  1. Όχι, ντρέπομαι πολύ 44,5%
  2. Μια-δυο φορές, όταν σπούδαζε το αγόρι μου στο εξωτερικό 43,5%
  3. Στο chatroulette με ήξεραν και οι πέτρες 12%

Θα έβγαζες αποκαλυπτικές φωτογραφίες με το φίλο σου;

  1. Αν τον εμπιστευόμουν, ναι 29,5%
  2. Έχω βγάλει ήδη 39,5%
  3. Ας τολμήσει να εμφανίσει φωτογραφική μηχανή 31%

Τι θα έλεγες για λίγο ξύλο την ώρα του σεξ;

  1. Δεν θα το επέτρεπα ποτέ 27,5%
  2. Για κανένα χαστουκάκι στον πωπό δεν θα έλεγα όχι 49%
  3. Βρε, βαράτε με κι ας κλαίω 23,5%

Έχεις κάνει ποτέ sex με παραπάνω από έναν άντρες;

  1. Όχι. Δύο είναι αρκετοί στον έρωτα 75,5%
  2. Όχι, αλλά δεν θα ήμουν αρνητική να δοκιμάσω κάποια φορά 16%
  3. Αμέ. Όλοι οι καλοί χωράνε 8,5%

Πόσες φορές θέλεις να κάνεις σεξ μέσα την εβδομάδα;

  1. Μία φορά την εβδομάδα είναι αρκετή 12,5%
  2. 3-4 φορές την εβδομάδα είναι μια χαρά 62%
  3. Δεν αντέχω αν δεν το κάνουμε μερικές φορές τη μέρα 25,5%

Χρησιμοποιείς sex toys κατά τη διάρκεια του σεξ;

  1. Όχι βέβαια. Αυτά είναι του διαβόλου 29,5%
  2. Μόνο όταν το θέλει πολύ το αγόρι μου 57%
  3. Πού να δεις τις καινούργιες μπίλιες που αγόρασα 13,5%

Προσποιείσαι οργασμό;

  1. Όταν δεν θέλω να στεναχωρηθεί το αγόρι μου που έκανε τόση προσπάθεια 38,5%
  2. Ποτέ. Να κάτσει ο άχρηστος να προσπαθήσει να με ικανοποιήσει 44%
  3. Πολύ συχνά. Τον κάνει τόσο ευτυχισμένο να νομίζει ότι με ικανοποιεί 17,5%

Πόση ώρα διαρκεί το ιδανικό sex;

  1. Μερικά λεπτά αρκεί να έχει ένταση 27,5%
  2. Το καλό που του θέλω να μην τελειώσει στα πρώτα 10 λεπτά 32,5%
  3. Θέλω ο άλλος να περάσει τουλάχιστον 40 λεπτά πάνω μου 40%

Πώς θα αντιδρούσες αν σου πρότεινε να κάνετε μαζί ένα golden shower;

(Για εκείνες που δεν γνωρίζουν, το golden shower είναι όταν ο ένας κατουράει τον άλλο)
  1. Θα τον διαολόστελνα 57%
  2. Θα τον έστελνα να κάνει τα τσίσα του και να γυρίσει μετά στο κρεβάτι 36%
  3. Είμαι ανοιχτή σε νέες προτάσεις 7%

Έχεις κάνει ποτέ σεξ με γυναίκα;

  1. Για ανώμαλη με πέρασες; 64%
  2. Όχι ακριβώς σεξ, αλλά κάτι παίχτηκε με κάποια ένα βράδυ που είχα γίνει γκολ 17,5%
  3. Δεν έχω κάνει, αλλά έχω περιέργεια να δω πώς είναι 18,5%

Ποιος δημόσιος χώρος σε εξιτάρει περισσότερο;

  1. Το αυτοκίνητο του αγοριού μου 19,5%
  2. Η τουαλέτα ενός μπαρ 24%
  3. Μια ωραία αμμουδιά 33,5%
  4. Το πάρκο απέναντι από το σπίτι μου 23%

