«.. ότι κανένας δεν μπορεί να μας αναγκάσει να είμαστε ευτυχισμένοι με τον δικό του τρόπο ( όπως αυτός στοχάζεται την ευτυχία άλλων ανθρώπων), αλλά ο καθένας έχει το δικαίωμα να επιλέξει την ευτυχία του με το δικό του τρόπο, αρκεί να μην εμποδίζει την ελευθερία των άλλων να επιδιώξουν, όμοιο σκοπό, που μπορεί να υπάρχει μαζί με την ελευθερία οποιουδήποτε σύμφωνα με τον γενικό νόμο» απόσπασμα του kant 1793 εις το δοκίμιο «Τούτο είναι ορθό στην Θεωρία, αλλά για την πράξη δεν ισχύει», και ειδικότερα εις το μέρος του δοκιμίου του «Η σχέση προς την πράξη μέσα στο δημόσιο δίκαιο».
Η σιδηρά τροπολογία φαλκίδευσης καθόδου του νομίμου συνεστημένου δημοκρατικού κόμματος «Ελληνες» καθώς και η συνακόλουθη αποστέρηση ασκήσεως του αναπαλλοτρίωτου δικαιώματος του εκλέγεσθαι ως προς τον Ηλία Κασιδιάρη, συνιστά ανυπερθέτως ένα ολέθριο και κατάφωρο Συνταγματικό πραξικόπημα, υπό τις ερπύστριες του οποίου ενταφιάζεται άπαξ και δια παντός παν ψήγμα δημοκρατικών ελευθεριών όπως το Κράτος Δικαίου καθώς και η εν γένει ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Η προσχηματική επίκληση της απειλής του Δημοκρατικού πολιτεύματος από τους προσβατόσχημους λυκοποιμένες του διεφθαρμένου συστήματος του εριζωμένου εγχώριου κατεστημένου, ενώπιον το οποίου ασχημονούν αδιαλείπτως και κατά συρροή, ποδοπατώντας ανενδοιάστως την Συνταγματική έννομη τάξη, συνιστά μία ιταμή και υποκριτική πρόκληση προς το διακύβευμα της πραγματικής ελευθερίας και δημοκρατίας