Φυλακή αυτός που έβαλε σε Μνημόνιο την Πορτογαλία!

Αγρια απόλαυση θα αισθάνθηκαν όλοι οι Πορτογάλοι, όταν είδαν να οδηγείται ως κρατούμενος στα μπουντρούμια της Ασφάλειας στη Λισαβόνα και να περνάει δύο νύχτες εκεί ο άνθρωπος που έβαλε τη χώρα τους υπό μνημονιακό ζυγό, προκαλώντας οικονομική δυστυχία σε όλο τον πορτογαλικό λαό – ο πρώην πρωθυπουργός Ζοζέ Σόκρατες. Σοσιαλιστής κι αυτός, σαν τον Γιώργο Παπανδρέου που είχε προηγηθεί του Σόκρατες κατά έναν χρόνο στην υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς Μνημονίου. Ο Σόκρατες συνελήφθη στο΄………

………….αεροδρόμιο Πορτέλα της Λισαβόνας κοντά στα μεσάνυχτα της Παρασκευής προς Σάββατο, καθώς επέστρεφε από το Παρίσι. Ο Σόκρατες συνελήφθη στο πλαίσιο έρευνας για φορολογική απάτη, ξέπλυμα χρήματος και διαφθορά. Λίγες ώρες νωρίτερα είχε συλληφθεί και ένας επιχειρηματίας, στενός φίλος του Σόκρατες. Είναι η πρώτη φορά που στην Πορτογαλία συλλαμβάνεται ένας πρώην πρωθυπουργός προκειμένου να ανακριθεί από τις δικαστικές αρχές. Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι η σύλληψη του Σόκρατες στο αεροδρόμιο παρουσία των δημοσιογράφων και των τηλεοπτικών καμερών, είχε ξεκάθαρη πολιτική σκοπιμότητα εξυπηρέτησης της δεξιάς κυβέρνησης της χώρας. Αυτή είναι ακόμη πιο γερμανόδουλη και πιο μνημονιακή από εκείνη του Σόκρατες, ο οποίος οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι είχε αντισταθεί όσο μπορούσε, αλλά τελικά υπέκυψε στις αφόρητες πιέσεις των Γερμανών. Πλήρης η αντίθεση με τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος προαποφασισμένα και συνειδητά οδήγησε βάσει σχεδίου που είχε καταρτίσει την Ελλάδα στο καθεστώς της μνημονιακής υποτέλειας.

Ο Σόκρατες είχε κυβερνήσει ως πρωθυπουργός την Πορτογαλία πάνω από έξι ολόκληρα χρόνια, από τον Μάρτιο του 2005 ως τον Ιούνιο του 2011, έβαλε τη χώρα του στο Μνημόνιο, οπότε και παραιτήθηκε ατιμασμένος και λαομίσητος, με το κόμμα του να συντρίβεται εκλογικά από τη Δεξιά. Ο ίδιος πάντως δεν φαίνεται να το πήρε και κατάκαρδα! Μετακόμισε στο Παρίσι και διήγε βίον πολυτελή, όπως συζητιόταν στην Πορτογαλία. Τον Μάρτιο του 2013 επέστρεψε στα φώτα της ράμπας με συνέντευξή του στον κρατικό τηλεοπτικό σταθμό RTP, όπου φυσικά ερωτήθηκε και για τον πολυτελή βίο του στη γαλλική πρωτεύουσα. «Εδώ και πάνω από 25 χρόνια διατηρώ έναν και μόνο τραπεζικό λογαριασμό. Ποτέ δεν είχα μετοχές, εταιρείες υπεράκτιες (offshore). Ποτέ δεν είχα τραπεζικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό. Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν έφυγα από την κυβέρνηση ήταν να ζητήσω ένα δάνειο από την τράπεζά μου!» απάντησε, θυμίζοντας δακρύβρεκτο μελό του ελληνικού κινηματογράφου των αρχών της δεκαετίας του 1960! Μετά από τη διεκτραγώδηση της οικονομικής του εξαχρείωσης, ράγισε η καρδιά του διευθυντή της κρατικής πορτογαλικής τηλεόρασης και σε λίγες μέρες τον… προσέλαβε ως σχολιαστή της RTP, με δική του εκπομπή κάθε Κυριακή! Ευτυχώς που η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου είναι άξεστη και ανάλγητη! Φαντάζεστε να είχαν δώσει κάθε Κυριακή εκπομπή της ΝΕΡΙΤ στον Γιώργο Παπανδρέου;!

Αυτός ο… «μπατίρης» Ζοζέ Σόκρατες που ζει με δανεικά, λοιπόν, συνελήφθη για «ξέπλυμα χρήματος»! Πού ζούμε; Αυτό που ομολογουμένως μας έκανε τεράστια εντύπωση είναι ότι διαβάζοντας τον πορτογαλικό Τύπο, δεν είδαμε κανένα δημοσίευμα που να λέει ότι αυτές οι κατηγορίες είναι σκευωρία της Δεξιάς εναντίον του Σόκρατες! Ούτε καν το κόμμα του Σόκρατες, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, δεν βγήκε με ανακοίνωση που να λέει ότι θα καταρρεύσει η «δεξιά κυβερνητική συνωμοσία», ότι «θα λάμψει η αθωότητα του πρώην σοσιαλιστή πρωθυπουργού» κλπ. Τίποτα! Ισως οι Πορτογάλοι ξέρουν πολύ καλύτερα από εμάς το ποιόν του ατόμου. Το αν ο Σόκρατες είναι ή δεν είναι απατεώνας του κοινού ποινικού δικαίου, δεν πρόκειται φυσικά να το αποφασίσουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα. Την πολιτική σκοπιμότητα όμως της θεατρικής σύλληψης του απατεώνα ή μη Ζοζέ Σόκρατες την αντιλαμβανόμαστε ακόμη και εμείς εδώ, στην άλλη άκρη της Ευρώπης. Σε λίγους μήνες, στην Πορτογαλία έχουν εκλογές. Το δεξιό κόμμα που κυβερνά τη χώρα τέσσερα χρόνια πήγαινε για σίγουρη ήττα λόγω της επαίσχυντης πολιτικής που ακολούθησε στο πλαίσιο του Μνημονίου. Απαλλασσόμενοι από τον Σόκρατες, οι Πορτογάλοι σοσιαλιστές άλλαξαν γραμμή και έγιναν αντιμνημονιακοί, αφήνοντας μόνη της τη Δεξιά στον ρόλο του υποτακτικού των Γερμανών.

Σχεδόν μεσάνυχτα της Παρασκευής προς Σάββατο συνελήφθη μπροστά στις κάμερες ο Σόκρατες. Το Σάββατο όμως έγινε η πανηγυρική ενθρόνιση του νέου αρχηγού των Πορτογάλων σοσιαλιστών, του Αντόνιου Κόστα, ο οποίος κατέκτησε τη θέση του γενικού γραμματέα του Σοσιαλιστικού Κόμματος! Την ώρα δηλαδή που ο Κόστα, εκλεγμένος δήμαρχος της Λισαβόνας, αναλάμβανε ουσιαστικά τον ρόλο του πρωθυπουργού εν αναμονή, αφού το κόμμα του προηγείται στις δημοσκοπήσεις, η αστυνομία συνελάμβανε κατ” εντολήν της Δικαιοσύνης τον προηγούμενο σοσιαλιστή πρωθυπουργό ως απατεώνα του ποινικού δικαίου! Για να δούμε, λοιπόν, αν αυτός ο πολιτικός σεισμός θα επιφέρει και τεκτονικές πολιτικές ανατροπές σε λίγους μήνες, όταν οι Πορτογάλοι θα κληθούν στις κάλπες.

Εθνος

Τεμαχισμός της χώρας . . .

Η ελληνική κυβέρνηση απλουστεύει τα πράγματα όχι για τους πολίτες που πληρώνουν φόρους αλλά για όποιον θέλει να αλωνίζει στην Ελλάδα κατέχοντας ελληνικό έδαφος με την βούλα του κράτους. Στις 8 Αυγούστου δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο νόμος 4179 που ψηφίστηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο σύμφωνα με τον οποίο δίνεται στον οποιονδήποτε θέλει να επενδύσει στον ελληνικό τουρισμό από δάση και ακτές μέχρι προστατευόμενες περιοχές αλλά και ολόκληρους αρχαιολογικούς και..ιστορικούς τόπους.

Τα αρχαία γίνονται οικόπεδα

Σε έναν πολυσέλιδο νόμο με τίτλο ………….