Το ιδανικό πέος για σένα είναι

  1. το μακρύτερο δυνατό 3,5%
  2. λεπτό και κανονικό για μην πονάω 6%
  3. μακρύ και χονδρουλό 90,5%

Πόσο συχνά κάνεις πρωκτικό σεξ;

  1. Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ 27%
  2. Σπάνια 45%
  3. Κάθε φορά που μου το ζητάει ο σύντροφός μου 28%

Επιδίδεσαι σε κατάποση των υγρών του συντρόφου σου;

  1. Ποτέ, το σιχαίνομαι 24,5%
  2. Μόνο του μεγάλου μου έρωτα 38,5%
  3. Βεβαίως, δεν έχω κανένα πρόβλημα 37%

Σε πειράζει το trash talking κατά τη διάρκεια του σεξ;

  1. Μίλα μου βρόμικα για να με ανάψεις 73%
  2. Ναι, με ξενερώνει 15%
  3. Εγώ μιλάω ακόμη πιο βρώμικα απ' αυτόν 12%
Τα κλειδιά της έρευνας:
  • Πάνω από 90% των γυναικών θέλουν το πέος του άντρα μακρύ και χονδρουλό
  • Μόλις 74 από τις 200 γυναίκες δηλώνουν ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα στην κατάποση των υγρών του άντρα
  • Αν η γκόμενά σου ανήκει στο 27% των γυναικών που δεν έχει κάνει ποτέ πρωκτικό σεξ, έχεις χρέος να είσαι ο πρώτος που θα πάρει την Πόλη
  • 128 από τις 200 γυναίκες θεωρούν ανωμαλία το να κάνουν σεξ με κάποια άλλη γυναίκα
  • Μόλις το 7% των γυναικών είναι ανοιχτό σε μια πρόταση για golden shower
  • 88 από τις 200 γυναίκες του δείγματος δεν προσποιούνται ποτέ οργασμό και περιμένουν καρτερικά να τις ικανοποιήσεις
  • 1 στις 4 γυναίκες εμφανίζει τάσεις νυμφομανίας, αφού θέλει να το κάνετε τουλάχιστον μερικές φορές την ημέρα
  • Δυστυχώς μόνο το 8,5% θα δεχόταν κι άλλους σεξουαλικούς συντρόφους στο κρεβάτι σας
  • Ετοίμασε τα λάδια σου. Το 52% των γυναικών θέλει μασάζ πριν το sex.
SociaLMagazinE

«Λύση Θανάτου», για τη διάσωση του Ασφαλιστικού



ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΔΟΚΙΜΟ ΖΩΗΣ 2 - 3 ΧΡΟΝΙΑ, ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ... 
ΟΤΑΝ η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου Ευρώπης (ΣτΕ) αποφάσιζε τον περασμένο Σεπτέμβριο να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου προς την ελληνική κυβέρνηση και την τρόικα για επικείμενη κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα εξαιτίας των μέτρων λιτότητας, της διογκούμενης ανεργίας και των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, είχε ως αφετηρία εκτίμησης το πόρισμα της αποστολής της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) στην Ελλάδα, σύμφωνα με το οποίο η ανεργία θα φθάσει το ένα εκατομμύριο ανθρώπους (από τους 800.000 που ήταν τον καιρό της επίσκεψής της) και αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να χάνουν 5 δισ. ευρώ το χρόνο τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης, γεγονός...
που θέτει υπό αμφισβήτηση τη βιωσιμότητά τους.

Τέσσερις μήνες μετά γνωρίζουμε πως το 2012 έκλεισε με πάνω από 1.400.000 ανέργους και πως μόνο το ΙΚΑ έχασε 3 δισ. από εισφορές, ενώ οι ζημιές των αποθεματικών των Ταμείων από το κούρεμα του χρέους τον Μάρτιο ξεπέρασαν τα 11 δισ. Ακόμη χειρότερα το 2013 θα είναι έτος ύφεσης και νέας εκτίναξης της ανεργίας πάνω από το 30%. Η ΓΣΕΕ προβλέπει 35% ανεργία και τονίζει το γεγονός ότι από το 2010 έως και το 2013 μισθωτοί και συνταξιούχοι θα έχουν χάσει το 50% του εισοδήματός τους, ενώ στο τέλος του έτους 3.900.000 άτομα θα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Επίσης, τονίζει πως η φορολογική επιβάρυνση μισθωτών και συνταξιούχων στην Ελλάδα αυξήθηκε και το 2011 και έφθασε στο 35,6% των μεικτών αμοιβών, όταν στα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ε.Ε. ο μέσος όρος υποχώρησε στο 31,7%.

