Tου Άγη Βερούτη
Σήμερα κατά κανόνα, οι πολίτες έχουν λιγότερα χρήματα από όσα θα ήθελε το κράτος να φορολογήσει, για να καλύψει τις δαπάνες του, που προσεγγίζουν τα 5-6 δις μηνιαίως.
Για να καλύψει αυτές τις δαπάνες χωρίς να δανειστεί χρήματα, το κράτος κάνει τρία πράγματα:
1. Παίρνει όσα περισσότερα μπορεί από τους πολίτες (υπερφορολόγηση) μέσω εφευρέσεως φόρων για ανύπαρκτο πλούτο (χαράτσια, τεκμήρια, ΦΜΑΠ, ΦΠΑ, ΕΦΚ καυσίμων κ καπνού, κλπ)
2. Αφήνει απλήρωτους όσους πράττουν το λάθος να του πουλήσουν εμπορεύματα και υπηρεσίες περιμένοντας να πληρωθούν κάποτε, και δεν επιστρέφει ΦΠΑ πληρωμένο από εξαγωγείς.
3. Αυξάνει κατακόρυφα τα τιμολόγια των ανελαστικών μονοπωλιακών αγαθών που ελέγχει, όπως διόδια, ρεύμα, νερό κλπ, συχνά με ύπουλο τρόπο.
Με τη λεηλασία της υπεραξίας που δημιουργεί η ιδιωτική οικονομία της χώρας, αυτό που το κράτος ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ είναι να εξορθολογίσει τις δαπάνες του.
Αυτό σημαίνει ότι το κράτος δημιουργεί αυθαίρετα μια ανεδαφική απαίτηση απέναντι στον πολίτη, (να πληρώσει πχ περισσότερα σε φόρους από όσο είναι το συνολικό εισόδημα που εισπράτει από το ενοίκιο ενός διαμερίσματος, ή να πληρώσει φόρο ιδιοκτησίας για ένα διαμέρισμα που διαμένει και εξοφλεί σε μια τράπεζα μέσω ενός πολυετούς στεγαστικού δανείου) προκειμένου να συνεχίσει να πληρώνει ένα κηπουρό σε ένα αστικό νοσοκομείο χωρίς κήπους, να πληρώσει διαφημιστικές δαπάνες μιας καμπάνιας για κρατική υπηρεσία που ΔΕΝ χρειάζεται διαφήμιση σε κάποιο σύμβουλο επικοινωνίας, να πληρώσει υπερτιμολογημένα αναλώσιμα νοσοκομείων σε εταιρίες που εξάγουν την εν Ελλάδι κερδοφορία τους με παράνομο transfer pricing σε τιμές υπερδιπλάσιες από όσο πωλούν τα ίδια αναλώσιμα στην υπόλοιπη Ευρώπη, να πληρώσει άχρηστους δημοτικούς υπαλλήλους που πηγαίνουν στο δήμο για καφέ, και χιλιάδες άλλες σπατάλες όπως καταδεικνύει το όργιο προσλήψεων που υλοποίηση η κυβέρνηση ΓΑΠ στη διετία της, αλλά και χειρότερα εκείνη του ΚΚ στην πενταετία 2004-2009.
Απόδειξη της αδυναμίας των Ελλήνων πολιτών να ανταπεξέλθουν στο αλύπητο ανθρωποκυνηγητό που έχει εξαπολύσει εναντίον τους η κυβέρνηση Στουρνάρα, είναι η έξαρση των νόμιμων ή παράνομων (κατά 60%) ενεχυροδανειστηρίων ή κατ'άλλους τους νέους μαυραγορίτες.
Ως να ήταν περίοδος πολέμου, οι Έλληνες πολίτες ρευστοποιούν τα τιμαλφή τους, κειμήλια γενεών που πήγαν από πάππου προς πάππου για αιώνες, προκειμένου να δώσουν λίγες ημέρες ανάσας ακόμη στο τερατούργημα που κατ' ευφημισμό ονομάζουμε Ελληνικό κράτος.
Το ίδιο το κράτος, λειτουργεί κατά παράβασιν ακόμη και του Ελληνικού Συντάγματος, αυτού του ελλειπούς εκτρωματικού κειμένου που αφαιρεί από τους πολίτες το δικαίωμα να έχουν πολιτικό λόγο μετά την εκχώρηση της εξουσίας στους εκπροσώπους των κομμάτων, και δημιουργεί το παγκοσμίως πρωτότυπο να δικάζονται όλοι οι πολίτες από δικαστές, αλλά οι εκλεγμένοι να δικάζονται από τον εαυτό τους!
Τα χρήματα τελειώνουν όμως στους πολίτες, τα χρυσαφικά της γιαγιάς έλιωσαν και εξήχθησαν από τη χώρα σε βαλίτσες στην Τουρκία, οι τραπεζικοί λογαριασμοί άδειασαν, και η μεσαία τάξη εξανδραποδίστηκε.
Η νέα τάξη των προλετάριων γεννιέται. Χωρίς τίποτε να χάσει, χωρίς τίποτε να ελπίζει από το υπάρχον πολιτικό σκηνικό, χωρίς τίποτε να φοβάται. Και το θέμα είναι ότι οι νεοπρολετάριοι θα αντέξουν χωρίς κράτος, το κράτος όμως αντέχει χωρίς μεσαία τάξη.
Να αναμένετε το στέρεμα των ιδιωτών πριν το Πάσχα.
Το κράτος εάλλω!
ΥΓ. (Η Ανάσταση αναβάλλεται μέχρις νεωτέρας.)
...