………..“Ενίσχυση τουριστικής επιχειρηματικότητας” η πλειοψηφία της ελληνικής βουλής έκανε για ακόμη μια φορά το θαύμα της. Στο άρθρο 1 του νόμου ονομάζουν τα φιλέτα που είναι προς ιδιωτική εκμετάλλευση ως “οργανωμένες περιοχές τουριστικών δραστηριοτήτων” και μέσα σε αυτές έχουν χωρίσει όλες τις περιοχές της Ελλάδας ανάλογα με τι ζήτηση έχουν.

Στην παράγραφο 4 του ίδιου άρθρου τα πράγματα γίνονται ξεκάθαρα: “Στα γήπεδα εκμετάλλευσης των οργανωμένων υποδοχέων επιτρέπεται να περιλαμβάνονται και εκτάσεις που υπάγονται σε ειδικά καθεστώτα προστασίας, όπως ιδίως χώροι αρχαιολογικού ή ιστορικού ενδιαφέροντος, δάση και δασικές εκτάσεις καθώς και περιοχές υπαγόμενες στο εθνικό σύστημα προστατευόμενων περιοχών”.

Ακόμα και οι προστατευόμενες περιοχές του δικτύου Natura 2000 είναι στον τιμοκατάλογο της αγοραπωλησίας. Κρατώντας τα προσχήματα, σε υποπαραγράφους δείχνουν και την ανάλογη αυστηρότητα που θα δείξουν στους αγοραστές της γης αν κινδυνεύσει κάποια αρχαιότητα ή δεν προστατευθεί ο φυσικός πλούτος της περιοχής. Βέβαια όλα αυτά είναι στάχτη στα μάτια διότι φθάνοντας στο άρθρο 4 καταλαβαίνουμε ότι εδώ πρόκειται να γίνει μεγάλος τεμαχισμός της χώρας.

Εκτάσεις ίσες πόλεων 

Στο άρθρο 4 λοιπόν, γίνεται λόγος για τις “Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης” (Π.Ο.Τ.Α). Ο νόμος επιμένει να μην αναφέρεται σε ιδιωτικής πρωτοβουλίας έργα αλλά σε φορείς μέχρι που φθάνεις στην παράγραφο 2α. Και διαβάζεις το εξής: “Η έκταση στην οποία αναπτύσσεται η Π.Ο.Τ.Α ή σε περίπτωση που αποτελείται από περισσότερα τμήματα, το μεγαλύτερο τμήμα αυτής πρέπει να έχει επιφάνεια τουλάχιστον 800 στρέμματα και να είναι ιδιόκτητο κατά 80% τουλάχιστον”.
Δηλαδή ο επενδυτής μπορεί να αγοράσει όση έκταση γης θέλει αλλά όχι σε κομμάτια ανά την Ελλάδα διότι ο νόμος το διευκρινίζει ότι “οι Π.Ο.Τ.Α αναπτύσσονται από τον ίδιο φορέα ίδρυσης και εκμετάλλευσης σε ένα ή περισσότερα τμήματα εντός της ίδιας Περιφερειακής Ενότητας”. Με απλά λόγια παίρνει ένα ολόκληρο νησί ή ένα ολόκληρο βουνό αρκεί το ένα μέρος της ιδιοκτησίας του να είναι μεγαλύτερο από 800 στρέμματα ενιαίο.
Πώς όμως μπορούν να κάνουν παρέμβαση σε ένα δάσος που είναι δημόσιο; Πολύ απλά αγοράζουν την έκταση και με τον ίδιο νόμο εφόσον το δάσος γίνεται ιδιωτικό με μία υπογραφή επιτρέπεται να γίνει διάνοιξη δρόμων για να εξυπηρετείται το τουριστικό ακίνητο. Κι εδώ μπαίνει το ερώτημα τι γίνεται όταν βρίσκεται μία εθνική οδός ανάμεσα στα δύο τμήματα μιας Π.Ο.Τ.Α. Έρχεται το κράτος και δίνει την λύση με τον ίδιο νόμο: “Δρόμοι ή άλλα φυσικά εμπόδια ή τεχνητά έργα, καθώς και ρέματα που διαπερνούν εκτάσεις που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία Π.Ο.Τ.Α δεν συνιστούν κατάτμηση αυτών. Για την διατήρηση του ενιαίου της έκτασης και εφόσον το τεχνητό εμπόδιο παρουσιάζει στοιχεία υψηλής επικινδυνότητας (εθνικές οδοί, επαρχιακές οδοί, οδοί μεγάλης κυκλοφορίας, ποταμοί, χείμαρροι κλπ) πρέπει να εξασφαλίζεται η δυνατότητα λειτουργικής ενοποίησης του/των γηπέδου/ων μέσω γεφύρωσης ή ενοποίησης των τμημάτων με τεχνητό έργο”. Για όποιον δεν το κατάλαβε, έχουν δικαίωμα να αλλάξουν τόσο την ρυμοτομία όσο και το φυσικό περιβάλλον της χώρας όπου κι αν αυτό βρίσκεται.

Δίνουν ακόμη και δρόμους

Ένα άλλο ερώτημα είναι πώς οι πολίτες θα έχουν πρόσβαση στις ιδιοκτησίες τους αν αυτές συνορεύουν ή είναι κοντά σε Π.Ο.Τ.Α. Ο νόμος εδώ τους έβαλε σε δεύτερη μοίρα διότι οι Π.Ο.Τ.Α είναι για το δημόσιο συμφέρον. Ο νόμος λοιπόν αναφέρει: “Με το ίδιο προεδρικό διάταγμα μπορούν να καταργούνται και να ενσωματώνονται στην έκταση της Π.Ο.Τ.Α ή να μετατοπίζονται αγροτικές οδοί που την διασχίζουν καθώς και να καθορίζονται τα απαραίτητα έργα για την εξασφάλιση της πρόσβασης τρίτων ιδιοκτητών και άλλων χρηστών που εξυπηρετούνταν από τις καταργούμενες αγροτικές οδούς”.

Όσοι βέβαια από αυτούς τους πολίτες έχασαν κομμάτι από την ιδιοκτησία τους για να γίνει ο δημόσιος δρόμος να εξυπηρετούνται όλοι οι Έλληνες πολίτες, απλά το ίδιο το κράτος τους έπιασε κορόιδα! Τον δρόμο τον δίνουν τώρα σε επενδυτές και εσύ δεν θα έχεις πώς να πας στο χωράφι ή στο σπίτι σου. Αντιθέτως για να έχεις πρόσβαση με αγροτικό δρόμο με μία αναγκαστική απαλλοτρίωση έχουν το δικαίωμα να σου πάρουν κομμάτι της ιδιοκτησίας σου για έργο κοινής ωφελείας (όπως είναι ο δρόμος) και βέβαια το χρηματικό αντίτιμο που θα πάρεις θα είναι μηδαμινό.

Το κόλπο της ΕΥΔΑΠ

Πουθενά στο προεδρικό διάταγμα δεν υπάρχει επισήμανση για το πώς θα επισκέπτεσαι τον αρχαιολογικό ή ιστορικό χώρο που θα είναι κομμάτι των τουριστικών επιχειρήσεων. Το σίγουρο είναι ότι ακόμα και η Ακρόπολη σύμφωνα με τον νόμο αν η περιοχή γύρω από αυτή χαρακτηριστεί Π.Ο.Τ.Α τότε θα είναι κομμάτι ιδιωτικού και όχι ελληνικού εδάφους. Μία ένδειξη ότι αυτό το προεδρικό διάταγμα, που υπογράφηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ενώ αυτός ήταν στην Λευκάδα για καλοκαιρινές διακοπές στις 6 Αυγούστου, δεν έχει καμία σχέση με τουριστική ανάπτυξη της χώρας αλλά ξεπούλημα της γης συμπεριλαμβανομένης όλης της εθνικής της ταυτότητας, είναι ότι πέρασαν σε αυτό και τον νόμο για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της ΕΥΔΑΠ προς το Δημόσιο ύφους 700 εκατ. Ευρώ που μόλις προχθές δημοσιοποιήθηκε. Καθάρισαν την δημόσια επιχείρηση νερού από χρέη για να περάσει η διαχείριση του νερού σε χέρια ιδιωτών μέσα στο 2014.

Σχεδιασμός από το 2009

Το προεδρικό διάταγμα δεν είναι κάτι που το Μνημόνιο επέβαλλε. Η ιστορία του κατακερματισμού της Ελλάδας για την “δήθεν” τουριστική ανάπτυξη ξεκινάει πριν από τα Μνημονιακά χρόνια. Μάλιστα είναι συνέχεια της κοινής υπουργικής απόφασης 24208/4.6.2009 επί κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή. Στην απόφαση αυτή του 2009 πάτησε η σημερινή κυβέρνηση, όπως η ίδια αναφέρει, για να θεμελιώσει τις αποφάσεις της.

Η κυβέρνηση Καραμανλή δημιούργησε το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό και όπως υπογράμμιζε στον τότε νόμο “ για ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα δράσης για την επόμενη 15ετία (2009-2014)”. Κύριο μέλημα της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν να ανοίξουν τον δρόμο σε επιχειρηματίες να επενδύσουν στον τουρισμό για να “διευθετήσουν ενδεχόμενες συγκρούσεις ως προς την χρήση των φυσικών και πολιτιστικών πόρων και ιδίως ως προς τις χρήσεις γης” διότι όπως ψήφιζαν έπρεπε να υπάρχει “δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης των επενδυτών”.

Το νερό είχε δοθεί

Στην απόφαση του 2009 έγινε ο διαχωρισμός της Ελλάδας σε διαμερίσματα που είναι πρώτης προτεραιότητας για την “τουριστική” ανάπτυξη. Τυχαία μέσα και σε αυτή την απόφαση βρίσκουμε ολόκληρη παράγραφο που αναφέρεται “στην εξασφάλιση ποσοτικής και ποιοτικής επάρκειας των υδατικών πόρων που προορίζονται για την ύδρευση των περιοχών με προτεραιότητα τουρισμού”. Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι περιοχές που ανήκουν στον χάρτη “τουρισμού” θα έχουν προτεραιότητα αντί αυτών που μπορεί να έχουν νερό αλλά δεν είναι ελκυστικές για τους επενδυτές.
Στην ίδια παράγραφο διαβάζουμε το σχέδιο της διαχείρισης νερού στα νησιά : “Ειδικότερα για τις περιοχές που είναι από την φύση τους ελλειμματικές σε υδατικούς πόρους προωθούνται δράσεις εξασφάλισης κατάλληλης ποιότητας νερού μέσω ανακύκλωσης ή αφαλάτωσης”. Πρέπει κανείς να είναι αφελής για να μην καταλαβαίνει ότι το 2009 ξεκίνησε η παράδοση της χώρας και ειδικά του νερού με “αθώους” νόμους, ενώ σήμερα ισραηλινές εταιρείες έχουν μπει στο παιχνίδι καταρχάς για την υδροδότηση των νησιών του Αιγαίου με το Μνημόνιο συνεργασίας που έχει υπογράψει η Ελλάδα με το Ισραήλ και την Κύπρο.

Η κρίση ως αφορμή;

Βλέποντας από κάτοψη τα πολιτικά παιχνίδια που παίζονταν σε εποχές προ Μνημονίου και μετά Μνημονίου για άλλη μια φορά διαπιστώνεις ότι το παιχνίδι το είχαν στα μέτρα τους κομμένο και ραμμένο. Η ιστορία θα δείξει αν τελικά το Γη και Ύδωρ που έδωσαν όλες οι κυβερνήσεις από το 2001 και μετά ήταν λόγω κρίσης ή η κρίση ήταν η καλύτερη αφορμή για να γίνουν πραγματικότητα όλα όσα κρυφά σχεδίαζαν από τους ανυποψίαστους πολίτες. Το σίγουρο είναι ότι σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα η Ελλάδα που γνωρίζαμε δεν θα έχει καμία σχέση με αυτό που έχουν σκοπό να υλοποιήσουν.
Οι Έλληνες, από αύριο κιόλας, το δάσος που θεωρούσαν αμετακίνητο, τους αρχαιοελληνικούς θησαυρούς που θεωρούσαν ιστορία τους, την θάλασσα που θεωρούσαν περιουσία τους και το νερό που θεωρούσαν δεδομένο όσο και το οξυγόνο τους, με ψηφισμένους νόμους από πολιτικούς που ψηφίστηκαν από Έλληνες πολίτες μετατράπηκαν από δεδομένα με μία υπογραφή απλά σε θεωρία.

Ρεπορτάζ: ΡΑΔΙΟλόγος

ME ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ – “BOMBA” ΑΡΠΑΖΟΥΝ ΤΗ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙA AKINHTH ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ!

ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΕ ΤΙΜΕΣ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ ΤΙΣ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ !

ΝΕΟ ΡΕΚΟΡ! ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ 71 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ ΤΑ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΧΡΕΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Το τελειωτικό χτύπημα στη μικρομεσαία ακίνητη περιουσία εκατοντάδων χιλιάδων υπερχρεωμένων νοικοκυριών ετοιμάζεται να δώσει η κυβέρνηση. Σύμφωνα με ρύθμιση-«βόμβα» που συμπεριέλαβαν στο πολυσέλιδο νομοσχέδιο για την αναμόρφωση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ο υπουργός Οικονομικών, Γκ. Χαρδούβελης και ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χαρ. Αθανασίου,οι πλειστηριασμοί ακινήτων για …………..

………..χρέη προς τις τράπεζες, θα διενεργούνται από το 2016, με τιμές εκκίνησης τις πολύ χαμηλές εμπορικές αξίες, αντί των αρκετά πιο υψηλών αντικειμενικών.   Πρόκειται για ρύθμιση –δώρο στους κερδοσκόπους που αναμένεται να οδηγήσει χιλιάδες οφειλέτες σε μαζικόξεσπίτωμα.

Συγκεκριμένα, στα άρθρα 993 και 995 του Κώδικα αναφέρεται ρητά ότι η τιμή της πρώτης προσφοράς για το εκπλειστηριαζόμενο ακίνητο είναι η εμπορική αξία όπως αυτή προσδιορίζεται κατά τον χρόνο της κατάσχεσης και όχι η αντικειμενική όπως ορίζει η ισχύουσα ρύθμιση. Συγκεκριμένα , μάλιστα, σύμφωνα με το σχέδιο ορίζεται τιμή εκκίνησης πλειστηριασμού τα 2/3 της εμπορικής αξίαςτου ακινήτου ,ενώ μέχρι να δημιουργηθεί το σύστημα αυτό (τέλος του 2015) θα ισχύει το υπάρχον σύστημα της αντικειμενικής αξίας. Το «νέο σύστημα» θα αρχίσει να εφαρμόζεται δηλαδή, σύμφωνα με πληροφορίες του ημερησίου τύπου, από το 2016. Μέχρι τότε οι πλειστηριασμοί θα ξεκινούν από τα 2/3 της αντικειμενικής αξίας.

Επιπλέον, με τις διαδικασίες εξπρές που θα ισχύουν για τους πλειστηριασμούς, σύμφωνα με τον αναμορφωμένο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, οι εξευτελιστικές τιμές πρώτης προσφοράς που θα καθορίζονται στους πλειστηριασμούς θα μπορούν να μειωθούν ακόμη περισσότερο, στις περιπτώσεις που οι πρώτοι πλειστηριασμοί θα κηρύσσονται άκαρποι.

Αυτό σημαίνει ότι οι ιδιοκτήτες θα χάσουν την περιουσία τους σε τιμή κατά πολύ χαμηλότερη από την αντικειμενική, ενώ με δεδομένη την εξευτελιστική τιμής πώλησης θα συνεχίσουν να ασφυκτιούν στηθηλιά των χρεών τους. Είναι ενδεικτικό ότι ήδη τους τελευταίους μήνες οι τιμές της αγοράς κυμαίνονται σε επίπεδα ακόμη και 50% κάτω από τις αντικειμενικές αξίες.

Τη στιγμή που η κυβέρνηση επιβάλλει το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ αλλά και τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων με βάση τις αντικειμενικές αξίες, καταθέτει την εν λόγω επαίσχυντη ρύθμιση σύμφωνα με την οποία ο πλειστηριασμός ενός ακινήτου δεν λαμβάνει υπόψη αυτή την τιμή, αλλά την εμπορική που είναι κατά πολύ χαμηλότερη !

Στο νομοσχέδιο προβλέπεται μεταβατική περίοδος μερικών μηνών μέχρι να εφαρμοστεί το νέο καθεστώς κατασχέσεων και πλειστηριασμών ακίνητης περιουσίας. Και αυτό καθώς θα χρειαστεί προηγουμένως να νομοθετηθεί η άρση της αναστολής των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας από τον Ιανουάριο του 2015, εξέλιξη που θα ανοίξει το δρόμο για την πλήρη απελευθέρωση των διαδικασιών εκποίησης της ακίνητης περιουσίας και μαζικό ξεσπίτωμα των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.

ΝΕΟ ΡΕΚΟΡ! ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ 71 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ ΤΑ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΧΡΕΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Νέο ρεκόρ , εν τω μεταξύ, σημείωσαν τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο τον Οκτώβριο ανερχόμενα σε 71,25 δισ. ευρώ, έναντι 70,16 δισ. ευρώ στο τέλος Σεπτεμβρίου. Οι φορολογούμενοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα βάρη, ούτε έχoυν να πληρώσουν τις δόσεις που τους προσφέρει σήμερα η εφορία.

Το νέο ρεκόρ έρχεται σαν λογικό επακόλουθο της συνεχιζόμενης κατάρρευσης των εισοδημάτων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αδυναμία αποπληρωμής των ολοένα και αυξανόμενων και δυσβάστακτων για την πληττόμενη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία φόρων (βλ. Αναλυτικότερα παρακάτω)!

Σύμφωνα με στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων το ύψος των νέων ληξιπρόθεσμων χρεών που δημιουργήθηκαν στο διάστημα Ιανουαρίου- Οκτωβρίου 2014 ανήλθε σε 10,9 δισ. ευρώ, από 9,683 δισ. ευρώ στο 9μηνο 2014.

Αν προστεθούν και οι παλαιές οφειλές (έως και το 2013) ύψους 60,35 δισ. ευρώ, το συνολικό ποσό των ληξιπρόθεσμων χρεών στο 10μηνο 2014 φθάνει στα 71,25 δισ. ευρώ. Σε ένα μόλις μήνα τα «φέσια»προς την εφορία αυξήθηκαν κατά 1,09 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με στελέχη της φορολογικής διοίκησης πολλοί φορολογούμενοι δεν κατέβαλαν τις οφειλές τους προς το Δημόσιο το τελευταίο τρίμηνο αναμένοντας τη ρύθμιση – ασπιρίνη σε βαριά άρρωστο των 100 δόσεων που δόθηκε μόλις χθες σε παραγωγική λειτουργία στο Taxis. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, φυσικά, να επιταχυνθεί ελαφρώς η συσσώρευση νέων οφειλών.

Στο 10μηνο Ιανουαρίου- Σεπτεμβρίου 2014 το Δημόσιο εισέπραξε από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές (παλιές και νέες) συνολικά έσοδα 3,018 δισ. ευρώ, από 2,692 δισ. ευρώ στο τέλος Σεπτεμβρίου.

Σημειώνεται πως σύμφωνα με το στόχο του Μνημονίου το Δημόσιο θα πρέπει να εισπράξει 2 δισ. ευρώαπό παλαιές οφειλές μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2014, αλλά και το 25% των νέων οφειλών. Ενδεικτικά στο 10μηνο το ποσοστό είσπραξης έναντι του νέου ληξιπρόθεσμου χρέους διαμορφώνεται μόλις στο 14,85%.

Παράλληλα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων:

Σε εξέλιξη βρίσκονται 772 πλήρεις έλεγχοι μεγάλων επιχειρήσεων. Μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου είχαν ολοκληρωθεί 315 έλεγχοι. Βεβαιώθηκαν φόροι και πρόστιμα 1,2 δισ. ευρώ και εισπράχθηκαν 183,5 εκατ. ευρώ (ποσοστό 15,22%).

Σε εξέλιξη βρίσκονται 1.064 έλεγχοι σε φορολογούμενους μεγάλου πλούτου. Μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου είχαν γίνει 544 παρόμοιοι έλεγχοι. Βεβαιώθηκαν φόροι 218 εκατ. ευρώ και εισπράχθηκαν 55,2 εκατ. ευρώ (ποσοστό 25,2%).

Έχουν ολοκληρωθεί από τις αρχές του έτους 80 έλεγχοι πόθεν έσχες για διευθυντές, υποδιευθυντές, επόπτες και τμηματάρχες και επιπλέον 79 έλεγχοι για τους ίδιους τους ελεγκτές.

Έχουν αποσταλεί στην αρμόδια Αρχή για το «ξέπλυμα» χρήματος 220 αναφορές για βεβαιωμένη φοροδιαφυγή και 143 αναφορές για βεβαιωμένη φοροδιαφυγή άνω των 50.000 ευρώ.

ΠΝΙΓΟΥΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΑ ΧΡΕΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ!

Τα χρέη νοικοκυριών και μικρών επιχειρήσεων έχουν εξελιχθεί σε έναν εφιάλτη δίχως τέλος για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Η περασμένη νεοφιλελεύθερη θηλιά στο λαιμό της ελληνικής οικονομίας και η διαρκής γιγάντωση της ανεργίας, δεν αφήνει περιθώρια διεξόδου στον τόπο.

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και το σύνολο, σχεδόν, των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων πνίγεται στα χρέη προς τράπεζες, δημόσιο κλπ τα οποία αδυνατεί να αποπληρώνει.

Η κυβέρνηση αντί να λάβει έκτακτα ριζοσπαστικά μέτρα για να αντιμετωπίσει τον εφιάλτη των χρεών, καταφεύγει σε ημίμετρα και «ασπιρίνες», ενώ κλιμακώνει τα μέτρα πλειστηριασμών και κατασχέσεων.

Όλα δείχνουν ότι τα μέτρα των «ρυθμίσεων» για οφειλές προς το Δημόσιο πέφτουν στο κενό!

Αυτή την ώρα ο τόπος έχει ανάγκη από μια μεγάλη και τολμηρή σεισάχθεια προς πολίτες και μικρές επιχειρήσεις, χωρίς την οποία ύφεση και ανεργία δεν θα πάψουν να καλπάζουν.

Τα μεγάλα και άμεσα αιτήματα των καιρών είναι: διαγραφή του κρατικού χρέους υπό την πίεση ακόμα και της στάσης πληρωμών τόκων και χρεολυσίων προς τους πιστωτές, εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών, πολύ γενναία και ριζοσπαστική ρύθμιση των χρεών σε νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις μέχρι πλήρη διαγραφή τους για τις πιο ασθενείς κατηγορίες και ένα σχέδιο προοδευτικής ανασύνταξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, με επίκεντρο μια νέα ισχυρή αναβαθμισμένη δωρεάν δημόσια καθολική Παιδεία,Υγεία και Πρόνοια!

iskra.gr

Όταν θα πάω κυρά μου στο Παρίσι...

 

Πολύ μου αρέσουν τα ταξίδια, αρκεί να πληρώνει άλλος. Είπα κάτι κακό; Δε νομίζω.

Πέντε χρόνια τώρα, όλα ταξίδια πάνε αυτοί και κανείς δε λέει κουβέντα. Πάνε και ξαναπάνε, και;

Άλλαξε κάτι σημαντικό;

Ναι, άλλαξε!

Το χρέος ανεβαίνει και όσο ανεβαίνει αυτό, εμείς πάμε καλύτερα -λένε-.

Να μην τους αδικούμε όμως, κάνουν...

φιλότιμες προσπάθειες…

Μπορεί από την άνοιξη να έχουμε τελειώσει με τα μνημόνια κλπ, αλλά μια αγάπη σαν κι αυτή, δεν τελειώνει έτσι απλά.

Πάνε λοιπόν τα τρομερά παιδιά μας εις τας Παρισίους για να διασκεδάσουν λιγάκι… τις εντυπώσεις εννοώ -αμέσως εσείς-. Αυτοί κάνουν ότι μπορούν και εμείς τους τη λέμε κι από πάνω. Πάνε να καλμάρουν τα έτερα ήμισυ της πενταετούς σχέσης και φυσικά εμάς.

Ετοίμασαν τις βαλίτσες με όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ και θα πάνε στο καλό. Πήραν πυτζαμούλες, νυχτικιές και σκουφάκια -για τους πιο κλασικούς-, φανελίτσες, εσώρουχα, εξώρουχα και γενικά έχουν προετοιμαστεί γιατί είναι αποφασισμένοι, θα τα δώσουν όλα απ’ ότι φαίνεται!

Ακούω ότι θα καθίσουν εκεί 30 ώρες, 48 ώρες, με άλλα λόγια, θα υπάρχει και διανυκτέρευση και πρέπει να νιώθουν άνετα. Στο καλό παιδιά και προσοχή στα σκαμπό, καρέκλες, όπου τέλος πάντων κάτσετε γιατί ανάλογα το ντύσιμο, ε, όπως και να το κάνουμε, το μεταξωτό… γλιστράει!

Βέβαια, αυτή η πολύπλευρη σχέση έχει τελειώσει εδώ και κάποιους μήνες όπως μας λένε συνέχεια, μόνο κάτι τυπικά έχουν μείνει και από πρώτη Γενάρη του 2015, θα έχει βγει και το διαζύγιο -λένε πάλι-.

Να δείτε που αυτή η σχέση, κάτι προς το ολέθρια θα πάει και δυστυχώς τη θέση του κουνελιού στη κατσαρόλα -βλέπε ταινία-, εμείς θα την πάρουμε.

Τώρα, αν μερικοί από εσάς περιμένετε να σας φέρουν τίποτα δώρα όπως, κολόνιες, ομπρέλες, πούρα και διάφορα μπικουτί από την πόλη του φωτός, ξεχάστε το. Μια ζωή στο τζάμπα πηγαινοερχόντουσαν, τώρα θα βρουν να φέρουν;

Εκείνο που έχει σημασία στην όλη ιστορία, είναι το εξής:

Αυτός που έχει το επάνω χέρι σε μία διαπραγμάτευση, βασικά υποχωρεί όταν έχει σκοπό να κερδίσει αυτό που θέλει με άλλο τρόπο, πιο ύπουλο. Δεν ξέρω τι θα πρέπει να φοβάται κανείς τώρα, τη σύγκληση, ή την απόκλιση;

Πάντως, είτε το ένα, είτε το άλλο γίνει, εμείς, δε βλέπω να γλυτώνουμε το πιπεράτο…

λ, μέσω "Το ΛΗΜΕΡΙ"

Η ΝΕΑ ΑΦΙΣΑ ΤΗΣ Ν.Δ.2015!

Eυτυχώς που έχουμε το ευρώ και τους σωτήρες που "διαπραγματεύονται"! Καστοριά: Νεκρή βρέθηκε 83χρονη από το κρύο στο σπίτι της...

Σύμφωνα με πληροφορίες του alphafm.gr η ηλικιωμένη έμενε μόνη της και δεν είχε θέρμανση.

Όπως αναφέρουν τα τοπικά μέσα, νεκρή βρέθηκε σήμερα μία 83χορνη μέσα στο σπίτι της, το οποίο δεν είχε θέρμανση. Η 83χρονη πήγαιανε τακτικά στο νοσοκομείο της Καστοριάς για να υποβληθεί σε...

αιμοκάθαρση.

Σήμερα ενώ είχε προγραμματισμένο ραντεβού δεν πήγε και έτσι το υπαλληλικό προσωπικό του νοσοκομείου την αναζήτησε στην οικία της όπου την βρήκαν νεκρή με την πόρτα ανοιχτή.

Σύμφωνα με πληροφορίες του alphafm.gr η ηλικιωμένη έμενε μόνη της και δεν είχε θέρμανση. 

"alfavita"

Σαν σήμερα τσογλάνια συνεργάτες των γερμανών... έστειλαν στον θάνατο 118, στο Μονοδένδρι Λακωνίας! Σήμερα, γερμανοτσογλάνια υπηρετούν πιστά το Δ' Ράιχ και στέλνουν στο θάνατο συμπολίτες μας!

Στις 26 Νοέμβρη του 1943, οι Γερμανοί εκτέλεσαν 118 πολίτες στο Μονοδένδρι Λακωνίας...

Οι κατάλογοι συνετάσσοντο υπό της εκάστοτε "ελληνικής" πολιτικής επιτροπής «Αντικομμουνιστικού Αγώνος»...
Πριν από 69 χρόνια οι Γερμανοί κατακτητές και οι «Ελληνες» συνεργάτες τους εξόντωναν στο Μονοδέντρι, τον ανθό της λακωνικής αντιστασιακής κοινωνίας...
Οι κατακτητές με υπόδειξη των δωσίλογων συλλαμβάνουν εκατοντάδες πατριώτες και...
εκτελούν 118 ως αντίποινα στην δράση του ΕΛΑΣ Πάρνωνα...

«Σε κάθε τόπο θα βρεθούν κάμποσα φιλόδοξα και ιδιοτελή καθάρματα, που θα εξυπηρετήσουν πρόθυμα τους σκοπούς μου, γιατί αυτό θα είναι ο μόνος τρόπος για  να αναδειχτούν και να πλουτίσουν στη χώρα τους»

Αδόλφος Χίτλερ

Χ . ΓΚΟΝΤΖΟΥ - Κ. ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΟΥ, Οι Εκπαιδευτικοί στην Εθνική Αντίσταση, σελ. 80

Tι μας λέτε κα Ξουλίδου; Δεν γνωρίζεται ότι η δικαιοσύνη (ναι, οι δικαστές που ξεφτίλισε ΚΑΙ ο ΓΓ της κυβέρνησης) αποφάσισαν ότι αυτά δεν συμβαίνουν στη σημερινή μνημονιακή εποχή; Η βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Σταυρούλα Ξουλίδου, κατήγγειλε πως στέλεχος της ΝΔ της πρότεινε 3 εκατ. ευρώ για να ψηφίσει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας...

«Γαλάζιο στέλεχος μου πρότεινε χρηματικό ποσό για να ψηφίσω Πρόεδρο της Δημοκρατίας» προσθέτοντας ότι σε τηλεφωνική επικοινωνία με το συγκεκριμένο στέλεχος της ΝΔ της έγινε πρόταση με την οποία θα «έλυνε το οικονομικό της πρόβλημα»... είπε η Σταυρούλα Ξουλίδου.

skai: Την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας στη χώρα, και αποφυγής μιας πρόωρης εκλογικής αναμέτρησης, επισημαίνουν ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος αναφερόμενοι στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το Φεβρουάριο...

Η "δημοκρατία" τους... Το μοντέλο της δικής μας "δημοκρατίας", η δικαστική-κοινοβουλευτική χούντα!

Ή ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ Ή ΑΥΤΟΙ. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!

Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αγωνιστών ΠΑΚ

Η «βόμβα» του Καμμένου και της Ξουλίδου... Ποιά βόμβα; Δεν υπάρχει Έλληνας πολίτης που να πιστεύει ότι αυτή η αδίστακτη και πραξικοπηματικά μοχθηρή κυβερνητική συμμορία μπορεί να «ελκύσει» τους 180 βουλευτές για την εκλογή Προέδρου, χωρίς να εξαγοράσει αδρά τους αναγκαίους βουλευτές…

"ΡΕΣΑΛΤΟ"

Ο χρηματισμός βουλευτών δεν είναι κάτι το άγνωστο και πρωτάκουστο στην πολιτική μας ιστορία… 
Ούτε και υπάρχει Έλληνας πολίτης που να πιστεύει ότι αυτή η αδίστακτη και πραξικοπηματικά μοχθηρή κυβερνητική συμμορία μπορεί να «ελκύσει» τους 180 βουλευτές για την εκλογή Προέδρου, χωρίς να εξαγοράσει αδρά τους αναγκαίους βουλευτές…
Γι αυτό και η «βόμβα» της Σταυρούλας Ξουλίδου (της βουλευτίνας των ΑΝΕΛ) για την πρόταση εξαγοράς της δεν είναι …«βόμβα». Δεν προκαλεί καμία έκπληξη, επιβεβαιώνει απλώς το αυτονόητο, αυτό που οι πάντες γνωρίζουν… 
Το σχετικό ρεπορτάζ για αυτές τις... ηχηρές και θεατρικές αποκαλύψεις διαβάστε το εδώ: 
http://greki-gr.blogspot.gr/2014/11/7_26.html 
 
Φυσικά οι αποκαλύψεις και οι καταγγελίες αυτές λειτουργούν σαν πολιτική «βόμβα». ΟΧΙ όμως για το περιεχόμενό τους, δηλαδή το χρηματισμό βουλευτών (αυτό είναι γνωστό και καταγεγραμμένο ανεξίτηλα στη συνείδηση του ελληνικού λαού), ΑΛΛΑ για τη θεατρική μορφή τους. Πρώτη φορά βγαίνει βουλευτής (ανοικτά και συγκεκριμένα) και καταγγέλλει πρόταση χρηματισμού του μέσω του τηλεοπτικού θεάματος: Αυτό το τελετουργικό της συγκεκριμένης και προσωπικής αποκάλυψης της καταγγελίας δίνει τη διάσταση της «βόμβας» σε κάτι που όλοι γνωρίζουμε… 
 
Είναι ένα τελετουργικό που πυροδοτεί ακόμα περισσότερο και τη λαϊκή ΟΡΓΗ διότι αποκαλύπτει πιο εντυπωσιακά την υποκρισία της κυβερνητικής συμμορίας και τη βάναυση προσβολή της νοημοσύνης μας: Να μιλάνε (τα ανδρείκελα) από τη μια ότι έχουν σίγουρους του 180 και από την άλλη να σχίζουν τα ιμάτιά τους ότι δεν προβαίνουν σε χρηματισμούς βουλευτών… 
 
Ευτυχώς, βεβαίως, που ο πανικός των κυβερνητικών κακούργων του 4ου Ράιχ είναι τέτοιου βαθμού, που τους οδηγεί σε τέτοιες ωμές και χοντροκομμένες πράξεις χρηματισμού που εύκολα γίνονται θεατρική παράσταση και κραυγάζουν: «Όσοι από τους δήθεν ανεξάρτητους ψηφίσουν για Πρόεδρο είναι εξαγορασμένοι, με τη γνωστή ταρίφα των τριών εκατομμυρίων…». 
 
Μπορεί, συνεπώς, οι ΑΝΕΛ να αξιοποιούν θεατρικά αυτό το συμβάν (για τη σωτηρία τους), αλλά συμβάλλουν και στον τελεσίδικο στιγματισμό εκείνων των άθλιων που θα χρηματιστούν για να ψηφίσουν για νέο Πρόεδρο και μάλιστα δημοκοπώντας: «Για το καλό του λαού»!!! 
 
Άθλια εξαγορασμένα υποκείμενα θα είναι…

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΗΜΟΥ ΠΥΔΝΑΣ ΚΟΛΙΝΔΡΟΥ

                                                                               

Πρόσκληση

   Σας καλώ την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014 και ώρα 7.00 το απόγευμα στην αίθουσα συνεδριάσεων της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης,  στο Δημαρχείο Κολινδρού, στην συνέντευξη τύπου με θέμα: «Απολογισμός δράσης απερχόμενου Διοικητικού Συμβουλίου Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης  Πύδνας Κολινδρού».

Με τιμή

Δημήτριος Κ. Χλεμές

Απερχόμενος Πρόεδρος Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης

Πύδνας Κολινδρού

Οικονομική προσέγγιση της διατήρησης του πολιτιστικού κεφαλαίου δια μέσου της διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Όλυμπος: Ανάδειξη - Ανάπτυξη

Το Φεστιβάλ Ολύμπου παρακολούθησε τις εργασίες της εκδήλωσης «Όλυμπος 2918 μ. Μύθου και Ιστορίας» που οργάνωσε με επιτυχία η Αντιπεριφέρεια Πιερίας και ξεχώρισε αρκετές ενδιαφέρουσες εισηγήσεις, οι οποίες αναδεικνύουν με επιστημονική τεκμηρίωση τις δυνατότητες ανάπτυξης της παρολύμπιας περιοχής με την διατήρηση και προστασία της ιστορικής και φυσικής φυσιογνωμίας του Ολύμπου.

Ιδιαίτερης σημασίας είναι η εισήγηση του καθηγητή του Α.Π.Θ. κ. Γιάννη Κυρίτση που δίνει εύγλωττες και εύστοχες απαντήσεις στο ερώτημα «Ποια ανάπτυξη του Ολύμπου και για ποιους».

Όλυμπος: Ανάδειξη - Ανάπτυξη

Οικονομική προσέγγιση

της διατήρησης του πολιτιστικού κεφαλαίου

δια μέσου της διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος

Κυρίες & Κύριοι

Ευχαριστώ κατ’ αρχήν την κα Αντιπεριφερειάρχη και τους λοιπούς συντελεστές της σημερινής εκδήλωσης  για την πρόσκλησή τους να μιλήσω και να επιχειρήσω μια προσέγγιση της διαχείρισης αυτού του μεγάλου κεφαλαίου που ονομάζεται Όλυμπος.  Σκέφτηκα ωστόσο πως σε μια ημερίδα ενδεδυμένη με τον ανάλαφρο τίτλο του μύθου -σε μια εποχή που ελάχιστα προσφέρεται για μυθοποίηση-  αλλά και της ιστορίας, το ύφος του  λόγου μιας τεχνοκρατικής προσέγγισης θα ηχούσε παράξενα κι  ανακόλουθα. Όμως από την άλλη, μέρες που ζούμε, με το φάσμα της ανεργίας -ως επακόλουθο της οικονομικής ύφεσης- να κυριεύει τις μεταβιομηχανικές κοινωνίες δε θαρρώ πως μπορούσα να αποφύγω την αναφορά μου στην προσοδοφόρα αλλά λελογισμένη διαχείριση των φυσικών πόρων, ως συνιστώσα αυτού του κεφαλαίου. Σε μια αδόκιμη (ίσως κατά πολλούς) μίξη λοιπόν, οριοθέτησα έτσι το θέμα μου και θα προσπαθήσω στα επόμενα λεπτά να κάνω μια μικρή ανάλυση  στα πλαίσια του quo vadis –πού πάμε- για τον Όλυμπο, την περιοχή μας, την ανάπτυξή της.

Πρέπει ωστόσο να πω, πως οι καθηγητές,  που προηγήθηκαν από μένα στο βήμα, κάλυψαν με την παρουσία τους και το λόγο τους σε μεγάλο βαθμό και τη δική μου θεώρηση για τον Όλυμπο. Ο Αντιπρύτανης Γιάννης Τζιφόπουλος,  διακεκριμένος επιστήμονας στην αρχαία ελληνική επιγραφική και ιστοριογραφία, φωτίζει με το ερευνητικό του έργο πτυχές της ιστορίας μας. Ο αγαπητός φίλος Χάρης Ζάγκας επί  δεκαετίες διδάσκει την ανάγκη για μια ορθολογική διαχείριση της φύσης. Οι δύο διαφορετικές επιστημονικές περιοχές τις οποίες υπηρετούν με το έργο τους προσδιορίζουν και οριοθετούν τη διπλή υπόσταση του βουνού∙ ως μνημείο της Φύσης αλλά και  ως κοιτίδα της φιλελεύθερης ελληνικής θρησκείας, φιλοσοφίας και παιδείας που αναδεικνύεται σήμερα σε  σύμβολο του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν,  οριοθέτησα έτσι το θέμα μου. Όμως, όσο κι αν ήθελα να μην αναφερθώ καθόλου αυτή τη φορά σε κάτι που πολύ αγάπησα κι επένδυσα ερευνητικά, στην ιστορία της πρώτης ανάβασης στον Όλυμπο (έναν αιώνα κι ένα χρόνο από σήμερα), στους βασικούς πρωταγωνιστές αυτού του εγχειρήματος, στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής και στο πλούσιο αρχειακό υλικό της  που τύχη αγαθή είχα την ευκαιρία πριν μια δεκαετία να αναδείξω, η παρουσία της έκθεσης των φωτογραφιών του Fred Boissonnas που το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης μας εκθέτει στη διπλανή αίθουσα, με υποχρεώνει ηθικά θαρρώ να ξεκινήσω από ’κει, όσο κι αν κούρασα ίσως τους περισσότερους από εσάς, αυτά τα χρόνια  να με ακούτε.

Θα θυμίσω πολύ επιγραμματικά ότι τον Αύγουστο του 1913 δύο Ελβετοί, ένθερμοι φιλέλληνες, ο Frédéric Boissonnas και Daniel Baud-Bovy συναντούν στο Λιτόχωρο τον Χρήστο Κάκκαλο· τρεις τους κατακτούν την κατοικία των θεών του αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Ο Frédéric Boissonnas  ανήσυχος διανοούμενος με σπάνιο ταλέντο, ανυψώνει τη φωτογραφία στο επίπεδο των εικαστικών τεχνών. Γόνος διάσημων φωτογράφων ο ίδιος, παρακολουθεί μαθήματα φωτογραφίας και παίρνει χρυσά βραβεία στη Βέρνη, το Σικάγο τη Βιέννη και το 1900 το πρώτο χρυσό βραβείο στην παγκόσμια έκθεση στο Παρίσι.

Ο Daniel Baud-Bovy είναι στην πατρίδα του ένας διακεκριμένος ιστορικός της τέχνης, τεχνοκρίτης και συγγραφέας, Πρύτανης της Σχολής Καλών Τεχνών της Γενεύης, πατέρας του γνωστού ελληνολάτρη μουσικολόγου και μελετητή του δημοτικού μας τραγουδιού Samuel Baud-Bovy.

Ο Χρήστος Κάκκαλος  γεννημένος στο Λιτόχωρο περνάει τη ζωή του στον Όλυμπο, ως υλοτόμος και κυνηγός. Στους γάμους, τις γιορτές και τα πανηγύρια, παίζει λαγούτο και γλεντάει με τους συγχωριανούς του. Αχώριστοι φίλοι ο Boissonnas και ο Baud-Bovy έρχονται για πρώτη φορά μαζί στην Ελλάδα το 1903, επισκέπτονται και φωτογραφίζουν πολλές περιοχές, συνδεδεμένες κυρίως με την αρχαία και νεότερη ελληνική ιστορία. Στη δεκαετία που ακολουθεί επαναλαμβάνουν πολλές φορές το ταξίδι τους. Το 1913 η μοίρα τους επεφύλαξε την εύνοια να πατήσουν, με οδηγό τους τον Κάκκαλο, πρώτοι θνητοί αυτοί "στου Ολύμπου του πολύκορφου την πιο ψηλή κορφή" αν μεταφράσω έτσι τη γνωστή ομηρική αναφορά. και ο Boissonnas φωτογραφίζει για πρώτη φορά τις κορυφές του θεϊκού βουνού. Στη Γενεύη και το Παρίσι εκδίδουν θαυμάσια βιβλία με ταξιδιωτικές εντυπώσεις και λευκώματα με φωτογραφίες, όπου ο Όλυμπος κατέχει κυρίαρχη θέση και ο Baud-Bovy πλαισιώνει με τη θαυμάσια πένα του τις φωτογραφικές δημιουργίες του πρωτοπόρου Boissonnas.

Από ένα βιβλίο λοιπόν του Fred Boissonnas «Le tourisme en Grèce ” (Ο τουρισμός στην Ελλάδα) που εκδίδεται  το 1930 στη Γενεύη, διαβάζω πολύ αποσπασματικά:

Στο Λιτόχωρο το πέρασμά μας ανατάραξε τις ιδέες· αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι σημαίνει να έχεις πόρους ψηλά, συζητούν στην αγορά ∙

Ο κυνηγός των αγριοκάτσικων έγινε ο σημαντικός άνθρωπος του χωριού. Σήμερα δείχνει περήφανα την κάρτα του :   Χρήστος Κάκκαλος, Οδηγός Ολύμπου.

Κι αυτή η λεπτομέρεια τα λέει όλα.

Σε αυτή τη λεπτομέρεια θα ήθελα κι εγώ να αφιερώσω ένα σημαντικό μέρος της σημερινής μου παρέμβασης.

Κυρίες & Κύριοι

Την επισήμανση του Ελβετού φιλέλληνα, για την αποδοχή ενός μετασχηματισμού δεδομένων στον Όλυμπο, όσο προφητική κι αν αποδείχτηκε για ότι  επακολούθησε στις δεκαετίες που μεσολάβησαν, δεν μπορώ παρά να τη δω νομοτελειακά εντεταγμένη σε όσα αφοριστικά διέβλεψε ο αθάνατος λόγος του Αισχύλου, δυόμισι  χιλιάδες χρόνια νωρίτερα.

νέοι γαρ οιακονόμοι κρατούσ’  Ολύμπου, νεοχμοίς δε δη νόμοις …

(…Καινούργιοι κυβερνήτες  διοικούν τώρα τον Όλυμπο, με νέους νόμους…)

Κι αυτούς τους νέους νόμους, σήμερα θα τους αποκαλέσω:

·         Ανάδειξη του χώρου / Διαχείριση επισκεπτών

·         Περιβαλλοντική προστασία

·         Στρατηγική Περιφερειακής Ανάπτυξης

Κι όσο αργήσουμε να κατανοήσουμε αυτή τη νέα πραγματικότητα, τόσο πολύτιμο χρόνο και ευκαιρίες θα χάνουμε.

 Από τον Όλυμπο των αρχών του περασμένου αιώνα ζούσαν εκατοντάδες οικογένειες· υλοτόμοι, κτηνοτρόφοι, αγωγιάτες, μελισσουργοί,  κατραμοποιοί. Σήμερα μετά βίας μετράει λίγες δεκάδες από άμεσα απασχολούμενες οικογένειες και για όλους τους υπόλοιπους υπάρχει απλά ως ένα background στην επιχειρηματική τους δραστηριότητα ένας μακρινός  Όλυμπος, extremus Olympus  που έγραφε ο Βιργίλιος. 80-85 χρόνια μετά τη διαπίστωση του Ελβετού, κι ενώ έχουν πράγματι αναταραχθεί οι ιδέες, φοβάμαι πως δεν έχουμε αντιληφθεί επαρκώς την αξία αυτού του φυσικού και πολιτιστικού μας κεφαλαίου.  Κι  αυτό, ενώ είναι πασιφανές πως η νέα οικονομία  και οι νέες δυναμικές που αναπτύσσονται στον ορεινό χώρο  έχουν ουσιαστικά διαταράξει την  προγενέστερη ισορροπία, τη βασισμένη στην πρωτογενή παραγωγή.

Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, η τεχνολογική πρόοδος και η εκβιομηχάνιση που παρατηρήθηκε στην  παγκόσμια οικονομία, επέφερε σημαντική πτώση στο οικονομικό επίπεδο των κατοίκων των ορεινών περιοχών. Στις περιοχές  αυτές  πραγματοποιήθηκαν ελάχιστες επενδύσεις  αλλά και σημειώθηκε κακή διαχείριση των φυσικών τους πόρων, με αποτέλεσμα να καταστούν έτσι οικονομικά μειονεκτικές.

Όμως, στη σημερινή μεταβιομηχανική εποχή της κοινωνίας της πληροφορίας με το αστικοποιημένο οικονομικό περιβάλλον, οι ορεινές περιοχές της κάθε χώρας του πλανήτη άρχισαν πάλι να ανακτούν μια ιδιαίτερη αξία και σημασία για την οικονομία, την κοινωνία, τον πολιτισμό. Ιδιαίτερα, παράγοντες θελκτικότητας του ορεινού τοπίου, όπως η φυσική του ομορφιά και η αξία αναψυχής, καθίστανται όλο και περισσότερο σημαντικοί, προσφέροντας ένα ευρύ φάσμα οικονομικών και κοινωνικών παροχών στις ορεινούς πληθυσμούς. Αναπτύσσεται έτσι ένα τουριστικό ρεύμα που παρέχει στους κατοίκους αυτών των περιοχών πρόσθετη απασχόληση και εισόδημα, ανοίγει νέες ευκαιρίες σταδιοδρομίας και δημιουργεί αγορές για υψηλής ποιότητας τοπικά και παραδοσιακά προϊόντα. Η παρουσία του ρεύματος αυτού επέφερε ήδη σημαντική βελτίωση στην πρόσβαση, την επικοινωνία και την υποδομή των απομακρυσμένων και απομονωμένων περιοχών χαμηλών πόρων, εισήγαγε τις ορεινές κοινότητες σε νέους τρόπους παραγωγής, σε νέες ιδέες και σε μια πολιτιστική ανταλλαγή. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο, ο τουρισμός αναδείχθηκε για πολλές από τις περιοχές αυτές ως μια εναλλακτική πηγή για την περιφερειακή οικονομική ανάπτυξη και παρείχε μια σπάνια ευκαιρία στους κατοίκους των κοινοτήτων τους να συμμετάσχουν ενεργά στην εθνική οικονομία.

Απαιτείται όμως πάντοτε σε βάθος ανάλυση των υπαρχόντων πόρων και κατανόηση της στάσης των τοπικών κοινοτήτων απέναντι στα χαρακτηριστικά της ανάπτυξης, για το ενδεχόμενο να επιφέρει ο τουρισμός αρνητικές περιβαλλοντικές επιδράσεις που μπορεί να αναπτυχθούν πέραν της ικανότητας του περιβάλλοντος να τις στηρίξει, αλλά και κοινωνικές επιδράσεις πέραν της ικανότητας του τοπικού πληθυσμού να τις ενσωματώσει.

Άρα μακροπρόθεσμα η διατήρηση της ελκυστικής ταυτότητας του ορεινού χώρου θα εξαρτηθεί από την προσεκτική και διορατική διαχείριση των πόρων, ώστε οι θετικές επιδράσεις να αντισταθμίζουν τις αρνητικές επιρροές.   Επιπλέον, προκύπτει ανάγκη για διττή θεώρηση της βιωσιμότητας· και με την φυσιοκεντρική έννοια της προτεραιότητας στη φύση, αλλά και με την ανθρωποκεντρική για την ηθική διάσταση του σεβασμού των ανθρωπίνων αναγκών σε βαθμό συμβατό με την συνολική οικονομική πραγματικότητα, στη λογική του κανόνα σταθερής διατήρησης του φυσικού κεφαλαίου.

Ο Όλυμπος, με την επιβλητικότητα του φυσικού του περιβάλλοντος, εκτός από το πολιτιστικό του φορτίο, αποτελεί ένα πολύ αξιόλογο αλλά και ευαίσθητο οικοσύστημα (που χαρακτηρίζεται από σπάνια ποικιλομορφία, σύνθεση και δομή αφού καταγράφονται σε αυτή είδη σπάνιας ομορφιάς και ανεκτίμητης βιολογικής αξίας, με τη μοναδικότητα των δεκάδων ενδημικών ειδών), αλλά και τη γεωμορφολογική του ιδιαιτερότητα (που αποτελεί μικρογραφία της γεωλογικής ιστορίας ολόκληρου του ελλαδικού χώρου) προσφέρεται ως πρότυπο συζήτησης για το είδος και το μέγεθος της όποιας παρέμβασης απαιτείται στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον του, τις προσδοκίες των κατοίκων του και τη διαχείριση των επισκεπτών του.

Κατά συνέπεια η διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος αποτελεί στην περίπτωση αυτή το ουσιαστικό μέσο διατήρησης του πολιτιστικού περιβάλλοντος.

Εξάλλου σήμερα εδραιώνεται όλο και περισσότερο η άποψη της διατήρησης του χαρακτήρα ενός ήπιου-εναλλακτικού τουρισμού στον Όλυμπο. Απομακρύνεται δηλαδή η παλαιότερη αντίληψη, κυρίως σημαντικής μερίδας του τοπικού πληθυσμού, ότι η εκτέλεση πληθώρας μεγάλων τεχνικών έργων στο βουνό θα σήμαινε αξιοποίηση της περιοχής και αυτόματη ανύψωση του βιοτικού της επιπέδου. Βλέπουμε δηλαδή ουσιαστικά να εμφανίζεται και στον τοπικό πληθυσμό η γενικότερη αντίληψη της επιστημονικής κοινότητας που παρουσιάζεται στη βιβλιογραφία ότι ο  προσανατολισμένος προς τη φύση τουρισμός, ο περισσότερο ευαίσθητος περιβαλλοντικά και κοινωνικά αποτελεί διατηρήσιμη μορφή ανάπτυξης. Η μορφή αυτή, μικρότερης γενικά κλίμακας σε σχέση με τον παραδοσιακό “μαζικό” τουρισμό αποτελεί το φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο, απαιτεί όμως την ενσωμάτωση του τοπικού πληθυσμού μέσα σε αυτή την αναπτυξιακή διαδικασία. Μάλιστα η βιωσιμότητα της ανάπτυξης προσδιορίζεται πλέον και από το βαθμό συμμετοχής της τοπικής κοινωνίας, πέραν από τα μεγέθη του όποιας μορφής τουρισμού και τη φέρουσα ικανότητα του περιβάλλοντος. Και όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά «…ο τουρισμός, εάν αναπτύσσεται πέρα από την ικανότητα του περιβάλλοντος και των πόρων, καθώς και του τοπικού πληθυσμού για να τον στηρίξει, παύει να είναι ανανεώσιμη βιομηχανία».

Κυρίες, Κύριοι

Μπαίνοντας στο τελευταίο μέρος της παρουσίασής μου θα ήθελα να επισημάνω δύο ιδιαίτερα σημεία, βασισμένα στις δικές μου αναλύσεις για το πλαίσιο διαχείρισης του ορεινού όγκου του Ολύμπου.

Πρώτον. Ο αριθμός των επισκεπτών  παρουσιάζει μια σταθεροποιητική τάση εδώ και  δύο δεκαετίες και αυτό πρέπει και μπορεί να αλλάζει αυξητικά. (σας δείχνω τη χρονοσειρά). Ο μεγαλύτερος αριθμός των επισκεπτών θα προκύψει αν δεν συνεχίσει να αποτελεί μόνο η ανάβαση στις κορυφές το κύριο κίνητρο της επίσκεψης, αλλά αναδειχτούν και  πλείστες όσες άλλες εναλλακτικές προσεγγίσεις. Πρέπει να περάσουμε άμεσα από το γραμμικό μοντέλο  που συνδέει τους άξονες πρόσβασης στην περιοχή με τις κορυφές  και το οποίο κυριαρχεί σήμερα, με ένα μοντέλο διαδρομών (σας δείχνω την εικόνα) που καλύπτει την ευρύτερη περιοχή δίνοντας ευκαιρίες για επισκέψεις μυθολογικού, ιστορικού,  φυσιοδιφικού, αναψυχικού και όχι μόνο χαρακτήρα.

Δεύτερο. Η προοπτική αυτή θα αποσυμφορήσει  κορεσμένες περιοχές και θα βελτιώσει το δείκτη πίεσης  στο τοπίο, που οι δικές μου αναλύσεις τουλάχιστον, τον βρίσκουν σήμερα αρκούντως ικανοποιητικό (σας δείχνω την εικόνα).

Παρά τα όσα σημαντικά έχουν επιτευχθεί προς αυτή την κατεύθυνση τα τελευταία χρόνια, είναι ακόμη φανερό ότι η χάραξη μιας τέτοιας πολιτικής έχει ανάγκη την περαιτέρω ανάλυση του φυσικού όγκου του Ολύμπου, τη μελέτη της οργάνωσης και λειτουργίας των κατασκευών που στοχεύουν στην εξυπηρέτηση των επισκεπτών, την επισήμανση των κύριων προβλημάτων που η ύπαρξη αυτών των κατασκευών συνεπάγεται,  τη διασφάλιση ότι η συνέχιση των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων θα είναι απόλυτα συμβατή με τις απαιτήσεις προστασίας και διατήρησης των οικοτόπων και γενικά την αποδοχή μιας πολιτικής άποψης για το τοπίο που να δίνει προτεραιότητα στο περιβάλλον και την προστασία του.

Η έννοια της προστασίας του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο μέσω της άρτιας διαχείρισης των αναπτυξιακών επιλογών της τοπικής κοινωνίας στο πλαίσιο των αρχών της βιώσιμης ανάπτυξης.

O φυσικός και πολιτιστικός πλούτος του Ολύμπου μπορεί, χωρίς να καταναλωθεί, να προσφέρει και πάλι πλούσια πρόσοδο στην περιοχή.

Ποτέ του δεν επρόδωκεν ο Όλυμπος τα παιδιά του

τοις παρεχώρει άσυλον, τα δέντρα, τα κλαδιά του

έγραφε στα δύσκολα χρόνια των επαναστατικών αγώνων η λαϊκή πένα. Η μετάβαση σήμερα σε μια νέα κατάσταση, αντίστοιχη εκείνης που νωρίτερα περιέγραψα με την καθολική απασχόληση στον Όλυμπο, των υλοτόμων, των κτηνοτρόφων, των κυνηγών, των κατραμοποιών στον πρωτογενή τομέα, δεν είναι σίγουρα μια εύκολη υπόθεση, αλλά είναι θέλω να πιστεύω εφικτή. Η μετάβαση σε μια νέα κατάσταση όπου νέοι άνθρωποι, επιχειρηματίες με φρέσκιες ιδέες και επιστήμονες με σύγχρονη γνώση, θα αντιληφθούν τους νέους οιακονόμους των καιρών (για να επαναλάβω τον αισχυλικό λόγο) και θα μετασχηματίσουν το σκηνικό στην περιοχή δημιουργώντας πραγματικές συνθήκες ανάπτυξης, αντί να αναζητούν την τύχη τους πολύ μακριά μας κτίζοντας σήμερα ξένους πολιτισμούς, είναι ένα όραμα που με θέλγει. Και νομίζω πως είναι ρεαλιστικό.

Αυτό θα ήθελα να μείνει ως ένα από τα μηνύματα της σημερινής ημερίδας.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΙΤΡΟΥΣ κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΟΝ ΠΙΕΡΙΚΟ

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος δέχθηκε σε συνάντηση συνεργασίας τον Σύλλογο Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών του Πιερικού.

Οι παλαίμαχοι ανακοίνωσαν στον Σεβασμιώτατο την πρόθεσή τους να διοργανώσουν φιλικό ποδοσφαιρικό αγώνα για την ενίσχυση του Συσσιτίου και του Κοινωνικού Παντοπωλείου της Ιεράς Μητροπόλεως. Ο Μητροπολίτης αποδέχθηκε την πρόταση και εξέφρασε τις ευχαριστίες του.

Τη Δευτέρα 24 Νοεμβρίου ο Σεβασμιώτατος μετέβη στο γήπεδο του Πιερικού, όπου κήρυξε τον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ των παλαιμάχων της Κατερίνης και των Βετεράνων της Θεσσαλονίκης.

Κατά τη διάρκεια της ολιγόωρης παραμονής του στο γήπεδο του Πιερικού, ο Μητροπολίτης συνάντησε και τους μικρούς ποδοσφαιριστές των παιδικών τμημάτων.

Ο Σεβασμιώτατος, σε κάθε ευκαιρία, ευχαρίστησε όλους για τη συμμετοχή τους στο φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας, επισημαίνοντας ότι η φιλική ποδοσφαιρική συνάντηση συμπίπτει με την εορτή της Πολιούχου Αγίας Αικατερίνης, τη χάρη της οποίας επικαλέστηκε σε όλους τους παρόντες, ποδοσφαιριστές και θεατές.