Αμοιβές εξαρτημένης εργασίας

Συνεπώς, με δεδομένο ότι οι αμοιβές εξαρτημένης εργασίας έχουν μειωθεί 22,5% την τελευταία τριετία και ότι ο κατώτατος μισθός το 2013 είναι πιθανόν να πέσει και κάτω από τα 500 ευρώ (δηλ. 400 καθαρά που ισοδυναμούν με 300 καθαρά για την κατώτατη σύνταξη), η κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος είναι πλέον γεγονός και δεν αποτελεί πια πρόβλεψη η φτωχοποίηση του 1/3 του ελληνικού πληθυσμού με τη συρρίκνωση των παρεχόμενων ασφαλιστικών και κοινωνικών υπηρεσιών σε επίπεδα πολύ κάτω από τα ελάχιστα που προβλέπει ο Ευρωπαϊκός Κώδικας Κοινωνικής Ασφάλισης.

Ενδεικτικά αναφέρουμε την κατάργηση σειράς κοινωνικών επιδοτήσεων και φοροαπαλλαγών, τα μεγάλα λειτουργικά κενά σε εξοπλισμό και προσωπικό των νοσοκομείων, την έλλειψη φαρμάκων στην αγορά εξαιτίας των ανεξόφλητων οφειλών προς τις φαρμακευτικές εταιρείες, του κουρέματος των χρεών προς αυτές και των νέων χαμηλότερων τιμών που επιβάλλονται μέσω γενοσήμων, όπως επίσης την έλλειψη γιατρών στον ΕΟΠΥΥ καθώς το 27% των συμβεβλημένων έχει ήδη αποχωρήσει από το σύστημα που τους πληρώνει ελάχιστα και καθυστερημένα.

Το χειρότερο όλων, όμως, είναι πως με τις διαδικασίες δήμευσης και κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων (ακόμη και καταθέσεων) που θεσπίζονται για όσους αδυνατούν να πληρώσουν τα χρέη προς τράπεζες, εφορίες και επιχειρήσεις κοινής ωφελείας, ακόμη και η δυνατότητα επιβίωσης περιορίζεται σημαντικά για κάποιον που έχασε τη δουλειά του κι αδυνατεί να αντεπεξέλθει σε τρέχουσες υποχρεώσεις. Γιατί εκτός από το εισόδημα που είχε ως εργαζόμενος απειλείται να χάσει και τις αποταμιεύσεις ή το σπίτι του. Με άλλα λόγια, ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι η φτωχοποίηση αλλά η εξαθλίωση και ο αποκλεισμός μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας, την ίδια ώρα που και πολλοί εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν επιδείνωση των συνθηκών εργασίας τους (βλ. παραμέληση μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, εντατικοποίηση εργασίας και ψυχική εξουθένωση μέσω του άγχους του ανταγωνισμού) με συνέπεια την κατάθλιψη και τις δυσμενείς συνέπειες που αυτή έχει στην υγεία τους (καρδιοπάθειες, εγκεφαλικά, καρκίνοι κ.λπ.).

