Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση για το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απρίλη 1967:
«Ησυμπλήρωση
52 χρόνων από τη μαύρη επέτειο του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης
Απριλίου 1967 αποτελεί ευκαιρία για να διδαχτούμε και να τιμήσουμε την
προσφορά και τη μνήμη των θυμάτων της χούντας, όλων όσοι φυλακίστηκαν,
εξορίστηκαν, υπέστησαν βασανιστήρια, συνέβαλαν με κάθε μορφή στην
ανάπτυξη της αντιδικτατορικής πάλης. Το ΚΚΕ αποτίει φόρο τιμής στους
μεγάλους αγώνες του λαού κατά τη διάρκεια της 7ετούς δικτατορίας,
χαιρετίζει τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση των αγωνιστών, την προσφορά
των χιλιάδων μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που ιδρύθηκε το 1968, μεσούσης
της δικτατορίας.
Η
επιβολή της δικτατορίας, το 1967, δεν ξεπήδησε από το κενό, γεννήθηκε
από την κρίση του αστικού πολιτικού συστήματος και βρήκε έτοιμο το
ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο, με κύριο χαρακτηριστικό τον αντικομμουνισμό
και τους μηχανισμούς καταστολής του μετεμφυλιακού κράτους. Είχε την
ανοχή και στήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, υπηρέτησε τους σχεδιασμούς τους,
άνοιξε το δρόμο για την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο.
Αυτές
τις δήθεν "αξίες" πλήρωσε τότε ο λαός, αυτές αντιπάλεψαν οι αγωνιστές
της αντιδικτατορικής πάλης. Αποτελούν πρόκληση απέναντι στον ελληνικό
λαό και την Ιστορία οι συχνές αναφορές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στις
"κοινές αξίες" που μοιράζεται με τις ΗΠΑ, έχοντας καταστεί σημαιοφόρος
των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών.
Η
εγκαθίδρυση της χούντας αποτελεί απτή απόδειξη πως η αστική τάξη,
προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντά της, καταφεύγει σε κάθε μέσο,
εναλλάσσοντας την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία με ανοιχτά
δικτατορικές μορφές διακυβέρνησης, ότι οι αντιδραστικές, φασιστικές
δυνάμεις είναι γέννημα θρέμμα του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος.
Το
ΚΚΕ, παρότι βρισκόταν σε συνθήκες σκληρής παρανομίας από το 1947 και
χωρίς Κομματικές Οργανώσεις από το 1958, αποτέλεσε την ψυχή της
αντιδικτατορικής πάλης. Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που προωθούσε την
οργανωμένη πάλη της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων για την
ανατροπή της χούντας. Δεν την ανέθεσε στον διεθνή καπιταλιστικό
παράγοντα - ευρωπαϊκό, αμερικανικό και γενικά ΝΑΤΟικό - ή στις εγχώριες
αστικές πολιτικές δυνάμεις, καταδίκασε τις προσπάθειες μεταμφίεσης της
χούντας με τη λεγόμενη "φιλελευθεροποίηση". Χιλιάδες στελέχη και μέλη
του Κόμματος και της ΚΝΕ κατέθεσαν μεγάλες θυσίες σε αυτή την υπόθεση
και γι' αυτό αποτέλεσαν τον πιο μισητό στόχο της χούντας.