Ολοένα και δυσκολότερη

Στις πρωτόγνωρες αυτές συνθήκες δεν πρέπει, λοιπόν, να προκαλεί έκπληξη σε κανένα το γεγονός :

(α) ότι η ζωή γίνεται ολοένα και δυσκολότερη, τάση που καθρεφτίζεται στη μείωση των γάμων (-2,7% ετησίως την τελευταία τετραετία έναντι αύξησης 0,8% αντίστοιχα την περίοδο 2001-2007) και στην αύξηση των διαζυγίων (2,3% ετησίως έναντι 2% αντίστοιχα) και

(β) ότι δρομολογείται μία «λύση θανάτου» για τη διάσωση του εγχώριου ασφαλιστικού συστήματος. Πράγματι, το σύνολο των θανάτων στη χώρα όχι μόνον αυξήθηκε σε απόλυτους αριθμούς μετά την έναρξη της κρίσης το 2008, αλλά και επιταχύνθηκε η αύξησή τους από 0,7% ετησίως την περίοδο 2001 - 2008 σε 1% το 2008 - 2012. Ο δε δείκτης θνησιμότητας αυξήθηκε από 9,5% το 2006 σε 9,9% το 2012. Ακόμη χειρότερα, ο δείκτης βρεφικής θνησιμότητας, που την περίοδο 2001 - 2008 μειωνόταν 8,7% ετησίως, τη τελευταία τετραετία αυξάνεται 14% αντίστοιχα! Τέτοια αύξηση καταγράφεται πρώτη φορά μεταπολεμικά στην Ελλάδα και οι ειδικοί -με βάση την ιστορική συσχέτιση των δύο μεγεθών σε περιόδους κρίσεων- προβλέπουν πως η επίπτωσή της θα είναι η μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά 2 - 3 χρόνια.

Ανάλογες εκτιμήσεις αναφέρονται σε μελέτες (βλ. Life Expectancy του ΟΗΕ) με βάση τη συμπίεση της μέσης μηνιαίας φαρμακευτικής δαπάνης στην Ελλάδα χάρη στο νέο καθεστώς που επέβαλε η τρόικα για την κατάργηση της παραδοσιακής συνταγογράφησης υπέρ των φθηνών γενοσήμων. Κατάργηση που έχει ως αποτέλεσμα κρίσιμα για την υγεία φάρμακα να μην ανευρίσκονται στην αγορά ή να πρέπει ο ασφαλισμένος να τα πληρώσει από την τσέπη του με συνέπεια συχνά να τα στερείται...

Υπάρχουν, δε, διεθνείς μελέτες που αποδεικνύουν την άμεση συσχέτιση της κατά κεφαλήν φαρμακευτικής δαπάνης και του προσδόκιμου επιβίωσης. Αν για τους Ελληνες περιοριστεί η κατά κεφαλήν φαρμακευτική δαπάνη σε 23 ευρώ μηνιαίως, τότε εκτιμάται πως το προσδόκιμο επιβίωσης στη χώρα θα πέσει κατά 5 χρόνια. Σημειώνεται πως την τριετία 2009 - 2012 η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη μειώθηκε κατά 56%, από 5,1 δισ. σε 2,2 δισ. ετησίως.

Ομως, πέραν των εκτιμήσεων για τη μείωση του προσδόκιμου ζωής εξαιτίας της αύξησης της βρεφικής θνησιμότητας και της μείωσης της κατά κεφαλήν φαρμακευτικής δαπάνης, υπάρχει και ένας άλλος τρόπος πρόβλεψης των προοπτικών επιβίωσής μας που βασίζεται στην εξέλιξη του κατά κεφαλήν ΑΕΠ μιας χώρας. Γιατί ενώ η μακροχρόνια τάση της ανθρωπότητας είναι να αυξάνει το μέσο χρόνο ζωής παράλληλα με την αύξηση της μέσης οικονομικής δραστηριότητας (δηλαδή του κατά κεφαλήν ΑΕΠ), υπάρχουν και ορισμένες σκοτεινές χρονικοί περίοδοι στη διάρκεια των οποίων το κατά κεφαλήν ΑΕΠ μαζί με το προσδόκιμο επιβίωσης υποχωρούν (βλ. περιπτώσεις μεγάλων οικονομικών κρίσεων, λιμών, φυσικών καταστροφών, πολέμων κ.λπ.).

Του ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΛΩΝΙΑΤΗ από enet